Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ "ΠΗΓΑΔΑΣ" ΤΟΥ ΜΕΛΙΓΑΛΑ

Αμνησία; ΟΧΙ!
Αμνησικακία; ΝΑΙ!

_______Τρία ερεθίσματα είχαμε σήμερα και σαν αποτέλεσμα προέκυψε η προύσα ανάρτηση.

1. Στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής σήμερα (σελ.22) υπάρχει ένα άρθρο του Ακαδημαϊκού κ. Κωνστ. Δεσποτοπούλου με τον παραπάνω τίτλο. Ένα τίτλο που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο! Ο σοφός Ακαδημαϊκός Διδάσκαλος με τον τίτλο αυτό μας επισημαίνει ότι πρέπει να συγχωρούμε, αλλά ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ξεχνάμε! Η αρχή αυτή εφαρμόζεται, πρέπει να εφαρμόζεται, στην ιστορική πορεία της Πατρίδος μας.
2. Στην ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ της Κυριακής σήμερα (σελ. 5) δημοσιεύεται μια συνέντευξη του άλλοτε Δημάρχου Φενεού Κορινθίας κ. Κώστα Καπέλλου για τη Σφαγή στο Μελιγαλά. «Πολλές φορές βλέπω εφιάλτες στον ύπνο μου!» λέγει εξομολογητικά. Τα γεγονότα τόσο στο Μελιγαλά Μεσσηνίας, όσο και στο Φενεό Κορινθίας είναι παράλληλα. Μια Πηγάδα στο Φενεό και μια άλλη στο Μελιγαλά μαρτυρούν την θηριωδία, από την οποία κάποτε-κάποτε κυριεύεται η ανθρώπινη ψυχή και τότε ο άνθρωπος υπερβαίνει σε σκληρότητα και αυτά ακόμη τα αιμοβόρα θηρία! «Η οικογένειά του, γράφει η Εφημερίδα, έζησε στο πετσί της τη θηριωδία των κομμουνιστών και είδε πολλά μέλη της να ξεκληρίζονται στο βωμό της απάνθρωπης όσο και εγκληματικής «ερυθρής» τρομοκρατίας, που ρήμαξε και ερήμωσε την ελληνική ύπαιθρο». Σ’ αυτή λοιπόν τη συνέντευξη, μεταξύ των άλλων, γράφονται και τα ακόλουθα: «…Για τις σφαγές στην Πελοπόννησο, τη διαταγή έδωσε ο Γεώργιος Σιάντος στον Άρη Βελουχιώτη, τον οποίο έστειλε στην Πελοπόννησο με σκοπό να τη «στρώσει» με κουφάρια. Φωτιά και τσεκούρι στο Μωριά….».
3. Το τρίτο ερέθισμα μας ήλθε δια του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Άγνωστός μας, ο κ. Αναστάσιος Βούρας, είχε την καλωσύνη να μας αποστείλει με το e-mail ένα κείμενο αφιερωμένο στη σημερινή επέτειο, δηλ στη σφαγή των κατοίκων του Μελιγαλά από τον Άρη Βελουχιώτη και τά «παλληκάρια» του με τίτλο: «Μελιγαλάς. Εμείς δεν ξεχνάμε ποτέ…»
________‘Ετσι λοιπόν μέσα στην ψυχή μου άναψαν τα …..λαμπάκια μου. Θυμήθηκα τότε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αυτόν που αποκάλεσαν και Εθνάρχη, ο οποίος μετά την μεταπολίτευση κήρυξε την «Εθνική Συμφιλίωση», νομιμοποίησε το Κ.Κ.Ε και έφερε την ανατροπή των ιστορικών δεδομένων. Έκτοτε οι μεν Κομμουνιστές απολαμβάνουν τιμών και μεγαλείων, οι δε τίμιοι αγωνιστές της ελεθυθερίας και της τιμής της Πατρίδος μας έχουν πια σπρωχθή στα υπόγεια και το βάραθρο της εθνικής καταφρονήσεως! Ο Άρης Βελουχιώτης τιμάται και μεγαλύνεται! Ο Ναπολέων Ζέρβας, ο Αλέξανδρος Παπάγος και όλοι οι άλλοι έχουν τιμωρηθή: Ουδείς έχει την δυνατότητα να προφέρει τά ονόματά τους. Το ηρωϊκό κατόρθωμα στο Στρατόπεδο Μακρυγιάννη ξεχάσθηκε πιά! Στα κατά τόπους Μνημόσυνα, όπως στη Βλασία, στο Φενεό, στο Μελιγαλά κλπ. το επίσημο Κράτος απουσιάζει! Τα ηρωϊκά κατορθώματα του Εθνικού Στρατού και της ηρωϊκής Χωροφυλακής έχουν διαγραφή από την εθνική Μνήμη. Ενώ αντιθέτως οι Κομμουνιστές πραγματοποιούν ελέυθερα τιος επετειακές των εκδηλώσεις.
________Αυτή λοιπόν είναι η Εθνική Συμφιλίωσις, την οποία μας έφερε ο «Εθνάρχη» Κωνστ. Καραμανλής!
________Ώστε λοιπόν ο Ακαδημαϊκός κ. Δεσποτόπουλος, γράφοντας για τη Μικρα- σιατική Καταστροφή, την οποία εκείνος έζησε στο πετσί του, μας συμβουλεύει και μας προτείνει: στα ιστορικά δρώμενα της Πατρίδος μας πρέπει να ΜΗ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ, αλλά και να ΜΗ ΜΝΗΣΙΚΑΚΟΥΜΕ! Αυτή τη χρυσή συνταγή, που άλλωστε είναι και σύμφωνη με την χριστιανική ηθική, πρέπει να εφαρμόζουμε σε όλες τις πτυχές της ιστορίας μας.
_________Ώστε λοιπόν σαν μια διαμαρτυρία γι αυτή την μονομερή ΕΘΝΙΚΉ ΛΗΘΗ, που μας έχει επιβληθή από το επίσημο Κράτος, συγχρόνως δε και σαν ένα ευλαβικό Μνημόσυνο στη Μνήμη όλων των Θυμάτων της Κομμουνιστικής Θηριωδίας κατά την περίοδο του Συμμοριτοπολέμου, του κακώς μετονομασθέντος ως «εμφυλίου» πολέμου, αναδημοσιεύουμε σήμερα το κείμενο του κ. Βούρα, με την επισήμανση, ότι «κι εμείς δεν ξεχνάμε…», αλλά συγχρόνως προσευχόμεθα για όλουσ, και για τα θύματα και για τους θύτες.
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΎΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Αίγιον, 19 Σεπτεμβρίου 2010
***************************************

Μελιγαλάς: Εμείς δεν ξεχνάμε ποτέ!!!

Πολλοί θα πουν ότι παρελθοντολογούμε, ή ότι έχουμε ιδεολογικά ή άλλα θέματα. Άλλοι ενδεχομένως θα μιλήσουν για εμμονές. Το γεγονός ότι ασχολείται κάποιος το έτος 2010 με ένα ζήτημα ιστορικό, μπορεί να ξενίσει. Δεν είναι ιστορική η προσέγγιση της θυσίας εκατοντάδων Ελλήνων στο Μελιγαλά. Η ιστορική προσέγγιση έχει γίνει ήδη. Ανεξάρτητα από ιδεολογικές θέσεις, σκοπιμότητες ή απόψεις στο Μελιγαλά Μεσσηνίας οι άντρες και οι γυναίκες του Άρη Βελουχιώτη κατέσφαξαν εκατοντάδες πατριώτες, μεταξύ αυτών πολλά ανήλικα παιδιά, γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους. Ένα κλασικό αριστερό φονικό μεγάλου μεγέθους, άνευ λόγου και αιτίας, αφού ακόμα και σήμερα οι εξηγήσεις που έχουν δοθεί από αριστερούς που επιχείρησαν κάπως να το «σώσουν», δεν φαίνεται να έπεισαν κανένα. Με το να σκοτώνει μικρά παιδιά και γέρους, θεώρησε ποτέ κανείς ότι τιμωρήθηκαν καθ' οιονδήποτε τρόπο οι δήθεν «κακοί», οι συνεργάτες των Γερμανών που είχαν ήδη αποχωρήσει; Μην γελιόμαστε. Στο Μελιγαλά φάνηκε το πιο απαίσιο και αποκρουστικό πρόσωπο της αριστεράς, μίας αριστεράς άθλιας, ανθελληνικής , αντιλαϊκής και αντιπατριωτικής. Βγήκαν στην επιφάνεια ο κομπλεξισμός, το μίσος, η μιζέρια, που έκρυβαν μέσα τους οι διάφοροι συμμορίτες της εποχής. Ότι ακριβώς βγάζουν και τώρα, με άλλο ίσως ύφος. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι σε κάθε εμφύλια διαμάχη αυτά συμβαίνουν. Ναι, αλλά όχι με το μίσος και την έκταση που συνέβησαν στο Μελιγαλά. Η αγριότητα ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Και το ζητούμενο πάντα θα είναι γιατί τελικά αυτή η σφαγή έγινε. Ποια ήταν τα κέρδη των αριστερών από αυτή την τραγωδία; Ότι απλώς έβγαλαν προς τα έξω το τι πραγματικά νιώθουν για την κοινωνία. Έβγαλαν όλα τους τα συμπλέγματα και επιβεβαίωσαν την γνωστή ρήση ότι «όποιος κάνει ένα έγκλημα και μετανιώνει ειλικρινά είναι άνθρωπος. Όποιος κάνει ένα έγκλημα και δεν μετανιώνει ποτέ του είναι κομμουνιστής».

Μνημόσυνο στον Μελιγαλά
Την Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου στις 10:30 π.μ. στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως στην «Πηγάδα» του Μελιγαλά, θα τελεσθεί το καθιερωμένο καθ' έτος μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των αδίκως σφαγιασθέντων, υπό των κομμουνιστών, αδελφών ημών. Του μνημοσύνου θα προηγηθεί θεία λειτουργία, ενώ θα ακολουθήσουν ομιλίες και κατάθεση στεφάνων. Να μη λείψει κανείς.

Τα χρόνια πέρασαν και όπως είναι φυσικό άλλαξαν οι πολιτικές προτεραιότης της κοινωνίας. Επειδή όμως ακριβώς θέλουμε να χαράξουμε νέες σελίδες στην ζωή, ταυτόχρονα θα πρέπει να μην διαγράφουμε την ιστορική μνήμη. Και ενώ η παράταξη που νίκησε το 1949, η λεγόμενη «δεξιά», έκανε τεράστιες ιδεολογικές και άλλες παραχωρήσεις, έσκυψε το κεφάλι και λησμόνησε, ίσως γιατί απλά δεν πίστευε, η αριστερά παραμένει αμετανόητη και χωρίς ίχνος μετάνοιας. Όπως και στην περίπτωση της εξόντωσης του Ψαρρού και του 5/42, έτσι και στο Μελιγαλά, που είναι απείρως τραγικότερα αυτά που συνέβησαν, η αριστερά στην πατρίδα μας, ακόμα και σήμερα φαίνεται να έχει μία κρυφή ικανοποίηση για αυτό που συνέβη. Και βέβαια ποτέ μα ποτέ δεν προχώρησαν έστω και σε μία αυτοκριτική για το αν ότι έγινε έπρεπε να γίνει ή όχι. Να έλεγε κάποιος από το αριστερό κατεστημένο έστω μία απλή, ανθρώπινη και ζεστή λέξη, ένα «συγγνώμη». Θα ήταν πραγματικά μία στάση θαρραλέα και ειλικρινής. Είμαστε υπέρ της συμφιλίωσης. Είμαστε υπέρ του να πάμε όλοι ενωμένοι μπροστά. Ας μην ξεχνούμε ότι ο Φράνκο, μετά το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου, ενός πολέμου πιο σκληρού σε όλα τα επίπεδα από ό,τι συνέβη από το 1944 και μετά στην πατρίδα μας, έφτιαξε ένα μνημείο για όλους τους νεκρούς, ανεξάρτητα από παράταξη. «Ήταν όλοι τους Ισπανοί», είπε χαρακτηριστικά. Δεν μπορούμε όμως να ανεχθούμε μία μονόπλευρη λήθη που δεν οδηγεί πουθενά. Δεν μπορούμε να δεχθούμε τις υποβαθμίσεις των γιορτών στο Μακρυγιάννη, στο Γράμμο-Βίτσι, στη Στιμάγκα, στο Φενεό και σε τόσους άλλους τόπους θυσίας όχι μόνο δεξιών, αλλά Ελλήνων πατριωτών που απλά δεν ήταν κομμουνιστές. Όμως δεν μπορούμε να τις μετατρέψουμε σε άχρωμα μνημόσυνα, σε γιορτές που θα χρησιμοποιούνται για προβολή προσώπων ή καταστάσεων. Και όλα αυτά την ίδια ώρα που στο Γράμμο το ΚΚΕ ύψωσε-και από την πλευρά του πολύ καλά έκανε-μνημείο για τους νεκρούς του ΔΣΕ. Δεν έχουμε το δικαίωμα και δεν θα ξεχάσουμε. Γιατί όποιος λαός ξεχνά, είναι και καταδικασμένος.
Στεκόμαστε με περισυλλογή και τιμούμε τους νεκρούς του Μελιγαλά. Δεν ξεχνούμε ποτέ όλους αυτούς τους απλούς Έλληνες πατριώτες, που όπως χαρακτηριστικά έγραφε ο Μπραζιγιάκ κοίταξαν κατάματα και τον ήλιο και τον θάνατο... Οι ίδιοι οι αριστεροί άλλωστε μας το υπενθύμιζαν χρόνια τώρα, όταν ήταν απέναντί μας στο πεζοδρόμιο και φώναζαν: «Φασίστες μην ξεχνάτε το Μελιγαλά»...
________

Και τώρα δύο σχόλια, που ελάβαμε με το e-mail

Καλησπέρα Σεβασμιώτατε!

Γι αυτο θα παραμεινετε στις καρδιες ολων μας ως ένας καταπληκτικος και μαχητικός Ιεράρχης !Και της μητέρας μου της ανάβουν τα λαμπάκια καθε φορά που καποια γιορτή για το συμμοριτοπολεμο γίνεται απο την αριστερά...Ανθρωποι εκεινης της εποχής γινανε προσφυγες στην ιδια τους την πατρίδα απο τους συμπατριώτες τους για λογους μηδαμινους...Καταστραφηκαν οικογενειες ,κλείσανε σπίτια,φτωχύνανε άνθρωποι για ένα μίσος...Και τελικά οι άνθρωποι αυτοί μεγαλουργήσανε και προοδεύσανε...Επειδή ομως πρεπει να γίνουμε...Ευρώπη,επρεπε να επέλθει εθνική συμφιλίωση οπως διακήρυξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής...Συμφιλίωση ομως για να επέλθει πρέπει να γινει επιθυμητή και απο τις δυο πλευρές...Οταν πηγαινουμε στο χωριό και υπαρχουν ακομα ανθρωποι που ζουσαν εκεινη την εποχη και συγγενεις αριστερης καταγωγης βαζουν στη διαπασων ανταρτικα τραγουδια,τοτε τι να πει κανείς ?Θυμαμαι οτι ειχα διαβασει καποτε οτι ο Μητσοτακης πηγε επι Κωνσταντινου Καραμανλή στο Ραλλη, τοτε υπουργο Εθνικης Παιδειας και Θρησκευματων, και του ειχε πει το εξης,τι κανεις,πως αφηνεις τους αριστερους ασυδοτους να κατακλυουν τη διανοηση,τον πολιτισμο,τα παντα,η δική μας η παράταξη δεν εχει ανθρώπους να υποστηρίξει ? Πως θα γραφεί η ιστορία του μέλλοντος,με την άποψη της αριστερας μονο ?Ειχε απόλυτο δίκιο..Η αριστερά δινει τον τόνο και στο θεμα του συμμοριτοπόλεμου και σε ολα τα θεματα της δημόσιας ζωής...Και αυτό κάποτε θα πρέπει να σταματησει...Οι εθνιόφρονες οπως λεγοντουσαν τοτε,ηταν οι νικητές της συρράξεως εκεινης που απειλησε να καταστησει την Ελλαδα μελος του ανατολικου μπλοκ καιτοι ο Σταλιν ειχε συμφωνησει η Ελλαδα να περιελθει στη σφαιρα επιρροης των ΗΠΑ στη συμφωνια της Γιαλτας,κατι που επιμελως φυσικα οι αριστεροι δεν αναφέρουν...Το θεμα ειναι οτι δεν το αναφερουν και οι δεξιοι !Μπράβο Σας Σεβασμιώτατε,χαιρομαι που παραμενετε ο ίδιος δυναμικος και πολυ καλος Δεσπότης... Η μητέρα μου Σας συγχαίρει επίσης για τη δυναμική ανάρτηση ,Σας υποβάλλει τα σέβη της και ζητά την ευχή Σας,οπως και εγώ άλλωστε....

Με σεβασμό και εκτίμηση,

Κωνστ.......Σ.......από Αθήνα

***************

Σεβασμιώτατε τήν εὐχή σας,
Παίρνω τό θάρος καί ἐπώνυμα νά ἐξηγήσω τήν ἀρνητική μου ψῆφο στήν ἀνάρτηση μέ σχόλιό σας μέ τίτλο Αμνησία; ΟΧΙ! Αμνησικακία; ΝΑΙ!
Χωρίς νά διαφωνῶ μέ τόν τίτλο καί μέ τήν ἀναφορά στά ἀναγραφόμενά σας γιά τά ἐγκλήματα πού διαπράχθησαν τήν ἐποχή ἐκείνη καί χωρίς νά ξεχνῶ τόν ἀγώνα σας τοῦ σήμερα πού ἡ πατρίδα κινδυνεύει πάλι μέ ἀφανισμό, ἐπιτρέψατέ μου νά σᾶς ἐκφράσω μέ ὅλον τόν σεβασμόν στό πρόσωπό σας καί στόν ἀγώνα τόν ὁποῖον διεξάγετε μία ἄλλη ἄποψη:
Ὁ ἐμφύλιος σπαραγμός τοῦ ἔθνους τότε ὅπως καί σέ κάθε ἐποχή στηρήχθηκε καί θά στηριχθεῖ καί πάλι, ἀντεύχομαι βέβαια, στήν ἄγνοια τοῦ λαοῦ, στήν ἀλαζονεία μας, στόν ἐγωκεντρισμό μας καί στήν ροπή μας γιά εὐχαρίστηση καί καλοπέραση, κουσούρια τά ὁποῖα μᾶς ὁδηγοῦν μακριά ἀπό τόν Χριστόν στήν ἀθεΐα καί στόν ὑλισμόν. Αὐτά τά κουσούρια μας τά ξέρουν καί τά καλλιεργοῦν αὐτοί πού μισοῦν τήν πατρίδα μας καί τήν Ὀρθοδοξία. Ἡ ἀλληλοσφαγή ἦταν μεθοδευμένη καί προετοιμασμένη μέ πανουργία, ὁ Ἑλληνικός λαός ἀγωνιστής ἁπλῶς ἔπεσε θύμα τῆς καλοστημένης παγίδας. Ἡ ἐντολή ἦταν νά πεθάνουν οἱ καλλίτεροι τῶν Ἑλλήνων καί τό πέτυχαν. Ἡ ἴδια παγίδα στήθηκε τό 1967. τό 1974, τό 1981 καί τό 2009.
Θλίβομαι καί νιώθω σπαραγμό γιά τίς αφαγές ἱερέων, μοναχῶν, ἀξιολόγων πολιτῶν, δασκάλων κλπ ἀπό τίς διατεταγμένες ὀρδές τοῦ μισελληνισμοῦ μέ τάχατες κόκκινο χρῶμα. Ὅμως δέν μπορῶ νά μήν νιώθω τό ἴδιο καί για τά ἐγκλήματα πού διεπράχθησαν σέ βάρος ἀθώων ἀγωνιστῶν, πού τό μόνο ἔγκλημά τους ἦταν ὅτι γαλουχημένοι ἀπό τά διδάγματα δικαιοσύνης, φιλανθρωπίας, δικαιοσύνης ἐτάχθησαν ἐναντίον τῶν γερμανῶν καί τῶν δοσιλόγων συνεργατῶν τους ἀπό τίς διατεταγμένες ὀρδές τοῦ μισελληνισμοῦ μέ τάχατες γαλάζιο χρῶμα. Ἡ ἱστορία ἔχει πλέον ξεκαθαρίσει, ὑπάρχουν ντοκουμέντα καί μαρτυρίες. Ὅποιος θέλει νά εἶναι ἀντικειμενικός μπορεῖ νά τά βρεῖ.
Λυποῦμαι πού ἡ ποιότητα πού βγαίνει ἀπό τό σύνολο σχεδόν τῶν γραφομένων κάτω ἀπό τό τόσον δίκαιο καί χριστιανικό τίτλο τοῦ ἄρθρου σας, ἀνάμεσα ἀπό τίς μερικῶς ἀλήθειες του, εἶναι αὐτή τοῦ διχασμοῦ. Διχασμό πού ἐπεξεργάζονται πάλι οἱ σκοτεινές δυνάμεις στήν πατρίδα μας. Ἀναγνωρίζω τίς ἀλήθειες τοῦ ἄρθρου, τήν πικρία τῶν πληγωμένων ἀναμνήσεών του, τόν πόνον καί τήν ἀκόμα αἱμοραγοῦσα ἴσως πληγή τῶν ζώντων θυμάτων ἐκείνης τῆς ἐποχῆς ὅμως ποτέ τά ἄθλια μέσα δέν εἶχαν ἅγιον σκοπό, ἀπό ὅποια πλευρά καί νά χρησιμοποιήθηκαν.
Ἀμνησία; ΟΧΙ, Ἀμνησικακία: ΝΑΙ. Ὅμως καί ὁλόκληρη τήν ἀλήθεια γιατί μόνον " ἡ Ἀλήθεια ἐλευθερώσῃ ὑμᾶς..." καί ἀπό τίς παγίδες τοῦ διχασμοῦ, καί ἀπό τίς παγίδες τῆς μισαλλοδοξίας καί τῆς πικρίας γιά τήν ἱστορία μας.
Τό παρόν γράφεται μέ πόνο καρδιᾶς καί μέ προσδοκία καί ἐλπίδα γιά μία ἀποκατάσταση τῆς στήριξης, τῆς ἐλπίδας καί τῶν συμβουλῶν σας που νιώθουμε στό πρόσωπό σας καί στό ἰστολόγιό σας. Πάντα προσβλέποντες εἰς ὑμᾶς,
-- Στ.... Δ. Ρ.....(Γράφετε Ἑλληνικά. Τό μονοτονικό εἶναι μονότονο!)