ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΠΛΗΓΩΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ;

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ......

ομοιάζει με τον μυθικό Κρόνο, που έτρωγε τα παιδιά του...

Στη σύγχρονη Ελλάδα τα αληθινά προσόντα και τα εξαιρετικά χαρίσματα μιας προσωπικότητος δεν έχουν ιδιαίτερη αξία. Μόνο μ΄αυτά ΔΕΝ μπορείς να εύρεις μια θέση εργασίας! Στη Ελλάδα σήμερα, για για να επιτύχης μια αξιοπρεπή διαβίωση, πρέπει να διαθέτεις μερικά ἀλλα ......ξεχωριστά προσόντα. Πρέπει π.χ. να είσαι ενεργό μέλος σε ένα πολιτικό κόμμα, να έχεις προϋπηρεσία αφισσοκολητού, να έχεις κάποιο "μπάρμπα στην Κορώνη", να μπορείς να σκύβεις μέχρι το έδαφος, να κολακεύεις τους ισχυρούς, να είσαι ρουφιάνος κλλ. Αν μάλιστα είσαι γυναίκα, να πουλάς το κορμάκι σου, γενικώς να πουλάς έρωτα! Αλλοιῶς να είσαι καλός ποδοσφαιριστής , καλός τραγουδιστής, καλός ηθοποιός. Τέλος, μπορείς ακόμη να βολευθής αν είσαι είτε ......λίγος, είτε .........παληάνθρωπος! Κι'αν δεν είσαι τίποτε από όλα αυτά, τουλάχιστον, πρέπει να είσαι άνθρωπος του Κόμματος! Αν δεν είσαι άνθρωπος του Κόμματος, που κέρδισε τις εκλογές, δεν μπορείς να γίνεις ή να παραμείνεις Πρόεδρος των Ανωτάτων Δικαστηρίων, Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, Αρχηγός της Αστυνομίας, Πρόεδρος των ΔΕΚΟ, Διοικητής Τραπέζης κλπ. Δεν υπάρχουν κριτήρια αξιωσύνης, αλλά κριτήρια δουλοφροσύνης!

Για τούς άξιους ΔΕΝ υπάρχει χώρος στη Χώρα μας.

Αντιθέτως, ἐκτός Ελλάδος, οι άξιοι είναι περιζήτητοι καί διαπρέπουν! Αναγνωρίζονται οι αξίες! Εκεί αναρριχάσαι μόνο με την αξία σου! Δεν έχεις ανάγκην από δεκανίκια!

Θέλετε αποδείξεις;

Ας αφήσουμε τους πολιτικούς, όπου βασιλευει τό "ρουσφέτι" και ας έλθουμε στην πνευματική αφρόκρεμα της Κοινωνίας μας, δηλ. στούς Πανεπιστημιακούς Καθηγητές. Πρό ετών ο παγκοσμίου κύρους Πανεπιστημιακός Καθηγητή κ. Ν θέλησε να ἐλθει και να εγκατασταθή στην Ελλάδα. Για να πραγματοποιήσει την επιθυμία του ἐπρεπε να εκλεγή Καθηγητής σ΄ένα Πανεπιστήμιο της Χώρας μας. Υπέβαλε λοιπόν υποψηφιότητα, όπως ο Νόμος ορίζει. Πλήν ὀμως οι συνάδελφοί του Πανεπιστημιακοί Καθηγηταί στην Ελλάδα καταψήφισαν την υποψηφιότητά του. Δεν τον έκριναν ἀξιο!

Εκ παραλλήλου ἐχει καταγγελθή, ότι Καθηγητής του Πανεπιστημίου των Αθηνών εξέλεξε την σύζυγό του Καθηγήτρια στην ίδια Σχολή, κι έπειτα και την κόρη τους! Δεν γνωρίζω , ἀν η καταγγελία είναι αληθινή, δείχνει όμως το εύρος του προβλήματος.

Σήμερα λοιπόν αναδεικνύουμε το πρόβλημα αυτό. Αφορμή μας έδωσε η κραυγή αγωνίας ενός ξενητευμένου αδελφού μας. "Σας σιχάθηκε η ψυχή μου" είπε πρός τους Βουλευτές! Βαρειά κουβέντα!

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Καλάβρυτα, 4 Αυγούστου 2009

****************
Παρασκευή, 24 Ιούλιος 2009
Μήνυμα προς την Βουλή: "Σας σιχάθηκε η ψυχή μου"

"Δεν αντέχω άλλο... Είμαι 26 χρονών, με μισθό 850 ευρώ, με πτυχίο και μεταπτυχιακό. Έχω αμάξι 1000cc '97 και με χρεώνουν +100 ευρώ επειδή και καλά, ρυπαίνω! Τι καθόμουν και το συντηρούσα τόσο καιρό;Ευνοείτε αυτούς που έχουν χρήματα για καινούργιο αυτοκίνητο και τους άλλους... που δεν έχουν, τους χρεώνετε...Η γενιά σας είναι η χειρότερη γενιά Ελλήνων. Καταστρέψατε την χώρα και καλείται η γενιά μου να πληρώσει. Σας σιχάθηκε η ψυχή μου."βλ. http://troktiko.blogspot.com/2009/07/blog-post_7940.html

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟΓΝΩΣΕΩΣ

.................................................. Πέμπτη, 23 Ιούλιος 2009

>>>>>>>>>>>>>>>>> "Χαίρομαι που είμαι Έλληνας εξ αποστάσεως"

"Καλησπέρα σε όλους. Διαβάζω καθημερινά στο blog σας αναρτήσεις απογοήτευσης, αγανάκτησης, απόγνωσης και αηδίας για την καθημερινότητα στην Ελλάδα. Ούτε ένα μήνυμα ελπίδας, ούτε μια -έστω ΜΙΑ!- αυθόρμητη ανακοίνωση για κάτι καλό, κάτι που να περικλείει θαυμασμό, ευχαρίστηση, απόλαυση και αγάπη για την Ελλάδα, την ποιότητα ζωής, το μέλλον... Φυσικά δεν θα διαφωνήσω. Μετά από ατελίωτες σπουδές, αγωνιώδη προσπάθεια για μια καριέρα που κατέληξε σε λαχανιασμένο αγώνα για επιβίωση και εξασφάληση των απαραίτητων, κατάλαβα οτι δύο είναι οι εναλλακτικές: Είτε έπερε να αλλάξω τον εαυτό μου και να χάσω ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του, είτε να τα μαζέψω, να σταματήσω να φοβάμαι και να φύγω. Αφού άρχισα την δική μου δουλειά, απέφυγα διακαώς τα τιμολόγια (όπως και όλοι μου οι συνεργάτες), προσπάθησα να κρατήσω την αξιοπρέπειά μου ενάντια σε ανθρώπους που δεν πιστεύουν στους νέους και κοιτάνε μόνο πώς θα τους εκμεταλλευτούν,πήρα την απόφαση να ΦΥΓΩ. Να φύγω, γιατί μόνο μακριά από την Ελλάδα μαθαίνεις να την αγαπάς..όσο ζεις εκεί τα χάλια της καθημερινότητας σε απομακρύνουν από την ιστορική σου αλήθει! α, το ιδεώδες, την εθνική περηφάνια. Τώρα, από την Ολλανδία όπου εργάζομαι, και η οποία μου έμαθε να απαιτώ από τη ζωή, να διεκδικώ, να παλεύω με αντάλλαγμα και αγιοπρεπείς απολλαβές, ναι, έχω την πολυτέλεια να χαίρομαι που κατάγομαι από την Ελλάδα. Αλλά, μόνο από εδώ, μόνο από απόσταση. Και ας είναι δειλία, ευθυνοφοβία να φεύγεις και να μην πολεμάς: Έχω ΜΙΑ ζωη και δεν θα τη σπαταλήσω για να φτιάχνουν προίκες στα παιδιά τους τα μεγαλοστελέχη και οι πολιτικοί. Γιαυτό, όσοι δεν αντέχετε, μη φοβάστε το άγνωστο και φύγετε..τα όρια των νέων δεν είναι τα όρια της χώρας τους- είναι τα όρια της καρδιάς τους, του μυαλού τους και των ονείρων τους.

"βλ. http://troktiko.blogspot.com/2009/07/blog-post_3794.html

ΕΞΟΧΩΤΑΤΕ ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΟΤΑΤΑ

Παρασκευή, 24 Ιούλιος 2009

Η (πολιτική) κρίση είναι βαθιά κυρίως επειδή έχει τρωθεί ο αξιακός κώδικας:

...Κάθε είδους διευκολύνσεις και πελατειακές συμπεριφορές έχουν νομιμοποιηθεί ηθικά, ενώ η επιτυχία αντιμετωπίζεται συχνά ως εξαιρετική ικανότητα ακόμη και αν επήλθε με όρους αναξιοκρατίας."Συμπληρώνονται φέτος 35 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας. Η ποιότητα της δημοκρατίας συνδέεται άμεσα με την κάλυψη των βασικών αναγκών της ζωή των πολλών" τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας. Στη λιτή εκδήλωση για τα 35 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, στην οποία παρίσταται ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, ο κ. Παπούλιας υπογράμμισε ότι "η έξοδος από την οικονομική κρίση είναι αδύνατον να προβλεφθεί με ασφάλεια" και πρόσθεσε ότι τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στην Κύπρο.Το πλήρες κείμενο της ομιλίας:«Συμπληρώνονται φέτος 35 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας, μετά από μία σκοτεινή επταετία. Κάθε τέτοια επέτειος υποχρεώνει σε σκέψεις απολογιστικές αλλά και σε στοχασμό για το αύριο.Ο χαρακτήρας του εορτασμού της επετείου άλλαξε. Κι αυτή είναι, πιστεύω, μια επιλογή που αποδεικνύει βαθύ σεβασμό σε όλους όσους αγωνίστηκαν ενάντια στη δικτατορία. Οι δεξιώσεις και οι κοσμικότητες είναι ασύμβατες προς το πνεύμα του αντιδικτατορικού αγώνα, προκαλούν το κοινό αίσθημα και προσβάλλουν το μέτρο που οφείλει να καθορίζει την συμπεριφορά του πολιτικού κόσμου.Στις επικοινωνίες που έγιναν τις προηγούμενες μέρες με τους εκπροσώπους των αντιστασιακών οργανώσεων, με τους αγωνιστές και τους οικείους τους, διαπιστώσαμε ότι η αλλαγή του χαρακτήρα της σημερινής γιορτής ήταν ζητούμενο πρώτα για τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της αποκατάστασης της Δημοκρατίας.Αρκετοί από αυτούς είναι εδώ μαζί μας, άλλοι λείπουν και μας λείπουν, κάποιοι έχουν φύγει από τη ζωή και όλοι αποτελούν την πλέον ισχυρή απόδειξη ότι μέσα στην ελληνική κοινωνία υπάρχει και φως και μεγαλείο. Οι διαχρονικοί αγώνες του λαού μας είναι ο πυρήνας της αγωνιστικής μας αισιοδοξίας, που προκαλεί δημιουργικές δυνάμεις, αποβάλλει την ηττοπάθεια και φέρνει την αύρα ενός καλύτερου αύριο.Έχουμε ανάγκη αυτή τη διαπίστωση σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία. H έξοδος απ’ αυτή είναι αδύνατο να προβλεφθεί με ασφάλεια ενώ οι απαντήσεις που δίνονται διεθνώς για την αντιμετώπισή της είναι αποσπασματικές και μετέωρες.Ζούμε το τέλος μίας εποχής. Το κυρίαρχο μοντέλο οργάνωσης της οικονομίας αμφισβητείται εκ των πραγμάτων, την ώρα που δεν προβάλλεται, με ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό τρόπο, η εναλλακτική πρόταση. Πρόταση για μια ανάπτυξη ενάντια στη φτώχεια, τον αποκλεισμό, την ανεργία, ιδίως των νέων.Μία βεβαιότητα υπάρχει: Ότι η κοινωνική συνοχή στον αναπτυγμένο κόσμο απειλείται, ότι η ανασφάλεια των πολλών προκαλεί φοβικά σύνδρομα και εγκυμονεί κοινωνικές εκρήξεις.Όμως η ποιότητα της δημοκρατίας συνδέεται άμεσα με την κάλυψη των βασικών αναγκών τουλάχιστον της ζωής των πολλών. Το προσωπικό αδιέξοδο κάθε άνεργου, η αγωνία κάθε νέου που ψάχνει μάταια για δουλειά είναι η πρώτη ύλη αναπόφευκτων κοινωνικών εντάσεων.Φίλες και ΦίλοιΜιλάμε συχνά για κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστημα, μια κρίση που επιβεβαιώθηκε με την μεγάλη αποχή στις πρόσφατες ευρωεκλογές, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτή η κρίση είναι βαθιά. Όχι μόνο γιατί κάποιοι εκπρόσωποι του λαού χρησιμοποιούν την πολιτική ως εφαλτήριο για τρυφηλή ζωή. Ούτε επειδή διαχρονικές παθογένειες στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης παραμένουν ζωντανές. Η κρίση είναι βαθιά κυρίως επειδή έχει τρωθεί ο αξιακός κώδικας: Κάθε είδους διευκολύνσεις και πελατειακές συμπεριφορές έχουν νομιμοποιηθεί ηθικά, ενώ η επιτυχία αντιμετωπίζεται συχνά ως εξαιρετική ικανότητα ακόμη και αν επήλθε με όρους αναξιοκρατίας.Επειδή φαινόμενα δεκαετιών εμποδίζουν την πρόοδο της χώρας, χρειαζόμαστε επανακαθορισμό των κανόνων: Τι είναι σωστό και τι λάθος, πού βρίσκεται το δίκαιο και πού το άδικο, τι ενώνει το ατομικό με το συλλογικό συμφέρον, πώς ορίζεται ο κοινωνικός πολιτισμός, ποιες αξίες επιζητούμε και θαυμάζουμε, τι κόσμο τελικά θέλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας.Οι αγωνιστές που βρίσκονται σήμερα μαζί μας είναι πρότυπο αναφοράς. Γιατί έδωσαν πολλά σε όλους χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα, γιατί διακινδύνευσαν τη ζωή και την ησυχία τους στο όνομα της δημοκρατίας και της ελευθερίας.Φίλες και ΦίλοιΤο βλέμμα μας είναι, σήμερα και πάντα, στραμμένο στην Κύπρο, που παραμένει διχοτομημένη. Σταθερή μας επιδίωξη είναι ο τερματισμός της τουρκικής κατοχής και η λύση του κυπριακού με προσήλωση στο διεθνές δίκαιο και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών χωρίς επεμβατικά δικαιώματα. Με μια διαδικασία χωρίς επιδιαιτησία και χρονοδιαγράμματα και με προσήλωση στις ευρωπαϊκές αξίες και στις αρχές του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ευθύνη να συμβάλει στη θεραπεία της πληγής αυτή που αποτελεί μια απ’ τις ντροπές του παγκόσμιου πολιτισμού.Το έχω πει κι άλλες φορές, θα το επαναλάβω και σήμερα. Το κλειδί για τη δίκαιη, βιώσιμη και οριστική λύση του κυπριακού βρίσκεται στα χέρια της Άγκυρας. Για την ώρα δεν διαπιστώνουμε βούληση υπέρβασης αναχρονιστικών αντιλήψεων και εθνικιστικής λογικής. Αντίθετα, παρακολουθούμε με ανησυχία κλιμάκωση των προκλήσεων στο Αιγαίο και διαρκή προώθηση μονομερών ανιστόρητων διεκδικήσεων. Απατώνται όμως, αν νομίζουν ότι με τις υπερπτήσεις πάνω από τα νησιά μας και τις απειλές μπορούν να κάμψουν τη θέλησή μας να υπερασπιστούμε τα νόμιμα δικαιώματά μας.Φίλες και φίλοι,Τριανταπέντε χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας, υπάρχει η ωριμότητα να αποτιμήσουμε τα βήματα προόδου που έχουν γίνει μέχρι σήμερα και να αποφασίσουμε εκείνα που μένει να γίνουν.Σας ευχαριστώ όλους για την παρουσία σας σήμερα, εδώ. Θέλω ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τους αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα που με ενθάρρυναν για την αλλαγή του χαρακτήρα του εορτασμού της επετείου.Σας ευχαριστώ, πρώτα απ όλα, για το παράδειγμα που δίνετε με τη στάση της ζωής σας, με τα λόγια σας και με τη σιωπή σας».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ

Οντως όπως τα γράφετε έχουν τα πράγματα.Ολοι ξέρουμε ότι στις περισσότερες δουλειές για να προχωρήσεις είτε πρέπει να είσαι συγγενής πολιτικού η να κάνεις παραχωρήσεις στις αρχές και τη συνείδησή σου..Το είπε και ο γνωστού φήμης συνθέτης Σπανουδάκης στο θέμα της τέχνης,ή αριστερός πρέπέι να είσαι σήμερα για να προκόψεις,ή ομοφυλόφιλος,ή και τα δύο !Το να είσαι σωστός άνθρωπος δεν περνάει πιά...Οταν βλέπει κανείς πολιτικούς όλων των αποχρώσεων να παραχωρούν τις θέσεις τους σε παιδιά ,ανήψια,κλπ τι θα μείνει για τους ανθρώπους του μόχθου που δημιουργούν μόνοι τους ένα μέλλον ?Και εγώ τάζησα αυτά από μέσα Σεβασμιώτατε,γιατί δυστυχώς ούτε η ιδιότητα του ενεργού πολιτικού μέλους εφθασε για να αποκατασταθεί επαγγελματικά η αδελφή μου,η οποία είναι με μάστερ,προυπηρεσία στο εξωτερικό,με άπταιστη γνώση δύο ξένων γλωσσών,υπολογιστές,ίντερνετ και γνωστό πολιτικό στέλεχος στο οποίο απευθύνθηκα με το αίτημα μου γαι δουλειά την έστειλε στα γνωστά STAGE.Να δουλεύει ανασφάλιστη για 400 ευρώ τό μήνα όντας ουσιαστικά υπηρέτρια των παλαιοτέρων...ε αυτό δεν το δέχθηκε και δεν πήγε...Αλλη γνωστή μου κοπέλα πήγε σε αυτή την προυπηρεσία (ο Θεός να την κάνει ) και της έλεγαν αν θέλεις να μείνεις και να προοδεύσεις να κάνεις εξώγαμο παιδί...Τέτοια πράγματα Σεβασμιώτατε συμβαίνουν σήμερα...Στη δουλειά μου επίσης συνάδελφός μου μου είπε ότι πολλές φορές οι προαγωγές και οι τοποθετήσεις σε θέση ευθύνης εξαρτώνται και από άλλους παράγοντες εκτός της εργατικότητος...Τέτοια προαγωγή τι να την κάνω Σεβασμιώτατε? Να παίρνω λεφτά μαυρα ουσιαστικά ?Αλλά από την άλλη μεριά πώς θα πάει μπροστά ετούτη η χώρα όταν όλοι βασίζονται στην παλαιότητα και κανένας στα προσόντα και τις αξίες ? Ποιός θα δώσει μια ευκαιρία στα νέα παιδιά που κάτι προσπαθουν να φτιάξουν ? Μας ακούει κανένας επιτέλους ? Πείτε τα έξω από τα δόντια μήπως και Σας ακούσει κανείς,γιατί εμείς προ πολλού δεν ακουγόμεθα...Σεβασμιώτατε την ευχή Σας !

Με σεβασμό και εκτίμηση,
Κ. Σ