ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ,
ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ!
_________Στις 6 Δεκεμβρίου ε.έ., κατόπιν ευγενικής προσκλήσεως του Σεβ. Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, βρεθήκαμε στη Δυτική Μακεδονία επ' ευκαιρία της εορτής του Αγίου Νικολάου, πολιούχου Κοζάνης. Περί το τέλος της θείας λειτουργίας, όπως συνηθίζεται, εκηρύξαμε το θείο λόγο. Θέμα μας ήταν ότι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας είναι όχι μόνο δείκτες πορείας διαχρονικά, αλλά και καταφύγια και λιμένες σωτηρίας, ιδιαιτέρως σε περιόδους κρίσεως.
_________Πρώτη ενότητα των σκέψεών μου ήταν ότι η Πατρίδα μας διέρχεται κρίση. "Δεν εννοώ την οικονομική κρίση, είπα επί λέξει, Αυτή ήλθε σαν αποτέλεσμα της ηθικής κρίσεως, η οποία παρατηρείται στην εποχή μας. Βιώνουμε, προσέθεσα, την εποχή της αποστασίας από το δρόμο του Θεού. Δεν χρειάζονται τώρα πια οι Ιεροκήρυκες και οι Θεολόγοι για να περιγράψουν αυτή την βαθειά κρίση των αξιών της ζωής! Αυτό το έργο σήμερα το επιτελούν οι δημοσιογράφοι". _________Πρός απόδειξη των λόγων μου ανέγνωσα αποσπάσματα από πρόσφατα δημοσιεύματα κυρίως του Αθηναϊκού Τύπου, τα οποία και θα σας παραθέσω ως Παράρτημα του παρόντος σημειώματος. Ακραία περιστατικά της μεγάλης ηθικής κρίσεως είναι ο Πατέρας που κακοποίησε σεξουαλικά το πεντάχερονο κοριτσάκι του και ο απαίσιος παιδεραστής από τήν άλλοτε λεβεντογέννα Κρήτη, ο οποίος συνελήφθη προσφάτως, διότι έχει κακοποιήσει σεξουαλικά μερικές δεκάδες μικρά παιδιά!
_________"Το φάρμακο για την έξοδό μας από την κρίση αυτή, είπα στη συνέχεια, δεν θα μας το δώσουν ούτε ο κ. Όλι Ρέν, ούτε η κα Μέρκελ, ούτε ο κ. Σαρκοζί, ούτε η Τρόϊκα, ούτε ο Γερμανός Υπουργός, που εγκαταστάθηκε ήδη στη Θεσσαλονίκη από την κα Μέρκελ! Το φάρμακο είναι ένα και μοναδικό: ΝΑ ΕΝΑΝΤΙΩΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΘΗ ΜΑΣ! Να νικήσουμε τον κακό εαυτό μας, να διορθώσουμε την πορεία μας. Ναι, αδελφοί μου, ένα και μοναδικό είναι τό φάρμακο: Η επιστροφή μας στο Χριστό! Η πιστή τήρηση των εντολών του Κυρίου μας, η αποδοχή και η εφαρμογή του Ευαγγελίου! Η ένταξή μας στούς κόλπους της Εκκλησίας! Η μετάνοια, η εξομολόγηση, η συμμετοχή μας στη θεία Κοινωνία, η μελέτη του θείου λόγου, η άσκηση της ελεημοσύνης! Γενικώς οφείλουμε να πολεμήσουμε τα πάθη μας. για να ξαναγίνουμε παιδιά του Θεού!
_________Οι πιστοί άνθρωποι στις δυσκολίες της ζωής έχουν αρωγούς τους Αγίους μας. Γι' αυτό καί ο Άγιος Νικόλαος υμνείται ως εξής:
"Ορφανών προστάτην Σε και χηρών,πεινώντων τροφέα,πενομένων τε πλουτιστήν,αιχμαλώτων ρύστην,πλεόντων τε σωτήρα,κεκτήμεθα Παμμάκαρ, σοφέ Νικόλαε" (Μεγαλυνάριον)
__________Ο Άγιος Νικόλαος λοιπόν αναδεικνύεται διαχρονικά προστάτης του ατόμου, της οικογένειας, της κοινωνίας. Στην πτωχή μου ομιλία άνέφερα συγκεκριμένα περιστατικά από τη ζωή και τα θαύματα του Αγίου, ώστε να εδραιώσω στις ψυχές των ακροατών μου την πίστη, ότι "πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού", για να καταλήξω με τα λόγια του Συναξαριστή:
"Ο Νικόλαος πρέσβυς ών εν γη μέγας,
και γης αποστάς,
εις το πρεσβεύειν ζέει".
___________Τελειώνοντας την ομιλία μου στην Κοζάνη θέλησα να επανέλθω στην έννοια του κοσμικού Κράτους, δηλ. του Κράτους χωρίς Θεό, που τελικά έχει επιβληθή στη Χώρα μας. Απόδειξη του κοσμικού Κράτους είναι σήμερα ο πολιτικός Γάμος, η πολιτική Κηδεία, ο πολιτικός ενταφιασμός κ.ά., πράγματα άγνωστα δυό δεκαετίες πρίν! Αναφέρθηκα, λοιπόν, αναγκαστικά στούς υπαιτίους αυτής της νέας πραγματικότητος.
"Η κρίση στην Πατρίδα μας, είπα επί λέξει, αρχίζει από την δεκαετία 1950-1960, δηλ από τήν εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του επονομασθέντος Εθνοσωτήρος, όταν ακόμη ήταν Υπουργός Δημοσίων Έργων, διωρισμένος στη θέση αυτή από τόν αείμνηστο Στρατάρχη Αλ. Παπάγο. Ήταν η εποχή που ο Κ. Καραμανλής είπε τό εξής αμίμητο: "γιά νά ξανακτίσω την Ελλάδα χρειάζομαι Μηχανικούς και όχι Παπάδες"!!!!! 'Εκτισε λοιπόν την νεώτερη Ελλάδα, έκαμε δρόμους, δημιούργησε δίκτυα εθνικών οδών ταχείας κυκλοφορίας, αλλά οι νεώτεροι Έλληνες έχασαν τον ΔΡΟΜΟ, τον αληθινό δρόμο της ζωής, που οδηγεί στο Θεό και έτσι σιγά-σιγά κτίσαμε το σύγχρονο άθρησκο Κράτος. Τελικά τις τελευταίες πινελιές στην ολοκλήρωση αυτού του εγκλήματος έβαλε η πατριώτισσά σας κυρία Υπουργός επί της (μη εθνικής) α-Παιδείας, της δια βίου α-μαθήσεως καί των ....Θρησκευμάτων! Η κυρία Υπουργός μετέτρεψε το μάθημα των Θρησκευτικών σε μάθημα Θρησκειολογίας, δέχθηκε σε δημόσια σχολεία να απαγγέλλεται αντί της καθιερωμένης πρωϊνής προσευχής ένα ποίημα του αριστερού ποιητή Γιάννη Ρίτσου, ανέτρεψε τον χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών ως υποχρεωτικού, με το νόμο 1 πρός 10 απαγόρευσε τον διορισμό νέων Εφημερίων στις Ενορίες και τελικά εξίσωσε τον νεκροθάπτη με τον ιερέα! Έπειτα, με το διωγμό από τη Θράκη της Δασκάλας Χαράς Νικοπούλου, με την παραποίηση της ιστορίας, από τις κυρίες Ρεπούση και Δραγώνα ως Συμβούλους της και με άλλα τερτίπια της πολιτικής έδωσε τη χαριστική βολή στην Ελλάδα ως Χώρα της Ορθοδοξίας. ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, λοιπόν, αδελφοί μου, είναι μια ευκαρία επιστροφής μας πρός τήν ΑΡΕΤΗ, πρός τήν ΕΚΚΛΗΣΙΑ, πρός τον ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟ! Αμήν".
______________Για την πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών μας καταγράψαμε τα παραπάνω και τα συμπληρώνουμε 1) με ένα Video, που αναρτήθηκε αυθημερόν από τό www.zougla.gr, 2) ένα κείμενο από την ηλεκτρονική εφημερίδα www.romfea.gr και 3) σε Παράρτημα τα αναφερθέντα θαύματα του αγίου Νικολάου και αποσπάσματα από σχετικά με την ηθική κρίση δημοσιεύματα.
Αίγιον, 14 Δεκεμβρίου 2011
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Μεγάλη θλίψη μας προκάλεσε η ειδηση, ότι ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ.κ. Ιερώνυμος, συνοδευόμενος και από άλλους Αρχιερείς, στις 9 Δεκεμβρίου ε.έ. επισκέφθηκε στο Γραφείο της την Υπουργό Παιδείας κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, για να της ευχηθή τα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ με την ευκαιρία της ονομαστικής εορτής της!!!!!!! Τέτοιες επισκέψεις ούτε το επίσημο Πρωτόκολλο υπαγορεύει, ούτε η κοινή λογική επιτρέπει, ούτε και η σκοπιμότης των καιρών το ανέχεται! Πολλοί μας ερωτούν: Γιατί άραγε πήγε ο Αρχιεπίσκοπος στην κα Διαμαντοπούλου; Μήπως για να της ζητήσει "συγγνώμην" γι' αυτά που είπε στην Κοζάνη δυό μέρες πρίν ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων; Ή μήπως για να της ευχηθή χρόνια πολλά, ώστε να συνεχίσει το εθνικά καί θρησκευτικά καταστρεπτικό έργο της στο ταλαίπωρο Υπουργείο Παιδείας; Την απάντηση δώστε σεις, παρακαλώ.
1) το Video
Άστραψε και βρόντηξε ο μητροπολίτης Aμβρόσιος
Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 6 Δεκεμβρίου 2011, 14:17
2) Το σχετικό απόσπασμα από την Romfea.gr
Καλαβρύτων Αμβρόσιος: "Γίναμε ρεντίκολο και ρεζίλι των σκυλιών"
Πέμπτη, 08 Δεκέμβριος 2011
Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης - 02.34
Λάβρος κατά πάντων ήταν ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος, από τον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Κοζάνης στα πλαίσια του εορτασμού της πόλης.Ο κ. Αμβρόσιος στο πύρινο κήρυγμά του, μεταξύ άλλων τόνισε ότι «μια αιτία του εκπαμβισμού του λαού μας, είναι τα ΜΜΕ, τα οποία δεν λένε την αλήθεια αλλά αυτό που συμφέρει είτε τους κρατούντες, είτε σ΄ αυτούς που τους πληρώνουν…»Επίσης ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος, αναφέρθηκε και σε ένα χρονογράφημα που διάβασε σχετικά με την οικονομική κατάσταση της χώρας, το οποίο χαρακτηρίζει το οικονομικό σύστημα ως εξής: δικό μου, δικό μου, του κανενός, αλλά ποτέ δικό σου…Σε άλλο σημείο ο δυναμικός Ιεράρχης, τόνισε: «Ζητώ να με συγχωρέσετε γι΄αυτό που θα πω, αλλά γίναμε ρεντίκολο και ρεζίλι των σκυλιών».«Ενώ η κοινωνία είναι βαριά άρρωστη, οι συνταγές που μας δίνουν όσοι την κυβερνούν και την συγκροτούν είναι λανθασμένες. Άλλοτε είχαμε την πληρωμένη πορνεία, τώρα εισάγεται και η πληρωμένη εγκράτεια… Εκεί φτάσαμε! Αντί να εναντιωθούμε στην αμαρτία και τα πάθη μας, κοιτάμε και αυτό να το αντιμετωπίσουμε με το χρήμα, λατρεύουμε τον παρά – Θεό (σ.σ. παράδες)», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων.Ο Μητροπολίτης αναφέρθηκε και στο πρόσφατο περιστατικό που ο γονιός κακοποιούσε το πεντάχρονο κοριτσάκι του, κάνοντας λόγο για ακραία περιστατικά, αφού λίγες μέρες αργότερα σε μεγάλο νησί της Ελλάδος ένας παιδεραστής είχε δεκάδες θύματα.«Είναι μέλη της κοινωνίας, είναι ακραίες περιπτώσεις, αλλά αυτό δείχνει το σύστημα που μας κυβερνάει. Την νοοτροπία που αποκτήσαμε και γίναμε δούλοι και αιχμάλωτοι στα πάθη μας», ανέφερε ο κ. Αμβρόσιος.Αναφερόμενος στην κρίση ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων, σημείωσε ότι «σ’ αυτό τον δρόμο λοιπόν της κρίσεως που είναι μεγάλη και μπορεί να γίνει αφάνταστα μεγαλύτερη, μπορεί να πεινάσουμε και να διψάσουμε. Μπορεί βέβαια να μας καταπατήσουν και την γη μας».«Το φάρμακο σ΄αυτή την κρίση δεν είναι ούτε ο Όλι Ρεν, ούτε ο Σαρκοζί, ούτε η Μέρκελ, αλλά είναι η ευλάβεια μας προς τον Θεό. Η το ξεκαθαρίζουμε μέσα μας, και σωζόμαστε η όχι», υπογράμμισε ο κ. Αμβρόσιος.Τέλος ο Μητροπολίτης έστρεψε τα πυρά του προς την Υπουργό Παιδείας, την οποία βέβαια δεν κατονόμασε, αλλά ανέφερε ότι «ένα πρόσωπο που κατάγεται από τον τόπο σας, έκανε το μάθημα των θρησκευτικών προαιρετικό, το έκανε μάθημα θρησκειολογίας, που μας στερεί την δυνατότητα να έχουμε ιερείς και αυτό μας έχει δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα….»«Εξίσωσε τον νεκροθάφτη με τον παπά! Άλλη δουλειά κάνει όμως ο παπάς και άλλη ο νεκροθάφτης. Έχουμε λοιπόν ένα άθεο κράτος, το οποίο άρχισε πολύ βαθιά πίσω και που δεν τον καταλάβαμε.. Σήμερα όμως ήρθε η παγκοσμιοποίηση και το αποτελείωσε αυτό το σκοτεινό έργο», πρόσθεσε με στεντόρεια φωνή ο κ. Αμβρόσιος.
3) Δημοσιεύματα
Είναι πρόβλημα Δημοκρατίας!
Η τηλεόραση καταδυναστεύει τη συνείδησή μας!
Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα από τη συνέντευξη του τολμηρού ακαδημαϊκού καθηγητή, του ακμαίου παρά τα περίπου 100 χρόνια του Κωνσταντίνου Δεσποτόπουλου, στο "συν" των "Νέων".
«Όταν μίλησα κάποτε για τη Δημοκρατία, είπα ότι από τη στιγμή που υπάρχει τηλεόραση η Δημοκρατία είναι ελλειμματική και πως στοιχείο της Δημοκρατίας είναι η λεγόμενη ισηγορία. Ισηγορία θα πει να έχουν όλοι την ίδια ευχέρεια προκειμένου να εκφράσουν τη γνώμη τους.
Σήμερα ο κοινός άνθρωπος έχει τόση δύναμη προβολής της γνώμης του, όσο είναι το βεληνεκές της φωνής του. Ενώ οι άνθρωποι της τηλεόρασης έχουν τεράστιο βεληνεκές φωνής και ακροατήριο όχι μόνο μεγάλο, αλλά ποικίλο και ακαθόριστο. Ενα πρόβλημα της σημερινής Δημοκρατίας είναι πώς θα ελεγθεί η τηλεόραση ώστε να μην ασκούν τυραννία επί των πολλών εκείνοι που τη χειρίζονται. Θα έπρεπε να γίνεται αξιοκρατικά η επιλογή των ανθρώπων της. Με τη βιαστική προβολή λέξεων και νοημάτων η τηλεόραση καταδυναστεύει τη συνείδησή σου, σε υποτάσσει κατά κάποιον τρόπο σε μια αβασάνιστη αποδοχή εντυπώσεων και γνωμών που έχουν επιλεγεί από άλλους».
Πηγή: Το Παρόν 20/11/2011
Οι ευθύνες της τηλεόρασης
Ενας από τους βασικούς λόγους της παρακμής της χώρας είναι ο δυσανάλογα μεγάλος ρόλος που διαδραματίζουν στην πολιτική και τον δημόσιο διάλογο οι περίφημες τηλε-προσωπικότητες. Στη νεοελληνική τηλεοπτική δημοκρατία δοξάζονται πάντοτε οι «ειδικοί» χωρίς καμία περγαμηνή, οι παραδοξολόγοι, οι κραυγάζοντες και ενίοτε οι γραφικοί. Αυτούς έχουν αναδείξει τα τηλεοπτικά μας παράθυρα και τους στέλνουν μάλιστα στη Βουλή χάρη στην αναγνωρισιμότητά τους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως οι άνθρωποι που γνωρίζουν καλά ένα θέμα και δικαιούνται να έχουν σοβαρή άποψη απουσιάζουν από τον δημόσιο διάλογο. Η, με σπάνιες εξαιρέσεις, τηλεπανήγυρις στην οποία εκτιθέμεθα όλοι καθημερινώς έχει διαμορφώσει στρεβλές αξίες και πεποιθήσεις εδώ και πολλά χρόνια. Το έχουμε άλλωστε ξαναπεί, πως η χρεοκοπία της Ελλάδας δεν είναι μόνο οικονομική ή πολιτική και πως ευθύνες γι' αυτήν έχουν και η δημοσιογραφία και πολλοί άλλοι παράγοντες του δημοσίου βίου.
Η συγκινητική ιστορία ενός μικρού σκύλου στην Κίνα που έχει γίνει σύμβολο αφοσίωσης
 |
| Ο σκύλος αρνείται να εγκαταλείψει τον τάφο του αφεντικού του, έξω από το χωριό Πανιατούν της Κίνας |
Ανήκε στον Λάο Παν, έναν μοναχικό κινέζο χωρικό. Στην πραγματικότητα, ήταν η μοναδική του παρέα: ο Λάο δεν ήταν παντρεμένος και δεν είχε συγγενείς εν ζωή. Γείτονες τον εντόπισαν μία εβδομάδα αργότερα πλάι στο μνήμα του αφεντικού του, νηστικό όλες αυτές τις ημέρες. Μάταια προσπάθησαν να τον δελεάσουν ώστε να επιστρέψει στο χωριό.
Πηγή: Τα ΝΕΑ 25/11/2011
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Λιποθυμία από υποσιτισμό
Σοκ στην κοινωνία του Ηρακλείου έχει προκαλέσει το λιποθυμικό επεισόδιο μαθητή γυμνασίου λόγω υποσιτισμού.
Σοκ στην κοινωνία του Ηρακλείου έχει προκαλέσει το λιποθυμικό επεισόδιο μαθητή γυμνασίου λόγω υποσιτισμού. Σύμφωνα με στελέχη της εκπαιδευτικής κοινότητας, ο μαθητής αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία και ζήτησε άδεια για να φύγει από το σχολείο. Πριν όμως προλάβει να σηκωθεί, σωριάστηκε στο πάτωμα. Τόσο η καθηγήτριά του όσο και η γυμνάστρια έσπευσαν να του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες. Στο σχολείο κλήθηκε επειγόντως η μητέρα του, η οποία παραδέχτηκε ότι τα τέσσερα παιδιά της είχαν να φάνε δύο ημέρες. Η μητέρα είναι διαζευγμένη και προσπαθεί μόνη να μεγαλώσει τα αγόρια της, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Η είδηση συγκίνησε τον σύλλογο Πολυτέκνων, που ζήτησε να έρθει σε επαφή με την οικογένεια.
Πηγή: ΕΘΝΟΣ 30/11/2011
Πρωθυπουργός μιας ημέρας
Του Μάνου Πενθερουδάκη
ΕΣΤΙΑ 3/12/2011
Μετά τα τελευταία γεγονότα, που η ανακοίνωση ενός προσώπου ικανού για να χρισθεί πρωθυπουργός πέρασε από τα ονόματα όλης της Ελλάδος, ευρισκόμενος στο καφενείο του χωριού μου άκουσα κάποιον να λέει: «Ας ήμουν εγώ πρωθυπουργός για μια ημέρα και θα σου έλεγα τι θα έκανα. Από το άλφα ως το ωμέγα θα έφτανα». Και αμέσως εξήγγειλε το πρόγραμμά του:
Αλλαγή πλεύσης της χώρας, παρακαλώ μην συγχέτε τη λέξη με το παλαιό σύνθημα.
…..
…..
Οικονομικό σύστημα σύμφωνα με τη γενική απαίτηση αναδιανομής του πλούτου: δικό μου, δικό μου, δικό μου, του κανενός, αλλά ποτέ δικό σου!
...........
Ταπεινότητα προς όλους όσους ασκούν εξουσία πάσης μορφής, για να παραμένουν σεμνοί, αποδοτικοί και συνεργάσιμοι.
......
Ώριμος πλέον παραδίδω την εξουσία και παρακαλώ πιστέψτε με, ούτε για μια ημέρα πρωθυπουργός δεν θα ήθελα να βρεθώ!
Αυτά είπε ο Πρωθυπουργός της μιας ημέρας στο καφενείο του χωριού μου. Και σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, παραμένει πρώτος στο ερώτημα "ποιός είναι ο καταλληλότερος"...
*************
«Miserabile visum»
(οικτρόν το ειδείν)
Του Χαράλαμπου Μπαμπίλη
Δημοσιολόγου
Απόσπασμα
Στον πεζόδρομο, ανάμεσα στο Πανεπιστήμιο και την Ακαδημία Αθηνών, η πρώτη εικόνα είναι το «ανατολίτικο παζάρι», που έχει στηθεί εκεί. Όλος ο χώρος, από τον δρόμο μέχρι τα κτίρια, έχει καταληφθεί από παρανόμους μετανάστες οι οποίοι, πάνω σε σεντόνια, έχουν απλώσει την πραμάτεια τους από πάσης φύσεως προϊόντα-μαϊμούδες. Η απαράδεκτη αυτή εικόνα, συμπληρώνεται με τις τραγικές φιγούρες των ναρκομανών. Αυτοί οι ταλαίπωροι νέοι κυρίως, αγόρια και κορίτσια, κάνουν χρήση ναρκωτικών μπροστά στα μάτια των περαστικών, χωρίς καμμία συστολή ή φόβο. Τα ανθρώπινα αυτά ερείπια, περιφέρουν τις πληγές τους σε κοινή θέα. Είναι πραγματικά, οικτρόν το θέαμα.
Και για να συμπληρωθεί η εικόνα που περιγράψαμε, πρέπει κανείς να διαβάσει και τα εμπρησικά συνθήματα, που αναγράφονται στο κτίριο της Ακαδημίας Αθηνών. Όλη η πλευρά αυτού του κτιρίου είναι γεμάτη με συνθήματα που στάζουν μίσος και καταστροφική μανία. Δυστυχώς, όλες οι προσπάθειες που έκαναν, πρόσφατα, οι αρχές για να καθαρίσουν τα κτίρια της «Τριλογίας», απέβησαν μάταιες.
Το θέμα της διακίνησης και της χρήσης των ναρκωτικών, ούτως ή άλλως, είναι τεράστιο. Αποτελεί κοινωνική πληγή. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπισθεί. Κατά καιρούς, εξαγγέλθηκαν κάποια μέτρα, αλλά ακόμη λύση του προβλήματος, δεν έχει φανεί. Πρόσφατα, προτάθηκε να γίνου στα νοσοκομεία Ειδικές Μονάδες, από τις οποίες να χορηγούνται υποκατάστατα, για να «σπάσει» το κύκλωμα της διακίνησης των ναρκωτικών. Δεν ξέρουμε πότε το μέτρο αυτό θα εφαρμοσθεί και αν θα αποδώσει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι κάτι πρέπει να γίνει.
Διανύουμε μια περίοδο όπου, η οικονομική κρίση, έχει παραλύσει την ζωή της Χώρας μας. Η προσπάθεια όλων επικεντρώνεται, κυρίως, στην αντιμετώπισή της. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε όλα τα άλλα θέματα. Η κοινωνία είναι βαριά άρρωστη. Και η πόλη των Αθηνών πεθαίνει. Όσο καθυστερούμε να αντιδράσουμε τόσο θα χειροτερεύουν τα πράγματα. Αν αφυπνισθούμε σήμερα, ίσως, μπορέσουμε να σταματήσουμε αυτόν τον κατήφορο και αυτήν την καταστροφή, που συντελείται.
Πηγή: ΕΣΤΙΑ 3/12/2011
Υπόθεση παρθενίας
Με την πρώτη ματιά, η σχέση στόχου και μέσου μοιάζει να μην υφίσταται. Και όμως, κάποια «προχωρημένα» μυαλά στη Σιέρα Λεόνε νομίζουν ότι βρήκαν τη λύση για να περιορίσουν τις εφηβικές εγκυμοσύνες και προσφέρουν πενταετείς υποτροφίες, σε όσα κορίτσια διατηρήσουν την παρθενία τους, μέχρι να τελειώσουν το πανεπιστήμιο. Το δημοτικό συμβούλιο της πόλης Μπο, στα νότια της φτωχής αυτής χώρας, στη δυτική Αφρική, φιλοδοξεί ότι με αυτό το μέτρο το 80% των μαθητριών θα μείνει μακριά από το σεξ, καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών του κι έτσι θα περιοριστεί το πρόβλημα. Ωστόσο, η προσφορά και τα φιλόδοξα αποτελέσματά της προσέκρουσαν στις αντιρρήσεις των γονιών, στους οποίους δεν άρεσε καθόλου η ιδέα ότι τα κορίτσια τους θα εξετάζονται για να αποδεικνύεται η αγνότητά τους, αλλά και των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ - ΜΑΡΙΑ ΣΩΝΙΔΟΥ
***********
4) Από τα θαύματα του Αγίου Νικολάου
Ο Άγιος Νικόλαος προστάτης του Ατόμου, της Οικογένειας και της Κοινωνίας.
ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ: Ο Ναυαγός εις την Κωνσταντινούπολιν
«ΆΓΙΕ ΝΙΚΟΛΑΕ, βοήθει μοι»
Εις την Κωνσταντινούπολιν ήτο Χριστιανός τις ευλαβής και πιστός, καθ’ υπερβολήν αγαπών τον Όσιον Πατέρα ημών Νικόλαον και αμοιβαίως παρά του Αγίου Πατρός ημών Νικολάου αγαπώμενος. Ούτος λοιπόν, θέλων ποτέ να ταξιδεύση δι’ αναγκαίαν υπόθεσίν του, επήγε πρώτον εις τον Ναόν του Αγίου Νικολάου και πρσηυχήθη εκ βάθους καρδίας· έπειτα αποχαιρετήσας του συγγενείς και τους φίλους του, επιβιβάσθη εις το πλοιάριον. Κατά δε την ενάτην ώραν της νυκτός ηγέρθησαν οι ναύται, όπως στρέψωσι τα ιστία, μεταβληθέντος του ανέμου· ηγέρθη δε και ο ευλαβέστατος εκείνος άνθρωπος δια να υπάγη προς ανάγκην του· επειδή όμως οι ναύται κατεγίνοντο εις την στροφήν των ιστίων, περιπλεχθείς ο Χριστιανός εκείνος και συμποδισθείς (καθώς τούτο συνήθως συμβαίνει εις τοιαύτας περιπτώσεις), έπεσεν εις την θάλασσαν. Οι ναύται, αν και αντελήφθησαν το γενόμενον, δεν ηδυνήθησαν να μεταχειρισθώσιν ουδέν μέσον όπως ανσύρωσιν εκ της θαλάσσης τον άνθρωπον, αφ’ ενός μεν διότι ήτο σκότος βαθύτατον, αφ’ ετέρου δε διότι ο άνεμος έπνεε βιαιότερα και εβίαζε το πλοίον προς τα πρόσω. Όθεν καθήμενοι εθρήνουν λυπούμενοι και έκλαιον δια τον πικρόν θάνατον του ανδρός.
Ο δε Χριστιανός εκείνος, πεσών εις την θάλασσαν ενδεδυμένος καθώς ήτο με όλα τα ενδύματα του και καταποντιζόμενος εις τον βυθόν του πελάγους, ενεθυμηθη και έλεγε νοερώς· «Άγιε Νικόλαε, βοήθει μοι». Φωνάζων δε νοερώς την φωνήν ταύτην, ώ του θαύματος! Πολλά και αακατανόητα είναι τα θαυμάσιά σου, Κύριε! Ευρέθη εν τω μέσω του οίκου του, μη αισθανθείς δε τούτο ενόμιζεν ότι ευρίσκεται ακόμη εις τον βυθόν της θαλάσσης. Όθεν και εκεί εφώναζεν όχι πλέον νοερώς, αλλ’ αισθητώς· «Άγιε Νικόλαε, βοήθει μοι». Οι δε άνθρωποι της οικίας του ακούοντες τα φωνάς του εγερθέντες ήναψαν φως· αλλά και οι γείτονες και οι έξωθεν ακούσαντες, εξηγέρθησαν, και έτρεξαν και εκείνοι και βλεπουσιν αυτόν μεν εις το μέσον της οικίας του εστώτα και κράζοντα, ύδωρ δε πολύ της θαλλάσσης να τρέχη από τα ενδύματα τα οποία εφόρει· όθεν εκ του θαυμασμού των και της εκστάσεως έμειναν άφωνοι και σιωπηλοί, αγνοούντες τι να είπωσιν.
**************
ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Ο πτωχεύσας πλούσιος και οι τρεις πανέμορφες θυγατέρες
Τον καιρόν εκείνον ήτο εις πολύ πλούσιος άνθρωπος, όστις είχε τρείς θυγατέρας παρθένους, κατά πολύ ωραίας. Από φθόνον δε του εχθρού ο άνθρωπος αυτός έφθασεν εις μεγάλην πτωχείαν και απεφάσισε να βάλη τας θυγατέρας του εις πορνείον, ίνα δια του μέσου αυτού προσπορίζωνται και οι τέσσαρες τα προς το ζην αναγκαία. και ο μεν πατήρ των θυγατέρων εκείνων ούτως απεφάσισε να πράξη· ο δε πανάγαθος Θεός, ο γινώσκων τα κρύφια των καρδιών, θέλων να ελευθερώση τας τρείς εκείνας ψυχάς εκ της κολάσεως, έτι δε και να φανερωθή και η κρυπτή αρετή του Αγίου, τι ωκονόμησεν; Κατά την ιδίαν εκείνην ημέραν, κατά την οποίαν εφανέρωσεν ο πατήρ αυτός την βουλήν του, το έμαθε και ο Άγιος Νικόλαος· όθεν έσπευσεν ευθύς να σώση τας ψυχάς αυτάς και δέσας εις εν μανδήλιον τριακόσια φλωρία, επήγε κρυφίως την ιδίαν εκείνην νύκτα και ρίψας αυτά εκ τίνος θυρίδος εις τον οίκον του πτωχεύασαντος πλουσίου ευθύς ανεχώρησε δια να μη φανερωθή εις κανένα, διότι απέφευγε τον έπαινον των ανθρώπν και μόνον ίνα αρέση εις τον Θεόν επεθύμει, διότι ήκουε του ιερού Ευαγγελίου λέγοντος· «Σου δε ποιούντος ελημοσύνην, μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου» (Ματθ. Γ΄3) ήτοι, όταν πράττης την ελημοσύνην, να μη το γνωρίζη κανείς.
Και ο μεν Άγιος Νικόλαος ούτως εν τω κρυπτώ εποίησε την ελεημοσύνην· ο δε πατήρ εκείνος, εγερθείς την πρωΐαν εκ του ύπνου, βλέπει εντός της οικίας του το μανδήλιον δεδεμένον και λαβών αυτό εις τας χείρας του το έλυσε και βλέπει τα φλωρία· όθεν μείνας εκστατικός έτριβε τους οφθαλμούς του μη πιστεύων εις το γεγονός. Μετρήσας δε τα φλωρία εύρεν αυτά ακριβώς τριακόσια. Ποία αισθήματα νομίζετε να επλημμύρισαν την ψυχήν του την ώραν εκείνην; Έχαιρε μεν δια το καλόν, που του έγινεν, ήθελε δε να μάθη και ποιος να ήτο ο τούτο πράξας· μη γνωρίζων όως τον ευεργέτην ηυχαρίστει τον Θεόν. Παρευθύς λοιπόν την ημέραν εκείνην ενύμφευσε την μεγαλυτέραν θυγατέρα του μετά τίνος πλουσίου της πόλεως εκείνης, ελπίζων εις τον Θεόν, ότι Εκείνος, όστις ωκονόμησε την προίκα της πρώτης, Αυτός θα φροντίση και δια την προίκα των άλλων δύο. Και ο μεν πατήρ εκείνος ούτως έπραξεν· ο δε Άγιος, βλέπων ότι εις καλόν μετεχειρίσθη τα χρήματα και εγένετο ως ο Θεός ήθελεν, αμέσως την δευτέραν νύκτα δένει εις έτερον μανδήλιον αλλά τριακόσια φλωρία και έρριψε δια νυκτός και ταύτα εκ της ιδίας θυρίδος. Εγερθείς το πρωΐ ο πατήρ των θυγατέρων εκείνων εκ του ύπνου, βλέπει έτερον μανδήλιον με άλλα τριακόσια φλωρία. Όθεν θαυμάζων εις το γεγονός εσκέπτετο τις να ήτο ο πράττων την τοσαύτην καλωσύνην και μετά δακρύων παρεκάλει τον Θεόν και έλεγε· «Θεέ και Κύριε του ελέους, ο οικονομών την του ανθρώπου σωτηρίαν, ο μη θέλων τον θάνατον του αμαρτωλού εως του επιστρέψαι και ζην αυτόν, ο εκ των ουρανών καταβάς διά τας αμαρτίας ημών, δείξον εις εμέ τον πιστόν σου δούλον τον εμόν ευεργέτην, δια να γωνρίσω ποιος είναι αυτός όστις πράττων εις εμέ την τοσαύτην ελεημοσύνη με ήρπασεν από τας χείρας του διαβόλου». Ταύτα λέγων ήλπιζε να γνωρίση τον ευεργέτην· όθεν ενύμφευσε και την δευτέραν θυγατέρα, ελπίζων εις τον Θεόν, ότι ο οικονομήσας δια τας δύο θυγατέρας αυτού, θέλει οικονομήσει και διά την τρίτην.
Από την ημέραν ταύτην επρόσεχε πάντοτε, αν έλθη ο ευεργέτης του, να τρέξη να ιδη ποιος είναο οποιών την ελεημοσύνην. Ο δε Άγιος Νικόλαος, βλέπων ότι ενύμφευσε και την δευτέραν θυγατέρα του, ηθέλησε να τελειώση τω καλόν· όθεν έδεσε πάλιν εις έτερον μανδήλιον αλλά τριακόσια φλωρίακαι έρριψε και αυτά κρυφίως νύκτα τινά εκ της αυτής θυρίδος. Ο δε πατήρ των θυγατέρων προσέχων ήκουσε τονκτύπον των φλωρίων και ανοίξας αμέσως την θύραν, έτρεξε να φθάση τον Άγιον, όστις εννοήσας ότι τον αντελήφθησαν έσπευδε να φύγη. Τρέχοντες δε και οι δύο, έξθασεν ο άνθρωπος εκείνος τον Άγιον και γνωρίσας αυτόν, διότι ήτο πασίγνωστος εκ τε της αρετής και του γένους του, έπεσεν εις τους πόδας του και μετά δακρύων του έλεγεν· «Ευχαριστώσε, δούλε του Θεού, ότι με ελυπήθης τον ταλαίπωρον και έκαμες την ελεημοσύνην ταύττην εις εμέ τον άθλιον· εάν δεν επρόφθανες ηθέλομεν χαθή ψυχικώς προς αυτόν· «Δια την καλωσύνην την οποίαν έκαμα εις σε δεν θέλω να είπης εις ουδένα τίποτε εν όσω ζώ. Δια τούτο σε καθιστώ υπεύθυνον ενώπιον του Θεού». Ταύτα δε είπων ο Άγιος ανεχώρησεν αμέσως απ’ αυτού. Την επαύριον ο πατήρ εκείνος ενύμφευσε και την τρίτην θυγατέρα του καλώς και διήλθε το υπόλοιπον της ζωής του εν ειρήνη δοξάζων τον Θεόν.
**************
ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Το καράβι με στάρι
«Πείνα μεγάλη εγένετο ποτέ εις την Λυκίαν, ομοίαν της οποίας δεν ενεθυμούντο ποτέ οι άνθρωποι και πολύ εστενοχωρούντο· τα Μύρα, η επαρχία του Αγίου, εκινδύνευε να καταστραφή. Αλλ’ ο Άγιος, λυπούμενος το ποίμνιόν του, τι ενήργησε; Πλοίαρχος τις εφόρτωσε το πλοίον του σίτον δια την Γαλλίαν, κατά δε την νύκτα φαίνεται εις αυτόν ο Άγιος Νικόλαος καθ’ ύπνον και του λέγει: «Τον σίτον να τον υπάγης εις τα Μύρα της Λυκίας και όχι εις την Γαλλίαν, διότι εκεί είναι πείνα μεγάλη και θα τον εξοδεύσης με μεγάλην τιμήν και γρήγορα· λάβε δε και ως αρραβώνα τρία φλωρία και όταν φθάσης, λαμβάνεις και τα υπόλοιπα χρήματα». Εξυπνήσας την πρωΐαν ο πλοίαρχος εύρεν εις τας χείρας του τα νομίσματα και διηγηθείς τούτο εις τους ναύτας, έδειξε και τα νομίσματα. Όθεν ανεχώρησαν δια τα Μύρα της Λυκίας, διότι ηννόησεν ο πλοίαρχος ότι ήτο εκ Θεού τούτο και ότι ήθελον ωφεληθή. Φθάσαντες δε εις τα Μύρα επώλησαν τον σίτον με μεγάλην ωφέλιαν, οι δε άνθρωποι του τόπου εκείνου εδόξανον τον Θεόν, όστις φροντίζει δια τους εις αυτόν ελπίζοντας.»
(Πηγή: Ο Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, 6 Δεκεμβρίου, Έκδοση Μοναχού Βίκτωρος Ματθαίου, Αθηήναι 1966 σελ 208 κε).