ΚΥΡΙΕ ΣΗΜΑΤΗ, ΜΕΓΑΛΕ ΘΕΟΛΟΓΕ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.....

Δευτέρα, 12 Ίουνίου 2017

2α ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟΝ κ. ΣΗΜΑΤΗΝ

Αγαπητέ κ. Σημάτη,

Eίσθε αμετανόητος, γι’ αυτό και αδιόρθωτος! Χωρίς να το σκέπτεσθε, με κατηγορείτε για πράγματα, τα οποία, ίσως και χωρίς να το αντιλαμβάνεσθε, σεις πρώτος εισάγετε στον τρόπο επικοινωνίας! Ούτω πως  αυτοαναιρείσθε συγχρόνως  δε και αυτο- διαψεύδεσθε!  Ιδού κάποια δείγματα:

1.     Στο απαντητικό προς με κείμενό σας της 3^ης Ιουνίου 2017, κείμενο, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα σας «ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ», με ψέγετε, διότι χρησιμοποίησα για το πρόσωπό σας το φραστικό σχήμα «Σημάτηδες»: Γράφετε, λοιπόν, τα εξής:

«Όπως αποδεικνύεται, Σεβασμιώτατε, η εμπάθειά σας και η επιθυμία σας να αποδείξετε ότι σεις έχετε δίκιο και όχι οι «Σημάτηδες» (αυτή η έκφραση δεν είναι υποτιμητική, δεν προσβάλλει το όνομά μου;» (βλ. σελ 6-7)…….

Σας απαντώ, λοιπόν, ότι ακολούθησα το δικό σας μοτίβο εκφράσεως! Ιδού η απόδειξη:

Στις 17 Απριλίου ε.έ. στο δικό σας ιστολόγιο έχετε γράψει και τα εξής: «Γιατί εδώ οι διάφοροι Ζήσηδες και Τελεβάντοι (πού αποποιούνται τις θυσίες και τους διωγμούς χάριν της Πίστεως, αλλά θέλουν να παίζουν τους ηγέτες του αγώνα)….».

 «Εκ του στόματος σου, λοιπόν, κρινώ σε, πονηρέ  δούλε» (Λουκ. 19, 22). Δικό σας δεν είναι το φραστικό σχήμα, το οποίον χρησιμοποίησα; Βγάλτε, λοιπόν, τους παραμορφωτικούς φακούς της υπεροψίας και του φανατισμού, αγαπητέ κ. Σημάτη!  Είσθε δίψυχος καί διπρόσωπος! Αφήστε να αναπτυχθούν μέσα στην ψυχή σας η  αγάπη, η ταπείνωση, η μακροθυμία και τότε όλα θα αλλάξουν! Τώρα η ψυχή σας είναι γεμάτη από το πάθος! Θα σας υπενθυμίσω και την σχετική παροιμία: «Τα δικά μου είναι καρύδια και βροντούν, τα δικά σου είναι σύκα και σιωπούν»! 

2.     Ας έλθουμε τώρα στην παραποίηση των λόγων μου ως προς τους  Παπικούς. Παρεξηγήσατε σεις,  έπειτα δε από σας και αρκετοί άλλοι «εξυπνάκηδες», την τοποθέτησή μου, ότι ως άτομο θεωρώ τους Παπικούς Αιρετικούς, ως Μητροπολίτης όμως οφείλω να τους θεωρώ Σχισματικούς!

Ας προσεγγίσουμε, λοιπόν, την έννοια «ως Μητροπολίτης», Ενταύθα υπό τον όρο ως Μητροπολίτης νοείται ο Αρχιερεύς ως Δημόσιο Πρόσωπο, το οποίον ασκεί μια κοινωνική υπηρεσία, μιά εκκλησιαστική εξουσία!  

Όταν ανελάμβανα το πηδάλιο του σκάφους, που ονομάζεται Ιερά Μητρόπολις, δηλ. τά καθήκοντά μου ως Μητροπολίτης, έδωσα όρκο να υπακούω στην Εκκλησία και να εφαρμόζω όσα η Εκκλησία και η Πολιτεία επαγγέλλονται και διακελεύουν!Μεταξύ των υποχρεώσεών μας είναι, λοιπόν, και η  έκδοση Αδείας Γάμου. Η Εκκλησία σε ανύποπτο χρόνο έχει αποφασίσει και αποδέχεται τον γάμο μεταξύ δύο προσώπων, εκ των οποίων το μεν ένα είναι Ορθόδοξος, το δε άλλο Ρωμαιοκαθολική, ή και αντιστρόφως, δηλ. το μεικτό λεγόμενο γάμο.

Εάν, λοιπόν, ο γυιός σας ήθελε συνδεθεί με μια κοπέλλα, η οποία ανήκει στους Ρωμαιοκαθολικούς, αποφασίσουν δε οι μελλόνυμφοι να τελέσουν θρησκευτικό γάμο,  τότε ο γυιός σας θα έλθει στα Γραφεία μας και θα ζητήσει την έκδοση Αδείας Γάμου. Θα την ζητήσει και ασφαλώς θα την λάβει! Και θα έχει την υπογραφή  μου! Θα την λάβει δε, διότι –όπως σας τόνισα προηγουμένως και το επαναλαμβάνω- η Εκκλησία δέχεται τον μεικτό γάμο μεταξύ ενός Ορθοδόξου και μιάς Καθολικής! ΔΕΝ ΔΥΝΑΜΑΙ ΝΑ ΑΡΝΗΘΩ, διότι, αρνούμενος, αθετώ τους όρκους και τις υποσχέσεις μου! Άρα ως πρόσωπο είχα το δικαίωμα να έχω επιφυλάξεις! Πλήν όμως, ως Μητροπολίτης είμαι υποχρεωμένος να εκχωρήσω την άδεια Γάμου!

Εάν, αντιθέτως, η κοπέλα ανήκει στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, τότε δεν θα εκδώσουμε Άδεια Γάμου! Γιατί άραγε; Διότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι Αιρετικοί, ενώ οι Παπικοί –κατά την κρίσιν της Εκκλησίας- κατατάσσονται στους Σχισματικούς! Άλλωστε στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α. οι μεικτοί γάμοι -καλώς ή κακώς- πάνω από εκατό τόσα χρόνια είναι πολύ περισσότεροι των αμιγώς μεταξύ Ορθοδόξων ζευγαριών τελουμένων γάμων!   

Δεν σας άκουσα μέχρι σήμερα να διαμαρτυρηθείτε για ένα τέτοιο γάμο!  Γιατί άραγε;

Ας έλθουμε τώρα στη θεώρηση του προβλήματος από μία άλλη οπτική γωνία: Ας υποθέσουμε, ότι συγκαλείται  μία Σύνοδος, όπου θα ετίθετο το ζήτημα: τι είναι οι Παπικοί; Εκεί αναμφιβόλως θα υποστηρίξω την προσωπική μου άποψη, ότι οι Παπικοί είναι Αιρετικοί! Εάν όμως το σύνολον των συμμετεχόντων Αρχιερέων ήθελεν αποφανθή, ότι οι Παπικοί θεωρούνται ως Σχισματικοί, τότε θα ήμην υποχρεωμένος να  ακολουθήσω την «γνώμην των πλειόνων»!  Και τούτο θα γίνει, διότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία όλοι οι Επίσκοποι έχουμε μεν το δικαίωμα να έχουμε και να εκφράζουμε τη γνώμη μας, αλλά στο τέλος πρέπει ο καθένας μας να παρακάμψει την δική του προσωπική γνώμη και να ακολουθήσει την γνώμη των πλειόνων! «Η γνώμη των πλειόνων κρατείτω» είναι η Αρχή, που διέπει την Εκκλησία!

3.     Βεβαίως εδώ πρέπει να τονίσουμε, ότι τις κατά καιρούς Αποφάσεις μιάς  μεγάλης, π.χ. μιάς  Οικουμενικής Συνόδου πρέπει να αποδεχθεί το Πλήρωμα της Εκκλησίας, δηλ. ο ιερός Κλήρος και ο πιστός Λαός, Τότε, και μόνον τότε, αποκτούν γενική ισχύ. Ωστόσο κάθε Αρχιερεύς παύει πλέον να έχει το δικαίωμα μιάς κατά το δοκούν και επιλεκτικής εφαρμογής Συνοδικών Αποφάσεων. Εν τέλει έπειτα από την αποδοχή των Συνοδικών Αποφάσεων από το Πλήρωμα της Εκκλησίας, χρειάζεται μία νέα ισότιμη και ισόκυρη –π.χ. Οικουμενική- Σύνοδος, η οποία και θα επικυρώσει τις Αποφάσεις της προηγουμένης, οπότε και αποκτούν αυτές καθολική ισχύ στη ζωή της Εκκλησίας. Αυτά, λοιπόν, για τους καλοθελητές. Οι φανατισμένοι και κακόπιστοι ακολουθούν το δόγμα «ου με πείσεις, κάν με πείσεις»!

4.    Και τώρα ας έλθουμε στο κεντρικό μας πρόβλημα. Στο ιστολόγιό σας έχετε γράψει ως επικεφαλίδα: «Με ξεκαθάρισμα λογαριασμών απειλεί ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος» και παρακάτω «…με απειλεί με μηνύσεις….».

Σας απαντώ λοιπόν: Γιατί διεγείρεσθε στο άκουσμα μιάς δικαστικής αντιπαραθέσεώς μας; Δεν είναι νόμιμο να διεκδικήσουμε την αθωότητά μας από τις δικές σας ύβρεις και τις βαρύτατες κατηγορίες; Λησμονείτε, ότι σεις πρώτος με οδηγήσατε ως κατηγορούμενο στο Εφετείο των Πατρών, από το οποίο και αθωώθηκα πανηγυρικώς;

Σεις, λοιπόν, κατηγορώντας με για μια ακόμη φορά  προσφάτως με θρασύτητα γράψατε τα αισχρά ετούτα λόγια: «Ο Μητροπολίτης που δήλωσε……χωρίς να έχει μετανοήσει και ζητήσει συγγνώμη  για τα προηγούμενα και για όσα μετά του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου έβλαψε την Εκκλησία!». Δεν είναι βαρειά αυτά τα λόγια, κ. Σημάτη; Μπορώ άραγε να τα αντιπαρέλθω;  Όχι, βέβαια! Χρειάζεται, λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μας! Και τούτο θα γίνει είτε με μία επανόρθωση εκ μέρους σας και ένα ειλικρινές «συγγνώμην», είτε με την προσφυγή μου στα πολιτικά Δικαστήρια! Ας μη λησμονείτε, ότι «η τιμή, τιμή δεν έχει και χαρά στον, που την έχει!»

Σας προσκαλώ, λοιπόν, και συγχρόνως σας προκαλώ να μου απαριθμήσετε τα σημεία εκείνα, όπου «μετά του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου έβλαψα την Εκκλησία!» Πού, πώς και πότε έβλαψα την Εκκλησία!  

Αγαπητέ κ. Σημάτη,

Σας παρακαλώ  να αφήσετε τις αμπελοφιλοσοφίες και να μας δώσετε, εδώ και τώρα, την οφειλομένη απάντηση, προσάγοντας και τις αποδείξεις. Αλλοιώς ο δρόμος προς την Δικαιοσύνη κατ’ ανάγκην καθίσταται, δυστυχώς, μονόδρομος! Σας αναμένω!

+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Αίγιον, 12 Ίουνίου 2017

***********************

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: 

α) Στην Ορθόδοξη Εκκλησία  έχουμε το δικαίωμα να εκφράζουμε τη γνώμη μας, ΑΛΛΑ δεν έχουμε δικαίωμα να ακολουθούμε την προσωπική μας γνώμη!  Για την ενότητα της Εκκλησίας θεσπίσθηκε το ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ, όπου η γνώμη των πλειόνων» κρατεί και εφαρμόζεται!
          β) Επομένως η αποτοίχιση και τα τοιαύτα θέλουν προσεκτική μελέτη!

γ) Στην Ορθόδοξη Εκκλησία οι Αποφάσεις ακόμη και των Οικουμενικών Συνόδων, όπως εξήγησα παραπάνω,  χρήζουν αποδοχής και επικυρώσεως! Αποδοχής μεν από το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα, επικυρώσεως δε από μία νεώτερη Σύνοδο. Άρα και οι Αποφάσεις της Συνόδου του Κολυμπαρίου της Κρήτης, όσο και αν θέλουν να τις επιβάλουν οι  εκεί συνελθόντες και αποφασίσαντες Μεγαλόσχημοι Παράγοντες της Ορθοδοξίας, τελούν υπό την αποδοχή και την έγκρισή τους  αρχικώς μεν του εκκλησιαστικού Πληρώματος, εν συνεχεία δε μιάς νεωτέρας  Συνόδου, αληθινά Μεγάλης και Αγίας! 

δ) ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΗΣ ΘΕΛΗΣΕΩΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΣΑΣ, ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΔΥΟ  ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:

ΠΡΩΤΟΝ:  Η ΕΙΣΔΟΧΗ ΤΩΝ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΧΡΙΣΜΑ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΑΝΑΒΑΠΤΙΣΜΟ!

Α) Ο τρόπος εισδοχής των Ρωμαιοκαθολικών στους κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Στο «ΜΙΚΡΟΝ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟΝ», Γ΄ Έκδοσις της Αποστολικής Διακονίας του έτους 1988 περιέχεται η «ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ» πλάνης (σελ.  87-89). Εκεί ορίζεται, ότι η εισδοχή ενός Καθολικού στην μάνδρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας γίνεται με Χρίσμα και με την υπογραφή ενός Λιβέλλου, διά του οποίου ο εισερχόμενος  δηλοί, ότι καταδικάζει και απορρίπτει «πάντα τα υπό της Καθολικής Εκκλησίας καινοτομηθέντα περί τε τα δόγματα, τα Μυστήρια, τας Παραδόσεις  και την πράξιν της  Εκκλησίας».  Παρήλθαν ήδη 30 περίπου χρόνια από την παραπάνω Έκδοση και άλλα τετρακόσια ή πεντακόσια χρόνια από την εφαρμογή των παραπάνω Αποφάσεων και  μέχρι σήμερα ουδείς Σημάτης σκέφθηκε να την προσβάλει;

Κύριε Σημάτη, σας ερωτώ: Ναι, οι Παπικοί είναι ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ!  Γιατί, λοιπόν, δεν διαμαρτύρεσθε; Ας μη μου πείτε, ότι τα τελευταία χρόνια κάποιοι «ζηλωτές» εφάρμοσαν το Βάπτισμα, αναβαπτίζοντας Καθολικούς, οι οποίοι προσήλθαν και ασπάσθηκαν την Ορθοδοξία!  Αυτό όμως ήταν μια προσωπική  επιλογή μερικών ζηλωτών, η οποία παρά ταύτα ΔΕΝ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ! Άρα δεν μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα!    

ΔΕΥΤΕΡΟΝ,

Η ΚΗΔΕΙΑ  ΕΝΟΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ  ΓΙΝΕΤΑΙ ΥΠΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΕΩΣ

Β) Η από 15^ης Μαρτίου 1891 Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου περί της ταφής ετεροδόξων υπό ορθοδόξων ιερέων αναφέρει τα εξής:

ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Προς άπαντας τους κατά την Επικράτειαν Σεβασμιωτάτους Ιεράρχας

Γνωστόν τυγχάνει εκάστω των Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών, ότι πολλαχού του Κράτους διατελούσιν εργαζόμενοι εις κατασκευήν σιδηροδρομικών γραμμών και ετέρων δημοσίων έργων πολλοί τεχνίται και εργάται, ως οι μεν ανήκουσιν εις την Λατινικήν Εκκλησίαν, έτεροι δε εις την των διαμαρτυρομένων και άλλοι εις άλλας ετεροδόξους χριστιανικάς Εκκλησίας.

Επειδή δε περιήλθεν εις γνώσιν της Συνόδου, ότι ενιαχού του Βασιλείου, εν οις ούτοι εργάζονται, οι ιερείς, καίπερ παρακληθέντες να ενταφιάσωσι τους θανόντας των ετεροδόξων τούτων χριστιανών, απεποιήθησαν, και όλως ηρνήθησαν κρίναντες ίσως την πράξιν ταύτην ως αντικειμενικήν εις το πνεύμα του Ευαγγελίου και υπό των εκκλησιαστικών διατάξεων απηγορευμένην, δια τούτο η Σύνοδος, εμφορουμένη της υψηλής διδασκαλίας του Ιησού Χριστού, του εισαγαγόντος πρώτον εις τον κόσμον την αληθή φιλανθρωπίαν και την προς πάντας ανθρώπους ευποιΐαν άνευ διακρίσεως θρησκείας και σοφώτατα διδάξαντος δια της λαμπροτάτης παραβολής του περιπεσόντος εις τους ληστάς Σαμαρείτου την προς πάντας αγάπην ημών, ην ο μη ασκών δεν έχει εν εαυτώ το πνεύμα της αγάπης, το πνεύμα του Χριστού, παρ’ ω ουδεμία προσωποληψία υπάρχει εντέλλεται υμίν να επιτάξητε αμελλητί δι’ εγγράφου υμών εις άπαντας τους υπό την πνευματικήν υμών ποιμαντορίαν ευλαβεστάτους ιερείς, ίνα, οπόταν προσκαλώνται εις κηδείαν παρεπιδημούντων ετεροδόξων χριστιανών, ένθα δεν υπάρχει ομόδοξος αυτοίς ιερεύς, ενταφιάζωσιν αυτούς εν τινε τόπω του κοινού Κοιμητηρίου, ψάλλοντες αυτήν εκείνην την νεκρώσιμον ακολουθίαν, ην η Σύνοδος, επομένη τη άλλοτε γνώμη του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου ΣΤ , εκανόνισε εις ταφήν των εν Ελλάδι παρεπιδήμων Αγγλικανών. Είναι δε αύτη: «Κατά πρώτον ο ιερεύς ποιεί ευλογητόν, είτα του ναού η του τάφου· εκεί δε ψάλλεται ο εκατοστός δέκατος όγδοος ψαλμός «Μακάριοι οι άμωμοι» εκ της νεκροσίμου ακολουθίας μετά της αναγνώσεως του Αποστόλου και του Ευαγγελίου· είτα δε γίνεται η συνήθης μικρά απόλυσις· εκτεθέντος δε του νεκρού εν τω τάφω, ο ιερεύς επιρρίπτει γην, επιλέγων· «του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής κ.τ.λ.».

           Εν Αθήναις την 15 Μαρτίου 1891.

  + Ο Αθηνών ΓΕΡΜΑΝΟΣ Πρόεδρος

        +Ο Ζακύνθου ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ.

      + Ο Κερκύρας ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ.

 +Ο Πατρών και Ηλείας ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ.

… +Ο Καρυστίας ΜΑΚΑΡΙΟΣ

Ο Γραμματεύς Βαρθολομαίος Γεωργιάδης.