ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ

  ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ

ΕΥΓΝΩΜΟΝΩ 

ΤΟΝ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΜΑΣ!

_______Την Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017, με τη Χάρη του Κυρίου μας, συνεπλήρωσα ΤΡΙΑΝΤΑ ENNEA (39) ΧΡΟΝΙΑ ποιμαντικής Διακονίας στην ιστορική αυτή Ιερά Μητρόπολη. Τριάντα εννέα χρόνια αγώνων, μάχης και  παλαισμάτων προς δόξαν Κυρίου, δημιουργίας, χαράς, πόνου, δακρύων, πρό πάντων δέ προσευχής! Το μοναδικό μου εφόδιο σε όλη αυτή την μαρτυρική, και συγχρόνως δημιουργική, πορεία ήταν και παραμένει η καταφυγή μου στον Κύριο! Εκεί πάντοτε έθετα και συνεχίζω, γονατιστός και με δάκρυα, να θέτω τα προβλήματα και την αγωνία μου. Την αγωνία της ψυχής μου μοιραζόντουσαν πάντοτε οι εκλεκτοί μου Συνεργάτες στον Αμπελώνα του Κυρίου μας

 _______Έτσι, λοιπόν, καθώς τώρα εισέρχομαι στο τεσσαρακοστό έτος της ποιμαντορίας μου, εθεώρησα χρέος μου να τελέσουμε μια επιμνημόσυνη Δέηση για την ανάπαυση της ψυχής των αειμνήστων Προκατόχων μου, υπερόχων και αγιασμένων εκκλησιαστικών Προσωπικοτήτων! 

________Συγχρόνως η Κυριακή 19η Νοεμβρίου κατά μίαν ευτυχή συγκυρίαν εγύρισε τη σκέψη μου στο έτος 1978, όπου η συγκεκριμένη ημερομηνία ήταν πάλι την ημέρα της Κυριακής, οπόταν έλαβε χώραν η ενθρόνισίς μου στην ωραία αυτή πόλη, το Αίγιο. 

________Ευγνωμονώ τον Φιλάνθρωπο Κύριό μας, διότι κατά την μεγάλη Του ευδοκία ένας Κληρικός, προερχόμενος από μία οικογένεια ευσεβών μεν αλλά όχι και πλουσίων, ούτε και επιφανών προσώπων, ανέβαινε τα σκαλοπάτια της Ιερωσύνης και γινόταν Επίσκοπος ψυχών, «υπέρ ων Χριστός απέθανε» (Ρωμ.5,6). Ας είναι αιωνία η μνήμη των γονέων μου ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΙ ΝΙΚΟΛΙΤΣΑΣ ΛΕΝΗ!  

________Ο Γεώργιος, καταγόμενος από το Προσήλιον της Αμφίσσης, ως στρατιώτης είχε υπηρετήσει στο μαρτυρικό μέτωπο της Μικρασιατικής καταστροφής επί οκτώ τόσα χρόνια,  ήταν δε «υποδηματοποιός», δηλ. τσαγκάρης, συγχρόνως δε διατηρούσε και στιλβωτήριο! Η Νικολίτσα, καταγομένη από τήν Μέντζενα της Αχαΐας, ήταν μοδίστρα! 
 

 Από το μέτωπο της Μικράς Ασίας μια ιστορική φωτογραφία με υπότιτλο:

«Σκληρή Ανάμνησις, Αύγουστος 23 - 1920

'Υστερα απ' τη μάχη πήρα να γράψω στους δικούς μου τας ανδραγαθίας μας .....

Τοποθεσία καταυλισμού περίφημο Μαύρο Δένδρο, φημισμένο για τα κρύα νερά του»

Υπογραφή: Γεώργιος Λενής 

________Ο γυιός τους Αθανάσιος, δηλ. ο υποσημειούμενος, έφηβος πια, όταν δεν είχε σχολείο, (δηλ. τις ελεύθερες ημέρες και ώρες, το απόγευμα του Σαββάτου, στις διακοπές Χριστουγέννων και Πάσχα και το καλοκαίρι) εργαζόταν κοντά στον Πατέρα του ως τσαγκαρόπουλο και ως λούστρος. 

________Σαν λούστρος, έπαιρνε τα λασπωμένα παπούτσια του πελάτη και τα έκανε να γυαλίζουν, κυριολεκτικώς να λάμπουν! Και τότε από την ψυχή του αυθόρμητα έβγαινε  μια προσευχή:  «Κύριε, αξίωσε με μια μέρα να γίνω λειτουργός Σου, ώστε όπως  τώρα κάνω τα παπούτσια τους να γυαλίζουν και να λάμπουν, έτσι να καθαρίζω και τις ψυχές των ανθρώπων και να λάμπουν»! 

________Αργότερα, ως φοιτητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (Οκτώβριος 1956 - Ιούνιος 1960) έργαζόταν, ώστε να κερδίζει τα αναγκαία χρήματα! Εργαζόταν σε ένα εξαίρετο πνευματικό περιβάλλον, στη Γραμματεία του θρησκευτικού περιοδικού «Η ΖΩΗ». 

________'Έπειτα, αποδεχόμενος την προτροπή του πνευματικού του καθοδηγητή, του Αρχιμανδρίτου τότε πατρός Καλλινίκου Καρούσου, (μετά ταύτα Μητροπολίτου Πειραιώς), πολύ πρώιμα (Δεκέμβριος 1959) έταξε τον εαυτόν του στην Μοναστική ιεραποστολική Αδελφότητα «ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΧΡΥΣΟΠΗΓΗ». Αργότερα (Φεβρουάριος 1960) κοντά τους ήλθε και ο τότε τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής του Π.Α. Χρήστος Παρασκευαϊδης, ο μετά ταύτα αείμνηστος και υπέροχος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών καί πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος. Στη συνέχεια στην Μοναστική Αδελφότητα της ΧΡΥΣΟΠΗΓΗΣ προσετέθησαν και άλλοι Αδελφοί, όπως ο Μητροπολίτης Σάμου κ. Ευσέβιος  κ.ά.
________Τελικά ο Αθανάσιος Λενής, στην ηλικία των είκοσι τριών (23) ετών, αφιέρωσε ολοκληρωτικά την ύπαρξή του στον Νυμφίο Χριστό! Στις 17 Μαΐου 1961 έδωσε την Μοναχική του Ομολογία, δηλ. εκάρη Μοναχός στην Ιερά Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων και έλαβε το όνομα Αμβρόσιος. Στις 31 Μαΐου 1961 έλαβε τον πρώτο βαθμό της Ιερσωσύνης, χειροτονηθείς Διάκονος του Θεού του Υψίστου, επίσης στα Μετέωρα. Έτσι άρχισε τα βήματά του ως κληρικός.    Τέλος, πολύ πρώιμα, στις 17 Ιουλίου 1963, στην ηλικία των 25 ετών, χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στην Ιερά Μονή Αγίας Μαρίνης (Μαρίτσας) της Αχαΐας. 
_______Έκτοτε παραδόθηκε ολοκληρωτικά στο έργο του Θεού, στο έργο της εσωτερικής ιεραποστολής, δηλ. στην διδαχή του Ευαγγελίου. Ο Φιλάνθρωπος Θεός ωδηγούσε τα βήματα του και κατηύθυνε συνεχώς τη ζωή του! Ας σημειωθή, ότι ουδέποτε είχε εισέλθει στην ψυχή του, ή και απλώς στη  σκέψη του, η επιθυμία να γίνει «Δεσπότης», δηλ. Αρχιερεύς του Θεού του Υψίστου! Υπηρετούσε ως ιερεύς το ιερό Θυσιαστήριο καί ήταν απολύτως ευτυχής!
________Αυτή, λοιπόν, ήταν η πορεία του άλλοτε λούστρου των υποδημάτων! Ο Θεός άκουσε την προσευχή του καί τον κατέστησε λειτουργό των Μυστηρίων των πνευματικών! Έτσι ο Αθανάσιος, ως Αμβρόσιος τώρα, άρχισε νά ασχολείται όχι πια με τα παπούτσια των ανθρώπων, αλλά με την ανθρώπινη ψυχή! Ταπεινά και αθόρυβα εργαζόταν ως εργάτης του Ευαγγελίου, ως Κήρυξ του λόγου του Θεού! Στόχος του η σωτηρία της ανθρώπινης ψυχής! Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!
________Πλήν όμως το σχέδιο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ήταν διαφορετικό! Ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρός ΣΕΡΑΦΕΙΜ ξαφνικά και απροειδοποίητα έσκυψε επάνω μου με στοργική αγάπη και με ανέσυρε από τον κάδο των αφανών και ασήμων! Ανασύροντάς με, λοιπόν, από την ασημότητα και την αφάνεια,  με ετοποθέτησε Γραμματέα της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου (Δ.Ι.Σ.) (στις 17 Ιουλίου 1974, στην ηλικία των 36 ετών). Τον Αύγουστο του έτους 1976 η Ιερά Σύνοδος με εξέλεξε Τιτουλάριο Μητροπολίτη Ταλαντίου και με τοποθέτησε Αρχιγραμματέα της Δ.Ι.Σ. (στήν ηλικία των 38 ετών). Καί, τέλος, στίς 12  Οκτωβρίου του έτους 1978, στην ηλικία των σαράντα (40) ετών, δια μιας πανηγυρικής εκλογής (δια ψήφων 59 επί 80 ψηφισάντων) η σεπτή Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος  με εξέλεξε Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.
_________Πρός δόξαν Κυρίου θα σας διηγηθώ εδώ ένα «θεοσημείο», που είχε προηγηθή της εκλογής μου. Την Κυριακή 16 Απριλίου 1978, (Ε΄ Κυριακή των Νηστειών), προσκεκλημένος του αειμνήστου Μητροπολίτου ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ως τιτουλάριος Μητροπολίτης Ταλαντίου, ήλθα στο  στο Αίγιο και εχοροστάτησα στον τελευταίο κατανυκτικό Εσπερινό, εκήρυξα δε και τον θείο λόγο, στο Ιερό προσκύνημα της Παναγίας Τρυπητής. Μετά το πέρας του Εσπερινού επλησίασα την ιερά Εικόνα της Παναγίας μας  για να προσκυνήσω. Εκεί ευρισκόμενος, δηλ. ακριβώς μπροστά στην Εικόνα της Παναγίας μας, βλέπω τον μακαριστόν Γεώργιον να εξέρχεται από το Ιερό Βήμα, όπου, ευρισκόμενος, παρακολουθούσε τον Εσπερινό,  και να με πλησιάζει! Και τότε μου λέγει: «Σας παρακαλώ, βγάλτε το καλυμμαύχι σας»! Τον κοιτάζω αμήχανος! Εκείνος επαναλαμβάνει δύο ακόμη φορές τα ίδια λόγια, χωρίς να καταννοώ το «γιατί;»! Βγάζω, λοιπόν, το καλυμμαύχι μου, οπότε  ο Μακαριστός Γεώργιος, βγάζει από το στήθος Του το αρχιερατικό του Εγκόλπιο, που πάντοτε οι Αρχιερείς φέρουν επί του στήθους των, και το φοράει εις εμέ! Εκείνος, ο αείμνηστος ΓΕΩΡΓΙΟΣ, αποχωρεί από τον Ναό της Τρυπητής ΧΩΡΙΣ ΕΓΚΟΛΠΙΟ, εγώ δε ο ανάξιος απέρχομαι φέρων επί του στήθους μου, ΔΥΟ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΑ ΕΓΚΟΛΠΙΑ! Η εβδομάδα, η οποία ακολουθεί, ονομάζεται «Εβδομάδα της Κουφής»,  επειδή δεν υπάρχουν βραδυνές ιερές ακολουθίες, όπως π.χ. Οι Χαιρετισμοί, οπότε ένας Αρχιερεύς δεν  έχει λειτουργικά καθήκοντα και άρα δεν χρειάζεται να μεταβεί στο Ναό. Άρα η πρώτη μετά ταύτα παρουσία και χοροστασία του Επισκόπου γίνεται κατά την επομένη, δηλ. την Κυριακή των Βαΐων. Έτσι, λοιπόν, ο Μακαριστός προκάτοχός μας κυρός Γεώργιος, έτοιμος για την χοροστασία της Κυριακής των Βαΐων, καθώς κατέβαινε την σκάλα του Επισκοπείου, όλως αιφνιδίως, ένοιωσε ένα πόνο στο στήθος του, επέστρεψε αμέσως στο Δωμάτιό του, έγειρε στο κρεββάτι του και εκεί .......«εξεμέτρησε το ζείν», δηλ. παρέδωσε το πνεύμα Του στον Κύριό μας!  Έπαθε ρήξη αορτής και έμεινε επί τόπου! 
_________Άρα την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών, ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ, της «Κυράς του Αιγίου», Πολιούχου και Προστάτιδος, άνωθεν φωτιζόμενος, εις εμέ τον αμαρτωλόν καί τρισάθλιον ΠΑΡΕΔΩΣΕ το σκάφος της τοπικής αυτής Εκκλησίας, κατά τινα τρόπον με διώριζε διάδοχόν Του! «Ως εμεγαλύνθη τα έργα Σου, Κύριε» (Ψαλμ. 103)!    Αυτό, λοιπόν, είναι ένα ακόμη, ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ οπωσδήποτε, θαύμα από τα πολλά άλλα θαύματα του Κυρίου μας στη ζωή μου.
_________Έτσι την Κυριακή  19 Νοεμβρίου 1978 ανελάμβανα επισήμως τους οίακες, δηλ. το πηδάλιο, του σκάφους της τοπικής αυτής Εκκλησίας, της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, υπέρ της οποίας αναλίσκομαι καθημερινώς επί τριάντα και εννέα τόσα χρόνια. Τώρα πιά, καθώς διανύω το ογδοεικοστό (80) έτος της ηλικίας μου, συμπληρώνω δε -με την βοήθεια του Κυρίου μας- σαράντα (40) χρόνια μιας νυχθημέρου Επισκοπικής Διακονίας ως Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, είναι καιρός να  αφήσω την Διοίκηση, ώστε να μη καταστώ βάρος στην ιστορική και Ιερά αυτή Μητρόπολη! Βλέπετε «μακάριον εστί διδόναι μάλλον ή λαμβάνειν» ( Πράξεις 20,35).

  

____Από τη θέση αυτή, όπως επίσης έπραξα και από την Ωραία Πύλη του Μητροπολιτικού μας Ναού, της Παναγίας Φανερωμένης στο Αίγιο,  υποκλίνομαι ταπεινά και ζητώ συγγνώμην από όσους, αθελήτως πάντοτε, ελύπησα, ηνώχλησα, αδίκησα και επίκρανα κατά την άσκηση των ποιμαντικών μου καθηκόντων, δηλ. κατά την εκπλήρωση της αποστολής μου.  Παρακαλώ να εύχεσθε υπέρ εμού, υπέρ της σωτηρίας της ψυχής μου.  

Αίγιον, 26 Νοεμβρίου 2017, επέτειο της εις τα Καλάβρυτα ενθρονίσεώς μου (26.11.1978).
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Σημ. Από την ηλεκτρονική Εφημερίδα «Κalabryta news» του αγαπητού μας κ. Νικολάου Κυριαζή αναδημοσιεύουμε το σχετικό ρεπορτάζ και θερμότατα τον ευχαριστούμε.
+ Ο Κ & Αι Α.   

   *******************

 

11/23/2017 09:56:00 μ.μ. Κυριαζής Νίκος 

 Με δάκρυα στα μάτια γονάτισε την περασμένη Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017 μπροστά στην Ωραία Πύλη του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού της Φανερωμένης Αιγίου ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος Λενής, και ζήτησε συγγνώμη απ’ όσους στενοχώρησε. Ο κ.κ. Αμβρόσιος, ένας ιεράρχης με πυγμή και λόγο, ανακοίνωσε παρουσία πιστών, κλήρου και επισήμων την οριστική αποχώρησή του από τον εκκλησιαστικό θρόνο του, έπειτα από 40 ολόκληρα χρόνια αρχιερατείας του στην Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.

Στο τέλος της εξομολογητικής του ομιλίας, ο δυναμικός ιεράρχης, ζήτησε φανερά συγκινημένος συγγνώμη από όσους στεναχώρησε ή πίκρανε με λόγια και πράξεις του λέγοντας χαρακτηριστικά τα εξής: «Συγχωρήστε μου, σας παρακαλώ και σας ικετεύω, συγχωρήστε μου αδελφοί μου και παιδιά μου, τα λάθη μου, τις παραλείψεις μου, τις ατέλειες του χαρακτήρος μου! Και δοξάστε μαζί μου το Όνομά του Κυρίου μας» συμπληρώνοντας οτι «Όλα έχουν ένα τέλος και ήρθε η ώρα να ζήσω μαζί σας εδώ, στο Αίγιο και στα Καλάβρυτα, έξω από τα επίσημα».

Σύμφωνα με το πρωτόκολλο, ο Μητροπολίτης κ.κ. Αμβρόσιος θα παραμείνει στη θέση του έως τα τέλη του 2018 και αμέσως θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τη διαδοχή του από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας

39 ολόκληρα χρόνια συμπλήρωσε ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος (κατά κόσμο Αθανάσιος Λενής ) από την ημέρα που ενθρονίσθηκε Μητροπολίτης μας.

Γεννήθηκε το 1938 στην Πάτρα την 25ην Απριλίου 1961 εκάρη Μοναχός, την 31ην Μαΐου 1961 Διάκονος, την 17ην Ιουλίου 1963 Πρεσβύτερος, την 17ην Αυγούστου 1976 εξελέγη Μητροπολίτης Ταλαντίου και την 12ην Οκτωβρίου 1978 εξελέγη Μητροπολίτης της ιστορικής Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας και σαν σήμερα το 1978 ενθρονίσθηκε στο Αίγιο.

Διετέλεσε Προϊστάμενος της Θρησκευτικής Υπηρεσίας της Χωροφυλακής και Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου και έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες, κυρίως ιστορικού και αντιαιρετικού περιεχομένου.

Πολλά τα έτη!

Δείτε ολόκληρη την ομιλία του όπως την κατέγραψε το ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS:

http://www.kalavrytanews.com/2017/11/blog-post_794.html

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

ΑΠΟ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΕ ΚΥΡΙΑΚΗ 

Ένα παιδί γράφει γράμμα στον Θεό

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο άγιος Νεκτάριος, όταν ήταν μικρό παιδί, ήταν πολύ φτωχός. Γεννήθηκε στη Συληβρία της Ανατολικής Θράκης το 1846. Γονείς του ήταν ο Δήμος και η Βασιλική (Μπαλού) Κεφαλά. Ήταν το πέμπτο παιδί από έξι αδέλφια. Το όνομά του ήταν Αναστάσιος (Νεκτάριος ονομάστηκε όταν έγινε διάκονος). Η οικογένειά του ήταν πάμφτωχη, δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα. Έτσι σε ηλικία 14 ετών ο Αναστάσιος πήγε στην Κωνσταντινούπολη, για να δουλέψει και να πάει στο Γυμνάσιο.

Τα πρώτα χρόνια εκεί ήταν πολύ δύσκολα. Βρήκε εργασία σε έναν έμπορο καπνών, αλλά εκείνος δεν τον πλήρωνε καλά. Μερικές φορές μάλιστα τον έδερνε κιόλας. Με τον καιρό τα παπούτσια του τρύπησαν και τα ρούχα του πάλιωσαν πολύ. Δεν μπορούσε να αγοράσει καινούργια. Δεν έχανε όμως την πίστη του στον Θεό και προσευχόταν πολύ, γιατί μόνο εκεί εύρισκε δύναμη και παρηγοριά.

Βλέποντας ότι το αφεντικό του έγραφε γράμματα σε διαφόρους και λάβαινε απαντήσεις, σκέφτηκε, μέσα στην αθωότητά του να γράψει κι αυτός μια επιστολή, για να περιγράψει τα πολλά του προβλήματα. Δεν ήθελε όμως να τη στείλει στη μητέρα του, για να μην στενοχωριέται και κλαίει. Έτσι σκέφτηκε να τη στείλει απ’ ευθείας στον Χριστό, για να του πει τις μεγάλες ανάγκες που είχε. Πήρε λοιπόν χαρτί και μολύβι και έγραψε:

«Χριστούλη μου, δεν έχω παπούτσια και ρούχα.

Στείλε μου τα Σε παρακαλώ.

Ξέρεις πόσο Σε αγαπώ.

Αναστάσιος».

Έκλεισε το γράμμα και στον φάκελο απ’ έξω έγραψε:

"Προς

Κύριον Ιησού Χριστό

στον παράδεισο".

Ενώ πήγαινε να ταχυδρομήσει το γράμμα του, συναντήθηκε στον δρόμο με τον έμπορο ενός γειτονικού καταστήματος. Ο έμπορος αυτός γνώριζε τον Αναστάσιο, ήξερε τα βάσανα που περνούσε από το σκληρό αφεντικό του και τον συμπαθούσε πολύ για τον καλό του χαρακτήρα. Τον ρώτησε λοιπόν πού πηγαίνει και ο Αναστάσιος του εξήγησε ότι πάει να ρίξει ένα γράμμα στο ταχυδρομείο.

-  Δώσε το σε μένα να το ταχυδρομήσω, γιατί εκεί πάω κι εγώ τώρα, είπε ο έμπορος.

Ο Αναστάσιος του εμπιστεύτηκε την επιστολή του και γύρισε στη δουλειά του χαρούμενος. Κάποια στιγμή ο έμπορος έριξε μια ματιά στο γράμμα και, βλέποντας ότι ο Αναστάσιος το έστελνε στον Χριστό, παραξενεύτηκε, αλλά και συγκινήθηκε. Έτσι λοιπόν άνοιξε το γράμμα και το διάβασε. Γεμάτος συγκίνηση έβαλε μερικά χρήματα σε ένα φάκελο και τον έστειλε ανώνυμα στον μικρό Αναστάσιο, που πέταξε απ’ τη χαρά του και ευχαρίστησε θερμά τον Θεό για την απάντηση αυτή.

Το αφεντικό του είδε μετά από λίγες μέρες τον Αναστάσιο με καινούργια ρούχα. «Θα έκλεψε χρήματα από το ταμείο μου για να τα αγοράσει», σκέφτηκε. Άρχισε λοιπόν να τον χτυπάει. Αλλά ο Αναστάσιος φώναζε:

-  Δεν έχω κλέψει ποτέ στη ζωή μου. Ο Χριστός μού έστειλε τα χρήματα. Μη με χτυπάς!

O καλός έμπορος που τον είχε βοηθήσει, είδε τί γινόταν και ζήτησε να πάρει τον Αναστάσιο στη δική του δούλεψη. Είχε επιπλοποιείο. Εκεί τα πράγματα άλλαξαν εντελώς. Ο μικρός Αναστάσιος εργαζόταν λιγότερες ώρες και είχε χρόνο να διαβάζει (ιδιαίτερα την Αγία Γραφή), και να πηγαίνει στο σχολείο και στην Εκκλησία. Σιγά-σιγά έφερε και την υπόλοιπη οικογένειά του στην Κωνσταντινούπολη, για να ζήσουν όλοι καλύτερα. Έμεινε στην Πόλη 7 χρόνια και, 20 ετών πλέον, πήγε στη Χίο να εργασθεί ως δάσκαλος.

Εσύ πιστεύεις στον Χριστό σαν τον άγιο Νεκτάριο; Ή μήπως μαθαίνεις [ή σε μαθαίνουν] να εμπιστεύεσαι μόνο την τετράγωνη «σωστή» λογική σου; Μην ξεχνάς: Ο Θεός βρίσκεται στον κόσμο, ανάμεσά μας. Και μας βοηθάει με τα πολλά του χέρια που έχει εδώ: τα πιστά του παιδιά.

Τώρα που είσαι παιδί, μάθε να τον ψάχνεις κι εσύ σαν τον Άγιο Νεκτάριο. Αν τον βρήκε εκείνος, γιατί να μην το βρεις κι εσύ;

Δεν θα ’θελες κι εσύ να γίνεις άγιος; Υπάρχει τίποτε ανώτερο από αυτό να επιθυμήσεις στη ζωή σου;

9 Νοεμβρίου 2017

Εορτή Αγίου Νεκταρίου

Α ν τ ι ύ λ η

Ι. Ν. Αγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα

Τηλ. 26820-25861/23075/6980 898 504

e-mail: antiyli.gr@gmail.com

Διαδίδω τὴν «Ἀ ν τ ι ύ λ η»

Ἐκτυπώνω/προωθῶ σὲ φιλικά μου e-mails

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ" ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:
ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ
Πρωτ.  Βασίλειος Γιαννακόπουλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Πρεσβυτέρα Νικολίτσα Γκοτσοπούλου

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ
+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ, ΕΝΑΣ ΥΒΡΙΣΤΗΣ ΜΑΣ

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

_______Στην νέα Αθηναϊκή Εφημερίδα «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» καί μόλις στο 3ο φύλλο κυκλοφορίας της (22.11.2017) ο αρθρογράφος της κ. Γιάννης Παντελάκης είχε την καλωσύνη νά ασχοληθεί με την αναξιότητά μας! Στην τελευταία σελίδα μέ τίτλο « Ο Αμβρόσιος της Χωροφυλακής....» χύνει πολλήν χολήν,  γράφοντας ευτελιστικά για το άτομό μας! 

_______Ας είναι καλά ο άνθρωπος. Θα ήταν όντως ευτελιστικό, εάν έγραφε, ότι ο Αμβρόσιος είναι κλέφτης, απαταιώνας, έκφυλος, άφιλος, χρηματολάτρης, υποκριτής κλπ. 

_______'Η εάν έγραφε, ότι ο Αμβρόσιος ήταν κομμουνιστής, είχε εξορισθεί στη  Γυάρο και άλλα παρόμοια. 

_______Ή εάν έγραφε έστω, ότι ήταν στην Χωροφυλακή, αλλά απ' εκεί τελικά τον έδιωξαν «με τις κλωτσιές» ως ανάξιο της αποστολής του. 

_______Ευτυχώς ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΕ τέτοια καί άλλα παρόμοια, τα οποία θα ήταν μειωτικά για ένα πρόσωπο! 

_______Αν αυτός ο κύριος έγραφε, ότι όποιος υπηρέτησε ως στρατιώτης την Ελλάδα μας είναι απαράδεκτος και απόβλητος, τότε οι ισχυρισμοί του θα είχαν πέραση και για το ταπεινό πρόσωπό μας!
 _______Λησμονεί, λοιπόν, ο αγράμματος και αγενέστατος αυτός υβριστής  μας, όπως τα πράγματα τον αναδεικνύουν, δηλ. ο κ. Παντελάκης, ότι ο Κληρικός είναι Στρατιώτης του Χριστού, στρατιώτης της Εκκλησίας! Επομένως αναλαμβάνει υπηρεσία εκκλησιαστική, όπου η Μητέρα Εκκλησία τον αποστέλλει, ήτοι στον ενοριακό Ναό, στο Νοοσοκομείο, στις Φυλακές, στο Στρατό, στην Αεροπορία, στο Ναυτικό, στην Αστυνομία! Συνεπώς, λοιπόν, και στην πάλαι ποτέ ένδοξο Ελληνική Χωροφυλακή!  
________Για την δημιουργική προσφορά μας στην μαρτυρική και ιστορική αυτή Επαρχία δεν μπόρεσε να γράψει έστω δυό λέξεις! Ελάτε, λοιπόν, κ. Παντελάκη εδώ στο Αίγιο και στα Καλάβρυτα για να διαπιστώσετε, ότι καθημερινώς εκδαπανώμεθα για να προσφέρουμε ένα χέρι βοηθείας στο συνάνθρωπό μας. Ελάτε να δείτε τα δύο Γηροκομεία μας με Μονάδες κατακοίτων, τα οποια προστατεύουν 120 γεροντάκια καί γεροντισσούλες, προσφέρουν δε εργασία  και μεροκάματο σε 65 εργαζομένους! Τα ονόματά τους: «ΤΟ ΜΕΛΑΘΡΟΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ» καί «ΤΟ ΚΑΛΛΙΜΑΝΟΠΟΥΛΕΙΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΔΙΑΚΟΝΙ- ΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ». 'Ελάτε νά δείτε το Εστιατόριό μας με τίτλο: «ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. Το Κοινωνικό μας Παντοπωλείο με τίτλο «ΤΟ ΚΕΛΛΑΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ». Τα δύο Κοινωνικά Φροντιστήρια για τους μαθητές Γυμνασίου-Λυκείου, ένα στο Αίγιο και ένα στα Καλάβρυτα. Την Κοινωνική Ιματιοθήκη, το Κοινωνικό Φαρμακείο μας, τον Βρεφονηπιακό Σταθμό μέ τίτλο «ΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙΑ». Βγάλτε, λοιπόν, τα παραμορφωτικά γυαλιά από τα μάτια σας! Ή μάλλον, ανοίξτε τα μάτια σας και κοιτάξτε καλά!  Δεν θέλουμε τον έπαινό σας, αλλά και δεν αποδεχόμεθα τις βρισιές σας. Σταθείτε στο ύψος της αποστολής σας! Μη γίνεσθε μικρόψυχος, υβριστής, ανεύθυνος και, τέλος, ένα ανθρωπάκι, ένας νάνος!  

________Ως χριστιανός συγχωρούμε τον υβριστή μας. Ως 'Ελλην πολίτης όμως σημειώνουμε την αδικία και την προσβολή. 

________Στην εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ως ελεύθερος πολίτης και φιλελεύθερος άνθρωπος, αποστείλαμε την παρακάτω  δημοσιευομένη επιστολή διαμαρτυρίας. Τα συμπεράσματα δικά σας!

Αίγιον, 22 Νοεμβρίου 2017

+Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

**************************

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΑΣ 

 Εν Αιγίω τή 22 Νοεμβρίου 2017

Ἀξιότιμον Κύριον

Ἀθανάσιον  Μαυρίδην

Γενικόν Διευθυντήν τῆς Ἐφημερίδος «Φιλελεύθερος»

Πανεπιστημίου, 56

105 64  ΑΘΗΝΑΣ

Ἀγαπητέ μοι κ. Διευθυντά,

            Μέ πολλήν ἔκπληξιν ἀνέγνωσα εἰς τό σημερινόν φ. τῆς Ἐφημε-ρίδος σας τό ἄρθρον τοῦ Συντάκτου σας κ. Παντελάκη μέ τίτλον:  «Ο  Αμβρόσιος της Χωροφυλακής».

            Ἀπορῶ καί συγχρόνως διαμαρτύρομαι διά τήν πολλήν κακίαν, μετά τῆς ὁποίας εἶναι γραμμένον τό ἐν λόγῳ ἄρθρον!  Παρακαλῶ νά τόν ενημερώσετε, ὅτι ἡ τοποθέτησίς μου στίς Σχολές Χωροφυλακῆς (Μεσογείων, 96), δέν ἦτο ἀποτέλεσμα προσωπικῆς μου ἐπιλογῆς. Ἡ Μητέρα Ἐκκλησία, κατόπιν ἐπιλογῆς, μέ ἀπέστειλεν ἐκεῖ διά νά ὑπη-ρετήσω τά νειᾶτα ὡς Ἐφημέριος-Ἱεροκήρυξ.

Βεβαίως καυχῶμαι διά τήν περίοδον ἐκείνην, καθώς μοναδικόν μου χρέος ἦτο ἡ διδαχή τῶν Μαθητῶν τῶν Σχολῶν  Ἀξιωματικῶν καί Ἐνωμοταρχῶν τῆς πάλαι ποτέ ἐνδόξου Ἑλληνικῆς Χωροφυλακῆς. Ἦτο ἔργον ἱεραποστόλου καί μόνον! Ἡ δέ ἀπονομή εἰς τόν ὑποσημειού-μενον τοῦ βαθμοῦ τοῦ Μοιράρχου ἦτο ἀναγκαία διά τήν μισθοδοσίαν μου.

Τώρα ὅσον ἀφορᾷ τά περί ἀγάπης κλπ., ὁ ἀρθρογράφος σας ἄς τά ἀφήσῃ εἰς ἡμᾶς τούς διδάχους τοῦ Ἠθικοῦ Νόμου τοῦ Εὐαγγελίου.  Εἴς τινα τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν τῆς Ἐκκλησίας μας  (τόν Ἑσπερινόν) ὑπάρχει ἡ φρᾶσις: «Ἐκλείποιεν ἁμαρτωλοί ἀπό τῆς γῆς καί ἄνομοι, ὥστε μή ὑπάρχειν αὐτούς»! Ἐγώ, βεβαίως,  δέν εἶπα κάτι παραπάνω.

Ἡ ἐποχή μας ἔχει ἀνάγκην ἀπό ἐφημερίδες μέ καθαρές ἐθνικο-θρησκευτικές ἀρχές.  Πολύ φοβοῦμαι, ὅτι ΔΕΝ ΑΡΧΙΣΑΤΕ σωστά τήν δημοσιογραφικήν σας πορείαν.  Σᾶς εὔχομαι καλήν ἐπιτυχίαν.

Ἐπί δε τούτοις  διατελῶ

Μετά πάσης τιμῆς

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

  

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα "ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ" 22/11/2017

Ο ΠΡΑΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

ΑΠΟ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΕ ΚΥΡΙΑΚΗ

«Ο πράος άνθρωπος είναι ο άνθρωπος του Θεού»

Τίποτε δεν αναπαύει τόσο πολύ την ψυχή όσο η πραότητα. Ούτε να εξαγριωνόμαστε για τις εναντίον μας ύβρεις, και αν ακόμη είναι κατώτεροι αυτοί που διαπληκτίζονται με μας, αλλά με την επιείκεια και την πραότητα να καταστέλλουμε το θυμό.

Γιατί τίποτε δεν υπάρχει πιο ισχυρό και τίποτε πιο δυνατό από την πραότητα. Αυτή εξασφαλίζει διαρκή γαλήνη στην ψυχή μας και την προετοιμάζει, σαν να πρόκειται να προσορμισθεί στο λιμάνι, και γίνεται αιτία για κάθε ανάπαυσή μας.

Γι’ αυτό και ο Χριστός διδάσκοντας εκείνη τη θεία διδασκαλία, έλεγε: «Μάθετε από μένα, ότι είμαι πράος και ταπεινός κατά την καρδιά, και θα βρείτε ανάπαυση στις ψυχές σας». Γιατί τίποτε δεν αναπαύει τόσο πολύ την ψυχή και δεν την κάνει να ησυχάζει, όσο η πραότητα και η ταπεινοφροσύνη. Αυτές οι αρετές θα μπορούσαν να γίνουν γι’ αυτόν που τις έχει αποκτήσει, πολυτιμότερες από κάθε στέμμα και ωφελιμότερες από κάθε λαμπρότητα και δόξα. (Ματθ. 11,29).

Ο πράος λοιπόν άνθρωπος είναι αγαπητός σ’ όσους τον βλέπουν, αγαπητός και σ’ εκείνους που τον γνωρίζουν μόνον εξ ακοής. Και δεν υπάρχει κανείς που, όταν ακούσει να επαινείται ένας ήμερος άνθρωπος, δεν θα επιθυμούσε να τον δει και να τον χαιρετίσει και να τον έχει συνεχώς μπροστά στα μάτια του, γιατί θεωρεί κέρδος τη φιλία ενός τέτοιου ανθρώπου.

Κι’ αν ακόμη μερικοί διαπληκτισθούν μεταξύ τους για χρηματικές διαφορές, πηγαίνουν γρήγορα στον καλοκάγαθο και πράο, γιατί πιστεύουν, ότι κάθε διαφορά και φιλονικία θα βρει γρήγορα τη λύση της από την καλοσύνη εκείνου. Κι’ αν συμβεί ο ένας να αισθάνεται έχθρα προς τον άλλο, η ημερότητα του δικαστή τους αναγκάζει να γίνουν πράοι, αυτοί που εύκολα ξεσπούν σε οργή και θυμό …

Όπως η ακτίνα του ήλιου μόλις φανεί, διώχνει αμέσως το σκοτάδι, έτσι και ο καλοκάγαθος και πράος μεταβάλλει γρήγορα την ταραχή και τη διαμάχη σε ειρήνη και ησυχία.

Μην υπερηφανευόμαστε για κείνα που φοβίζουν τους ανθρώπους … Ώστε λοιπόν συμπεραίνουμε, ότι έναν άνθρωπο ήμερο, πράο και καλόψυχο κανένας δεν θα ήταν δυνατόν να τον φοβηθεί, αλλά όλοι τον σεβόμαστε, τον τιμούμε και τον ντρεπόμαστε. Δεν βλέπετε, πώς ένας άνθρωπος που προκαλεί φόβο, είναι μισητός και ανεπιθύμητος από όλους;

Ας μη θεωρούμε λοιπόν σπουδαίο πράγμα, αν μας φοβούνται οι άνθρωποι. Ο πράος και καλοσυνάτος άνθρωπος είναι πατέρας των ορφανών, προστάτης των χηρών, κηδεμόνας της φτώχειας, βοηθός των αδικούμενων και σ’ όλες τις περιπτώσεις επιβάλλει τη δύναμη της δικαιοσύνης.
Ο πράος πατέρας είναι σεβαστός στο παιδί και το πράο παιδί σεβαστό στον πατέρα και ο δούλος στον κύριό του και τον κύριο τίποτε δεν τον κάνει τόσο συμπαθή στους υπηρέτες, όσο η πραότητα. Γιατί, όταν τον δουν να διακρίνεται για την επιείκειά του και να συμπεριφέρεται σε όλους με πραότητα, πολύ τον εκτιμούν και τον θαυμάζουν και τον θεωρούν πιο πολύ πατέρα παρά αφέντη.

vimaorthodoxias.gr

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ" ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:
ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ
Πρωτ.  Βασίλειος Γιαννακόπουλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Πρεσβυτέρα Νικολίτσα Γκοτσοπούλου

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ
+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΚΑΙ Η ΑΠΟΨΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;

 ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΝΔΡΑΣ κλπ 

________Μεγάλη θλίψη προκάλεσαν στην ψυχή όλων μας οι μεγάλες και δυσπερίγραπτες καταστροφές, που έγιναν τίς πρωϊνές ώρες της  Τετάρτης  15ης Νοεμβρίου 2017 στην περιοχή της Μάνδρας. Δεν μπορούμε ακόμη να χωνέψουμε την απώλεια δεκαπέντε (15) αδελφών μας, οι οποίοι ανασύρθηκαν νεκροί από τα πλημμυρισμένα ύδατα, καθώς επίσης τις τραγικές εικόνες καταστροφής, που είδαν τα μάτια μας στην οθόνη της τηλεοράσεως. Φορτηγά αυτοκίνητα, νταλίκες, είχαν παρασυρθή από τα χειμαρρώδη νερά της βροχής, επιβατικά ΙΧ αυτοκίνητα είχαν στηθή όρθια σε τοίχους οικιών, άλλα είχαν μεταμορφωθή σε όγκο από παληοσίδερα κ.ού.κ.! 

_______Οι προσπάθειες των Σωστικών Συνεργείων και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας ήσαν αξιοθαύμαστες! 

_______Τα τηλεοπτικά Συνεργεία κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να μας απεικονίσουν την τραγική καταστροφή.

_______Οι τηλεοπτικοί αστέρες στα διάφορα πάνελς επίσης αφιέρωσαν πολύν χρόνο, στην προσπάθεια να μας περιγράψουν και να μας εξηγήσουν τα τραγικά αυτά φυσικά φαινόμενα. 

_______Προσκεκλημένοι στα πάνελ διάφοροι παράγοντες, όπως π.χ. της  Μετεωρολογικής Εταιρείας, της Αστυνομίας κλπ, οι οποίοι από την δική τους σκοπιά έκαστος προσπάθησαν να δώσουν εξηγήσεις στο τηλεοπτικό κοινό γύρω από τα πρωτοφανή αυτά φυσικά καταστροφικά φαινόμενα. 

_______Πλην όμως στο άθεο αυτό Κράτος, στο οποίο ζούμε σήμερα, με τους δεδηλωμένους ως προς την αθεΐα τους Πρωθυπουργό και πολλούς Υπουργούς,  κανείς δεν σκέφθηκε να καλέση στο πάνελ του και κάποιο εκπρόσωπο του Θεού, κάποιο εκκλησιαστικό πρόσωπο, ώστε να ακουσθή και της Εκκλησίας η άποψη! Και όμως η άποψη της Εκκλησίας είναι η πιο έγκυρη, όταν κρίνωνται τα φαινόμενα αυτά! 

________Εμείς, λοιπόν, σήμερα, αφού εκφράσουμε την λύπη μας προς όλους αυτούς τους εκπροσώπους των ΜΜΕ για την περιφρόνηση και την  παράβλεψη της Μητρός Εκκλησίας,  θα τολμήσουμε να κάνουμε αυτό, το οποίο πολλοί άλλοι εκκλησιαστικοί άνδρες ώφειλαν να είπουν προς τον Ελληνικό Λαό, για να τον σωφρονήσουν και να τον παιδαγωγήσουν! 

________Και ποιό είναι αυτό, που συνθέτει και αποτελεί την Γνώμην της Εκκλησίας; Τι άλλο από την καθαρή φωνή του Ευαγγελίου, την καθαρή φωνή του Χριστού μας; 

_______Ανοίξτε, λοιπόν, αδελφοί μου την Καινή Διαθήκη, αν βέβαια υπάρχει ακόμη -κρυμμένη και περιφρονημένη- κάπου εκεί  σε κάποιο ντουλάπι, συρτάρι κλπ. στο σπιτικό σας. Ανατρέξατε  στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 24, στ.6-8. Εκεί περιγράφονται διάφορα έκτακτα φυσικά φαινόμενα, τα οποία θα είναι καταστροφικά! Όπως π.χ. πείνα και σεισμοί, που θα επιφέρουν καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον! Μεταξύ αυτών πρέπει να εντάξουμε και τους καταποντισμούς.  Όλα αυτά θα εκφράζουν την οργή του Δημιουργού Θεού για την αποστασία του δημιουργήματός Του, δηλ. του ανθρώπου.

«Μελλήσετε δέ ἀκούειν πολέμους καί ἀκοάς πολέμων· ὁρᾶτε μή θροεῖσθε· δεῖ γάρ πάντα γενέσθαι, ἀλλ’ οὔπω ἐστί τό τέλος. ἐγερθήσεται γάρ ἔθνος ἐπί ἔθνος καί βασιλεία ἐπί βασιλείαν, καί ἔσονται λιμοί καί λοιμοί καί σεισμοί κατά τόπους· πάντα δέ ταῦτα ἀρχή ὠδίνων». (Ματθ. κδ’, 6-8)

 _______Στην ιστοσελίδα «Σημεία των καιρών» διαβάζουμε και τα εξής σχετικά με την στάση των ΜΜΕ:

« Σεισμοί, Λιμοί, Καταποντισμοί,  Ληστείες, Φόνοι, πάσης φύσεως συμφορές γύρω μας, σε όλο τον κόσμο αλλά και στην Χριστιανική Ορθόδοξο Ελλάδα μας.. Η λέξη «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» όμως ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ από το λεξιλόγιο Των Μέσω Μαζικής Ενημερώσεως , Μικρών και Μεγάλων. Απουσιάζει η Προτροπή  «ΕΛΑΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ«, με Αγώνα Εν Μετανοία , χωρίς να προσπαθείτε να φέρετε στα μέτρα σας Αυτόν, δημιουργώντας έναν ΨευδοΧριστό όπως κάνουν πολλοί, αλλά σεβόμενοι Αυτόν Όπως Ακριβώς είναι, έτοιμο να συγχωρήσει Πάντες όσους Απο Καρδιάς και Ειλικρινά Επιλέγουν το ΔΩΡΟ Του που Λέγεται ΜΕΤΑΝΟΙΑ και θέλουν να ακολουθούν τον Ευαγγελικό και Πατερικό Δρόμο, Τον Δρόμο Της Πίστεως, Των Έργων αλλά και των ανθρωπίνων Πτώσεων και Αστοχιών, που όμως λόγω αυτής της Καρδιακής Πίστεως και Διαρκούς Μετανοίας, ο Κύριος Πάντα Συγχωρεί.

ΠΗΓΗ: https://simeiakairwn.wordpress.com/2017/07/22

 ________Έπειτα στις δεήσεις της Εκκλησίας παρακαλούμε τον Φιλάνθρωπο Θεό να μα προφυλάσση από τις αρρώστειες-επιδημίες, την πείνα, τον σεισμό, τον καταποντισμό κλπ.

 Έτι δεόμεθα υπέρ του διαφυλαχθήναι την αγίαν εκκλησίαν ταύτην, την νήσον ταύτην, και πάσαν πόλιν και χώραν από λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός, μαχαίρας, επιδρομής αλλοφύλων, εμφυλίου πολέμου και αιφνιδίου θανάτου· υπέρ του ίλεων, ευμενή και ευδιάλλακτον γενέσθαι τον αγαθών και φιλάνθρωπον Θεόν ημών, του αποστρέψαι και διασκεδάσει πάσαν οργήν και νόσον την καθ' ημών κινουμένην και ρύσασθαι ημάς εκ της επικειμένης δικαίας αυτού απειλής και ελεήσαι ημάς.

___________Αφιερώνω, λοιπόν, το παρόν δημοσίευμα σαν μια διαμαρτυρία προς τους εξυπνάκηδες τηλε-παρουσιαστές, οι οποίοι συνεχώς προσκαλούν στα πάνελ τους διάφορους σοφούς, ή και ασόφους, παράγοντες της Κοινωνίας μας, για να σχολιάσουν τα διάφορα ζητήματα της καθημερινότητος, ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΑΛΕΣΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΡΑΣΟΦΟΡΟ, δηλ. ένα σοβαρό και έγκυρο εκκλησιαστικό πρόσωπο, εκπρόσωπο της Εκκλησίας μας,  ένα Κληρικό, ώστε να ακούγεται και η άποψη της Εκκλησίας! 

________Αγαπητοί μου Αδελφοί, 

                 Φρονώ ταπεινά, ότι ζούμε πλέον «στους έσχατους χρόνους»! Εισήλθαμε πλέον στον αιώνα του Αντιχρίστου, δηλ. στον αιώνα της αποστασίας από το δρόμο του Θεού. Οπότε όλα αυτά τα καταστροφικά φαινόμενα, τα οποία συμβαίνουν εδώ και εκεί καθημερινώς, συμβαίνουν για να εκφράσουν την οργή του Θεού για την αποστασία του ανθρώπου. 

                    Σαν απόδειξη του ισχυρισμού μου, αλλά και σαν επιστέγασμα της ταπεινής μου απόψεως, στη συνέχεια σας παραθέτω δύο σημαντικά αποδεικτικά στοιχεία: 

1. Ένα χθεσινό δημοσίευμα Αθηναϊκής εφημερίδος, όπου καταδεικνύεται ο βαθμός της ανηθικότητος στη σύγχρονη Κοινωνία
2. Και ένα απόσπασμα από τις Διδαχές της  Οσίας Ματρώνης της τυφλής,  της Ρωσσίας, πολύ αποκαλυπτικό και για την εποχή μας.

 ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ:  ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ!

"Ο ανώμαλος σύζυγος, εραστής της αδερφής της γυναίκας του!

Ως κοινωνία βουλιάζουμε, με τις αξίες να πηγαίνουν στον πάτο του βαρελιού αλλά δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι στα Γρεβενά, η μία αδελφή τα έφτιαξε με τον άντρα της αδελφής της, κι ότι ο τύπος αυτός, πατέρας ενός παιδιού, έκανε σεξ με τη μια αδελφή και έβαζε ανοιχτή ακρόαση ν' ακούει τις βρωμιές του η πρώην σύζυγός του κι ο έρμος ο πατέρας τους, που φαινόταν στο δικαστήριο σαν να θέλει ν' ανοίξει η γη να τον καταπιεί." 

(Πηγή: Εφημερίδα "ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ" 15/11/2017 ΤΟΥ Ν. ΤΣΙΑΜΤΣΙΚΑ

Η ΔΙΔΑΧΗ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΤΡΩΝΗΣ:

Ρώτησαν την Αγία για τις καταστροφές, που προκάλεσε ο Κομμουνισμός στη Ρωσσία: «Γιατί επέτρεψε ο Θεός να κλείσουν και να γκρεμίσουν τόσες  και τόσες εκκλησίες;».
   Και απάντησε: "Αυτό ήταν το θέλημα του Θεού. Ο λαός είναι σαν υπνωτισμένος, και μια φοβερή δαιμονική δύναμη έχει μπει σε δράση. Βρίσκεται στον αέρα, και διεισδύει παντού. Παλιά, η δαιμονική αυτή δύναμη κατοικούσε στα έλη και στα πυκνά δάση, επειδή οι άνθρωποι πήγαιναν τακτικά στην εκκλησία, φορούσαν και τιμούσαν τον σταυρό.  Τα σπίτια τους ήταν προστατευμένα από τις εικόνες, τα κανδήλια που έκαιγαν, τον αγιασμό που έκαναν...Τα δαιμόνια πετούσαν μακριά και φοβόντουσαν να πλησιάσουν...      
         Σήμερα όμως, τα σπίτια αυτά αλλά και οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουν γίνει κατοικητήριο δαιμόνων για την απιστία τους και την απομάκρυνσή τους από τον Χριστό".

Αδελφοί μου και Παιδιά μου εν Χριστώ Ιησού,

__________ Οι καιροί, στους οποίους ζούμε, είναι χαλεποί! Σας παρακαλώ και σας ικετεύω να ζούμε με προσευχή και με μετάνοια.  Να ξαναγυρίσουμε στην αγκαλιά του Θεού! Ως άνθρωποι, αμαρτάνουμε βεβαίως! Αλλά και μετανοούμε! Πηγαίνουμε στον ιερέα και Εξομολόγο μας και ομολογούμε τις αμαρτίες μας! «Ημάρτηκα τω Κυρίω» αναφωνούμε και ζητάμε το έλεος του Θεού!  Τότε φεύγουμε ανάλαφροι από τις ενοχές μας! Το έλεος του Κυρίου μας συγχωρεί! Και συνεχίζουμε τον αγώνα μας, τον αγώνα κατά των παθών και της αμαρτίας!  Πατρικά σας συμβουλεύω να εφαρμόσουμε αυτό που ομολογούμε κατά την Γονυκλισία της  Κυριακής της Πεντηκοστής: 

«Κύριε, Σοί μόνω αμαρτάνομεν, αλλά και Σοί μόνω λατρεύομεν! Ουκ οίδαμε Θεώ αλλοτρίω τας εαυτών χείρας διαπετάζειν, Δέσποτα!».

Δηλ. Κύριέ μας, είμαστε παιδιά Σου! Παληόπαιδα ίσως, αλήτες, τιποτένοι, αλλά ΔΕΝ ΦΥΓΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ! Δεν μιμηθήκαμε τον Άσωτο υιό!  Δεν λατρεύουμε άλλο Θεό! Σε Σένα αμαρτάνουμε, αλλά και Εσένα μόνο λατρεύουμε! Συγχώρεσέ μας!   

ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, Αδελφοί μου, 
 Αίγιον, 16 Νοεμβρίου 2017
+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

**************************

  ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ

« ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ»

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ:
ΠΟΛΕΜΟΙ, ΛΙΜΟΙ, ΛΟΙΜΟΙ, ΣΕΙΣΜΟΙ, ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΜΟΙ, ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ, ΠΛΥΜΜΗΡΕΣ, ΤΥΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΘΕΟΜΗΝΙΕΣ...

«Μελλήσετε δέ ἀκούειν πολέμους καί ἀκοάς πολέμων· ὁρᾶτε μή θροεῖσθε· δεῖ γάρ πάντα γενέσθαι, ἀλλ’ οὔπω ἐστί τό τέλος. ἐγερθήσεται γάρ ἔθνος ἐπί ἔθνος καί βασιλεία ἐπί βασιλείαν, καί ἔσονται λιμοί καί λοιμοί καί σεισμοί κατά τόπους· πάντα δέ ταῦτα ἀρχή ὠδίνων». (Ματθ. κδ’, 6-8)

«Ὅταν δέ ἀκούσητε πολέμους καί ἀκαταστασίας, μή πτοηθῆτε· δεῖ γάρ ταῦτα γενέσθαι πρῶτον, ἀλλ’ οὐκ εὐθέως τό τέλος. τότε ἔλεγεν αὐτοῖς· ἐγερθήσεται ἔθνος ἐπί ἔθνος καί βασιλεία ἐπί βασιλείαν, σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους καί λιμοί καί λοιμοί ἔσονται, φόβητρά τε καί σημεῖα ἀπ’ οὐρανοῦ μεγάλα ἔσται».(Λουκ. κα’, 9-11)

Υπό του π. Μαξίμου, Μοναχού

Όταν οἱ μαθηταί τοῦ Κυρίου μας τόν ρώτησαν πότε θά ἔλθει τό Τέλος, Ἐκεῖνος μεταξύ ὅλων τῶν ἄλλων Σημείων εἶπε καί τά ἀνωτέρω. Πρίν δηλαδή ἔλθει ἡ Δευτέρα Παρουσία θά πρέπει ὁπωσδήποτε νά προηγηθοῦν ὅλα αὐτά πού ἀναφέρονται στό ΚΔ΄ τοῦ Ματθαίου καί στό ΚΑ΄ τοῦ Λουκᾶ καί μεταξύ αὐτῶν οἱ πόλεμοι, οἱ ἀκοές πολέμων, οἱ πεῖνες, οἱ ἀρρώστιες, οἱ ἐπιδημίες, οἱ σεισμοί, οἱ καταποντισμοί, οἱ πυρκαγιές, οἱ τυφῶνες, οἱ πλυμμῆρες, τά τσουνάμια, οἱ θεομηνίες καί ἄλλα τά ἄλλα δεινά.

Μά, θά πεῖ κανείς, πάντοτε γίνονταν πόλεμοι, σεισμοί, θεομηνίες, πάντοτε ὑπῆρχαν πεῖνες, ἀρρώστιες, πάντοτε ὑπῆρχαν τά σκάνδαλα, τά μίση, οἱ κακίες, οἱ διωγμοί τῶν πιστῶν καί τά ὅμοια. Πῶς λοιπόν ὅλα αὐτά εἶναι Σημεῖα τῶν Καιρῶν;

Κυττᾶξτε νά δεῖτε ἀγαπητοί μου ἀδελφοί. Πρέπει νά εἴμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί μέ τήν Ἁγία Γραφή. Δέν πρέπει νά τήν διαβάζουμε πρόχειρα, ἐπφανειακά καί ἐπιπόλαια, οὔτε καί νά βγάζουμε πρόχειρα συμπεράσματα, ἀλλά νά τήν μελετᾶμε πάντοτε μέ προσοχή καί προσευχή, γιατί πίσω ἀπό τό «γράμμα» τοῦ νόμου καί ἀπό «ἀσήμαντες» πολλές φορές λέξεις, κρύβονται πολλές φορές σπουδαῖα καί ἀσύληπτα νοήματα.

Ἔτσι λοιπόν καί ἐδῶ! Γιά νά τά ἀναφέρει ὅλα αὐτά ὁ Κύριός μας ὡς «Σημεῖα» σίγουρα εἶναι, καί μάλιστα πέραν πάσης ἀμφιβολίας, διότι ἐάν δέν ἦταν ἤ ἐάν ἦταν κάτι πού δέν θά μᾶς βοηθοῦσε, δέν θά μᾶς τό ἔλεγε· «ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δέ λόγοι μου οὐ μή παρέλθωσι» (Ματθ. κδ’, 35).

Βέβαια κανείς δέν μπορεῖ νά ἰσχυριστεῖ ὅτι δέν γίνονταν καί στό παρελθόν ὅλα αὐτά· οἱ πόλεμοι, οἱ πεῖνες, οἱ ἀρρώστιες, οἱ καταστροφές, οἱ θεομηνίες καί ὅλα τά ἄλλα δεινά.

Ὄχι, σίγουρα ἐγίνοντο, γι’ αὐτό καί τό συγκεκριμένο Σημεῖο εἶχε ἐν μέρει ἐφαρμογή καί στήν ἐποχή τῶν Ἀποστόλων καί ἦταν «Σημεῖο» ὅτι πλησιάζει τό τέλος, γιά τήν καταστροφή τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος. Γιατί μήν ξεχνᾶμε, ὅπως ἔχουμε πεῖ καί ἀλλοῦ, ὅτι πολλά ἀπ΄ αὐτά τά «Σημεῖα» πού ἀναφέρει ὁ Κύριός μας, εἶχαν ἀναφορά καί ἐφαρμογή στόν Ναό τοῦ Σολομῶντα.

Τό μόνο πού μένει λοιπόν, εἶναι νά μελετήσουμε μέ περισσότερη προσοχή τό συγκεκριμένο σημεῖο καί τότε θά ἀνακαλύψουμε τό σημεῖο «κλειδί» πού μᾶς ἀναφέρει ὁ Θεός μας, γιά νά μᾶς βοηθήσει νά καταλάβουμε τά λόγια Του.

Καί τό σημεῖο «κλειδί» εἶναι ἡ φράσις «πάντα δέ ταῦτα ἀρχή ὠδίνων»(Ματθ. κδ’, 8).


 Πηγή: http://www.agioskosmas.gr/eshatologika.asp?isue=99&artid=4631

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα "ΜΑΚΕΛΕΙΟ" 16/11/2017

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα "ΜΑΚΕΛΕΙΟ" 16/11/2017