Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

ΑΠΑΝΤΩ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΟΨΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ


ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΕ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ......

«Ο μεγαλύτερος υπερόπτης και η φωνή της δικτατορίας.....»

 Σεβασμιώτατε,
      _________Τα παραπάνω λόγια είναι δικά Σας και αναφέρονται στο ταπεινό πρόσωπό μου. Σας έδωσα μια ειρηνική απάντηση, αλλά Σείς δεν «επήρατε χαμπάρι»! Επανέρχομαι, λοιπόν, σήμερα με ένα πιό αυστηρό τρόπο. Και εκ προοιμίου Σας παρακαλώ: αποφεύγετε να γράφετε κείμενα, διότι εκθέτετε τον εαυτό Σας.
_______Με πόνο ψυχής ανέγνωσα το παρακάτω νεώτερο κείμενο, το οποίο φέρει το όνομά Σας. Και Σας ερωτώ: Εάν Σεις έχετε το δικαίωμα - και ασφαλώς το έχετε- να εκφράζετε ελευθέρως τη γνώμη Σας, γιατί άραγε και όλοι εμείς οι άλλοι να μη έχουμε αυτό το δικαίωμα; Γιατί δεν ασχολείσθε με την ανατροπή των απόψεών μας, προσάγοντας τα ιδικά Σας πειστικά επιχειρήματα; Δυστυχώς, αντί να ασχολείσθε με την ανασκευή των απόψεων των άλλων, γίνεσθε κριτής και κατήγορός των! Δίκαιο, συγχρόνως δε και χριστιανικό, θα ήταν να ασχολείσθε με την ανατροπή των θέσεων των άλλων προσώπων και με τα ατράνταχτα επιχειρήματά Σας να τους κάνετε  «κουρέλι»!
_________Αλλά δεν είναι δίκαιο να προβαίνετε σε χαρακτηρισμούς και να αποφαίνεσθε  «ex cathedra», δηλ. ως να είσθε Υμείς ο Κριτής της Οικουμένης! Ποία είναι άραγε τα υπεροχικά προσόντα Σας, ένεκα των οποίων  αυτοδιορίζεσθε Κριτής των πάντων; Μόνον Σεις άραγε κατέχετε και εκφράζετε την αλήθεια; Μπορείτε να μας το αποδείξετε; Ή μήπως διακατέχεσθε από ένα εωσφορικό εγωϊσμό και –δυστυχώς- δεν το αντιλαμβάνεσθε;  Θέλετε αποδείξεις; Ιδού λοιπόν στη συνέχεια θα παρακολουθώ τις θέσεις Σας και θα Σας δίδω κάποια απάντηση:
  •       «Όσοι κακολογούν την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο μας θυμίζουν τους Φαρισαίους», γράφετε στο κείμενό Σας. Μπορείτε βεβαίως να αναιρέσετε θέσεις  όσων κακοκολογούν  τη Σύνοδο της Κρήτης, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΕ ΕΙΤΕ ΩΣ ΑΓΙΟΥΣ, ΕΙΤΕ ΩΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ! Ποιος Σας έδωσε αυτό το δικαίωμα; 
  •        «Αυτή είναι δυστυχώς η συμπεριφορά των καιροσκόπων», γράφετε επίσης! Σας ερωτώ με πολλήν παρρησίαν: ΜΗΠΩΣ ΕΞ ΙΔΙΩΝ ΚΡΙΝΕΤΕ ΤΑ ΑΛΛΟΤΡΙΑ;
  •     «Μερικές φορές όμως τον δρόμο των τιμίων ανθρώπων τον ναρκοθετούν οι κάθε είδους Φαρισαίοι», γράφετε παρακάτω στο κείμενό Σας! ΑΛΗΘΕΙΑ, ΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΤΕ; ΣΤΟΥΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ; ή ΣΤΟΥΣ ΣΤΑΥΡΩΤΕΣ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΣΑΣ;
  •       «Είναι πράγματι μεγάλη ειρωνεία όταν αυτοί που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν θεσμούς και αξίες να είναι οι καταστροφείς της ηθικής τάξεως και της υπακοής στην Εκκλησία». Αυτά είναι τα λόγια Σας. Τι ωραία, που μας τα λέτε, άγιε Αδελφέ! ΘΑΥΜΑΖΩ, ΛΟΙΠΟΝ, ΥΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ! ΕΥΓΕ! ΕΥΓΕ! ΕΥΓΕ!                 
  •      «Η ειρωνεία πάλι, που χρησιμοποιούν οι κάθε είδους Φαρισαίοι, είναι ένας ακόμη τρόπος για να εκμηδενίσουν την αλήθεια και τους ανθρώπους που αγωνίζονται γι’ αυτή». Τι ωραία, που μας τα λέτε!  ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΟΠΩΣ ΥΜΕΙΣ, ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΕ! Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΩΣ ΥΜΕΙΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙ ΤΙΠΟΤΕ!
  •   «Αδίστακτοι συκοφάντες, όπως οι Φαρισαίοι, υπάρχουν και στην εποχή μας, ανάμεσά μας, όπως όσοι αντιδρούν και αντιμάχονται την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο». Δικά Σας και τα λόγια αυτά! Τι ωραία, που τα γράφετε! Αλλά, εάν θέλετε να γίνετε πιστευτός, Σεβασμιώτατε Αδελφέ, οφείλετε να υποδείξετε -και μάλιστα με αδιάσειστα επιχειρήματα-  την συκοφαντία, τα συκοφαντικά λόγια και τους συκοφάντες, όσους δηλ. αντιδρούν και αντιμάχονται την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο.  Εάν δεν το πράξετε, τότε αποδεικνύεται, ότι είσθε, λυπούμαι που το  γράφω,  ένα φαιδρό εκκλησιαστικό πρόσωπο χωρίς εντιμότητα, χωρίς σεβασμό στον άλλο, στον όποιο άλλο, χωρίς περιεχόμενο στα λόγια Σας.  ¨Ενας φθηνός κριτής, χωρίς αποδείξεις, χωρίς τεκμήρια, χωρίς ένα σοβαρό θεολογικό λόγο! Ένας ευτελής κριτής των άλλων, χωρίς αυτογνωσία και χωρίς ένα πειστικό λόγο. Θα το επαναλάβω για μια ακόμη φορά: Αδελφέ μου, μήπως διακατέχεσθε από ένα εωσφορικό εγωϊσμό και –δυστυχώς- δεν το αντιλαμβάνεσθε; Αδελφικώς Σας συμβουλεύω: να εύρετε ένα καλό πνευματικό καθρέπτη και να καθρεπτίσετε τη σκέψη Σας και την ψυχή Σας!
  •  Σας παραπέμπω στα λόγια του Κυρίου μας: Σεβασμιώτατε
     «γιατί βλέπεις την αγκίδα, που είναι εις το μάτι του αδελφού σου, ενώ το δοκάρι που είναι εις το μάτι σου, δεν το παρατηρείς; ….Υποκριτά, βγάλε πρώτα από το δικό σου μάτι το δοκάρι, και τότε θα ιδείς καθαρά για να βγάλεις την αγκίδα από το μάτι του αδελφού σου» (βλ. Ματθ. 7, 3-6). 
  •   Αδελφέ, επισφραγίζω τις πικρές αυτές γραμμές με τα τελευταία λόγια Σας στο άρθρο Σας: «Στο τέλος όμως της ημέρας όλοι οι Φαρισαίοι, και οι παλαιότεροι και οι σύγχρονοι έχουν ημερομηνία λήξεως, όπως τις παλιές κονσέρβες που τις πετάμε στα σκουπίδια»!
  • Εύγε! Μπράβο  Σας! Δεν είναι υπεροπτικά τά λόγια Σας μόνο! Δυστυχώς υπεροπτική είναι και η φυσιογνωμία Σας! Φυσιογνωμικά ακόμη και η  παρακάτω δημοσιευομένη φωτογραφία Σας καταδεικνύει ένα υπερόπτη άνθρωπο! Ζητώ συγγνώμην, αλλά πρέπει να ορθοτομούμε το λόγο της αληθείας!
  •      Λοιπόν «στώμεν καλώς»!
_________Τέλος, έτσι μήπως και συνετισθείτε, παρακάτω αναδημοσιεύω μια παλαιότερη επιστολή μου προς την αναδελφικότητά Σας! Και εδώ τώρα πλέον θέτω τελεία και παύλα. Τέλος οι αντιμαχίες! Ο Θεός ας συγχωρήσει εμέ πρώτον, έπειτα δε και Υμάς. ΑΜΗΝ!

 Αίγιον, 22 Μαϊου 2017
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

  ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΙΑ ΠΑΛΗΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΟΥ

  Προς τον Σεβασμιώτατον  και Ανάξιο-αγάπητον,

πλην όμως εν Χριστώ Αγαπητόν Αδελφόν μας ,
τον Μητροπολίτην Ζιμπάμπουε κ.κ. Σεραφείμ,


Καλάβρυτα, 06.08.2015


Σεβασμιώτατε εν Χριστώ Αδελφέ,

          Μεγάλη μου η τιμή να ασχοληθήτε με την αμαρτωλότητά μου και να γράψετε απαντητικώς ένα κείμενο αποτελούμενο από επτά (7) σελίδες, μόνο και μόνο διά να με στολίσετε με πολλά κοσμητικά επίθετα, όπως  «ασεβέστατο», «εκφραστή της λευκής ενοχής»  «συκοφάντη Επίσκοπο», «αθεόφοβο Επίσκοπο», «ψυχολογικά ασθενή» και άλλα κοσμητικά επίθετα! Ομιλείτε επίσης διά «το μίσος, και την κακία και την χολή» της αθλίας ψυχής μου!  
Το κορυφαίο απόφθεγμά Σας περί της αθλιότητός μου, το παραθέτετε εις την αρχήν της μακροσκελούς κατ’ εμού αναφοράς Σας: «Κάποτε, λένε, ο πληθωρικός και Λεβέντης μακαριστός Προκαθήμενος ......Σεραφείμ δεν άντεξε τον άγιο Καλαβρύτων και του είπε με θυμό “δεν ξέρω ποιος γεννήθηκε πρώτος: ο διάβολος ή εσύ!“». Βεβαίως αυτό είναι αποκύημα της αρρωστημένης φαντασίας Σας!  Διότι ουδέποτε ελέχθη από  τον Μακαριστόν Ευεργέτην μου, τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρόν Σεραφείμ, τον Οποίον υπηρέτησα πιστώς, πιστότατα!
Δι’ όλα αυτά, λοιπόν, Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδίας μου! Φαντάζομαι, ότι η αγαπώσα (;) επισκοπική καρδία Σας πόσα δάκρυα θα έχει χύσει διά να με φωτίση ο Πανάγαθος Θεός, διά να μου δώση μετάνοιαν  και διά να συγχωρήση  τις τόσες αμαρτίες και αθλιότητες της αμαρτωλής μου ψυχής!!!!!!!!

Εάν θα ηδυνάμην να καταλήξω εις ένα συμπέρασμα, κρίνοντας  το μακροσκελέστατο άρθρο Σας, θα έλεγα, ότι δεν έχω αναγνώσει μέχρι σήμερα το τόσο «βαθυστόχαστο» (;) (!) άρθρο γεμάτο από  «αμπελοσοφίες», «αλλοιώσεις», «στρεβλώσεις» κλπ! Παρακάμπτετε την ουσία του υφ΄ ημών θιγόμενου ηθικής φύσεως προβλήματος και παρεμβάλλετε τόσα και τόσα άσχετα ζητήματα, μόνο και μόνο για να εξωτερικεύσετε τα αφιλάδελφα προς με αισθήματα και συναισθήματά Σας. 
Το πρόβλημα, το οποίον η αναξιότης μου έθεσε ήταν αμιγώς πνευματικής φύσεως, Μπορούμε να μεταδώσουμε τα Άχραντα Μυστήρια σε ένα Δημόσιο Πρόσωπο, το οποίο προβάλλει τον εαυτό του ως Σοδομίτη, προωθεί επισήμως την Ομοφυλοφιλία και διοργανώνει παρελάσεις Ομοφυλοφίλων; Εάν έχει δηλώσει μεταμέλειαν, ΝΑΙ! Εάν όμως παραμένει αμετανόητος και εμμένει προκλητικά εις την αρρωστημένη  ομοφυλοφιλική θεωρία του, τότε ΟΧΙ! Αναμφιβόλως ΟΧΙ!
Επομένως το  μόνο, που μας έχετε βοηθήσει νά κατανοήσουμε, είναι, ότι διάκεισθε συμπαθώς προς αυτά τα ανώμαλα εξ επόψεως ηθικής  πρόσωπα  -τα αμετανόητα-, τα οποία προωθούν την ομοφυλοφιλία και -αντί να ντρέπωνται-, όλως αντιθέτως καυχώνται για το αμαρτωλό πάθος τους! Έτσι όμως αφήνετε εκτεθειμένον τον Εαυτόν Σας σε ελεύθερα σχόλια, μειωτικά οπωσδήποτε της προσωπικότητός Σας, κατά το «πες μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι»! Κατά την ταπεινήν μου γνώμην αυτοί οι άνθρωποι δεν ημπορούν να μεταλαμβάνουν των Αχράντων Μυστηρίων!
Συνεπώς τα περί Οικουμενικής Κινήσεως, περί του Πράσινου Πατριάρχου, περί Οικολογικής δραστηριότητος, περί του κ. Ολάντ κλπ.  Σας χρειάζονται  μόνο και μόνο για να συσκοτίζετε τα θέματα!
Εν τέλει, δυστυχώς είσθε και στρεβλωτής της αληθείας! Δεν κατηγορήσαμε εμείς τους «αυστηρούς Αγιορείτες», όπως στρεβλωτικά και πολύ κακόβουλα γράφετε! Αντιθέτως, εμείς παρουσιάσαμε τις περί κ. Μπουτάρη απόψεις  Αγιορειτών  Πατέρων, οι οποίοι με έγγραφό τους απευθύνονται προς την Ιεράν Κοινότητα του Αγίου Όρους, για να εκφράσουν «την απογοήτευση, αλλά και την μη εφάμαρτη οργή τους ......... εναντίον της φρικτής και σιχαμερούς αμαρτίας του Σοδομισμού.....»!

Αγαπητέ,
εκ καθήκοντος και ουχί κατ΄αξίαν,
εν Χριστώ Αδελφέ,
Φίλε και Υπερασπιστά των Ομοφυλοφίλων (;)
Χρειάζεσθε περισσοτέραν εντιμότητα!
Και περισσοτέραν προσοχήν!
Και περισσοτέραν υπευθυνότητα!
οσάκις γράφετε επικριτικά για κάποιον άλλον, μάλιστα δε διά τινα εν Χριστώ Αδελφόν Σας, ο οποίος αριθμεί τεσσαράκοντα (40) περίπου έτη εις την Αρχιερωσύνην.

Με συμπάθειαν και ανοχήν εν Χριστώ

Ο άθλιος και τρισάθλιος Αδελφός Σας, αλλ’ εν παρρησία λαλών
 + Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ  



****************

  ΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ

  Πηγή: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, 21.05.2017

Ζιμπάμπουε Σεραφείμ: 

Οσοι κακολογούν την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο μας θυμίζουν τους Φαρισαίους

Η φυγιογνωμία Σας..........

🕐 Τελευταία ενημέρωση: 21-05-2017 | 12:08:56 - Πρώτη δημοσίευση: 21-05-2017 | 12:08:56

του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη: Στη Ευαγγελική Περικοπή αυτής της Κυριακής η Εκκλησία μας αναφέρεται σε ένα από τα σημαντικά θαύματα του Ιησού Χριστού, στη θεραπεία του εκ Γενετής τυφλού.

Το γεγονός μάλιστα ότι ο Χριστός από πηλό δημιουργεί νέον οφθαλμό στον ταλαιπωρημένο τυφλό αποδεικνύει τη πίστη της Εκκλησίας μας για τη Θεότητα του Χριστού και μάλιστα ότι ο Θεός – Πατέρας δημιούργησε τα πάντα διά του Υιού του.
Βλέπουμε τους γονείς του εκ γενετής τυφλού αντί να δοξάζουν και να ευχαριστούν τον Θεό για τη θεραπεία του υιού τους, φοβούμενοι τις συνέπειες να ομιλήσουν με θάρρος για την αλήθεια του θαύματος του Χριστού, αρνούνται επίμονα για να μη διωχθούν από την Συναγωγή. Στη πραγματικότητα στη διαγωγή των γονέων του τυφλού της Ευαγγελικής Περικοπής βλέπουμε ανάγλυφες τις εκδηλώσεις ενός απαράδεκτου καιροσκοπισμού, που θυσιάζει την αλήθεια στη πρόσκαιρη σκοπιμότητα με μια συμπεριφορά που ευχαριστεί τους ισχυρούς του κόσμου τούτου.
Όταν ο εκ γενετής τυφλός, με το θαύμα του Ιησού Χριστού, άνοιξε τα μάτια του κι αντίκρυσε το φως της ημέρας, με τη θαυματουργική ενέργεια του Θεού έγινε ο καλύτερος μάρτυρας της Θεότητας του Χριστού. Γνωρίζοντας καλά ο ίδιος την άσχημη κατάσταση που βρισκόταν προηγουμένως, εκτίμησε ιδιαίτερα το δώρο του Θεού, δηλαδή την υγεία του, την θαυματουργική θεραπεία του. Γι’ αυτό χωρίς να φοβάται καθόλου τις απειλές των πανίσχυρων Φαρισαίων, όχι μόνο τους είπε με θάρρος την αλήθεια για το πρόσωπο του Χριστού, αλλά ειρωνεύθηκε και την απιστία τους και την κακία τους που απόβλεπαν στην απόρριψη του θαύματος του Ιησού Χριστού. Αντίθετα όμως με τον θεραπευθέντα τυφλό, οι γονείς του ενώ γνώριζαν όσο και εκείνος την αθεράπευτη κατάσταση των ματιών του, είδαν το θαύμα του Χριστού με κριτήριο το προσωρινό ατομικό τους συμφέρον. Μπροστά στο φόβο του διωγμού των Φαρισαίων έλεγαν πως δεν γνωρίζουν τίποτα για το μεγαλείο του θαύματος της θεραπείας του παιδιού τους. Πίστευαν περισσότερο στη δύναμη της κακίας των αμαρτωλών ανθρώπων παρά στη δύναμη του φιλεύσπλαχνου Θεού.
Αυτή είναι δυστυχώς η συμπεριφορά των καιροσκόπων. Η κάθε εποχή έχει τους καιροσκόπους της που δημιουργούν με την παρουσία τους τα κοινωνικά προβλήματα που μας περιβάλλουν και μας κάνουν να υποφέρουμε. Οι καιροσκόποι ρυθμίζουν τη συμπεριφορά τους απέναντι σε πρόσωπα και γεγονότα όχι με κριτήριο την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, αλλά με κριτήριο μια υστερόβουλη σκοπιμότητα που εξυπηρετεί κάποιο μικρό ελεεινό συμφέρον σε βάρος του κοινού καλού. Οι καιροσκόποι κάνουν και λένε όχι ότι βοηθά την ευρύτερη κοινωνία, αλλά ότι τους εξυπηρετεί τους ίδιους ως άτομα σε βάρος των πολλών. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να υπηρετούν δουλικά τους ανθρώπους της εξουσίας και να αδιαφορούν για τον ευαγγελικό λόγο της αγάπης και της δικαιοσύνης του Θεού. Για τους καιροσκόπους εκείνο που μετράει μέσα τους δεν είναι η αλήθεια και το δίκαιο, αλλά ο ατομισμός, δηλαδή ο εγωϊσμός και η ιδιοτέλεια, η εξυπηρέτηση δηλαδή ατομικών μικροσυμφερόντων που οδηγούν σε κοινωνικές αδικίες. Για το συμφέρον τους οι καιροσκόποι είναι έτοιμοι να ποδοπατήσουν και την ηθική και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αρκεί να μη θιγούν οι ίδιοι ή να έχουν στα σίγουρα εκ των προτέρων κάποια εξασφαλισμένα παράνομα οφέλη
Μερικές φορές όμως τον δρόμο των τιμίων ανθρώπων τον ναρκοθετούν και οι κάθε είδους Φαρισαίοι, όπως οι Φαρισαίοι της σημερινής ευαγγελικής περικοπής που προσπαθούν να δημιουργήσουν προβλήματα στο έργο του Χριστού. Μπορούμε να κατατάξουμε στην σύγχρονη μορφή των φανατικών και επικίνδυνων Φαρισαίων και όλους όσους κακολογούν και μάχονται κατά της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και μάλιστα κληρικούς και θεολόγους. Αυτοί δηλαδή που έπρεπε να βοηθήσουν τον Χριστό τον υποθάλπουν και τον πολεμούν. Το ίδιο και όσοι προπαγανδίζουν ασύστολα κατά της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, αντί να προσεύχομαι για την εφαρμογή των αποφάσεων της, κινούν γη και ουρανό για να την κακολογήσουν. Είναι πράγματι μεγάλη ειρωνεία όταν αυτοί που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν θεσμούς και αξίες να είναι οι καταστροφείς της ηθικής τάξεως και της υπακοής στην Εκκλησία. Έτσι όπως οι Φαρισαίοι προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να απορρίψουν το θαύμα που έκανε ο Χριστός στον εκ γενετής τυφλό, βλέπουμε καμιά φορά ανθρώπους δήθεν της Εκκλησίας να δημιουργούν τεράστια προβλήματα στο σωτηριολογικό έργο της Εκκλησίας μας ή ακόμη να κακολογούν και να υποθάλπουν το έργο των Προκαθημένων μας. Αντί να βοηθήσουν συκοφαντούν. Αντί να συνεργασθούν διαιρούν. Αντί να στηρίξουν το έργο της Εκκλησίας μας το πολεμούν.
Τα πυρά των Φαρισαίων εκτοξεύονται στο τυφλό, στην ουσία όμως αποβλέπουν να κτυπήσουν τη θεότητα του Χριστού, να απορρίψουν δηλαδή τη θεότητα του Χριστού, να συσκοτίσουν την αλήθεια. Το ίδιο όσοι κακολογούν και αντιμάχονται στην Αγία και Μεγάλη, είτε το θέλουν είτε όχι, γίνονται πολέμιοι της ορατής ενότητας της Εκκλησίας μας. Την κακία τους οι Φαρισαίοι προς τον τυφλό, την εκφράζουν με δύο τρόπους, με τη βία προσπαθούν να τον τρομοκρατήσουν και με την ειρωνεία να τον εξευτελίσουν. Και οι δύο τρόποι είναι γνωστοί μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας, γιατί πάντοτε χρησιμοποιούνται από αυτούς που θέλουν να σκοτώσουν την Πρόδρομο για να μη τους ελέγχει. Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα κι οι κάθε είδους δικτάτορες για να επικρατούν χρησιμοποιούν πάντοτε τη βία. Η ειρωνεία πάλι, που χρησιμοποιούν οι κάθε είδους Φαρισαίοι, είναι ένας ακόμη τρόπος για να εκμηδενίσουν την αλήθεια και τους ανθρώπους που αγωνίζονται γι’ αυτή.
Στην εποχή μας οι φονταμενταλιστές, οι φανατικοί θρησκευόμενοι άνθρωποι χρησιμοποιούν περισσότερο τη βία κι οι σύγχρονοι άνθρωποι της Δυτικής κοινωνίας την ειρωνεία. Κι οι δυο κατηγορίες όμως έχουν ως κοινό τους σημείο το πόλεμο κατά της αλήθειας και της αγάπης, και γι’ αυτό γίνονται εχθροί του Χριστού. Τα αποτελέσματα της βίας και της ειρωνείας προσωρινά φαίνονται να κυριαρχούν και να εντυπωσιάζουν. Στο τέλος όμως αποκαλύπτονται και εξευτελίζονται όπως οι Φαρισαίοι από τον αδύνατο και άσημο εκ γενετής τυφλό. Όποιος θέλει να σβύσει το φως της αλήθειας σβύνει ο ίδιος. Αυτή είναι η κατάληξη όσων αντιστρατεύονται στο έργο του Χριστού, γιατί στην πραγματικότητα αντιστρατεύονται στο έργο της σωτηρίας του ανθρώπου ταυτίζοντας την έννοια της ελευθερίας με τη κατάσταση της ασυδοσίας. Στηρίζονται σε ένα νομικισμό που διασώζει τους τύπους και σκοτώνει τη ζωή και τη πρόοδο.
Έτσι οι Φαρισαίοι κατηγόρησαν το Χριστό ότι με το θαύμα κατέλυσε την αργία του Σαββάτου. Δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν ότι το Σάββατο εγένετο διά τον άνθρωπο κι όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο. Ο φθόνος, η ζήλια και η προκατάληψη δεν τους αφήνουν να αναγνωρίσουν το Δημιουργό του θαύματος. Το μόνο που κατάφεραν όμως ήταν να μείνουν πάντα στα πυκνά σκοτάδια της απιστίας και της κακίας. Αντί να πιστέψουν, να μετανοήσουν, να ευχαριστήσουν το Θεό, που εδώρησε το φώς σ’ ένα δυστυχισμένο τυφλό συνάνθρωπό τους, έμειναν τυφλοί, σκληροί και αμετανόητοι. Έτσι το επόμενο βήμα τους ήταν να προχωρήσουν αδίστακτα στη καταδίκη και στη Σταύρωση του Χριστού.
Αδίστακτοι συκοφάντες όπως οι Φαρισαίοι υπάρχουν και στην εποχή μας, ανάμεσά μας, όπως όσοι αντιδρούν και αντιμάχονται την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Είναι οι άνθρωποι χωρίς ανθρωπιά που ζούν για να κάνουν το κακό. Η γλώσσα τους κρύβει θανατηφόρο δηλητήριο που όταν εκτοξευθεί δολοφονεί υπολήψεις, τραυματίζει ψυχές, γκρεμίζει έργα ποτισμένα με ιδρώτα και αίμα, γιατί αυτός που συκοφαντεί συνήθως φθονεί την αρετή και μισά την αλήθεια. Όταν δεν μπορεί να αρνηθεί την πραγματικότητα, με σατανική επιδεξιότητα τη διαστρέφει και με ασφάλεια θέτει εκτός μάχης εκείνον που εναντίον του κατευθύνει τα βέλη του, διαδίδοντας σε βάρος του ψεύτικες πληροφορίες, δηλαδή συκοφαντίες. Πολλές φορές δεν χρειάζεται κάν να ανοίξει το στόμα του. Ένας μορφασμός, μια χειρονομία, ένα γεμάτο υπονοούμενα χαμόγελο, ένα ειρωνικό ανασήκωμα των ώμων, είναι αρκετά για να βάλει ερωτηματικό στην υπόληψη αυτού που θέλει να καταστρέψει. Στο τέλος όμως της ημέρας όλοι οι Φαρισαίοι, και οι παλαιότεροι και οι σύγχρονοι έχουν ημερομηνία λήξεως, όπως τις παλιές κονσέρβες που τις πετάμε στα σκουπίδια.