Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

AΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ

ΔΕΝ ΕΙΜΕΘΑ Ο ΜΟΝΟΣ!

_________Η συνάντηση Πάπα και Πατριάρχη στα Ιεροσόλυμα τον περασμένο Μάϊο εδημιούργησε πολλές αντιδράσεις και από πολλές κατευθύνσεις! Άρα εμείς δεν ήμασταν ούτε ο πρώτος, ούτε ο μόνος, που έγραψε σκληρά λόγια για την συνάντηση αυτή! Δεν έχουμε τίποτε με τα πρόσωπα! Τις πράξεις των κρίνουμε και, αν χρειάζεται, κατακρίνουμε! Η αγία Ορθοδοξία μας είναι πάνω από πρόσωπα! Αυτήν υπερασπιζόμεθα! 
______Βεβαίως τα εκκλησιαστικά Πρακτορεία Ειδήσεων και sites αγνόησαν παντελώς τις κρίσεις και τις επικρίσεις μας! Ίσως τα σκληρά λόγια μας εφόβισαν τους αρμοδίους! Εξ όλων των διαδικτυακών παραγόντων και πρακτορείων μόνον το "αγιορείτικο βήμα" αναδημοσίευσε τις θέσεις μας. Γι' αυτό και τους ευχαριστούμε. Κυρίως όμως η εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ" στο Κυριακάτικο φύλλο της 29ης Ίουνίου αναδημοσίευσε ολόκληρο τό κείμενό μας και τις φωτογραφίες και τα σχόλια στις φωτογραφίες, μάλιστα δε μας εχάρισε την πρώτη και την τελευταία σελίδα της. Γεγονός πρωτοφανές και λίαν εντυπωσιακό! Από τη θέση αυτή πρός τους υπευθύνους της Εφημερίδος εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας. 
_______Δεν μας πτοεί το γεγονός, ότι κάποιοι διαδικτυακοί παράγοντας αποσιώπησαν το γεγονός, δηλ. κυριολεκτικά "έθαψαν" τις θέσεις μας! Δικαίωμά τους, άλλωστε, ήταν! Αντιθέτως, πολύ μας παρηγορεί, το γεγονός ότι μερικοί άλλοι, όπως π.χ. χριστιανοί από τον Καναδά, με ανοικτή επιστολή, την οποία εδημοσίευσε ήδη και ο " ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ", έλαβαν θέση, διαμαρτυρόμενοι εντόνως για τα εγκλήματα κατά της πίστεως, τα συντελεσθένα στα Ιεροσόλυμα. Σήμερα δημοσιεύουμε και εμείς παρακάτω την ανοιχτή επιστολή τους. Την υπογράφουν οι εξής:
 Ελληνορθόδοξος  Ιεραποστολικὴ  Αδελφότης «Μ.  Αθανάσιος», Τορόντο.
 Ελληνοκαναδική  Ορθόδοξος  Ιεραποστολικὴ  Αδελφότης «Απόστολος Παύλος», Τορόντο.
 Ελληνοκαναδική  Ιεραποστολικὴ  Αδελφότης « Ορθόδοξος Φωνή», Μοντρεαλ.

Αίγιον, 30ή Ιουνίου 2014
+Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

AΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ
Το ευσεβές φρόνημα του ορθοδόξου Λαού εκφράζουν με ανοικτή επιστολή οι αδελφότητες από τον Καναδά, για το κατρακύλισμα της ασεβείας και της αιρέσεως του Πατριάρχου Κων/λεως.  
Ο πλανεμένος Πατριάρχης, πιστεύοντας εις τον εαυτόν του ότι είναι υπεράνω των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, νομίζει ότι έχει «περισσότερη αγάπη» από αυτούς, και θέτει την Ορθοδοξία και το γένος μας σε πολύ μεγάλο κίνδυνο. Η εκκλησιαστική μας ιστορία διδάσκει μυριάκις ότι η σύμπλευση με την αίρεση δεν έφερε τίποτ’ άλλο παρά μόνο μεγάλα δεινά.
Παραθέτω την ανοικτή επιστολή των ορθοδόξων αδελφοτήτων του Καναδά.
Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
 
Παναγιώτατε,
Είμεθα άσημα και ταπεινά μέλη της  Ορθοδόξου Καθολικής  Εκκλησίας και είσθε ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Είσθε ο πνευματικός μας πατέρας και είμεθα τα πνευματικά σας τέκνα.  Οπως δε τα φυσικά τέκνα ενός πατέρα δεν είναι δυνατόν ν  ἀδιαφοροῦν, βλέποντας τον πατέρα τους να συνάπτη παράνομες εξωσυζυγικές σχέσεις με ξένες γυναίκες, να απατά την μητέρα τους και νάεπιστρέφη κάθε βράδυ στο σπίτι μεθυσμένος, έτσι και εμείς είναι αδύνατον ν  ἀδιαφορήσωμε, βλέποντας τήν υμετέρα Παναγιότητα να πρωτοστατή στη σύναψι παρανόμων και απαγορευμένων από τήν  Εκκλησία σχέσεων με παντός είδους αιρετικές παρασυναγωγές, να συμπροσεύχεται με αμετανοήτους εκπροσώπους τους, –ακόμη και με ιέρειες και επισκοπίνες ακραίων προτεσταντικών παραφυάδων, που ευλογούν γάμους ομοφυλοφίλων και υποστηρίζουν δημοσίως το παγκόσμιο ομοφυλοφιλικό κίνημα –, να περιφρονή θείους και ιερούς Κανόνες  Αποστολικών και Οικουμενικών Συνόδων, να προαναγγέλλη την πανορθόδοξη κατάργησι όσων Κανόνων θεωρεί εμπόδιο στη διατήρησι των παρανόμων αυτών σχέσεων, και γενικώς
να συμπεριφέρεται ως μεθυσμένη από το γλυκύ και μεθυστικό κρασί του υψηλού αξιώματος και τής αρχιερατικής εξουσίας, ανατρέποντας ιερούς θεσμούς και παραδόσεις, μετακινώντας και τροποποιώντας «όρια αιώνια α έθεντο» οι θεόπνευστοι  Απόστολοι και οι θεοφόροι Πατέρες, κατασκανδαλίζοντας το ευσεβές πλήρωμα της  Εκκλησίας και προκαλώντας ανυπολόγιστη φθορά στο θεανθρώπινο σώμα της.

Επιτρέπεται ο έλεγχος 
  Ελπίζουμε το ελεγκτικό ύφος της παρούσης να μη παρεξηγηθή.  Ο έλεγχος είναι απαραίτητος μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία και ιδιαιτέρως μέσα στην  Εκκλησία.  Ο λόγος του Θεού όχι απλώς επιτρέπει τον έλεγχο, αλλά και τον επιβάλλει (Λευ. 19·17, Παρ. 9·8, 10·10,  Εφ. 5·11, Α´ Τιμ. 5·20, Β´ Τιμ. 4·2 κ.α.), αρκεί αυτός να γίνεται με αγάπη, από αγνά και ειλικρινή ελατήρια, δίχως κακίες και εμπάθειες, με γνώμονα πάντοτε την διόρθωσι των κακώς κειμένων και απώτερο σκοπό την σωτηρία των ψυχών.  Ο Θεός, όπως γνωρίζετε, έδωσε ανθρώπινη φωνή σε μία όνο για να ελέγξη τον προφήτη Βαλαάμ για την αντίθετη προς το θείο θέλημα συμπεριφορά του, ο δε Κυριος μας  Ιησούς Χριστός είπε στους Φαρισαίους ότι, εάν οι άνθρωποι σιωπήσουν και αποκρύψουν την αλήθεια, «οι λίθοι κεκράξονται».  Εμείς, Παναγιώτατε, ως πιστά μέλη της  Εκκλησίας, έχομε την συνείδησι, ότι είμεθα ανώτεροι και από την όνο του Βαλαάμ και από τα άψυχα λιθάρια και δικαιούμεθα να αρθρώσωμε λόγον ελεγκτικό, έστω και αν αυτός απευθύνεται προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη.
Δεν θ’ αναφερθούμε στις συμπροσευχές σας μετά των ετεροδόξων σε Ολλανδία και Γερμανία, οι οποίες απετέλεσαν, ως φαίνεται, «πρόβα τζενεράλε» εν όψει της «μητέρας των συμπροσευχών», που ακολούθησε με τον Πάπα στα  Ιεροσόλυμα. Ούτε θα σας καλέσωμε να παύσετε να συμπροσεύχεσθε μετά των αιρετικών.  Άλλωστε, όπως αποδεικνύουν τα πράγματα, οι συμπροσευχές αυτές σάς έχουν γίνει πάθος αθεράπευτο και μόνο μία επέμβασι  του Θεού ημπορεί να σας απαλλάξη απ’ αυτό. Το «αδιαλείπτως προσεύχεσθε» του  Αποστόλου σεις έχετε μετατρέψει σε «αδιαλείπτως συμπροσεύχεσθε μετά των αιρετικών και αλλοθρήσκων», και αυτό πράττετε συνεχώς και ακαταπαύστως. Δεν δυνάμεθα όμως να παραβλέψωμε την συμπροσευχή σας με τον Πάπα στα  Ιεροσόλυμα, διότι αυτή υπερέβη σε τόλμη και προκλητικότητα κάθε άλλη συμπροσευχή, προκάλεσε δε μεγάλο σεισμό στις συνειδήσεις των απανταχού της γης  Ορθοδόξων πιστών, απείρως ισχυρότερο του (προειδοποιητικού;) σεισμού, που έσεισε την γενέτειρά σας μίαν ημέρα πριν τη συνάντησί σας με τον Πάπα!

Ο Άγιος Αλέξανδρος 


 Για να σας δείξωμε δε το μέγεθος του ατοπήματος, στο οποίο υποπέσατε, θα σας καλέσωμε να συγκρίνετε την ενέργειά σας με την ενέργεια ενός αγίου προκατόχου σας, ο οποίος ελάμπρυνε με την παρουσία του τον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως προ 1679 ετών. Πρόκειται για τον άγιο  Αλέξανδρο, ο οποίος μας άφησε αιώνιο παράδειγμα αποφυγής εκκλησιαστικών σχέσεων με αμετανοήτους αιρετικούς, το οποίο, δυστυχώς, περιφρονείται από τους οικουμενιστάς και παγκοσμιοποιημένους σήμερα αρχιερείς μας.  Αλλ’ ας ενθυμηθούμε τι συνέβη το 335 στην Κωνσταντινούπολη.
Ο αιρεσιάρχης  Άρειος, έχοντας εξαπατήσει τον αυτοκράτορα, ψευδώς ορκιζόμενος, ότι πιστεύει στην ίδια Πίστη, στην οποία επίστευε και η  Εκκλησία, ήταν έτοιμος, με δολιότητα και θρασύτητα, να εισέλθη στον ορθόδοξο ναό και να συλλειτουργήση με τους  Ορθοδόξους. Οι πιέσεις και απειλές, που εδέχετο ο  Αλέξανδρος, για να δεχθή τον αιρεσιάρχη σε εκκλησιαστική κοινωνία, ήταν ασφυκτικές και αφόρητες. Αυτός όμως δεν υποχωρούσε.
Το Σαββατο το βράδυ, παραμονή τής ημέρας, που θα εισήρχετο ο  Άρειος στον ορθόδοξο ναό, ο πατριάρχης  Αλέξανδρος γονάτισε περίλυπος έμπροσθεν τής  Αγίας Τραπέζης και παρεκάλεσε με δάκρυα τον Θεο· «Ει  Αρειος αύριον συνάγεται, απόλυσον εμέ τον δούλόν σου και μη συναπολέσης ευσεβή μετά ασεβούς· ει δε φείδη της εκκλησίας σου (οίδα δε ότι φείδη) έπιδε επί τα ρήματα των περί Ευσέβιον και μη δως εις αφανισμόν και όνειδος την κληρονομίαν σου και άρον  Αρειον, ίνα μη εισελθόντος αυτού εις την εκκλησίαν δόξη και η αίρεσις συν εισέρχεσθαι αυτώ και λοιπόν η ασέβεια νομισθή ως ευσέβεια» (Θεοδωρήτου Κυρου, Εκκλησιαστική  Ιστορία, σελ. 21-22).
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό.  Η θερμή και εναγώνια προσευχή του Πατριάρχου εισακούσθηκε από τον Θεό και ο  Αρειος την επομένη ημέρα, ενώ ήταν σε κατάστασι ευφορίας, κατελήφθη από επείγουσα σωματική ανάγκη, προς εκπλήρωσι της οποίας κατέφυγε σε αποχωρητήριο, από το οποίο, εξ αιτίας ακατάσχετης αιμορραγίας των εντέρων, δεν εξήλθε ζωντανός.  Ετσι στερήθηκε και την εκκλησιαστική κοινωνία μετά των  Ορθοδόξων και την ιδία του ζωη!
Δεν διδάσκεσθε; 
 Στην πόλι σας έγιναν τα θαυμαστά και παράδοξα αυτά γεγονότα, Παναγιώτατε, σε κάποιο μέρος πλησίον του Πατριαρχείου σας, και ενώ, ως γνώστης της εκκλησιαστικής  Ιστορίας, τα γνωρίζετε, εν τούτοις δέν διδάσκεσθε απ’ αυτά. Αυτό αποδεικνύει μία σύγκρισι του τότε με το σήμερα. Τότε, ο αιρεσιάρχης  Άρειος· σήμερα, ο αιρεσιάρχης Πάπας της Ρωμης.  Η μήπως δεν είναι ο Πάπας αιρεσιάρχης; Μήπως έπαυσε η Ρώμη να είναι αιρετική, επειδή εσείς και οι ομόφρονές σας την ωνομάσατε «αδελφή εκκλησία»; Μηπως απέκτησαν μαγικώ τω τρόπω εγκυρότητα τα «Μυστήριά» της, επειδή η προτεσταντική Βαπτισματική Θεολογία, που αποδέχεσθε, αναγνωρίζει ως έγκυρο το «βάπτισμά» της; Δυνάσθε μήπως να μας υποδείξετε μίαν έστω από τις είκοσι και πλέον πλάνες και αιρέσεις του, που να απεκήρυξε ο Παπισμός, κατά τη διάρκεια των διαλόγων μας μαζί του; Δεν δύνασθε, διότι η Δυσι εμμένει σατανικώς στις κακοδοξίες της, δεν τίς αποκηρύσσει και δεν μετανοεί. Συνεχίζουμε την σύγκρισι. Τότε, ο αυτοκράτορας και οι  Αρειανοὶ επίεζαν τον Πατριάρχη να δεχθή σε εκκλησιαστική κοινωνία τόν  Αρειο· σήμερα, σεις οικειοθελώς(!) παρίστασθε στην ενθρόνισι του αιρεσιάρχου Πάπα, τον τιμάτε, και τον προσκαλείτε σε ιστορική συνάντησι μαζί σας στα  Ιεροσόλυμα, ακολουθώντας τα ίχνη των προκατόχων σας  Αθηναγόρα και Παύλου ΣΤ´, κάτι, που έγινε με μεγάλη επισημότητα και τυμπανοκρουσίες.
Τοτε, ο Πατριάρχης γονυπετής παρακαλούσε τον Θεό να τον πάρη, παρά να έλθη σε κοινωνία με τον  Άρειο· σήμερα, ο διάδοχός του συμπροσεύχεται πανευτυχής με τον αιρεσιάρχη μέσα στο Ναό της  Αναστάσεως, λέγων το πικρό γλυκύ, το σκότος φως και την εκκλησιαστική παράβασι και παρανομία «πηγή πνευματικής χαράς», «θεία ευλογία» και αγλαό «καρπό μιας πλήρους χάριτος πορείας»!
Τοτε, ο άγιος Πατριάρχης παρακαλούσε με δάκρυα τον Θεό να μη επιτρέψη στον  Αρειο να εισέλθη στον ορθόδοξο ναο, διότι μαζί με τον αιρεσιάρχη θα εισήρχετο και η αίρεσι· στις 25 Μαΐου 2014, κατόπιν δικής σας προσκλήσεως, ο Παπας εισήλθε όχι σέοποιοδήποτε ορθόδοξο ναο, όχι στον ναό του  Αγ. Γεωργίου του Φαναρίου, αλλά στον πάνσεπτο Ναό της  Αναστάσεως, στον Πανάγιο Ταφο, και μαζί του εισήλθε, με πομπώδεις τιμές και υποδοχές εκ μέρους τών  Ορθοδόξων, η παναίρεσι (κατά τον αγ. Ιουστίνο Πόποβιτς) του  Παπισμού, συνοδευομένη από τις απαίσιες αδελφές και θυγατέρες της, το φιλιόκβε, το πρωτείο, το αλάθητο, την άσπιλο σύλληψι της Θεοτόκου, τα άζυμα, την αξιομισθία των αγίων, το καθαρτήριο πυρ, και άλλες πλάνες και αιρέσεις. Και μόνον αυτό;  Η «εκλεκτή» υμών ομήγυρις συμπεριελάμβανε εκπροσώπους και άλλων αιρέσεων, όπως του Μονοφυσιτισμού και άλλων δογμάτων!
 Η κουστωδία, που απέστειλε ο Πιλάτος, εφύλαττε το ενταφιασμένο σώμα του Χριστού έξω από τον τάφο.  Η δική σας παναιρετική κουστωδία, η οποία με τις φοβερές αιρέσεις έχει κατασχίσει το θεανθρώπινο σώμα, εισήλθε, κατόπιν δικής σας προσκλήσεως, εντός του Παναγίου Τάφου, παρόντων δυστυχώς και  Αγιοταφιτῶν Πατέρων, οι οποίοι ασφαλώς θα εσκέπτοντο για πόσο ακόμη καιρό, μετά απ  αυτό το ολίσθημα, θα επιτρέπη η μακροθυμία του Θεού να φυλάττουν με παρρησία τα Πανάγια προσκυνήματα.

Οι αιφνίδιοι θάνατοι 
Κατόπιν τούτων, δανειζόμεθα, Παναγιώτατε, τον λόγο του ευγνώμονος ληστού επί του σταυρού και σάς ερωτώμε· Δεν φοβείσθε τον Θεο;   Δεν διδάσκεσθε από τήν  Ιστορία; Δεν σας προβληματίζει ο αιφνίδιος και κακός θάνατος του Πατριάρχου Ιωσὴφ το 1439 και η ταφή του μακριά από το ποίμνιό του, στην ξένη και αφιλόξενη γη της Φλωρεντίας, στον ναό των αιρετικών Δομινικανών; Δεν σας προβληματίζει ο εξ ίσου αιφνίδιος και κακός θάνατος του 49χρονου παπόφιλου Μητροπολίτου Λενινγκραντ Νικοδήμου, που ξεψύχησε μπροστά στα πόδια του νεοεκλεγέντος Παπα  Ιωάννου Παύλου Α´, του γνωστού και ως «Παπα των 33 ημερών», στις 5 Σεπτεμβρίου 1978;
Δεν σας προβληματίζει ο αιφνίδιος επίσης θάνατος του Μητροπολίτου Κερκύρας Τιμοθέου στις 15 Μαρτίου 2002, ολίγες ημέρες μετά την επιστροφή του από το Βατικανό; Δεν σας προβληματίζει, τέλος, ο τραγικός θάνατος του  Αρχιεπισκόπου  Αθηνών Χριστοδούλου, ο οποίος, μετά την (πρώτη στήν ιστορία) επίσκεψη του Πάπα στην  Ελλάδα, την διοργάνωση (για πρώτη φορά) συνεδρίου του Π.Σ.Ε. επί ελληνικού εδάφους και τήν (πρώτη για αρχιεπίσκοπο Αθηνῶν) μετάβασί του στο Βατικανό, δίχως την έγκρισι της  Ι. Συνόδου, εκλήθη να εγκαταλείψη πρόωρα και αυτός τον μάταιο τούτο κόσμο και να στερηθή έτσι η  Ελλαδικὴ  Εκκλησία τον χαρισματικό, κατά τα άλλα, ηγέτη της;  Αναρωτηθήκατε ποτέ, μήπως οι πρόωροι αυτοί θάνατοι ήσαν θεοσημείες, δια τών οποίων ο Θεός απεδοκίμασε τις προαναφερθείσες αντίθετες προς το θέλημά Του αρχιερατικές παρεκτροπές, «υπόδειγμα μελλόντων ασεβείν τεθεικώς»; Δεν φοβείσθε, μήπως ο Θεός απευθύνει και προς την Παναγιότητά σας ερώτημα, παρόμοιο μ  εκείνο, που απηύθυνε στους Φαρισαίους· «την μεν καταστροφήν του φυσικού περιβάλλοντος γινώσκεις διακρίνειν, την δε καταστροφήν του πνευματικού περιβάλλοντος υπό του Οικουμενισμού, όν υπηρετείς και προωθείς, ου δύνασαι γνώναι»;
Ρεκόρ επισκεψιμότητος καταρρίπτει βίντεο, αναρτηθέν προ ημερών στο διαδίκτυο, που παρουσιάζει παλιό και υπέργηρο Λευΐτη των  Αθηνῶν, λευκανθέντα στην υπηρεσία του ιερού θυσιαστηρίου, να κλαίη σαν μικρό παιδί, αναλογιζόμενο τα δεινά που θα μας επισκεφθούν, εξ αιτίας των προδοσιών της Πίστεως και της αποστασίας κλήρου και λαού.
Εγκαταλείψατε την πλάνην 
Σφραγίζομε, Παναγιώτατε, την παρούσα με μία υιϊκή και ταπεινή παράκλησι.  Εγκαταλείψατε την πλανεμένη οδό του Οικουμενισμού και επιστρέψατε στην απλανή οδό της  Ορθοδοξίας.  Αγγελος, όμοιος μ’ ἐκεῖνον, που έφρασε τον δρόμο του Βαλαάμ, έχων «την ρομφαίαν εσπασμένην εν τη χειρί αυτού», φράσσει και τον δικό σας δρόμο.  Δεν τον βλέπετε;
Τι περιμένετε για να αλλάξετε πορεία; Να σας ομιλήσουν τα μάρμαρα της  Αγια-Σοφιάς με ανθρώπινη φωνή και να σας ελέγξουν; «Ου δύνασθε δυσί κυρίοις δουλεύειν· ου δύνασθε  Ορθοδοξίᾳ υπηρετείν και Οικουμενισμώ».  Η πρώτη υπηρετεί τον Χριστό· ο δεύτερος τον  Αντίχριστο και τον Διάβολο. Παύσατε να προκαλήτε τον Θεό και να σκανδαλίζετε τον λαο Του. Και μη διανοηθήτε να τροποποιήσετε η καταργήσετε Ι. Κανόνες των  Αγ.  Αποστόλων και των Οικουμενικών Συνόδων, διότι τέτοιες κραυγαλέες αυθαιρεσίες, και αν ακόμη έχουν «συνοδική» και «Πανορθόδοξη» κάλυψι, δεν προκειται να γίνουν αποδεκτές και σεβαστές από την συνείδησι του  Ορθοδόξου εκκλησιαστικού πληρώματος. Και αυτή η συνείδησι, που εγκρίνει η απορρίπτει αποφάσεις και οικουμενικών ακόμη Συνόδων, όσο και αν εσείς την υποτιμάτε, και όσο και αν φαίνεται υπνώττουσα και εξασθενημένη, να γνωρίζετε ότι αγρυπνεί και είναι πάντοτε έτοιμη να αντιδράση σε οποιαδήποτε «τετελεσμένα» αποφασίσει η μέλλουσα να συνέλθη το 2016 Συνοδος, εάν αυτά είναι αντίθετα προς την  Αγία Γραφή, την  Ιερὰ Παράδοσι και το θέλημα του Θεού.  Ελπίζουμε να μη περιφρονήσετε την αγωνιώδη αυτή φωνή, που υψώνουμε από τον μακρινό Καναδά.
Με σεβασμό, 
 Ελληνορθόδοξος  Ιεραποστολικὴ  Αδελφότης «Μ.  Αθανάσιος», Τορόντο.
 Ελληνοκαναδική  Ορθόδοξος  Ιεραποστολικὴ  Αδελφότης «Απόστολος Παύλος», Τορόντο.
 Ελληνοκαναδική  Ιεραποστολικὴ  Αδελφότης « Ορθόδοξος Φωνή», Μοντρεαλ.

Ορθόδοξος Τύπος, α.φ. 2027, 20 Ιουνίου 2014

Πηγή : ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ" ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014