1) ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ «ΑΓΑΠΟΥΛΗΔΕΣ» ΤΟΥ ΘΕΟΥ 2) ΚΑΙ ΤΩΡΑ ......ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ

                 α) ΠΡΟΣ ΤΟΝ Πανοσ. Αρχιμ. π. Θεοδόσιον Μαρτζούχον,

 β) προς όλους τους «ΑΓΑΠΟΥΛΗΔΕΣ» του Θεού!

Με μεγάλην έκπληξιν ανεγνώσαμεν ένα στοχαστικόν άρθρον του Πανοσ. Αρχιμ. π. Θεοδοσίου Μαρτζούχου με τίτλον «Επιτρέπει ο Χριστός να καταριέσαι;», το οποίον δημοσιεύεται εις το θεολογικόν περιοδικόν «ΣΥΝΑΞΗ», τ.138, Απρίλιος-Ίούνιος 2016, σελ. 90-94.

            Εκτιμώμεν τον κληρικόν-συντάκτην του άρθρου αυτού και δεν θα επιθυμούσαμεν να έχωμεν  μίαν ανοικτήν αντιμαχίαν μετ’αυτού.

Παρά ταύτα υπάρχουν μερικά σημεία της μελέτης του, τα οποία έχουν μίαν γενικωτέραν σημασίαν εις την ζωήν της Εκκλησίας και τα οποία δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητα, καθ’ όσον -κατά την ταπεινήν μας γνώμην- αλλοιώνουν το πνεύμα του Χριστού, το ευαγγελικόν κήρυγμα! Ούτω προεκρίναμεν, όπως δημοσιοποιήσωμεν ευρύτερον την απάντησίν μας.

Από της ημέρας εκείνης, κατά την οποίαν η ταπεινότης μας κατηράσθη τον ασεβέστατον και αθεόφοβον Υπουργόν της α-Παιδείας, μερικών η συνείδησις εξηγέρθη! Ηθέλησαν να μας πείσουν, ότι η κατάρα δεν συνάδει προς το πνεύμα του Χριστού, προς το πνεύμα της Εκκλησίας. Επιμένουν, ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι ΑΓΑΠΗ, μόνον αγάπη! Είναι όλοι αυτοί, τους οποίους η ελαχιστότης μας έχει ονομάσει ως «Αγαπούληδες», τους αγαπούληδες του Θεού!

Προς  όλους αυτούς έχουμε ήδη απαντήσει εκτενώς διά της από 9ης Μαίου 2016 αναρτήσεώς μας εις την προσωπικήν μας ιστοσελίδα “mkka.blogspot.com” και με προμετωπίδα τον λόγον του Απ. Παύλου «ει τις ου φιλεί τον Κύριον Ιησούν Χριστόν ήτω ανάθεμα» (Κορ. 16, 21-22).

Αλλ’ ως φαίνεται ο π. Θεοδόσιος με απόλυτον άνεσιν παρακάμπτει όλα τα εκεί προσαγόμενα επιχειρήματα τόσον από την Παλαιάν και την Καινήν Διαθήκην, όσον και από την λατρευτικήν ζωήν της Εκκλησίας μας! Και όχι μόνον παρακάμπτει τα όποια επιχειρήματα επικαλούμεθα, αλλά και τολμά να εκφράζεται με ειρωνίαν διά το ταπεινόν πρόσωπόν μας! Αυτό τούτο το γεγονός της προς ασεβούς γραφίδος του δεν θα το παρακάμψωμεν, όχι δι’ άλλον τινά λόγον, αλλά διότι νεώτεροι τινές κληρικοί «γυμνή τη κεφαλή» αλλοιώνουν το κήρυγμα του Ευαγγελίου, την διδασκαλίαν της Εκκλησίας μας.

Ιδού δείγματα τινά της ασεβούς γραφίδος του:

  «Τον Δεσπότη, που τον πνίγει η αγανάκτηση, και φαντάζεται     

     τον εαυτό του ως Ηλία τον Θεσβίτη και......»,

  «Ξεχνάει, πνιγμένος στον εκνευριστικό θυμό του, την αλλαγή των δεδομένων ανάμεσα στην κολεκτιβιστική εβραική κοινωνία και το σύγχρονο πεντανέμι, όπως επίσης και τους ρόλους....πράγμα που έπρεπε να το θυμάται διαρκώς....».

  «Γι’ αυτό, για να είμαστε απελευθερωμένοι από την τυραννία  

    της επιτυχίας , πρέπει απλώς να είμαστε πιστοί.....»

Η κορωνίς της ασεβούς γραφίδος του ως είρηται αγαπητού μας κληρικού συντελείται εις την κατωτέρω πρότασίν του, ήτις συνθέτει αλ-λοίωσιν του χριστιανικού μηνύματος.

·               «Αδελφέ, αν δεν έχεις αγάπη, τουλάχιστον μη τους διαβάλ-λεις και μην τους καταριέσαι και  θα ’ναι τότε καλύτερα. Αν όμως κάποιος σκέφτεται κακό για τους εχθρούς του, σημαίνει μάλλον πως κάποιο πονηρό πνεύμα εισήλθε στην καρδιά του και της φέρνει κακούς λογισμούς».

Εκφράσεις και σκέψεις ως αι ανωτέρω είναι α-π-α-ρ-α-δ-ε-κ-τ-ο-ι, αγαπητέ μοι π. Θεοδόσιε! Δυστυχώς η καρδία σας, όπως εκ των λόγων σας αποδεικνύεται, έχει κυριευθή από μίαν υπεροπτικήν διάθεσιν, η οποία ασφαλώς δεν σας τιμά!

Έπειτα από τα παραπάνω εισαγωγικά, ας εισέλθουμε τώρα εις την ουσίαν του θέματος.

1.         Ουδείς αντιλέγει, ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι η Εκκλησία της αγάπης. Μιας αγάπης, η οποία έχει καθολικόν χαρακτήρα και επεκτείνεται προς τους «μη αγαπώντας ημάς», τα δε όριά της εξικνούνται μέχρι και των  εχθρών μας!

2.         Εκ παραλλήλου όμως η Εκκλησία εφαρμόζει και την τιμωρίαν, και την καταδίκην, έως και την αιώνιον καταδίκην! Ας μη λησμονούμεν, ότι «απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν, μετά δε τούτο κρίσις» ( Εβρ. θ’, 27΄). Αλλά η κρίσις αύτη είναι ταυτισμένη με την αιώνιον απόλαυσιν ή την αιώνιον καταδίκην! Ο Δικαιοκρίτης Χριστός, απευθυνόμενος προς τους εν αμαρτία αναλώ-σαντας την ζωήν των θα τους είπη: «πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού»(Ματθ. κε΄, 41).

Αγαπούληδες του Θεού σας ερωτώ: Πως συμβιβάζεται η αγάπη του Θεού με την ύπαρξιν της κολάσεως;  Εάν ο Χριστός είναι ΜΟΝΟΝ αγάπη, τότε τα περί κολάσεως είναι παραμύθια! Η Κόλασις δεν συμβιβάζεται με την αγάπην του Θεού; Ένα τέτοιο λάθος έπραξεν και ο σοφός Ωριγένης, ο οποίος ωμίλησε περί της «αποκαταστάσεως των πάντων», αλλά τελικώς κατεκρίθη υπό της Εκκλησίας.

Αγαπούληδες του Θεού, παρακαλώ, μη λησμονείτε, τους λόγους του Κυρίου μας «και απελεύσονατι ούτοι εις κόλασιν αιώνιον» ( Ματθ. κε’, 46).

Όλα αυτά βεβαίως αναφέρονται εις τους ασεβώς συμπεριφερομένους προς τον Σωτήρα Χριστόν! Γενικώς, ως χριστιανοί,  αγαπώμεν τον αμαρτάνοντα, αλλά μισώμεν την αμαρτίαν! Κατ’ ακολουθίαν, υπερασπιζόμενοι το έργον του Θεού, αντιμαχόμεθα τους εχθρούς του Ευαγγελίου! Όταν μας αδικούν ή μας υβρίζουν ως πρόσωπα και συγχωρούμεν και ευεργετούμεν τους αδικούντας ημάς! Όταν όμως υβρίζεται το Όνομα του Κυρίου μας, τότε αυτοδιοριζόμεθα στρατιώτες του Ιησού Χριστού και αντιμαχόμεθα τους πολεμίους του Κυρίου μας! Αυτή είναι η γραμμή της Εκκλησίας. 

3.         Αγαπούληδες του Θεού, Δοσίθεοι, Θεοδόσιοι κλπ., όπως και αν ονομάζεσθε, ακούσατε την φωνήν της Εκκλησίας. Ο Απ. Παύλος αναφέρεται εις εκείνους, οι οποίοι επιχειρούν να διαστρέψουν το κήρυγμα Ιησού Χριστού, και όχι μόνον τους καταδικάζει, αλλά και τους αναθεματίζει, τους καταράται!  Ιδού η σχετική περικοπή:

«....   ο ουκ έστιν άλλο, ει μη τινές εισίν οι ταράσσοντες υμάς και  θέλοντες μεταστρέψαι το ευαγγέλιον του Χριστού. Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζηται υμίν  παρ᾿ ο ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω. Ως προειρήκαμεν, και άρτι πάλιν λέγω· ει τις υμάς ευαγγελίζεται  παρ᾿ ο παρελάβετε, ανάθεμα έστω» (Γαλ. 1, 7-9).

Και εις έτερον σημείον ο Απ. Παύλος, χωρίς ελαφρυντικά, χωρίς οίκτον, καταράται και αναθεματίζει. Γράφων προς τους Κορινθίους, λέγει τα εξής:     «ει τις ου φιλεί τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ήτω ανάθεμα. Μαράν αθά» (Α’  Κορ. 16, 22).

4.                  Ας έλθωμεν τώρα εις την καθημερινήν πρακτικήν της Ορθοδόξου λατρευτικής μας ζωής.

      Κάθε βράδυ εις τον Εσπερινόν επαναλαμβάνομεν τα λόγια:      «Εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς" (Ψαλμ. 103). Δηλ. Κύριε, να εξαφανισθούν από την γην όλοι οι αμαρτωλοί και οι άνομοι, ώστε να μη υπάρχουν!

    Το βράδυ της Αναστάσεως οι ενδιάμεσοι στίχοι, καθώς ψάλλεται το «Χριστός Ανέστη»,  είναι μία μεγάλη-σχέτη κατάρα:

•    «Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί Αυτού, και φυγέτωσαν από προσώπου Αυτού  οι μισούντες Αυτόν».

•    Δηλ. «Ας αναστή και ας κινηθή προς εκδίκησιν και προς δράσιν ο Θεός, και ας διασκορπισθούν αμέσως οι έχθροί Του και ας φύγουν έμπροσθεντού φοβερού προσώπου του όσοι Τον μισούν» (Ψαλμ. 67, στ. 2, ερμηνεία Παν. Τρεμπέλα, ΤΟ ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ, σελ.216)

•    «Ως εκλείπει καπνός, εκλιπέτωσαν, ως τήκεται κηρός από προσώ-που πυρός».

•    Δηλ. «όπως διαλύεται και εξαφανίζεται ο καπνός, έτσι ας εξαφανισθούν και αυτοί. Όπως τήκεται από προσώπου του Θεού, και οι απέναντι του πυρός».

•    «Ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί από προσώπου του Θεού, και οι δίκαιοι ευφρανθήτωσαν».

•    Δηλ. «έτσι ας λυώσουν και ας εξαφανισθούν και οι αμαρτωλοί έμπροσθεν του προσώπου της θείας παρουσίας. Και οι δίκαιοι ας ευφρανθούν, ας πληρωθούν αγαλλιάσεως ενώπιον του Θεού»

     Οι Θεοδόσιοι και οι λοιποί «αγαπούληδες» του Θεού ας μη  λησμονούν, ότι εις την προσευχήν μας καθημερινώς χρησιμοποιούμεν τις εξής ευχές,  δηλ. κατάρες:

a.    «Άλαλα τα χείλη των ασεβών, των μη προσκυνούντων, την εικόνα σου την σεπτήν, την ιστορηθείσαν, υπό του Αποστόλου, Λουκά ιερωτάτου, την Οδηγήτριαν» (Παρακλητικός Κανών προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον).

b.    «Αισχυνθήτωσαν και εντραπήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου. Αποστραφήτωσαν εις τα οπίσω και καταισχυν-θήτωσαν οι βουλόμενοί μοι κακά»  (Ψαλμ. 69ος).

c.      «Εν τω ελέει Σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός Σού ειμί» (Ψαλμ. 142ος).

Παρατήρησις: Εάν οι Θεοδόσιοι κλπ. ομόφρονες όντως ψάλλουν ή προφέρουν τα λόγια αυτά, τότε δυοίν θάτερον συμβαίνει:

o    ή δεν κατανοούν τι λέγουν

o    ή εμπαίζουν τον Θεόν!

o    Δηλ. προφέρουν  λόγια, τα οποία ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ;  

          Ας προχωρήσουμε ολίγον περαιτέρω.

a.      Εις την νεκρώσιμον Ακολουθίαν συμπεριλαμβάνεται η συγχωρητική Ευχή, την οποίαν αναγιγνώσκει μόνον ο παριστάμενος Αρχιερεύς.  Τι διαλαμβάνει αυτή η ευχή;

   Αναφέρεται εις την «κατάραν» πατρός ή μητρός, εις τυχόντα  παραπικρασμόν κάποιου ιερωμένου, ή και εις βαρύτατον αφορισμόν του νεκρού εκ μέρους Αρχιερέως τινός. Τι σημαίνουν όλα αυτα; Ότι τόσον ο αφορισμός, όσον και η κατάρα αποτελούν ουσιώδη στοιχεία της καθημερινής μας ζωής. Επομένως οι «αγαπούληδες» του Θεού ας  αφήσουν τις εξυπνάδες των και ας ασχοληθούν εμβριθέστε-ρα με την καθημερινήν πράξιν της Εκκλησίας μας. Ιδού λοιπόν η απόδειξις, δηλ. η συγχωρητική ευχή κατά την νεκρώσιμον ακολουθίαν:

              

                  Εις πάσαν αράν και αφορισμόν.

   «Κύριε ο Θεός ημών, ο τη ση αρρήτω σοφία δημιουργήσας τον άνθρωπον εκ του χοός,………… και είτε υπό κατάραν πατρός ή μητρός, είτε τω   ιδίω αναθέματι υπέπεσεν ο δούλος σου ούτος, είτε τινά των ιερωμένων παρεπίκρανε, και παρ᾿ αυτού δεσμόν άλυτον εδέξατο, είτε υπό Αρχιερέως βαρυτάτω αφορισμώ περιέπεσε, και αμελεία και ραθυμία χρησάμενος, ουκ έτυχε συγχωρήσεως, συγχώρησον αυτώ δι᾿ εμού του αμαρτωλού και αναξίου δούλου σου·....».

b.      Εις την πρακτικήν της Εκλησίας εντάσσεται επίσης η ορολο-γία «αφοριζέσθω», «αφωρισμένος», «αφορισμός», ήτις απαν-τάται συνεχώς εις το ιερόν Πηδάλιον, δηλ. εις τους ιερούς Κανόνας, οίτινες εθεσπίσθησαν παρά των  θεοφόρων Αγίων Πατέρων, των συγκροτησάντων τας κατά καιρούς αγίας και Οικουμενικάς Συνόδους! Αγράμματοι όντες, ως εκ των πραγμάτων καταδεικνύεται, κάποιοι «αγαπούληδες» κληρι-κοί, αγνοούν το κομμάτι αυτό της εκκλησιαστικής ζωής, ενώ παραλλήλως γνωρίζουν να ειρωνεύωνται λευκανθέντας εις την διακονίαν του Θυσιαστηρίου Πατέρας και εν Χριστώ Αδελφούς των!!!!

    Πολύ πρόχειρα παραθέτομεν εν συνεχεία δείγματά τινα τοιαύτης φύσεως Ιερών Κανόνων, μάλιστα δε των Αγίων Αποστόλων, ώστε πας τις καλόπιστος να πεισθή, ότι και η «κατάρα» και ο «αφορισμός» ήσαν και παραμένουν όπλα εις την διάθεσιν της Εκκλησίας και των λειτουργών του φρικτού Θυσιαστηρίου.

ΚΑΝΩΝ ΙΒ ’

      Ει τις Κληρικός ή Λαικός αφωρισμένος, ήτοι άδεκτος, απελθών εν ετέρα πόλει προσδεχθή, άνευ γραμμάτων συστατικών, αφοριζέσθω, και ο δεξάμενος, και ο δεχθείς.

ΚΑΝΩΝ ΙΓ ’

      Ει δε αφωρισμένος είη, επιτεινέσθω αυτώ ο αφορισμός ως ψευσαμένω, και απατήσαντι την Εκκλησίαν του Θεού.

ΚΑΝΩΝ ΛΒ ’

      Ει τις Πρεσβύτερος, ή Διάκονος υπό Επισκόπου γένηται εν αφορισμώ, τούτον μη εξείναι παρ’ ετέρου δεχθήναι, αλλ’ ή παρά του αφορίσαντος αυτόν ει μη αν κατά συγκυρίαν τελευτήση ο αφορίσας  αυτόν Επίσκοπος.

(Πηγή: Πηδάλιον, σελ. 14,15,16)

c.   Ωσαύτως εις την πρακτικήν της Εκκλησίας εντάσσεται επί πλέον και η έκδοσις Αφορισμού εκ μέρους του Αρχιερέως. Και είναι μεν αληθές, ότι το δικαίωμα τούτο έχει ατονίσει επ’ εσχάτων των χρόνων, αλλά το γεγονός τούτο ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ απαγόρευσιν εκδόσεως αφορισμού. Τώρα περιττόν να λεχθή, ότι αφορισμός και κατάρα είναι ταυτόσημα πράγματα.

       Ας σημειωθή, ότι η γλώσσα εις τα έγγραφα ταύτα είναι πολύ σκληρή! Αλλά και το αποτέλεσμα είναι τραγικόν! Πρόσωπα, τα οποία εδέχθησαν αφορισμόν και απέθανον χωρίς να τύχουν συγχωρήσεως και λύσεως του επιβληθέντος αφορισμού, μετά παρέλευσιν πολλών ετών ευρέθησαν άλυωτα εις τον τάφον των! Προσωπικώς ημείς εκλήθημε κάποτε να αναγνώσωμεν επί του τάφου την συγχωρητικήν ευχήν, επειδή κατά την διάνοιξιν του οικογενειακού τάφου προς ενταφιασμόν τετάρτου μέλους μιάς οικογενείας οι τρεις προηγούμενοι ευρέθησαν άλυωτοι!

          Τούτο σημαίνει, ότι διά την Εκκλησίαν ο αφορισμός αποτελεί κεκτημένον δικαίωμα του Κληρικού, και δη του Άρχιερέως, συνιστά δε όπλον διά την προάσπισιν της αμωμήτου ημών πίστεως, είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν οι διάφοροι «αγαπούληδες» του Θεού!  

 Ιδού, λοιπόν, τώρα και ένα αφοριστικόν έγγραφον προς ενημέρωσιν  των καλής πίστεως χριστιανών μας:

[...] «οποίοι αν ώσιν, άνδρες η γυναίκες, συγγενείς η ξένοι, ομού αφωρισμένοι υπάρχωσι, και κατηραμένοι, και ασυγχώρητοι, και μετά θάνατον άλυτοι, και τυμπανιαίοι• αι πέτραι και ο σίδηρος λυθείησαν, αυτοί δε μηδαμώς• κληρονομήσειεν την λέπραν του Γιεζή και την αγχόνην του Ιούδα, στένοντες είεν και τρέμοντες επί της γης ως ο Κάιν, η οργή του Θεού είη επ’ αυτούς, και άγγελος Κυρίου καταδιώξαι αυτούς εν δίστομω μαχαίρα… μηδείς συμφάγη αυτοίς η συμπίη η συναναστραφή η χαιρετίση η μετά θάνατον ταφής αξιώση, έχοντες και τας αράς πάντων των απ’ αιώνος αγίων και των οσίων τριακοσίων δέκα και οκτώ θεοφόρων Πατέρων» (βλ. Internet: http://o-nekros.blogspot.gr/2011/09/blog-post_15.html)

ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ: 

    Εκ των ανωτέρω πτωχών μας σκέψεων, ταπεινώς φρονούμεν,  ότι, ως αρκούντως εφανερώθη, η Εκκλησία είναι μεν Κιβωτός της Αγάπης, αλλ’ εν ταυτώ και Σωφρονιστήριον! Εις χείρας της Εκκλησίας όπλα τυγχάνουν τόσον η άσκησις της αγάπης, όσον και η επιβολή ποινής, τ.ε. του αφορισμού, της κατάρας, του επιτιμίου  κλπ., διά των οποίων σκοπείται είτε η μετάνοια και επιστροφή του αμαρτάνοντος, είτε η τιμωρία του προς σωφρονισμόν! Επί πλέον δε η επιβολή του αφορισμού ως πνευματικής ποινής χρησιμοποιείται προς προφύλαξιν του χριστεπωνύμου Πληρώματος από την φθοροποιόν δράσιν του ασεβούντος!

  Και η κατάρα, λοιπόν, συγχωρείται εις την Εκκλησίαν, αγαπητέ μοι π. Θεοδόσιε, ήτις δέον να χαρακτηρισθή ως όπλον. Εις την κοινωνίαν των ανθρώπων τα όπλα διατίθενται είτε προς πρόληψιν ενός κακού εις βάρος μας, δηλ. διά την ασφάλειάν μας,  είτε διά την άμυναν και την προστασίαν της ζωής των πολλών. Τα όπλα είναι αναγκαίον κακόν διά την Κοινωνίαν. Τούτ’αυτό συμβαίνει και εις την Εκκλησίαν.  Η κατάρα και ο αφορισμός υπάρχουν προς προστασίαν της αμωμήτου πίστεώς μας! Επομένως η παράδοσις της Εκκλησίας επιτρέπει ενίοτε την άσκησιν της παιδαγωγικής μεθόδου, κατά την συμβουλήν του Κυρίου ημών  «παν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται» (Ματθ. ζ΄, 19).

Όθεν εις το ερώτημα: «Επιτρέπει ο Χριστός να καταριέσαι;», αγαπητέ μοι π. Θεοδόσιε, η απάντησις είναι σαφής: Ναί, υπό ωρισμένας προϋποθέσεις! Άρα η χρήσις της παιδαγωγικής δεν εμποδίζει τους λειτουργούς της να καταφεύγουν και να επιβάλουν ενίοτε και σωφρονιστικά μέτρα είτε προς σωφρονισμόν του αμαρτάνοντος, είτε προς προφύλαξιν των λοιπών Μελών της Εκκλησίας! Τι άλλο είναι η υπό του πνευματικού επιβολή επιτιμίου εις τινα εξομολογούμενον;

Ας το επαναλάβωμεν, λοιπόν, διά να εμπεδοθή: Η Εκκλησία του Χριστού είναι και ιατρείον και σωφρονιστήριον! Άλλοι σώζονται, διά της μετανοίας και της εν Χριστώ ενσωματώσεώς των, και άλλοι καταδικάζονται! Ο Κληρικός διαχειρίζεται και τον Παράδεισον και την Κόλασιν!

Ας μη λησμονώμεν την εξουσίαν, την οποίαν ο Κύριος έδωσεν εις τους Αγίους Αποστόλους και Μαθητάς Του: «Λάβετε Πνεύμα άγιον. Αν τινων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς, αν τινων κρατήτε, κεκράτηνται» (Ιωάνν. κ’, 22).

Επομένως όλοι σείς οι «αγαπούληδες», ας παύσετε να υποκρίνεσθε! Ή να ψάλλετε εκ βάθους ψυχής τα λόγια των εν χρήσει ιερών  Ακολουθιών, όπως το

    «Εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς"  του Εσπερινού, ή το

    «Άλαλα τα χείλη των ασεβών, των μη προσκυνούντων, την εικόνα σου την σεπτήν,  της ιεράς Παρακλήσεως, 

 ή να παραιτηθήτε της ιερωσύνης σας, ως υποκριταί και ως εμπαίζοντες τον Θεόν! Τα λοιπά εκ του πονηρού εισίν!

                  Μήπως δεν σας έπεισα ακόμη; Τότε, παρακαλώ, να ενθυμηθήτε τα λόγια του Ψαλμωδού, διά των  οποίων επισφραγίζεται η ανάγνωσις  του 142ου Ψαλμού:

           «Κύριε, εν τω ελέει Σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός Σου ειμί». Δηλ. Κύριε, θα καταστρέψης τους εχθρούς μου και θα εξαφανίσης, όσους προκαλούν θλίψιν εις την καρδίαν μου! Λόγια σκληρά!   

Άρα, αγαπητέ μοι π. Θεοδόσιε, πλανάσθε πλάνην οικτράν,  όταν υποστηρίζετε, ότι «δεν είμαστε δούλοι επιτυχιών και του αποτελέ-σματος, αλλά ζούμε κοιτώντας αυτό που ακόμα δεν έχει εμφανισθεί στην πληρότητα του, αλλά μόνον ως σημείο», λόγια με τα οποία επισφραγίζετε το άρθρον σας. Αποδεχθήτε, παρακαλώ, όχι μόνον τον Παράδεισον, αλλά και την Κόλασιν! Την αγαπητικήν σχέσιν, αλλά και την σωφρονιστικήν συμπεριφοράν! Την Αγάπην, αλλά και την Τιμωρίαν! Το Έλεος, αλλά και την Δικαιοσύνην!  Ναί, επαναλαμβάνω, και τον Παράδεισον και την Κόλασιν! 

Ακόμη δεν σας έπεισα; Τότε, παρακαλώ, να ακούσετε την φωνήν του Μεγάλου πατρός της Εκκλησίας μας Αγίου Ίωάννου του Χρυσοστόμου, ο Οποίος μας συμβουλεύει:

 

«Ράπισον του βλασφημούντος την όψιν»

«... Αλλ’ επειδή περί βλασφημίας ημίν ο λόγος εγένετο νυν, μίαν υμάς άπαντας αιτήσαι βούλομαι χάριν αντί της δημηγορίας ταύτης, και της διαλέξεως, ίνα μοι τους εν τη πόλει βλασφημούντας σωφρονίσητε. Καν ακούσης τινός εν αμφόδω, ή εν αγορά μέση βλασφημούντος τον Θεόν, πρόσελθε, επιτίμησον, καν πληγάς επιθείναι δέη, μη παραιτήση• ράπισον αυτού την όψιν, σύντριψον το στόμα, αγίασόν σου την χείρα διά της πληγής, καν εγκαλώσί τινες, καν εις δικαστήριον έλκωσιν, ακολούθησον• καν επί του βήματος ευθύνας ο δικαστής απαιτήση, ειπέ μετά παρρησίας, ότι τον βασιλέα των αγγέλων εβλασφήμησεν». (Εκ της Α’ ομιλίας του Ι. Χρυσοστόμου εις τους Αδριάντας: Ε.Π. Migne 49, 32).

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Αίγιον, 5 Αυγούστου 2016

*************************

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

ΚΑΙ ΤΩΡΑ .......ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ!

 

__________Ετοιμαζόμεθα πια, αγαπητοί μου φίλοι, να μετακομίσουμε στα μαρτυρικά, ιστορικά και ηρωϊκά Καλάβρυτα! Υπάρχουν κι εδώ ψυχές, οι οποίες με λαχτάρα περιμένουν τον Αρχιερέα τους! Μας περιμένει εκεί έργο κοπιώδες, σκληρό! Πρέπει, λοιπόν,  να διακόψουμε την τακτική μας διαδικτυακή επικοινωνία μέχρι τον προσεχή Οκτώβριο -ελπίζω να είμεθα εν ζωή και το εύχομαι- για πολλούς λόγους, τους οποίους άπό τη θέση αυτή κάθε χρόνο τους επαναλαμ- βάνουμε:

1. Για να αποτοξινωθούμε όλοι μας! Επειδή και το Blog δημιουργεί εθισμό. Είναι κάτι σαν ψυχοναρκωτικό!

2. Για να εργασθούμε ιεραποστολικά στην Επαρχία Καλαβρύτων. Μία Επαρχία ιστορική, ορεινή, εκτεταμένη και πονεμένη, όπου ακρίτες ιερείς-εφημέριοι και ένας αριθμός πιστών χριστιανών περιμένουν τον Επίσκοπό τους. Στα Καλάβρυτα θα αναλώσουμε τις δυνάμεις μας κατά τον μήνα Αύγουστο.

3. Εκεί ψηλά στο Μέγα Σπήλαιο θα εορτάσουμε την μεγάλη εορτή των Ορθοδόξων, την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, το Πάσχα του Καλοκαιριού, όπως επεκράτησε να ονομάζουμε την εορτή της Παναγίας μας. Εδώ φυλάσσεται η περίπυστη κηρόχυτη Εικόνα της Θεοτόκου, έργο του Ευαγγελιστού Λουκά, κατά την ορθόδοξη παράδοση. Είναι η αρχαιότερη Εικόνα της Παναγίας μας, η δέ σεβασμία Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου εμφανίζεται στο προσκήνιο της ιστορίας από τόν 4ον αιώνα, δηλ. γύρω στο έτος 300-350 μ.Χ. 

 4. Σταματάμε, λοιπόν, τις αναρτήσεις μας τώρα, ώστε να ασχοληθούμε λίγο περισσότερο με τον εαυτό μας. Ο καθένας μας ως άτομο, ως ψυχοσωματική οντότης, έχει ανάγκη από ανεφοδιασμό, τροφοδοσία και πνευματική ανασυγκρότηση! Αυτό εμείς ιδιαίτερα θα το προσπαθήσουμε κατα τόν μήνα Σεπτέμβριο.

5. Σταματάμε τις αναρτήσεις μας τώρα και για τον πρόσθετο λόγο:  να σχεδιάσουμε, μαζί με τους συνεργάτες μας, το Πρόγραμμα εργασίας της νέας περιόδου 2016-2017.

6. Και τέλος, για τεχνικούς επίσης λόγους! Στα Καλάβρυτα δεν έχουμε άνετη πρόσβαση στο διαδίκτυο.

 ________Λοιπόν, οι εν Κυρίω Συνεργάτες μου και εγώ σας ευχόμεθα ένα αγιαστικό καλοκαίρι!  Ο Κύριός μας να σας ευλογεί! ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Με αγάπη Χριστού και πατρικές ευχές 

Καλαβρυτα, 4η Αυγουστου 2016

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ή ΠΑΡΑΛΟΓΙΖΕΤΑΙ;

 ΑΘΩΟΙ; 

ΜΑΛΙΣΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΙ!

 _______Στην ταλαίπωρη Πατρίδα μας τώρα τελευταία συμβαίνουν όλα τα παράδοξα! Οι διενέξεις και οι αλληλοκατηγορίες μεταξύ των έφθασαν μεχρι αυτά τα ανώτατα Στελέχη της Ελληνικής Δικαιοσύνης! Το μίασμα της πολιτικής παρεμβάσεως εμόλυνε και τον χώρο αυτό. Διερωτώμεθα όμως: Τί συμβαίνει; Η Δικαιοσύνη κοιμάται ή μήπως παραλογίζεται; Στο τέλος θα τρελλαθούμε! 

__________Εμείς παρά ταύτα εξακολουθούμε να εμπιστευώμεθα την Δικαιοσύνην και τους Λειτουργούς της! Είναι η τελευταία ελπίδα και απαντοχή μας!

_________Παρά ταύτα καταγράφουμε και υπογραμμίζουμε ένα ακόμη ολίσθημα της Δικαιοσύνης της Πατρίδος μας. Οι Δικαστές, οι οποίοι εκλήθησαν να δικάσουν τους ταραξίες και αντιδραστικούς εκείνους νέους κλπ., οι οποίο προχθές εισήλασαν στον ιερό ναό του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά, διετάραξαν την εκκλησιαστική Συνάθροιση των Ορθοδόξων, διέκοψαν την  τέλεση της θείας λειτουργίας, τους αθώωσαν! 

_________Ναί, είκοσι τέσσαρες (24) εξ αυτών συνελήφθησαν και ωδηγήθησαν ενώπιον της Δικαιοσύνης, για να δικασθούν! Και, ώ του θαύματος, α-θ-ω-ώ-θ-η-σ-α-ν!!!!! 

________Διαμαρτυρόμεθα για την άδικη αυτή απόφαση! Αποτελεί μια ακόμη μελανή σελίδα στην κατά τα λοιπά ένδοξη πορεία της Ελληνικής Δικαιοσύνης!  Ώστε, λοιπόν, κ.κ. Δικασταί οι ταραξίες αυτοί ΔΕΝ ΔΙΕΠΡΑΞΑΝ ΑΔΙΚΗΜΑ! Μπράβο σας! 

________Ευτυχώς, τα πράγματα βάζει στη θέση τους ο κ. Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, Αντεισαγγελεύς Εφετών Αθηνών, με άρθρο του, το οποίον εδημοσίευσε η έγκριτη ιστοσελίδα Romfea.gr, από την οποία και το μεταφέρουμε εδώ. Προς τον έγκριτον καί θαρραλέον αυτόν Δικαστήν εκφράζουμε δημοσίως την ευγνωμοσύνην μας. 

Καλάβρυτα, 4 Αυγούστου 2016

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

************************

 

 

Η διατάραξη

 των θρησκευτικών συναθροίσεων

Υπό Παναγιώτη Σ. Παναγιωτόπουλου, Αντεισαγγελέως Εφετών Αθηνών | Romfea.gr

---

Το άρθρο 200 του Ποινικού μας Κώδικα, προβλέπει τρία, διακεκριμένα αλλήλων εγκλήματα διαταράξεως των θρησκευτικών συναθροίσεων.

Πρώτον, την κακόβουλη προσπάθεια παρεμποδίσεως ανεκτής κατά το πολίτευμα θρησκευτικής συνάθροισης για λατρεία, δεύτερον, την εκ προθέσεως διατάραξη μιας ανεκτής κατά το πολίτευμα θρησκευτικής επί σκοπώ λατρείας ή τελετής συνάθροισης και τρίτον, την ενέργεια υβριστικά ανάρμοστων πράξεων, τελουμένων είτε σε εκκλησία είτε σε άλλο τόπο ωρισμένο προς θρησκευτική συνάθροιση.

Πάντα ταύτα τιμωρούνται από τον ποινικό νομοθέτη, ανέκαθεν, διότι, όπως γίνεται δεκτό από την απολύτως κρατούσα στη νομολογία και θεωρία άποψη, όλες οι ως άνω παραβάσεις «ως προσβάλλουσαι το θρησκευτικόν αίσθημα των πολιτών, επιβουλεύονται την θρησκευτικήν ειρήνην αυτών» [Α. Μπουρόπουλος, Ερμηνεία ΠΚ, τόμ. 2ος, υπ’ άρθρο 200, σελ. 187].

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και το συγκεκριμένο άρθρο 200 του Ποινικού Κώδικα είναι ενταγμένο στο Κεφάλαιο Ζ΄ με τον τίτλο: ‘Επιβουλή της θρησκευτικής ειρήνης’. 

Η κακόβουλη προσπάθεια παρεμποδίσεως της θρησκευτικής συναθροίσεως δεν θα μας απασχολήσει εν προκειμένω, διότι η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος προϋποθέτει «μη συγκροτηθείσαν εισέτι την θρησκευτικήν συνάθροισιν», την οποία κάποιος προσπαθεί να παρεμποδίσει.

Η διατάραξη όμως της συγκροτημένης ήδη θρησκευτικής συναθροίσεως μας απασχολεί.

Θρησκευτική συνάθροιση για λατρεία, είναι η συνάθροιση των πιστών μιας θρησκείας που σκοπεί σε θρησκευτική κατάνυξη και πραγματοποιείται με δοξολογίες και προσευχές προς τον Θεό, σύμφωνα με τους τύπους και κανόνες της εν λόγω θρησκείας.

Θρησκευτική συνάθροιση για τελετή, είναι η συγκέντρωση ορισμένων ατόμων και η διεξαγωγή ιεροτελεστίας, με την συμμετοχή κληρικού της οικείας θρησκείας, χάριν ικανοποιήσεως ατομικών (κυρίως όμως θρησκευτικών) αναγκών, όπως η βάπτιση, η ιερολογία του γάμου κλπ. Η συνάθροιση μπορεί να τελείται σε ανοικτό ή κλειστό χώρο.

Ο χώρος μπορεί να είναι δημόσιος, όπως ο ναός που κατά κανόνα τελούνται τα μυστήρια και εκδηλώνεται η λατρεία, αλλά και ιδιωτικός, όπως λ.χ. μία οικία στην οποία τελείται βάπτιση ή γάμος. 

Μίας τέτοιας θρησκευτικής συνάθροισης πιστών, ο νόμος απαγορεύει απολύτως τη διατάραξή της και τιμωρεί τους εκ προθέσεως, με δόλο δηλαδή, δρώντες.

Και πως επέρχεται η διατάραξη; Η διατάραξη μπορεί να τελεσθεί με διέγερση θορύβου ή αταξίας ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο, «δι’ οιασδήποτε δηλαδή ενεργείας κωλυούσης την ομαλήν διεξαγωγήν της εν θρησκευτική συναθροίσει ιεροτελεστίας» [Α. Μπουρόπουλος, όπ.π., σελ. 188].

Έχει κριθεί ότι συνιστά διατάραξη της θρησκευτικής συνάθροισης, η απομάκρυνση από το Ιερό Βήμα του μικροφώνου, ώστε να μην ακούγεται στο εκκλησίασμα εκείνος που τελεί την λειτουργία [Αρείου Πάγου 1489/1997 ΠοινΧρ ΜΗ΄492,494], καθώς επίσης και η συμπεριφορά εκείνου, όστις διακόπτει, με δυνατή φωνή («γεγωνυΐα τη φωνή») τον κηρύττοντα τον Θείο Λόγο εν Εκκλησία κληρικό και φωνασκών δηλώνει ότι δεν είναι αληθή τα υποστηριζόμενα [Α. Μπουρόπουλος, όπ.π., σελ. 188].

Ακόμη, έχει κριθεί ότι αποτελεί διατάραξη της θρησκευτικής συνάθροισης, η ρίψη προκηρύξεων εντός του Ιερού Ναού που απεικονίζουν τον Ιούδα και η φωνή του ρίπτοντος ότι είναι «ανάξιος» ο ενθρονιζόμενος [Αρείου Πάγου 169/1978 ΠοινΧρ ΚΗ΄444].

Επίσης, πληρούται το περί ού ο λόγος έγκλημα της διατάραξης της θρησκευτικής συνάθροισης, και από την συμπεριφορά εκείνου, ο οποίος κατά την τέλεση του μυστηρίου της βάπτισης (είτε αυτή τελείται σε Εκκλησία είτε σε οικία), φωνασκεί ότι «δεν είναι σωστό να βαπτίζονται τα παιδιά» ή, όπως έχει κριθεί, σχετικά πρόσφατα, με απόφαση του Αρείου Πάγου, όταν γίνεται κατά την διάρκεια θρησκευτικής συνάθροισης και ιεροτελεστίας «για να επέλθει διακοπή ή παρακώλυση της εξέλιξης της θρησκευτικής συνάθροισης» [Αρείου Πάγου 944/2005 ΠοινΧρ ΝΣΤ΄53,54]. 

Συνεπώς, το αδίκημα είναι τετελεσμένον, όταν ομάς ατόμων εισβάλει σε Ιερό Ναό, καθ’ ήν ώραν τελείται Θεία Λειτουργία, και αναποδογυρίζοντας καθίσματα, ρίπτει φέιγ-βολάν, φωνασκεί, απωθεί τον ιερέα ή κάποιο εκ των πιστών, και με αυτόν τον τρόπο, με πρόθεση διαταράσσει την θρησκευτική επί σκοπώ λατρείας συνάθροιση των πιστών.

Και τούτο, διότι η εν λόγω συμπεριφορά είναι ικανή να προσβάλει, και όντως προσβάλει, το θρησκευτικό συναίσθημα όσων εκκλησιάζονται, ευρισκόμενοι στον Ιερό Ναό για να προσευχηθούν στον Θεό, μη αναμένοντες τέτοιες διαταράξεις της θρησκευτικής γαλήνης και επιβουλή της θρησκευτικής τους ειρήνης.

Το πόσο χρονικό διάστημα διήρκεσε η κατά τα άνω πράξη, δεν έχει καμία απολύτως σημασία, αφού ο νόμος δεν θέτει τέτοια προϋπόθεση, αρκούμενος να διατυπώσει στην αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος μόνο την με οποιονδήποτε τρόπο διατάραξη της ιεροτελεστίας.

Όταν αποτελεί δε διατάραξη και μόνο η στιγμιαία και γεγωνυΐα τη φωνή διακοπή του κηρύττοντος εν Εκκλησία κληρικού υπό τινος ακροατού ή η με δυνατή φωνή εκφορά της λέξης «ανάξιος, ανάξιος» κατά την χειροτονία κληρικού, ασφαλέστατα αποτελεί διατάραξη και η είσοδος ομάδος ατόμων φωνασκούντων, απειλούντων και ριπτόντων φέιγ-βολάν, όντος παντελώς αδιαφόρου του χρονικού διαστήματος κατά το οποίο διεκόπη η Θεία Λειτουργία.

Ο μέγας ερμηνευτής του ισχύοντος Ποινικού μας Κώδικα, Άγγελος Μπουρόπουλος, ορθότατα τονίζει, και τούτο αποτελεί πια απολύτως κρατούσα άποψη, ότι το περί ού ο λόγος έγκλημα πληρούται «άμα τη διαταράξει της συγκροτημένης ήδη θρησκευτικής συναθροίσεως έστω και επ’ ελάχιστον χρόνον» [Α. Μπουρόπουλος, όπ.π., σελ. 188].

Πάντα τα ανωτέρω αναφέρονται στην παρ. 1 του εν λόγω άρθρου 200 ΠΚ. Η παρ. 2 του ιδίου άρθρου, που είναι πιο αυστηρή, τιμωρεί τις «υβριστικώς ανάρμοστες πράξεις» που τελούνται «μέσα σε εκκλησία ή σε τόπο ορισμένο για θρησκευτική συνάθροιση».

Και είναι πιο αυστηρή η παρ. 2 του άρθρου, γιατί δεν απαιτεί οι πράξεις οι προσβλητικές να γίνονται σε ώρα ιεροτελεστίας, καθ’ ήν ώραν δηλαδή τελείται ιεροτελεστία εις τον Ιερό Ναό.

Τέτοιες πράξεις έχει κριθεί, τόσο από τα Δικαστήρια της ουσίας όσο και από τον Άρειο Πάγο, ότι είναι η ρύπανση, το κάπνισμα, οι κραυγές, ο θόρυβος, η οχλαγωγία, η άσεμνη αμφίεση, η διανομή στο εκκλησίασμα ή η τοιχοκόλληση αθεϊστικών και αντιθρησκευτικών προκηρύξεων, η αναγραφή στους τοίχους των Εκκλησιών βλάσφημων και εμπαικτικών συνθημάτων, οι ύβρεις ή ειρωνείες κατά των πιστών ή του ιερέως, η ενόχληση εκκλησιαζομένων γυναικών, η επιδεικτική μη αφαίρεση του σκούφου ή του καπέλου, η είσοδος τινός μεταμφιεσμένου εις Εκκλησίαν, η χρησιμοποίηση Ιερού Ναού ως τόπου καταλύματος (και μάλιστα με τη συνοδεία ζώων), ως τόπου εμπορίου ή κατοικίας ή αποθήκης, η ενέργεια ασελγών πράξεων εντός του Ιερού Ναού, κλπ.[βλ. Θ. Σάμιο, Ενημερωτικό Σημείωμα υπό την Αρείου Πάγου 944/2005, ΠοινΧρ ΝΣΤ΄55επ., με την εκεί αναφορά στην λοιπή θεωρία και στη νομολογία των Δικαστηρίων μας]. 

Όλες αυτές οι υβριστικώς ανάρμοστες πράξεις, που τελούνται «εν εκκλησία ή εν τόπω ωρισμένω προς θρησκευτικήν συνάθροισιν», και που είναι αδιάφορο, όπως αναφέρθηκε, αν τελούνται καθ’ ήν ώραν τελείται εν τη Εκκλησία ιεροτελεστία, αφού εκ της διατυπώσεως του νόμου συνάγεται με σαφήνεια ότι μπορεί να τελούνται και ασχέτως πάσης τέλεσης ιεροτελεστίας, αλλ’ απλώς εν τω Ναώ, τιμωρούνται όταν γίνονται εκ προθέσεως και για το λόγο ότι με αυτές εκφράζεται περιφρόνηση προς την ιερότητα του χώρου και προς το θρησκευτικό συναίσθημα των πιστών κάθε θρησκείας, πολλώ μάλλον όταν γίνονται σε βάρος της επικρατούσας στη Χώρα μας Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού [άρθρο 3 παρ. 1 Συντάγματος]. 

Το Ακυρωτικό Δικαστήριο της Χώρας μας, ο Άρειος Πάγος, στοιχούμενο και λαμβάνοντας υπ’ όψιν την ως άνω διάταξη του Συντάγματος, έκρινε (σχετικά πρόσφατα, μιας και σπανίως άγεται ενώπιόν του το αδίκημα της διατάραξης των θρησκευτικών συναθροίσεων) ότι οι υβριστικά ανάρμοστες πράξεις και οι πράξεις διατάραξης μπορούν να λάβουν χώρα και «εκτός της εκκλησίας ή του τόπου της θρησκευτικής συνάθροισης […] αρκεί ότι η επενέργεια αυτών εξικνείται μέχρι των εν λόγω τόπων» [Αρείου Πάγου 944/2005 ΠοινΧρ ΝΣΤ΄53].

Τούτη η θέση του Αρείου Πάγου, που αποτελεί γνώμονα και ενδείκτη ερμηνείας και εφαρμογής της συγκεκριμένης διάταξης από τα κατώτερα Δικαστήρια, θέλει να προστατεύσει υπέρμετρα ασφαλώς τη θρησκευτική ειρήνη των πιστών και το θρησκευτικό συναίσθημα αυτών, ακόμη και από πράξεις που τελούνται μεν έξω των Ιερών Ναών, αλλά η επενέργειά τους φθάνει μέχρι την Εκκλησία και αγγίζει το εκκλησίασμα, το Σώμα της Εκκλησίας. 

Πολλώ μάλλον όταν οι πράξεις αυτές τελούνται εκ προθέσεως εντός των Ιερών Ναών. 

Συνακόλουθα, δικαστική κρίση που αποκλίνει της ως άνω απολύτως κρατούσας εν επιστήμη και νομολογία άποψης, σχετικά με τη διατάραξη των θρησκευτικών συναθροίσεων, αστοχεί!

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ..........ΚΩΜΩΔΙΑ (ή και ΤΡΑΓΩΔΙΑ;) ΚΙΜΟΥΛΗ

ΦΩΝΕΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ

_________Την σιωπή των αμνών, στην οποία εκουσίως υπέβαλε τον εαυτό του ο αξιότιμος και αγαπητός μας Δήμαρχος Αιγιαλείας κ. Αθανάσιος Παναγόπουλος, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι δεν τον ενδιαφέρει και τόσο πολύ όχι μόνον η αίγλη της Εκκλησίας, αλλά και το κύρος του Μητροπολίτου Αιγιαλείας, ήλθαν να διακόψουν δύο περισπούδαστα κείμενα-διαμαρτυρίες εκλεκτών ανθρώπων του πνεύματος, ήτοι 

• του Κυρίου Ηλία Ασπρούκου με την από 29ης Ιουλίου ε.ε. επιστολή του προς την ταπεινότητά μας. 
• καί της Κυρίας Μαρίας Προσελέντη-Ντότα μέ άρθρο της, το οποίο δημοσιεύθηκε στην τοπική  μας εφημερίδα ProtiOnline της 28ης Ιουλίου ε.ε.

__________Θέλουμε να εκφράσουμε δημοσίως την ευγνωμοσύνην μας προς αμφότερα τα ανωτέρω εκλεκτά Μέλη της Κοινωνίας του Αιγίου, την καν Προσελέντη-Ντότα και τον κ. Ασπρούκον, καθ' όσον διά της ενεργείας των εκάλυψαν το κενό, που έχει αφήσει στην όλη υπόθεση Κιμούλη η σιωπή του Δημάρχου μας κ. Παναγοπούλου, μια σιωπή ανερμήνευτη, ανεξήγητη και ακατάληπτη!  

__________Όλως ιδιαιτέρως ευγνωμονούμε τον κ. Ασπρούκον, διότι μας υπέμνησε μίαν όχι και πολύ φωτεινή πλευρά της ζωής του κ. Κιμούλη εξ επόψεως χριστιανικής ηθικής, όπως έχει δημοσιευθή από το Πρώτο Θέμα της 7.02.2013 και αφορά αμετάκλητη καταδίκη του Ηθοποιού (αλήθεια, τι ειρωνία! Ηθος ποιώ=Ηθοποιός)  κ. Κιμούλη σε φυλάκιση 15 μηνών για ακάλυπτες επιταγές. Έτσι η θλιβερή γι' αυτόν ιστορία με την κα Δαμανάκη  συμπληρώνεται τώρα και με άλλες πτυχές της ηθικής ζωής, την οποίαν οφείλει να έχει και να εφαρμόζει ο Ηθο-ποιός κ. Κιμούλης, όστις αρέσκεται να εμφανίζεται ως ΚΡΙΤΗΣ των άλλων!

__________Τα έως εδώ έγραψεν ο υβριζόμενος Επίσκοπος. 

__________Τα παρακάτω τα γράφει ο «Θανάσης», προς τον οποίον και απευθύνθηκε ο Ηθο-ποιός, δηλ. ο Εισηγητής του νέου Ήθους, κ. Κιμούλης. Θα πληρωθή, λοιπόν, όχι με το εκκλησιαστικό, αλλα με το δικό του Ήθος:   

__________Κύριε Κιμούλη,

Δυστυχώς δεν έχετε και δεν διαθέτετε τις προϋποθέσεις, δηλ.  τα φόντα κατά την λαϊκή έκφραση, για να ασχολείσθε με την ταπεινότητα μας! Λυπούμεθα, αλλά είμεθα υποχρεωμένοι να σας υπομνήσουμε τήν παροιμία «Είπεν ο γ....τον πετεινό κεφάλα»! Χα! Χα! Χα! Αυτό είναι το δικό σας Ήθος, το «κιμούλειο» Ήθος! Δηλ. ένα ήθος α-π-α-ρ-ά-δ-ε-κ-τ-ο!

Καλάβρυτα, 3 Αυγούστου 2016

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

 

Ο πλούτος του Αριστοφάνη κατέληξε φτωχός και φθηνός

 Της Μαρίας  Προσελέντη – Ντότα

Όταν ο Αριστοφάνης έγραψε την τελευταία του κωμωδία «Πλούτος» δεν έθιξε πρόσωπα όπως στις «Εκκλησιάζουσες». Προσπάθησε να αναδείξει το θρίαμβο του δικαίου απέναντι στο άδικο. Έδωσε έμφαση στην επικράτηση του καλού και στην τιμωρία του κακού.

Μέσα στους αιώνες είναι παράδειγμα ηθικής και προστασίας των αδικημένων. Επεμβάσεις και διασκευές των έργων των αρχαίων συγγραφέων και φιλοσόφων έχουν υπάρξει πολλές. Άλλες φορές διατηρώντας το πνεύμα και το νήμα του αρχαίου κειμένου με σεβασμό και άλλες δυστυχώς πιο μοντέρνες τα αλλάζουν όλα. Αλλάζουν την εμφάνιση και στο κείμενο ασελγώντας προσθέτουν άσχετους διαλόγους. Προσπαθούν να μετατρέψουν ένα διαχρονικό κείμενο σε σύγχρονο. Μέσα στα πλαίσια της κουλτούρας και του δικού τους πολιτισμού, κακοποιούν έννοιες και λέξεις, προσπαθώντας να είναι προοδευτικοί.

Ένα τέτοιο φαινόμενο έλαβε χώρα και στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη που περιοδεύει με ηθοποιούς γλωσσοπλάστες και διανοούμενους. Μέσα στο ωραίο κείμενο του συγγραφέα προσέθεσαν διαλόγους, οι οποίοι δεν έχουν κανένα δέσιμο με το έργο του Αριστοφάνη. Θέλησαν να διακωμωδήσουν τον Μητροπολίτη της περιοχής μας Σεβασμίωτατο κ.κ. Αμβρόσιο. Πάντα η κριτική είναι ευπρόσδεκτη όταν δεν είναι κακόβουλη. Βάλλεται ένας Ιεράρχης από ανθρώπους που ποιούν ήθος, παρουσιαζόμενος με τα ιερά άμφιά του στη σκηνή για δηλώσεις που άπτονται του αξιώματός του. Έχουν όλοι το δικαίωμα να συμφωνούν ή να διαφωνούν με αυτές.

Δεν έχουν όμως το δικαίωμα να λοιδορούν έναν Μητροπολίτη, που εκπροσωπεί την θρησκευτική συνείδηση χιλιάδων πιστών. Ο βαλλόμενος δεν είναι ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος. Είναι ο θεσμός που εκπροσωπεί.

Σαν πολίτης έχω πολλές φορές διαφωνήσει δημόσια για πράξεις ή παραλείψεις εκπροσώπων της τοπικής Μητροπόλεως. Υπάρχουν βέβαια και κακώς κείμενα. Λάθη και υπερβολές που απορρέουν από την ανθρώπινη φύση των ιερωμένων. Άλλωστε ο «αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω». Στο έργο όμως αυτό δεν έχει καμία θέση το κείμενο, που αναφέρεται σε απόψεις ενός Δεσπότη που προσπαθεί να προστατέψει την θρησκεία, τον Ελληνορθόδοξο πολιτισμό μας και κυρίως τα παιδιά μας.

Κύριοι, εσείς οι οποίοι παρουσιάζεστε ως προοδευτικοί ρίχνοντας τα όσια και ιερά μας τοις κυσί, είστε πραγματικοί θεατρίνοι και όχι ηθοποιοί. Στο όνομα της ελευθερίας της τέχνης, γίνονται ανοσιουργήματα. Η πραγματική τέχνη ποτέ δεν προσβάλλει. Ποτέ δεν υποτιμά. Ποτέ δεν ξεθεμελιώνει αξίες. Είναι συνοδοιπόρος του μεγάλου, του ωραίου και του αληθινού. Όταν πριν χρόνια παρακολούθησα στην Επίδαυρο τον Οιδίποδα Τύραννο με τον Αλέξη Μινωτή ρίγησα από θαυμασμό και συγκίνηση. Εάν θα έβλεπα εσάς σίγουρα θα αναρωτιόμουν: Έλληνες είναι αυτοί που δεν σέβονται εσένα Αριστοφάνη και χυδαιολογούν για έναν Ιεράρχη θέλοντας να δείξουν την αμετροέπειά τους;

Η πίστη και η Ορθοδοξία για εμάς τους Έλληνες είναι θεμέλιο τόσο γερό που πάντα στέκονται όρθιες. Είναι ασπίδα που εκτρέπει τα βέλη όσων νομίζουν ότι προσπαθώντας να γελοιοποιήσουν έναν θεσμό και έναν ταγό θα αποκομίσουν οφέλη. Ελλάδα και Ορθοδοξία είναι ο δρόμος της ψυχής μας που μας οδηγεί στον Ουρανό.

Τραβήξτε εσείς οι προοδευτικοί τον δρόμο τον δικό σας που πάντα οδηγεί σε αδιέξοδο. Για να σας βοηθήσω να βρείτε τον σωστό δρόμο σας αφιερώνω ένα θαυμάσιο κείμενο του Ισοκράτη, ο οποίος έζησε από το 436 π.Χ. έως το 338 π.Χ. που είναι πάντα σύγχρονο και διδακτικό:

«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία».

 Δημοσιεύτηκε στις 28/07/2016  από Author ProtiOnline

********************

                       Ποιος είσαι κ. Κιμούλη;
                                                       Από τον Ηλία Δημ. Ασπρούκο

                             Για δείτε ποιος μιλάει και τι λέει ;

Μιλάει ο Κιμούλης εναντίον του Ποιμενάρχη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Αλήθεια ο κος Κιμούλης πριν μερικά χρόνια καλούσε τα μέσα για δική του υπόθεση την οποία παραθέτω παρακάτω να τον σεβαστούν . . . Σήμερα ο ίδιος γιατί δεν σέβεται το θρησκευτικό συναίσθημα κάποιων ανθρώπων.
Ναι είδαν την παράστασή του 1200, έλα όμως που υπάρχουν κάμποσες χιλιάδες ακόμα εκεί έξω που ατάκες σαν του κου Κιμούλη προσβάλουν το θρησκευτικό τους συναίσθημα.
Ο Μητροπολίτης  κ.κ. Αμβρόσιος δεν είναι ο φίλος του ο Θανάσης για να παίζει πρέφα στο καφενείο και να του μιλάει όπως γουστάρει. Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Αμβρόσιος Λενής είναι Ο ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΗΣ έχει υπηρετήσει το ποίμνιό του για 40 χρόνια περίπου και έχει προσφέρει τα μέγιστα σε τούτο εδώ τον τόπο . Δίνει νύχτα μέρα τη ψυχή του για το καλό όλων μας .
Με αντάλλαγμα τι; Να εισπράξει τη χλεύη ενός κρατικοδίαιτου τύπου ο οποίος ξέρει καλά να γλύφει την εκάστοτε εξουσία πολύ δε περισσότερο τώρα που είναι επάνω τα συντρόφια του και να εκμεταλλεύεται καταστάσεις μόνο προς όφελος του. Ας μας πει τι έχει κάνει ο κος Κιμούλης τι έχει προσφέρει σε τούτο εδώ το τόπο; Προσφέρει τέχνη με το αζημίωτο . O Δεσπότης μας από την άλλη προσφέρει τη ψυχή του και τη ζωή του για όλους μας . Αφού λοιπόν δηλώνει προοδευτικός ο Κιμούλης όφειλε να σεβαστεί το θρησκευτικό συναίσθημα κάποιων χιλιάδων ανθρώπων οι οποίοι δεν γεμίζουν ένα θεατράκι 1200 έως 1500 θέσεων αλλά πόλεις και χωριά. Να σεβαστεί τον χώρο και τον τόπο που τον φιλοξενούσε . Η Σάτιρα έχει όρια . . . Τα όρια της σάτιρας σταματούν από τη στιγμή που θίγονται προσωπικότητες από ανθυπροσωπικότητες που για να κάνουν νούμερα θυσιάζουν ήθη και αρχές .

                Πηγή πρώτο θέμα 7/2/2013
Συνελήφθη χθες το βράδυ ο ηθοποιός Γιώργος Κιμούλης για παράβαση του νόμου περί επιταγών. O ηθοποιός συνελήφθη από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Συντάγματος στην οδό Βουκουρεστίου, αμέσως μετά την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί.
O Γιώργος Κιμούλης είχε καταδικαστεί ερήμην σε φυλάκιση 15 μηνών, απόφαση η οποία επικυρώθηκε και σε δεύτερο βαθμό από το εφετείο, για ακάλυπτες επιταγές.
Σε εκτέλεση της απόφασης αυτής συνελήφθη ο γνωστός ηθοποιός το βράδυ της Τετάρτης. Το πρωί της Πέμπτης, ο κ. Κιμούλης οδηγήθηκε στον εισαγγελέα εκτέλεσης ποινών, κατέβαλε 4.418 ευρώ για να εξαγοράσει την ποινή φυλάκισης 15 μηνών και αφού προέβη σε διακανονισμό των χρεών του για την υπόθεση ακάλυπτων επιταγών αφέθηκε ελεύθερος.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στις αρχές της εβδομάδας ο κ. Κιμούλης προέβη σε ρύθμιση της υπόθεσης που αφορά ληξιπρόθεσμα χρέη του προς το δημόσιο ύψους 200 χιλιάδων ευρώ, για την οποία είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψής του την προηγούμενη εβδομάδα.
Με αυτό το δεδομένο, αφού ρύθμισε και την παλαιότερη υπόθεση της καταδίκης του για ακάλυπτες επιταγές, ο κ. Κιμούλης αφέθηκε ελεύθερος.
Τις προηγούμενες μέρες είχαν κυκλοφορήσει φήμες ότι ο ηθοποιός κρυβόταν για να αποφύγει τη σύλληψη. Οι υπεύθυνοι του θεάτρου την προηγούμενη Παρασκευή, ενημέρωσαν τον κόσμο που είχε πάρει εισιτήρια πως η παράσταση ματαιώνεται λόγω αδιαθεσίας της πρωταγωνίστριας, της Δήμητρας Ματσούκα, αν και η ακύρωση της παράστασης θεωρήθηκε από κάποιους πρόφαση για να μην εμφανιστεί ο ηθοποιός στο θέατρο ώστε να αποφύγει ενδεχόμενη σύλληψή του.

                                      Δημοσιευμένο στο site www.neoikairoi.gr

Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΜΑΣ, ΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ, ΑΡΧΙΣΕ!

      ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ

       ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ & ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ

a.α€. 72/2016           Καλάβρυτα, τῇ 1η Αυγούστου 2016

  

  ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ,

Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΜΑΣ,

Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ,

ΑΡΧΙΣΕ!

         

          Ναι, είναι αλήθεια! Τώρα μας καταδιώκουν μέσα στο σπίτι μας! Το ακούσατε!  Στη Θεσσαλονίκη χθές μια ομάδα αναρχικών Ελλήνων– παιδιών δηλ. της ταλαίπωρης Ελλάδος- ώρμησαν στον ιερό Ναό του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, το πρωΐ, δηλ. την ώρα που ετελείτο η θεία λειτουργία, και τα έκαμαν «γυαλιά-καρφιά» !!!!!

Το γεγονός αυτό μας έθλιψε βαθύτατα! Τώρα πια είμαστε απροστάτευτοι μέσα στο σπίτι μας. Η Κυβέρνηση και οι Υπουργοί της φροντίζουν, και πολύ μάλιστα, για την ασφάλεια και την προστασία των μεταναστών, όχι όμως ημών των μονίμων κατοίκων, συγχρόνως δε και νομίμων πολιτών,  του ιστορικού αυτού τόπου! 

            Για να εκφράσουμε την λύπη μας απεστείλαμε ένα μήνυμα συμπαθείας πρός τον Παναγιώτατον Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμον, το οποίον και σας γνωστοποιούμεν.

          Αδελφοί μου, σηκωθήτε από τον καναπέ της ραστώνης! Σκεφθήτε στοχαστικά: Θα τους αφήσουμε να διαλύσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία μας; Θα τους αφήσουμε να πολεμάνε την πίστη μας; Θα τους αφήσουμε να επαναλάβουν, ό,τι έκαμαν στη Θεσσαλονίκη;  Μήπως ήλθε η ώρα να αντισταθούμε; Να αντιστα-θούμε νόμιμα μεν, αλλά και δυναμικά; Η αναρχία θέλει ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ;  Αλλοιώς ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩ-ΠΙΖΕΤΑΙ!

        Είμαστε έτοιμοι να συγχωρήσουμε αυτούς, που μας αδικούν ως άτομα! Αλλά δεν θα τους επιτρέψουμε να βλάψουν την αμώμητη πίστη μας! Μήπως, λοιπόν, θα χρειασθούν κάποιοι Πρωτομάρτυρες, Μάρτυρες και Μεγαλομάρτυρες, για να υπερασπισθούν τον Σωτήρα Χριστό;  Σκεφθήτε το.

          Στο Βοτανικό των Αθηνών κάποιοι γενναίοι απόστρατοι Έφεδροι Αξιωματικοί άρχισαν ήδη μια ειρηνική Επανάσταση!  «Η ΣΤΕΓΗ ΑΣΤΕΓΩΝ ΒΟΤΑΝΙΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΟΛΟΥΣ», μας έγραψε ένας πιστός Χριστιανός και γενναίος  Έλληνας!

Καλάβρυτα, 2 Αυγούστου 2016

+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

***********************

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΜΑΣ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

κ.κ. ΑΝΘΙΜΟΝ

Παναγιώτατε καί Αγαπητέ μοι εν Χριστώ Αδελφέ,

Παρακαλώ, δεχθήτε την έκφρασιν της συμπαθείας μου διά την χθεσινήν εγκληματικήν ενέργειαν μερικών αθέων -και συγχρόνως αναρχικών- προσώπων, τα οποία επετέθησαν εν ώρα της θείας λατρείας εις τον Ιερόν Ναόν Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά κλπ.

Εύχομαι και προσεύχομαι, ίνα ο Πανάγαθος Θεός συγχωρήση εις αυτούς το διαπραχθέν έγκλημα καί να τους σώση. Να τους δώση μετάνοιαν και επιστροφήν  προς σωτηρίαν της ψυχής των.

Παναγιώτατε,

    Αυτά και άλλα παρόμοια φαινόμενα θα είναι -δυστυχώς-  εφ΄εξής τα έργα ανευθύνων ή και περιθωριακών προσώπων, άτινα όμως άρχισαν να εμφανίζωνται «διά πρώτην φοράν εις την Πατρίδα μας» όπως ορθώς υπογραμμίσατε, επί των ημερών ενός αθέου Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, του   κ. Νικ. Φίλη, ο οποίος

1. έχει κηρύξει τον πόλεμον:

• κατά του μαθήματος των Θρησκευτικών,
• κατά του εκκλησιασμού των Μαθητών,
• κατά της πρωϊνής προσευχής εις τα  δημόσια Σχολεία,

2. διατηρεί ως Συμβούλους του Πανεπιστημιακούς Καθηγητάς, οι οποίοι - δυστυχώς-  χρησιμοποιούνται συγχρόνως και υπό της .......Ιεράς Συνόδου,

3. έχει απαγορεύσει την παρουσίαν ημών των Κληρικών εις τα Δημόσια Σχολεία!

    Ας τον χαίρωνται, λοιπόν, οι παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως όμως ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας, ο Οποίος, καθώς θρυλείται, επέστησε την προσοχήν του Υπουργού κ. Φίλη δια του εξής μηνύματός του: «πρόσεχε, να μη στενοχωρήσης προσωπικώς τον Μακαριώτατον  Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμον, διότι αυτός είναι Φίλος μου»!

Καλό είναι αυτό, κ. Τσίπρα, αλλά δεν φθάνει!    Πάνω από τα πρόσωπα  είναι ο Σωτήρ του κόσμου, ο Χριστός!

 Μακάρι όλα αυτά να είναι ψέμματα!

Ολοψύχως Σας εύχομαι την παρά Κυρίου ενίσχυσιν καί προστασίαν και καλόν Δεκαπενταύγουστον.

Επί δε τούτοις διατελώ

Μετ' αδελφικών ασπασμών

+ Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος

Καλάβρυτα, 01. 08.2016

******************************

Εφημερίς «δημοκρατία» της 01.08.2016, σελ. 1η