ΜΑΣ ΥΒΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΔΙΚΟΥΝ! ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑΜΕ.

ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΜΟΝΟ,

ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ......... ΔΙΑΚΟΠΗ!  

_________Παρά το γεγονός, ότι εδώ στα Καλάβρυτα δεν έχουμε τις κατάλληλες συνθήκες για την διαδικτυακή και την ηλεκτρονική μας επικοινωνία, τα γεγονότα μας αναγκάζουν να διακόψουμε την σιωπή μας προκειμένου να απαντήσουμε -με σκληρή οπωσδήποτε γλώσσα, θυμηθήτε το αμβροσιακό στύλ- σε μερικούς καλούς μεν αλλά νέους σε ηλικία δημοσιογράφους, οι οποίοι μέσα από την ηλεκτρονική τους εφημερίδα (amen.gr) ή του προσωπικού των blog (Ιδιωτική οδός, panagiotisandriopoulos. blogspot.gr) ασεβούν όχι μόνο πρός τους όρους της κανονικής Διοικήσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αλλά και προς τό ταπεινό πρόσωπό μας, προκειμένου να υπερασπισθούν τα δίκαια του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου ή καί νά ευαρεστήσουν στα πολύ υψηλά ιστάμενα Πρόσωπα της εκκλησιαστικής διοικήσεως, αγνοούντες ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχει η ελευθερία της εκφράσεως καί ότι οι Αρχιερείς έχουν υποχρέωση να "ορθοτομούν τόν λόγο της αληθείας"! Λησμονούν επίσης, ότι στην καθ ημάς Ανατολή έχουμε Πατριάρχη και όχι Πάπα! Το σύστημα είναι ΣΥΝΟΔΙΚΟ και όχι Προσωποπαγές. Ο Πατριάρχης είναι ΠΡΩΤΟΣ μεταξύ ΙΣΩΝ! Ο Πάπας νομίζει ότι είναι ΑΛΑΘΗΤΟΣ! Στην Ορθοδοξία δεν αναγνωρίζεται το ΑΛΑΘΗΤΟ σε πρόσωπα! Το ΑΛΑΘΗΤΟ αναγνωρίζεται μόνο στην Εκκλησία, δηλ στο σύνολο των πιστών, κληρικών καί λαϊκών!
________Αν λοιπόν αναγκασθήκαμε να αναφερθούμε και πάλι σε λάθη, παραλείψεις καί ατοπήματα του Οικουμενικού Πατριάρχου μας, τον Οποίο και σεβόμεθα και υπερήδιστα αγαπάμε, αυτοί ας "όψωνται"! Τελικά, αντί να ωφελούν τον Οικουμενικό Θρόνο, τον ζημιώνουν, καθώς μας αναγκάζουν να ανοίξουμε το στόμα μας. Αγαπητοί μου Νικόλαε και Παναγιώτη, γέγονα άφρων! Εμείς με αναγκάσατε!
Σημ. Μετά τήν παρούσα ανάρτηση έπειτα από λίγες ημέρες θα επανέλθουμε στις προαναγγελθείσα διακοπή της επικοινωνίας μας.
Εύχομαι με το καλό να εορτάσουμε την εορτή της Παναγίας μας.

Καλάβρυτα, 12 Αυγούστου 2012
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

*************************

AΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ, Κυριακή, 12 Αυγούστου 2012

Πρός τους κ.κ.

1)    Νικόλαο Παπαχρήστου καί

2)    Παναγιώτη Ανδριόπουλο

Bloggers

                           AMEN.gr και «ιδιωτική οδός»

e-mail: nikos@amen.gr και panandr6@otenet.gr

                   Αγαπητοί μου φίλοι,

Ας συνεχίσουμε -και συγχρόνως ας επισφραγίσουμε- σήμερα το διάλογο, δηλ. τήν αντιμαχία μας για τα Πατριαρχικά  κλπ δικαιώματα τόσο στο χώρο της Ορθοδοξίας, όσο και στον Ελλαδικό χώρο.

Με ιδιαίτερο ενθουσιασμό χαιρετώ τη συμμαχία των αγαπητών μου  φίλων κ.κ. Παπαχρήστου και Ανδριόπουλου, για να αντιμετωπίσουν τόν κοινό   «εχθρό», δηλ την ταπεινότητά μου, και να ανασκευάσουν τις «αιρετικές» κατά τη γνώμη τους θέσεις μου στο ζήτημα των Πατριαρχικών κανονικών δικαιωμάτων. Στο πολυσέβαστο Οικουμενικό Πατριαρχείο θα έλεγα: αν έχετε τέτοιους φίλους, τι να τούς κάνετε τους εχθρούς; Τέτοιοι φίλοι σας προκαλούν μεγαλύτερη ζημιά από κάποιους αντιλέγοντες ως ο υποσημειούμενος!

Με ιδιαίτερο λοιπόν ενθουσιασμό χαιρετάμε αυτή την άτυπη συμμαχία, στις απόψεις της οποίας δεν θα απαντήσουμε, αφού δεν διαθέτουν ούτε το στοιχείο του σεβασμού, ούτε της προσαγωγής επιχειρημάτων! Τι να απαντήσουμε π.χ. στις αμπελοφιλοσοφίες του αγαπητού μας κ. Παπαχρήστου;

Παρά ταύτα με το σημείωμά μας αυτό θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε  ή να σχολιάσουμε ενδεικτικά, και οπωσδήποτε συνοπτικά, στοιχεία από αμφότερα τα δημοσιεύματα των κ. Παπαχρήστου καί Ανδριοπούλου, αγαπητών μας βεβαίως προσώπων, τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητος από την ηλεκτρονική τους εφημερίδα.

Ευχαριστώ κατ΄αρχήν τον κ. Παπαχρήστου,  ο οποίος γράφει τόσο περιφρονητικά για ένα Ορθόδοξο Ιεράρχη, ο οποίος δεν εμφανίσθηκε χθες στο προσκήνιο, αλλά -με την συγκατάβαση και την άκρα μακροθυμία του Ἀρχιποίμενος Χριστού- έχει συμπληρώσει τριάντα έξη (36) χρόνια αρχιερατικής διακονίας, οπωσδήποτε δε μιάς μάχιμης για τα δίκαια της Εκκλησίας διακονίας! Συνηθίσαμε να λέμε «τα σύκα, σύκα καί τη σκάφη, σκάφη», έτσι ώστε να έχουμε ήρεμη τη συνείδηση μας. Δεν κολακεύσαμε ισχυρούς, δεν λιβανίσαμε τους Μεγάλους ή τους επώνυμους! Επαινούμε τα επαινετά και ψέγουμε  τα ψεκτέα! Δεν υπήρξαμε μέχρι σήμερα “Yesman”!   

Με τά δεδομένα αυτά, τα οποία άλλωστε γνωρίζει ο κ. Παπαχρἠστου, θα ώφειλε να σεβασθεί στοιχειωδώς το πρόσωπό μας. Σε άλλους ιερωμένους θάπρεπε να απευθύνει τά πικρά αυτά λόγια: «...φαντάζει άχαρο εκκλησιαστικοί άνδρες να απαξιώνουν με τέτοια μικροπρεπή διάθεση ό,τι πιο ωραίο και με σοφό τρόπο έχει καθιερώσει η Εκκλησία για να διεπει τό “είναι” της!!!!!!   Ή τό ἀλλο: «...να απέχουν από αντιλήψεις και θεωρίες αντίθετες σε ό,τι οφείλουν να είναι και να μήν εκτίθενται ενώπιον της ιστορίας  χωρίς καμιά ντροπή»!

Σε ευχαριστώ, αγαπητέ μου Νίκο, επειδή -άθελά σου βέβαια- μου έπλεξες ένα ακόμη στέφανο δόξης! Αυτά τα υβριστικά σου λόγια θα αποτελούν για την ελαχιστότητά μου ένα ακόμη τρόπαιο της ταπεινής δαικονίας μου!

Ευχαριστώ επίσης και τον παληό μου γείτονα και Παντοκρατορίτη Παναγιώτη, διότι πρώτον μεν ανέλαβε αυτός να απαντήσει στο προς τον κ. Πανώτη ερώτημα μου περί της αναγκαίας μεταβολής των ορίων της εκκλησιαστικής-κανονικής δικαιοδοσίας, οσάκις μεταβάλλονται τα εθνικά όρια, και δεύτερον διότι παραδέχεται τελικά ότι είναι όντως ένας άμισθος υπερασπιστής του Πατριαρχικού Θρόνου στον Ελλαδικό χώρο! «Ἀληθώς ειμί» λέγει μετά καυχήσεως!

Αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός, δηλ. ένας πιστός και μάλιστα θεολόγος να υποστηρίζει το Πατριαρχείο μας ως θεσμό ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΔΙΚΗΜΑ! Αδίκημα συντελείται, όταν υπερασπίζεσαι κάποιον, έστω και τον Οικουμενικό Πατριάρχη, όταν Αυτός αδικεί είτε την Εκκλησία, είτε την  αλήθεια!

Επειδή λοιπόν αμφότεροι οι αρθρογράφοι δεν απάντησαν με σαφήνεια και πειστικότητα  στα υπό της ταπεινότητός μας τεθέντα ερωτήματα, αλλά με σοφιστείες, αοριστολογίες, γενικεύσεις, εγωϊστικές ex cathedra τοποθετήσεις, αποφάνσεις και αποφθέγματα, με μια λέξη με ρητορικά σχήματα, προσπάθησαν να διολισθήσουν από συγκεκριμένες εκκλησιολογικού χαρακτήρος ερωτήσεις, είμεθα υποχρεωμένοι να θέσωμεν ενώπιόν τους συγκεκριμένα  ερωτήματα, εις τά οποία τους καλούμε να απαντήσουν. Τούς καλώ να απαντήσουν με εντιμότητα ως πρός την  θεολογική τους ιδιότητα, αλλά  και την εκκλησιαστική τους συνείδηση. Διότι π.χ. ο αγαπητός μας Παναγιώτης, στο ζήτημα της πατριαρχικής εισπηδήσεως του Παναγιωτάτου κ. Βαρθολομαίου στο Μοναστήρι που είναι στην περιοχή Μάζι των Μεγάρων ΔΕΝ απαντά με θεολογικά κριτήρια. Εξ άλλου ο συσχετισμός του Πατριαρχικού Σταυροπηγίου στο Μάζι με την Συνοδική Μονή της Χρυσοπηγής στο Καπανδρίτι  φανερώνει κακότητα ψυχής και ευτέλεια χαρακτήρος. Πλήν όμως με τέτοια δεδομένα διάλογος ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ!

Ερωτάμε λοιπόν τους αγαπητούς μας φίλους και συγχρόνως ιδεολογικά πολεμίους μας. Μπορούν να αρθρώσουν λέξη εάν -λέμε εάν- ο Παναγιώτατος  Οικουμενικός Πατριάρχης με κάποια άστοχη ενέργειά Του αδικήσει είτε την Εκκλησία, είτε την  αλήθεια!

Εάν μπορούν, ας μας απαντήσουν στα κατωτέρω συγκεκριμένα ερωτήματα ή περιστατικά:

1.      Στη Βικιπαίδεια (Internet) και στο λήμμα «Βαρθολομαίος» διαβάζουμε:

«Η κατά τους Ορθοδόξους  Αυτού Θειοτάτη  Παναγιότης  ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ο Α' είναι ο 270ός Προκαθήμενος του Θρόνου του Αποστόλου Αποστόλου Ανδρέα, πρώτος μεταξύ ίσων (primus inter pares) μεταξύ των προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών».

 ΕΡΩΤΗΣΙΣ 1^η: Δέχεσθε,  λοιπόν, αγαπητοί μου, ότι στην Ανατολή δεν έχουμε Πάπα, Αλάθητο, Πρωτείο, εγκόσμιο Άρχοντα κλπ. διότι ο Πατριάρχης είναι πρώτος μεταξύ ίσων;

Δέχεσθε επίσης, ότι κάθε Ιεράρχης είναι ίσος με όλους τούς άλλους Αρχιερείς της ανά τον κόσμο της Ορθοδοξίας και ότι τα πρεσβεία χειροτονίας δεν καθορίζουν – και βέβαια δεν υποβαθμίζουν-  τήν αξία εκάστου, αλλά απλώς καθορίζουν την σειρά του στην  κοινή λατρεία ή στις Συνοδικές Διασκέψεις;

Δέχεσθε τέλος, ότι η αξία εκάστου φαίνεται και περιτράνως καταδεικνύεται από τή δύναμη της ψήφου του; Στο Συνοδικό Σύστημα, που ισχύει στην Ορθοδοξία μας, η ψήφος του νεωτέρου Αρχιερέως έχει τήν αυτή αξία μέ τήν ψήφο του Πατριάρχου ή του Αρχιεπισκόπου, δηλ. του Προκαθημένου μιάς Τοπικής Εκκλησίας!  Απλώς η φήψος του Προέδρου υπερισχύει σε περίπτωση ισοψηφίας! Αυτό όμως ισχύει και σε κάθε κοσμικό συλλογικό όργανο! Είναι τεχνικός όρος, ώστε να υπάρχουν αποφάσεις!

ΕΡΩΤΗΣΙΣ 2^α:  Εφ΄όσον ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων είναι ισότιμος –ως πρός τήν αρχιερωσύνη του- με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, είναι ίσος πρός ίσον,  διαπράττει άραγε αδίκημα, οσάκις ελέγχει  τον Παναγιώτατο για τυχόν λανθασμένες ενέργειές Του;

          Ας σημειωθή για την ιστορία και μόνο, ότι ο Παναγιώτατος εισήλθε στις τάξεις του ιερού Κλήρου κατά τόν Αύγουστο του 1961, ο δε Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος κατά τόν μήνα Μάϊον του ιδίου έτους δηλ. του 1961. Ο Παναγιώτατος προήχθη σε Αρχιερέα με τον τίτλο του Φιλαδελφείας κατά τον μήνα Δεκέμβριο του έτους 1973, ο δε υποσημειούμενος χειροτονήθηκε Αρχιερεύς με τόν τίτλο του Ταλαντίου κατά τόν Αύγουστο του έτους 1976. Ας μη θεωρηθή ότι με όλα τα παραπάνω υποτιμάμε την Πατριαρχική αξία ή ότι ισοπεδώνουμε τα μεγέθη! Άπαγε της βλασφημίας! Εκείνος είναι ο ΠΡΩΤΟΣ και ημείς ο ΕΣΧΑΤΟΣ!, αλλά παρά ταύτα με την ίδια παράλληλη ιστορία μέσα στην Εκκλησία, με την ίδια σχεδόν εμπειρία, με τις ίδιες ανησυχίες κλπ. Είμαστε έτοιμος να του πλύνουμε τά πόδια, όταν αυτά ευαγγελίζωνται το Χριστό, όχι όμως όταν αυτά μολύνωνται εισερχόμενα στην Εβραϊκή Συναγωγή, δηλ. στο κέντρο λατρείας των σταυρωτών του Χριστού μας!

ΕΡΩΤΗΣΙΣ 3^η: Και μια που θυμηθήκαμε την Συναγωγή σας ερωτώ: Εκκλησιολογικώς επιτρέπεται στην Κορυφή της Ορθοδοξίας να επισκέπτεται την Εβραϊκή Συναγωγή της Νέας Υόρκης των ΗΠΑ και να δέχεται τιμές και τιμητικές διακρίσεις από τους Σταυρωτές του Χριστού, τους Εβραίους, οι οποίοι μέχρι σήμερα μένουν αμετανόητοι πολέμιοι του Χριστού και του Χριστιανισμού; Εκήρυξε εκεί τόν Χριστό ως Σωτήρα του κόσμου; Τους ωμίλησε άραγε για την Ορθοδοξία; Τους ήλεγξε για την πλάνη τους;  Τούς εκάλεσε σε μετάνοια; Εξ όσων εμείς γνωρίζουμε τίποτε από αυτά δεν έπραξε;  Άρα, επισκεπτόμενος τη Συναγωγή της Νέας Υόρκης, ΠΡΟΕΒΗ ΣΕ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΦΡΟΝΗΜΑ! Τι να λέμε εμείς τώρα στους Μασσώνους, που είναι γέννημα και παρακλάδι του Σιωνισμού;  Θα μπορούσαμε άραγε κι εμείς να πάμε στη Μασσωνική Στοά;     

  ΕΡΩΤΗΣΙΣ 4^η: Εκεί, στις ΗΠΑ, ο Παναγιώτατος κ. Βαρθολομαίος, όπως είναι γνωστό, επισκέφθηκε επίσης και το εργοστάσιο της Coca Cola, όπου Γενικός Διευθυντής είναι ο Μουσουλμάνος κ. Μουχτάρ. Στον κ. Μουχτάρ, λοιπόν, προσέφερε ως δώρο το Κοράνιο, λέγοντάς του: Αγαπητέ Μουχτάρ σου προσφέρω ως δώρο τό άγιο Κοράνιο! Δηλώστε μου, αγαπητοί φίλοι κ.κ. Παπαχρήστου καί Ανδριόπουλε, επιτρέπεται σε ένα Ορθόδοξο Πατριάρχη να προσφέρει σαν δώρο το Κοράνιο; Μπορεί δε να αποκαλεί «άγιο» αυτό τό βιβλίο;    

  ΕΡΩΤΗΣΙΣ 5^η: Το εκκλησιαστικό καθεστώς εδώ στην Ελλάδα, όπως γνωρίζετε, χωρίζεται σε πέντε εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες; 1) Μητροπόλεις της Παλαιάς Ελλάδος (!), 2) Μητροπόλεις των Νέων Χωρών (!), 3) Μητροπόλεις της Κρήτης, 4) Μητροπόλεις της Δωδεκαννήσου καί 5) Άγιον Όρος. Σας ερωτώ σε ποιά άλλη Χώρα ή σε ποιό άλλο Πατριαρχείο παρατηρείται αυτό το φαινόμενο; Ο εξ υμών κ. Ανδριόπουλος αποπειράται να κρίνει και να διορθώσει τόν ιερό Φώτιο, τον Γίγαντα αυτό της Ορθοδοξίας. Τό «γνωστό απόφθεγμα, ότι «τα εκκλησιαστικά είωθε τοις πολιτικοίς συμμεταβάλλεσθαι» ο κ. Ανδριόπουλος πολύ αυθαίρετα στο κείμενό του το χαρακτηρίζει «κοσμικό αξίωμα» και έτσι το πετάει στον κάλαθο των αχρήστων! Ευτυχώς ότι αναγνωρίζει το γεγονός πώς και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στο Κίεβο διαβεβαίωσε τους εκεί Ορθοδόξους, ότι ἡ Ορθόδοξος Εκκλησία καίτοι απεδέχθη  διά ποιμαντικούς λόγους τήν αρχήν  ότι «τα εκκλησιαστικά...». Σημασία έχει λοιπόν ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία το αποδέχθηκε, έστω και υπό όρους! Γι΄αυτό ακριβώς και όταν έπεσε το σιδηρούν Παραπέτασμα στη Ρωσσία και διελύθη ο Σοβιετικός Συνασπισμός το Πατριαρχείο της Μόσχας αναγνώρισεν αμέσως την αυτονομία της Εκκλησίας  της Ουκρανίας και ώρισε ως Πρώτο της εκκλησιαστικής αυτής δικαιοδοσίας τον Πατριάρχη Κιέβου! Έπειτα από όλα αυτά, αγαπητοί μου αντιρρησίες και υβριστές μου, θα πρέπει να αναγνωρίσετε ότι το εκκλησιαστικό καθεστώς της Ελλάδος αποτελεί  ένα ΕΚΤΡΩΜΑ  του Κανονικού Δικαίου!

ΕΡΩΤΗΣΙΣ 6^η:  Ας θυμηθούμε τώρα την μακάβρια εκείνη τελετή, που με πρωτοβουλία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, έλαβε χώρα λίγα χρόνια πρίν στον πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου κατά του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, μιά τελετή, η οποία θύμιζε ευθέως ανάλογες τελετές της περιόδου της  Ιεράς Εξετάσεως κατά τον Μεσαίωνα! Ενθυμούμαι τίς πολλές εκείνες μαύρες φιγούρες των Αρχιερέων, οι οποίοι προσήρχοντο στον πατριαρχικό Ναό για νά .....κάψουν ζωντανό στην πυρά της Πατριαρχικῆς οργής ένα Αρχιερέα του διαμετρήματος του Χριστοδούλου! Σας ερωτώ, λοιπόν, κύριοι κύριοι άμισθοι ή έμμισθοι (ο καρδιογνώστης Θεός γνωρίζει  τα σχετικά) υπερασπιστές του Πατριαρχικού Θρόνου: Ήταν κανονική και νόμιμη, ήταν επίσης σωστή και δίκαιη, η ενέργεια εκείνη του Πατριάρχου μας;    

ΕΡΩΤΗΣΙΣ 7^{η ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ}:  Ας έλθουμε τώρα και σε ένα ακόμη ερώτημα, που αφορά τήν Εκκλησία των Ιεροσολύμων. Όπως γνωρίζετε, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους αποφάνθηκε, ότι ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος ουδεμία κατάχρηση διέπραξε κατά την άσκηση των καθηκόντων του είτε ως Πατριάρχης Ιεροσολύμων, είτε ως Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα, είτε ως Αρχιεπίσκοπος Ιεραπόλεως! Έπειτα από τήν ουσιώδη αυτή Απόφαση δημιουργείται αμέσως ένα ΗΘΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ: Μπορεί πλέον ο Πατριάρχης κ. Ειρηναίος να παραμένει έκπτωτος και μάλιστα ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ στα δώματα του Πατριαρχείου;

          Ας μη μου προβάλλετε, παρακαλώ, ως επιχείρημα ότι ο Οικουμενικός ΔΕΝ έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει σε διοικητικά ζητήματα μιάς άλλης εκκλησιαστικής Δικαιοδοσίας, διότι έχουμε τα εξής δεδομένα:

1.     Ο εξ υμών αντιρρησίας κ. Παπαχρήστου ομολογεί, ότι «....Ιεράρχες και Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, όλοι εκείνοι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΣΘΕΝΟΣ  τα δίκαια της Πρωτόθρονης Εκκλησίας της Ορθοδοξίας..» άρα παραδέχεται τήν υπερόριο δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριάρχου, και άρα του Χωροφύλακα της Ορθοδοξίας.

2.     Ο έτερος αντιρρησίας κ. Ανδριόπουλος παραδέχεται ότι ο Πατριάρχης «σαρκώνει τό πρωτεύθυνον». Συνεπώς κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας έχει ευθύνη και οφείλει να επέμβει στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων και να συστήσει την επανεξέταση του φακέλλου «Πατριάρχης Ειρηναίος».  

Υπο-ερώτησις: Συμφωνούμε έως εδώ; Ένα, λοιπόν, το κρατούμενο.

3.     Ο Πατριάρχης μας κ. Βαρθολομαίος αναμείχθηκε ενεργώς στην πρώτη φάση κατά την διαδικασία επιβολής της καθαιρέσεως, καθ’ όσον α) δέχθηκε τους Συνοδικούς Αρχιερείς των Ιεροσολύμων σε ακρόαση και τίς έδωσε κατευθύνσεις, β) δέχθηκε επίσης τον Πατριάρχη Ειρηναίο, πρός τόν Οποίο συνέστησε να παραιτηθή, γ) προσκάλεσε τους Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών σε Συνδιάσκεψη για το ίδιο θέμα, δ) δεν αντέδρασε όταν έγιναν, όπως έγιναν, τα γνωστά γεγονότα στα Ιεροσόλυμα, τότε που ο Πατριάρχης Ειρηναίος ανακηρύχθηκε ΕΚΠΤΩΤΟΣ από τον Πατριαρχικό Του Θρόνο,  χωρίς Δικαστήρια, χωρίς Απολογία κλπ. και τέλος ε) δεν αντέδρασε, όταν με διοικητική-Συνοδική-Απόφαση τόν καθαίρεσαν από την Αρχιερωσυνη Του και Τον υποβίβασαν στην τάξη των Μοναχών!

Υπο-ερώτησις: Συμφωνούμε και έως εδώ; Άρα ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχεν ενεργό ανάμειξη στη φάση καταδίκης του Πατριάρχου Ειρηναίου! Δεύτερο λοιπόν από τα κρατούμενα. 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Άρα ο Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως και ως έχων τό Πρωτεύθυνον και διότι αναμείχθηκε στην διαδικασία καταδίκης ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑΝ σε ένα εν Χριστώ Αδελφό του, ο Οποίος μάλιστα διετέλεσε και εξακολουθεί αληθώς να είναι κανονικός Πατριάρχης των Ιεροσολύμων, καθ’ όσον περιτράνως πλέον αποδείχθηκε, ότι είναι αθώος των κατηγοριών, οι οποίες του είχαν αποδοθή. Οι κατηγορίες εκείνες, που Του αποδόθηκαν προ πέντε-έξη ετών τελικά ήσαν ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΒΑΣΙΜΕΣ!  Οφείλει λοιπόν να επέμβει και  ΚΑΙ ΝΑ ΛΥΣΗ το ζήτημα και διά τον πρόσθετο λόγο, ότι είχεν και ο ΙΔΙΟΣ ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ  Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος ενεργό ανάμειξη στη διάπραξη αυτού του κανονικού εγκλήματος!  Εκτελέσθηκε ηθικά ένας ΑΘΩΟΣ!

Αγαπητοί φίλοι Νικόλαε και Παναγιώτη,

Άφησα σαν τελευταίο ένα πολύ λεπτό ζήτημα. Μη αναμειγνύεσθε σε θέματα του ράσου, διότι «άλλα είναι τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας», δηλ. με άλλο μάτι βλέπει τα εκκλησιαστικά πράγματα ένας ρασοφόρος και με άλλο μάτι ένας λαϊκός. Ελάτε μέσα στο ράσο και ἐπειτα ελάτε να συζητήσουμε αυτά τα θέματα. Αλλά μέχρι τότε να είσθε προσεκτικόι, «Μή πέρα των πεδίλων», αγαπητοί μου. Ἀλλωστε και σεις, κατά την ομολογίαν σας, ἐχετε τήν αυτοσυνειδησία, ότι δεν είσθε βέβαιοι για αυτά που υποστηρίζετε. Συμφωνω μαζί σου, αγαπητέ Νικόλαε, όταν γράφεις: «Τώρα με όλες αυτές τις απόψεις, που διατύπωσα, ενδεχομένως να κατηγορηθώ από κάποιους Αρχιερείς ως υπερφίαλος, άμυαλος και θρασύς»! «Σύ λοιπόν είπας»!

 

Αυτά λοιπόν θα ήθελε να σας απαντήσει -με ειλικρίνεια και με αγάπη- ένας  Μητροπολίτης, ο οποίος υπηρετεί μέσα στο ράσο επί πενήντα (50) τόσα χρόνια, ο οποίος έχει αναλώσει εκ νεότητος αυτού όλες του τις δυνάμεις για τη δόξα του Θεού και την εύκλεια της Εκκλησίας, τον οποίον εν τούτοις τόσο εύκολα σεις, μιμούμενοι τον κ. Πανώτη,  τον ευτελίζετε μέσα από το κείμενό του έκαστος! Σας διαβεβαιώνουμε, ότι εμείς δεν πρόκειται να επανέλθουμε επί του θέματος, αλλά παρά ταύτα θα συνεχίσουμε να σας αγαπάμε. Μερικές φορές η σιωπή είναι χρυσός!

Εύχομαι με το καλό να γιορτάσουμε την εορτή της Παναγίας μας

 

 + Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΚΟΙΝΟΠΟIΗΣΙΣ:

1.      Πρός τους Σεβ. Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος, διά του e-mail

2.      Romfea.gr

3.      Διάφορα Blogs

************************ 
ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΡΑΦΗΣ
ΕΤΣΙ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ

Εκκλησία, πίστη, παράδοση και...τα ανθρώπινα! Ημ. Δημοσίευσης: Aug 11, 2012 του Νίκου Παπαχρήστου Στις ημέρες αυτές της προσπαθούμενης ανασύνθεσης όλων των παραμέτρων της ανθρώπινης ζωής φαντάζει τουλάχιστον άχαρο εκκλησιαστικοί άνδρες να απαξιώνουν με τέτοια μικροπρεπή διάθεση ότι πιο ωραίο και με σοφό τρόπο έχει καθιερώσει η Εκκλησία για να διέπει το «είναι» της, δηλαδή την εκκλησιαστική παράδοση. Μάλλον φαίνεται δεν καταλαβαίνουν ή δεν το πίστεψαν ποτέ πως δεν χωρά διαβάθμιση μικρών και μεγάλων στην παράδοση και πως τα ουσιώδη με τα επουσιώδη δεν χωρίζουν στην εκκλησιαστική ζωή. Τι άλλο εξάλλου είναι η πίστη μας από μια γόνιμη, δημιουργική και ελκυστική εμμονή στην παράδοση, που φέρνει τόσο δυναμικά μπροστά το παρελθόν για να μας δώσει ώθηση και κουράγιο για το μέλλον.

************************

Μια απάντηση στον Σεβ.Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο Ημ. Δημοσίευσης: Aug 11, 2012 του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου, θεολόγου Ήταν πριν 36 χρόνια, τέτοιες μέρες... Ήμουν εννέα ετών και στη γειτονιά μας, στον Παντοκράτορα, στην Άνω Πόλη της Πάτρας όπου μεγάλωσα, ήλθε η είδηση. Το γειτονόπουλό μας, ο Παντοκρατορίτης Αθανάσιος Λενής, κατά κόσμον, έγινε Επίσκοπος Ταλαντίου! Μετά από ένα χρόνο και κάτι εξελέγη Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Τον είδα να ιερουργεί στην ενορία μας, κάποια στιγμή, και χάρηκα που το σπλάγχνο της έγινε Μητροπολίτης και δη στην Αχαϊα. Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, δεν φανταζόμουν ότι θα μου δινόταν η ευκαιρία να αναπτύξω ένα γόνιμο, πιστεύω, θεολογικό διάλογο, με τον παλιό συνενορίτη μου Επίσκοπο. Παρά το γεγονός ότι ανατραφήκαμε εκκλησιαστικά στην ίδια ενορία, φαίνεται πως η εκκλησιαστική μας συνείδηση παρουσιάζει αρκετές διαφορές.