ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ
Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΣ ΤΗΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ!
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
_________Καί ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας και ολοψύχως συγχαίρουμε τον Ελλογιμώτατο Καθηγητή της Δογματικής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ.κ Δημήτριο Τσελεγγίδη για την ηρωϊκή ενέργειά του, ήτοι για την από 09.09.2019 αναφορά του προς την Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος μέ θέμα: «..την θεσμική νομιμοποίηση της Σχισματικής Εκκλησίας της Ουκρανίας», την οποία και κοινοποιεί προς όλα τα μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
_________Χωρίς περιστροφές προσυπογράφουμε την Διακήρυξη του Ελλογιμωτάτου κ. Καθηγητού και δηλώνουμε χωρίς περιστροφές: Η ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ με μαθηματική ακρίβεια ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΣΧΙΣΜΑ ΤΗΝ ΑΓΙΩΤΑΤΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ! Έπειτα από τις αιρετικές Αποφάσεις της Συνόδου του Κολυμπαρίου, η παραχώρησις του «Αυτοκεφάλου» στην σχισματική Εκκλησία της Ουκρανίας θα αποτελέση την ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ στο ιερό Σώμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας!
_____Αναδημοσιεύουμε, λοιπόν, την Αναφορά του κ. Τσελεγγίδη και ευχόμεθα, όπως τα Μέλη της σεπτής Ιεραρχίας απορρίψουν την παραχώρηση του Αυτοκεφάλου της Ουκρανίας, για την οποία τόσο πολύ μας πιέζει ο Οικουμενικός Πατριάρχης. «Κύριε, σώσον τήν Ορθοδοξίαν»!
Αίγιον 17 Σεπτεμβρίου 2019
+ ο πρ. ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
******************
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ κ. ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗ
Ακολουθεί
η επιστολή του κ. Δημήτριου Τσελεγγίδη, τ. Καθηγητής Δογματικής Θεολογίας του
Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ προς την Ιερά Σύνοδο της
Εκκλησίας της Ελλάδος.
Πρός
τήν Ἱερά Σύνοδο
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ἰ. Γενναδίου 14
115 21 Ἀθήνα
τήν Ἱερά Σύνοδο
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ἰ. Γενναδίου 14
115 21 Ἀθήνα
Κοινοποίηση:
Σέ ὅλα τά
μέλη τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
ΘΕΜΑ: Σχετικά μέ τήν θεσμική νομιμοποίηση τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας
Μακαριώτατε Ἅγιε Πρόεδρε, Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,
Ἐν ὄψει τῆς ἐπικείμενης συγκλήσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας,
ὡς ἐλάχιστο μέλος τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί ὡς καθηγητής
τῆς Δογματικῆς Θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας, θά ἤθελα –μέ αἴσθηση
εὐθύνης– νά θέσω καί ἐγώ ταπεινῶς ὑπόψη Σας τίς Ἐκκλησιολογικές
–Δογματικές διαστάσεις, ἀλλά καί τίς σωτηριολογικές προεκτάσεις τῆς
ἀπροϋπόθετης ἀποδοχῆς σέ ἐκκλησιαστική - μυστηριακή κοινωνία τῆς
Σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, στήν περίπτωση βέβαια μιᾶς
ἐνδεχόμενης Συνοδικῆς ἀπόφασής Σας γιά τήν ἀναγνώριση τοῦ
«Αὐτοκεφάλου» της.
Τό πρῶτο καί μεῖζον θέμα εἶναι, στήν προκειμένη περίπτωση, τό
Ἐκκλησιολογικό θέμα, πού ἀφορᾶ τήν ταυτότητα τοῦ ἐν λόγῳ
«ἐκκλησιαστικοῦ μορφώματος».
Πρῶτα, δηλαδή, θά πρέπει νά ἐξεταστεῖ, ἄν τό «μόρφωμα» αὐτό πληροῖ
τίς προϋποθέσεις τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κοινότητας. Ἄν, ἀντίθετα,
ἀναγνωριστεῖ τό «Αὐτοκέφαλό» του, τότε αὐτομάτως ἀναγνωρίζεται καί
ἡ ἐκκλησιαστική «νομιμότητα» τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας.
Ὡς γνωστόν,
γιά τήν Σχισματική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἔχει προηγηθεῖ Πανορθόδοξη
καταδίκη μέ καθαιρέσεις καί ἀφορισμούς. Αὐτή ἡ Πανορθόδοξη καταδίκη
δέν ἔχει ἀνακληθεῖ.
Τελευταῖα, μέ Τόμο Αὐτοκεφαλίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου
(11-1-2019), ἔγινε μιά ἁγιοπνευματικοῦ καί ἐκκλησιολογικοῦ χαρακτῆρα
θεσμική ὑπέρβαση, πού δημιουργεῖ εὔλογα ἐρωτήματα γιά τήν
ἐκκλησιαστική νομιμότητά της.
Καί τοῦτο, ἐπειδή δέν τηρήθηκαν -ἀπ’ ὅσο τουλάχιστον γνωρίζουμε-
θεμελιώδεις Ἁγιοπατερικές καί Ἁγιοπνευματικές προϋποθέσεις, πρᾶγμα
πού δημιουργεῖ εὔλογες ἐνστάσεις γιά τήν Κανονικότητα τῶν
ὅρων-πρϋποθέσεων τῆς Πατριαρχικῆς Πράξεως, ἐφόσον ἀποδεδειγμένως δέν
ἐκφράστηκε δημόσια μετάνοια καί ἀποκήρυξη τοῦ Σχίσματος.
Μέ ὅσα λέμε στήν προκειμένη περίπτωση, δέν σημαίνει ὅτι ἀμφισβητοῦμε
τήν θεσμική ἁρμοδιότητα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νά παραχωρεῖ
Αὐτοκεφαλία, μέ τήν συναίνεση βέβαια τοῦ ὅλου σώματος τῆς
Ἐκκλησίας, ἐκφραζομένης συνοδικά. Ἐδῶ, τίθεται μόνον τό θέμα τῶν
ἔγκυρων προϋποθέσεων γιά τήν ἔκδοση τοῦ σχετικοῦ Τόμου.
Κατά τήν Βιβλική μαρτυρία (Μθ. 4, 17, Α ́ Κορ. 5, 1-5 καί Β ́ Κορ. 2, 6-8
), ἀλλά καί κατά τήν Ἁγιοπατερική καί Ἁγιοπνευματική Παράδοση τῆς
Ἐκκλησίας, ἡ ἔνταξη ἤ ἡ ἐπανένταξη στό ἕνα καί ἀδιαίρετο σῶμα
τῆς Ἐκκλησίας προϋποθέτει ὁπωσδήποτε τήν βαθιά βίωση καί τήν
εἰλικρινῆ ἔκφραση μετανοίας ἐκ μέρους τοῦ ὑπό ἔνταξη ἤ ἐπανένταξη
μέλους ἤ τῆς εὐρύτερης Κοινότητας.
Ἡ προϋπόθεση ἐκφράσεως τῆς μετανοίας δέν ὑπερβαίνεται οὔτε
ἀκυρώνεται ἀπό κανένα θεσμικό πρόσωπο ἤ θεσμικό ἐκκλησιαστικό
φορέα. Δέν ὑπάρχει καμία Οἰκονομία τῆς Ἐκκλησίας, πού νά μπορεῖ
νά ὑποκαταστήσει ἤ νά ἀκυρώσει τήν μετάνοια.
Ἡ μετάνοια καθεαυτήν συνιστᾶ τήν θεμελιώδη προϋπόθεση καί τό
πνευματικό «κλειδί» δεκτικότητας καί οἰκειώσεως τῆς Οἰκονομίας τῆς
σωτηρίας, ἀλλά καί τό «κλειδί» γιά τήν ἐνεργοποίηση ἤ τήν
ἐπανενεργοποίησή της, σύμφωνα μέ τήν Βιβλική μαρτυρία: «Μετανοεῖτε,
ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Μθ. 4, 17).
Γι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο, καί τό Μελιτιανό Σχίσμα ἀποκαταστάθηκε
στήν ἀρχαία Ἐκκλησία, ὅταν προηγήθηκε ὄχι μόνον ἡ ἔκφραση
μετανοίας, ἀλλά καί ὁ ἀναθεματισμός τοῦ Σχίσματος ἀπό τούς ἴδιους
τούς Σχισματικούς.
Καί ὅπως χαρακτηριστικά σημειώνει ὁ ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης,
«ἀναθεματίζοντες τό ἴδιον Σχίσμα, ὥς φασι, δεδεγμένοι εἰσί τῇ
Καθολικῇ Ἐκκλησίᾳ» (Ἐπιστολή Μ ́, Ναυκρατίῳ τέκνῳ, PG 99, 1053C).
Τότε μόνον ἀκολούθησε ἡ Πανορθόδοξη Συνοδική ἀποκατάστασή τους, στήν
Α ́ Οἰκουμε- νική Σύνοδο.
Στήν περίπτωση τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ὅπως φαί
νεται, δέν ζητήθηκε καί δέν ἐκφράστηκε καμία μετάνοια. Ἐδῶ, στήν
πράξη, ἀκυρώθηκε ἡ μετάνοια, πού εἶναι ρητή ἐντολή τοῦ Κυρίου καί
διαχρονική πράξη τῆς Ἐκκλησίας.
Γι’ αὐτό καί δέν μπορεῖ νά γίνεται λόγος γιά Ἐκκλησιαστική
Οἰκονομία. Στήν
πραγματικότητα, πρόκειται γιά κατάφωρη ἐκκλησιαστική παρανομία, πού καθιστᾶ
ἀδύνατη τήν σωτηρία, ὄχι μόνο τῶν Σχισματικῶν, ἀλλά καί αὐτῶν πού
κοινωνοῦν μυστηριακῶς μαζί τους, ἀφοῦ καί αὐτοί καθίστανται
ἀκοινώνητοι (βλ. Β ́ Κανόνας τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου, πού
ἐπικυρώθηκε ἀπό τίς Οἰκουμενικές Συνόδους Δ’, ΣΤ’ καί Ζ’).
Ἀπό τά παραπάνω, γίνεται σαφές, ὅτι τό ἐν λόγῳ θέμα εἶναι
οὐσιαστικά Ἐκκλησιολογικό-Δογματικό, μέ ἀναπόφευκτες σωτηριολογικές
προεκτάσεις, ὅπως πολύ ὀρθά ἐπισημάνθηκε ἤδη στήν Ἐπιστολή τῶν
Ἁγιορειτῶν Γερόντων πρός τήν Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους
(Μάρτιος 2019).
Γι’ αὐτό καί εἶναι πρωτίστως ἀναγκαῖο, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς
Ἱεραρχίας νά ἀποφασίσει γιά τήν ταυτότητα τῆς Σχισματικῆς
Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας καί νά ζητήσει τήν ἐφαρμογή τῶν
διαχρονικῶν ἐκκλησιαστικῶν ὅρων ἐπανεντάξεώς της, πού εἶναι ἡ
μετάνοια καί ὁ ἀναθεματισμός τοῦ Σχίσματος.
Ἡ πνευματική αὐτή εὐθύνη ἐμπίπτει πλήρως στήν ἁρμοδιότητα τῆς
Ἱεραρχίας, προκειμένου νά ἀναγνωρίσει τό ἐν λόγω «Αὐτοκέφαλο», τό
ὁποῖο ἔχει βεβαίως καί ἄλλες παραμέτρους Κανονικότητας, ἐνόσω δέν
λαμβάνει ὑπόψη τήν ὕπαρξη τῆς Κανονικῆς Ἐκκλησίας στήν ἴδια χώρα,
ὑπό τόν Μητροπολίτη Κιέβου Ὀνούφριο, ἀπό τήν ὁποία Κανονική
Ἐκκλησία ἀποσχίστηκε.
Τό «Αὐτοκέφαλο» δηλαδή, στήν προκειμένη περίπτωση, ἔχει χορηγηθεῖ σέ
ἀμετανοήτους σχισματικούς.
Καί αὐτό, τό πρωτοφανές καί ἀδιανόητο λογικῶς, ἱεροκανονικῶς καί
ἁγιοπνευματικῶς, ζητᾶται νά γίνει τώρα καί μέ τήν Συνοδική
συγκατάθεση τῆς Ἐκκλησίας μας.
Μέ τήν «λογική» ἐκδόσεως τοῦ Τόμου «Αὐτοκεφαλίας» στήν Σχισματική
Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, κινδυνεύουμε μελλοντικῶς νά ὁδηγηθοῦμε
-ἐνδεχομένως- καί στήν διαμυστηριακή ἀποδοχή τοῦ Παπισμοῦ καί ἄλλων
αἱρετικῶν, χωρίς τίς θεμελιώδεις προϋποθέσεις τῆς μετανοίας καί τῆς
ἀποκηρύξεως τῶν δογματικῶν πλανῶν τους, πρᾶγμα πού ἐπιχειρεῖ σήμερα
ὁ Οἰκουμενισμός, ὄχι μόνο στήν θεωρία, ἀλλά ἤδη καί στήν πράξη.
Διερωτώμεθα, λοιπόν, εὔλογα, μήπως οἱ ἐντός τῆς Ἐκκλησίας μας
ἁγιοπνευματικοί θεσμοί ἄρχισαν νά «λειτουργοῦν» ἐρήμην τῆς
ἁγιοπνευματικῆς ὑποδομῆς τους.
Διερωτώμεθα, μήπως τίς τελευταῖες δεκαετίες εἰσάγεται «νέο ἦθος», μέ
τήν κρυφή ἐπιδίωξη νά γίνει ἔθος– συνήθεια καί στήν συνέχεια
ἐθιμικό Δίκαιο, πού θά ὑποκαταστήσει τήν Ἱεροκανονική Παράδοση
τῆς Ἐκκλησίας.
Ἱστορικά, γνωρίζουμε ὅτι, ὅταν παγιώθηκε μιά τέτοια νοοτροπία στή
Δύση, ἡ Δυτική Ἐκκλησία ὁδηγήθηκε στόν Παπισμό -μέ ὅλες τίς
δογματικές ἀποκλίσεις του– καί κατέληξε στήν ἀποκοπή της ἀπό τήν
Μία καί μόνη Ἐκκλησία.
Συνοψίζοντας, σημειώνουμε, ὅτι ἡ ὅποια ἐνδεχόμενη ἀπόφαση γιά τήν
«Αὐτοκεφαλία» τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας δέν μπορεῖ νά
εἶναι ἀπροϋπόθετη.
Ἐπειδή τότε -ἔμμεσα πλήν σαφῶς- θά σημάνει στήν πράξη μιά παράνομη,
ἐκκλησιαστικῶς, θεσμική «νομιμοποίηση» τοῦ ὑφισταμένου Σχίσματος, πρᾶγμα πού δέν ἔχει
ἱστορικό προηγούμενο στήν Ἐκκλησιαστική Ἁγιοπατερική Παράδοση.
Καί τό σημαντικότερο εἶναι, ὅτι ἡ ἐνδεχόμενη -ἀπροϋπόθετη
ἁγιοπνευματικῶς- ἀναγνώριση πλήττει καίρια τήν ἑνότητα τῆς ὅλης
Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας τίποτε δέν ὑπάρχει πολυτιμότερο.
Ὁ κίνδυνος εἶναι ὁρατός, νά δημιουργηθοῦν δηλαδή Σχίσματα στό
πλαίσιο τῆς ὅλης Ἐκκλησίας, ἐξαιτίας τῆς ἐνδεχόμενης συμφωνίας Σας
γιά τήν ἀναγνώριση τοῦ «Αὐτοκεφάλου» τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῆς
Οὐκρανίας, πρᾶγμα πού ἐγκαρδίως ἀπευχόμεθα.
Τέλος, ἡ πνευματική λύση τοῦ ὑπάρχοντος ἐκκλησιολογικοῦ προβλήματος
εἶναι ἡ μετάνοια. Καί δυστυχῶς αὐτή, πρός τό παρόν, λείπει.
Ὅμως, ὑπάρχει ρεαλιστική ἐλπίδα. Ὅσοι ἀγαποῦμε ἐν Χριστῷ τήν
Ἐκκλησία, ἄς πάρουμε οἱ ἴδιοι μας τό καθάρσιο καί θεουργό φάρμακο
τῆς μετανοίας καί τότε ὁ Χριστός θά δώσει στόν ἀσθενῆ τήν
θεραπεία, σύμφωνα μέ τήν Ἁγιοπατερική μαρτυρία [Βλ. Ἁγίου Νικολάου
Καβάσιλα: «...ὅ καί θαυμάσαι τις ἄν τῆς τοῦ Θεοῦ χρηστότητος, εἰ
νόσον μέν οὐδείς ἄν φύγοι τό φάρμακον ἄλλου πίνοντος, εὐθύνης δέ
λύοιτ’ ἄν ἀλγούντων ἑτέρων», Περί τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, Λόγος Ζ ́, PG
150, 700C. (Ἐδῶ θά μποροῦσε νά θαυμάσει κανείς τήν ἀγαθότητα τοῦ
Θεοῦ. Κανένας δέν μπορεῖ νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό ἀρρώστια, ἄν ἄλλος πιεῖ
τό φάρμακο. Ἀπό τίς συνέπειες ὅμως τῆς ἁμαρτίας, μπορεῖ κάποιος νά
ἀπαλλαγή, ὅταν ἄλλοι πονοῦν γι’ αὐτόν)].
Μέ
βαθύτατο σεβασμό
Δημήτριος Τσελεγγίδης τ. Καθηγητής Α.Π.Θ.
Ο
Πατριάρχης Αλεξανδρείας δεν αναγνωρίζει την «Αυτοκέφαλη Εκκλησία της
Ουκρανίας», ούτε μνημονεύει τον «προκαθήμενό» της Επιφάνιο
Πρωτοπρεσβύτερος Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος
Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν
Πάτρα 1 . 3 . 2019
1. ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ στον Ι. Ν. ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ της ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΙΝΣΑΣΑΣ του ΚΟΓΚΟ.
2. ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ κατά την ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ του ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΝΑΓΚΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΝΑΓΚΑΣ του ΚΟΓΚΟ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2019
*****************
Πατριαρχείο Σερβίας:
''Δεν αναγνωρίζουμε την λεγόμενη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας''
Αιμίλιος Πολυγένης
Επιστολή
με την οποία δηλώνει ότι δεν προτίθεται να αναγνωρίσει την Αυτοκέφαλη
Εκκλησία της Ουκρανίας απέστειλε προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.
Βαρθολομαίο η Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας.
Την
επιστολή υπογράφει ο Πατριάρχης Σερβίας κ. Ειρηναίος ως Πρόεδρος της
Ιεράς Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Σερβίας, και αποτελεί συνέχεια
της αλληλογραφίας με θέμα τις ενέργειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου
στην Ουκρανία.
Στην
επιστολή τονίζεται ότι οι ενέργειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου
συνιστούν εκκλησιαστική εισπήδηση σε χώρο του Πατριαρχείου Μόσχας και
δηλώνουν ότι δε μπορούν να αναγνωρίσουν την αυτοκέφαλη Εκκλησία καθώς
ηγούνται "σχισματικές παραφυάδες".
Αναγνωρίζουν
οι Σέρβοι, αναφέρει η επιστολή, την Εκκλησία της Ουκρανίας του
Πατριαρχείου Μόσχας υπό την ηγεσία του Μητροπολίτη Ονουφρίου.
Διευκρινίζουν
μάλιστα πως δεν προτίθενται να αναγνωρίσουν κανέναν κληρικό της νέας
Αυτοκέφαλης Εκκλησίας διότι "στερούνται αποστολικής διαδοχής και
ιεροσύνης" και ούτε αναγνωρίζουν ως αρχιερέα τον κ. Επιφάνιο.
Πηγή:www.romfea.gr
*****************
Αποφάσεις έκτακτης συνεδρίας Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου
Ἡ
Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου συνῆλθε σήμερα Πέμπτη, 28
Φεβρουαρίου 2019, σὲ ἔκτακτη συνεδρία, ὑπὸ τὴν προεδρία τῆς Α.Μ. τοῦ
Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου καὶ ἐργάστηκε ὡς ἑξῆς:
1)
Ἐνημερώθηκε ἀπὸ τὸν διευθυντὴ τοῦ ΚΕΤ/ΕΤΕΚ κ. Ἰωάννη Χαριλάου γιὰ
θέματα τοῦ Κεντρικοῦ Φορέα Μισθοδοσίας τοῦ Ἐφημεριακοῦ Κλήρου.
2)Συζήτησε
θέματα ἀφορῶντα εἰς τὴν συντήρηση ναῶν ποὺ βρίσκονται ὑπὸ τὴν ἐπίβλεψη
τοῦ Τμήματος Ἀρχαιοτήτων καὶ ἔλαβε σχετικὲς ἀποφάσεις.
3)
Ἐνημερώθηκε γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ ΓΕΣΥ καὶ τὶς εἰσφορὲς τῶν κληρικῶν καὶ
τῶν ὑπαλλήλων τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου, τῶν Ἱερῶν Μητροπόλων καὶ
τῶν Ἱερῶν Μονῶν.
4)
Ἐμελέτησε ἐπιστολὴ-διαμαρτυρία τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς καὶ τῶν
Μοναχῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου γιὰ τὴν κατασκευὴ μονάδος
παρασκευῆς ἀσφάλτου πλησίον τῆς Μονῆς.
Συμμεριζόμενη
τὶς εὔλογες ἀνησυχίες τῆς Μονῆς καὶ τῶν κοινοτήτων, γιὰ τὶς ἐπιπτώσεις
στὸ περιβάλλον καὶ στὴν ὑγεία τῶν ἀνθρώπων, καλεῖ τὸν Πρόεδρο τῆς
Δημοκρατίας, τὴν Κυβέρνηση καὶ τὴν Βουλὴ τῶν Ἀντιπροσώπων ὅπως ἀρθοῦν
στὸ ὕψος τῶν περιστάσεων, ἀναλάβουν τὶς εὐθύνες τους καὶ ἐγκρίνουν τὴ
δημιουργία τῆς μονάδος παρασκευῆς ἀσφάλτου σὲ ἄλλην, ἀκατοίκητη περιοχή.
Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Κύπρου,
28 Φεβρουαρίου 2019.
28 Φεβρουαρίου 2019.
**********************
Λεμεσού Αθανάσιος: ''Δεν αναπαύτηκα με την απόφαση της Συνόδου και δεν υπέγραψα''
Για
το εκκλησιαστικό θέμα της Ουκρανίας και την ανακοίνωση της Ιεράς
Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου που εκδόθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2019
μίλησε ο Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της
Ιεράς Μητροπόλεως.
Ο
Πανιερώτατος απαντώντας σε σχετική ερώτηση ακροατή μεταξύ άλλων άνεφερε
ότι το θέμα της Ουκρανίας είναι ένα μεγάλο θέμα στο χώρο των Ορθοδόξων
πιστών και πρέπει να γίνει εκείνο που φαίνεται να προτείνουν όλες οι
Ορθόδοξες Εκκλησίες (συμπεριλαμβανομένης και της Εκκλησίας της Κύπρου),
να γίνει δηλαδή μια Πανορθόδοξη Σύνοδος των Ορθοδόξων Εκκλησιών και οι
Προκαθήμενοι να ακούσουν, να κρίνουν και να αποφασίσουν πως πρέπει να
εξέλθουμε από την κρίση αυτή.
Όσον
αφορά στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Εκκλησία της Κύπρου σχετικά με το
θέμα της Ουκρανίας, ο Μητροπολίτης Λεμεσού επισήμανε πως διαφώνησε στην
Ιερά Σύνοδο με την ανακοίνωση αυτή, γεγονός που καταγράφτηκε στα
πρακτικά της Ιεράς Συνόδου, δεν την υπέγραψε και ως εκ τούτου δεν μπορεί
να την υπερασπιστεί. Παρόλα αυτά την σέβεται και την αποδέχεται ως
απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου.
Τέλος
ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος προέτρεψε να προσευχόμαστε για να
βοηθήσει ο καλός Θεός να ξεπεραστεί η κρίση αυτή, γιατί στην Ουκρανία ο
λαός του Θεού ταλαιπωρείται και βασανίζεται ,αφού είναι ένας
βασανισμένος λαός και πρέπει η εκκλησία να του προσφέρει ειρήνη και
γαλήνη.
Κατέληξε
λέγοντας ότι δεν είναι θέμα πίστεως, ευτυχώς, αλλά κανονικής τάξεως και
αυτό ευκολότερα μπορεί να λυθεί με προσευχή και αγάπη για την Εκκλησία
μας.