ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

ΑΠΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

+ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ 

Ο Ελληνισμός σαν τρόπος σκέψης και σαν γλώσσα, μεταδόθηκε στον Χριστιανισμό και επέζησε. Μια γέφυρα ανάμεσα στον αρχαίο και νεώτερο κόσμο είναι το έργο του Μεγάλου Βασιλείου.

Ο Μέγας Βασίλειος είναι ο Οικουμενικός Διδάσκαλος, που στον βίο του και στο έργο του συνδυάζει την μεγάλη πίστη με την βαθειά γνώση, την ευσέβεια με την ελληνομάθεια. Σε αυτήν την μεγάλη Εκκλησιαστική προσωπικότητα θα αναφερθούμε σήμερα.

  ____ Ο άγιος πατήρ ημών Βασίλειος ο Μέγας γεννήθηκε το 329 στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Η πλούσια και διακεκριμένη οικογένειά του διαθέτει ως πιο τιμητικό τίτλο της το ότι στόλισε την Εκκλησία με σειρά αγίων, ωσάν με πολύτιμους λίθους.

_____ Οι γονείς του, ο άγιος Βασίλειος ο Παλαιός και η αγία Εμμέλεια, κατέστησαν ονομαστοί για τις αρετές, την φροντίδα για τους πτωχούς καθώς και το γεγονός ότι διαπαιδαγώγησαν τα δέκα παιδιά τους στον δρόμο της αγιοσύνης. Η αδελφή του αγίου Βασιλείου, η αγία Μακρίνα η Φιλόσοφος (19 Ιουλ..) αληθινός πνευματικός οδηγός της οικογένειας, παρότρυνε την μητέρα και τους αδελφούς της προς τον μοναστικό βίο: τον άγιο Ναυκράτιο, τον άγιο Γρηγόριο, μελλοντικό επίσκοπο Νύσσης (10 Ιαν.) και τον άγιο Πέτρο, μελλοντικό επίσκοπο Σεβαστείας.

_____ Ο άγιος Βασίλειος πέρασε την παιδική του ηλικία στην Νεοκαισάρεια του Πόντου, όπου έλαβε τα πρώτα σπέρματα της ορθοδόξου πίστεως από την μητέρα και την γιαγιά του, την αγία Μακρίνα την Παλαιά, μαθήτρια του αγίου Γρηγορίου του θαυματουργού (17 Νοεμ.). Υπό την καθοδήγηση του πατέρα του , φημισμένου διδασκάλου ρητορικής, προόδευσε γρήγορα στην θύραθεν γνώση που φρόντιζε να συνδυάσει μαζί με την πρόοδο στην αρετή. Μετά τον θάνατο του πατέρα του συνέχισε τις σπουδές του, αναζητώντας τους καλύτερους διδασκάλους στα μεγαλύτερα πολιτιστικά κέντρα της εποχής: την Καισάρεια της Παλαιστίνης, της επιστήμης και της ρητορικής, στην οποία η φήμη του τον είχε προφθάσει, χάρη στην μεσολάβηση του Γρηγορίου του Θεολόγου με τον οποίο είχαν γνωρισθεί στην Καππαδοκία. Η φιλία τους, αρχικά συνηθισμένη φιλία μεταξύ ανθρώπων, εξελίχθηκε σε ιερή και πνευματική όταν ανακάλυψαν ότι και οι δυο τους δεν είχαν άλλο σκοπό παρά τον θεάρεστο βίο και την απόκτηση των ουράνιων αγαθών. Δεμένοι με μεγάλη αγάπη, είχαν τα πάντα κοινά: την διαμονή, την λιτή τράπεζα, την απέχθεια για τις ασωτίες των συνομηλίκων τους, την ακόρεστη δίψα για γνώση και σοφία, την τόλμη για υψηλές θεωρήσεις της διανοίας, την αγάπη της ρητορικής και προπαντός μια ιερή άμιλλα στον αγώνα για την τελείωση των αρετών. Θα μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι είχαν μια ψυχή σε δυο σώματα παρά τον πολύ διαφορετικό τους χαρακτήρα. Ο Βασίλειος, με την ανδρεία του καρδιά, με σκέψη ρωμαλέα και αποφασιστική, ενδιαφερόταν για όλες τις επιστήμες και διέπρεπε παντού: τόσο στην φιλοσοφία, την γραμματική, την λογική, την ρητορική όσο και στα μαθηματικά, την αστρονομία, ακόμη και σε πρακτικές τέχνες όπως η ιατρική. Εκεί όπου η διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου είχε απορριφθεί περιφρονητικά από αλαζόνες σοφιστές, ο Βασίλειος και ο Γρηγόριος έκαναν να θριαμβεύει η μωρία του Σταυρού, χρησιμοποιώντας τα ίδια τα όπλα της θύραθεν γνώσης. Ο Βασίλειος απέκτησε τέτοιο κύρος, ώστε μόλις αποπεράτωσε τις σπουδές του, οι συμφοιτητές του ήθελαν να τον κρατήσουν για δάσκαλό τους. Εκείνος όμως, διψώντας για νέους ορίζοντες, εγκατέλειψε την Αθήνα και μαζί την ελληνική παιδεία, αφήνοντάς τους για λίγο καιρό ακόμη τον Γρηγόριο, σαν όμηρο.

____ Επιστρέφοντας την γενέτειρά του (356) βρήκε την μητέρα του Εμμέλεια και την αδελφή του Μακρίνα να έχουμε μετατρέψει την οικογενειακή κατοικία των Αννήσων σε μοναστήρι και τους αδελφούς του να ζουν και αυτοί μοναχική ζωή σε γειτνίαση με τους άνδρες.

____ Εγκατέλειψε την πολλά υποσχόμενη σταδιοδρομία του ρητοροδιδασκάλου, βαπτίσθηκε και αποφάσισε να βρει έναν πνευματικό πατέρα για να τον οδηγήσει στην οδό του ασκητισμού. Μη βρίσκοντας στα μέρη του, επιχείρησε ένα μεγάλο ταξίδι προς τα φημισμένα κέντρα της αληθινής φιλοσοφίας: την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη, την Συρία και ακόμη την Μεσοποταμία, όπου μπόρεσε να θαυμάσει τους ασκητικούς άθλους και τις θείες αρετές των ονομαστών ασκητών που ζούσαν στους τόπους αυτούς.

____ Βρήκε ένα έρημο λόφο, στην άλλη όχθη του Ίριδα ποταμού, απέναντι από το οικογενειακό μοναστήρι των Άννησων• έναν αληθινό επίγειο παράδεισο, όπου κατάφερε να ελκύσει και τον Γρηγόριο ώστε να εγκαταβιώσουν μαζί ασκητικά, με εργόχειρο, μελέτη της Γραφής και προσευχή: ότι ονειρεύονταν από την εποχή που σπούδαζαν στην Αθήνα.

____  Μόνος του θησαυρός ήταν ο Σταυρός που τον εναγκαλιζόταν με όλη του τη βιοτή: με την άσκηση, ζώντας σαν να μην είχε σάρκα, υπομένοντας την αρρώστια που θα τον συντρόφευε ως τον θάνατό του. Μετά έναν χρόνο, ο Βασίλειος έμεινε μόνος και ακτινοβολούσε σοφία και αρετή σ’ όλη την περιοχή, και πολύς κόσμος ερχόταν να τον επισκεφθεί: μοναχοί, λαϊκοί, ακόμη και παιδιά, απέναντι στα οποία έδειχνε μεγάλη τρυφερότητα. Καθώς όλο και περισσότεροι από τους επισκέπτες αποφάσιζαν να ασπασθούν και εκείνοι την ισάγγελο αυτή βιοτή, ο Βασίλειος άρχισε να συντάσσει για αυτούς τους περίφημους Όρους, οι οποίοι θεωρούνται ως ο ιδρυτικός χάρτης του μοναχισμού σε Ανατολή και Δύση.

____ Το 360 εκλήθη στην Καισάρεια και χειροτονήθηκε διάκονος από τον επίσκοπο Διάνο. Συμμετείχε στην Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως, κατά την διάρκεια της οποίας διαπίστωσε με πολλή οδύνη πόσο κατασπάραζαν την Εκκλησία του Χριστού οι ατέλειωτες διαμάχες μεταξύ αρειανοφρόνων, ημιαρειανοφρόνων (ομοιοσουσιανών) και ορθοδόξων. Καθώς ο Διάνος ενέδωσε από αδυναμία και υπέγραψε ομολογία πίστεως που ευνοούσε τους αιρετικούς, ο Βασίλειος έκοψε για ένα διάστημα την κοινωνία μαζί του και επέστρεψε στην ησυχία, όπου τον αντάμωσε ο άγιος Γρηγόριος ο οποίος επιθυμούσε να αποφύγει την αναγκαστική του χειροτονία. Το 363, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον νέο επίσκοπο Καισαρείας Ευσέβιο, όμως η διαφορά που σύντομα ανεφύη μεταξύ τους εξαιτίας κάποιων ζηλόφθονων κληρικών, ανάγκασε τον Βασίλειο να καταφύγει ξανά στο ερημητήριό του για να ειρηνεύσει η Εκκλησία. Όσο παρέμεινε εκεί, συνέχισε να οργανώνει τους μοναχούς της Καππαδοκίας σε κοινοβιακές κοινότητες. Δηλωμένος υπέρμαχος του κοινοβιακού βίου, ο άγιος Βασίλειος δεν εγκατέλειπε ωστόσο τον πόθο του για την ησυχία.

____ Η απειλή για την Ορθοδοξία εξαιτίας της ανάρρησης στον θρόνο του αυτοκράτορα Ουάλη (365), που ήταν φανατικός υπέρμαχος του αρειανισμού, έκανε τον Βασίλειο να εγκαταλείψει εκ νέου την μοναστική του οικογένεια για να υπερασπισθεί ενεργά την Αλήθεια. Συμφιλιώθηκε με τον Ευσέβιο και ανέλαβε την διαπαιδαγώγηση του λαού της Καισαρείας.

____ Κατά την διάρκεια του φοβερού λιμού που έπληξε την πόλη το 367, ενήργησε με θαυμαστή φιλανθρωπία: μοίρασε τα τελευταία υπάρχοντα που του απέμεναν, με την ακαταμάχητη ευγλωττία του έκανε ν’ ανοίξουν τα κελάρια των πλουσίων και των κερδοσκόπων, αναλώθηκε χωρίς φειδώ στην διανομή των τροφίμων, θέτοντας τις ιατρικές του γνώσεις στην υπηρεσία των ασθενών. Χιλιάδες άνθρωποι σώθηκαν από βέβαιο θάνατο και η ευγνωμοσύνη τους φάνηκε από τον ενθουσιασμό με τον οποίο χαιρετίσθηκε η εκλογή του Βασιλείου ως μητροπολίτη Καισαρείας (370), εκλογή που πραγματοποιήθηκε με δυσκολία εξαιτίας δολοπλοκιών από πλευράς των αιρετικών.

____ Μόλις ενθρονίσθηκε, ο Βασίλειος άρχισε τον αγώνα για την εδραίωση της πίστεως και την αποκατάσταση της τάξης στον απλό κλήρο και στους βοηθούς επισκόπους. Βλέποντας ο αυτοκράτορας ότι η μητρόπολη Καισαρείας ορθωνόταν, μόνη μαζί μ’ εκείνην της Αλεξανδρείας, ως οχυρό προπύργιο ενάντια στα σχέδιά του, αποφάσισε να μεταβεί επιτόπου και έστειλε ως προπομπό του τον έπαρχο Μοδέστο για να καθυποτάξει τον ατρόμητο ιεράρχη.

____ Μια ημέρα, επειδή οι οπαδοί του Αρείου απειλούσαν να καταλάβουν την Εκκλησία της Νίκαιας, ο άγιος Βασίλειος, ως άλλος Ηλίας (Γ’ Βασ. 18, 20-40), πρότεινε ορθόδοξοι και αιρετικοί να προσευχηθούν διαδοχικά μπροστά στις κλειστές θύρες του ναού. Οι παρακλήσεις των αιρετικών δεν έφεραν αποτέλεσμα, μόλις όμως ο άγιος ύψωσε τα χέρια του για να αναπέμψει την προσευχή του στον Κύριο, ολόκληρος ο ναός κλονίσθηκε συθέμελα και οι θύρες άνοιξαν μόνες τους εν μέσω επευφημιών χαράς των πιστών (η μνήμη αυτού του θαύματος τιμάται στις 19 Ιαν.).

____ Παρόμοια θεία σημεία συνέβησαν απευθείας στην οικογένεια του αυτοκράτορα: ο εξαετής γιός του πέθανε μόλις ο Ουάλης υπέγραψε μια αιρετική ομολογία. Καθώς έμπαινε μια ημέρα στην Εκκλησία της Καισαρείας, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ο Ουάλης εντυπωσιάσθηκε τόσο πολύ από την ομορφιά των ύμνων, την ευταξία του πληρώματος και προπαντός από την μεγαλοπρέπεια του αγίου Βασιλείου, ορθοστατούντος μπροστά στην Αγία Τράπεζα, ίδιου με τον Αρχιερέα της Σωτηρίας μας, που έσπευσε παρά την θέλησή του να φέρει την προσφορά του μαζί με τους πιστούς. Λίγο αργότερα, όταν πήγε να υπογράψει την διαταγή εξορίας του επισκόπου, η πένα έσπασε τρείς φορές. Τρομοκρατημένος από όλα αυτά τα σημάδια της εύνοιας του Θεού, ο αυτοκράτορας έπαψε να παρενοχλεί τον άγιο. Δεν εγκατέλειψε ωστόσο την πολιτική του: διαίρεσε την Καππαδοκία σε δύο εκκλησιαστικές μητροπόλεις, σκεπτόμενος ότι έτσι θα μείωνε την επιρροή του επισκόπου Καισαρείας. Ο Βασίλειος αντέδρασε πάραυτα δημιουργώντας νέες επισκοπές, όπου ενθρόνισε ανθρώπους της εμπιστοσύνης του ( τον αδελφό του Γρηγόριο στην Νύσσα, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο στα Σάσιμα).

____ Όσον αφορά το δογματικό επίπεδο, έχοντας ήδη αναιρέσει τις θέσεις των ακραίων αρειανοφρόνων ο άγιος Βασίλειος στράφηκε εναντίον των ημι-αρειανοφρόνων (ομοιοουσιανών), οι οποίοι, παρά την φαινομενική συγγένειά τους με τους Ορθοδόξους, προκάλεσαν εξίσου αναστάτωση με πολύπλοκες προσωπικές φιλονικίες.

____ Όντας ο ίδιος κριτήριο της Αληθείας, ασκούσε την εξουσία του πολύ πέρα από τα όρια της επισκοπής του. Ως άλλος αετός που υψώνεται μεσοούρανα, επιστατούσε στα πάντα, προστατεύοντας όλες τις εκκλησίες που βρίσκονταν σε απόγνωση, σκεπάζοντάς τες με τις φτερούγες του.

____ Παρά την δραστηριότητά του αυτή ο άγιος Βασίλειος δεν παραμελούσε τα ποιμαντικά του καθήκοντα, ούτε έπαυε να αποτελεί σπλαγχνικό πατέρα για τον κάθε πιστό. Η φροντίδα του για τους πτωχούς ήταν απεριόριστη: συνεχίζοντας το έργο που είχε αναλάβει όταν ήταν ιερέας, οικοδόμησε λίγο έξω από την Καισάρεια ένα τεράστιο φιλανθρωπικό ίδρυμα, την «πολιτεία του ελέους», που ονομάσθηκε αργότερα «Βασιλειάδα», και συγκέντρωνε γύρω από έναν ναό γηροκομεία, νοσοκομεία, λεπροκομείο, σχολείο, κ.λπ.

____ Η Ορθόδοξη Εκκλησία συνεχίζει ως τις ημέρες μας να τελεί την Λειτουργία που συνέθεσε και να προσεύχεται με τις δικές του ευχές, που είναι πλήρεις υψηλής θεολογικής εμπνεύσεως. Προέτρεπε επίσης ο Βασίλειος τους πιστούς να συνέρχονται στις εορτές προς τιμήν των μαρτύρων καθώς και να τιμούν τα άγια λείψανα.

____ Οικουμενικός διδάσκαλος, φωστήρας της ορθοδόξου Πίστεως, πατέρας του μοναχισμού, προστάτης των πενήτων, προνοητής για όλους όσοι ελπίζουν στον Θεό, ο άγιος Βασίλειος υπήρξε το τέλειο πρότυπο του επισκόπου, ζώσα εικόνα του Χριστού, ο οποίος, δι’ αυτού γινόταν τα πάντα τοις πάσι, μιλώντας με τα λόγια του και διανέμοντας με τις πράξεις του τους θησαυρούς της φιλάνθρωπης Αγάπης του Κυρίου. Και όμως, ως άνθρωπος δεν γνώρισε παρά αποτυχίες, συκοφαντίες και κάθε λογής θλίψη. Παρά τις προσπάθειές του, οι διαιρέσεις επέμεναν σε τέτοιο βαθμό που κάθε άλλος στην θέση του θα είχε απελπισθεί ότι θα δει μια ημέρα να αποκαθίσταται η ειρήνη. Έναν μόλις χρόνο πριν την κοίμησή του, καθώς ο Ουάλης πέθανε κατά την εκστρατεία εναντίον των Γότθων (378), τον διαδέχθηκε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο ευσεβής Θεοδόσιος, ο οποίος άρχισε χωρίς χρονοτριβή να καταδιώκει τους αρεινόφρονες και να αποκαθιστά τους ορθοδόξους επισκόπους στις έδρες τους. Με σώμα καταπονημένο από αρρώστια και στερήσεις, ο άγιος παρέδωκε την ψυχή του στον Θεό την 1η Ιανουαρίου 379, προτού αξιωθεί να δει το επιστέγασμα των έργων του, κατά την Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη (381). Η κηδεία του, που υπήρξε πάνδημος, κατέδειξε τον θρίαμβό του. Έμοιαζε να είχαν συναχθεί για την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, και έγιναν μάλιστα τότε και πολλά θαύματα. Σύμφωνα με το όνομα που έφερε, ο άγιος Βασίλειος κατέχει τώρα «βασιλική» θέση στην αυλή των αγίων Πατέρων, πλησίον του θρόνου του ουράνιου Βασιλέα.

Ο Άγιος Βασίλειος τιμάται και ώς προστάτης των παιδιών.

(Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Εκδόσεις ΙΝΔΙΚΤΟΣ)

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:

ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ
Αρχιμ. Χρυσόστομος Μυλωνάς
Πρεσβύτερος Βασίλειος Γιαννακόπουλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Διάκονος Βασίλειος Νικολόπουλος
Πρεσβυτέρα Νικολίτσα Γκοτσοπούλου


ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ
Πρωτ. Βασίλειος Πετρόπουλος

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ! ΑΣ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ! ΑΣ ΤΟΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΟΥΜΕ!

                                         ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ!

______Ελάτε, αγαπητοί μου φίλοι καί αδελφοί, ελάτε λέγω νά ξεφύγουμε από το περίβλημα της εορτής των Χριστουγέννων! Οι πολλοί εορτάζουν Χριστούγεννα χωρίς να εμβαθύνουν στο Μυστήριο της ενσάρκου οικονομίας του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Υιού καί Λόγου του Θεού, που έλαβε σάρκα και προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, για να την θεραπεύσει.  "Γίνεται ο Θεός άνθρωπος, ίνα τόν άνθρωπον θεόν απεργάσηται" μας λέγουν οι θεόπνευστοι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Οι πολλοί εορτάζουν Χριστούγεννα, χωρίς να τιμούν τον Χριστό μας. Γι' αυτούς Χριστούγεννα είναι τά στολισμένα δένδρα, τα πολύχρωμα φωτάκια, τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες, η γαλοπούλα, (ένα ξενόφερτο άλλωστε έθιμο), γενικά το εορταστικό τραπέζι  κ.ά., όσα δηλ. αποτελούν τό περίβλημα της εορτής!

_______Σήμερα και όλες αυτές τις ημέρες σας προσκαλώ να μελετήσουμε μια ομιλία του ιερού Χρυσοστόμου, την οποία ετοίμασε καί μας προσέφερεν ο εκλεκτός Συνεργάτης μας Θεολόγος κ. Δημήτριος Μαμάκης.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Με θερμές πατρικές ευχές

+Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Χριστούγεννα 2010

Ο ΜΕΤΡΗΤΗΣ ΜΑΣ:

Τώρα δείχνει 438.690 hits.

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

«Χριστός γεννάται, δοξάσατε·
Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε·
Χριστός επί γης, υψώθητε»

Η ορθόδοξη υμνολογία των Χριστουγέννων αναγγέλλει θριαμβευτικά αλλά και διαγράφει θεολογικά το μεγάλο μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως.

Το προπατορικό αμάρτημα είχε ως αποτέλεσμα την υποταγή του ανθρώπινου γένους σε τρεις αμείλικτους εχθρούς: «Πριν την παρουσία του Χριστού», λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «τη φύση μας την εξουσίαζαν ο διάβολος, η αμαρτία και ο θάνατος... Ο διάβολος απατούσε, η αμαρτία έσφαζε και ο θάνατος έθαβε».

Για τη λύτρωση του ανθρώπου από την τυραννία της ψυχόλεθρης αυτής τριάδας, ο Θεός οικονόμησε την ενανθρώπηση του Υιού Του.

Γι' αυτό λοιπόν χαίρει η οικουμένη, γι' αυτό πανηγυρίζει η Εκκλησία, «επειδή ο Πατέρας έστειλε τον Υιό Του για να σώσει τον κόσμο» (Α' Ιω. 4:14).

Η ομιλία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου «Εις το γενέθλιον του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού», της οποίας το μεγαλύτερο μέρος ακολουθεί σε ελεύθερη νεοελληνική απόδοση, εκφωνήθηκε στην Αντιόχεια, κάποια Χριστούγεννα της προτε­λευταίας δεκαετίας του 4ου αιώνα.

Θέμα της είναι το μυστήριο της σαρκώσεως του Λόγου του Θεού και η ερμηνεία του μεγαλειώδους σχεδίου της θείας οικονομίας. Συγκρίνοντας ο άγιος τα γεγονότα Παλαιάς Διαθήκης και Καινής, δια­πιστώνει την προαγγελία της ενανθρωπήσεως του Κυρίου, την οποία, αν και γνώριζαν οι Ιουδαίοι, δεν αποδέχθηκαν. Έτσι, τόσο αυτοί όσο, κατ' επέκταση, και όλοι οι ανά τους αιώνες άπιστοι και αμφισβητίες ελέγχονται για την αγνωμοσύνη τους προς τον ευεργέτη μας Κύριο.

Ο λόγος του ιερού Χρυσοστόμου με το ενθουσιώδες πανηγυρικό ύφος, τη συστηματική αγιογρα­φική κατοχύρωση, τον πλούτο των επιχειρημάτων και τη θεολογική σαφήνεια, τέρπει, πείθει, ενθουσι­άζει, συναρπάζει...

Με συνοδοιπόρο λοιπόν τον ιερό πατέρα και τα χρυσά του λόγια, ας πορευθούμε νοερά μέχρι το ιερό σπήλαιο της Βηθλεέμ κι ας προσκυνήσουμε με ευγνωμοσύνη το σπαργανωμένο θείο Βρέφος, τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας.

(Από τους Πατέρες της Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής)

******

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Μυστήριο παράξενο και παράδοξο αντικρύζω. Βοσκών φωνές φτάνουν στ' αυτιά μου. Δεν παίζουν σήμερα με τις φλογέρες τους κάποιον τυχαίο σκοπό. Τα χείλη τους ψάλλουν ύμνο ουράνιο. Οι άγγελοι υμνολογούν, οι αρχάγγελοι ανυμνούν, ψάλλουν τα Χερουβείμ και δοξολογούν τα Σεραφείμ. Πανηγυρίζουν όλοι, βλέποντας το Θεό στη γη και τον άνθρωπο στους ουρανούς. Σήμερα η Βηθλεέμ μιμήθηκε τον ουρανό: Αντί γι' αστέρια, δέχτηκε τους αγγέλους· αντί για ήλιο, δέχτηκε τον Ήλιο της δικαιοσύνης. Και μη ζητάς να μάθεις το πώς. Γιατί όπου θέλει ο Θεός, ανατρέπονται οι φυσικοί νόμοι.

Εκείνος λοιπόν το θέλησε. Και το έκανε. Κατέβηκε στη γη κι έσωσε τον άνθρωπο. Όλα συνεργάστηκαν μαζί Του γι' αυτόν το σκοπό. Σήμερα γεννιέται Αυτός που υπάρχει αιώνια, και γίνεται αυτό που ποτέ δεν υπήρξε. Είναι Θεός και γίνεται άνθρωπος! Γίνεται άνθρωπος και πάλι Θεός μένει! Όταν γεννήθηκε, οι Ιουδαίοι δεν δέχονταν την παράδοξη γέννησή Του: Από τη μια οι Φαρισαίοι παρερμήνευαν τα ιερά βιβλία· κι από την άλλη οι γραμματείς δίδασκαν αλλά αντί άλλων. O Ηρώδης πάλι, ζητούσε να βρει το νεογέννητο Βρέφος όχι για να το τιμήσει, μα για να το θανατώσει.

Ε λοιπόν, όλοι αυτοί σήμερα τρίβουν τα μάτια τους, βλέποντας το Βασιλιά τ' ουρανού να βρίσκεται στη γη μ' ανθρώπινη σάρκα, γεννημένος από παρθενική μήτρα. Και ήρθαν οι βασιλιάδες να προσκυνήσουν τον επουράνιο Βασιλιά της δόξας. Ήρθαν οι στρατιώτες να υπηρετήσουν τον Αρχιστράτηγο των ουράνιων Δυνάμεων.Ήρθαν οι γυναίκες να προσκυνήσουν Εκείνον που μετέβαλε τις λύπες της γυναίκας σε χαρά. Ήρθαν οι παρθένες να προσκυνήσουν Εκείνον που δημιούργησε τους μαστούς και το γάλα, και τώρα θηλάζει από Μητέρα Παρθένο.Ήρθαν τα νήπια να προσκυνήσουν Εκείνον που έγινε νήπιο, για να συνθέσει δοξολογικό ύμνο «απ’ τα στόματα των νηπίων» (Ψαλμ. 8:3). Ήρθαν τα παιδιά να προσκυνήσουν Εκείνον που η μανία του Ηρώδη τα ανέδειξε σε πρωτομάρτυρες. Ήρθαν οι ποιμένες να προσκυνήσουν τον καλό Ποιμένα, που θυσίασε τη ζωή Του για χάρη των προβάτων. Ήρθαν οι ιερείς να προσκυνήσουν Εκείνον που έγινε αρχιερέας όπως ο Μελχισεδέκ (Εβρ. 5:10). Ήρθαν οι δούλοι να προσκυνήσουν Εκείνον που πήρε μορφή δούλου, για να μετατρέψει τη δουλεία μας σ' ελευθερία. Ήρθαν οι ψαράδες να προσκυνήσουν Εκείνον που τους μετέβαλε σε «ψαράδες ανθρώπων» (Ματθ. 4:19) Ήρθαν οι τελώνες να προσκυνήσουν Εκείνον που από τους τελώνες ανέδειξε ευαγγελιστή. Ήρθαν οι πόρνες να προσκυνήσουν Εκείνον που παρέδωσε τα πόδια του στα δάκρυα μιας πόρνης. Κοντολογίς, ήρθαν όλοι οι αμαρτωλοί να δουν τον Αμνό του Θεού, που σηκώνει στους ώμους Του την αμαρτία του κόσμου:

Οι μάγοι για να Τον προσκυνήσουν·

οι ποιμένες για να Τον δοξολογήσουν·

οι τελώνες για να Τον κηρύξουν·

οι πόρνες για να Του προσφέρουν μύρα·

η Σαμαρείτισσα για να ξεδιψάσει·

η Χαναναία για να ευεργετηθεί.

Αφού λοιπόν όλοι σκιρτούν από χαρά, θέλω κι εγώ να σκιρτήσω, θέλω να χορέψω, θέλω να πανηγυρίσω. Δίχως κιθάρα, δίχως αυλό, δίχως λαμπάδες αναμμένες στα χέρια μου. Πανηγυρίζω κρατώντας, αντί γι' αυτά, τα σπάργανα του Χριστού. Αυτά είναι η ελπίδα μου, αυτά η ζωή μου, αυτά η σωτηρία μου, αυτά ο αυλός μου, αυτά η κιθάρα μου. Γι' αυτό τα 'χω μαζί μου: Για να πάρω από τη δύναμή τους δύναμη, για να φωνάξω μαζί με τους αγγέλους, «δόξα στον ύψιστο Θεό», και με τους ποιμένες, «και ειρήνη στη γη, ευλογία στους ανθρώπους» (Λουκ. 2:14).

Και ξέρετε γιατί; Γιατί Εκείνος που προαιώνια γεννήθηκε από τον Πατέρα ανεξήγητα, γεννιέται σήμερα από παρθένα υπερφυσικά. Το πως, το γνωρίζει η χάρη του Αγίου Πνεύματος. Εμείς μόνο τούτο μπορούμε να πούμε: Πως αληθινή είναι και η ουράνια γέννησή του, αδιάψευστη είναι και η επίγεια. Αλήθεια είναι ότι γεννήθηκε Θεός από Θεό, αλήθεια είναι και ότι γεννήθηκε άνθρωπος από παρθένα. Στον ουρανό είναι ο μόνος που γεννήθηκε από τον Πατέρα μόνο, γιος Του μονογενής. Και στη γη είναι ο μόνος που γεννήθηκε από την Παρθένο μόνο, γιος της μονογενής. Όπως στην περίπτωση της ουράνιας γεννήσεώς Του είναι ασέβεια να σκεφτούμε μητέρα, έτσι και στην περίπτωση της επίγειας γεννήσεώς Του είναι βλασφημία να υποθέσουμε πατέρα. Ο Θεός Τον γέννησε με τρόπο θεϊκό. Η Παρθένος Τον γέννησε με τρόπο υπερφυσικό. Έτσι, ούτε η ουράνια γέννησή Του μπορεί να εξηγηθεί, ούτε η ενανθρώπησή Του μπορεί να ερευνηθεί. Το ότι Τον γέννησε η Παρθένος σήμερα το γνωρίζω. Το ότι Τον γέννησε ο Θεός προαιώνια το πιστεύω. Κι έχω μάθει να τιμώ σιωπηλά τη γέννησή Του, χωρίς φιλοπερίεργες έρευνες κι ανώφελες συζητήσεις. Γιατί, σ' ό,τι αφορά το Θεό, δεν πρέπει να στέκεται κανείς στη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, αλλά να πιστεύει στη δύναμη Εκείνου που κατευθύνει τα πάντα.

Τί φυσικότερο απ’ το να γεννήσει μια παντρεμένη γυναίκα; Αλλά και τί πιο παράδοξο απ’ το να γεννήσει παιδί μια παρθένα, δίχως άνδρα, και να παραμείνει παρθένα; Γι’ αυτό λοιπόν μπορούμε να ερευνούμε ό,τι γίνεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Ό,τι όμως συμβαίνει με τρόπο υπερφυσικό, ας το σεβόμαστε σιωπηλά. Όχι γιατί είναι επικίνδυνο, αλλά γιατί είναι ανερμήνευτο.

Φόβο νιώθω μπροστά στο θείο μυστήριο.

Τί να πω και τί να λαλήσω;

Βλέπω εκείνη που γέννησε. Βλέπω κι Εκείνον που γεννήθηκε. Αλλά τον τρόπο της γεννήσεως δεν μπορώ να τον καταλάβω. Όπου θέλει, βλέπετε, ο Θεός, νικώνται οι φυσικοί νόμοι. Έτσι έγινε κι εδώ: Παραμερίστηκε η φυσική τάξη και ενέργησε η θεία θέληση.  Πόσο ανέκφραστη είναι η ευσπλαχνία του Θεού!

Ο προαιώνιος Υιός του Θεού, ο άφθαρτος και αόρατος και ασώματος, κατοίκησε μέσα στο φθαρτό και ορατό σώμα μας. Για ποιό λόγο; Να, όπως ξέρετε, εμείς οι άνθρωποι πιστεύουμε περισσότερο σ' ό,τι βλέπουμε παρά σ' ό,τι ακούμε. Στα ορατά πιστεύουμε. Στ' αόρατα όχι. Έτσι δεν πιστεύαμε στον αόρατο αληθινό Θεό, αλλά λατρεύαμε ορατά είδωλα με μορφή ανθρώπων.

Δέχτηκε λοιπόν ο Θεός να παρουσιαστεί μπροστά μας με ορατή μορφή ανθρώπου, για να διαλύσει μ' αυτόν τον τρόπο κάθε αμφιβολία για την ύπαρξή Του. Κι ύστερα, αφού μας διδάξει με την αισθητή και αναμφισβήτητη παρουσία Του, να μας οδηγήσει εύκολα στην αληθινή πίστη, στ' αόρατα και υπερφυσικά.

Κατάπληξη με γεμίζει το θαύμα!

Παιδί βλέπω τον προαιώνιο Θεό!

Σε φάτνη αναπαύεται, Αυτός που έχει θρόνο τον ουρανό!

Χέρια ανθρώπινα αγγίζουν τον απρόσιτο κι ασώματο!

Με σπάργανα είναι σφιχτοδεμένος, Αυτός που σπάει τα δεσμά της αμαρτίας!

Όμως... τούτο είναι το θέλημά Του: Την ατιμία να μεταβάλει σε τιμή· με δόξα να ντύσει την ευτέλεια· και την προσβολή σ' αρετή να μεταπλάσει.

Πήρε το σώμα μου. Μου προσφέρει το Πνεύμα Του. Μου χαρίζει το θησαυρό της αιώνιας ζωής, παίρνοντας αλλά και δίνοντάς μου: Παίρνει τη σάρκα μου για να με αγιάσει· μου δίνει το Πνεύμα Του για να με σώσει.

«Να, η παρθένος θα μείνει έγκυος» (Ησ. 7:14).

Τα λόγια είναι της συναγωγής, μα το απόκτημα της Εκκλησίας.

Η συναγωγή έβαψε το νήμα· η Εκκλησία φόρεσε τη βασιλική στολή.

Η Ιουδαία Τον γέννησε· η οικουμένη Τον υποδέχτηκε.

Η συναγωγή Τον θήλασε και Τον έθρεψε· η Εκκλησία Τον παρέλαβε και ωφελήθηκε.

Στη συναγωγή βλάστησε το κλήμα· εμείς όμως απολαμβάνουμε τα σταφύλια της αλήθειας.

Η συναγωγή τρύγησε τα σταφύλια· οι ειδωλολάτρες όμως πίνουν το μυστικό πιοτό.

Εκείνη έσπειρε στην Ιουδαία το σπόρο· οι ειδωλολάτρες όμως θέρισαν το στάχυ με το δρεπάνι της πίστεως. Αυτοί έκοψαν με σεβασμό το ρόδο, και στους Ιουδαίους έμεινε το αγκάθι της απιστίας.

Το πουλάκι πέταξε, κι αυτοί οι ανόητοι κάθονται και φυλάνε ακόμα τη φωλιά.

Οι Ιουδαίοι πασχίζουν να ερμηνεύσουν το βιβλίο του γράμματος, και οι ειδωλολάτρες τρυγούν τον καρπό του Πνεύματος.

«Να, η παρθένος θα μείνει έγκυος».

Πες μου, Ιουδαίε, πες μου λοιπόν, ποιόν γέννησε;

Δείξε, σε παρακαλώ, θάρρος, έστω και σαν εκείνο που έδειξες μπροστά στον Ηρώδη. Αλλά δεν έχεις θάρρος. Και ξέρω γιατί. Γιατί είσαι επίβουλος. Στον Ηρώδη μίλησες για να Τον εξολοθρεύσει· και σ' εμένα δεν μιλάς για να μην Τον προσκυνήσω.

Ποιόν λοιπόν γέννησε; Ποιόν;

Το Δημιουργό της κτίσεως. Κι αν εσύ σωπαίνεις, η φύση το βροντοφωνάζει. Τον γέννησε λοιπόν με τον τρόπο που ο ίδιος θέλησε να γεννηθεί. Στη φύση δεν υπήρχε η δυνατότητα μιας τέτοιας γεννήσεως. Εκείνος όμως, ως κύριος της φύσεως, επινόησε τρόπο γεννήσεως παράδοξο. Κι έδειξε έτσι ότι, και άνθρωπος που έγινε, δεν γεννήθηκε σαν άνθρωπος, μα όπως μόνο σε Θεό ταιριάζει.

Εκείνος που έπλασε τον Αδάμ από παρθένα γη, Εκείνος που από τον Αδάμ κατόπιν έκαμε γυναίκα, γεννήθηκε σήμερα από παρθένα κόρη που νίκησε τη φύση, ξεπερνώντας το νόμο του γάμου.

Ο Αδάμ τότε, χωρίς να έχει γυναίκα, γυναίκα απόκτησε.

Η Παρθένος τώρα, χωρίς να έχει άνδρα, άνδρα γέννησε.

Και γιατί έγινε αυτό; Να γιατί:

Οι γυναίκες είχαν ένα παλαιό χρέος προς τους άνδρες, αφού από τον Αδάμ είχε βλαστήσει γυναίκα χωρίς τη μεσολάβηση άλλης γυναίκας. Για αυτό η Παρθένος σήμερα, ξεπληρώνοντας στους άνδρες το χρέος της Εύας, γέννησε χωρίς άνδρα, δείχνοντας έτσι την ισοτιμία της φύσεως.

Σώος έμεινε ο Αδάμ μετά την αφαίρεση της πλευράς του.

Αδιάφθορη έμεινε κι η Παρθένος μετά τη γέννηση του Βρέφους.

Αλλά πρόσεξε και κάτι ακόμα:

Δεν έπλασε ο Κύριος κάποιο άλλο σώμα για να εμφανιστεί στη γη. Πήρε το σώμα του ανθρώπου, για να μη φανεί ότι περιφρονεί την ύλη από την οποία δημιουργήθηκε ο Αδάμ. Ήρθαν έτσι, Θεός και άνθρωπος, σε μυστική ένωση. Κι ο διάβολος, που είχε υποδουλώσει τον άνθρωπο, τράπηκε σε φυγή.

Ο Θεός γίνεται άνθρωπος, αλλά γεννιέται ως Θεός. Αν προερχόταν, όπως εγώ, από έναν κοινό γάμο, πολλοί θα θεωρούσαν απάτη τη γέννησή Του. Γι' αυτό γεννιέται από παρθένα· γι’ αυτό διατηρεί τη μήτρα της άθικτη· γι' αυτό διαφυλάσσει την παρθενία της ακέραιη: Για να γίνει ο παράξενος τρόπος της γεννήσεως αιτία ακλόνητης πίστεως.

Σ' αυτόν λοιπόν που θ' αμφισβητήσει την άσπορη γέννηση του Λόγου του Θεού, θα επικαλεστώ ως μάρτυρα την αμόλυντη σφραγίδα της παρθενίας.

Πες μου λοιπόν, Ιουδαίε, γέννησε η Παρθένος ή όχι; Κι αν μεν γέννησε, γιατί δεν ομολογείς την υπερφυσική γέννηση; Αν πάλι δεν γέννησε, γιατί εξαπάτησες τον Ηρώδη; Όταν εκείνος ζητούσε να μάθει που θα γεννηθεί ο Χριστός, εσύ δεν είπες «στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας» (Ματθ. 2:4); Μήπως εγώ γνώριζα την πόλη ή τον τόπο; Μήπως εγώ γνώριζα την αξία του Βρέφους που ήρθε στον κόσμο; Ο Ησαΐας και οι προφήτες σας δεν μίλησαν γι' Αυτό; Κι εσείς, οι αγνώμονες εχθροί, δεν εξηγήσατε την αλήθεια; Εσείς, οι γραμματείς κι οι Φαρισαίοι, οι ακριβείς φύλακες του νόμου, δεν μας διδάξατε για το Χριστό; Εσείς δεν ερμηνεύσατε τις Γραφές; Μήπως εμείς γνωρίζαμε τη γλώσσα σας; Και όταν γέννησε η Παρθένος, εσείς δεν παρουσιάσατε στον Ηρώδη τη μαρτυρία του προφήτη Μιχαία, «Αλλ' από σένα, Βηθλεέμ, πόλη της περιοχής του Εφραθά, αν και είσαι μια από τις μικρότερες πόλεις του Ιούδα, θα αναδειχθεί αρχηγός του Ισραήλ» (Μιχ. 5:1);

Πολύ καλά είπε ο προφήτης «από σένα». Από σας προήλθε και παρουσιάστηκε σ' ολόκληρο τον κόσμο.

Παρουσιάστηκε ως άνθρωπος, για να καθοδηγήσει τους ανθρώπους. Παρουσιάστηκε ως Θεός, για να σώσει την οικουμένη.

Μα τί ωφέλιμοι εχθροί που είστ' εσείς! Τι φιλάνθρωποι κατήγοροι!

Εσείς κατά λάθος δείξατε πως το νεογέννητο της Βηθλεέμ είναι Θεός. Εσείς Τον κηρύξατε χωρίς να το θέλετε. Εσείς Τον φανερώσατε, πασχίζοντας να Τον κρύψετε. Εσείς Τον ευεργετήσατε, επιθυμώντας να Τον βλάψετε.

Τι αστοιχείωτοι δάσκαλοι είστε, αλήθεια; Εσείς πεινάτε, και τρέφετε άλλους. Εσείς διψάτε, και ποτίζετε άλλους. Πάμφτωχοι είστε, και πλουτίζετε άλλους.

Ελάτε λοιπόν να γιορτάσουμε! Ελάτε να πανηγυρίσουμε! Είναι παράξενος ο τρόπος της γιορτής -όσο παράξενος είναι κι ο λόγος της γεννήσεως του Χριστού.

Σήμερα λύθηκαν τα μακροχρόνια δεσμά.

Ο διάβολος καταντροπιάστηκε.

Οι δαίμονες δραπέτευσαν.

Ο θάνατος καταργήθηκε.

Ο παράδεισος ανοίχτηκε.

Η κατάρα εξαφανίστηκε.

Η αμαρτία διώχτηκε.

Η πλάνη απομακρύνθηκε.

Η αλήθεια αποκαλύφθηκε.

Το κήρυγμα της ευσέβειας ξεχύθηκε και διαδόθηκε παντού.

Η βασιλεία των ουρανών μεταφυτεύθηκε στη γη.

Οι άγγελοι συνομιλούν με τους ανθρώπους.

Όλα έγιναν ένα!

Γιατί;

Γιατί κατέβηκε ο Θεός στη γη κι ο άνθρωπος ανέβηκε στους ουρανούς. Κατέβηκε ο Θεός στη γη και πάλι βρίσκεται στον ουρανό. Ολόκληρος είναι στον ουρανό κι ολόκληρος στη γη. Έγινε άνθρωπος κι είναι Θεός. Είναι Θεός και πήρε σάρκα. Κρατιέται σε παρθενική αγκαλιά και στα χέρια Του κρατάει την οικουμένη.

Τρέχουν κοντά Του οι μάγοι. Τρέχουμε κι εμείς. Τρέχει και τ' αστέρι για να φανερώσει τον Κύριο τ' ουρανού. Μα... κι Εκείνος τρέχει. Τρέχει προς την Αίγυπτο. Και φαίνεται βέβαια, πως πηγαίνει εκεί για ν' αποφύγει την επιβουλή του Ηρώδη. Όμως τούτο γίνεται για να εκπληρωθούν τα προφητικά λόγια: «Την ημέρα εκείνη ο ισραηλιτικός λαός θα πάρει τρίτος, μετά τους Ασσυρίους και τους Αιγυπτίους, την ευλογία του Θεού πάνω στη γη» (Ησ. 19:24).

Τί λες, Ιουδαίε; Εσύ που ήσουν πρώτος έγινες τρίτος; Οι Αιγύπτιοι και οι Ασσύριοι μπήκαν μπροστά, και ο πρωτότοκος Ισραήλ πήγε πίσω;

Ναι. Έτσι είναι. Οι Ασσύριοι θα γίνουν πρώτοι, επειδή αυτοί πρώτοι με τους μάγους τους προσκύνησαν τον Κύριο. Πίσω τους οι Αιγύπτιοι, που Τον δέχτηκαν, όταν κατέφυγε στα μέρη τους για ν' αποφύγει την επιβουλή του Ηρώδη. Τρίτος και τελευταίος ο Ισραηλιτικός λαός, που γνώρισε τον Κύριο από τους αποστόλους, μετά τη βάπτισή Του στον Ιορδάνη.

Τι άλλο μένει να πω;

Δημιουργό και φάτνη βλέπω... Βρέφος και σπάργανα... Λεχώνα παρθένα, περιφρονημένη. Φτώχεια πολλή... Ανέχεια πολλή...

Είδες όμως τι πλούτος μέσα στη μεγάλη φτώχεια; Ο Πλούσιος έγινε φτωχός για χάρη μας. Δεν έχει ούτε κρεβάτι ούτε στρώμα. Μέσα σε ταπεινό παχνί Τον έχουν αποθέσει...

Ω φτώχεια, πλούτου πηγή!

Ω πλούτε αμέτρητε, κρυμμένε μες στη φτώχεια!

Μέσα στη φάτνη κείτεσαι και την οικουμένη σαλεύεις.

Μέσα σε σπάργανα τυλίγεσαι και σπας τα δεσμά της αμαρτίας.

Λέξη ακόμα δεν άρθρωσες και δίδαξες στους μάγους τη θεογνωσία.

Τί να πω και τί να λαλήσω;

Να Βρέφος σπαργανωμένο!

Να η Μαρία, Μητέρα και Παρθένος μαζί!

Να ο Ιωσήφ, πατέρας τάχα του Παιδιού!

Εκείνη η γυναίκα, αυτός ο άνδρας. Νόμιμες οι ονομασίες, αλλά χωρίς περιεχόμενο.

Ο Ιωσήφ μνηστεύθηκε μόνο τη Μαρία, και το Άγιο Πνεύμα την επισκίασε. Έτσι, γεμάτος απορία, δεν ήξερε τι να υποθέσει για το Βρέφος: Να πει πως ήταν καρπός μοιχείας, δεν τολμούσε. Να προσφέρει λόγο βλάσφημο εναντίον της Παρθένου, δεν μπορούσε. Ούτε πάλι δεχόταν το Παιδί σαν δικό του, γιατί του ήταν άγνωστο το πως και από ποιόν γεννήθηκε.

Αλλά να, που, πάνω στη σύγχυσή του, παίρνει απάντηση από τον ουρανό, με τη φωνή του αγγέλου: «Ιωσήφ, μη διστάσεις να πάρεις στο σπίτι σου τη Μαριάμ, γιατί το παιδί που περιμένει προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα» (Ματθ. 1:20). Και φανέρωσε έτσι σ' εκείνον και σ' εμάς ότι το Άγιο Πνεύμα επισκίασε την Παρθένο.

Γιατί όμως ο Χριστός θέλησε να γεννηθεί από παρθένα, αφήνοντας αβλαβή την παρθενία της;

Να γιατί:

Κάποτε ο διάβολος εξαπάτησε την παρθένα Εύα. Τώρα ο άγγελος έφερε το λυτρωτικό μήνυμα στην Παρθένο Μαριάμ.

Κάποτε η Εύα ξεστόμισε λόγο, που έγινε αιτία θανάτου. Τώρα η Μαρία γέννησε το Λόγο, που έγινε αιτία αιώνιας ζωής.

Ο λόγος της Εύας έδειξε το δέντρο, που έβγαλε τον Αδάμ από τον παράδεισο.

Ο Λόγος της Μαρίας έδειξε το Σταυρό, που έβαλε τον Αδάμ πάλι στον παράδεισο.

Σ' αυτόν λοιπόν, το Λόγο του Θεού και Υιό της Παρθένου, που άνοιξε δρόμο μέσα σε τόπο αδιάβατο, ας αναπέμψουμε δοξολογία μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

(Από τη σειρά των φυλλαδίων «Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ» της Ιεράς Μονής Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής.)

ΑΠΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

ΕΠΙ ΤH ΕΟΡΤH ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
+ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Ελέω Θεού Μητροπολίτης

της Αγιωτάτης Μητροπόλεως

Καλαβρύτων και Αιγιαλείας

Προς τον ιερόν Κλήρον,

τους Εντιμοτάτους Άρχοντες

και τον ευσεβή Λαόν της

καθ' ημάς Θεοσώστου Επαρχίας

_____Κάθε χρόνο αυτή την ημέρα εορτάζουμε την Γέννησι του Χριστού μας. Η ημέρα αυτή, είναι ημέρα που εξεπληρώθηκε η προαιώνια υπόσχεση του Θεού. Είναι η ημέρα που η γη συμφιλιώθηκε με τον Ουρανό. Είναι η ημέρα, που ο Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός εγκατέλειψε την δόξα και μακαριότητα των Ουρανών και έγινε άνθρωπος και δούλος των ανθρώπων, για να μας μεταμορφώσει, εμάς τους δούλους της αμαρτίας, σε παιδιά του Θεού τρισευλογημένα.

______Σαν σήμερα πραγματοποιήθηκε το μεγαλύτερο ιστορικό γεγονός. Δύο μεγάλα γεγονότα είδε η ανθρωπότητα μέχρι σήμερα: Το πρώτο, είδε τον Υιό και Λόγο του Θεού να κατεβαίνει από τον Ουρανό στη γη, δείχνοντας την απόλυτη αγάπη Του προς τον άνθρωπο. Το δεύτερο, είδε τον ίδιο να ανεβαίνει στο Σταυρό δείχνοντας ο άνθρωπος όση αχαριστία διέθετε.

______Για τον ερχομό του Λυτρωτή Χριστού από την αρχαιότητα ποιητές, συγγραφείς και φιλόσοφοι επέρασαν την ζωή τους γράφοντας και αναμένοντας την ημέρα που θα έλθει ο Σωτήρας, φέρνοντας την λύτρωση, την ειρήνη και πραγματική ευτυχία. Σ’ όλες τις αρχαίες θρησκείες υπάρχει έμμεσα η αναμονή αυτή.

______Στην Αθήνα η αναμονή του Λυτρωτή υπήρξε πιο έντονη και καθαρή. Ο μεγαλύτερος τραγικός ποιητής τον 6ο π.Χ. αιώνα Αισχύλος βλέποντας γύρω του το δράμα του κακού, το πνεύμα του αναζητεί την λύση και γράφει την περίφημη τριλογία του Προμηθέας Πυρφόρος, Προμηθέας δεσμώτης και Προμηθέας λυόμενος. Στην τραγωδία του αυτή ο ποιητής με απαράμιλλη τέχνη ενσωματώνει τις παραδόσεις της εποχής του σχετικά με την πτώση και την προσδοκώμενη λύτρωση του ανθρώπου. Ποιός είναι ο Προμηθέας; Είναι η προσωποποίηση ολόκληρης της ανθρωπότητος. Από το μαρτύριό του, όπου δέσμιος στον Καύκασο την ημέρα ένας γύπας του έτρωγε το συκώτι, το οποίο την νύκτα ξαναγινόταν πάλι, ο Ερμής του προλέγει, ότι θα απαλλαγεί από τα δεσμά και το μαρτύριο, όταν κάποιος Θεός κατέβεί στη γη, υποστεί τους πόνους του, και ακόμη θα κατέβη στα σκοτεινά βάθη του Άδη.

_____Ο δε Σωκράτης προ του θανάτου ήλεγξε τους Αθηναίους στην απολογία του λέγοντας «καθεύδοντες διατελείτε αν, ει μη τινα άλλο υμίν ο Θεός επιπέμψειε, κηδόμενος υμών». Γνωστές είναι οι προφητείες στην Παλαιά Διαθήκη δια την ενανθρώπιση του Χριστού. Ιδιαίτερα ο προφήτης Ησαΐας περιγράφει με τόση ζωηρότητα και σαφήνεια τα γεγονότα της επιγείου ζωής του Χριστού, ώστε να νομίζει κανείς ότι έζησε την εποχή του Χριστού, δι’ αυτό και ονομάστηκε πέμπτος Ευαγγελιστής.

_____Για μάς τους χριστιανούς η σημερινή ημέρα μας υπενθυμίζει ότι το βρέφος της Βηθλεέμ είναι ο άρχοντας της ειρήνης. «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη», είναι η θεία υμνωδία των Αγγέλων. Ήρθε στη γη να δώσει πρότυπο ζωής. Να διδάξει μηνύματα σωτηρίας, ειρήνης, αλληλεγγύης, ισότητος, φιλανθρωπίας και όλες τις υπέρτατες και αιώνιες αξίες της ζωής. Και η ανθρωπότητα στο μέτρο που τις πρόσεξε και έζησε τις αξίες αυτές, άλλαξε μορφή και εικόνα. Εξασφαλίστηκαν πολλά ανθρώπινα δικαιώματα για τα οποία προ Χριστού ούτε καν εγίνετο λόγος. Η φιλανθρωπία και κοινωνική πρόνοια έχουν άμεση πηγή την Χριστιανική διδασκαλία περί αγάπης και αδελφοσύνης. Πολλά άλλαξαν. Όμως οι δυνάμεις του κακού, ο μισόκαλος διάβολος, που κύριο έργο του είναι να αντιστρατεύεται την σωτηρία μας, παραπλάνησε και παραπλανά άρχοντες, άτομα και λαούς και έτσι η ανθρωπότητα γεύτηκε την σκληρότητα και αγριότητα αυτών. Ήρθε το φως στον κόσμο, αλλά αγάπησαν και αγαπούν πολλοί το σκότος και όχι το φως.

_____Εμείς όμως πρέπει να αγαπήσουμε το αληθινό και σωτήριο φως που είναι ο Χριστός. Καλούμεθα όλοι να ρυθμίσουμε την καθημερινή ζωή μας και συμπεριφορά σύμφωνα με την διδασκαλία του Ενανθρωπήσαντος Χριστού. Γιατί τότε η ζωή μας θα έχει νόημα, αξία, ουράνιο στόχο και προορισμό, την Ουράνιο Βασιλεία.

______Αδελφοί μου και παιδιά μου,

______Τώρα είναι ώρα ενός έντονου προβληματισμού. Τα εφετινά Χριστούγεννα μας δίνουν και πάλι την ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε την σημασία των θρησκευτικών βιωμάτων και της εμπιστοσύνης στον ενανθρωπήσαντα Υιό και Λόγο του Θεού Πατρός και την Εκκλησία Του. Γιατί διαφορετικά ο λίβας που έντονα φυσάει, θα τα ξηράνει όλα μέσα μας και γύρω μας.

_______Ας πάμε κοντά στο Χριστό, όχι σαν απλοί προσκυνητές, αλλά με μετάνοια και απόφαση να μείνουμε για πάντα μαζί του. Πρέπει να αφήσουμε ο,τι μέχρι σήμερα δεν κάναμε σωστό. Να ξεχάσουμε τους παλιούς δρόμους, τις αμαρτωλές συνήθειες και επιθυμίες. Να πάρουμε τη σοβαρή απόφαση να γίνουμε πιο συνειδητοί χριστιανοί, πιστοί οπαδοί του Γεννηθέντος Σωτλήρος Χριστού. Τότε πραγματικά θα μπορούμε να πούμε, ότι «ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ».

Χρόνια πολλά, Πατέρες και Αδελφοί.

Χρόνια πολλά, τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά και περιπόθητα.

Μετ' ευχών πατρικών

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ & ΚΑΛΑΝΔΑ

ΓΙΑ ΓΕΛΟΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ!

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΟΙ,
ΦΙΛΟΙ,
ΤΕΚΝΑ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΑΓΑΠΗΤΑ,
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ
ΧΑΙΡΕΤΕ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΤΕΧΘΕΝΤΙ!

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ, ΣΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΦΤΩΧΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. "ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ" ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΗΔΗ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΤΟ ΠΑΡΟΝ" ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ!

ΣΑΣ ΔΙΑΒΙΒΑΖΩ ΕΝΑ ΠΙΝΑΚΑ ΤΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ.

ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΠΟΣΟ .......ΦΤΩΧΙΚΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ! ΣΧΕΔΟΝ ΔΕΚΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ! ΤΟΣΟ ΛΙΓΑ!




ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΕ ΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ!

ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΚΩΠΤΙΚΟ pps, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΤΟ "dwro.pps" ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΤΕ! ΓΕΛΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ. ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΑΣ ΕΜΕΙΝΕ! ΙΣΩΣ ΕΝΑ ΠΙΚΡΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ! ΑΛΛΑ ΑΣ ΜΗ ΤΟ ΧΑΣΟΥΜΕ ΚΙ ΑΥΤΟ!
www.im-ka.gr/blog/dwro.pps



ΕΦ ΟΣΟΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΝΟΜΟ, ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΖΟΥΓΚΛΑ.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΕΝΑΣ ΤΑΠΕΙΝΟΣ, ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ ΑΝΗΣΥΧΟΣ, ΙΕΡΑΡΧΗΣ

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Αίγιον, Τετάρτη  22 Δεκεμβρίου 2010

ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΤΙΟ ΑΦΡΙΚΗ

Στην μακρυνή Ν. Αφρική και συγκεκριμένα στο Γιοχάνεσμπουργκ, βρέθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Αμβρόσιος με την συνοδεία  των Πανοσ. Αρχιμανδριτών π. Καλλινίκου Πουλή και π. Δαυίδ Τσαπάρα, κατόπιν προσκλήσεως των εν Ν. Αφρική ευρισκομένων και παρεπιδημούντων Αιγιαλέων και Καλαβρυτινών.

Η επίσκεψις σκοπό είχε την ενδυνάμωση των πνευματικών δεσμών του ποιμενάρχη με τα απόδημα πνευματικά του παιδιά. Ήταν μια παληά επιθυμία των εκεί αδελφών μας, οι οποίοι τον αναζητούσαν και περίμεναν κάποτε μια στενότερη επαφή με τον πνευματικό τους πατέρα. Εκεί στην μακρυνή αυτή χώρα έχουν εγκατασταθή, και μάλιστα μεγαλουργούν, αδελφοί μας από τις Επαρχίες τόσο Καλαβρύτων όσον και της Αιγιαλείας.

Έτσι την 17ην του μηνός Νοεμβρίου αναχωρήσαμε με την βοήθεια του Θεού για το μακρινό Γιοχάνεσμπουργκ (μέσω Φρανκφούρτης), όπου και φθάσαμε την επομένη ημέρα 18η Νοεμβρίου κατόπιν ενός κοπιώδους, πλήν όμως ευχάριστου ταξιδιού.

Εκεί μας περίμεναν ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Μιχαήλ Βισβίνης, ως εκπρόσωπος της Ιεράς Μητροπόλεως και μια αντιπροσωπεία Ελλήνων, ήτοι ο κ. Βασίλειος Μελινγκόπουλος, ο κ. Θεμιστ. Ροδάκης και ο κ. Τάκης Κωνσταντόπουλος, εκδότης της εφημερίδος Hellenic News, οι οποίοι μας καλωσόρισαν στην νέα πατρίδα τους. Άνοιξαν της θερμή αγκαλιά τους για να μας δεχθούν με τόση αγάπη.

Πρώτη μας υποχρέωση ήταν να πραγματοποιήσουμε μια επίσκεψη αγάπης και τιμής στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας, όπου μας υποδέχτηκε ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Πανοσ. Αρχιμ. π. Νικόδημος Μπαρουξής με τους συνεργάτες του. Ο έως πρότινος Μητροπολίτης της περιοχής Σεβ. κ. Σεραφείμ είχε μετατεθή στη Zimbabwe, αλλά δεν είχε αναχωρήσει ακόμη, ο δε διάδοχός του Σεβ. Κ. Δαμασκηνός δεν είχε ακόμη ενθρονισθή. πλήν όμως αμφότεροι έγιναν θυσία για να μας εξυπηρετήσουν.

Η πρώτη μας επαφή με τον Ελληνισμό της Ν. Αφρικής έγινε τό πρωΐ του Σαββάτου. Η Ερίτιμος Κυρία Άννα Συνοδινού, Πρόεδρος του Συλλόγου  "Παναθήναια" είχε την καλωσύνη να μας καλέσει σε εορταστική Δεξίωση που έγινε για τα Μέλη του Συλλόγου καί τούς ενοίκους του τοπικού Γηροκομείου με την ευκαιρία της εορτής των Χριστουγέννων. Ήταν μια ευκαιρία για να δούμε τό μεγαλείο της ελληνικής ψυχής σ'όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη μας. Η κοινωνική και φιλανθρωπική δραστηριότης των Κυριών της Αγάπης  σκορπάει τη χαρά και την αισιοδοξία εδώβ κι' κεί, παντού! 

Την επόμενη ημέρα με την φροντίδα του κ. Μελινγκόπουλου ταξιδεύσαμε στην Πρετόρια. Εκεί θαυμάσαμε τον περικαλλέστατο ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπου μας ανέμενε ο ρέκτης και φιλόξενος εφημέριος π. Μιχαήλ Βισνίνης. Εντυπωσιαστήκαμε από το κάλλος και το μέγεθος του Ιερού Ναού χωρητικότητος χιλίων περίπου ατόμων. Μετά την επίσκεψή μας στον Πρέσβυ της Ελλάδος Εξοχώτατο κ. Σπυρ. Θεοχαρόπουλο, είχαμε μια επαφή γνωριμίας με ωρισμένα Μέλη της Ελληνικής Παροικίας και γεύμα στον οίκο του εφημερίου. Η ημέρα μας έκλεισε με μια θαυμάσια νότα επίσκεψης στην φάρμα του κ. Κυριάκου Κυριακού, όπου είχαμε την ευκαρία να θαυμάσαμε την προόδο των Ελλήνων στη μακρυνή αυτή Χώρα. Μείναμε έκπληκτοι από τις εγκαταστάσεις της φάρμας, όπου σε έκταση 5.000 στρεμμάτων ζούν ελεύθερα άγρια ζώα. Είδαμε εκεί αγριογούρουνα, ζέμπρες, αντιλόπες, καμηλοπαρδάλεις και άλλα περίεργα ζώα της αφρικανικής Ηπείρου μέσα στο φυσικό τους περιβάλλον.

Η κύρια αποστολή μας εξεπληρώθη με την ευκαιρία της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου στον εορτάζοντα ιερό ναό της Παντανάσσης. Εκεί είχε ορισθή το σημείο συναντήσεώςμας με τους αδελφούς μας ομογενείς. Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ ηνάλωσε εαυτόν, προκειμένου να μας τιμήσει και να μας εξυπηρετήσει. Στον πανηγυρικό Εσπερινό (απόγευμα του Σαββάτου 20ής Νοεμβρίου) χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Αμβρόσιος, πλαισιούμενος υπό του Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ και του παρατυχόντος Θεοφ. Επισκόπου Μπονζουάνας κ. Γενναδίου και πολλών ευλαβών ιερέων, ως συνήθως. Τον θείον λόγον εκήρυξεν ο υποσημειούμενος, ο οποίος εδέχθη τα συγχαρητήρια των παρισταμένων Σεβ. Αρχιερέων.

Το πρωΐ της επομένης έλαβε χώρα πανηγυρική πολυαρχιερατική θεία Λειτουργία στον εορτάζοντα ναό της Παντανάσσης. Χοροστάτησε και πάλι ο Σεβ. Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας με συλλειτουργούς τους Σεβ. Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ και Μπονζουάνας κ. Γεννάδιο. Το κήρυγμά του ήταν γεμάτο πάθος για Ορθοδοξία και Ελλάδα.

Ρίγη συγκινήσεως κατέβαλε τους Καλαβρυτινούς και Αιγιαλείς, όταν στην αφρικανική μακρυνή αυτή Χώρα άκουγαν την φήμη του Μητροπολίτου του τόπου καταγωγής των.

Μετά την θεία λειτουργία ακολούθησε Δεξίωση και ευχαστηριακό Γεύμα, όπου παρεκάθησαν σχεδόν όλοι οι εκκλησιασθέντες. Εκεί πλέον ήταν η ευκαιρία για μια ζεστή και πολύ ανθρώπινη επικοινωνία του Μητροπολίτου με τά απόδημα τέκνα του. Το «τέκνα του» μόνον καταχρηστικώς αναφέρεται, αφού οι ομογενείς διά της μεταναστεύσεώς των έχουν ενταχθή πλέον στο πλήρωμα του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Η επικοινωνία του Μητροπολίτου με τους αποδήμους αδελφούς μας ήταν μια ευκαιρία αναθερμάνσεως της αγάπης προς την γενέτειρα γή. Ήταν μια ευλογημένη επικοινωνία, η οποία ηθικά ενίσχυσε πολύ τους ξενητευμένους αδελφούς μας.

Τα αισθήματά τους εξέφρασε ο κ. Θεμιστοκλής Ροδάκης, ο οποίος ήταν στην πρώτη γραμμή των εκδηλώσεων προς τιμήν του Μητροπολίτου μας και της Συνοδείας του.

Στο περιθώριο της ποιμαντικής αυτής επισκέψεως στη Νότι Αφρική επραγατοποιήθησαν και άλλες σημαντικές επαφές, όπως π.χ, α) η επικοινωνία με τά Μέλη του πολιτιστικού Συλλόγου «Τα Παναθήναια», του οποίου προϊσταται η κα Άννα Συνοδινού (πρόκειται περί συνωνυμίας με την γνωστή εκλεκτή ηθοποιό των Αθηνών), β) με τον ίερέα π. Αθηνόδωρο Παπαευριπιάδη, ο οποίος μερικά χρόνια πρίν εγκατέλειψε μια πολύ επιτυχημένη καριέρα στον κλάδο της εστιάσεως με αλυσίδα πολυτελών εστιατορίων, γ) με ιερείς που ασκούν το επάγγελμά τους και συγχρόνως επιτελούν τα ιερατικά τους καθήκοντα, ώστε να καλύπτωνται τα κενά ενοριακών ναών, χωρίς να λαμβάνουν απολαβές από ταν άσκηση του ιερατικού λειτουργήματος, όπως είναι ο ιερεύς π. Γεράσιμος. Στην προσπάθεια να διασωθή η Ορθόδοξος πίστις μας μερικοί υποβάλλονται σε πρόσθετες θυσίες προς δόξαν Κυρίου! Είναι συγκινητικό να ζείς εκεί τον ζήλο της πρωτοχριστιανικής κοινωνίας. Γενικώς μεγάλη συγκίνηση μας προκάλεσε ο ζήλος των Κληρικών του Johannesburg και της Pretoria, οι οποίοι αναλίσκονται καθημερινώς για την εξυπηρέτηση των χριστιανών της περιοχής τους.

Η συγκίνηση της ψυχής μας έφθασε στο ζενίθ, όταν μια μέρα προ της αναχωρήσεώς μας από το Johannesburg φιλοξενηθήκαμε σε μια οικογένεια, της οποίας ο μόλις 18 ετών μονογενής υιός της είχε μόλις επιστρέψει από το Άγιο Όρος. Εκεί είχε παραμείνει επί δυόμισυ μήνες! Ο ευλογημένος αυτός νέος έχει διαμορφώσει ένα μικρό δωμάτιο της οικίας των σε παρεκκλήσιο, όπου ανελλειπώς τελεί τις ιερές ακολουθίες! Το χαριτωμένο αυτό πλάσμα ήταν η μεγάλη πνευματική ανακάλυψίς μας στη Νότιο Αφρική! Ας είναι δοξασμένο το όνομα του Κυρίου. Σε κάθε γωνιά της γης πραγματοποιεί τις δικές Του κατακτήσεις ο Νυμφίος Χριστός!

Η πνευματική αποστολή του Μητροπολίτου μας στη Ν. Αφρική επισφραγίσθηκε με μια ραδιοφωνική εκπομπή. Ο Αιδεσιμώτατος ιερεύς π. Γεράσιμος φιλοξένησε στο studio τον Μητροπολίτης μας και τα μέλη της Συνοδείας του και επήρε μια συνέντευξη, η οποία και μεταδόθηκε ζωντανή από το τοπικό ελληνόφωνο ραδιόφωνο της Παροικίας.

Το επιστέγασμα της εξορμήσεώς μας στη μακρυνή αυτή Ήπειρο ήταν μια συνάντηση με την Ερίτιμο Κυρία Άβα (Βαρβάρα) Παπαθεοφίλου, απόγονο του επαναστάτη Ιεράρχου Παλαιών Πατρών Γερμανού. Η κα Παπαθεοφίλου είχε την καλωσύνη να μας προσφέρει από τα προσωπικά της κειμήλια ένα μικρό τεμάχιο υφάσματος από τα άμφια του Παλαιών Πατρών Γερμανού για το Εκκλησιαστικό μας Μουσείο, μέσα σε μια μεταλλική οβάλ σχήματος θήκη! Την συνάντηση είχε οργανώσει ο ρέκτης ομογενής από την Λυκούρια των Καλαβρύτων κ. Θεμιστ. Ροδάκης! Έτσι και μόνον γι’αυτό το απόκτημα άξιζεν ο κόπος για ένα τέτοια μακρυνό και κοπιαστικό ταξίδι. Τελικά όντως ο κόσμος είναι μικρός! Ποιος θα φανταζόταν ότι πηγαίνοντας στην Νότιο Αφρική θα γυρίζαμε με ένα τόσο μικρό μεν σε μέγεθος, αλλά τόσο σημαντικό θησαυρό. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου μας. Τελευταία μέρα παραμονής μας εις το Γιοχάνεσμπουργκ.

   Το απόγευμα της Τρίτης 23ης Νοεμβρίου 2010 άρχισε η διαδικασία της επιστροφής μας στη γλυκειά μας Πατρίδα.

Από τη θέση αυτή, εκφράζονντας και την επιθυμία του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Αμβροσίου, απευθύνουμε τις θερμές ευχαριστίες μας στους Σεβ. Μητροπολίτες Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ και Ιωαννουπόλως κ. Δαμασκηνόστον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Μπονζουάνας κ. Γεννάδιο, στους αγαπητούς Πατέρες π. Μιχαήλ. Νικόδημο, Άθω, Γεώργιο, Γεράσιμο, στους κ.κ. Ροδάκη, Μελινγκόπουλο, Κυριακού, Γιαννούλια, Παντελόπουλο, Κανελλακόπουλο, στις κυρίες Συνοδινού και Παπαθεοφίλου και εις όλους, όσοι μας εδέχθησαν με αγάπη, μας περιποιήθησαν και εκοπίασαν για μας.

Τέλος, εμείς, ο π. Καλλίνικος και ο π. Δαυίδ, ευχαριστούμε τον Σεβ. Μητροπολίτη μας κ. Αμβρόσιο για την ευκαιρία που μας έδωσε και την τιμή που μας έκανε να τον συνοδεύσουμε στο μακρυνό αυτό ταξίδι γνωριμίας και επικοινωνίας με τους αποδήμους Καλαβρυτινούς και Αιγιαλείς και όλους τους Έλληνες, από τη Μητροπολιτική Ελλάδα και την Κύπρο, της Ν. Αφρικής.

Αρχιμ. Καλλίνικος Πουλής

Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως

Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Ταξιαρχών

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ
 ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ κου ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ

18/11/2010 – 23/11/2010

Σεβασμιώτατε κύριε Αμβρόσιε πνευματικέ πατέρα της Ιεράς Μητροπόλεως των ιστορικών επαρχιών Καλαβρύτων και Αιγιαλείας,

Πανοσιολογιώτατοι και Σεβαστοί πατέρες της ιδίας Ιεράς Μητροπόλεως π. Καλλίνικε της Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγίου και π. Δαβίδ του Ιερού Προσκυνήματος Παναγίας της Τρυπητής Αιγίου

Σας βλέπουμε σήμερα ανάμεσά μας και χαιρόμαστε ιδιαιτέρως, Σας καλωσορίζουμε και σας ευχαριστούμε που δεν μας ξεχάσατε τελείως. Με δυσαρέσκεια θέλω να σας πληροφορήσω ότι στα 90 χρόνια υπάρξεώς μας εδώ στην Νότιο Αφρική ως Καλαβρυτινοί και Αιγιώτες ξενιτεμένοι και Απόδημοι (όπως αποκαλούμεθα σήμερα) καμία αρχή και εξουσία, καμία προσωπικότητα έδειξε ποτέ κάποια ενδιαφέρον για την ύπαρξη μας.

Εμείς όμως δεν ξεχάσαμε και δεν ξεχνούμε ποτέ τον τόπο μας, την γενέτειρά μας την πατρίδα μας, παραμένουμε πιστοί εις τα ιδανικά μας. Την γλώσσα μας, την Εκκλησία μας, την πατρίδα μας, τον ιερό τόπο μας που μας που μας χάρισε αυτά τα ιδανικά.

Σεβασμιώτατε, Σεβαστοί πατέρες σας διαβεβαιώ ότι αυτή είναι η ΠΡΩΤΗ επίσκεψη ηγέτου, Αρχηγού προσωπικότητος και εκπροσώπου του τόπου καταγωγής μας και θα μείνει ιστορική.

Σας ευχαριστούμε πάρα πάρα πολύ που είσαστε μαζί μας. Μας χαρίσατε θάρρος και ελπίδα ότι και ότι κάποιοι ενδιαφέρονται και για μας.

Με λύπη μου θα σας εκφράσω κάτι που με απασχόλησε και με στενοχώρησε κατά το παρελθόν και συνεχίζει να με απασχολεί και να με στενοχωρεί. Πέρασαν από την παροικία μας εκπρόσωποι της Ελλάδος και εκπρόσωποι επιχειρήσεων κ.λ.π. Καλαβρυτινής καταγωγής αλλά αφοσιώθηκαν στα καθήκοντά τους και στα προσωπικά τους και αγνόησαν τους λίγους Καλαβρυτινούς αυτής της χώρας.

Ποτέ μου έως τώρα δεν ένοιωσα και δεν κατάλαβα την εκπροσώπηση των ιστορικών μας επαρχιών που έπαιξαν πρωτοπόρο έργον για το ξεκίνημα της επανάστασης του 1821 που εγενικεύθηκε για πρώτη φορά και εξαπλώθηκε ο Αγώνας που έφερε την ΛΕΥΤΕΡΙΑ στις ωραίες γιορτές που κάνουμε στα γήπεδα του Ε.Α.Σ. κάθε χρόνο περίμενα να παρουσιαστεί ένας καλόγερος, ένας παπάς, ένας Δεσπότης να ευλογήσει την Ελληνική Σημαία προτού ξεκινήσει η παρέλαση ή να παραυρεθούν 2-3 τσολιάδες να μεταφέρουν την Σημαία.

Ας ελπίσουμε ότι κάτι θα γίνει εις το μέλλον. Τώρα μας ευχαριστεί και μας ικανοποιεί η παρουσία σας. Όπως μου είπατε ήταν μια μεγάλη επιθυμία και ένα όνειρο που σαν ωρίμασε και το επέτρεψαν οι συνθήκες και με την ευλογία του Κυρίου εγένετο πραγματικότης.

Χαιρόμαστε που σήμερα είστε ανάμεσά μας ως Πνευματικός Πατέρας κοντά στα παιδιά του που ζουν μακριά από την πατρίδα. Χαιρόμαστε που μας δώσατε την ευκαιρία να σας γνωρίσουμε από κοντά και να δεχτούμε τις ευλογίες σας.

Οι λίγοι Καλαβρυτινοί της Νοτίου Αφρικής μόλις άκουσαν ότι θα μας επισκεπτόσαστε εχάρηκαν πάρα πολύ και προθυμοποιήθηκαν να σας φιλοξενήσουν και σας περιηγήσουν για να σας δείξουν την ωραία μας Χώρα και να κάνουν την επίσκεψή σας ωραία. Αισθητή ήταν η προθυμία των κ.κ. Βασίλη Γιαννούλια (Μαζέικα) και π. Κανελλακόπουλου (Αίγιο) την ίδια και περισσότερη προθυμία και επιθυμία έδειξε και η Αγιωτάτη Μητρόπολή μας και οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες μας κ.κ. Σεραφείμ (πρώην Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας και νυν Ζιμπάμπουε) και Δαμασκηνός ο νυν Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας. Εμπράκτως έδειξαν το ενδιαφέρον τους και την φιλοξενία τους και τους ευχαριστούμε πάρα πολύ.

Οι Καλαβρυτινοί της Νοτίου Αφρικής και οι Αιγιώτες μετριούνται στα δάχτυλα και είναι σκορπισμένοι σε όλα τα μέρη της Νοτίου Αφρικής και έτσι ζούν μακριά ο ένας από τον άλλον και οι επαφές είναι λιγοστές ή γίνονται τηλεφωνικώς.

Οι λίγοι Καλαβρυτινοί σ’ αυτήν την Χώρα εργάστηκαν σκληρά για να φτιάξουν κάποια καλύτερη κατάσταση. Σκληρή δουλειά αλλά αποδοτική και με την εργατικότητα τους έκαναν προκοπή. Τα παιδιά όμως δεν έπρεπε να συνεχίσουν αυτήν την σκληρή και μονότονη εργασία των γονέων τους. Με τις προοδευτικές τους αντιλήψεις οδηγήθηκαν προς άλλα επαγγέλματα και έτσι, με υπηρηφάνεια μπορώ να πω ότι κατέχουν σπουδαίες θέσεις. Έχουμε γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς, βιομηχάνους κ.λ.π.

Οι λίγοι Καλαβρυτινοί δεν έμειναν αδιάφοροι ως προς τα κοινοτικά, κοινωνικά και εκκλησιαστικά θέματα της παροικίας μας. Όχι μόνον συμμετείχαν αλλά έδειξαν και μεγάλο ενδιαφέρον. Οι προσφορές κάποιων ήσαν υπέρ το δέον και θα πρέπει να μνημονεύονται πάντα γιατί απέδειξαν και αποδεικνύουν ότι είναι ΑΞΙΑ ΤΕΚΝΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να γνωρίζω τις προσφορές όλων των συμπατριωτών μας και γι’ αυτό ζητώ συγνώμη που θα αναφερθώ με λίγα λόγια σε αυτά που γνωρίζω. Εάν υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις παρακαλώ όσους γνωρίζουν να μου δίνουν στοιχεία για να καταχωρηθούν στην ζωή και την δράση των Καλαβρυτινών και Αιγιωτών της παροικίας μας.

Όταν ο Ελληνισμός της Νοτίου Αφρικής προσπαθούσε να διοργανωθεί για να διατηρήσει την γλώσσα του, την εκκλησία του, τον πολιτισμό του και γενικά τον Ελληνισμό του στο Κέιπ Τάουν ήλθεν ο Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Κατσής από του Τσερώτα (Λευκασίου) το 1919-1933 και πρωτοπόρησε και στήριξε κάθε προσπάθεια. Μάλιστα αποκαλείτο και «Πατροκοσμάς» για την επιμονή του να ιδρυθεί σχολείο και να μαθαίνουν τα παιδιά Ελληνικά.

Το 1910-1955 ένας άλλος Αρχιμανδρίτης ο π. Αθανάσιος Νικολόπουλος από τα Καλάβρυτα, έπαιξε τον ίδιο σπουδαίο ρόλο στην κοινότητα Πρετορίας.

Οι αδελφοί Ράπανου από το Πλανητέρο δώρισαν το σπίτι τους για να εγκατασταθεί η Ελληνική μας πρεσβεία στην Πρετόρια όταν ξεκινούσε.

Οι αδελφοί Σταθακόπουλοι από την Βισωκά σε κάθε επιχείρησή τους και σε κάθε κτίριο έβαζαν και το όνομα «ΧΕΛΜΟΣ» «Chelmos Café, Chelmos Supermarket, Chelmos Buildings».

Η κα Ελένη Λαμπριανού κόρι της κα Λουβαρδή (Λειβαρντζινού) η οποία σε συνεργασία με τον σύζυγό της Κώστα αντιλαμβανόμενοι την επιμονή της μητέρας της να θυμάται και να μιλάει όλο για τα Καλάβρυτα ονόμασαν το ωραίο κτήμα, στην συνεχώς αναπτυσσόμενη περιοχή Mid-Rand (Half way House) σε «ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΠΑΡΚ» και έτσι καταχωρημένο στο τοπογραφικό της περιοχής.

Ο αείμνηστος Σπύρος Σπυρόπουλος υπήρξε ο πρώτος Γραμματέας της Ελληνικής μας Πρεσβείας στην Πρετόρια.

Η κα Ντίνα Πρωτόπαπα-Γαλάνη από τα Μαζέικα που ήρθε εις την Ν. Αφρική ως αποσπασμένη εκπαιδευτικός και που αργότερα με τον αείμνηστο σύζυγό της Δημήτρη Πρωτόπαπα και την οικογένειά της ανέλαβαν το Ελληνικό Σχολείο από τον Μακαριστό Ιερέα Ηλία Μπερτόλη και το ανέδειξαν σ’ ένα συστηματικό σχολείο που λειτουργούσε για πολλά χρόνια από νηπιαγωγείο, έως και Γυμνάσιο και εις το οποίον εκατοντάδες (για να μην πω χιλιάδες) Ελληνόπουλα από όλην την Νότιο Αφρική και της γειτονικές χώρες εδιδάχθηκαν την Ελληνική Γλώσσα, την Ορθόδοξον Εκκλησία, την Ελληνική Ιστορία και τον Ελληνικό Πολιτισμό.

Στην ακμή του αυτό το σχολείο ξεπερνούσε και τα καλύτερα σχολεία της Ελλάδος. Σ’ αυτό το σχολείο υπήρξε Ελληνικό ενδιαφέρον. Υπήρξε Ελληνοχριστιανική ζωή. Με αυτό το σχολείο εγίνετο αισθητό ότι πράγματι υπήρχαμε και ζούσαμε ως Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι.

Ο κ. Βασίλης Γιαννούλιας (Μαζέικα) για πολλά Χρόνια υπήρξε πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος Σπρινγκς και που μαζί με την αείμνηστη σύζυγό του Ελισάβετ προσέφεραν τα πάντα και εργάζοντο (ακόμη εργάζεται) με ενδιαφέρον και ζήλο για να διατηρείται η Κοινότητα.

Για τον μπάρμπα Βασίλη (έτσι ονόμαζε τον Άγιο Βασίλειο) μου έλεγε ότι τα έκανε όλα αυτά. Έπρεπε ο ναός τους Αγίου Βασιλείου να είναι ανοιχτός πάντα για τους ευσεβείς Χριστιανούς.

Ο Παναγιώτης Κανελλακόπουλος (Αίγιο) εκεί στην μακρινή κοινότητα Κλέρκστορπ έχει προσφέρει ισάξια της υπηρεσίες του.

Σήμερα στο προξενείο μας υπηρετεί ως υπάλληλος και εξυπηρετεί όσους το επισκέπτονται, πάντα με καλό τρόπο και χαμόγελο. Η συμπατριώτισσά σας από τα Καλάβρυτα κ. Γεωργία Σπυροπούλου.

Και τελικά ας μην ξεχάσω να σας αναφέρω και λίγα για τον εαυτόν μου. Από την πρώτη στιγμή που έφτασα στο Ράστεμπεργκ έδειξα ενδιαφέρον για τα Κοινωνικά και Κοινοτικά θέματα της περιοχής. Μαζί με τον γαμπρό μου αείμνηστο Νικόλαο Κουτσουβέλη – Ιθάκη – ιδρύσαμε την Ελληνική Κοινότητα.

Με τις πρωτοβουλίες μου και την καλή σκέψη ενισχυμένα πάντα από το πνεύμα του πατριωτισμού και της Ορθοδοξίας προσέφερα ότι ήταν δυνατόν. Ο γιός μου ο Κώστας έχει τάση και ενδιαφέρον για αυτά τα θέματα. Είμαι ικανοποιημένος απ’ ότι μπόρεσα και μπορώ να κάνω και ευχαριστώ τον Κύριο που μου δίνει δύναμη και κουράγιο. Βέβαια χωρίς την κατανόηση και την συνεργασία της συζύγου Αγγελικής όλα αυτά δεν μπορούσαν να γίνουν.

Οπωσδήποτε υπάρχουν και άλλοι Καλαβρυτινοί και Αιγιώτες που έχουν προσφέρει και έχουν εργαστεί γι’ αυτά τα θέματα. Η δράσις τους όμως δεν μου είναι γνωστή και προς τούτο δεν τους αναφέρω. Ας με συγχωρήσουν γι’ αυτό. Πάντως όμως τους διαβεβαιώ ότι οτιδήποτε καλό και εάν έκαναν ας το έχουν ως ικανοποίησή τους και εάν θέλουν ας μου το κάνουν γνωστό.

Σεβασμιώτατε κ. Αμβρόσιε

και σεβαστοί πατέρες της Ιερής αυτής Συνοδείας και επίσκεψης

π. Καλλίνικε και π. Δαβίδ,

Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την επίσκεψή σας

Ελπίζουμε να ήταν αποδοτική. Οι προσευχές μας θα σας συνοδεύουν για πάντα.

Η Θεοτόκος εις τον Ιερό Ναό της οποίας σήμερα λειτουργήσατε ας πρεσβεύει εις τον Υιόν της και Κύριον μας να σας χαρίζει Υγεία, Δύναμη και Κουράγιο. Να είναι πάντα μαζί σας.

Ζητώντας τις ευλογίες σας και τις ευχές σας Σας ευχαριστούμε πολύ.

Θεμιστοκλής Ροδάκης

Johannesburg, 21 Νοεμβρίου 2010

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

ΑΠΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

 ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΝΕΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΙΓΙΝΗΣ

______ Οι βίοι των αγίων δεν είναι άλλο παρά οι Ευαγγελικές θείες αλήθειες οι οποίες έχουν μεταφερθεί στην ανθρώπινη ζωή δια μέσου της Χάριτος και των ασκήσεων.  δεν υπάρχει Ευαγγελική αλήθεια, η οποία να μη μπορεί να μεταβληθεί σε ζωή.  Όλες αυτές οι αλήθειες δόθηκαν από τον Χριστό για ένα σκοπό.  Για να γίνουν δική μας ζωή, κτήμα δικό μας και χαρά δική μας.

______ Υποστηρίζουν μερικοί πως οι αλήθειες του Ευαγγελίου δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν στη σύγχρονη ζωή.  Όμως αυτό είναι μια πλάνη.  Σε κάθε εποχή υπάρχουν οι άγιοι, οι άνθρωποι εκείνοι που πιστεύουν ειλικρινά στον Σωτήρα Χριστό και τηρούν τις εντολές Του.  Σε κάθε ιστορική εποχή υπήρχαν τα πάθη και οι αδυναμίες, αλλά ταυτόχρονα υπήρχε και η αγιότητα.

______ Ένας από αυτούς τους Αγίους είναι και ο Άγιος Διονύσιος, Επίσκοπος Αιγίνης που παρουσιάζουμε σήμερα.

______Ο άγιος Διονύσιος γεννήθηκε το 1547 στην Ζάκυνθο, σε οικογένεια επιφανή και ευλαβή. Από την παιδική ήδη ηλικία του επέδειξε ζωηρή ευφυΐα και ιδιαίτερη κλίση για την πνευματική ζωή. Σύντομα απέταξε ότι του ήταν αγαπητό για να αφοσιωθεί στον αγώνα εναντίον των εγκοσμίων, της σαρκός και του διαβόλου, και εκάρη μοναχός σε μονή των Στροφάδων νήσων, που βρίσκονται λίγα μίλια νοτίως της Ζακύνθου. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, γρήγορα κατέστη υπόδειγμα αρετής και μοναχικής υπακοής ακόμη και για τους εμπείρους συμμοναστές του. Οι νηστείες πλέον, οι καθημερινές σχεδόν ολονύκτιες αγρυπνίες, η προσευχή και η διαρκής περισυλλογή τον ανύψωσαν στο αξίωμα της ιερωσύνης και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον μητροπολίτη Κεφαλονιάς Φιλόθεο (1570).

______ Λίγο αργότερα καθώς αναζητούσε πλοίο για να μεταβεί στους Αγίους Τόπους, πέρασε από την Αθήνα, όπου ο αρχιεπίσκοπος, έχοντας πληροφορηθεί τις λαμπρές αρετές του, τον πίεσε να δεχθεί το αξίωμα του επισκόπου Αιγίνης. Εγκαταλείποντας το σχέδιό του και θυσιάζοντας τον πόθο της ησυχίας για να υποταγεί στην βούληση του Θεού, ο ταπεινός μοναχός ενθρονίσθηκε επίσκοπος και καθοδήγησε με φρόνηση και πατρική στοργή το πνευματικό ποίμνιό του στις τρίβους της χάριτος. Καθώς με την πάροδο του χρόνου απλωνόταν η φήμη του, αποφάσισε τελικά να παραιτηθεί για να αποφύγει την μάταιη δόξα και τους περισπασμούς του κόσμου και επέστρεψε στην πατρίδα του το 1570. Κατ’ εντολή του οικουμενικού πατριάρχη Ιερεμίου Β΄, ανέλαβε για βραχύ χρονικό διάστημα χρέη επισκόπου, όταν πέθανε ο επίσκοπος Ζακύνθου, αλλά μόλις εξελέγη ο διάδοχός του έσπευσε να αποσυρθεί στα υψώματα του νησιού, στην Μονή της Παναγίας Αναφωνήτριας, της οποίας έγινε πνευματικός (1582). Μόνος εκ νέου μόνω τω Θεώ, με τον ίδιο ζήλο που επέδειξε στα νιάτα του επιδόθηκε ξανά στην νηστεία, στην άσκηση και στην προσευχή. Δεν άφηνε κανέναν να εισέλθει στο κελλί του κι ο ίδιος έβγαινε μόνο για να μοιράσει ελεημοσύνη στους πτωχούς ή για να μεταδώσει στους μαθητές του την φωτισμένη διδαχή του.

______  Πάνω απ’ όλα διακρινόταν για την φιλανθρωπία και την πραότητά του. Μια ημέρα ο δολοφόνος του κατά σάρκα αδελφού του αγίου έφθασε στην μονή κυνηγημένος από τις αρχές και τους συγγενείς του θύματος και ζήτησε καταφύγιο από τον άγιο Διονύσιο, χωρίς να ξέρει για ποιόν επρόκειτο. Μαθαίνοντας τον λόγο της καταδίωξης και την ταυτότητα του θύματος, ο άνθρωπος του θεού συγκράτησε με όλη του την δύναμη την φυσιολογική οδύνη και τον πειρασμό να εκδικηθεί το έγκλημα. Κατά μίμηση Χριστού, ο οποίος συγχώρεσε τους εχθρούς του και προσευχόταν για τους διώκτες του, ο άγιος προχώρησε προς τον δολοφόνο με συμπόνια, τον παρηγόρησε, τον παρότρυνε να μετανοήσει και τον έκρυψε σ’ ένα απόμακρο κελλί. Όταν οι διώκτες του έφθασαν στην μονή, ανήγγειλαν την φοβερή είδηση στον άγιο, που υποκρίθηκε άγνοια του γεγονότος και προσπάθησε να καθησυχάσει με λόγια ειρηνικά την έξαψη και την επιθυμία εκδίκησης. Μόλις οι διώκτες απομακρύνθηκαν, ο άγιος έβγαλε τον δολοφόνο που είχε παραλύσει από τρόμο και έκπληξη μπροστά σε αυτό το παράδειγμα υπεράνθρωπης καλοσύνης, και τον άφησε ελεύθερο για να εργασθεί και την σωτηρία της ψυχής του αφού πρώτα του έδωσε εφόδια και χρήματα για το ταξίδι.

______  Στολισμένος με τόσο υπέροχες αρετές, ο άγιος Διονύσιος έλαβε επίσης παρά Θεού το χάρισμα να επιτελεί θαύματα. Μια ημέρα που έβρεχε καταρρακτωδώς, σταμάτησε την ροή ενός ποταμού για να τον διασχίσει μαζί με τον μαθητή του. Η σορός μιας γυναίκας παρέμενε αλίωτη, γιατί την είχαν καταραστεί• ο άγιος Διονύσιος έβαλε να ανοίξουν τον τάφο και διάβασε την συγχωρητική ευχή. Παρευθύς, η σορός έγινε σκόνη όπως επιτάσσει η φύση. Με την δύναμη της προσευχής του, έδωσε την ευκαιρία σε άτυχους ψαράδες που βλασφημούσαν κατά του Θεού και του δούλου του, να βγάλουν μια θαυμαστή ψαριά και να μετανοήσουν για την ασέβειά τους. Αξιώθηκε επίσης να λάβει παρά Θεού το χάρισμα της διάκρισης των λογισμών, και έτσι σε εκείνους που έρχονταν να εξομολογηθούν, υπενθύμιζε αμαρτήματα που παρέλειψαν ή κρατούσαν κρυφά.

______  Ο άγιος ιεράρχης έφθασε σε ηλικία εβδομήντα πέντε ετών, διασκορπίζοντας γύρω του θαύματα, χαρά και αγάπη για τον πλησίον. Το σώμα του καταβλήθηκε από μια επώδυνη νόσο και την πολύχρονη άσκηση, και ο άγιος παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο στις 17 Δεκεμβρίου 1622, αφού προείπε την ημέρα της εκδημίας του στους μαθητές του, σύμφωνα με την επιθυμία του, η σορός του μεταφέρθηκε αμέσως με την συνοδεία ύμνων και προσευχών μεγάλου πλήθους λαού, για να ενταφιασθεί στην Μονή των Στροφάδων. Μερικά χρόνια αργότερα, μετά πολλές εμφανίσεις του αγίου στον ηγούμενο και στους αδελφούς της μονής, έγινε ανακομιδή του λειψάνου. Και, ω του θαύματος! Βρέθηκε τελείως άφθορο και ανέδιδε ευωδία ζωής αιωνίου. Τοποθέτησαν την σορό, ενδεδυμένη τα επισκοπικά του άμφια, στον νάρθηκα της εκκλησίας• κατόπιν, το 1717, μετά την καταστροφή της μονής από τους Τούρκους πειρατές, το τίμιο λείψανο μεταφέρθηκε στον καθεδρικό ναό της Ζακύνθου, όπου ευλαβικά το τιμούν όλοι οι κάτοικοι του νησιού. Με θαύματα, εμφανίσεις και πολλά σημεία, ο άγιος Διονύσιος δείχνει μέχρι τις ημέρες μας ότι παραμένει ζώσα παρουσία• τιμάται ως κύριος πολιούχος άγιος της Ζακύνθου.

(Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Εκδόσεις ΙΝΔΙΚΤΟΣ)

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:


ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ
Αρχιμ. Χρυσόστομος Μυλωνάς
Πρεσβύτερος Βασίλειος Γιαννακόπουλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Διάκονος Βασίλειος Νικολόπουλος
Πρεσβυτέρα Νικολίτσα Γκοτσοπούλου

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ
Πρωτ. Βασίλειος Πετρόπουλος

13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1943-ΜΙΑ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ

Εκδηλώσεις για την επέτειο

του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων

_____Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Πολυγένη, Διευθυντή του Πρακτορείου εκκλησιαστικών ειδήσεων Romfea.gr, για την ανάρτηση του παρακάτω ρεπορτάζ, που αναφέρεται στο ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων. Το αναδημοσιεύουμε μέ ευγνωμοσύνη. Ας είναι ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ!    

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Πέμπτη, 16 Δεκεμβρίου 2010

Με επισημότητα ολοκληρώθηκαν οι εκδηλώσεις για την επέτειο του ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων.

Την Δευτέρα, 13 Δεκεμβρίου 2010 στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Καλαβρύτων ετελέσθη με την συμμετοχή των πιστών  η Θεία Λειτουργία, στην οποία  εκτός από τον οικείο Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιο παρευρέθηκαν ως εκπρόσωποι της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες, Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος, ο οποίος προεξήρχε, Πατρών κ. Χρυσόστομος και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ρεντίνης κ. Σεραφείμ, ο οποίος εκήρυξε τον Θείο Λόγο.

Αναφέρθηκε στους μάρτυρες της πίστεως  και τους αγωνιστές της πατρίδας μας που έδωσαν το αίμα τους για τα ιδανικά, τις αξίες και την ελευθερία του ανθρώπου έχοντας πάντοτε βαθειά πίστη στο Χριστό και την Εκκλησία μας.

Εν συνεχεία ακολούθησε το Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως και αιωνίου μνήμης των εκτελεσθέντων Καλαβρυτινών από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στο οποίο προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος.

Εκεί εκφώνησε ομιλία ο εκπρόσωπος του Δήμου Καλαβρύτων σχετικά με την ηρωική θυσία των Καλαβρύτων.

Επίσης, παρέστησαν ο Εξοχώτατος πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, ο πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Δρ Roland Michael Wegener, ο Νομάρχης Αχαΐας κ. Δημήτριος Κατσικόπουλος, οι Βουλευτές Αχαΐας κ. Αθανάσιος Παπαδόπουλος και Νικόλαος Τσούκαλης, ο Δήμαρχος Καλαβρύτων κ. Γεώργιος Λαζουράς και άλλοι επίσημοι.

Ακόμη παρευρέθησαν εκπρόσωποι των Στρατιωτικών Αρχών και των τριών όπλων, και των Σωμάτων Ασφαλείας. Την Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Αναπληρωτής Υπουργός Εργασίας κ. Γεώργιος Κουτρουμάνης.

Μετά το πέρας του Μνημοσύνου εσχηματίσθη πομπή, την οποία αποτελούσαν  ένα στρατιωτικό άγημα, ιερείς των Καλαβρύτων, εκπρόσωποι των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και πλήθος κόσμου, οι οποίοι, παρά το δριμύ ψύχος και ασταμάτητη την βροχή μετέβησαν στον τόπο της Θυσίας.

Εκεί προεξάρχοντος του  Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου εψάλει Τρισάγιο, υπέρ των εκτελεσθέντων Καλαβρυτινών πατριωτών και έγινε κατάθεση στεφάνων από τις πολιτικές και στρατιωτικές αρχές .

Οι εκδηλώσεις έκλεισαν με την παράθεση γεύματος από τον Δήμο Καλαβρύτων  στο Καλλιμανοπούλειο Εκκλησιαστικό Κέντρο.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Στις 13.12.1943 τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής πυρπόλησαν και κατέστρεψαν ολοκληρωτικά την πόλη των Καλαβρύτων, λεηλάτησαν ό,τι πολύτιμο υπήρχε και εκτέλεσαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό της πόλης από 14 χρονών και πάνω, στη Ράχη του Καππή.

Στις 14/12, ανέβηκαν στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, το λεηλάτησαν, το πυρπόλησαν και εκτέλεσαν 6 άνδρες, μοναχούς, επισκέπτες και υποτακτικούς. Την ίδια ημέρα, λεηλάτησαν το χωριό Βυσωκά, σκότωσαν 3 άνδρες και έφυγαν για την Πάτρα. Επίσης πέρασαν από το Μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου και το έκαψαν.

Τα γερμανικά στρατεύματα που κινήθηκαν από Τρίπολη με επικεφαλής τον ταγματάρχη Gnass, κατευθύνθηκαν προς Δημητσάνα και Λαγκάδια Αρκαδίας. Λεηλάτησαν και έκαψαν το μεγαλύτερο μέρος των Μαζεϊκων και μετά έφυγαν προς την Τρίπολη.

Στο απόρρητο ραδιογράφημα της 117 Jager Division (Αρ.1595/43), καταγράφεται ο τελικός απολογισμός της Επιχείρησης Καλάβρυτα: “…(1) Κατεστράφησαν ολοκληρωτικά τα χωριά: Ρογοί, Κερπινή, Στάση Κερπινής, Άνω Ζαχλωρού, Κάτω Ζαχλωρού, Σούβαρδο, Βραχνί, Καλάβρυτα, Μοναστήρια Μεγάλου Σπηλαίου και Αγίας Λαύρας, Αγία Κυριακή, Αυλές, Βυσωκά, Φτέρη, Πλατανιώτισσα, Πυργάκι, Βάλτσα, Μελίσσια, Μοναστήρι Ομπλού, Λαπαναγοί, Μάζι, Μαζέικα, Παγκράτι, Μορόχωβα, Δερβένι, Βάλτος, Πλανητέρου, Καλύβια. (2) 696 Έλληνες εκτελέστηκαν…”.