Σήμερα το πρωϊ περί ώραν 02.45' ἀφησε την τελευταία του πνοή ο πολυσέβαστος Μητροπολίτης Σηλυβρίας ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΤΙΜΙΑΔΗΣ εις ηλικίαν ενενήντα πέντε ετών (95).
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεσθή αὐριο Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008 εκ του Καθεδρικού Ιερού Ναού Φανερωμένης Αιγίου. Θα προηγηθεί θεία λειτουργία. Το σκήνωμά του θα τεθεί σε προσκύνημα από της 7ης πρωϊνής της αύριον.
Ο μεταστάς από του ἐτους 1998 είχε εγκατασταθή στο Αίγιο και εφιλοξενείτο στο εκκλησιαστικό Ίδρυμα "ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΛΑΘΡΟΝ "Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ", ετέλει δε υπό την στοργικήν προστασίαν του οικείου Μητροπολίτου. Κοντά μας παρέμεινε μέχρι της τελευταίας του πνοής, είχε δε ιατρική και νοσηλευτική κάλυψη επι 24ώρου βάσεως. Εκοιμήθη ειρηνικά. Εκοιμήθη εν Κυρίῳ. Αιωνία η μνήμη αυτού.
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
22 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2008, ΩΡΑ 07.30΄π.μ.
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεσθή αὐριο Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008 εκ του Καθεδρικού Ιερού Ναού Φανερωμένης Αιγίου. Θα προηγηθεί θεία λειτουργία. Το σκήνωμά του θα τεθεί σε προσκύνημα από της 7ης πρωϊνής της αύριον.
Ο μεταστάς από του ἐτους 1998 είχε εγκατασταθή στο Αίγιο και εφιλοξενείτο στο εκκλησιαστικό Ίδρυμα "ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΛΑΘΡΟΝ "Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ", ετέλει δε υπό την στοργικήν προστασίαν του οικείου Μητροπολίτου. Κοντά μας παρέμεινε μέχρι της τελευταίας του πνοής, είχε δε ιατρική και νοσηλευτική κάλυψη επι 24ώρου βάσεως. Εκοιμήθη ειρηνικά. Εκοιμήθη εν Κυρίῳ. Αιωνία η μνήμη αυτού.
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
22 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2008, ΩΡΑ 07.30΄π.μ.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σηλυβρίας, Υπέρτιμος και Έξαρχος πάσης Ευρώπης κυρός Αιμιλιανός (Τιμιάδης) γεννήθηκε το έτος 1916 στην Κωνσταντινούπολη, λαβών το όνομα του αδελφού της μητέρας Του, Εθνομάρτυρα Μητροπολίτου Γρεβενών Αιμιλιανού.
Η Μικρασιατική καταστροφή και η εξ αυτής ανταλλαγή των πληθυσμών ανάγκασαν την οικογένειά Του να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου έλαβε την εγκύκλια μόρφωσή Του. Η έφεσή Του στα οικονομικά τον οδηγεί στην απόφαση να φοιτήση στην Εμπορική Σχολή Αθηνών, ενώ συγχρόνως εργαζόταν προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
Μετά το πτυχίο της Εμπορικής Σχολής, εγγράφηκε στην Θεολογική Σχολή της Χαλκης.
Το έτος 1941 χειροτονήθηκε Διάκονος και το 1942 Πρεσβύτερος προχειρησθείς ταυτόχρονα εις Αρχιμανδρίτην, τοποθετηθείς ως εφημέριος και προϊστάμενος του Ιερού Ναού της Κοινότητος Μακροχωρίου της Κωνσταντινουπόλεως.
Το έτος 1947 κλήθηκε και διηκόνισε ως Πρωτοσύγκελος, την Μητρόπολη Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας. Παράλληλα τελείωσε την Θεολογική Σχολή της Οξφόρδης.
Το 1950 μετέβη στο Βελγιο για να σπουδάση την Λειτουργική. Εκεί, προκειμένου να ασκήσει ποιμαντική στούς μετανάστες, ναυτικούς και εργάτες των ορυχείων, αποφασίζει να εργασθεί ως απλός εργάτης στα ορυχεία.
Το 1959 χειροτονείται Επίσκοπος στο Παρίσι κατόπιν εντολής του τότε Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρα, ο οποίος εκτιμώντας τον χαρακτήρα Του, την μόρφωσή Του και την γλωσσομάθειά Του, τον τοποθέτησε αντιπρόσωπο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Γενεύη, στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, όπου υπηρέτησε 25 έτη ως τακτικός και άλλα 15 έτη μετά την συνταξιοδότησή Του.
Το έτος 1999 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, υπό την φιλόστοργη υική και αδελφική φιλοξενία και αγάπη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ.ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ.
Κατά το διάστημα αυτό ηναλώθη κυριολεκτικά, διαθέτωντας όλες τις δυνάμεις Του, στην πνευματική οικοδομή του λαού Του Θεού. Μετέβαινε από χωρίον εις χωρίον, ακούραστος με νεανικό πάθος, φλόγα και δύναμη ιερουργών και κηρύττων τον λόγον Του Θεού. Οργάνωνε εσπερινές ομιλίες, εξομολογούσε, νουθετούσε, ελάμβανε ενεργό μέρος σε σεμινάρια και ιερατικές συνάξεις.
Άνθρωπος που ζούσε έντονα το παρόν και αγωνιούσε εντονώτατα για το μέλλον της εκκλησίας και της κοινωνίας γενικώτερα.
Πολύγλωττος και πολυγραφώτατος, αφήκε βαριά πνευματική παρακαταθήκη στα συγγράμματά Του και τα δεκάδες άρθρα Του.
Για την τοπική μας εκκλησία υπήρξε Μεγα Πνευματικόν Κεφάλαιον.
Η Μικρασιατική καταστροφή και η εξ αυτής ανταλλαγή των πληθυσμών ανάγκασαν την οικογένειά Του να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου έλαβε την εγκύκλια μόρφωσή Του. Η έφεσή Του στα οικονομικά τον οδηγεί στην απόφαση να φοιτήση στην Εμπορική Σχολή Αθηνών, ενώ συγχρόνως εργαζόταν προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
Μετά το πτυχίο της Εμπορικής Σχολής, εγγράφηκε στην Θεολογική Σχολή της Χαλκης.
Το έτος 1941 χειροτονήθηκε Διάκονος και το 1942 Πρεσβύτερος προχειρησθείς ταυτόχρονα εις Αρχιμανδρίτην, τοποθετηθείς ως εφημέριος και προϊστάμενος του Ιερού Ναού της Κοινότητος Μακροχωρίου της Κωνσταντινουπόλεως.
Το έτος 1947 κλήθηκε και διηκόνισε ως Πρωτοσύγκελος, την Μητρόπολη Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας. Παράλληλα τελείωσε την Θεολογική Σχολή της Οξφόρδης.
Το 1950 μετέβη στο Βελγιο για να σπουδάση την Λειτουργική. Εκεί, προκειμένου να ασκήσει ποιμαντική στούς μετανάστες, ναυτικούς και εργάτες των ορυχείων, αποφασίζει να εργασθεί ως απλός εργάτης στα ορυχεία.
Το 1959 χειροτονείται Επίσκοπος στο Παρίσι κατόπιν εντολής του τότε Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρα, ο οποίος εκτιμώντας τον χαρακτήρα Του, την μόρφωσή Του και την γλωσσομάθειά Του, τον τοποθέτησε αντιπρόσωπο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Γενεύη, στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, όπου υπηρέτησε 25 έτη ως τακτικός και άλλα 15 έτη μετά την συνταξιοδότησή Του.
Το έτος 1999 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, υπό την φιλόστοργη υική και αδελφική φιλοξενία και αγάπη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ.ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ.
Κατά το διάστημα αυτό ηναλώθη κυριολεκτικά, διαθέτωντας όλες τις δυνάμεις Του, στην πνευματική οικοδομή του λαού Του Θεού. Μετέβαινε από χωρίον εις χωρίον, ακούραστος με νεανικό πάθος, φλόγα και δύναμη ιερουργών και κηρύττων τον λόγον Του Θεού. Οργάνωνε εσπερινές ομιλίες, εξομολογούσε, νουθετούσε, ελάμβανε ενεργό μέρος σε σεμινάρια και ιερατικές συνάξεις.
Άνθρωπος που ζούσε έντονα το παρόν και αγωνιούσε εντονώτατα για το μέλλον της εκκλησίας και της κοινωνίας γενικώτερα.
Πολύγλωττος και πολυγραφώτατος, αφήκε βαριά πνευματική παρακαταθήκη στα συγγράμματά Του και τα δεκάδες άρθρα Του.
Για την τοπική μας εκκλησία υπήρξε Μεγα Πνευματικόν Κεφάλαιον.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ