.......ΕΤΣΙ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΛΟΓΙΚΟΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΗΣ!
ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΑΘΕΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ!
Η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΡΩΜΑΛΕΑ ΜΥΑΛΑ!
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΛΟΪΚΕΣ ΨΥΧΕΣ ΕΠΙΣΗΣ!
Με έκπληξη, και κυρίως με πόνο ψυχής, διαβάσαμε τα παρακάτω λόγια ενός φαινομενικά «λογικού» ανθρώπου, ο οποίος παρά ταύτα παραλογίζεται, καθ’ όσον χωρίς να έχει αρμοδιότητα, προέβη σε ερμηνεία του φαινομένου του αγιασμένου νερού, δηλ. του Αγιασμού της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ο κατά τά άλλα συμπαθής αυτός αδελφός μας επιχειρεί να διατυπώσει την αυθαίρετη και υποκειμενική άποψη, ότι το νερό του Αγιασμού παραμένει αδιάφθορο, επειδή ο ιερεύς χρησιμοποιεί βασιλικό, η δε επαφή του βασιλικού με το νερό μεταδίδει στο νερό ιδιότητες αντισηπτικές, τις οποίες το συγκεκριμένο αυτό φυτό έχει!
Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα για να δήτε το μέγεθος του παραλογισμού, ενός «λογικού» ανθρώπου, ο οποίος παρά ταύτα, επαναλαμβάνω, παραλογίζεται., αφού τα ζητήματα της πίστεως ΔΕΝ επιδέχονται λογική επεξεργασία.
08 Ιαν 2010
Ο αγιασμός των υδάτων υπό το φως της λογικής...
Aπό το http://www.freeinquiry.gr/
……..Είναι όμως γεγονός, ότι εάν πάρετε μία φιάλη νερού από την εκκλησία και μία φιάλη νερού από την βρύση του σπιτιού σας το νερό της «αγιασμένης» φιάλης μπορεί να διατηρηθεί περισσότερο. Τι συμβαίνει λοιπόν; Ποιο μέσο χρησιμοποιεί η Εκκλησία; Η απάντηση είναι απλούστατη: Στο αγιασμένο νερό οι ιερείς βουτούν βασιλικό. Ο βασιλικός έχει αντισηπτικές ιδιότητες, γνωστές ήδη από την αρχαιότητα. Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν βασιλικό στις ταριχεύσεις. Το βάπτισμα των φύλλων του βασιλικού μέσα στο νερό το κάνει να διατηρείται περισσότερο κι όχι οι ψαλμωδίες κι οι αγιασμοί των ιερέων. Αυτός είναι ο λόγος που η Εκκλησία διάλεξε το συγκεκριμένο αυτό φυτό για τον αγιασμό των υδάτων κι όχι επειδή, όπως παραδίδεται, η Αγία Ελένη μυρίζοντας δήθεν το άρωμα βασιλικού που είχε φυτρώσει στον τόπο που είχε ταφεί ο σταυρός, τον «ανακάλυψε» 300 χρόνια μετά τη σταύρωση…….
Ίων Δημόφιλος Hλεκτρολόγος-Ηλεκτρονικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.
- Απαντώ με πολλήν αγάπην στον ανωτέρω.
1. ΔΕΝ χρησιμοποιούμε, αγαπητέ της λογικής φίλε και θιασώτη, ΔΕΝ χρησιμοποιούμε αποκλειστικά και μόνο βασιλικό κατά την τέλεση του Μικρού ή του Μεγάλου Αγιασμού, αλλά ο,τιδήποτε και οποιοδήποτε πράσινο φυτό, συνηθέστερα δε το δενδρολίβανο, αφού ο βασιλικός δεν υπάρχει όλο το χρόνο. Εμείς στο Μητροπολιτικό Ναό της Φανερωμένης εφέτος χρησιμοποιήσαμε δενδρολίβανο. Σας προσκαλώ να έλθετε στο Αίγιο και να διασταυρώσετε την πληροφορία μας. Ώστε λοιπόν ο ισχυρισμός σας καταδεικνύεται αυθαίρετος και συνεπώς παράλογος.
2. ΟΥΤΕ ο βασιλικός, αγαπητοί μου φίλοι, ούτε το δενδρολίβανο, ούτε οποιοδήποτε άλλο φυτό, είναι αυτό που αναστέλλει τη φυσική φθορά του νερού! Είναι η προσευχή και κυρίως η ευλογία την οποία μεταδίδει δια της ευλογίας του ο τελετουργός ιερεύς, δηλ. το Άγιον Πνεύμα, το Οποίον τελεσιουργεί την μεταβολήν των στοιχέιων του ύδατος. Είναι το Άγιον Πνεύμα, το οποίον ο ιερεύς έλαβε κατά την ώρα της χειροτονίας του. Γι αυτό ο Αγιασμός όχι μόνο δεν αλλοιώνεται όσα χρόνια κι αν περάσουν, αλλά ενεργεί ευεργετικά σε πολλές περιπτώσεις της καθημερινής ζωής. Δώστε λοιπόν ή ραντίστε με λίγο Αγιασμό ένα ματιασμένο άτομο και αμέσως «ξεματιάζεται»! Δώστε λίγο Αγιασμό σε ένα δαιμονισμένο άτομο και θα δήτε αμέσως πως θα αντιδράσει! Επομένως ο Αγιασμός ΔΕΝ ΕΧΕΙ αντισηπτικές μόνο ιδιότητες, όπως θέλει να πιστεύει ο λογικά σκεπτόμενος και εν ταυτώ παραλογιζόμενος άνθρωπος, αλλά έχει κυρίως αγιαστικές ιδιότητες! Εκδιώκει τον Διάβολο και προστατεύει τη ζωή μας. Από την Εκκλησία μας παρέχεται ως όπλον κατά του Διαβόλου «και προς πάσαν ωφέλειαν επιτήδειον».
3. Ένα παράδειγμα για την ευεργετική επίδραση του αγιασμού στο δαιμονισμένο άνθρωπο αναφέρεται στο βίο της Οσίας Ματρώνας της τυφλής, της εν Μόσχα, έχει δε ως εξής:
«Η Ζηναϊδα Ζδάνοβα διηγείται πως το 1946 στο σπίτι τους, όπου φιλοξενούνταν τότε η Ματρώνα, έφεραν μία γυναίκα, που κατείχε μεγάλη θέση. Ο μοναχογυός της τρελλάθηκε και ο άνδρας της σκοτώθηκε στο μέτωπο. Η ίδια φυσικά ήταν άθεη. Πήγαινε τον άρρωστο γυιό της στην Ευρώπη, αλλά ονομαστοί εκεί ψυχίατροι δεν τον βοηθήσανε.
«Ήρθα σε σας από την απελπισία μου, είπε. Δεν έχω να πάω πουθενά αλλού».
Η Ματρώνα τη ρώτησε:
-«Άμα ο Κύριος κάνει το παιδί σου καλά, θα πιστέψεις στο Θεό»;
-«Δεν ξέρω πως είναι το να πιστεύει κανείς», απάντησε η γυναίκα.
Τότε η Ματρώνα είπε να της φέρουν νερό καί μπροστά στήν καημένη τη μητέρα διάβασε μεγαλοφώνως ευχές στο νερό. Μετά, δίνοντάς της το νερό, είπε:«Νά πας τώρα στό "Κάσενκο", (δηλ. στο κεντρικό ψυχιατρείο της Μόσχας), συνεννοήσου με τούς νοσοκόμους να τον κρατάνε γερά, όταν θα τον φέρουν σε σένα. Θα σπαρταράει, αλλά εσύ ρίξε του το νερό στό πρόσωπο, να μπει και στο στόμα".
"Σέ λίγο καιρό, -συνεχίζει ή Ζηναϊδα-, είδαμε εγώ και ο άδελφός μου ότι ξαναήρθε εκείνη η γυναίκα στη Ματρώνα. Την ευχαριστούσε γονατισμένη και έλεγε ότι τώρα το παιδί της είναι καλά, το πως και τι έγινε. Όταν έφθασε στο ψυχιατρείο έκανε ακριβώς όπως της είχε πει ή Μάτουσκα. Εκεί ήταν μία αίθουσα, τήν όποία διαχώριζε κιγκλίδωμα. Από την μία πλευρά οδηγήσανε το γυιό της κι από την άλλη πλησίασε εκείνη. Το μπουκαλάκι με το νερό το είχε στην τσέπη. Το παιδί σπαρταρούσε καί φώναζε:
«Μαμά, πέταξε έξω αυτό πού έχεις στην τσέπη σου. Μη με βασανίζεις»! Τα έχασε! Πώς το έμαθε; «Του έριξε γρήγορα από το μπουκαλάκι στο πρόσωπο, μπήκε και μέσα στο στόμα και το παιδί αμέσως ησύχασε! Τα μάτια του έγιναν ήρεμα και είπε: «Τι ωραία που είναι τώρα»!
Σέ λίγο καιρό τον απολύσανε»! ( βλ. Η Αγία Ματρώνα της Μόσχας, Θεσσαλονίκη 2002, σελ. 41-42)
4. Έπειτα αγιαστική δύναμη και χάρη έχουν και πολλά «αγιάσματα» δηλ. το νεράκι, το γνωστό «αγίασμα» που τρέχει αφθόνως σε μέρη όπου κάποτε βρέθηκε μια θαυματουργή εικόνα ή κάποιο άλλο θαύμα έχει συντελεσθή. Η Πατρίδα μας είναι γεμάτη από «αγιάσματα» αυτού του είδους! Εκεί δεν υπάρχει ο βασιλικός του αγαθού κατά τά άλλα κυρίου Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου και αυτόκλητου ερμηνευτού των θείων ενεργειών! Έτσι λοιπόν στην ιστορική Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου (Καλάβρυτα) μέσα από το βράχο, στη θέση όπου βρέθηκε η ιερά Εικόνα της Παναγίας μας (τον 4ον αιώνα), τρέχει έκτοτε νεράκι, νεράκι ευλογημένο, αγίασμα, αγιασμός, το οποίον οι πιστοί προσκυνητές με περισσή ευλάβεια παίρνουν και χρησιμοποιούν! Επίσης απέναντι από την ιερά Μονή υπάρχει η «πηγή της Οσίας Ευφροσύνης», μια πηγή που ανέβλυσε ξαφνικά, όταν η βοσκοπούλα Οσία Ευφροσύνη με την ποιμενική της ράβδο εκτύπησε το έδαφος! Τι έχει να μας είπει άραγε ο συμπαθής αυτός λογικο-παραλογιζόμενος φίλος μας για όλα αυτά τα αγιάσματα; Εκεί δεν υπάρχει ο βασιλικός για να αποτελέσει το «άλλοθι» της απιστίας του! Από αγιαστικές πηγές και αγιάσματα, που συναντάμαι σε ιερά προσκυνήματα και σε ιερούς τόπους γενικώτερα της αμωμήτου πίστεώς μας, επαναλαμβάνω, είναι γεμάτη η Πατρίδα μας. Επομένως ο κύριος αυτός, αν και Μηχανικός του Πολυτεχνείου, όπως αυτοπροσδιορίζεται, δεν έχει δίκηο. Με όπλο τη λογική π α ρ α λ ο γί ζ ε τ α ι! Και όχι μόνο παραλογίζεται ο «φουκαράς», αλλά συγχρόνως ενεργεί και αντιεπιστημονικά. Ως Ηλεκτρολόγος Μηχανικός δεν έχει τις κατάλληλες γνώσεις, άρα και την αρμοδιότητα, να αποφαίνεται επί των θεμάτων αυτών. Είναι ως εάν ο υποσημειούμενος, θεολόγος ών, επιχειρούσε να συντάξει μια Μελέτη για τα ηλεκτρολογικά και τα μηχανολογικά μιάς πολυκατοικίας! Στην περίπτωση αυτή ούτε ηλεκτρικό φως, ούτε και νερό θα είχαν οι ένοικοι της συγκεκριμένης πολυκατοικίας! Θα μου επιτρέψει λοιπόν ο «φουκαράς» αυτός λογικο-παράλογος άνθρωπος να του υπενθυμίσω τη αρχαία ρήση: «μη πέρα των πεδίλων» ή την λαϊκή διαφημιστική έκφραση «έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες». Χρησιμοποιώ καυστική γλώσσα, επειδή μου προσβάλλει την πίστη μου! Ας σκύψει λοιπόν με ταπείνωση και ας προσκυνήσει τη δόξα του Θεού, ο οποίος τελεσιουργεί τά Μυστήρια της Εκκλησίας διά της επεμβάσεως του Παναγίου Πνεύματος και τότε θα ατενίσει τα ζητήματα αυτά με άλλο μάτι.
5. Απευθύνομαι πάλι στον αγαπητό φίλο και τον ερωτώ δημοσίως: Κύριε Ηλεκτρολόγε Μηχανολόγε του Πολυτεχνείου εξηγείστε μου πώς ο Ιορδάνης κατά την ώρα του αγιασμού των υδάτων αναστρέφει την πορείαν του και γυρίζει πρός τα πίσω; Και μάλιστα ο μισός ποταμός πηγαίνει πρός τά επάνω και ο μισός προς τα κάτω; Ιδού η ρόδος, ιδού και το πήδημα! Παραπέμπω τον αγαπητό αντιρρησία να ανατρέξει στο μπλόκ και να ατενίσει το θαύμα αυτό στον Ιορδάνη ποταμό.
6. Να γιατί, αγαπητοί μου φίλοι, η πίστη μας είναι μόνο για τα ρωμαλέα πνεύματα! Οι μικρόνοες, οι χαμηλού επιπέδου νοημοσύνης άθρωποι, δεν μπορούν να καταλάβουν τα υπερ φύσιν γεγονότα; Η πίστη μας είναι πορεία μέσα σε αναρίθμητα και συνεχώς επαναλαμβανόμενα θαύματα! Μεγάλα τα της πίστεως κατορθώματα! Εμείς, με τη βοήθεια του Θεού θα συνεχίσουμε να τα παρουσιάζουμε, όπου τα συναντάμε. Τούτο δε πρός δόξαν Κυριου.
Με αγάπη για την αλήθεια
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Αίγιον, 9 Ιανουαρίου 2010