Προ ημερών με σημείωμά μας αναφερθήκαμε στο σύγχρονο ελληνικό Κράτος, το οποίο με αργά μεν, σταθερά όμως, βήματα πορεύεται προς ένα στόχο. Να εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα ένα άθρησκο Κράτος. Είναι τα σημεία των καιρών. Το στόχο αυτό εξυπηρετεί κάλλιστα ο τύπος με τά κατά καιρούς δημοσιεύματά του, όπως και η τηλεόραση με τις επιθέσειςτης κατά της Εκκλησίας. Προς την κατεύθυνση αυτή είναι συντονισμένα δύο δημοσιεύματα των ημερών αυτών, τα οποία και σας παρουσιάζω εν συντομία.
1ον Δημοσίευμα.
Στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ χθες δημοσιεύθηκε άρθρο του κ. Βασίλη Κρεμμυδά, Ομοτίμου Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών, με τίτλο: «Βίοι Αγίων και εκμετάλλευση. Πράματα και θάματα με σκοπό το χρήμα» (σελ. 8 της 26ης Ιουνίου 2009). Το κείμενο του κ. Καθηγητού αναφέρεται σε τρεις νεοφανέντες αγίους, τους Γρηγόριο, Θεόδωρο και Λέοντα, στρατιωτικούς, οι οποίοι έζησαν τον 4ο αι. και ονομάσθηκαν «Άγιοι Φανέντες». Τα ιερά λείψανά τους ανακαλύφθηκαν, αιώνες αργότερα, με θαυμαστό τρόπο από ένα πλούσιο άνθρωπο, που έπασχε από λέπρα.
Στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ χθες δημοσιεύθηκε άρθρο του κ. Βασίλη Κρεμμυδά, Ομοτίμου Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών, με τίτλο: «Βίοι Αγίων και εκμετάλλευση. Πράματα και θάματα με σκοπό το χρήμα» (σελ. 8 της 26ης Ιουνίου 2009). Το κείμενο του κ. Καθηγητού αναφέρεται σε τρεις νεοφανέντες αγίους, τους Γρηγόριο, Θεόδωρο και Λέοντα, στρατιωτικούς, οι οποίοι έζησαν τον 4ο αι. και ονομάσθηκαν «Άγιοι Φανέντες». Τα ιερά λείψανά τους ανακαλύφθηκαν, αιώνες αργότερα, με θαυμαστό τρόπο από ένα πλούσιο άνθρωπο, που έπασχε από λέπρα.
Ένα βράδυ εμφανίσθηκαν στον ύπνο τους οι τρείς -άγνωστοι μέχρι τότε- άγιοι και του υπέδειξαν να ερευνήσει μέσα στο δάσος και να ανακαλύψει τα ιερά λείψανά τους, που ήσαν σε μια ερημική τοποθεσία σε κάποιο ελληνικό νησί. Ως ανταμοιβή θα θεραπευόταν από τη λέπρα.
Πράγματι ο ευσεβής αυτός άνθρωπος, με ευλάβεια και θερμουργό πίστη, άρχισε την έρευνα έως ότου σε μια τοποθεσία βρήκε τα σώματα των τριών αγίων άταφα και άφθορα, τα οποία μάλιστα ευωδίαζαν. Με μεγάλη κατάνυξη και ευλάβεια προσκύνησε, προσευχήθηκε και -ώ, του θαύματος- θεραπεύθηκε από τη λέπρα.
Τα ιερά λείψανα των Αγίων Φανέντων κατά την περίοδο των Σταυροφοριών μεταφέρθηκαν στη Βενετία και τοποθετήθηκαν στο ναό του Αγίου Λαζάρου.
Ο Μητροπολίτης του τόπου του Μαρτυρίου των παρεκάλεσε τον Καρδινάλιο της Βενετίας να του παραχωρήσει μέρος των Αγίων Λειψάνων, το δε αίτημά του έγινε δεκτό. Οπότε έφθασε η στιγμή της παραδόσεως και παραλαβής με επίσημη τελετή.
Ο Μητροπολίτης παρεκάλεσε την Ελληνική Κυβέρνηση να διαθέσει ένα πολεμικό πλοίο με το όποιο τιμητικώς θα μεταφέρονταν τα ιερά Λείψανα από τη Βενετία στον τόπο τους, στο νησί τους! Αυτό λοιπόν τό γεγονός σκανδάλισε, όπως φαίνεται, τον κύριο Καθηγητή και το σχολίασε με τρόπο περιφρονητικό. Κρίμα στην πανεπιστημιακή του ιδιότητα! Αντί να συγκινηθεί από την ιστορία των Αγίων, αντί να κατανυγή η καρδιά του από το θαυμαστό τρόπο με τον οποίο έζησαν οι άγιοι και από το γεγονός, ότι εκτεθειμένα τα ιερά λείψανά τους στο δάσος και στη βορά των θηρίων του δάσους, αυτά έμεναν άφθορα και σκόρπιζαν θεϊκή ευωδία, βρήκε την ευκαιρία να ψέξει το γεγονός ότι διατέθηκε αντιτορπιλικό («το ταξίδι του αντιτορπιλικού το πληρώσαμε συ κι εγώ», γράφει επί λέξει), στη συνέχεια ειρωνεύεται τους Άρχοντες του τόπου, που υποδέχθηκαν τα ιερά λείψανα και τέλος γελοιοποιεί την διήγηση περί των Αγίων, την οποία χαρακτηρίζει ως «ένα ωραίο παραμύθι» και τελειώνει το σημείωμά του με τα εξής απαράδεκτα λόγια: "όσοι με διαβάζουν ή να πάνε να προσκυνήσουν….η να σηκώσουν τις παλάμες στο ύψος του προσώπου και να ανοίξουν τα δάκτυλα. Το τελευταίο έκανα εγώ»
Εκφράζουμε τη βαθειά μας λύπη και την μεγάλη μας αγανάκτηση προς τον κ. Καθηγητή. Αν είσθε έντιμος άνθρωπος, κ. Καθηγητά, αφού είσθε άθεος ή άπιστος, ας μη ανακατεύεσθε με τα ζητήματα της πίστεως. Αυτά ας τα αφήσετε σ’ εμάς τους ταπεινούς, «τους πτωχούς τω πνεύματι», τους άσημους και αμόρφωτους! Ας μη ανακατεύεσθε με τα ιερά και τα όσια της πίστεώς μας. Αυτά μας ανήκουν. Είναι δικά μας. «Εκάς οι βέβηλοι» δηλ. έξω οι βέβηλοι! Επιστημονικά δεν νομιμοποιείσθε Κύριε Καθηγητά. Το ζήτημα, με το οποίο καταπιασθήκατε δεν είναι της αρμοδιότητός σας. Τα συλλυπητήριά μου!
2ον Δημοσίευμα.
Τα ιερά λείψανα των Αγίων Φανέντων κατά την περίοδο των Σταυροφοριών μεταφέρθηκαν στη Βενετία και τοποθετήθηκαν στο ναό του Αγίου Λαζάρου.
Ο Μητροπολίτης του τόπου του Μαρτυρίου των παρεκάλεσε τον Καρδινάλιο της Βενετίας να του παραχωρήσει μέρος των Αγίων Λειψάνων, το δε αίτημά του έγινε δεκτό. Οπότε έφθασε η στιγμή της παραδόσεως και παραλαβής με επίσημη τελετή.
Ο Μητροπολίτης παρεκάλεσε την Ελληνική Κυβέρνηση να διαθέσει ένα πολεμικό πλοίο με το όποιο τιμητικώς θα μεταφέρονταν τα ιερά Λείψανα από τη Βενετία στον τόπο τους, στο νησί τους! Αυτό λοιπόν τό γεγονός σκανδάλισε, όπως φαίνεται, τον κύριο Καθηγητή και το σχολίασε με τρόπο περιφρονητικό. Κρίμα στην πανεπιστημιακή του ιδιότητα! Αντί να συγκινηθεί από την ιστορία των Αγίων, αντί να κατανυγή η καρδιά του από το θαυμαστό τρόπο με τον οποίο έζησαν οι άγιοι και από το γεγονός, ότι εκτεθειμένα τα ιερά λείψανά τους στο δάσος και στη βορά των θηρίων του δάσους, αυτά έμεναν άφθορα και σκόρπιζαν θεϊκή ευωδία, βρήκε την ευκαιρία να ψέξει το γεγονός ότι διατέθηκε αντιτορπιλικό («το ταξίδι του αντιτορπιλικού το πληρώσαμε συ κι εγώ», γράφει επί λέξει), στη συνέχεια ειρωνεύεται τους Άρχοντες του τόπου, που υποδέχθηκαν τα ιερά λείψανα και τέλος γελοιοποιεί την διήγηση περί των Αγίων, την οποία χαρακτηρίζει ως «ένα ωραίο παραμύθι» και τελειώνει το σημείωμά του με τα εξής απαράδεκτα λόγια: "όσοι με διαβάζουν ή να πάνε να προσκυνήσουν….η να σηκώσουν τις παλάμες στο ύψος του προσώπου και να ανοίξουν τα δάκτυλα. Το τελευταίο έκανα εγώ»
Εκφράζουμε τη βαθειά μας λύπη και την μεγάλη μας αγανάκτηση προς τον κ. Καθηγητή. Αν είσθε έντιμος άνθρωπος, κ. Καθηγητά, αφού είσθε άθεος ή άπιστος, ας μη ανακατεύεσθε με τα ζητήματα της πίστεως. Αυτά ας τα αφήσετε σ’ εμάς τους ταπεινούς, «τους πτωχούς τω πνεύματι», τους άσημους και αμόρφωτους! Ας μη ανακατεύεσθε με τα ιερά και τα όσια της πίστεώς μας. Αυτά μας ανήκουν. Είναι δικά μας. «Εκάς οι βέβηλοι» δηλ. έξω οι βέβηλοι! Επιστημονικά δεν νομιμοποιείσθε Κύριε Καθηγητά. Το ζήτημα, με το οποίο καταπιασθήκατε δεν είναι της αρμοδιότητός σας. Τα συλλυπητήριά μου!
2ον Δημοσίευμα.
Το δεύτερο δημοσίευμα είναι του κ. Θανάση Παπασημακόπουλου στο «Βήμα της Αιγιάλειας», στο φ. που κυκλοφορεί αύριο Κυριακή 28 Ιουνίου και έχει τίτλο «ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ».
Συχνά, και μάλιστα συνήθως λίγο προ των μεγάλων εορτών, ο κ. Παπασημακόπουλος, δημοσιεύει άρθρα του με τα οποία προσβάλλει το περιεχόμενο της πίστεώς μας. Προσβάλλει το κύρος της Ιεράς Παραδόσεως! Ομιλεί με περιφρόνηση για τους Αγίους Αποστόλους! Αντλεί επιχειρήματα από τους πολέμιους της πίστεώς μας, όπως από τον Ερνέστο Ρενάν, για να πλήξει το χριστιανισμό μας. Και καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι υπό ορισμένες προϋποθέσεις
Συχνά, και μάλιστα συνήθως λίγο προ των μεγάλων εορτών, ο κ. Παπασημακόπουλος, δημοσιεύει άρθρα του με τα οποία προσβάλλει το περιεχόμενο της πίστεώς μας. Προσβάλλει το κύρος της Ιεράς Παραδόσεως! Ομιλεί με περιφρόνηση για τους Αγίους Αποστόλους! Αντλεί επιχειρήματα από τους πολέμιους της πίστεώς μας, όπως από τον Ερνέστο Ρενάν, για να πλήξει το χριστιανισμό μας. Και καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι υπό ορισμένες προϋποθέσεις
«ο χριστιανισμός θα είχε παραμείνει εντός των ορίων της
Ιουδαίας σαν τέταρτη αίρεση μετά τους Φαρισαίους, Σαδουκαίους
Εσσαίους!!».
Κάποιος επιισκέπτης του ιστοτόποου μας, διαμαρτυρόμενος για το δημοσίευμα αυτό, μας έγραψε το ακόλουθο σχόλιο για το Blog:
Και τώρα δυό λόγια προς τους Θεολόγους, κληρικούς και Λαϊκούς της Μητροπόλεως μας: Ακούστε, αδελφοί μου, την αγωνία και ικεσία του Αιγιώτη:
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
27 Ιουνίου 2009
Έπειτα από το ερέθισμα αυτό αποφασίσαμε να γράψουμε το σημερινό μας σημείωμα. Στον κ. Παπασημακόπουλο συνιστώ να μη προκαλεί τον ευσεβή λαό της πόλεως. Ας κρατήσει τις θεωρίες του για τον εαυτό του. Ας κάμει σήμερα κι όλα μια δήλωση, ότι ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ να ανήκει στους κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας! Αν είναι έντιμος και αξιοπρεπής άνθρωπος, ας εξέλθει αμέσως από το χώρο που σήμερα φτύνει. Αφού η Ορθόδοξη Εκκλησία, γενικώτερα ο Χριστιανισμός, δεν έφερε στον κόσμο ζωτικά και σωστικά μηνύματα· αφού ο Χριστιανισμός ξεγέλασε τον κόσμο και επεκράτησε, χωρίζοντας την ιστορία σε π.Χ και μ.Χ· αφού. Κατά τη γνώμη του, θα ήταν η τέταρτη αίρεση των Ιουδαίων, ας μας αφήσει ήσυχους. Φύγετε, Κύριε από την Εκκλησία, και τότε γράψτε ό,τι θέλετε! Αλλά δεν μπορείτε να μένετε μέσα στην Εκκλησία και να υβρίζετε την Εκκλησία σας. Θα επαναλάβω και σε σας τα λόγια που είπα στον κ. Κρεμμυδά:ΣεβασμιώτατεΠήρα σήμερα το τοπικό ΒΗΜΑ και πάλι οργίστηκα από το άρθρο του κ. Θανάση Παπασημακόπουλου εναντίον των Αποστόλων μας.Ας γράφει ο άνθρωπος ό,τι θέλει, αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να τυγχάνει απαντήσεως εκ μέρους της Μητροπόλεως ή κάποιου ικανού θεολόγου σας π.χ. κ. Αχιλλιά, για κάθε του άρθρο που παραπληροφορεί τους αναγνώστες Αιγιώτες. Όχι φυσικά για τον ίδιο, διότι από ότι φαίνεται κάποιο σκοπό έχει και επιτίθεται συνέχεια εναντίον της Εκκλησίας μας, αλλά για μας, τους χριστιανούς της επαρχίας σας που δεν είμαστε θεολόγοι και μας μπερδεύει παραπληροφορώντας και για τυχόν άλλους που παρασύρει.Με σεβασμό στην ιεροσύνη σαςΑιγιώτης
Εκφράζουμε τη βαθειά μας λύπη και την μεγάλη μας αγανάκτηση προς το πρόσωπό σας. Ο μακαριστός Μητροπολίτης Σηλυβρίας Αιμιλιανός πολύ συχνά ανέτρεπε τις αθεϊστικές θεωρίες σας. Κι εγώ σας έγραψα παραινετική επιστολή. Αν είσθε έντιμος άνθρωπος, αφού είσθε άθεος ή άπιστος, ας μη ανακατεύεσθε με τα ζητήματα της πίστεως. Αυτά ας τα αφήσετε σ’ εμάς τους ταπεινούς, «τους πτωχούς τω πνεύματι», τους άσημους και αμόρφωτους! Ας μη ανακατεύεσθε με τα ιερά και τα όσια της πίστεώς μας. Αυτά μας ανήκουν. Είναι δικά μας! «Εκάς οι βέβηλοι»! Επιστημονικά, εάν δεν είσθε Θεολόγος, δεν νομιμοποιείσθε να αποφαίνεσθε επί θεμάτων της πίστεώς μας. Δεν νομιμοποιείσθε να γράφετε επί θεολογικών ζητημάτων. Τα συλλυπητήριά μου!
Και τώρα δυό λόγια προς τους Θεολόγους, κληρικούς και Λαϊκούς της Μητροπόλεως μας: Ακούστε, αδελφοί μου, την αγωνία και ικεσία του Αιγιώτη:
«….νομίζω ότι θα πρέπει να τυγχάνει απαντήσεως εκ μέρους της Μητροπόλεως ή κάποιου ικανού θεολόγου σας π.χ. κ. Α…., για κάθε του άρθρο που παραπληροφορεί τους αναγνώστες Αιγιώτες. Όχι φυσικά για τον ίδιο, διότι από ό,τι φαίνεται κάποιο σκοπό έχει και επιτίθεται συνέχεια εναντίον της Εκκλησίας μας, αλλά για μας, τους χριστιανούς της επαρχίας σας, που δεν είμαστε θεολόγοι και μας μπερδεύει παραπληροφορώντας και για τυχόν άλλους, που παρασύρει".
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
27 Ιουνίου 2009
"ΑΠΟΛΩ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑΝ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΣΙΝ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΩΝ ΑΘΕΤΗΣΩ"
Του Βασίλη ΚρεμμυδάΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009«Το αντιτορπιλικό με τα ιερά λείψανα». «Πρώτη φορά ταυτοποίηση λειψάνων...». Για Αγίους θα μιλήσω σήμερα· ακούγεται παράξενο· έχουμε όμως να μάθουμε πράματα και θάματα, αφού πρώτα διευκρινίσω ότι τις δύο πρώτες φράσεις του σημερινού σημειώματος τις «έκλεψα» από εφημερίδες του τόπου καταγωγής των νέων Αγίων. Οι νέοι Άγιοι λοιπόν, ονομάζονται «Άγιοι Φανέντες»(!) από το ρήμα φαίνομαι, σε αρχαίο γραμματικό τύπο, όπως ταιριάζει σε Αγίους. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Οι Άγιοι αυτοί, που ήταν τρεις, ο Γρηγόριος, ο Θεόδωρος και ο Λέων, ήταν, λέει, στρατιωτικοί που έζησαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα κάπου στο ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Όταν επί αυτοκράτορα Κωνστάντιου (337-361) εκδόθηκε διάταγμα που υποχρέωνε τους υπηκόους να ασπασθούν τον Αρκανισμό, οι τρεις αρνήθηκαν, εγκατέλειψαν το στρατόπεδό τους και το επάγγελμά τους και έφτασαν σε ελληνικό νησί. Τότε, λέει, η βιογραφία τους, ο Γρηγόριος ήταν ηλικιωμένος, ο Θεόδωρος ήταν περίπου τριάντα ετών και ο Λέων «έλαμπε στη νιότη του»! Στο ελληνικό νησί πήγαν για να ασκητέψουν- και να κρυφτούν. Βρήκαν έναν λόφο που σήμερα λέγεται «των Αγίων Φανέντων». Εκεί λοιπόν, έζησαν ως ερημίτες μέχρι που πέθαναν.Τότε, λέει, οι τρεις ήταν εντελώς άγνωστοι. Στην περιοχή όμως ζούσε ένας πλούσιος άνθρωπος, ο οποίος έπασχε από μια μορφή λέπρας· ξόδεψε μεγάλο μέρος της περιουσίας του στους γιατρούς χωρίς να θεραπευτεί· ώσπου ένα βράδυ, στον ύπνο του, εμφανίστηκαν τρεις άνδρες με τη μορφή αγγέλων και του είπαν πως θα γίνει καλά μόνον εάν βρει τα σώματά τους, τα οποία παρέμεναν άταφα. Πουρνό πουρνό, ο πλούσιος Μιχαήλ άρχισε την αναζήτησή τους· για καλή του τύχη, αμέσως μόλις άρχισε, καταφθάνει τρέχοντας ένας βοσκός και του διηγήθηκε πως ακολουθώντας ένα γουρούνι που είχε ξεκόψει από το κοπάδι, μπήκε σε ένα πυκνό δάσος και εκεί είδε τρία άταφα σώματα «που ευωδίαζαν»!Αμέσως, ο Μιχαήλ, δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει, καταφθάνει και βρίσκει τα τρία ολόσωμα ιερά λείψανα. Παρακάλεσε τότε με δάκρυα στα μάτια για τη θεραπεία του και, ώ του θαύματος, μεμιάς η λέπρα εξαφανίζεται. Από ευγνωμοσύνη, λέει, προς τους τρεις Αγίους, Γρηγόριο, Θεόδωρο και Λέοντα, τους οποίους τότε ονόμασαν φανέντες, επειδή φανερώθηκαν (!) ίδρυσε στην τοποθεσία αυτή ένα μοναστήρι προς τιμήν τους. Έκτοτε, με επίκεντρο αυτό το μοναστήρι, γιορτάζουμε τους «Αγίους Φανέντες» την Κυριακή των Αγίων Πάντων.Δεν τελειώνει εδώ η ιστορία. Κατά την παράδοση, επί Φραγκοκρατίας τα λείψανα των Αγίων αυτών εξαφανίστηκαν. Πιστευόταν ότι τα έκλεψαν οι Φράγκοι και ότι το πλοίο με το οποίο τα μετέφεραν βούλιαξε. Προσέξτε τώρα να δείτε τι θαύματα κάνει η επιστήμη, όπως μας λέει η βιογραφία των Αγίων· «η μακροχρόνια μελέτη της ιστοριογραφίας και των βενετσάνικων αρχείων.... Η επιστημονική έρευνα έδειξε ότι μέρος από τα λείψανα των τριών Αγίων έφθασαν στη Βενετία μεταξύ 9ου και 14ου αιώνα και πως βρίσκονται στον φημισμένο ναό του Προφήτη Ζαχαρία, μέσα σε μαρμάρινη λάρνακα».Και έτσι διατυπώθηκε αρμοδίως το αίτημα του τοπικού Μητροπολίτη για την επιστροφή τους. Χρειάστηκαν πέντε χρόνια στον καρδινάλιο της Βενετίας για να εγκρίνει την επιστροφή μερικών μόνον από τα ιερά οστά - σκέφτηκε φαίνεται, μόνον το ελληνικό νησί θα βγάζει λεφτά από τους «Αγίους Φανέντες»;- οπότε ξεκινάει ένα αντιτορπιλικό του ελληνικού ναυτικού και φτάνει στη Βενετία για να παραλάβει τα ιερά λείψανα. Ας μου επιτραπεί εδώ μια παρένθεση: υπενθυμίζω απλώς ότι το ταξίδι του αντιτορπιλικού το πληρώσαμε συ κι εγώ.Εν τω μεταξύ στην πατρίδα, στον τόπο όπου ασκήτεψαν και πέθαναν οι «Άγιοι Φανέντες» οργανώθηκε μεγάλη τελετή: «Ιερά Μητρόπολη...Ο Μητροπολίτης..., ο Νομάρχης... και ο Δήμαρχος... Σας προσκαλούν εις την επίσημον Τελετήν Υποδοχής των Ιερών Λειψάνων των Αγίων Φανέντων η οποία θα λάβη χώρα εις την πόλιν...το Σάββατο 2 Μαΐου 2009 και περί ώραν 6ην απογευματινήν. Μετά το πέρας της λιτανευτικής πομπής θα ψαλή Πανηγυρικός Εσπερινός και την πρωΐαν της Κυριακής 3 Μαΐου 2009 θα τελεσθή πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία εις τον Ι. Ναόν...».Φτάνει λοιπόν το αντιτορπιλικό με τα ολίγα ιερά οστά και εκεί άγημα του στρατού αποδίδει τιμές και ακολουθούν όσα λέει η παραπάνω πρόσκληση· και βέβαια κατά την τελετή υποδοχής- αντιγράφω από τοπική εφημερίδα- «δυναμική και πολυπρόσωπη η παρουσία της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν εκεί ο υφυπουργός..., ο βουλευτής..., ο βουλευτής..., ο βουλευτής..., ο πρόεδρος της ΝΟΔΕ... Από το ΠΑΣΟΚ... ούτε..., ούτε..., ούτε...».Υπάρχουν και πολλά άλλα· λυπάμαι που δεν χωράνε στο σημερινό σημείωμα. Τώρα, όσους μου κάνουν την τιμή να διαβάζουν κείμενά μου, τους παρακαλώ: α) να θαυμάσουν τα ελληνικά της πρόσκλησης- και την ορθογραφία· β) να παραδεχθούν ότι είναι ένα ωραίο παραμύθι· γ) να ομολογήσουν ότι το αφηγήθηκα καλά. Εάν προβληματίστηκαν με το ίδιο το γεγονός, έχω δύο προτάσεις να τους κάνω: ή να πάνε να προσκυνήσουν, όπως εκείνος ο πλούσιος Μιχαήλ, παρακαλώντας για ό,τι θέλουν ή να σηκώσουν τις παλάμες στο ύψος του προσώπου και να ανοίξουν τα δάχτυλα. Το τελευταίο έκανα εγώ" .Ο Βασίλης Κρεμμυδάς είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
