ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝ - ΕΠΤΑ ΜΗΝΕΣ ΦΥΛΑΚΗ

ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΚΥΡΙΟΥ!

______Είναι ήδη γνωστόν, ότι το Τριμελές Πλημμελειοδικείον Αίγίου με καταδίκασε σε φυλάκιση ΕΠΤΑ ΜΗΝΩΝ με τριετή αναστολήν, έπειτα από μήνυση, την οποίαν είχαν καταθέσει μερικά πρόσωπα της Κοινότητος ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ έπειτα από ένα δημοσίευμά μου  στο Blog με τίτλο «φτύστε τους». 

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ 28ης.01.2019

 ******

ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΚΥΡΙΟΥ

 _______Πρωτοδίκως είχαμε κριθή ΑΘΩΟΣ. Πλήν όμως ο τότε Υπουργός της Δικαιοσύνης κ. Κοντονής, παρεμβαίνων στο έργο της Δικαιοσύνης,  με δηλώσεις του εξέφρασε την αντίθεσή του για την αθωώσή μας και τότε δύο Εισαγγελείς -άραγε δεν είναι πρωτοφανές αυτό;- έσπευσαν να ασκήσουν Έφεση κατά της αθωωτικής Αποφάσεως! Και μάλιστα ο κ. Αντιεισαγγελεύς Εφετών Πατρών με παρέπεμψεν νά δικασθώ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΔΙΚΗΜΑ, ήτοι διά κατάχρησιν Εκκλησιαστικού Αξιώματος (άρθρον 196 ΠΚ), η δε κα Εισαγγελεύς Πλημμελειοδικών Αιγίου με παρέπεμψεν να δικασθώ για τα δύο αδικήματα, όπως δηλ. αρχικά ήταν τό Κατηγορητήριο, ήτοι  και για ρατσιστική συμπεριφορά (/αρθρον 1 του Ν. 927/79 κλπ).

_________Η δίκη άρχισε την 23ην 'Ιανουαρίου, διήρκεσε ΔΕΚΑ (10) ΩΡΕΣ και διεκόπη για την Δευτέρα 28ην του ιδίου μηνός. Διήρκεσε ΕΞΗ (6) ΩΡΕΣ! 

ΣΗΜ. Θερμότατα ευχαριστούμεν τήν κα Εισαγγελέα, η οποία επρότεινε τήν απαλλαγή μας.


ΩΣ ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΩΣ
 παρέστησαν οι κ.κ.: 

• Γεώργιος Παπαϊωάννου,

• Γεώργιος Μπέσκος, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αιγίου,  και

• Βασίλειος Οπλαντζάκης

ΩΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΩΣ: 

 Οι Σεβ. Μητροπολίτες 
 * Ηλείας κ. Γερμανός
 * Πειραιώς κ. Σεραφείμ, και

 * Γόρτυνος Ιερεμίας.
ΕΠΙΣΗΣ
* Ο Παιδίατρος κ. Σωτ. Καρανικόλας, και

* Η Δικηγόρος  κα Ελένη Καρνιάτη

ΠΡΟΣ ΑΠΑΝΤΑΣ ΕΚΦΡΑΖΩ ΤΗΝ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΝ ΜΟΥ!

________Επίσης από τη θέση αυτή εκφράζω την βαθυτάτη ευγνωμοσύνη μου προς το πλήθος των Κληρικών μας και των ευσεβών Χριστιανών, οι οποίοι παρέστησαν και εκοπίασαν, ιστάμενοι όρθιοι και νηστικοί επί ώρες! Στο ακροατήριο ήσαν χριστιανοί από την Επαρχία Καλαβρύτων, από την Πάτρα, από την Αθήνα, από την Βόρειο Ελλάδα, ακόμη και η κα Φωτεινή  από το Βερολίνο της Γερμανίας!  Κορυφαία παρουσία στο ακρατήριο ήταν η παρουσία της πολυσεβάστου κας Μαρίας, ηλικίας ΕΝΝΕΝΗΝΤΑ (90) ΕΤΩΝ! Σκύβω και ασπάζομαι πατρικά όλους με πολλήν εν Χριστώ αγάπην. 

****  

_______ Η διαδικασία υπήρξεν πολύωρος.

 _______Η κα Εισαγγελεύς επρότεινε τήν απαλλαγή μας!

_______ Πλήν όμως το Δικαστήριον με κατεδίκασε σε επτά(7)      μηνών φυλάκιση με τριετή αναστολήν. 

 ****

_________Από τα βάθη της ψυχής μου ευχαριστώ τον Κύριον, διότι με αξίωσε της τιμής να πάσχω δια τό Όνομά Του το  Άγιον!

________Στα χείλη μου όλως αυθορμήτως ανεβαίνουν τα λόγια του Απ. Παύλου, δηλ «ημίν εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ού μόνον το εις Αυτόν πιστεύειν, αλλά και τό υπέρ Αυτού πάσχειν» (Φιλιπ. 1,29).

Αναχωρώντας από το Δικαστήριο

_____Ενώπιον του Δικαστηρίου εδήλωσα: «Η σημερινή είναι η πιο ιστορική ημέρα της ζωής μου! Δια την αγάπην του Χριστού διώκομαι!».  Έζησα την πιο ευτυχισμένη, τη πιο δοξασμένη  ημέρα της ζωής μου! Δοξάζω το όνομα τού Κυρίου μας!

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Αίγιον, 30 Ιανουαρίου 2019 

***

       Από την πλευρά των Μηνυτών μου Συνήγορος παρέστη και ο Ελλογιμώτατος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Αλιβιζάτος. Ήλθεν ήλθε από την Αθήνα για να υποστηρίξει τις θέσεις των κατηγόρων μου Μελών της Κοινότητος ομοφυλοφίλων. Μετά το πέρας της δίκης προέβη στις παρακάτω δηλώσεις με τίτλο: 

«Μεγάλη τομή» η καταδίκη του Αμβροσίου! 

      Εμείς, παραφράζοντας τά λόγια του θα εγράφαμε:

ΜΕΓΑΛΗ ΤΙΜΗ

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ! 

******

Αλιβιζάτος: "Μεγάλη τομή" 

η καταδίκη του Αμβρόσιου

Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Νίκος Αλιβιζάτος  EUROKINISSI

Ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος μίλησε στον News 24/7 στους 88,6 για την καταδίκη του Μητροπολίτη Αμβρόσιου, σημειώνοντας μεταξύ άλλων, ότι "υπάρχει ολόκληρη τάση στο εσωτερικό της Εκκλησίας, που δείχνει ότι ζουν σε άλλες εποχές".

Πηγή: news24729 Ιανουαρίου 2019 12:50

Για την καταδίκη του Αμβρόσιου και τη συμφωνία των Πρεσπών μίλησε στον Νews24/7 στους 88,6και στην εκπομπή "Παιχνίδια εξουσίας" των Βασίλη Σκουρή και Αγγελικής Σπανού ο ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Νίκος Αλιβιζάτος είπε τα εξής:

-Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους που καταδικάζεται από πολιτικό δικαστήριο Μητροπολίτης. Είναι μια μεγάλη τομή. Καταδικάστηκε όχι μόνο για ρατσιστικό λόγο αλλά και για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος. Αυτό δημιουργεί ένα σημαντικό δικαστικό προηγούμενο. Τέσσερις μητροπολίτες πήγαν στο δικαστήριο για να τον υπερασπιστούν. Υπάρχει ολόκληρη τάση στο εσωτερικό της Εκκλησίας που υποστηρίζεται τέτοιες αντιλήψεις και δείχνουν να ζουν σε άλλες εποχές. Ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος για τον πολιτικό γάμο υπενθυμίζει ότι η επίσημη θέση της Εκκλησίας αποτελεί πορνεία και έχει δώσει εντολή στους ιερείς να μην τελούν κηδεία σε ανθρώπους που έχουν τελέσει πολιτικό γάμο. Τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής είναι χαμηλά σε σχέση με το τι συμβαίνει στην Ευρώπη με την ακροδεξιά».

...........
ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΣΑΝ:  

Πηγή: https://www.news247.gr/politiki/alivizatos-megali-tomi-i-katadiki-toy-amvrosioy.6689208.html

*****************

ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΑΣ ΕΡΩΤΟΥΝ

«ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ  Ο κ. ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ; 

ΔΗΛΑΔΗ, ΠΟΙΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΘΗΚΕ;   

ΤΟ ΕΣΗΜΕΙΩΣΑΜΕ ΗΔΗ:

ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ!

ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΤΩΝ!  

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: 

ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ. ΠΡΟΣΟΧΉ ΟΜΩΣ!  ΜΗ ΚΑΝΕΤΕ ΣΧΟΛΙΑ, ΚΑΘ' ΟΣΟΝ ΑΥΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ!

ΖΗΤΩ ΤΗΝ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑΝ ΣΑΣ ΔΙΟΤΙ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΥΤΕΣ.

ΠΡΟΣΟΧΗ!

ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ! 

ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ!

ΕΚΘΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ!

ΑΛΛΑ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ,  ΔΕΝ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ!
«Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ» 

γράφει το πανώ τους!

ΑΡΑ 

ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΩΜΑΛΗ ΣΧΕΣΗ! 

ΑΛΛΑ

 ΠΑΡΑ ΤΑΥΤΑ ΔΕΝ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ!  

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΝ:

 ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΚΑΤΕΤΕΘΗΣΑΝ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΥΠ΄ΟΨΙΝ! 

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ!
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ
ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΟ «ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ»
 ΕΘΕΩΡΗΘΗ ΩΣ ΥΠΟΚΙΝΗΣΗ ΣΕ ΒΙΑ!   
ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΕ 
ΜΕ ΕΠΤΑ ΜΗΝΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΗ!

*********

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ
ΕΞΑΧΡΕΙΩΝΕΤΑΙ!

______Το αποτέλεσμα της δίκης του αιώνος, όπως θα ηδυνάμην να την αποκαλέσω, δημιούργησε πολλά, μα πάρα πολλά σχόλια. Να ένα από τα σχόλια, πολύ χαρακτηριστικό. Δημοσιεύεται σήμερα στην Εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:  

******

ΜΙΑ ΕΙΔΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΤΥΠΟ

ΟΜΙΛΕΙ 

ΓΙΑ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Μας πληροφορεί, ότι στη Χώρα μας, σύμφωνα με ξένα παρατηρη τήρια, όπως π.χ. Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, παρατηρείται μια «Επιδείνωση της διαφθοράς».   (βλ. σήμερα ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ).

ΜΙΑ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ!

Μια άλλη σημερινή εφημερίδα παρουσιάζει ακόμη  πιό ζωντανά αυτην την διαφθορά! Μας πληροφορεί, ότι  η Χώρα μας κατατάσσεται ως η δεύτερη πιό διεφθαρμένη χώρα στην Ευρώπη! Δηλ. η Ελλάδα των Ορθοδόξων Χριστιανών! 

Αλλάζουν, λοιπόν τα Ήθη και τά Έθιμα των Ελλήνων. 

(βλ. ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ, σήμερα) 

Στα Ήθη και τα Έθιμα της Χώρας μας φυσικά  εντάσσεται και η εθνική συνείδηση, το Εθνικό Φρόνημα! Δυστυχώς και αυτό τώρα πλέον ευρίσκεται ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟΝ! 

Μια Δασκάλα Δημοτικού Σχολείου 

 ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ, 

διότι  στά παιδάκια του Σχολείου της

 μοίρασε κάποιο φυλλάδιο,

 που έγραφε για την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μας!!!!!

(βλ. ΜΑΚΕΛΕΙΟ, 30.01.2019)

******

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ!

(βλ. ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ, 30.01.2019)

ΤΕΛΟΣ,

ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ

ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΗΚΕ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ 

ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

«ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ.....»!!!!

****** 

Συμπέρασμα:

Απ' εδώ και εμπρός θά διώκεται 

όποιος τολμήσει να ομιλήσει

•  Για την Ορθοδοξία μας,
•  Για την Ελλάδα μας,
•  Για την Μακεδονία μας,
•  Για την Βόρειο Ήπειρο,
•  Για την Μικρά Ασία,
•  Για την Ηθική,
•  Για την Ανηθικότητα,
•  Για την Υποκρισία,
•  Για την Εντιμότητα κ.ού.κ.

 *****

ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ 
 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ «ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ»
 και ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ!
****

Παρά ταύτα σήμερα

 ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΟΜΙΛΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ 

• Εναντίον των Κληρικών μας,
• Εναντίον της Εκκλησίας,
• Εναντίον των Μονών μας,
• Εναντίον της Πίστεώς μας κλπ.

ΤΩΡΑ ΠΙΑ

 ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ

•  Να βεβηλώνουν τις Εικόνες!
•  Να καίνε τους Ναούς των Ορθοδόξων!
•  Να αποκαθηλώνουν τη Σημαία μας!
•  Να γράφουν ελεύθερα τα συνθήματά τους!
•  Να καταπατούν την Ηθική!  
•  Να ασχημονούν δημοσίως!
•  Να πραγματοποιούν ολόγυμνοι παρελάσεις!

*****

  ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ  «ΡΑΤΣΙΣΜΟ»

και άρα ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ!

ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ 

• Σήμερα
  ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΟΜΙΛΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ 
  ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ!
  ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!
  ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ!  

  αρκεί να υπηρετούν 

  την αθεϊστική κουλτούρα!  

ΤΩΡΑ ΠΙΑ 
Η ΕΛΛΑΔΑ ..... ΠΕΘΑΙΝΕΙ! 

Ο ΦΥΛΑΚΑ ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ

ΑΠΟ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΕ ΚΥΡΙΑΚΗ

ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΔΙΗΓΗΣΗ!

Όταν ο Πνευματικός Παπα-Γαβριήλ είχε γυρίσει από τον κόσμο, στη Νέα Σκήτη, είχε βαρειά αρρωστήσει για θάνατο ο Μοναχός Κύριλλος από την Καλύβα «Ζωοδόχου Πηγής» κι επειδή πλησίαζε η ώρα της εκδημίας του, κάλεσε τον πνευματικό του να εξομολογηθεί το 1965 έτος.

Ο Πνευματικός Παπα-Εφραίμ προσπάθησε να βοηθήσει τον πάσχοντα για να εξομολογηθεί, αλλά ο ασθενής έλεγε, πώς στον αριστερό ώμο του είναι κολλημένο ένα χαρτί πού γράφει, αλλά τί γράφει δεν μπορούσε να πει.

Πήγε κι άλλος Πνευματικός, ο Παπα-Χαράλαμπος από τα γύρω ασκητικά Καλύβια, αλλά κι αυτός στάθηκε αδύνατο να βοηθήσει τον ψυχορραγούντα αδελφό Κύριλλο.

Τότε ο κατά σάρκα σάρκα αδελφός του Παπα-Νεόφυτος κι εκείνος Πνευματικός, κάλεσε και τον γέροντα Πνευματικό Παπα-Γαβριήλ Λευτεριώτη, ο οποίος, μ’ όλη την αδελφική αγάπη, πήγε κοντά στον ασθενή και σαν έμπειρος Πνευματικός, όταν του είπε για το χαρτί, ρώτησε το Μοναχό Κύριλλο να του πει τί ακριβώς βλέπει. Ο ασθενής είπε, πώς στα δεξιά βλέπει δυο λευκοφόρους Αγγέλους και στα άριστερα ήταν έτοιμοι να αρπάξουν την ψυχή του πολλοί Δαίμονες, ο ένας από τους οποίους με την ουρά του γύριζε κι έπαιζε με το κομβοσχοίνι του ησυχαστή Γέροντα Ιωσήφ, πού βρίσκονταν κι αυτός εκεί.

Ο Πνευματικός Παπα-Γαβριήλ, παρεκάλεσε όλους τους αδελφούς να βγουν έξω από το δωμάτιο του ασθενή και ρώτησε για δεύτερη φορά το Μοναχό Κύριλλο να του πει τα κρυπτά της καρδίας του.

Αφού ο ασθενής τα είπε όλα, τότε τον ρώτησε αν το χαρτί είναι κολλημένο εκεί πού άρχικά το αισθανόταν.

Ο Πνευματικός τότε είπε στο Μοναχό Κύριλλο να ρωτήσει το φύλακα Άγγελο, να του πεί εκείνος τί γράφει το χαρτί. Ο Μοναχός Κύριλλος γύρισε προς τους Αγγέλους και τους μίλησε σε γλώσσα, πού ο Πνευματικός δεν καταλάβαινε ούτε μία λέξη απ’ αυτά πού έλεγε. Κι ο Άγγελος του απαντούσε στην ίδια γλώσσα. Τότε ο Παπα-Γαβριήλ, έβαλε το πετραχήλι πάνω στον ασθενή και τον ρώτησε τί του είπε ο Άγγελος ότι γράφει το χαρτί. Κι ο Μοναχός Κύριλλος του είπε δύο αμαρτίες πού αυτός δε θυμότανε να πει.

Ο Πνευματικός αφού του είπε αυτά, διάβασε τη συγχωρητική εύχή, κι όταν τελείωσε πήρε το πετραχήλι κι ο ασθενής είπε στον Πνευματικό, πώς το χαρτί κόλλησε πάνω στο πετραχήλι και σβήσανε τα αμαρτήματά του, πού ήταν γραμμένα σ’ αυτό, και με το λόγο αυτό, παρέδωσε το πνεύμα και κοιμήθηκε τον αιώνιο ύπνο των μακαρίων.

Η πείρα και διάκρισι του Πνευματικού, βοήθησε τον αδελφό Κύριλλο να εξομολογηθεί και να καθαριστεί από τις ανθρώπινες αδυναμίες του, με διερμηνέα και βοηθό τον Άγγελο φύλακα της ψυχης….

Πηγή: Αγιορείτου Μοναχού Ανδρέου-Χαραλάμπους Θεοφιλοπούλου, Γεροντικό Αγίου Όρους.

Αναδημοσίευση: Περιοδικό «Μοναχική Έκφραση», τ. 14, Μάϊος-Ιούνιος 2006, Έκδοσις Ιεράς Μονής Αγίου Νεκταρίου, Τρίκορφο Φωκίδος.

http://www.pemptousia.gr
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ" ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:

ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ
Πρωτ.  Βασίλειος Γιαννακόπουλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Πρεσβυτέρα Νικολίτσα Γκοτσοπούλου

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ
+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ: ΑΓΙΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

ΑΠΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Ο Άγιος Αυξέντιος γεννήθηκε στην επαρχία Βελλάς των Ιωαννίνων το 1690 μ.Χ., από γονείς ευσεβείς. Νεαρός ακόμα, πήγε στην Κωνσταντινούπολη και δούλευε την τέχνη των γουναράδων στο χάνι, το λεγόμενο Μαχμούτ-Πασά.

Αργότερα όμως, επεθύμησε τέρψεις και ηδονές, εγκατέλειψε την τέχνη του και προσλήφθηκε στα βασιλικά καράβια, όπου ξεφάντωνε με τους Τούρκους φίλους του. Αυτοί οι φίλοι του όμως, τον συκοφάντησαν ότι αρνήθηκε τον Χριστό και ομολόγησε τη θρησκεία τους. Φοβισμένος ο Αυξέντιος εγκατέλειψε τα καράβια και αφού αγόρασε μια βάρκα, έκανε τον βαρκάρη.

Μετανιωμένος όμως για τα προηγούμενα σφάλματα του, θέλησε να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Τυχαία τότε, συνάντησε τον Σύγκελλο της Μεγάλης Εκκλησίας Γρηγόριο Ξηροποταμηνό και εξομολογήθηκε τον πόθο του. Αργότερα, τον συνάντησαν στον δρόμο ναυτικοί του στόλου, τον αναγνώρισαν και τον οδήγησαν στον κριτή.

Στο κριτήριο ο Αυξέντιος, παρά τα σκληρά βασανιστήρια, ομολόγησε πως είναι χριστιανός. Έτσι τον φυλάκισαν στο Πασά - Καπισί. Στη φυλακή αυτή, ο Σύγκελλος Γρηγόριος τον επισκέφθηκε και τον ενθάρρυνε να σταθεί ανδρείος μπροστά στους άπιστους. Ανακρινόμενος και πάλι ο Αυξέντιος επέμενε λέγοντας: «Εγώ χριστιανός γεννήθηκα και χριστιανός θέλω ν' αποθάνω». Τότε τον καταδίκασαν σε θάνατο με αποκεφαλισμό.

Τον αποκεφάλισαν στις 25 Ιανουαρίου 1720 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη. Η κάρα του Άγιου σώζεται στη Μονή Ξηροποτάμου.

ΠΗΓΗ: www.saint.gr

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ" ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:

ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ
Πρωτ.  Βασίλειος Γιαννακόπουλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Πρεσβυτέρα Νικολίτσα Γκοτσοπούλου

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ
+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ: ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΑΠΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Μέγας Αθανάσιος, ο αγωνιστής ιεράρχης

Κατά το έτος 318 μ.Χ., όταν ο Αθανάσιος ήταν είκοσι τριών ετών, έκαμε τη θορυβώδη εμφάνισή της στην Αλεξάνδρεια η αίρεση του Αρείου, ο οποίος διακήρυττε με τα κηρύγματά του και τις συγγραφές του ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός αλλά κτίσμα του Θεού. Μετά από τρία χρόνια η αίρεση αυτή εμφανιζόταν και υπό φιλοσοφικό μανδύα και άρχισε να βρίσκει πολλούς οπαδούς και να κλονίζει τα θεμέλια της ευαγγελικής Πίστεως. Για το θέμα αυτό κρίθηκε αναγκαίο να συγκληθεί Σύνοδος στην Αλεξάνδρεια, η οποία και συνήλθε, πράγματι, το έτος 321 μ.Χ. Κατά τη Σύνοδο αυτή ο Αθανάσιος, με τη θεολογική και φιλοσοφική του κατάρτιση, βοήθησε πάρα πολύ τον πατριάρχη Αλέξανδρο να αντικρούσει τις κακοδοξίες του Αρείου.

Η μεγάλη μάχη όμως της Ορθοδόξου Πίστεως προς την αρειανική αίρεση δόθηκε λίγα χρόνια αργότερα, στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, η οποία συνήλθε το 325 μ.Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας. Στη Σύνοδο πήρε μέρος και ο νεαρός τότε ιεροδιάκονος Αθανάσιος, συνοδεύοντας τον γηραιό πατριάρχη Αλεξανδρείας Αλέξανδρο και «του χορού των διακόνων ηγούμενος (Σωκρατ. Εκκλ. Ιστ. I 25). Εκεί ο Αθανάσιος, χάρη στη μόρφωσή του και προπαντός τη θερμουργό πίστη του, αναδείχθηκε ο πιο θαρραλέος και ακαταμάχητος αγωνιστής της Ορθοδόξου πίστεως κατά της αφέσεως του αντιχρίστου Αρείου». Αυτός κυρίως κατατρόπωσε τη νόσο του αρειανισμού, υποστηρίζοντας, με τη θεολογική και φιλοσοφική κατάρτιση που διέθετε και με τη ρητορική του δεινότητα, τον όρο «ομοούσιος» (τω Πατρί) για το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, τον Ιησού Χριστό. Στη διδασκαλία βασικά του Αθανασίου στηρίχτηκε η Σύνοδος αυτή και συνέταξε τα εφτά πρώτα άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως, του κοινώς ονομαζόμενου «Πιστεύω». (Τα υπόλοιπα πέντε άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως τα συνέταξε η Β’ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία συνήλθε στην Κωνσταντινούπολη το 381 μ.Χ). Τοιουτοτρόπως το όνομα του Αθανασίου κατέστη τότε σύμβολο της Ορθοδοξίας στον αγώνα της προς αντίκρουση της γενικής επιθέσεως των αρειανών εναντίον της, πολλοί από τους οποίους κατείχαν υψηλές διοικητικές θέσεις.

Η προσωπικότητα και η φήμη του αγίου Αθανασίου εδραιώθηκε τόσο πολύ κατά την Α’ Οικουμενική Σύνοδο, ώστε μετά από τρία χρόνια, δηλαδή το 328 μ.Χ., όταν εξεδήμησε προς Κύριον ο γηραιός πατριάρχης Αλεξανδρείας Αλέξανδρος Α’ (313-328 μ.Χ.), ανήλθε στον πατριαρχικό θρόνο ο Αθανάσιος σε ηλικία τριάντα τριών ετών «ψήφω του λαού παντός», όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Γρηγόριος ο Νανζιανζηνός στον εγκωμιαστικό λόγο του «Εις Αθανάσιον».

Ο Αθανάσιος διατέλεσε πατριάρχης Αλεξανδρείας σαράντα έξι χρόνια και κατά το διάστημα της μακράς αρχιερατείας του υπήρξε «ο στύλος της Εκκλησίας» και ο κατ’ εξοχήν «Πατήρ της Ορθοδοξίας». Αμέσως από της ανόδου του στον πατριαρχικό θρόνο της Αλεξανδρείας μερίμνησε δραστηρίως για την οργάνωση της Εκκλησίας του. Περιοδεύοντας την αρχιερατική του περιφέρεια, μετέβη στη Θηβάίδα, στην Πεντάπολη, στην όαση του Αμμών και στην Κάτω Αίγυπτο, για να μελετήσει επιτοπίως τις ανάγκες του ποιμνίου του, το οποίο και τον υποδεχόταν παντού με απερίγραπτο ενθουσιασμό και αγάπη. Στις πόλεις που επισκεπτόταν εγκαθιστούσε άξιους επισκόπους, μεταξύ των οποίων και τον Φρουμέντιο, μια ξεχωριστή και με ένθεο ιεραποστολικό ζήλο προσωπικότητα. Αυτόν τον χειροτόνησε επίσκοπο Αξώμης και του παρείχε κάθε βοήθεια και υποστήριξη στην προσπάθειά του για τη διάδοση του χριστιανισμού στην Αβησσυνία.

Ο Άρειος όμως, καίτοι καθαιρέθηκε από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο, και οι οπαδοί του δημιουργούσαν μεγάλα προβλήματα στον Αθανάσιο και δεν έπαυαν να συνταράσσουν την Εκκλησία. Η μεγάλη δραστηριότητα του Αθανασίου για την τακτοποίηση των εκκλησιαστικών ζητημάτων της πολύ εκτεταμένης περιφέρειας του, το μεγάλο του ενδιαφέρον για τη διάδοση του χριστιανισμού στην Αβησσυνία, η άρτια θεολογική, φιλολογική και φιλοσοφική του κατάρτιση και παιδεία, η ισχυρή προσωπικότητά του, ο αδαμάντινος χαρακτήρας του και η απεριόριστη αποδοχή από το ποίμνιο του καταθορύβησαν τον αιρεσιάρχη Άρειο και τους ομόφρονές του. Αυτοί λοιπόν σχημάτισαν τη γνώμη ότι ο Αθανάσιος, παραμένοντας στον πατριαρχικό θρόνο της Αλεξάνδρειας, θα μπορούσε να επιφέρει θανάσιμα πλήγματα στην αίρεσή τους.

Για τον λόγο αυτό οι αντίχριστοι αρειανοί άρχισαν να κατασυκοφαντούν τον Άγιο και να επιδιώκουν με ραδιουργίες και σκευωρίες να τον απομακρύνουν από τον πατριαρχικό του θρόνο. Εκείνος όμως, με σταθερές και εδραίες τις πεποιθήσεις του και με ακλόνητη την πίστη στη θεότητα του Ιησού Χριστού, υπέμεινε με ασυνήθιστο ηρωισμό τις αδυσώπητες διώξεις εκ μέρους των αντιπάλων του και τις ανίερες εις βάρος του συκοφαντίες και ραδιουργίες τους.

Οι αρειανοί, οι οποίοι επηρέαζαν ακόμη και τον αυτοκράτορα, ήταν επιτήδειοι στο να εφευρίσκουν μύριες όσες συκοφαντίες, των οποίων το ψεύδος, της μιας μετά την άλλη, αποκαλυπτόταν, και έτσι γίνονταν καταγέλαστοι εκείνοι που τις εξύφαιναν. Οι συκοφαντίες όμως αυτές είχαν ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση του Αγίου από τον πατριαρχικό του θρόνο πέντε φορές και από τα σαράντα έξι της πατριαρχίας του τα δεκαέξι να τα περάσει στην εξορία.

Αφορμή για την αδυσώπητη πολεμική των αρειανών κατά του αγίου Αθανασίου στάθηκε το γεγονός ότι ο Άγιος αρνήθηκε να δεχτεί σε εκκλησιαστική κοινωνία τον Άρειο, παρά την ομολογία πίστεως που αυτός υπέβαλε το 330 ή 331 μ.Χ. στον Μέγα Κωνσταντίνο, στην οποία βέβαια ο παμπόνηρος αιρεσιάρχης απέφευγε επιμελώς να αναφέρει τις αιρετικές και κακόδοξες εκφράσεις για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Ο Μέγας Κωνσταντίνος, καίτοι εκτιμούσε και θαύμαζε πολύ τον Μέγα Αθανάσιο για το αδαμάντινο ήθος του, τη μόρφωσή του και το θάρρος του, παρασύρθηκε από τις κατά του Αγίου μηχανορραφίες των αρειανών και διέταξε τη σύγκληση Συνόδου στην Καισάρεια της Παλαιστίνης το 335 μ.Χ. προς εξέταση των κατά του Αθανασίου κατηγοριών. Τελικά η Σύνοδος συνήλθε στην Τύρο της Φοινίκης.

Ενώπιον της Συνόδου αυτής οι αρειανοί προσέθεσαν και άλλες κατηγορίες κατά του αγίου Αθανασίου. Συγκεκριμένα: κατηγόρησαν τον Άγιο ότι σκότωσε κάποιον επίσκοπο, ονόματι Αρσένιο, και, αφού του έκοψε το δεξιό χέρι, το μεταχειριζόταν σε διάφορες μαγικές ενέργειες. Ο Μέγας Κωνσταντίνος διέταξε σχετικές ανακρίσεις και έρευνες, ύστερα από τις οποίες διαπιστώθηκε ότι ο Αρσένιος ήταν ζωντανός και τον έκρυβαν οι αρειανοί σε κάποιο μέρος. Μόλις λοιπόν βρήκαν τον επίσκοπο εκείνο, τον οδήγησαν αμέσως ενώπιον της Συνόδου. Δείχνοντας δε ο Αθανάσιος και τα δύο χέρια του Αρσενίου, ο οποίος έγινε όργανο της σκευωρίας των αρειανών, είπε: «Άλλην χείρα ζητείτω μηδείς• δύο γαρ ανθρώπων έκαστος παρά του ποιητού των όλων εδέξατο χείρας».

Οι εχθροί όμως του Αθανασίου αποδείχτηκαν άφθαστοι στο να κατασκευάζουν συκοφαντίες εναντίον του. Έτσι λοιπόν, κατά τον εκκλησιαστικό συγγραφέα Ρουφίνο (345-410 μ.Χ.) και μετέπειτα ιστορικούς, παρουσίασαν ενώπιον της Συνόδου μια αναίσχυντη και κακοηθέστατη γυναίκα, η οποία, κατά συμβουλή τους, κραύγαζε λέγοντας πως ήταν παρθένα και τη διέφθειρε ο Αθανάσιος. Τότε ο Άγιος προσήλθε στη Σύνοδο, συνοδευόμενος από έναν φίλο του ιερέα, ονόματι Τιμόθεο. Ο ιερέας εκείνος, ενώ ο Αθανάσιος σιωπούσε, προσποιούμενος τον Αθανάσιο, τον οποίο δεν εγνώριζε ούτε εξ όψεως η αδιάντροπη αυτή γυναίκα, τη ρώτησε: «Εγώ σε συνάντησα ποτέ και εισήλθα ποτέ στην οικία σου;»

Το γύναιο δε εκείνο, νομίζοντας ότι ο Τιμόθεος ήταν ο Αθανάσιος, κραύγαζε με μέγιστη αναίδεια και, κινώντας το δάκτυλο της, έλεγε προς τον Τιμόθεο: «Ναι, εσύ μου αφαίρεσες την παρθενία• εσύ μου στέρησες τη σωφροσύνη.» Αμέσως δε τότε οι σκηνοθέτες της σκευωρίας φυγάδευσαν το αναίσχυντο γύναιο, παρά τις διαμαρτυρίες του αγίου Αθανασίου, ο οποίος ζητούσε να γίνει ανάκριση, ώστε να αποκαλυφτούν εκείνοι που σκηνοθέτησαν την ανίερη εκείνη υπόθεση. Τοιουτοτρόπως οι αρειανοί έγιναν καταγέλαστοι για τις ραδιουργίες τους.

Παρά ταύτα όμως οι εχθροί της Αλήθειας και της Ορθής Πίστεως δεν σταμάτησαν να συκοφαντούν τον άγιο Αθανάσιο. Κατασκεύασαν λοιπόν εν συνεχεία δύο συκοφαντίες. Συγκεκριμένα: τον κατηγόρησαν στον Μέγα Κωνσταντίνο, τον αυτοκράτορα, πρώτον, ότι συνωμοτούσε εναντίον του και ότι έστειλε πολύ χρυσάφι σε έναν επαναστάτη και, δεύτερον, ότι παρεμπόδιζε την αποστολή σίτου από την Αλεξάνδρεια στην Κωνσταντινούπολη. Ο αυτοκράτορας, δυστυχώς, πείστηκε στους συκοφάντες και πρόσταξε να εξοριστεί ο Αθανάσιος στην πόλη Αυγούστα των Τρεβήρων της Γαλλίας. Πρόκειται για την πρώτη εξορία του Μεγάλου Αθανασίου (Ιούλιος 335 – Νοέμβριος 337).

Φθάνοντας ο Άγιος στον τόπο της εξορίας του, έγινε δεκτός μετά πολλής χαράς και έτυχε μεγάλης περιποιήσεως από τον επίσκοπο Μαξιμίνο και τους άρχοντες του τόπου, αφού η φήμη του είχε φτάσει σε όλον τον χριστιανικό κόσμο. Κατά τον χρόνο της εξορίας αυτής του Αγίου έγιναν συντονισμένες ενέργειες για την εκκλησιαστική αποκατάσταση του αιρεσιάρχη Αρείου, η οποία όμως δεν έγινε, διότι τον πρόλαβε ο θάνατος (336 μ.Χ.). Σύνοδος από εκατό επισκόπους, που συνήλθε στην Αλεξάνδρεια, δικαίωσε τον Αθανάσιο και τον επανέφερε από την εξορία. Ο λαός της Αλεξάνδρειας υποδέχτηκε τον Ποιμενάρχη του με απερίγραπτο ενθουσιασμό και αγαλλίαση.

Οι αντίπαλοι όμως του αγίου Αθανασίου δεν ησύχασαν• συνέχισαν τις ραδιουργίες και πέτυχαν και πάλι την καθαίρεση του Αγίου και την εξορία του στη Ρώμη δεύτερη εξορία του Μεγάλου Αθανασίου (Μάρτιος 340 – Οκτώβριος 346). Στη Ρώμη ο Αθανάσιος έτυχε μεγάλης περιποιήσεως από τον πάπα Ιούλιο (337-352). Όντας δε ο Άγιος εξόριστος στη Ρώμη, συνέβαλε πάρα πολύ στη διάδοση του μοναχισμού στη Δύση, προβάλλοντας ως υπόδειγμα την αρετή και τον τρόπο ασκήσεως του Μεγάλου Αντωνίου. Επιστρέφοντας από την εξορία ο Άγιος, έμεινε στον πατριαρχικό του θρόνο συνεχώς επί μία δεκαετία, ήτοι από το 346 μέχρι το 356. Οι εχθροί του όμως άρχισαν και πάλι να κινούνται εναντίον του και πέτυχαν να τον απομακρύνουν για τρίτη φορά από τον θρόνο του (Φεβρουάριος 356 – Φεβρουάριος 362).

Τη φορά αυτή ο Άγιος εξορίστηκε στην έρημο της Αιγύπτου. Εκεί βρήκε πολλούς ασκητές και έμενε μαζί τους, ακολουθώντας τον τρόπο της ζωής τους. Όντας δε ο Άγιος στην έρημο δεν έπαυσε ούτε για μια στιγμή να ενδιαφέρεται και να προσεύχεται για το ποίμνιο που του είχε εμπιστευτεί ο Θεός, το οποίο και τον υπεραγαπούσε και τον λάτρευε και λαχταρούσε να τον ιδεί να αποκαθίσταται στον πατριαρχικό του θρόνο. Ακολούθησαν και δύο άλλες εξορίες του μεγάλου Αθανασίου: μία από τον Οκτώβριο του 362 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 363 και μία άλλη η 5η κατά σειρά από τον Οκτώβριο του 365 μέχρι τον Ιανουάριο του 366. Ο Αθανάσιος όμως, παρ’ όλες τις συκοφαντίες, τις σκευωρίες, τους κατατρεγμούς και τις εξορίες, έμεινε βράχος ακλόνητος, πιστός στις πεποιθήσεις του και στα πιστεύματά του και πρόθυμος να υποστεί τα πάντα χάριν αυτών.

Τελικώς στους κατατρεγμούς, στις διώξεις και στις εξορίες του Μεγάλου Αθανασίου έθεσε τέρμα ο Ουάλης, αυτοκράτωρ της Κωνσταντινουπόλεως (364-378). Ο Ουάλης, αν και ήταν φιλοαρειανός, φοβούμενος μήπως η εξορία του αγίου Αθανασίου γίνει αιτία να διασαλευτεί η τάξη, ένεκα της μεγάλης αγάπης που έτρεφε ο λαός προς τον Άγιο, αναγκάστηκε να τον επαναφέρει στον πατριαρχικό του θρόνο τον Φεβρουάριο του 366 μ.Χ. Έτσι τέθηκε τέρμα οριστικό στις μεγάλες περιπέτειες του υπέροχου αυτού ανδρός. Επανελθών στον θρόνο του ο Μέγας Αθανάσιος, πηδαλιούχησε θεοφιλώς την πατριαρχική του περιφέρεια μέχρι της προς Κύριον εκδημίας του, ήτοι μέχρι τις 2 Μαίου του έτους 373 μ.Χ. Έφυγε δε ο Άγιος από την παρούσα ζωή με την ικανοποίηση ότι είδε εξασφαλιζόμενη την Ορθοδοξία, για την οποία αγωνίστηκε, χωρίς να υποκύψει ποτέ στην κτηνώδη βία που χρησιμοποιούσαν οι εχθροί της Ορθής Πίστεως.

Γεώργιος Δ. Παπαδημητρόπουλος, Φιλόλογος-Θεολόγος, τ. Λυκειάρχης

Πηγή: http://www.pemptousia.gr/

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ" ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:

ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ
Πρωτ.  Βασίλειος Γιαννακόπουλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Πρεσβυτέρα Νικολίτσα Γκοτσοπούλου

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ
+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

« “ΒΡΟΧΗ” ΕΘΝΙΚΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΜΑΣ »

ΑΠΟ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΕ ΚΥΡΙΑΚΗ

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

 ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!

Ρίγη συγκινήσεως μας κατέκλυσαν και παλμός εθνικής ζωής δόνησε τα στήθη μας με την κοινή απόφαση πολλών μαθητικών συμβουλίων των σχολείων (Γυμνασίων–Λυκείων) της χώρας μας να προβούν σε καταλήψεις των σχολικών τους κτηρίων καθώς και σε κινητοποιήσεις για το θέμα της Μακεδονίας, ενάντια στην προδοτική και εθνομειοδοτική συμφωνία των Πρεσπών. Τα παιδιά μας έγραψαν ιστορία με την πράξη τους αυτή και δίδαξαν ιστορία σε όλους μας· προπαντός στην πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου, που μαζί με την άλλη διαφθορά πωλεί και τα τίμια και όσια της φυλής μας.

Ως δείγμα του ψυχικού τόνου των παιδιών μας, που επικράτησε τις τελευταίες ημέρες του Νοεμβρίου στα σχολεία της πατρίδος μας, θα παραθέσουμε μικρό μέρος της ανοιχτής επιστολής προέδρου δεκαπενταμελούς μαθητικού συμβουλίου ενός Λυκείου της Θεσσαλονίκης, στην οποία ο νέος αυτός λεβέντης εκ μέρους και όλων των συμμαθητών του εκθέτει τους λόγους, για τους οποίους και το δικό τους Λύκειο στηρίζει τον εθνικό αγώνα εναντίον της συμφωνίας των Πρεσπών:

«Ελληνίδες και Έλληνες (…)

Εμείς, οι μαθητές των σχολείων της Βόρειας Ελλάδας, γνωρίζουμε ιστορία. Οι περισσότεροι έχουμε επισκεφθεί τη Βεργίνα. Τιμούμε τη θυσία του Παύλου Μελά. Αγαπούμε την πατρίδα μας, γιατί έτσι μας έμαθαν οι γονείς μας και οι δάσκαλοί μας. Αν νομίζετε ότι θα μας τρομάξει η ταμπέλα του “φασίστα” (σ.σ. απευθύνεται σε μέλη Κινήματος που χαρακτήρισε έτσι τα αγωνιζόμενα παιδιά), τότε είστε γελασμένοι. Σε αντίθεση με εσάς, εμείς έχουμε ιδανικά και αξίες που λάμπουν σαν το κρύσταλλο. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι αγωνιζόμαστε τον αγώνα τον καλό».

Απευθυνόμενος έπειτα σε όλο τον ελληνικό λαό λέει: «Να ανησυχούσατε, αν το πιο ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας μας λούφαζε, βλέποντας τους πολιτικούς του τόπου να ξεπουλούν την ιστορία του. Τώρα μην ανησυχείτε! Είμαστε εδώ. Και είμαστε χιλιάδες. Κι αν οι σημερινοί ηγέτες δεν είναι άξιοι να υπερασπισθούν την ιστορία μας, κι αν στις αρχές του επόμενου έτους ξεπουλήσουν το ιερό όνομα της Μακεδονίας μας, έρχεται η δικιά μας γενιά. Κι από τη δικιά μας γενιά θα αναδειχθούν ηγέτες άξιοι για να πάρουν πίσω όσα εσείς ξεπουλήσατε».

Τι να πούμε; Κόμπος συγκινήσεως ανεβαίνει στο λαιμό μας. Ο Γέρος του Μωριά μετά την απελευθέρωση είχε πει ότι στις παραμονές του εθνικού ξεσηκωμού μια «βροχή» έπεσε απ᾿ τον ουρανό στους Έλληνες, και όλοι μαζί ξύπνησαν μια μέρα και είπαν: «Θα ξεσηκωθούμε για τη λευτεριά μας». Το ίδιο συμβαίνει και τώρα στα παιδιά μας! Ναι, στα παιδιά μας, γιατί εμείς, η προηγούμενη από αυτά γενιά, μετρηθήκαμε, ζυγισθήκαμε και βρεθήκαμε λειψοί. Ανάξιοι… Πάντως κάτι μεγάλο για την πατρίδα μας ετοιμάζει ο Θεός!…

Περιοδικό «Ο Σωτήρ», Τεύχος 2190, 1 Ιανουαρίου 2019, Σελίδα 14.

 https://bgiannakopoulos1.blogspot.com/ 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ" ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:

ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ
Πρωτ.  Βασίλειος Γιαννακόπουλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Πρεσβυτέρα Νικολίτσα Γκοτσοπούλου

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ
+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΕΛΑΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ! ΕΛΑΤΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ!

 Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ 

ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΠΕΙΣΜΑ!

 ______Στην ταλαίπωρη Πατρίδα μας τώρα πια ζούμε χρόνια δύσκολα! Ο εχθρός ΕΙΝΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ! Κάποιοι απάτριδες Έλληνες ανέβηκαν στην Εξουσία και τώρα πια κυβερνούν καταστρεπτικά. Ό,τι υπάρχει όρθιο, το γκρεμίζουν! ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ! Εκτός από αεροδρόμια, λιμάνια, εργοστάσια, ακόμη και αρχαιολογικά  Μνημεία, τώρα  πωλούν και την Μακεδονία μας!
                   Πουλήθηκε στα Σκόπια!

_______Γιατί, άραγε, να μη πουλήσουν και ένα κομμάτι της εθνικής μας ταυτότητος; Σε λίγο η Μακεδονία ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ONOMAZETAI ΕΛΛΗΝΙΚΗ! Πουλήθηκε πιά με τη Συμφωνία των Πρεσπών!  

• Η Πρωθυπουργός της Γερμανίας Κα Μέρκελ ήλθε προ ημερών στη Αθήνα, για να θεωρήσει τα Συμβόλαια της προδοσίας!  
• Ο εν Αθήναις Πρέσβυς των Η.Π.Α. κι' αυτός έστειλε το μήνυμά του! Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής βιάζονται! Μην αργείτε! 
• Κάποτε οι Αριστεροί ακουμπούσαν στη Ρωσσία! Τώρα έγιναν φερέφωνα των Δυτικών! Ας είναι καλά κάποιοι μεγαλοκαρχαρίες του χρήματος, λέγε με Σώρος, Μπίντελμπεργκ κλπ. Τους εξαγόρασαν οι Δυτικοί!  Ας μη ξεχνάμε, ότι τα 30 αργύρια σταύρωσαν και τον Χριστό μας!
• Ο Πρόεδρος της Ρωσσίας κ Πούτιν, ορθοτομών τον λόγον της αληθείας, φωνάζει, ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΕΩΣ της περιοχής των Βαλκανίων!  Κανείς όμως δεν τον ακούει!  
• Η πνευματική Ηγεσία του τόπου μας κι΄αυτή κοιμάται! Μήπως ακούσατε σεις κάποιο Ψήφισμα της Ακαδημίας των Αθηνών ή της Συγκλήτου των Πανεπιστημίων μας;  
• Ακόμη και η Ηγεσία του ηρωϊκού και ενδόξου Ελληνικού Στρατού κι αυτή είναι προσκυνημένη! 

_______Μπράβο, Πρωθυπουργέ της Ελλάδος κ. Τσίπρα! Γκρεμίζεις την Ορθοδοξία, πουλάς την Ελλάδα, καταστρέφεις τα πάντα και όμως ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ  ΕΞΕΓΕΙΡΕΤΑΙ! Αποδεικνύεται, ότι είσαι ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΑΘΕΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΓΑΜΟ! ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΕΙΣΑΙ και ΓΟΗΣ! Όλους τους έχεις σαγηνεύσει! Όλους τους έχεις υπνώσει! 

_______Παρά ταύτα κάποιοι από εμάς, σαν παιδιά μάθαμε και, θα συνεχίσουμε να τραγουδάμε το τραγούδι: 

Μακεδονία ξακουστή,

του Αλεξάνδρου η Χώρα,

που έδιωξες τους β......ρους,

κι ελεύθερ΄είσαι τώρα!

 Είσαι και θάσ' Ελληνική,

Ελλήνων το καμάρι,
κι' εμεις τα μη Συριζόπουλα
σου πλέκουμε στεφάνι!

Εάν οι Έλληνες ξυπνήσουν
 απ' τον λήθαργο, 
που είναι βυθισμένοι,

τότε θα ανατρέψουνε
 το σημερινό κατεστημένο!

Ελάτε, λοιπόν, μεθαύριο 
στο Σύνταγμα

 κάθε αγνή Ελληνική ψυχή

για να βροντοφωνάξει πάλι:

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ γλυκειά 

δεν θα σ' αφήνουμε να χαθείς!

   

Είσαι και θάσαι ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

είτε το θέλουν, είτε όχι

οι απάτριδες, που κυβερνούν,
οι γνωστοί μας οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ!

 *****

   _______Αγαπητοί μου αναγνώστες,

                  Σας παραθέτω στη συνέχεια ένα περισπούδαστο άρθρο, το οποίον μας έστειλε από την Αμερική μια ευγενική ψυχή, η αγαπητή μας Κυρία Μάρθα    Σ..., την οποία και θερμότατα ευχαριστούμε.

________Ελάτε, λοιπόν, όλοι στο Σύνταγμα των Αθηνών μεθαύριο, την Κυριακή 20 Ιανουαρίου. Τα Πούλμαν του Αιγίου σας περιμένουν! Το κόμιστρο προσφέρει η Μάννα η Εκκλησία! Δηλ. η Ιερά ημών Μητρόπολις των Καλαβρύτων και της Αιγιαλείας!  

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Αίγιον, 19 Ιανουαρίου 2019 

 ______

Τα Σκόπια

 και το μύθευμα περί των «Σλάβων 

του 6ου και 7ου αιώνα» -

Του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Βυζαντινής Ιστορίας

Πάμπολλες φορές σε όλη αυτή την πολυετή ιστορία με τα Σκόπια (της οποίας τη δραματική κορύφωση ζούμε σήμερα με την προδοτική αθλιότητα των Πρεσπών να φτάνει πλέον στο - φερόμενο ως - ελληνικό κοινοβούλιο) ένα βασικό επιχείρημα που επιστράτευσε η δική μας πλευρά ήταν η ιστορική αλήθεια. Μια ιστορική αλήθεια για το πόσο ξεκάθαρα Έλληνες ήταν οι αρχαίοι Μακεδόνες, πόσους αιώνες αργότερα ήρθαν οι Σλάβοι στην περιοχή των Σκοπίων, πόσα αδιάσειστα τεκμήρια υπάρχουν περί της τεχνητής εθνογένεσης των Ψευτομακεδόνων που δεν είναι παλαιότερη του δεύτερου τέταρτου του 20ού αιώνα στη σύγχρονη εκδοχή της ή του ύστερου 19ου στην πρώιμη βουλγαρική (γιατί από τους Βουλγάρους βεβαίως ξεκίνησε, πριν τη μεταλλάξει προς ίδιον όφελος ο Τίτο).

Για το ότι όλα αυτά δεν μπόρεσαν να γίνουν ισχυρό όπλο στα χέρια των πολιτικών ηγεσιών του τόπου, όχι μόνο τώρα, αλλά από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε το πρόβλημα, ας όψονται οι αίτιοι: όλες δηλαδή οι σταθερά ξενόδουλες και ψοφοδεείς κυβερνήσεις που πέρασαν από τη χώρα τα τελευταία 70 χρόνια, με αποκορύφωμα ασφαλώς τον σημερινό δωσιλογικό συρφετό.

Το δικό μας χρέος, ως πατριώτες Έλληνες πολίτες, είναι να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε στην παραχάραξη, την προδοσία και το ξεπούλημα. Χρέος που γίνεται ακόμη μεγαλύτερο για όσους εξ ημών έχουμε και την επιστημονική ιδιότητα του ιστορικού, πέρα από εκείνη του πολίτη.

Όσα θα αναφερθούν πιο κάτω έχουν πρωτίστως σχέση με αυτή τη δεύτερη ιδιότητα και αποσκοπούν στην ανάδειξη ενός ιστορικού σφάλματος ως προς την καταγωγή των Σκοπιανών, που κι εμείς ακόμη συνηθίσαμε να αποδεχόμαστε ως δεδομένη αλήθεια.

Γίνεται λοιπόν συχνά λόγος για τους Σκοπιανούς ως απογόνους σλαβικών πληθυσμών που έφτασαν στην περιοχή τον 6ο-7ο αιώνα. Με τη διαφορά όμως πως αυτό δεν προκύπτει από πουθενά, πέρα από κάποιες εικασίες που βασίζονται στην άποψη περί της γενικότερης έλευσης των Σλάβων στα Βαλκάνια.

Ας γίνουμε ωστόσο πιο συγκεκριμένοι.

Κατ’ αρχάς τα περί 6ου αιώνα οφείλουμε να τα διαγράψουμε εντελώς, δεδομένου ότι σλαβικές εγκαταστάσεις στη Βαλκανική κατά την περίοδο αυτή δεν υπάρχουν. Οι Σλάβοι εμφανίζονται μεν κατά την τελευταία 25ετία του 6ου αιώνα, ερχόμενοι από τον Βορρά, η παρουσία τους όμως σε όλο τον χώρο νοτίως του Δούναβη (ο οποίος εκείνη την εποχή ταυτίζεται με το βόρειο σύνορο του βυζαντινού κράτους) στο διάστημα αυτό είναι καθαρά παροδική, με τις επιδρομές που διενεργούν ως υποτελείς των Αβάρων. Πάντως μέχρι το 600 δεν υπάρχει το παραμικρό τεκμήριο οποιασδήποτε μόνιμης εγκατάστασής τους.

Μετά το έτος αυτό και την προσωρινή (για μερικές δεκαετίες) αμυντική εξασθένηση της Αυτοκρατορίας είναι αλήθεια ότι σλαβικές ομάδες περνούν τον Δούναβη και εγκαθίστανται πλέον μόνιμα σε διάφορες περιοχές της βυζαντινής επικράτειας. Ακόμη και τότε όμως για την περιοχή ειδικά των Σκοπίων, δεν υπάρχει η παραμικρή έστω ένδειξη. Πλην της εγκατάστασης των Σέρβων και των Χρωβάτων (=Κροατών) που έλαβε χώρα αρκετά βορειότερα μεταξύ των ετών 610 και 640 (και με άδεια της βυζαντινής διοίκησης, που τους χρησιμοποίησε για τον εποικισμό μιας γενικά ερημωμένης περιοχής, αλλά και για τη φύλαξη των ΒΔ συνόρων), η μόνη μαζική εγκατάσταση που γνωρίζουμε είναι εκείνη των άτακτων σλαβικών φύλων που ήρθαν (με βίαιο τρόπο αυτά) στη σημερινή βόρεια Βουλγαρία, για να υποταχθούν μερικές δεκαετίες αργότερα στο ασιατικό φύλο των λεγόμενων Πρωτοβουλγάρων.

Για όλες τις υπόλοιπες βαλκανικές περιοχές, τεκμήρια μόνιμης σλαβικής παρουσίας καθ’ όλο τον 7ο αλλά και 8ο αιώνα διαθέτουμε μόνο για τον σημερινό ελλαδικό χώρο, βάσει κυρίως αγιολογικών κειμένων και πενιχρών αρχαιολογικών και τοπωνυμικών δεδομένων: από αυτά πιστοποιείται η ύπαρξη μιας σλαβικής εγκατάστασης στην Πελοπόννησο αφ’ ενός (που χρονολογείται περί τα τέλη του 7ου αιώνα) και αφετέρου η έλευση ενός ετερόκλητου και ανοργάνωτου πλήθους από διάφορες φυλές που εισέβαλε λίγο μετά το 610 στη Μακεδονία, επιτέθηκε 2 φορές ανεπιτυχώς στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια διαλύθηκε και διασκορπίστηκε. Τμήματα αυτού του αρχικού πλήθους εγκαταστάθηκαν στη συνέχεια μόνιμα σε δυσπρόσιτες (ελώδεις ή ορεινές) περιοχές, σταδιακά υποτάχθηκαν στη βυζαντινή διοίκηση και αργότερα, με την ανάπτυξη ειρηνικών σχέσεων με τους γύρω ελληνικούς πληθυσμούς, εκχριστιανίστηκαν και εξελληνίστηκαν.

Γνωρίζουμε με ασφάλεια την ύπαρξη 3 τέτοιων εγκαταστάσεων στον ελλαδικό χώρο, πλην εκείνης της Πελοποννήσου: μίας στην Ανατολική Μακεδονία (από τους λεγόμενους «Στρυμονίτες Σλάβους» στον κάτω ρου του Στρυμόνα και τις υπώρειες του Παγγαίου), μίας στην Κεντρική (κυρίως από το σλαβικό φύλο των «Δρουγουβιτών» στην περιοχή μεταξύ της παλαιάς λίμνης των Γιαννιτσών και του Βερμίου) και μίας στο Πήλιο (από το φύλο των «Βελεγεζητών»). Σε αντίθεση πάντως με ότι πιστευόταν παλαιότερα (στον απόηχο κυρίως της γελοίας και παντελώς αβάσιμης επιστημονικά θεωρίας του Φαλμεράιερ, αλλά και των νεότερων αναβιώσεών της), επρόκειτο για σχετικά μικρές από πληθυσμιακής πλευράς εγκαταστάσεις, όπως τεκμαίρεται από όλα τα ιστορικά, αρχαιολογικά και τοπωνυμικά δεδομένα, καθώς και από το αδιαμφισβήτητο γεγονός του τελικού εξελληνισμού τους.

Πλην αυτών των εγκαταστάσεων πάντως, τεκμήρια μόνιμης σλαβικής παρουσίας δεν έχουμε για άλλες περιοχές όχι μόνο του μακεδονικού χώρου, αλλά και βορείως αυτού. Υπάρχει φυσικά η θεωρία για τους «Βερζήτες Σλάβους» (ένα από τα φύλα του ετερόκλητου πλήθους που προαναφέραμε) ότι περί τα τέλη του 7ου αιώνα κατέκλυσαν την περιοχή των Σκοπίων, η οποία όμως είναι αβάσιμη.

Ακόμη και η απλή παρουσία των Βερζητών ως μικρή εγκατάσταση στην περιοχή του Μοναστηρίου αποτελεί γενικά ατεκμηρίωτη εικασία, πόσο δε μάλλον τα περί κατάκτησης της περιοχής, δεδομένου ότι έχει αποδειχθεί σήμερα πως η βυζαντινή κυριαρχία σε όλο τον χώρο νότια του Δούναβη δεν διακόπηκε ποτέ, παρά τα προσωρινά αμυντικά προβλήματα του πρώιμου 7ου αιώνα. Αυτό συνέβη αποκλειστικά και μόνο στην περιοχή του Αίμου, με την ίδρυση του πρώτου βουλγαρικού κράτους (681), στο οποίο υποτάχτηκαν τα σλαβικά φύλα που πράγματι είχαν διεισδύσει σ’ εκείνη την περιοχή (σημερινή βόρεια και κεντρική Βουλγαρία). Τα φύλα αυτά («Σέβεροι» και «Επτά Γενεές») αποτελούσαν όντως μία συμπαγή και πολυάριθμη εγκατάσταση και οι βυζαντινοί ιστοριογράφοι αναφέρονται σε αυτά με τον όρο «Σκλαβηνία». Το ότι η Σκλαβηνία αυτή δεν βρισκόταν μόνο στη σημερινή Βουλγαρία, αλλά επεκτεινόταν ήδη από τον 7ο αιώνα ως την Αχρίδα και τη σημερινή Αλβανία, αυτό ειπώθηκε μεν παλαιότερα, αποτελεί όμως υποβολιμαία υπόθεση εργασίας της (ούτως ή άλλως όχι και τόσο…αντικειμενικής) νεότερης βουλγαρικής ιστοριογραφίας και είναι παντελώς αστήρικτη.

Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι κανένα τεκμήριο μόνιμης σλαβικής παρουσίας στην περιοχή των Σκοπίων δεν διαθέτουμε καθ' όλο τον 7ο αλλά και τον 8ο αιώνα. Μόνο από τον 9ο αιώνα μπορεί αυτό να ειπωθεί, κυρίως λόγω της επέκτασης προς δυσμάς του βουλγαρικού κράτους, που προφανώς ακολουθήθηκε και από πληθυσμιακές ανακατατάξεις.

Έκτοτε η περιοχή των Σκοπίων εισέρχεται στον σλαβοβουλγαρικό κόσμο, με σλαβικούς πληθυσμούς που (όπως κι εκείνοι της καθ’ αυτήν Βουλγαρίας) μετέχουν στη βουλγαρική εθνογένεση, τη διαδικασία δηλαδή συγχώνευσης των Ασιατών Πρωτοβουλγάρων με τους πολυαριθμότερους Σλάβους υποτελείς τους, η οποία υποβοηθήθηκε από τον εκχριστιανισμό και τη διάδοση του γλαγολιτικού αλφαβήτου και ξεκινώντας από τα τέλη του 9ου αιώνα οδήγησε τελικά στη διαμόρφωση του βουλγαρικού έθνους.

Και βέβαια μέσα στον 10ο αιώνα, η περιοχή παίζει βασικό ρόλο στις πολιτικοστρατιωτικές εξελίξεις, αφού εκεί μετατοπίζεται το πολιτικό κέντρο του βουλγαρικού κράτους υπό τον Σαμουήλ (μετά την σύντομη κατάλυσή του από τον Ιωάννη Τζιμισκή). Τον Βούλγαρο Σαμουήλ, που και αυτόν βεβαίως τον βάφτισε «Μακεδόνα» η σκοπιανή προπαγάνδα και τον κατονόμασε ως επιφανές μέλος μιας σειράς «προγόνων» που ξεκινά από τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο και φτάνει ως τον…Γιάνε Σαντάνσκι, τον Αποστόλ Πέτκωφ, τον Κασάπτσε κι άλλους διαβόητους μακελάρηδες των κομιτατζίδικων συμμοριών του πρώιμου 20ού αιώνα.

Συνοψίζοντας, το να μιλούμε για Σλάβους του 6ου ή ακόμη και του 7ου αιώνα, ως μακρινούς προγόνους των σημερινών Σκοπιανών, αποτελεί έωλο και εσφαλμένο επιστημονικά ισχυρισμό που καλό είναι να αποφεύγεται, καθώς η παρουσία στην περιοχή των πληθυσμών από τους οποίους αυτοί προήλθαν δεν μπορεί κατά κανένα τρόπο να ανιχνευθεί με ασφάλεια πριν από τον ύστερο 9ο ή τον πρώιμο 10ο αιώνα. Το ακόμη πιθανότερο βέβαια στην πραγματικότητα είναι οι σημερινοί «Μακεδόνες» του σκοπιανού ψευδομορφώματος να οφείλουν την καταγωγή τους σε ακόμη μεταγενέστερους βουλγαρικούς ή εκβουλγαρισμένους πληθυσμούς, δεδομένων των μετακινήσεων και πληθυσμιακών ανακατατάξεων που έλαβαν χώρα στα Κεντρικά Βαλκάνια και κατά τον 12ο αιώνα και καθ’ όλη την Υστεροβυζαντινή Περίοδο (13ος - 15ος αιώνας), αλλά και κατά την Τουρκοκρατία.

Εν πάση περιπτώσει όμως, ο ύστερος 9ος αιώνας είναι ο terminus post quem, δηλαδή το πρωιμότερο δυνατό χρονολογικό όριο. Σίγουρο όμως είναι ακόμη ότι οι πρόγονοι των σημερινών Σκοπιανών δεν μπορούν να έχουν την παραμικρή σχέση και με τους Σλάβους που όντως εγκαταστάθηκαν στον χώρο της σημερινής ελληνικής Μακεδονίας κατά τον 7ο αιώνα, για τους οποίους ωστόσο είναι απολύτως τεκμηριωμένο από τα ιστορικά και τοπωνυμικά δεδομένα πως έως τον 10ο αιώνα είχαν σε μεγάλο βαθμό εκχριστιανιστεί, εξελληνιστεί και ευρύτερα αφομοιωθεί από τους ελληνικούς πληθυσμούς της περιοχής.

Κλείνοντας, οφείλουμε φυσικά να ξεκαθαρίσουμε πως δεν έχουμε αυταπάτες ότι κάτι από τα παραπάνω θα παίξει ρόλο στις σημερινές εξελίξεις, καθώς άλλα πράγματα είναι ασφαλώς που τις καθορίζουν: η νεοταξική πολιτική αλητεία, τα βρώμικα οικονομικά συμφέροντα, το χυδαίο «δίκιο» των ισχυρών της γης που διαστρέφει τα πάντα και τσαλαπατά κάθε έννοια πραγματικού δικαίου, σε συνδυασμό με την ξετσίπωτη αθλιότητα των εξωνημένων ελληνόφωνων δωσιλόγων.

Στον βαθμό όμως που εμείς ως λαός πορευόμαστε με όπλα την τιμιότητα, την πραγματική δικαιοσύνη και την ιστορική αλήθεια και έχουμε την ελπίδα ότι κάποια στιγμή όλα αυτά μπορεί και να δικαιωθούν, ας έχουμε στο νου μας και την παραπάνω μικρή διευκρίνιση και διόρθωση ενός ιστορικού λάθους που και οι ίδιοι συνήθως διαπράττουμε. Μία διόρθωση που φωτίζει λίγο περισσότερο την ιστορική προέλευση των δήθεν «Μακεδόνων» του σκοπιανού κρατιδίου και φυσικά καθιστά ακόμη πιο σαφές το μέγεθος του θράσους τους…

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

(για την έλευση των Σλάβων στα Νότια Βαλκάνια και στον ελλαδικό χώρο και την εθνογένεση των σλαβικών βαλκανικών λαών)

Μ.Νυσταζοπούλου-Πελεκίδου, Σλαβικές Εγκαταστάσεις στη Μεσαιωνική Ελλάδα, Αθήνα 1993.

Ν.Δαπέργολας, Σλαβικές εγκαταστάσεις στη Μακεδονία από τον 7ο ως τον 9ο αι., Θεσσαλονίκη 2009.

Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. Η΄, Αθήνα 1979.

Ι.Καραγιαννόπουλος, Το βυζαντινό διοικητικό σύστημα στα Βαλκάνια (4ος - 9ος αι), Αθήνα 1994.

J.Karayannopoulos, Ζur Frage der Slavenansiedlung im griechischen Raum, Athenes 1995.

P.Lemerle, Les plus anciens recueils des Miracles de Saint Demetrius et la penetration des Slaves dans les Balkans, I.Le texte. II.Commentaire, Paris 1979, 1981.

Φ.Μαλιγκούδης, Σλάβοι στη Μεσαιωνική Ελλάδα, Θεσσαλονίκη 1988.

Δ.Ζακυθηνός, Οι Σλάβοι εν Ελλάδι, Αθήνα 1977.

ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

Ευχαριστούμε τον αγαπητό μας κ. Σταύρο Πολυμέρη για την αποστολή του κατωτέρω ποιήματος, το οποίον και σας παραθέτουμε.

 

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ 

Άγκελα καλωσόρισες 
στη νέα σου αποικία 
κ για τα λόγια τα παλιά 
μή μου κρατάς κακία. 

Αλέξη μένω άφωνη
μ' αυτήν την πρόοδο σου

από το Μέρκελ go back 
στο Μέρκελ να ο λαός σου.

Σ'ευχαριστώ Αγγελική 
για τα καλά σου λόγια 
βοήθα με όμως να μη ρθουν 
τα δεξιά λαμόγια. 

Μα φυσικά Αλέξη μου .
Εσύ κ ο Προκόπης 
είσαστε τα στηρίγματα 
της δεξιάς Ευρώπης.

Το ξέρω ρε κοπέλα μου
αλλά μην το φωνάζεις 
κ μου ξυπνάς το παρελθόν 
κ λίγο μ'ανταριάζεις.

Μιά κι είπες γιά το παρελθόν 
για πες μου βρε Αλέξη 
Με τους παλιούς συντρόφους σου
λέτε καμία λέξη;

Μέρκελ: Συγχαίρω τον Τσίπρα για τη Βόρεια Μακεδονία...

Μα φυσικά Αγγελική 
βρισκόμαστε στους... δρόμους 
εκεί να δεις διάλογο 
με ΜΑΤ κ αστυνόμους. 

Έχεις κ χιούμορ φίλε μου 
σε πάω σε θαυμάζω 
όσοι Κυριάκοι κι άν βρεθούν 
εσένα δε σ' αλλάζω. 

Κι εγώ στο λέω Αγγελική 
επάνω μου ακούμπα 
γιατί γιά σένα έκανα 
μεγάλη κωλοτούμπα. 

Αλέξη θα σε χρειαστώ 
να κάνουμε μιά γύρα 
για να σε δείχνω στους λαούς 
τί τεφαρίκι πήρα. 

Θαρθώ σου το υπόσχομαι 
Μα έχω μιά αγωνία 
να λύσω μιά εκκρεμότητα 
Με την Μακεδονία. 

Χαλάρωσε Αλέξη μου 
κόψε τις μακακιες 
αυτά τακτοποιήθηκαν 
σε άλλες πολιτείες. 

Νερό κι αλάτι Άγκέλα μου 
για ότι παλιά σου είπα 
τώρα εσένα προσκυνώ 
το ΝΑΤΟ κ τις ΗΠΑ.

Πριν φύγω Αλέξη δώσε μου
μιά σου φωτογραφία
να μπει στο νέο λεξικό
στη λέξη αηδία.

Ηλίας Ιωαννίδης