ΥΨΩΣΤΕ ΤΑ ΛΑΒΑΡΑ!
ΚΗΡΥΞΤΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ
ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ!
Δια του
Δελτίου Tύπου της 6ης Ιουλίου ε.έ. η Διαρκής Ιερά Σύνοδος μας γνωστοποίησε
τον καταρτισθέντα πίνακα των θεμάτων, τα οποία πρόκειται να εξετάσει η Ιεραρχία
κατά τον προσεχή Οκτώβριο, η οποία θα συνεδριάσει από 2 έως 5 Οκτωβρίου 2012, είναι δε τα παρακάτω:.
- «Η ποιμαντική της Εκκλησίας στην εποχή των μνημονίων».
- «Οι δυσκολίες της Εκκλησίας κατά την άσκηση της ποιμαντικής Της» και
- «Εκκλησία, νέες αντιλήψεις και νέα τεχνολογία».
Ατενίζοντας τα θέματα αυτά η
επισκοπική μας καρδιά τρώθηκε! Πληγώθηκε, καί πολύ μάλιστα, διότι, καθ’ ον χρόνον η πίστη διώκεται
και η Ελλάδα χάνεται, εμείς οι Ταγοί της Εκκλησίας μοιάζουμε σαν νά μένουμε απαθείς καί με αδιαφορία «να χτενιζόμαστε»!
Τρέχουμε
π.χ για να υποδεχθούμε τον Οικουμενικό Πατριάρχη, διοργανώνουμε τελετές
υποδοχής, που θυμίζουν τους θριάμβους της Ρωμαϊκής εποχής, συνωστιζόμαστε για
το ποιος θα κερδίσει την εύνοιά Του, είμεθα σπάταλοι στο λιβάνισμα, ξοδεύουμε κάποιες δεκάδες χιλιάδες ευρώ, προκαλούμε θόρυβο, με όλα αυτά δε όχι μόνο προδίδουμε την πρωτοχριστιανική απλότητα, αλλά και σκανδαλίζουμε τον Λαό! Άσφαλώς όλα αυτά δεν τα απαιτεί ο Πατριάρχης μας, πλήν όμως και δεν τα αποστρέφεται, δέν τα καταδικάζει, ούτε και τα απαγορεύει!
Πολύ π.χ. μας λυπεί το γεγονός, ότι συχνά διαβάζουμε αιχμηρά επικριτικά σχόλια για τον Πατριάρχη μας! Δεν φταίνε μόνο οι άλλοι! Καί ο ίδιος δεν πρέπει να εκτίθεται με τά συχνά ταξίδια Του στην Ελλάδα, αλλά και με τις πολυπληθείς ακολουθίες Του! Με τον τρόπο αυτό δίδει αφορμή σέ πικρόχολα σχόλια! Δήτε π.χ. τι έγραψε η εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος" στο κύριο άρθρο της 6ης Ιουλίου ε.έ. Παραλληλίζει τόν Πατριάρχη μας με τον Πάπα της Ρώμης καί γράφει:
"Ο Πάπας λοιπόν κυρίαρχος πάντων, στον οποίο υποκλίνονται και οι Ορθόδοξοι επίσκοποι (εννοεί τόν Σεβ. Μητροπολίτη Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, ο οποίος πολύ πρόσφατα, επισκεφθείς τη Ρώμη, και υποκλίθηκε στον Πάπα και το χέρι του Πάπα ασπάσθηκε) αιτούμενοι την ευλογία του! Μήπως όμως και στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο δεν υποκλίνεται αδιακρίτως πλειάδα Ορθοδόξων επισκόπων τιμώντας τον περίπου με τιμές και λόγους, που ταιριάζουν προς ένα Πάπα; Το πρωτείο τιμής του Οικουμενικού Πατριάρχου πρακτικά φαίνεται να μη διαφέρει πολύ από το πρωτείο εξουσίας του Πάπα" της Ρώμης!Απορρίπτουμε, λοιπόν, αναφανδόν αυτήν την πολυτέλεια, την δουλοπρέπεια και την σπατάλη! Ο κόσμος καίγεται, κι εμείς .........χτενιζόμαστε! Και τούτο υποστηρίζουμε, καθ' όσον πουθενά, μέσα από τα θέματα που ώρισεν η ΔΙΣ, δεν μεταδίδεται μια ΑΓΩΝΙΑ.
Πουθενά
δεν φαίνεται να θίγωνται οι υπαίτιοι! Πουθενά δεν φαίνεται διάθεση μάχης! Ώστε
λοιπόν και εκείνοι, δηλ.οι πολιτικοί, μπορούν να συνεχίζουν το καταστρεπτικό τους
έργο (π.χ. το γκρέμισμα της Πίστεως, την ανάδειξη των ψευδο-θρησκειών κλπ) κι
εμείς, δηλ. οι της Εκκλησίας, να προσαρμοζόμαστε με σχετική άνεση στις νέες συνθήκες!
Πώς
αλλοιώς να διαβάσω το θέμα για τις δυσκολίες της Εκκλησίας κατά την άσκηση της
ποιμαντικής της;
Όλα
αυτά μας οδήγησαν σε μία αγανάκτηση και εξέγερση, εξέγερση και διέργεση ψυχική, εσωτερική!
Για δεύτερη φορά καταγράψαμε
την αγωνία μας σ’ ένα χαρτί, συντάξαμε δηλ. μια αναφορά, την οποία και ταχυδρομήσαμε στους αρμοδίους της
εκκλησιαστικής Διοικήσεως. Για δεύτερη φορά προτείναμε θέματα καυτά της επικαιρότητος. Την πρώτη φορά με την από 16 Φεβρουαρίου ε.έ. αναφορά μας ζητήσαμε την σύγκληση της Ιεραρχίας για να ασχοληθή με τά θέματα α) της οικουμενικής Κινήσεως, β) της Μεταπατερικής Θεολογίας καί γ) της μεταγλωττίσεως των λειτουργικών κειμένων. Η ΔΙΣ όχι μόνον δεν ασχολήθηκε με αυτά, αλλά και δεν καταδέχθηκε να μας τιμήσει με μιά έστω και τυπική απάντηση της. ΜΑΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΕ! ΜΑΣ ΑΓΝΟΗΣΕ! Στό καλάθι των αχρήστων έρριψε τήν αναφορά ενός εκ των παλαιοτέρων Αρχιερέων Μελών της! Τριάντα έξι (36) χρόνια συμπληρώσαμε ως Αρχιερεύς!
Θα
μας ακούσουν άραγε τώρα; Μακάρι! Εμείς, για να είμαστε ειρηνικοί με τη συνείδησή μας,
πράττοντας το κατά δύναμη, προβαίνουμε σήμερα στις εξής δύο πρόσθετες ενέργειες.
- Διαβιβάζουμε το κείμενο της δεύτερης αναφοράς-διαμαρτυρίας μας προς τους Σεβ. Μητροπολίτες της Εκκλησίας της "Ελλάδος, προκειμένου νά λάβουν γνώση.
- Καταφεύγουμε και στο χριστεπώνυμο Πλήρωμα, στο Λαό του Θεού, στους πιστούς, στα τέκνα της Εκκλησίας, για να μεταδώσουμε και σ' αυτά την αγωνία της ψυχής μας. Προβαίνουμε δηλ. στην παρούσα ανάρτηση, στο προσωπικό μας blog, χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες που μας δίδει το διαδίκτυο. Μακάρι κάποιοι να ακούσουν την αγωνιώδη κραυγή μας: «Άγιοι Πατέρες, υψώστε τα Λάβαρα! Κηρύξτε την έναρξη της μάχης υπέρ της πίστεως!»
Αίγιον, 16 Ιουλίου 2012
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
ΣΗΜ. Ζητάμε συγγνώμην για τη χρήση της απλής καθαρεύουσας στο έγγραφό μας. Είναι η εκκλησιαστική γλώσσα, την οποίαν δεν πρέπει να χάσουμε.
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
ΣΗΜ. Ζητάμε συγγνώμην για τη χρήση της απλής καθαρεύουσας στο έγγραφό μας. Είναι η εκκλησιαστική γλώσσα, την οποίαν δεν πρέπει να χάσουμε.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Εν Αιγίω τη 7η Ιουλίου 2012
Προς την
Διαρκή Ιεράν Σύνοδον
της Εκκλησίας της Ελλάδος
Ιω. Γενναδίου,
14
115 21 ΑΘΗΝΑΣ
Μακαριώτατε άγιε Πρόεδρε,
Σεβασμιώτατοι
εν Χριστώ Αδελφοί,
Μετά
προσοχής ανέγνωμεν τον πίνακα των δια του Δελτίου Τύπου της 6ης Ιουλίου ε.ε. γνωστοποιηθέντων ημίν θεμάτων, τα οποία πρόκειται
να απασχολήσουν την σεπτήν Ιεραρχίαν κατά την τακτικήν αυτής Σύνοδον του προσεχούς
Οκτωβρίου ε.ε.
Ευχαριστούμεν θερμώς δια την προς ημάς γνωστοποίησίν των. Επιτρέψατε όμως εις ημάς να
παρατηρήσωμεν ευλαβώς, ότι τα θέματα ταύτα εν πολλοίς δεν εγγίζουν και δεν προσεγγίζουν
καυτά τινα ζητήματα της εποχής μας, εποχής εγκαθιδρύσεως ενός κοσμικού, δηλ. αθρήσκου
και αθέου Κράτους εις την σύγχρονον Ελλάδα.
1. Ας αφήσωμεν κατά μέρος «το ηδύοσμον και άνηθον και το κύμινον»!
Ταπεινώς φρονούμεν, ότι σήμερον δεν αποτελεί
προέχον δια την Εκκλησίαν μας πρόβλημα «η
ποιμαντική της Εκκλησίας στην εποχή των μνημονίων»,
θέμα το οποίον αφεύκτως παραπέμπει εις την περαιτέρω ανάπτυξιν του κοινωνικού
έργου της Μητρός Εκκλησίας! Αντιθέτως αποτελεί προέχον ζήτημα η θρησκευτική διαπαιδαγώγησις των νέων -κατά
την επιταγήν του άρθρου 16 παρ. 2 του ισχύοντος Συντάγματος-, επιταγήν την οποίαν
συστηματικώς παρεβίαζον και εξακολουθούν να παραβιάζουν οι κατά τα τελευταία έτη
διατελέσαντες Υπουργοί της Παιδείας και .......ολίγον των θρησκευμάτων.
«Η
Παιδεία, καθώς επιτάσσει
το Σύνταγμα, αποτελεί βασικήν αποστολήν του
Κράτους, έχει δε ως σκοπόν την ηθικήν, πνευματικήν, επαγγελματικήν και φυσικήν αγωγήν
των Ελλήνων, την ανάπτυξιν της εθνικής
και θρησκευτικής συνειδήσεως ....» (ενθ. ανωτ.).
Περιττόν να
υπομνήσωμεν εις την αγάπην Σας, ότι η Πανελλήνια Ένωσις Θεολόγων, δια
παραστάσεως των Μελών του Δ.Σ. της, ενώπιον Υμών κατά την 4ην Μαΐου ε.ε.,
ανέπτυξεν εγκύρως και υπευθύνως τας ανησυχίας της δια τα εκπαιδευτικά Προγράμματα
εις τα Σχολεία της 1ης και 2ας Βαθμίδος. Με πειστικά επιχειρήματα καταδεικνύει,
ότι το Εκπαιδευτικόν Πρόγραμμα έχει απομακρυνθή από την βασικήν επιταγήν του Συντάγματος,
το οποίον ως σκοπόν της Παιδείας, όπως και
πάλιν ετονίσαμεν ανωτέρω, ορίζει: "την ηθικήν, πνευματικήν, ....αγωγήν
των Ελλήνων, την ανάπτυξιν της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως....».
Επιτρέψατέ
μας επί πλέον να Σας παραπέμψωμεν εις το από 4ης Ιουλίου ε.ε. ΥΠΟΜΝΗΜΑ, όπερ ωσαύτως
υπεβλήθη προς Υμάς εκ μέρους του Ελλογιμ. κ. Ηρακλή Ρεράκη, Καθηγητού της Παιδαγωγικής εις το Αριστοτέλειον Πανεπιστήμιον Θεσσαλονίκης
με θέμα «Νέο Πιλοτικό Πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά και Οδηγός Εκπαι-δευτικού»! «Στο όνομα της δήθεν πολυπολιτισμικότητας χάνει πλέον τον όρθόδοξο προσανατολισμό
του» το σχολείο, γράφει. Και προσθέτει:
«....Δεν υπάρχει πλέον στο Μάθημα των Θρησκευτικών
....η πίστη, η αναφορά στο Θεό, καθώς και η εν Χριστώ θεμελίωση του τρόπου ζωής
του ανθρώπου. Ο Ιησούς Χριστός θεωρείται πλέον και προβάλλεται στους μαθητές, όχι
ω Θεάνθρωπος και Σωτήρας και Λυτρωτής, αλλά ως ένας απλός δάσκαλος, δίπλα στο Μωάμεθ,
το Βούδα και τον Κομφούκιο»!
Δεν είναι δυνατόν πιστά της Εκκλησίας τέκνα
να αγωνιούν περισσότερον ημών, των εξ ορισμού υπερασπιστών της πίστεως και φρουρών
της Ορθοδοξίας! Δεν είναι δυνατόν πιστοί ως είναι τα Μέλη της Π.Ε.Θ., ο κ. Ρεράκης,
πολλοί άλλοι εκπαιδευτικοί λειτουργοί, Κληρικοί και πιστά Μέλη της Εκκλησίας μας να αγωνιούν δια τα τεκταινόμενα, ημείς δε να ασχολούμεθα
με θέματα ανούσια, δευτερεύοντα, ουδέτερα!
2. Ας μη παραβλέπωμεν προτάσεις Σεβ. Αρχιερέων,
γενομένας επί ζωτικής σημασίας θεμάτων.
·
Ο Παναγιώτατος
Μητροπολίτης Θεσαλονίκης κ. Άνθιμος, δια της από 14ης Ιουνί-ου αναφοράς του, εζήτησε την
έκτακτον Σύγκλησιν της Ιεραρχίας,
τονίσας τα εξής: «Κατά την παρούσαν συγκυρίαν,
αι εξελίξεις, αι οποίαι αφορούν εις τον εθνικόν, κοινωνικόν και πνευματικόν βίον του λαού μας, ο οποίος αποτελεί και το λογικόν
ποίμνιον της αγίας ημών Εκκλησίας, είναι ακαθόριστοι και άκρως επικίνδυνοι», επρότεινε
δε εξ (6) καυτά θέματα προς συζήτησιν. Ίδού τινά εξ αυτών:
·
Η ενότης
της Εκκλησίας, ως παράγων ενότητος του Ελληνικού Λαού.
·
Η σύγχρονος
αθεΐα ως παράγων κοινωνικής εκτροπής....
·
Προβληματισμοί
...δια την θέσιν της πίστεως εις την Εκπαίδευσιν Εκκλησία, ιερός Κλήρος, Χειροτονίαι κληρικών.
3. Περιορισμοί του Νόμου εις τον διορισμόν νέων
Εφημερίων.
Η υπό της προηγουμένης Κυβερνήσεως ψηφισθείσα
διάταξις Νόμου περί περιορι-σμου των νέων διορισμών κατά την αναλογίαν ένας προς δέκα (1/10), εφαρμοζομένη και
δια την Εκκλησίαν άνευ διακρίσεως, μέλλει να συρρικνώση το εφημεριακόν δυναμικόν
της Εκκλησίας μας εις απελπιστικά όρια επί ζημία κυρίως του χριστεπωνύμου Πληρώματος!
Το πρόβλημα θα κατανοηθή κατά την πρόοδον
του χρόνου! Εάν, δια να ομιλήσω-μεν υποθετικώς, μετά μίαν δεκαετίαν έχουν συνταξιοδοτηθή
οκτακόσιοι (800) Εφημέριοι, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ποσώς βέβαιον, ότι θα έχουν διορισθή ογδοήκοντα
(80) νέοι ιερείς προς εξυπηρέτησιν των υφισταμένων εφημεριακών κενών! Δεν είναι
βέβαιον, καθ’όσον δεν έχει ορισθή, ότι ειδικώς δια την Εκκλησίαν της Ελλάδος από
τον Οργανισμόν της Εκκλησίας θα εξέρχωνται δέκα (10) Εφημέριοι, αυτοδικαίως δε θα
εισέρχεται ένας (1) νέος! Άρα υπό τα δεδομένα της σήμερον ουδέ αι καθ’υπόθεσιν υπολογισθείσαι
ογδοήκοντα (80) θέσεις είναι βέβαιον, ότι θα έχουν δοθή εις την Εκκλησίαν.
Τούτων ούτως εχόντων, αληθώς απορούμεν διατί
η Ιερά Σύνοδος ουδέποτε μέχρι σήμερον έθεσεν -ου μόνον εναργώς αλλά και σθεναρώς- το πρόβλημα τούτο εις την Πολιτείαν! Ουδείς άραγε
εξ ημών ηνωχλήθη εκ της ισοπεδώσεως του ιερού θεσμού του ιερέως; Ο ιερεύς έως χθες
ήτο θρησκευτικός λειτουργός! Σήμερον
-φευ- λογίζεται κρατικός υπάλληλος! Άρα
το άθεον Κράτος, το οποίον ολίγον κατ’ολίγον οικοδομείται σήμερον εις την σύγχρονον
Ελλάδα, κατώρθωσε να ισοσκελίση τα μεγέθη! Ηρνήθη
την θείαν αποστολήν και ιδιότητα του Ορθοδόξου ιερέως! Εκ της υψηλής θέσεώς
του ως «λειτουργού των ιερών Μυστηρίων», η ως
«Θεού περιπολούντος εν σαρκί» κατά τον Μέγα Αθανάσιον, τον υπεβίβασεν εις
«πάστορα», κατά την προτεσταντικήν αντίληψιν,
δηλ. εις κρατικόν λειτουργόν! Ούτω λοιπόν εις ένα Κοιμητήριον ο εκεί διακονών Εφημέ-ριος
και ο διωρισμένος Νεκροθάπτης κατέστησαν ισάξιοι, ισόκυροι και ισότιμοι! Αδιακρίτως λοιπόν πρέπει να συνταξιοδοτηθούν δέκα
«παπάδες η νεκροθάπτες», δια να διορισθή ένας είτε Εφημέριος, είτε νεκροθάπτης!
Δηλ. ένας λειτουργός του Υψίστου η εργάτης του Δήμου!
Ταπεινώς φρονούμεν, ότι οφείλομεν αμέσως,
«έδώ και τώρα», άνευ μηδεμιάς περαιτέρω αναβολής να διασκεφθώμεν περί του ζητήματος
τούτου και να λάβωμεν απο-φάσεις. Άρα το θέμα τούτο είναι ανάγκη, όπως συμπεριληφθή
εις τα θέματα της προσεχούς Συνελεύσεως της σεπτής Ιεραρχίας.
4. Η περιώνυμος «Κάρτα του Πολίτη»!
Έτερον, επίκαιρον και καυτόν, ζήτημα είναι
η καθιέρωσις της «Κάρτας του Πολίτη», ήτις ως ανεκοινώθη, πρόκειται να τεθή εις ισχύν από
του προσεχούς Σεπτεμβρίου. Ημείς οι Αρχιερείς δεν έχομεν χαράξει κοινήν γραμμήν
πλεύσεως! Οι πιστοί μας όμως αγωνιούν! Οι απόψεις κληρικών τε και λαϊκών διΐστανται
σήμερον! Το χριστεπώνυμον πλήρωμα ευρίσκεται εις σύγχυσιν! Δια ταύτα πάντα επείγει,
λοιπόν, να καθορίσωμεν Ημείς εν Συνόδω την επίσημον θέσιν της Εκκλησίας, άλλως μερικοί
πρεσβύτεροι και λαϊκοί, ζηλωταί η και μη,
θα έχουν το προνόμιον να χαράσσουν την γραμμήν πλεύσεως, ορθήν η λανθασμένην! Εν
άλλοις λόγοις, συμπληρώνουν το παρ’ημών προκαλούμενον κενόν.
5.
Δια της δουλοπρεπείας ενίων εξ ημών, συνευδοκούντος του Οικουμενικού Πατριάρχου, κινδυνεύει η συνοχή της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας
της Ελλάδος!
1. Τέλος, ταπεινώς φρονούμεν ότι ενώπιον ημών
προβάλλει οσημέραι και περισσότερον απειλιτικόν το ζήτημα της καταλύσεως της αυτοκεφαλίας και της ανεξαρτησίας της Εκκλησίας μας! Την κατάργησίν
της επιβουλεύεται -δυστυχώς- ο Παναγιώτατος
Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος με τας συνεχείς ποιμαντικάς
επισκέψεις Του εις τον Ελλαδικόν χώρον. Δι αὐτῶν, συν τοις άλλοις, προκαλείται σκανδαλισμός
της συνειδήσεως των πιστών με τας εκασταχού διωργανουμένας πολυδαπάνους και χλιδής ου της τυχούσης, προκλητικάς
τελετάς υποδοχής του σεπτού Προσώπου Του εδώ και εκεί άνά την Χώραν εις καιρούς
εσχάτης ενδοίας! Εις τούτο είτε συντελούν ενεργώς δια της προσκλήσεως προς τον Παναγιώτατον
και της διοργανώσεως των τελετών υποδοχής, είτε συνευδοκούν εμμέσως δια της συμμετοχής των, είτε συμβάλλουν δια της σιωπής
των, είτε προσθέτουν εκδουλεύσεις δια τινος δουλοπρεπούς συμπερι-φοράς των σεβάσμια
Μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας μας. Ταύτα
πάντα αφ’ενός μεν εκτρέφουν, δυστυχώς, φρούδα
όνειρα εις τον Πατριάρχην, τον ζηλώσαντα το μεγαλείον του Πάπα της Δύσεως, και
άρα και του Ημετέρου Προκαθημένου φερομένου και συμπεριφερομένου ως κοσμικού Άρχοντος,
αφ’ ετέρου δε θέτουν εις κίνδυνον την ενότητα
των Ιεραρχών της Εκκλησίας μας, οίτινες αυτομάτως, ως μη ώφειλε, διαχωρίζονται
εις Πατριαρχικούς και Αντιπατριαρχικούς Μητροπολίτας! Και ιδού ενδείξεις τινες:
2. Κατά την πρόσφατον επίσκεψίν Του εις την
Κοζάνην ο Παναγιώτατος Πατριάρχης ηκούσθη να λέγη περίπου τα εξής απαράδεκτα. «Χαιρόμαστε
που εδώ στις Νέες Χώρες! Λογοδοτείτε σ' εμάς και σας έχουμε παραχωρήσει τη διοίκηση
με την πατριαρχική πράξη του 1928…»! Αυτά είπεν,
όταν Τον υποδέχθηκαν εις την Κοζάνην, ανοίγοντας
με ολίγας μόνον λέξεις την γνωστήν ιστορίαν με τον μακαριστόν Χριστόδουλον περί
των «Νέων Χωρών» και της διενέξεως περί της ισχύος της «Πατριαρχικής και Συνοδικής
Πράξεως του έτους 1928 ......» κ.λπ., δδια να υπομνήση το «ποιός κάνει κουμάντο
στις Νέες Χώρες», όπως επί λέξει εδημοσίευε η εφημερίδα ΤΟ ΠΑΡΟΝ ( της
1ης.07.2012)
Εξ άλλου εις την πόλιν της Καστορίας, παρασταθέντες
και συλλειτουργήσαντες Μητροπολίται, Μέλη της
Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος (της τε Παλαιάς Ελλά-δος και των Νέων Χωρών),
κατά την στιγμήν της καθιερωμένης γνωστής και παραδοσιακής εκφωνήσεως «εν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε,....» παρεβίασαν
την διάταξιν του άρθρου 28 του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος! Ήτοι
ορθώς μεν εμνημόνευσαν του ονόματος Οικουμενικού Πατριάρχου, αλλά κακώς παρέλειψαν
να μνημονεύσουν και «της Ιεράς ημών Συνόδου», ως Ανωτάτης Εκκλησιαστι-κης αυτών Αρχής,
ως έθος εστί και ως είχον άλλωστε υποχρέωσιν να πράξουν!
Απεχθανόμεθα την υποτελή, αυτόχρημα δουλοπρεπή
και άκρως κατακριτέαν ταύτην συμπεριφοράν ενίων εν Χριστώ αδελφών μας! Πρέπει, όθεν,
να μας απασχολή-ση και το ζήτημα τούτο, όπερ
άπτεται της αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας μας. Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης
κ. Βαρθολομαίος, αντί να χαίρεται και να απολαμ-βάνη της πηγαίας αγάπης, την οποίαν
όλοι, Κλήρος και Λαός, τρέφομεν και προς τον θεσμόν και προς το σεπτόν πρόσωπόν
Του, συνεχώς μας προκαλεί, διότι με σταθερά βήματα και με διαφόρους τρόπους, υπονομεύει
συνεχώς την ανεξαρτησίαν της Εκκλη-σίας μας! Η γλώσσα της αληθείας είναι σκληρή, αλλά παρά
είναι η γλώσσα του Χρι-στου μας, συνεπώς δε και των χριστιανών! Πολλώ μάλλον, όταν και οι αρχαίοι Έλληνες την
ησπάζοντο, λέγοντες το «φίλος
μεν Πλάτων, φιλτάτη δ’ όμως η αλήθεια»!
Μακαριώτατε και Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ
Αδελφοί,
Η
έως χθες χριστιανική Ελλάδα μας,
την οποίαν παρελάβομεν από των Προκατόχων ημών, ου μην αλλά και από των γονέων του
έκαστος εξ ημών, επί των ημερών μας αποχριστιανίζεται! ¨Οδηγείται σταδιακά προς την αθεΐαν! Τα παιδιά
μας χάνουν πλέον την επαφήν των με την Εκκλησίαν! Διδάσκονται εξ ίσου δια τον Χριστιανισμόν,
τον Ιουδαϊσμόν, τον Μουσουλμανισμόν, τον Ινδουϊσμόν κλπ.! Ημών κοιμωμένων το μάθημα
των Θρησκευτικών μετατρέπεται ήδη εις μάθημα Θρησκειολογίας! Ο Σωτήρ του κόσμου
Χριστός Ιησούς τοποθετείται εις την αυτήν μοίραν με τον Μωάμεθ! Η Συν-γωγή των παρανόμων
Εβραίων ισοσκελίζεται με τον Ορθόδοξον Ναόν!
Αυτά είναι τα ζητήματα, τα οποία πρέπει
να μας απασχολήσουν! Όθεν και δεν αποτελεί προτεραιότητα «η νέα τεχνολογία», την οποίαν αναμφιβόλως δεν δυνάμεθα και να αγνοήσωμεν!
Δεν αποτελεί δε προτεραιότητα, διότι η Ορθοδοξία μας, εμμέσως πλην σαφώς, έχει τεθή
ήδη υπό διωγμόν!
Υψώσατε,
λοιπόν, τα λάβαρα! Κηρύξατε την έναρξιν της μάχης υπέρ της αμωμή-του ημών πίστεως!
Αφήσατε τα «κολοκυθολέλουδα», «το ηδύοσμον,
το άνηθον και το κύμινον» (Ματθ. 23,23)
και καλέσατε μας να ασχοληθώμεν «με
τα βαρύτερα του Νόμου, την κρίσιν και τον έλεον και την πίστιν», ίνα ευαρεστήσωμεν
εις τον Κύριόν μας! Καταγγείλατε τους
πολεμίους της πίστεως! Κατονομάσατε τα επιχειρούμενα εγκλή-ματα κατά της Ορδοδοξίας!
Αύριον –φευ- θα είναι πολύ αργά!
Δεν είναι δυνατόν πιστά της Εκκλησίας τέκνα
να αγωνιούν περισσότερον ημών, των εξ ορισμού υπερασπιστών της πίστεως και φρουρών
της Ορθοδοξίας! Δεν είναι δυνατόν οι πιστοί μας να αγωνιούν δια τα τεκταινόμενα,
ημείς δε να ασχολούμεθα με θέματα ουδέτερα! Το θέμα π.χ. «οι δυσκολίες της Εκκλησίας
κατά την άσκηση της ποιμαν-τικής Της» δεν μπορεί να θίξη τα πολύ καυτά ζητήματα
της εποχής μας! Κατά την γνώμην μας, είναι άχρουν, άοσμον και άγευστον! Η ποιμαντική
εφαρμόζεται, όταν υπάρχη χριστεπώνυμον Πλήρωμα! Προέχει, λοιπόν, η υπεράσπισις της
αμωνήτου πίστεώς μας!
Όθεν παρακαλούμεν δια τα καθ’ ’Υμας.
Επί δε τούτοις διατελούμεν
Ελάχιστος εν Χριστώ
Αδελφός
Ο
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+
Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ: Σεβ. Μητροπολίτας της Εκκλησίας της
Ελλάδος, δια του e-mail.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
(Συνοδεύει την αναφορά μας)
Είχον ολοκληρώσει
ήδη την σύνταξιν του ύπερθεν εγγράφου μου, όταν διά τού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
έλαβον δύο μηνύματα. Το πρώτον εξ αυτών από
τελειόφοιτον μαθητήν Λυκείου εις την Λάρισαν. Περιέχει την αγωνίαν ενός μαθητού
δια την εις τα Δημόσια Σχολεία επικρατούσαν κατάστασιν! Ο Κομμουνισμός και εν γένει
η αριστερά «κουλτούρα», προβάλλει πλέον «γυμνή τη κεφαλή», δηλ. προκλητική και αδιάντροπη»!!!!
Το δεύτερον
μήνυμα προέρχεται από επιστήμονα, νέαν εις την ηλικίαν, ήτις ανετράφη εις χριστιανικήν
οικογένειαν. Αναφέρεται εις την επιχειρουμένην νεωτέραν αλλοίωσιν της γλώσσης μας!
Εις τα Δημοτικά Σχολεία (5η και η τάξις) από του παρελθόντος έτους (2011) παρεδόθη
και διδάσκεται ήδη μία νέα Γραμματική, δια της οποίας επιφέρονται ριζικαί αλλοιώσεις
της πατροπαραδότου γλώσσης μας. Επί παραδείγματι, τα φωνήεντα είναι πλέον πέντε
(5) και όχι επτά! Δηλ. το Σχέδιον Κίζινγκερ εφαρμόζεται κατά γράμμα! Η Ελλάδα μας
αποδομείται!
Εάν, παρ ἐλπίδα, ΔΕΝ Σας έπεισαν τα ημέτερα πτωχά λόγια, τουλάχιστον ας μας βοηθήσουν να εγερθούμε από τον πνευματικόν λήθαργον, υπό του οποίου όλοι, ανεξαιρέτως όλοι ημείς οι Ταγοί της Εκκλησίας και Φουροί της Ορθοδοξίας, έχομεν καταληφθή! «Ώρα ημάς ήδη εξ ύπνου εγερθήναι» (Ρωμ. ιγ’, 11). Ας αφήσωμεν λοιπόν την ραστώνην και ας αρχίσωμεν τον αγώνα!
+ Ο Κ. και Αι.
Αμβρόσιος
1ον Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ
ΜΑΘΗΤΟΥ
Σάββατο, 7 Ιουλίου 2012
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΑΘΗΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΚΡΑΙΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΖΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ!
Η κα Διαμαντοπούλου κατέστρεψε την Παιδεία!
ΓΕΙΑ ΣΑΣ..
ΕΙΜΑΙ
ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΗΣ 3ΗΣ ΤΑΞΗΣ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ.... ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ…
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ.... ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ…
ΤΟ
ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΙΧΝΟΣ. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΜΕΣΑ
ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΠΩΣ Η ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΕ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ
ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ..ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΕΣ ΛΕΝΕ.... ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ
ΠΡΩΙΝΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ, ΔΙΟΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ....ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ,
ΚΑΘΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ....
·
ΟΤΑΝ ΑΝΤΙΔΡΩ
ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΠΑΙΡΝΩ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΟΠΩΣ:
ΕΞΩ
ΑΠΟ ΕΔΩ Ο ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ ΣΟΥ!!!
2. ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΑ…
3.
ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ
ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ,
4.
ΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ,
5. ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
ΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΜΑΣ ΒΑΖΟΥΝ ΚΑΚΟ ΒΑΘΜΟ,
6. ΜΑΣ ΠΗΓΑΝΕ ΣΤΟ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΑΙ.. ΜΑΣ
ΑΠΕΙΛΗΣΑΝ ΜΕ ΑΠΟΒΟΛΗ, ΕΑΝ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ Σ’ΑΓΑΠΩ!!!!
ΔΕΝ
ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ ΚΑΙ ΠΟΥ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ…
ΕΙΜΑΣΤΕ
ΠΟΛΛΑ ΑΤΟΜΑ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΡΙΜΑ
ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΘΥΜΑΤΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ…
ΣΑΣ
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΩΣΤΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ Ε-ΜΑΙΛ…
- ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΥΣ
ΝΕΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ! ......ΕΣΕΙΣ ΜΗΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΤΕ!!! ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ….
- ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!
- ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ…
- ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΔΩΣΩ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΕΙΣΑΧΘΩ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΜΑΣ Η ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΜΑΣ..
- ΕΓΩ ΘΑ ΦΥΓΩ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ!
- ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΟΜΩΣ ΤΙΣ ΓΕΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!!!
- ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!
- ΣΑΣ ΙΚΕΤΕΥΩ!!!
- ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ…
ΠΡΕΠΕΙ
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ…ΕΚΦΡΑΖΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΟΥ…
Η
ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ…
ΣΩΣΤΕ
ΤΗΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΠΟ ΛΑΡΙΣΑ
ΜΕ
ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ!!
ΚΑΙ
ΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ...................!!!
*****************
2ον ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ
Μας τα απέστειλε η κα
ΦΩΤΕΙΝΗ
Υ....
Διπλωματούχος
Πολιτικός Μηχανικός
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ!
Με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε πως
πρόσφατα (Νοέμβριος 2011) διανεμήθηκε προς διδασκαλία, στα δημοτικά σχολεία της
χώρας μας ένα καινούργιο βιβλίο γραμματικής, για την Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη,
αντικαθιστώντας την μέχρι τώρα ισχύουσα γραμματική του Μανώλη Τριανταφυλλίδη, η
οποία εδιδάσκετο πλέον των 30 χρόνων.
Σύμφωνα με την καινούργια γραμματική
που... συντάχθηκε από τους: κ. Ειρήνη Φιλιππάκη - Warburton, κ. Μιχάλη
Γεωργιαφέντη, κ. Γεώργιο Κοτζόγλου και την κ. Μαργαρίτα Λουκά και εκδόθηκε από
τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, με την ευθύνη του Παιδαγωγικού
Ινστιτούτου, ανακαλύπτουμε πως:
τα φωνήεντα της Ελληνικής Γλώσσας είναι 5 (πέντε)!!!
Τα:
α, ε, ι, ο, και το ου. Καθώς και ότι τα φωνήεντα η, υ, ω έχουν καταργηθεί!!!
Και
τα σύμφωνα από 17, έμειναν μόνον τα 15!!! Τα ξ και ψ δεν υπάρχουν πλέον!!!
Σημειωτέον, πως στα φωνήεντα
συγκαταλέγεται και ο δίφθογγος «ου», καθώς και στα σύμφωνα συμπεριλαμβάνονται
τα δίψηφα σύμφωνα ντ, μπ, γκ!.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς στον πρόλογο του βιβλίου : «Στόχος του εγχειριδίου είναι να οδηγήσει με τρόπο ευχάριστο και παιγνιώδη τους μικρούς μαθητές στην συνειδητοποίηση του συστηματικού χαρακτήρα της γλώσσας. .Τα ιδιαίτερα αυτά χαρακτηριστικά του βιβλίου Γραμματική Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού υπαγόρευσαν κάποιες απαραίτητες απλοποιήσεις αλλά και ορισμένες σημαντικές διαφοροποιήσεις από τις παραδοσιακές γραμματικές»!!!!!!!
Και παρακάτω:
«Δεν εξετάζουμε λεπτομερώς τους φθόγγους
της γλώσσας μας, γιατί δεν θέλουμε να προκαλέσουμε σύγχυση σε μαθητές και
δασκάλους με την ανάλυση φαινομένων αλλοφωνίας»
Έτσι λοιπόν ο Βρασίδας, ο συμβολικός δάσκαλος του βιβλίου, ο οποίος βοηθά τον μαθητή να εξιχνιάσει τα μυστήρια της γλώσσας στις σελίδες 35 και 36 όπου γίνεται αναφορά στους φθόγγους, παρουσιάζει τα παραπάνω. Το αλφάβητό μας, τα πραγματικά φωνήεντα και σύμφωνα δεν παρουσιάζονται ξεκάθαρα πουθενά αλλού στο βιβλίο, παρά μόνον σε ένα σχέδιο τύπου ταχυμέτρου αυτοκινήτου (σελ. 39)! Όσο για τα φωνήεντα, δεν γίνεται καμία μνεία, παρά μόνον η ελλιπής αυτή αναφορά των πέντε φθόγγων!
Έτσι λοιπόν ο Βρασίδας, ο συμβολικός δάσκαλος του βιβλίου, ο οποίος βοηθά τον μαθητή να εξιχνιάσει τα μυστήρια της γλώσσας στις σελίδες 35 και 36 όπου γίνεται αναφορά στους φθόγγους, παρουσιάζει τα παραπάνω. Το αλφάβητό μας, τα πραγματικά φωνήεντα και σύμφωνα δεν παρουσιάζονται ξεκάθαρα πουθενά αλλού στο βιβλίο, παρά μόνον σε ένα σχέδιο τύπου ταχυμέτρου αυτοκινήτου (σελ. 39)! Όσο για τα φωνήεντα, δεν γίνεται καμία μνεία, παρά μόνον η ελλιπής αυτή αναφορά των πέντε φθόγγων!
................
Η
γλώσσα μας, η αρχαιότερη όλων των λαών, τις τελευταίες δεκαετίες έχει υποστεί
αλλεπάλληλους βιασμούς από τους εκάστοτε υπευθύνους, οι οποίοι εντελώς ανεύθυνα
λειτουργώντας ωσάν γλωσσοπλάστες, αποφάσιζαν για την «εκλαΐκευση» της, και
ταυτόχρονα την καταστροφή της!
Με τις αλλεπάλληλες αλλαγές ανά 15 - 20
χρόνια (βλέπε: αυγό ή αβγό; Ξύδι ή ξίδι; Μονοτονικό σύστημα!) οι γενιές των
Ελλήνων μαθαίνουν η κάθε μία και από μια ελαφρώς διαφοροποιημένη ελληνική
γραμματική, μη μπορώντας καν να παρακολουθήσουν ούτε οι γονείς τα παιδιά τους!!
Θέλω να πιστεύω πως το βιβλίο αυτό
εκδόθηκε χωρίς τον ενδελεχή έλεγχο, και ως εκ τούτου, εκ παραδρομής
δημοσιοποιήθηκε κάποια πρόταση κάποιου ανθέλληνα φιλόλογου, και όχι εσκεμμένα,
πάρθηκε η απόφαση ενός ακόμα βιασμού της ελληνικής γλώσσας, μιας γλώσσας που
τόσο διψασμένα άνθρωποι από όλο τον κόσμο προσπαθούν να κάνουν κτήμα τους.
Και ερωτώ, όχι μόνο εγώ αλλά και όλοι οι Έλληνες:
1) Δεν μας φτάνει η οικονομική κατακρήμνιση
της πατρίδος μας, πρέπει να υποστούμε και την εθνική μας εξολόθρευση;
2)
Πρέπει
να θυσιάσουμε την γλώσσα μας για να μοιάσουμε στους Δυτικούς, για να γίνουμε
αρεστοί από αυτούς; Οι οποίοι, επανήλθαν και ζητούν πλέον την ίδια μας την
πατρίδα;
3)
Σύμφωνα
με πληροφορίες μέσα από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το βιβλίο είχε εγκριθεί από
το 2007, αλλά λόγω αντιρρήσεων δεν εξεδίδετο. Υπ' όψιν, ότι οι αποσπασμένοι δάσκαλοι
στο Ινστιτούτο όταν ερωτήθηκαν σχετικώς έκριναν το βιβλίο ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!!
4)
Τι
περίμεναν άραγε για να εκδώσουν αυτό το βιβλίο της Γραμματικής; Μήπως την
εγκατάσταση στον υπουργικό θώκο της κ. Διαμαντοπούλου, που θεωρεί ότι «η
αγγλική γλώσσα πρέπει να γίνει επίσημη γλώσσα της Ελλάδος»;;;
5)
Σύμφωνα
με σύγχρονες μελέτες επιστημόνων, το μονοτονικό σύστημα έφερε την δυσλεξία στην
πρώτη θέση των μαθησιακών δυσκολιών, εξαιτίας της ελλείψεως βασικών κανόνων
γραμματικής και τονισμού. Με τόσα πολλά παιδιά να δυσκολεύονται από την απουσία
των κανόνων, σκέφτεστε τι θα συμβεί με την απουσία των φωνηέντων τα οποία
ενυπάρχουν στο DNA μας από την αρχή της υπάρξεως μας στον πλανήτη;;;
............................................
Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΔΕΛΜΟΥΖΟΣ http://www.syllogosdelmouzos.gr/012/elgl12.pdf
***********************************
ΚΑΙ ΝΕΩΤΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις (οι οφθαλμοφανείς μόνο) είναι από την Ελληνική γλώσσα.. (βιβλίο Γκίνες)
Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ' αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς, Microsoft)
Η Ελληνική και η Κινέζικη. είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και.... στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή, φιλότιμο κ.ά. Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.
Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.
Το «πειρούνι»για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω»που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος - κρίνω» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.
Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορικής πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.
Η ΣΟΦΙΑ
Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη.
Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» - ελαττώνει ως ανθρώπους - και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας. Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει, πως το λέμε; Μα, φυσικά, «άφθονο».
Έχουμε τη λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.
Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά . Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία!!!
Το "άγαλμα" ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση τους θεούς) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία.
Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη "σχήμα"μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο.
Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι»που ήδη αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.
Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwellστο αθάνατο έργο του «1984»,απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων. Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.
Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ
Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος: «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα - μητέρα των εννοιών μας - μου απεκάλυπτε ένα άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.
Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.
«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ\' εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.
Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες». Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
ΚΑΙ ΝΕΩΤΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
_________Μέχρις εδώ ήσαν τα στοιχεία τά οποία διαβιβάσαμε πρός την Ιερά Σύνοδο. Εν τω μεταξύ όμως, δηλ. πριν δημοσιοποιήσουμε την αγωνία μας, κατακλυσθήκαμε από παρόμοιες ειδήσεις, τις οποίες αγαπητοί φίλοι, συνεργάτες ή επισκέπτες του ιστοτόπου μας, διαβίβασαν με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Ευχαριστούμε τους φίλους μας και τα παραθέτουμε και αυτά.
- ΠΥΡΑΥΛΟΣ 1ος-
Μας τα απέστειλε ο κ. Φώτιος Μ..........
«ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ» ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ!
Ούτε μία φορά δεν αναφέρεται το όνομα Θεοτόκος ή Παναγία ή Μητέρα του
Θεού στα νέα προγράμματα σπουδών για τα Θρησκευτικά στο Γυμνάσιο.
Οι «σύγχρονοι»
Θεολόγοι που τα συνέταξαν θεωρούν προφανώς αρκετή την αναφορά
στο.πρόσωπο της Θεοτόκου στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού σχολείου, όπου
μεταξύ άλλων εξετάζουν τη θεματική ενότητα «Η Παναγία στο Κοράνι» (Δ΄ τάξη Δημοτικού).
Και στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών
που το Υπουργείο ετοιμάζεται να εφαρμόσει από την επόμενη σχολική
χρονιά, η Θεοτόκος απουσιάζει!
Μέχρι σήμερα η Καινή Διαθήκη διδάσκεται στους μαθητές της Β΄ τάξης του Γυμνασίου. Ξεκινώντας από τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και φτάνοντας μέχρι την Ανάληψη του Κυρίου μελετώνται όλα τα σημαντικά γεγονότα της Θείας Οικονομίας, η διδασκαλία, οι παραβολές και τα θαύματα του Χριστού με τη χρήση μεταφρασμένων περικοπών της Καινής Διαθήκης...
Το θρησκευτικό μάθημα στην τάξη αυτή δεν είναι μόνο εύληπτο για τους μαθητές αλλά και ουσιαστικό για την θεολογική τους συγκρότηση.
Με το νέο πρόγραμμα σπουδών η σε βάθος μελέτη της Καινής Διαθήκης παύει πλέον να υπάρχει. Διατηρείται μόνο μια μικρή αναφορά σε λίγα θαύματα και διδασκαλίες του Χριστού σε μια ενότητα για την οποία αφιερώνονται μόλις τέσσερα δίωρα. Στην ίδια αυτή ενότητα εξετάζεται και «Ο Ιησούς Χριστός στο Κοράνι και στη λογοτεχνία του Ισλάμ», ενώ στις δραστηριότητες προτείνεται η επεξεργασία των απόψεων «ενός Εβραίου (π.χ. Μπούμπερ), ενός Ινδουϊστή (π.χ. Γκάντι) και ενός αγνωστικιστή (π.χ. Μαρσέλ Μαρσώ) για τον Ιησού».
Το περιεχόμενο του μαθήματος Θρησκευτικών που προτείνεται με το νέο πρόγραμμα σπουδών για τη Β΄ Γυμνασίου εξετάζει επίσης την προβληματική «Εμείς και οι "άλλοι"» που μελετά «το πρόβλημα της ετερότητας σήμερα» και έχει μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων την ομαδοσυγκεντρωτική διδασκαλία «Οι Έλληνες δίπλα στους Εβραίους συμπατριώτες τους» και «Εβραίοι ειρηνιστές για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων».
Πέντε δίωρα αφιερώνονται στο κεφάλαιο «Διάσπαση και αντιπαλότητα στις θρησκείες» όπου στα βασικά θέματα περιέχονται «Χριστιανοί που διώκουν Χριστιανούς», αναφορά στο Σχίσμα και «τα τραύματα του σώματος της Εκκλησίας».
Σε μια τέτοια ενότητα δεν θα μπορούσε να απουσιάζει αναφορά στο «ρόλο των θρησκειών, του πολιτισμού, του διαθρησκειακού και διαπολιτισμικού διαλόγου στη διαφύλαξη της ειρήνης».
Αναφέρθηκαν μόνο μερικά από τα περιεχόμενα στο νέο μάθημα Θρησκευτικών που ετοιμάζεται για τη Β΄ τάξη Γυμνασίου. Η Καινή Διαθήκη δεν αποτελεί πλέον κεντρικό άξονα του μαθήματος αλλά εξετάζεται μόνο ακροθιγώς ως ένα ιερό βιβλίο που μας δίνει κάποιες πληροφορίες για το Χριστό, κατά τον τρόπο που το Κοράνι μιλάει για τον Αλλάχ. Αποκάλυψη Θεού και σχέδιο της Θείας Οικονομίας παραχωρούν τη θέση τους σε μελέτη θρησκειών και φιλοσοφικές αναζητήσεις γύρω από τις θρησκείες, την αντιπαλότητα και τη σχέση μεταξύ αυτών.
Η «θεολογία της ετερότητας» που γέννησε η νεωτεριστική ελληνική ψευτοθεολογική διανόηση, οι διαθρησκειακοί και διαχριστιανικοί διάλογοι όπως αυτοί που καθημερινά διεξάγουν οι Οικουμενιστές γίνονται τώρα αντικείμενο μελέτης για τους μαθητές της Β΄ τάξης Γυμνασίου.
Είναι πλέον περιττό να μαθαίνουν αυτοί για την Θεοτόκο, τον Ευαγγελισμό, τα Πάθη, τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού.
Κάποιοι Θεολόγοι αποφάσισαν ότι τα ελληνόπουλα δεν έχουν ανάγκη από τέτοια σωτηριώδη διδασκαλία αλλά πρέπει να μάθουν καλά τις αρχές και τους κανόνες της πανθρησκείας, την αλληλοκατανόηση και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ των θρησκειών που εξυπηρετούν την παγκοσμιοποιημένη Νέα Τάξη, για την επιβολή της οποίας εργάζονται εκείνοι και τα αφεντικά τους.
Μέχρι σήμερα η Καινή Διαθήκη διδάσκεται στους μαθητές της Β΄ τάξης του Γυμνασίου. Ξεκινώντας από τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και φτάνοντας μέχρι την Ανάληψη του Κυρίου μελετώνται όλα τα σημαντικά γεγονότα της Θείας Οικονομίας, η διδασκαλία, οι παραβολές και τα θαύματα του Χριστού με τη χρήση μεταφρασμένων περικοπών της Καινής Διαθήκης...
Το θρησκευτικό μάθημα στην τάξη αυτή δεν είναι μόνο εύληπτο για τους μαθητές αλλά και ουσιαστικό για την θεολογική τους συγκρότηση.
Με το νέο πρόγραμμα σπουδών η σε βάθος μελέτη της Καινής Διαθήκης παύει πλέον να υπάρχει. Διατηρείται μόνο μια μικρή αναφορά σε λίγα θαύματα και διδασκαλίες του Χριστού σε μια ενότητα για την οποία αφιερώνονται μόλις τέσσερα δίωρα. Στην ίδια αυτή ενότητα εξετάζεται και «Ο Ιησούς Χριστός στο Κοράνι και στη λογοτεχνία του Ισλάμ», ενώ στις δραστηριότητες προτείνεται η επεξεργασία των απόψεων «ενός Εβραίου (π.χ. Μπούμπερ), ενός Ινδουϊστή (π.χ. Γκάντι) και ενός αγνωστικιστή (π.χ. Μαρσέλ Μαρσώ) για τον Ιησού».
Το περιεχόμενο του μαθήματος Θρησκευτικών που προτείνεται με το νέο πρόγραμμα σπουδών για τη Β΄ Γυμνασίου εξετάζει επίσης την προβληματική «Εμείς και οι "άλλοι"» που μελετά «το πρόβλημα της ετερότητας σήμερα» και έχει μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων την ομαδοσυγκεντρωτική διδασκαλία «Οι Έλληνες δίπλα στους Εβραίους συμπατριώτες τους» και «Εβραίοι ειρηνιστές για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων».
Πέντε δίωρα αφιερώνονται στο κεφάλαιο «Διάσπαση και αντιπαλότητα στις θρησκείες» όπου στα βασικά θέματα περιέχονται «Χριστιανοί που διώκουν Χριστιανούς», αναφορά στο Σχίσμα και «τα τραύματα του σώματος της Εκκλησίας».
Σε μια τέτοια ενότητα δεν θα μπορούσε να απουσιάζει αναφορά στο «ρόλο των θρησκειών, του πολιτισμού, του διαθρησκειακού και διαπολιτισμικού διαλόγου στη διαφύλαξη της ειρήνης».
Αναφέρθηκαν μόνο μερικά από τα περιεχόμενα στο νέο μάθημα Θρησκευτικών που ετοιμάζεται για τη Β΄ τάξη Γυμνασίου. Η Καινή Διαθήκη δεν αποτελεί πλέον κεντρικό άξονα του μαθήματος αλλά εξετάζεται μόνο ακροθιγώς ως ένα ιερό βιβλίο που μας δίνει κάποιες πληροφορίες για το Χριστό, κατά τον τρόπο που το Κοράνι μιλάει για τον Αλλάχ. Αποκάλυψη Θεού και σχέδιο της Θείας Οικονομίας παραχωρούν τη θέση τους σε μελέτη θρησκειών και φιλοσοφικές αναζητήσεις γύρω από τις θρησκείες, την αντιπαλότητα και τη σχέση μεταξύ αυτών.
Η «θεολογία της ετερότητας» που γέννησε η νεωτεριστική ελληνική ψευτοθεολογική διανόηση, οι διαθρησκειακοί και διαχριστιανικοί διάλογοι όπως αυτοί που καθημερινά διεξάγουν οι Οικουμενιστές γίνονται τώρα αντικείμενο μελέτης για τους μαθητές της Β΄ τάξης Γυμνασίου.
Είναι πλέον περιττό να μαθαίνουν αυτοί για την Θεοτόκο, τον Ευαγγελισμό, τα Πάθη, τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού.
Κάποιοι Θεολόγοι αποφάσισαν ότι τα ελληνόπουλα δεν έχουν ανάγκη από τέτοια σωτηριώδη διδασκαλία αλλά πρέπει να μάθουν καλά τις αρχές και τους κανόνες της πανθρησκείας, την αλληλοκατανόηση και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ των θρησκειών που εξυπηρετούν την παγκοσμιοποιημένη Νέα Τάξη, για την επιβολή της οποίας εργάζονται εκείνοι και τα αφεντικά τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΙ ΕΔΩ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΑ ΟΡΓΙΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ:
-ΠΥΡΑΥΛΟΣ 2ος-
Μας τα απέστειλε η κα lefana@shaw.ca
Διαβάστε το για να
συνειδητοποιήσετε ότι έχουμε ένα απίθανο, ένα απίστευτα καλό
"εργαλείο" που αν μάθουμε να το χειριζόμαστε σωστά θα μας ανοίξει τα
μάτια και την σκέψη. Θυμίζουμε ότι σκεπτόμαστε με λέξεις...
Η γλώσσα
μας
Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις (οι οφθαλμοφανείς μόνο) είναι από την Ελληνική γλώσσα.. (βιβλίο Γκίνες)
Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ' αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς, Microsoft)
Η Ελληνική και η Κινέζικη. είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και.... στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή, φιλότιμο κ.ά. Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.
Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.
Το «πειρούνι»για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω»που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος - κρίνω» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.
Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορικής πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.
Η ΣΟΦΙΑ
Στη
γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην
Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες
γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια
συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το
σύννεφο carκαι το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε να
ισχύει. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι\' αυτό το λόγο πολλοί
διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες
«σημειολογικές» γλώσσες.
Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη.
Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» - ελαττώνει ως ανθρώπους - και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας. Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει, πως το λέμε; Μα, φυσικά, «άφθονο».
Έχουμε τη λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.
Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά . Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία!!!
Το "άγαλμα" ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση τους θεούς) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία.
Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη "σχήμα"μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο.
Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι»που ήδη αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.
Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwellστο αθάνατο έργο του «1984»,απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων. Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.
Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ
Η Ελληνική
φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή».Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία αφού
προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.
Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος: «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα - μητέρα των εννοιών μας - μου απεκάλυπτε ένα άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.
Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.
«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ\' εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.
Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες». Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Να
τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας, τους οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για
την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ό,τι εμείς οι
άνθρωποι της πόλεως. Οι διάλεκτοι της Ελληνικής διδάσκουν….
Η
Ελληνική γλώσσα επιβλήθηκε αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά
της.
Όπως γράφει
και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη,
γεμάτη μουσικότητα».
-KAI ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΝΑΛΥΣΗ-
ΠΗΓΗ: sotiriouioannis@yahoo.gr
Απίστευτο: Κατήργησαν το «η» και το «ω» από τη νέα Ελληνική Γραμματική;
Αλλάζουν τα δεδομένα στην
ελληνική γλώσσα, αφού το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε πως τα φωνήεντα της
ελληνικής γλώσσας είναι πέντε και τα σύμφωνα… 18, καταργώντας το «η» και το «ω»
και αντικαθιστώντας τα με το «ου».
Σύμφωνα με καταγγελία του
συλλόγου δασκάλων Ανατολικής Αττικής στο enikos.gr, αυτό ακριβώς θα μάθει
όποιος διαβάσει το βιβλίο ‘«Νέα Ελληνική Γραμματική» για την Ε’ και ΣΤ’
δημοτικού.
Και απ’ ότι φαίνεται είναι
όντως…νέα η εν λόγω ελληνική γραμματική αφού ο μαθητής ή ο αναγνώστης που θα
διαβάσει το βιβλίο θα μάθει ότι τα φωνήεντα της ελληνικής γλώσσας είναι πέντε
και είναι τα εξής: α, ε, ι, ο και.. ου. Και μπορεί να συγκατελέγεται στα φωνήεντα
ο δίφθογγος «ου», όμως από το βιβλίο απουσιάζουν παντελώς τα φωνήεντα «η» και
«υ»!
Αυτά για τα φωνήεντα, γιατί
άλλαξαν και τα σύμφωνα, αφού στα… 18 που απαριθμεί το βιβλίο συγκαταλέγονται το
«ντ», το «μπ» και το «γκ» και απουσιάζουν το «ξ» και το «ψ».
Κανείς δεν γνωρίζει αν τα
παραπάνω τραγελαφικά αποτελούν…νεωτερισμό στην ελληνική γλώσσα ή πρωτοφανή
τσαπατσουλιά και επιπολαιότητα από τους αρμόδιους φορείς.
Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει
επίσημη αντίδραση από το Υπουργείο Παιδείας, ωστόσο ειδικοί επισημαίνουν ότι με
βάση τη Γλωσσολογία έτσι χωρίζονται τα γράμματα οπότε το «η» και το «ω»
αποτελούν «ήχους».
Σε κάθε περίπτωση το υπουργείο
Παιδείας οφείλει να πάρει θέση και να διευκρινίσει είτε ότι το βιβλίο δεν είναι
καλογραμμένο είτε ότι οι δάσκαλοι που έκαναν την καταγγελία δεν ξέρουν να
κάνουν καλά τη δουλειά τους…
-ΠΥΡΑΥΛΟΣ 3ος-
(Πηγή: http://ellpalmos.blogspot.gr/2012/07/blog-post_872.html)
ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ, ΛΥΠΗΘΗΤΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ!
_______Θαυμάστε την ωριμότητα, τον φωτισμό τους από τη Θεία Χάρη, την αφελότητα και την απλότητά τους! Στην ερώτηση του δημοσιογράφου : "τί θέλεις να γίνεις, όταν θα μεγαλώσεις;" ο μικρός απαντάει: "στρατιώτης του Χριστούλη μας"!