ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΙΓΙΩΤΕΣ

    

 a.€. 69/2016                             Καλάβρυτα,  20 Ιουλίου 2016

  

  ΑΙΓΙΩΤΙΣΣΕΣ και ΑΙΓΙΩΤΕΣ

ΔΕΧΘΗΤΕ ΤΗΝ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΝ ΜΟΥ!

         

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Αγαπητοί  Αιγιώτες και Αιγιώτισσες,

            Απευθύνομαι προς τους 1.200 περίπου θεατές, οι οποίοι χθές βράδυ κατέκλυσαν το Θέατρο «Γεώργιος Παππάς» στο Αίγιο, για να παρακολουθήσουν την γεμάτη χυδαιολογίες παράσταση «Ο Πλούτος» του Αριστοφάνη. Ήταν μια παράσταση, που δόθηκε με την φροντίδα της ΔΗ.ΚΕ.ΠΑ του Δήμου Αιγιαλείας, για την οποία είχε προαναγγελθή, ότι μεταξύ άλλων θα χλευάσουν και το ταπεινό πρόσωπό μου.

Όλοι εσείς που εσπεύσατε να προαγοράσετε τα εισιτήρια, ώστε αυτά να εξαντληθούν πολύ ενωρίς και όλοι εσείς, οι οποίοι   καταχειροκροτήσατε τους Ηθοποιούς κ. Κιμούλη και την παρέα του, ακούοντας τις βωμολοχίες των και βλέποντας την κακοποίηση του προσώπου μου, παρακαλώ να δεχθήτε την ευγνωμοσύνην μου! Με την παρουσία σας, με τα χειροκροτήματά σας, γενικώς με τον τρόπο σας, μου εχαρίσατε το πιο σπουδαίο Βραβείο! Το Μεγαλύτερον Βραβείο της Επισκοπικής μου Διακονίας! Διότι τα λόγια του Απ. Παύλου εν προκειμένω είναι σαφή: «Υμίν εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον ο εις Αυτόν πιστεύειν, αλλά και το υπέρ Αυτού πάσχειν» (Φιλιπ.1,29) Με την παρουσία σας, με τα χειροκροτήματά σας, γενικώς με τον τρόπο σας, μου εχαρίσατε επίσης το πιο σπουδαίο μάθημα! Ότι δηλ. τα τριάκοντα και οκτώ (38) τόσα χρόνια, που σας υπηρετώ ως ‘Επίσκοπος των ψυχών σας, ως υπηρέτης του Ιησού μου, και ως χαμάλης ενός εκάστου εξ υμών, δεν σας έχουν συγκινήσει!

Δεν επεζήτησα ποτέ τον έπαινόν σας! Με ταπείνωση σας υπηρετώ εργαζόμενος από την 7^ην πρωϊνήν ώραν μέχρι του μεσονυκτίου καθημερινώς, προσφέροντας δωρεάν τις υπηρεσίες μου προς όλους και πραγματοποιώντας έτσι την υπόσχεση, που σας έδωσα κατά την ημέραν της ενθρονίσεώς μου στο Αίγιο (19 Νοεμβρίου 1978), ότι θα είμαι μία λαμπάδα, η οποία θα καίγεται, για να φωτίζεσθε εσείς! Με την βοήθειαν του Κυρίου μας σας επλούτισα! Τα ευαγή εκλησιαστικά Ιδρύματα τόσο στο Αίγιο, όσο και στα Καλάβρυτα, το πλήθος των οικοδομών, τα Ευαγή φιλανθρωπικά Ταμεία της Ιεράς Μητροπόλεως κλπ. το επιβεβαιώνουν! Δόξα τω Θεώ, φεύγω με την συνείδησιν, ότι επραγματοποίησα την πρός υμάς υπόσχεσή μου! Ακόμη και τώρα, συμπληρώνοντας μεθαύριο τα 78 χρόνια της ηλικίας μου, παραμένω μια λαμπάδα, η οποία καίγεται για να φωτίζεσθε εσείς. Δεν αναμένω, λοιπόν, τον έπαινόν σας! 

Αλλά και δεν επερίμενα ποτέ, ότι θα τρέχατε για να χειροκροτήσετε κάποιους Ηθοποιούς,  αριστερής κουλτούρας, οι οποίοι με χυδαίο τρόπο θα αναφέρονταν στο πρόσωπό μου.  Με την ευκαιρία ας χαίρεται και η Δημοτική Αρχή του Αιγίου για το κατόρθωμά της!  Κύριε Δήμαρχε, Σας ευχαριστώ όλως ιδιαιτέρως!   Επειδή μαντεύω, ότι θα ικανοποιήση όλους εσάς τους χειροκροτητές της χθεσινής χυδαιολογίας κατά του προσώπου μου η παρακάτω αγγελία, σας προαναγγέλλω, ότι αρχίζω να σκέπτωμαι, μήπως πρέπει να συντομεύσω τον χρόνο της υποβολής της προαναγγελθείσης ήδη για το έτος 2018 παραιτήσεώς μου από την ενεργό διακονία μου ως Μητροπολίτου σας,  οπότε και θα ικανοποιηθείτε πλήρως.   

Βεβαίως, έχω την βεβαιότητα, ότι οι χθεσινοί φιλοθεάμονες και θεατρόφιλοι 1.200 τόσοι Αιγιώτες και Αιγιώτισσες, οι οποίοι και οι οποίες κατέκλυσαν το θεατράκι στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αιγίου, και οι οποίοι εχάρησαν σφόδρα από την παράσταση, καταχειροκροτώντας μάλιστα τους υβρίζοντας τον Μητροπολίτη τους ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ βέβαια ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ την  συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων, των χριστιανών του Αιγίου!

Τούτο τεκμαίρεται άλλωστε και από το γεγονός, ότι η διαδικτυακή εφημερίδα μας «protionline.gr», εξιστορώντας τα της παραστάσεως, έγραψε και τα εξής: «Μελανό σημείο στην παράσταση η σκληρή αναφορά  στο πρόσωπο του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Αμβροσίου, που κατά τη  γνώμη μας ήταν υπερβολική». Λόγια παρηγοριάς σε μια επισκοπική πονεμένη ψυχή! Ευχαριστώ τον κ. Παπαγιαννόπουλο και τους συνεργάτες του.

Επιστεγάζοντας το παρόν σημείωμά μου θα προσπαθήσω να ζητήσω μια επικοινωνία με την κα Δαμανάκη, για να μοιρασθούμε τον πόνον μας.

Αγαπητέ μοι κ. Δήμαρχε της Αιγιάλειας,

Αγαπητοί μου Αιγιώτισσες και Αιγιώτες,

Αδελφοί μου και Παιδιά μου,

Δεχθήτε την ευγνωμοσύνην μου! Με την παρουσία σας, με τα χειροκροτήματά σας, γενικώς με τον τρόπο σας, μου εχαρίσατε το πιο σπουδαίο Βραβείο! Το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα Βραβείο της ζωής μου. Έχετε την ευχήν μου, αν βέβαια την  χρειάζεσθε.

Με πόνο ψυχής καί πατρική αγάπη

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

*******************************

Σημείωσις:

Ευρίσκομαι πλέον στα Καλάβρυτα. Η ώρα είναι περίπου 11.00'. Πλησιάζουν μεσάνυκτα. Κτυπάει το τηλε΄φωνό μας και μας ενημερώνουν να ρίψω μια ματιά στα e-mail.Οπότε ευρισκόμεθα μπροστά στην παρακάτω Ανακοίνωση. Σας διαβεβαιώ, αγαπητοί μου, ότι ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΜΜΙΑ ΙΔΕΑ!
****************
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ  ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΣΤΟ ΑΙΓΙΟ

Με την ευκαιρία της θεατρικής παραστάσεως «ΠΛΟΥΤΟΣ» του Αριστοφάνη, πού παρουσιάστηκε, στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων της ΔΗΚΕΠΑ και του Δήμου Αιγιαλείας, στο υπαίθριο θέατρο «Γιώργος Παππάς» στο Αίγιο την 19η Ιουλίου 2016 σέ σκηνοθεσία του ηθοποιού Γιώργου Κιμούλη, οι ιερείς της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία και την βαθυτάτη θλίψη μας, καθώς κατά την διάρκεια της παρουσιάσεως του έργου υπήρξε σκετς, στο οποίο χλευάστηκε και διακωμωδήθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κατά τρόπο ανάρμοστο και άκρως προσβλητικό τόσο διά το πρόσωπό του, όσο και διά τον ιερό θεσμό που εκπροσωπεί ως ένας των Ιεραρχών, και μάλιστα εκ των παλαιοτέρων και ιστορικών, της Εκκλησίας της Ελλάδος .
Πιστεύουμε ότι στο πρόσωπό του διακωμωδήθηκε ο ίδιος ο θεσμός της Εκκλησίας, η οποία στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε είναι η μόνη που μένει κοντά στο λαό και προσπαθεί να κρατήσει τη συνοχή και την ενότητα της κοινωνίας, παρηγορώντας, ανακουφίζοντας και δίνοντας ελπίδα στον πονεμένο και απογοητευμένο από τα πολιτικά και οικονομικά συστήματα άνθρωπο. 
Και βέβαια όλοι μας μπορούμε να δεχθούμε την σάτιρα, ωστόσο υπάρχουν και όρια σ αυτήν, ιδιαίτερα όταν φθάνει στα όρια της ύβρεως,  και μάλιστα όταν έρχεται να σπιλώσει θεσμούς, παραδόσεις  και διαχρονικές αξίες,  τις οποίες ο Αριστοφάνης διά του συγκεκριμένου έργου του προσπαθεί να αναδείξει και όχι να χλευάσει.  Ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση μας δημιούργησε το γεγονός ότι το σκετς αυτό καταχειροκροτήθηκε από τους παρευρισκομένους θεατές,  το πλήθος εκείνο που μόνο γι αυτή τη σκηνή έσπευσε να κατακλύσει το θέατρο, και με τον τρόπο αυτό έδειξε το πόσο εύκολα μπορεί να χειραγωγηθεί,  προτιμώντας  προς τέρψη και αγωγή της ψυχής του το θέαμα του χλευασμού και της επιδεικτικής αποδοκιμασίας του πνευματικού του πατέρα, ο οποίος επί 38 και πλέον χρόνια ευρίσκεται στο πηδάλιο της τοπικής μας Εκκλησίας και με πολύ αγάπη, πατρικά και θυσιαστικά, υπερβάλων πολλές φορές εαυτόν, υπηρέτησε και υπηρετεί τον ιστορικό αυτό και μαρτυρικό τόπο.  Τούτο αποτελεί ασέβεια και αντίκειται στον λόγο του Αποστόλου Παύλου που λέγει: «Να υπακούτε( δηλ.να σέβεσθε) στους πνευματικούς πατέρες σας και να κάνετε υπακοή  σ’ αυτούς. Διότι αυτοί αγρυπνούν για τη σωτηρία των ψυχών σας, καθώς θα δώσουν λόγο στο Χριστό για τις ψυχές σας»(Εβρ. 13,17).
Μέσα στην πολιτική, εθνική, ηθική, κοινωνική, οικονομική, πολιτισμική παρακμή των ημερών μας, όπου όλες οι παραδοσιακές αξίες, η ιστορία, η πατρίδα  η γλώσσα, η εκκλησιαστική και πολιτιστική παράδοση του έθνους μας παραθεωρούνται, υποβαθμίζονται και εξοβελίζονται από την εκπαίδευση και την κοινωνία, ο Σεβασμιώτατος πολλές φορές προέβαλλε με τον δικό του αυθεντικό, άμεσο και προσωπικό τρόπο, ως υπεύθυνος εκκλησιαστικός ηγέτης της τοπικής μας Εκκλησίας την δική του φωνή αντίστασης, εκφράζοντας την αγανάκτηση το ποιμαντικό του ενδιαφέρον και την αγωνία του, για το μέλλον της πατρίδας μας, της νεολαίας  αλλά και της Εκκλησίας. Θα πρέπει λοιπόν να χλευάζεται και να λοιδορείται επειδή υπερασπίζεται με όλη τη δύναμη της ψυχής του, και με το δικό του τρόπο, που κάποιους μπορεί να ενοχλεί, τίς αξίες και τα ιδανικά μας;
Ας αναλογισθούμε σε τι μέλλον θα ζήσουν τα παιδιά μας και πριν χειροκροτήσουμε την απαξίωση των ιερών θεσμίων της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς του Ελληνισμού, που κάποιοι επιχειρούν, να προβληματισθούμε.
Η Εκκλησία πάντοτε παραμένει  μητέρα όλων που δείχνει την αγάπη της ακόμα και σε  εκείνους που την λοιδορούν, προσευχομένη διακαώς στον Θεό διά την σωτηρία όλων.

                         ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ