ΕΝΑΣ ΠΑΝΑΞΙΟΣ ΙΕΡΕΥΣ, Ο π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Ἀλεξόπουλος

ΤΙΜΗ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ,

 ΠΟΥ ΤΙΜΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥΣ

Στή σειρά τῶν κατά καιρούς δημοσιευθέντων ἄρθρων μας, τά ὁποῖα ἀναφέρονταν σέ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι κατάγονται ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολή μας, ἀλλά διακονοῦν καί διαπρέπουν ἐκτός αὐτῆς, εἴτε στήν ἀλλοδαπή, εἴτε στήν ἡμεδαπή, ἐπιθυμοῦμε νά προσθέσουμε ἕναν ἀκόμη ἱερέα μέ καταγωγή ἀπό τήν Μητρόπολή μας. Πρό-κειται γιά τόν Αἰδεσιμολογιώτατον Πρωτοπρεσβύτερον π. Γεώργιον Ἀλεξόπουλον.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΝ

Ὁ π. Γεώργιος γεννήθηκε τό ἔτος 1930 στό χωριό Ἄνω Κλειτορία (Καρνέσι) τῆς ἐπαρχίας Καλαβρύτων. Ἐπεράτωσε τίς ἐγκύκλιες σπουδές του στό χωριό του και την παράπλευρη πόλη τῆς Κλειτορίας (Μαζέϊκα). Στή συνέχεια ἔλαβε ἐκκλησιαστική παιδεία στήν Ἱερατική Σχολή Κορίνθου. Τό ἔτος 1959 ἐνυμφεύθη τήν Δήμητρα Ρέλλου τοῦ Γεωργίου, καταγωμένη ἐπίσης ἀπό τό ἴδιο χωριό, μετά τῆς ὁποίας ἀπέκτησε τρία παιδιά.

Τό ἔτος 1963 εἰσῆλθε στίς τάξεις τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου χειροτονηθείς Διάκονος καί Πρεσβύτερος ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης κυροῦ Προκοπίου εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Ζωοδόχου Πηγῆς τῆς νήσου Πόρου.

Διορίσθηκε Ἐφημέριος στήν ἐνορία Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Τροιζήνας, στήν οποία ὑπηρέτησε ἐπί δέκα ἔτη. Στή συνέχεια μετετέθη στήν ἐνορία Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης τῆς νήσου Πόρου, στήν ὁποία ὑπηρέτησε ἐπί τεσσαράκοντα συνεχῆ ἔτη. Συνολική ἱερατική διακονία πεντήκοντα (50) συναπτά ἔτη.

ΕΦΗΜΕΡΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Ὁ π. Γεώργιος ὡς ἱερεύς, δέν περιορίσθηκε μόνο στά στενά λειτουργικά του καθήκοντα, ἀλλά ὡς ἀνήσυχο καί δημιουργικό πνεῦμα ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς ἐφημεριακῆς του πορείας ἀγωνίστηκε ξεπερνῶντας τίς δυνάμεις του, γιά τήν ἀνακαίνιση τόσο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου τῆς ἐνορίας Τροιζήνας, ὅσο καί τῶν πολλῶν παρεκκλησίων ἤ ἐξωκκλησίων τῆς ἐνορίας. Ὄχι βεβαίως ἀπό τή θέση τοῦ Προέδρου τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου, δίδοντας ἐντολές καί κατευθύνσεις, ἀλλά ἐργαζόμενος ὁ ἴδιος σκληρά καταθέτοντας τόν προσωπικό του κόπο, μόχθο καί ἱδρώτα καί μάλιστα πολλάκις λοιδωρούμενος ἀπό κάποιους ἐνορίτες του γι’ αὐτή του τήν στάση καί ἐπιλογή.  Ὡστόσο οὐδόλως καί οὐδέποτε ἐπτοήθη ἐξ αὐτῶν  τῶν λοιδωριῶν. Μέ ἐπιμονή καί ὑπομονη συνέχιζε τήν δημιουγική πορεία του με σκοπό νά κερδίσει τούς πάντες καί νά τούς καταστήσει ἐθελοντές, συνεργάτες καί συνοδοιπόρους στό ἐνοριακό ἔργο, κάτι, τό ὁποῖο πολύ σύντομα τό κατόρθωσε.

Ἡ δεκαετής διακονία του στήν Τροιζήνα τόν καταξίωσε στίς συνειδήσεις τῶν ἐνοριτῶν του καί τόν καθιέρωσε ὡς τόν ἱερέα ὁ ὁποῖος πιστός στόν λόγο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπέδειξε ὅτι, «…ὅς ἐάν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι, ἔσται ὑμῶν διάκονος, καί ὅς ἐάν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται ὑμῶν δοῦλος…» (Ματθ. 20, 26-27). Εἴχαμε τήν εὐτυχῆ συγκυρία νά βρεθοῦμε προσκυνητές αρχικώς στήν Ἱερά Μονή Ἁγίου Δημητρίου Τροιζήνας, ἐν συνεχείᾳ δε ἐπισκέπτες στήν ἐνορία Τροιζήνας. Ἐκεῖ βιώσαμε συναισθήματα ἀπείρου θαυμασμοῦ γιά τόν παλαιό ἐφημέριό τους π. Γεώργιο. Μετά ἀπό σαράντα χρόνια οἱ ἐνορῖτες ὁμιλοῦν μέ θαυμασμό, συγκίνηση, σεβασμό καί ἀγάπη γιά τόν ἐργατικό καί ἀκατάπόνητο ἱερέα τους τόν παπα-Γιώργη. Μετά ἀπό δέκα χρόνια πολύκαρπης ποιμαντικῆς προσφορᾶς στήν ἐνορία τῆς Τροιζήνας, ὁ π. Γεώργιος μετατίθεται γιά νά συνεχίσει τήν ἱερατική του πορεία, στήν ἐνορία Ἁγίου Κωνσταντίνου Πόρου. Ἐκεῖ καλεῖται νά ξεκινήσει ἐκ θεμελίων τήν ἀνέγερση νέου Ναοῦ, διότι ὁ ὑπάρχων ἦταν σέ ἐρειπωμένη κατάσταση. Ἔτσι, κατά τό κοινώς λεγόμενον, ἀνασκουμπώνεται ἐκ νέου καί πέφτει ὁλοκληρωτικά στή σκληρή δουλειά ἀνεγέρσεως νέου Ἱεροῦ Ναοῦ. Θά παρακάμψουμε ἐνσυνειδήτως ὅλες τίς χρονοβόρες, πολύπλοκες, πολυδαίδαλες καί ἐξαντλητικές διαδικασίες ἀνεγέρσεως, γραφειοκρατικές, διαχειρι- στικές, οἰκονομικές, οἰκοδομικές καί ἄλλες πολλές.

Αὐτό, κατά τήν ταπεινή μας ἄποψη, θά πρέπει νά ἀποτελέσει ἀντικείμενο ξεχωριστῆς μελέτης καί συγγραφῆς, ἀπ’ αυτούς πού εἶδαν καί βίωσαν τήν διαδικασία τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ νέου Ἱεροῦ Ναοῦ, ὥστε νά ἀποδοθεῖ ἡ ἀπόλυτη πραγματικότης καί νά μήν ἀδικηθεῖ ὁ πρωτεργάτης καί κτήτορας π. Γεώργιος. Διότι ἄλλο εἶναι ἡ σκληρή πραγματικότης, ὅπως βιώθηκε καί ἐξελείχθηκε, καί ἄλλο ἡ ἐκ τῶν ὑστέρων ἀποτίμηση καί καταγραφή σ’ ἕνα ἀπέρριτο ἄρθρο ἀπό ἕνα ἁπλό παρατηρητή.

 Ἐπιθυμία μας εἶναι, μέσα ἀπό αὐτά τά φτωχά λόγια νά ἀναδείξουμε μέσῳ τῶν ἔργων του, τήν πολύπλευρη προσωπικότητα τοῦ δημιουργοῦ καί ὄχι νά τόν ἀδικήσουμε. Νά τοῦ ἀπονείμουμε τά πρέποντα εὔσημα, τήν τιμή καί τόν δίκαιο ἔπαινο.

Πρός τοῦτο παραθέτουμε φωτογραφικό ὑλικό προκειμένου νά δώσουμε στούς ἀναγνώστες μας καί μία εἰκόνα τῶν ὅσων γράφουμε. Ὁ νέος ναός-κόσμημα τοῦ νησιοῦ, ἱστορεῖται ἐσωτερικά μέ τοιχογραφίες, ἐξοπλίζεται μέ πλούσιο κατάλληλο ἀνάλογο ἐξοπλισμό καί εἶναι πανέτοιμος νά δοθεῖ στή Θεία Λατρεία.

Ὁ ἱερός Ναός Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Πόρου

         

Ὁ Ἱερός Ναός Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Πόρου - Ἐσωτερικά

Κτητορική πλάκα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ

Ὁ συνειδητοποιημένος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου δέν σταματᾶ μόνο στό νά ἀνεγείρει καί νά παραδώσει χῶρο λατρείας, ἀλλά ἐμπνέεται καί ὁραματίζεται πέραν τούτου καί βάζει νέους στόχους, εὐρύτερης ποιμαντικῆς προοπτικῆς. Γνωρίζει πολύ καλά τί σημαίνει, λειτουργία μετά τήν θεία Λειτουργία. Ὅτι ἡ ποιμαντική προσφορά ξεκινάει ἀπό τήν λατρεία μέ κέντρο το μυστήριο τῆς θείας εὐχαριστίας καί συνεχίζεται στόν ἑπόμενο ἐκκλησιαστικό χῶρο πού λέγεται ἐνοριακό πνευματικό κέντρο.

Ἐκεῖ ὅπου οἱ πιστοί ἐπικοινωνοῦν προσωπικά, ὑλοποιοῦν καί ἐνσαρκώνουν τήν ἔννοια ἐνορία. Ναός–λατρεία – Θεία Λειτουργία: διαδικασία κάθετης κοινωνίας τῆς Ἐκκλησίας ὡς σῶμα Χριστοῦ μέ τήν κεφαλή, τόν Ἰησοῦ Χριστό.

Πνευματικό-ἐνοριακό κέντρο: χῶρος ὁριζόντιας ἐπικοινωνίας τῶν πιστῶν, πραγματώσεως καί ἐνσαρκώσεως τῆς ἔννοιας ἐνορία.

Ὁ π. Γεώργιος ξεκινάει δυναμικά γιά τήν ἀνοικοδόμηση, πάλι ἐκ θεμελίων, ἐνοριακοῦ-πνευματικοῦ κέντρου γιά τήν θεραπεία καί κάλυψη τῶν πολλαπλῶν ἐνοριακῶν ἀναγκῶν, ὅπως διδαχή, κατήχηση, κοινωνικότητα, νεότητα, φιλανθρωπία, ἀναψυχή, σπουδή, πολιτισμός. Τό ξεκίνησε, τό ὁλοκλήρωσε κτιριακά καί τό ἐξόπλισε ὥστε νά ἐκπληρώνει τόν πολυποίκιλο καί πολλαπλό σκοπό του: τό παρέδωσε στήν ἐνορία.

Μέ αὐτά, λοιπόν, τά δύο βασικά ἐργαλεῖα, ὁ ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου ὀργανώνει τό ἐφημεριακό-ἐνοριακό του ἔργο καί συγκεντρώνει γύρω του, ἑνώνει τήν ἐνορία του, ὅπως ὁ καλός Ποιμήν τοῦ Εὐαγγελίου, καλεῖ τά πρόβατα κατ’ ὄνομα καί ἐπιτελεῖ τό ἔργο του.

Παραθέτουμε φωτογραφικό ὑλικό καί γι’ αὐτό τό ἔργο τοῦ π. Γεωργίου.

Ἐνοριακό – Πνευματικό Κέντρο

Κτητορική πλάκα Πνευματικοῦ Κέντρου

Μετά ἀπό πενῆντα συναπτά χρόνια ποικίλης σκληρῆς ποιμαντικῆς καί ἐφημεριακῆς διακονίας καί προσφορᾶς, ὁ π. Γεώργιος ἀποφασίζει νά ἀποχωρίσει ἐκ τῆς ἐνεργοῦ ὑπηρεσίας. Συνταξιοδοτεῖται, λοιπόν, γιά νά παραδώσει τήν σκυτάλη σέ νεώτερους ἐργάτες, οἱ ὁποῖοι θά συνεχίσουν τό δημιουργικό του ἔργο καί αὐτός νά ξεκουραστεῖ.

Ὡστόσο, ἡ ξεκούραση καί ὁ ἐφησυχασμός εἶναι καταστάσεις οἱ ὁποῖες δέν βρίσκουν πρόσφορο ἔδαφος ἀναπτύξεως καί ἐφαρμογῆς στήν ἀνήσυχη, ἀνικανοποίητη καί δημιουργική ἰδιοσυγκρασία τοῦ π. Γεωργίου. Δέν θά δώσει ἀνάπαυση τοῖς κροτάφοις του καί τοῖς βλεφάροις του νυσταγμόν, ἐάν δέν ἐκπληρώσει μιά ἀκόμη ἐπιθυμία του.

ΤΙΜΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ

Τώρα, πρέπει νά δοξάσει καί νά τιμήσει καί τήν γενέτειρά του, τήν ἐπαρχία Καλαβρύτων, καί ἰδιαιτέρως τό χωριό του, τήν Ἄνω Κλειτορία (Καρνέσι).

Ὁραματίζεται, ἐμπνεέται καί ὁδηγεῖται στήν ὑλοποίηση ἑνός ἔργου, τό ὁποῖον θά ἐπισφραγίσει τήν ὅλη δυναμική καί δημιουργική ἱερατική πορεία του.

Συγκεντρώνει ὅλες τίς δυνάμεις του καί ἐξ ἰδίων, προσωπικῶν τώρα πλέον πόρων καί τῶν οἰκογενῶν του, προέρχεται στήν ἀνέγερση ἱεροῦ ναΐσκου στό χωριό του.

Ἐπιλέγει τόν χῶρο, μιά κορυφή ἑνός λόφου ἀπέναντι ἀκριβῶς ἀπό τό χωριό του, τήν Ἄνω Κλειτορία. Μιά κορυφή πού θυμίζει ὄρος Σινά. Ἄμεσα ξεκινάει τήν ἀνοικοδόμηση, μετά ἀπό τήν ὁλοκλήρωση τῶν νομίμων διαδικασιῶν καί τήν εὐχή καί εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου. Σέ πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ὑπερβαίνοντας τίς πολλές δυσκολίες καί ἀντιξοότητες πού ἀναφύονται, πυργώνει τόν Ἱερό Ναό ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου καί Ἱαματικοῦ Παντελεήμονος. Τόν ὁλοκληρώνει κτιριακά, τόν ἁγιογραφεῖ, τόν ἐξοπλίζει, τόν συνδέει μέ δίκτυο ὕδρευσης καί φωτισμοῦ καί τόν προσφέρει μέ συμβόλαιο δωρεᾶς δικῆς του καί τῆς οἰκογενείας του στήν ἐνορία τοῦ χωριοῦ Ἄνω Κλειτορία. Πλουτίζει τόν Ἱερό Ναό μέ τήν ἀνοικοδόμηση παραπλεύρως βοηθητικῶν χώρων πλήρως ἐξοπλισμένων, ὥστε ὅπως τό ἔχει ὁραματισθεῖ ὁ κτίτορας, κάποτε νά βρεθεῖ μιά μικρή ἀδελφότητα, νά ἐγκαταβιώσει ἐκεῖ.

Μέχρι σήμερα ἀγωνίζεται νά τό ἐμπλουτίσει μέ ἔργα συμπληρωματικά στηρίξεως τοῦ περιβάλλοντος χώρου καί ἀσφαλοῦς προσβάσεως διά τῆς ἀσφαλτοστρώσεως ἤ τσιμεντοστρώσεως τοῦ δρόμου ἀπό τῆς κεντρικῆς ὁδοῦ πρός τόν Ἱερό Ναό.

Ἱερός Ναός Ἁγίου Παντελεήμονος

Κτητορική πλάκα Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος

Δέν διακινδυνεύω νά γράψω ὅτι ἐδώ σταματοῦν τά οἰκοδομικά ἔργα τοῦ π. Γεωργίου, διότι καθόλου ἀπίθανο, παρά τά 89 του χρόνια νά μᾶς ἐκπλήξει περαιτέρω. Ἴδωμεν…

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

Ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ μέ ὁλο τόν ἐπιβαλλόμενο σεβασμό στό πρόσωπό του νά ἀποτολμήσω ἕνα χαρακτηρισμό στήν προσωπικότητά του:

Ἄνδρας: ἔντιμος- τολμηρός- ἀποφασιστικός- ἀνυποχώρητος- ἐργατικός-δημιουργικός- κοινωνικός.

Ἱερεύς: ἐνσυνείδητος- εὐπροσήγορος- διδακτικός- διακριτικός- φιλάνθρωπος- καλωσυνάτος-παραδοσιακός.

Λειτουργός: ἱεροπρεπή και καλλίφωνος.

Οἰκογενειάρχης: στοργικός-ἐπιεικής, ἀλλά καί αὐστηρός- μεθοδικός- ἀποτελεσματικός- παραδοσιακός- μέ ἀρχές καί ἀξίες ἑλληνοχριστιανικές.

Ἐν συμπεράσματι, ἄν θά ἤθελε κάποιος νά δώσει ὀνοματεπώνυμο στίς ἔννοιες: διορατικότης, ἐργατικότης, δημουργικότης, θά τίς ὀνόμαζε Ἱερεύς Γεώργιος Ἀλεξόπουλος.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Ὡστόσο, εἶναι ἀληθές καί συνάμα σοφό αὐτό τό ὁποῖο ἔχει λεχθή, ὅτι πίσω ἀπό ἕνα δραστήριο καί δημιουργικό ἄνδρα εὑρίσκεται μιά δυναμική γυναῖκα-σύζυγος. Ναί, θά ἤμουν ἄδικος ἄν δέν ἀναφερόμουν καί στήν ἐπίσης δυναμική καί ἀκαταπόνητη σύζυγο-Πρεσβυτέρα τοῦ π. Γεωργίου, τήν κυρία Δήμητρα. Καλή σύζυγος, στοργική μητέρα, ἄξια Πρεσβυτέρα, δυναμική γυναῖκα καί προσωπικότητα ἰσχυρή.

Πλάι στόν π. Γεώργιο σύζυγό της ἦταν πάντοτε καί εἶναι συνδημιουργός ὅλων τῶν ἐπιτευγμάτων του. Μά πάνω ἀπ’ ὅλα ἀξιέπαινη σύζυγος καί πανάξια Μάνα.

Τό ἱερατικό ζεῦγος ἀπέκτησε, ὅπως ἤδη ἀναφέραμε, τρία παιδιά, τά ὁποῖα ἀνέθρεψε ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου. Τά ἐνέπνευσε ἀρχές καί ἀξίες σύμφωνα μέ τίς παραδόσεις μας καί τίς προτροπές τοῦ Εὐαγγελίου. Καί βεβαίως τούς ἐκληροδότησσε καί τούς μεταλαμπάδευσε τήν μεγάλη ἀλήθεια, τήν δοκιμασμένη διαχρονικά, ὅτι ὁ ἱδρῶτας, ὁ κόπος καί ὁ μόχθος εἶναι οἱ ἀσφαλεῖς προϋποθέσεις γιά μιά ἔντιμη καί ἀξιοπρεπή ζωή. Τούς προσέφερε δυνατότητες γιά οἰκογενειακή καί ἐπαγγελματική ἀποκατάσταση. Ἤδη τά τρία παιδιά τους ἔχουν δημιουργήσει οἰκογένειες καί ἀπολαμβάνουν τῆς κοινωνικῆς τιμῆς καί ἀναγνωρίσεως ἀπό τήν κοινωνία, εκεί όπου διαβιοῦν καί ἐργάζονται. Ἔχουν δημιουργήσει ἐπιχειρήσεις τουριστικοῦ καί ξενοδοχειακοῦ χαρακτῆρα μέ μεγάλη ἐπιτυχία.

Ὁ πολυσέβαστός μας π. Γεώργιος μέ τήν πανάξια Πρεσβυτέρα Δήμητρα σήμερα ἀπολαμβάνουν τούς πολλούς κόπους τους, τά ὡραῖα ἔργα τους καί κυρίως τήν ὡραία καί συγκροτημένη καί ἀπό τόν Θεό εὐλογημένη οἰκογένεια τῶν παιδιῶν καί ἐγγονῶν τους, ἡ ὁποία ἀριθμεῖ, ἐπί τοῦ παρόντος, δεκατέσσερα μέλη.

Μέ τήν πολυετῆ καί πλούσια προσφορά τους στήν Ἐκκλησία, στήν κοινωνία καί στήν Πατρίδα, ἀξίζουν πολλῶν ἐπαίνων καί μεγάλης τιμῆς.

Ἐμεῖς ξεκινώντας ἀπό τό γεγονός ὅτι ἕλκουν τήν καταγωγή τους ἀπό τήν ἡρωοτόκο καί μαρτυρική ἐπαρχία τῶν Καλαβρύτων καμαρώνουμε καί σεμνυνόμαστε γιατί ὅπου καί ἄν ἐργάζονται καί δραστηριοποιοῦνται, τιμοῦν καί ἀναδεικνύουν τόν τόπο πού γεννήθηκαν καί μεγάλωσαν καί γι’ αὐτό θερμότατα τούς εὐχαριστοῦμε.

Οἱ ταπεινές αὐτές σκέψεις κατετέθησαν, τόσον τιμῆς, ἐπαίνου, εὐχαριστιῶν καί σεβασμοῦ ἕνεκεν πρός τόν πολυσέβαστο π. Γεώργιο, ὅσον καί χάριν εὐγενοῦς άμιλλας καί παραδειγματισμοῦ γιά τήν ἀνάδειξιν ἰσαξίων συνεχιστῶν του Κληρικῶν στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Κατακλείοντες τίς ταπεινές μας σκέψεις, εὐχόμεθα ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός διά πρεσβειῶν τῶν Ἁγίων, πού διηκόνησε ὡς ἱερέας ὁ π. Γεώργιος, νά τοῦ χαρίζει ὑγεία σωματική καί πνευματική, ὥστε νά ἀπολαμβάνει τούς καρπούς τῶν ἔργων του, καθώς ἐπίσης ἡ δραστήρια καί δημιουργική πορεία του νά βρεῖ μιμητές καί συνεχιστές.

Μέ πολύ σεβασμό καί ἀγάπη

Πρωτοπρεσβύτερος Χρήστος Τσάκαλος

Αρχιερατικός Επίτροπος Βοστίτσης
Αίγιον, 4 Νοεμβρίου 2019