Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

ΟΙ «ΝΕΕΣ ΧΩΡΕΣ» ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ «ΝΕΕΣ»;;;

ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, 

ΤΟΤΕ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΑΣ

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ!


ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ: 

Ο  ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ  ΕΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΖΗΤΗΣΗ  ΑΠΟ  ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΝ  ΤΙΣ  «ΝΕΕΣ  ΧΩΡΕΣ»;
 _________Από βαθύτατο σεβασμό τόσο προς τον θεσμό, όσο και προς τα πρόσωπα  του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αποφεύγουμε να σχολιάσου με την παραπάνω πληροφορία. Απλώς μεταφέρουμε στην ιστοσελίδα μας μία καταγγελία του λογίου κληρικού Πρωτοπρεσβυτέρου π. Βασιλείου Βολουδάκη.  Εάν η πληροφορία αληθεύη, τότε η Ιεραχία της Εκκλησίας μας οφείλει να συνέλθη αμέσως μετά το Πάσχα και να ασχοληθή με το σοβαρώτατο αυτό πρόβλημα, τόσο εξ επόψεως εθνικής, όσο και εξ επόψεως εκκλησιαστικής, και νά λάβη τις αναγκαίες αποφάσεις. Επιείκεια, καί πολύ περισσότερο ανοχή, στο ζήτημα αυτό ισοδυναμεί με εθνική προδοσία! Η εκκλησιαστική παράδοσις ορίζει: «είωθε τα εκκλησιαστικά τοις πολιτικοίς συμμεταβάλλεσθαι», κατά τήν διατύπωσιν του Μεγάλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.   
_________Εκφράζουμε και απο τη θέση αυτή τις ευχαριστίες μας προς την εφημερίδα «Ορθοδοξος Τύπος», η οποία δεν έπαυσε να θίγη το ζήτημα των Νέων Χωρών. 
_________Η ταπεινότης μας εις ανύποπτον χρόνον έχει θίξει το ζήτημα των « Νέων Χωρών» διά της από 15ης Φεβρουαρίου 2016 αναφοράς μας πρός τόν Μακαριώτατον 'Αρχιεπίσκοπον Αθηνών καί πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμον, ως Πρόεδρον της Ιεράς Συνόδου.   
 _________Ο Χριστός μας σώζοι την Εκκλησίαν της Ελλάδος!
Αίγιον, 18 Απριλίου 2016
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
 **********************

Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ π. Βασ. Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ


    γκυρότατες πληροφορίες, πού περιλθαν ες γνσιν μου πό κορυφαίους παράγοντες τς Πατρίδος μαςποκαλύπτουν τι Παναγιώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαος προέβη εις πρωτοφαν, ποτρόπαιον, ντιεκκλησιαστική και ντεθνική ενέργεια. κορύφωσε τίς πιδιώξεις του διά πικυριαρχίαν του πί τν «Νέων Χωρν» (κακς, βεβαίωςποκαλουμένων τοιουτοτρόπως, φσον πρόκειται περί τν Μητροπόλεων τς νιαίας Πατρίδος μας, τς πείρου καί τς Βορείου λλάδος), ζητντας πό τήν Κυβέρνηση τήν πανυπαγωγή τν «Νέων Χωρν» ες τήν κκλησιαστική δικαιοδοσία το Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως!

γκυροτάτη καί ξακριβωμένη ατή πληροφορία ρμηνεύει καί τήν πρό τς συγκλήσεως τς προσφάτου Συνόδου τς εραρχίας τς κκλησίας τς λλάδος δημοσιευθεσα εδηση τι Μακ. ρχιεπίσκοπος κ. ερώνυμος παρέδωσε πρός φύλαξιν ες τήν Κρύπτην τς Ι. Συνόδου γκώδη πόρρητον Φάκελλον, προφανς μέ γγραφα, τά ποα σχετίζονται μέ ατήν τήν πόθεση.

  κκλησιαστική καί πνευματική στάση το Μακαριωτάτου ρχιεπι-σκόπου μας νά παραδώση τόν πόρρητο Φάκελλον, τηρώντας πόλυτη σιωπή, μή θέλοντας –προφανώςνά κθέση τό Πατριαρχεο, τόν τιμ διαιτέρως, λλά καί μς δημιουργε πιπρόσθετες εθύνες, διότι πρέπει νά ντιδράσουμε ς Σμα Χριστο καί νά ντιταχθομε σέ μιά ντελς ντικανονική παίτηση το Πατριαρχείου, ποία παίτηση, χι μόνο θά κκοσμικεύση τίς λληνικές Μητροπόλεις μέ κλογές Μητροπολιτν, πως ατν πού χει κλέξει μέχρι σήμερα στήν Ερώπη καί λλο, μέ τά γνωστά οκτρά πνευματικά ποτελέσματα, λλά κατακερματίζει καί ΣΥΡΡΙΚΝΏΝΕΙ τήν Πατρίδα μας, στά τμήματα πού ριζαν δ καί χρόνια ο Τουρκικοί Χάρτες τς λλάδος, πού διδάσκονται στά Σχολεα τς Κωνσταντινουπόλεως

ξέλιξη ατή ταν ναμενομένη καί προφανής, στόσο μέχρι χθές λοιδωρούμεθα ο γράφοντεςσάκις πισημαίναμε τούς κκλησιαστικούς καί θνικούς κινδύνους πού γκυμονοσαν  ο Πατριαρχικές κινήσεις πού προετοίμαζαν τήν λοποίηση τν πιδιώξεων το Φαναρίου.

Γράφω ατά σήμερα μέ διαίτερο πόνο γιατί τό θέμα ατό  τό πεσήμανα πρτος καί μόνος, γράφοντας π’ ατο πό τό 2001!

Συγκεκριμένα, στίς 27-7-2001, στό ρθρο μου στόν «Ο.Τμέ τίτλο «ρατός κίνδυνος Βατικανοποιήσεως τς ρθοδοξίας» γραφα:

«Ο «κάποιες» περυσινές μφισβητήσεις γιγαντώθηκαν κατά τό φετινό χρόνο, μέ ποτέλεσμα τόν διχασμό τς εραρχίας μας καί τή δημιουργία δύο στρατοπέδων: τν φιλοπατριαρχικν καί τν φιλοαρχιεπισκοπικν. Τό κπληκτικό εναι, πς χωρίς νά τό καταλάβουν μερικοί εράρχες μας, στήν προσπάθειά τους νά ντιστρατευθον τόν ρχιεπίσκοπο θηνν, δηγονται μέ μαθηματική κρίβεια στήν πεμπόλησι τν κυριαρχικν δικαιωμάτων τς κκλησίας τς λλάδος π’ φελεία το Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. λλοτε μέ τίς μομφές τούς ναντίον το ρχιεπισκόπου θηνν (χι γιά τίς θεολογικές τίς ποιμαντικές του πιλογές λλά μφισβητώντας τίς ρμοδιότητές του ς ρχιεπισκόπου Πάσης λλάδος), λλοτε μέ τίς μομφές τους ναντίον το λλαδικο Ατοκεφάλου καί λλοτε μέ μμεσες πειλές γιά πανυπαγωγή τν «Νέων Χωρν» (δηλαδή λληνικν Μητροπόλεων) στό Πατριαρχεο Κωνσταντινουπόλεως, στήν περίπτωσι πο θά λλαζε τό φιστάμενο σήμερα καθεστώς, πο πορρέει πό τή Συνοδική Πράξι το 1928. να καθεστώς πικίνδυνο, τό ποο μπορε νά πάσα στιγμή νά κμεταλλευθ οοσδήποτε Πατριάρχης, γιά νά διχάση νά πηρεάζη τήν εραρχία τς κκλησίας τς λλάδος».

Τό τος 2003, ξ φορμς τς διενέξεως το ρχιεπισκόπου Χριστοδούλου καί το Πατριάρχου Βαρθολολομαίου, γραψα να τευχίδιο μέ τίτλο «Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΦΩΣ (ΧΩΡΙΣ) ΦΑΝΑΡΙ» (18-10-2003) καί  σέ μιά πό τίς νότητες το κειμένου μου ατο πεσήμανα τι «Συνοδικός Τόμος» χρηστεύει τήν «Πατριαρχική Πράξη το 1928», πού κατακερματίζει τήν Πατρίδα μας καί βεβηλώνει τό Κανονικό Δίκαιο.

γραφα: «Ο συζητηταί το θέματος τν σχέσεων κκλησίας τς λλάδος καί Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως παρασύρονται ς πί τό πλεστον σέ μιά μονοδιάστατη ξιολόγηση τς κανθώδους γιά τίς σχέσεις τν δύο κκλησιν Πατριαρχικς Πράξεως το 1928. Βεβαίως καί μέ τή μονοδιάστατη ξιολόγηση τς περί ο λόγος Πράξεως χουν διατυπωθε πολλά καί ξιόλογα πιχειρήματα, τά ποα ποδυναμώνουν τίς ξιώσεις το Πατριαρχείου. μως, νας συσχετισμός τς Πράξεως ατς μέ ατόν καθ’ αυτόν τόν Συνοδικό Τόμο το 1850, ποος προηγήθηκε καί ποος κφράζει μέ κάθε λεπτομέρεια τίς διαθέσεις καί τό φρόνημα τς Κωνσταντινουπόλεως, κυριολεκτικά χρηστεύει τήν Πατριαρχική Πράξη το 1928 καί ποδεικνύει περίτρανα τι ατή Πράξη δέν θά εχε ποτέ κδοθε ν πρυτάνευε λογική καί θεολογική ξυδέρκεια στούς τότε κκλησιαστικς πευθύνους.  ρκε παράθεση μις καί μόνης παραγράφου το Συνοδικο Τόμου γιά νά καταπέση σχύς τς Πατριαρχικς Πράξεως. Τήν ντιγράφουμε: «...ρίσαμεν τή δυνάμει το Παναγίου καί Τελεταρχικού Πνεύματος διά το παρόντος Συνοδικο Τόμου, να ν τ Βασιλείω τς λλάδος ρθόδοξος κκλησία ρχηγόν χουσα καί κεφαλήν, ς καί πάσα Καθολική καί ρθόδοξος κκλησία, τόν Κύριον καί Θεόν καί Σωτήρα μν ησον Χριστόν, πάρχη το λοιπο κανονικς ατοκέφαλος ...πιγινώσκομεν ατήν καί νακηρύσσομεν πνευματικήν ημν δελφήν ...καί ς τοιαύτην το λοιπο ναγνωρίζεσθαι καί μνημονεύεσθαι τ νόματι «ερά Σύνοδος τς κκλησίας τς λλάδος» δαψιλεύομεν δέ ατή καί πάσας τάς προνομίας καί πάντα τα κυριαρχικά δικαιώματα, τά τή νωτάτη κκλησιαστική ρχή παρομαρτοντα...»!

Μετά πό ατό τό κείμενό μου μακαριστός π. Μάρκος Μανώλης μου επε: «Δυστυχς θά μείνης μόνος»! Καί τσι πράγματι γινε. Οτε ρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος πέμεινε στις πόψεις του καί τό θέμα μεινε σέ κκρεμότητα.

Τό  τος 2015, σέ ρθρο μου στόν Ο.Τ., ναιρετικό της κατηγορίας δημοσιογράφου τι μάχομαι τόν Πατριαρχικό θεσμό γραψα:  « μφισβήτηση τς Πατριαρχικς Πράξεως το 1928 περί τς μηρίας Μητροπόλεων τς λλάδος δέν εναι προσβολή το θεσμο το Πατριαρχείου λλά ποδοκιμασία μις Πατριαρχικς Πράξεως–Κερκοπορτας γιά τήν διεκδίκηση δαφν τς Πατρίδος μας πό λλοεθνες. πίσης, τόνισα στό ρθρο μου τι Πράξη ατή ντίκειται καί στόν Συνοδικό Τόμο λλά καί στήν πάγια τακτική της κκλησίας νά «συμμεταβάλλονται τά κκλησιαστικά πράγματα μέ τίς πολιτειακές ξελίξεις».  μφισβήτηση τς Πράξεως το 1928 κ μέρους μου εναι μφισβήτηση παρανόμου καί ντικανονικς Πατριαρχικς Πράξεως καί χι προσβολή το θεσμο το Πατριαρχείου. νατρεπτική ποψη το Πατριάρχου μς «περί τς ναγκαιότητος καταργήσεως ερν Κανόνων κόμη καί Κανόνων Οκουμενικν Συνόδων»(!), πο ποστηρίζει στήν διδακτορική του διατριβή εναι κείνη πο προσβάλλει «λον τόν θεσμόν τς κκλησίας» καί χι δική μου μφισβήτηση» (Τίτλος το ρθρουΠοιός μάχεται τον Πατριαρχικόν Θεσμόν;  5-6-2015).

Τό ποκορύφωμα τν φόβων μου γιά τίς λέθριες πιπτώσεις τν Πατριαρχικν διεκδικήσεων διετυπώθη στίς 26 Φεβρουαρίου 2016 μέ ρθρο μου στόν «Ο.Τ.» (φ. 2106), μέ τίτλο «Κωνσταντινούπολις: Φανάρι Λυχνία;», γιά τό ποο εχα δεχθε νέον καταιγισμόν. γραφα πί λέξει: «τσι, δέν ποκλείεται νά πιφυλλάσσουν καί μία ‘’κπληξη’’ στήν κκλησία τς λλάδος καί, κατά συνέπεια, στήν Πατρίδα μας: Νά θέσουν ντελς αφνιδιαστικά ο Πατριαρχικοί, κε στή Σύνοδο, θέμα πανυπαγωγς τν λεγομένων «Νέων Χωρν», δηλαδή λοκλήρου της Βορείου λλάδος στήν κκλησιαστική δικαιοδο σία το Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως(!), λοκληρώνοντας τά σχέδια μερικς καί Τουρκίας γιά τόν κατακερματισμό τς Πατρίδος μας! Ο μέχρι σήμερα Πατριαρχικές Περιοδεες, ο κινήσεις, τά γραπτά καί τά προφορικά του Πατριαρχείου περί το θέματος ατο δέν μς φήνουν περιθώρια νά θεωρομε τή σκέψη μς ατή ς καχυποψία!».  Τώρα πλέον πεδείχθη περίτρανα τι δέν πρόκειται περί καχυποψίας  λλά περί τς μς πραγματικότητος!

Τό θέμα εναι πολύ σοβαρό, κκλησιαστικό καί θνικό, καί γιατό  παιτε λεπτεπιλέπτους χειρισμούς. Θά χρειασθ νά πανέλθουμε, πως πρέπει νά πανέλθουμε καί στό ζήτημα το ποιός εναι Πρτος τς κάθε Ατοκεφάλου κκλησίας. Τό Πατριαρχεο σχυρίζεται τι Πατριάρχης εναι Πρτος καί τς λλαδικς κκλησίας γιατί εναι Πρτος του Γένους. δική μας πάντηση στόν σχυρισμό ατόν εναι πλή, μέ τή μορφή ρωτήματος, παρακάμπτοντας τά Θεολογικά καί Κανονολογικά συνεπόμενα: Πόσων Γενν εναι Πατριάρχης μας Πρτος; Το Γένους τν λλήνων, το Γένους τν μερικανν, το Γένους τν Αστραλν, το Γένους τν Κορεατν, το Γένους τν Νεοζηλανδν, το Γένους τν Κινέζων, το Γένους κάθε Ερωπαϊκς χώρας καί που λλο; Μήπως λες ατές ο ρθόδοξες κκλησίες τς φηλίου εναι λληνικές μήπως πρέπει ν γίνουν λοι ατο ο λαο λληνες, προκειμένου ν γίνουν ρθόδοξοι;  λλά διος Πατριάρχης χει πολλές φορές μιλήσει κατά το θνικισμο. Τί συμβαίνει; Μήπως στς νωτέρω κκλησίες δν εναι Πρτος λλ Δεύτερος;  Τελικά, πς θά μπορέσουμε νά συνεννοηθομε Θεολογικά, φο δέν μπορομε νά διαλεχθομε οτε μέ στοιχειώδη λογική;

Πρέπει νά πανέλθουμε καί στό θέμα τς Τουρκικς πηκοότητος, τήν ποία –πως πληροφορήθηκα– χουν δη λάβει λοι ο Μητροπολίτες τς Κρήτης καί τς Δωδεκανήσου(!), χωρίς  νά πάρξη ποιαδήποτε κκλησιαστική κρατική ντίδραση.
 
Θεωρ παραίτητο νά συνδέσω τό ρθρο μου ατό μέ τήν δεοντολογία καί τό θος πού πρέπει κατά τήν κτίμησή μου νά χη ντιοικουμενιστικός γώνας, διότι μερικοί προσπαθον νά τόν ποπροσανατολίσουν, κατηγορώντας μένα γιατό πού κάνουν κατά τό σοφό γνωμικό: «τό δικό μου νομα, πάρ’ το σύ γειτόνισσα»! Συνδέεται μως ατή δεοντολογία μεσα καί μέ τό θέμα τν «Νέων Χωρν».

Πρέπει νά γνωρίζουμε τι σέ να γώνα, καί, μάλιστα, πνευματικό, εναι, νομίζω,  προαπαιτούμενο ναγνώριση τς στορικς πραγματι κότητος, πισήμανση τν πραγματικν γεγονότωνθετικν καί ρνητικών τοποθέτησή μας ναντι ατν τν γεγονότων, ξιολόγησή τους, πως καί ξιολόγηση τν προσώπων πού πρωταγωνίσθησαν στά γεγονότα ατά, καί, βάσει ατς τς ξιολογήσεως, νά γίνεται χάραξη τς στρατηγικς γιά τήν εόδωση το γνος.

Ατή τήν ρχή κολούθησα πάντοτε καί, μέχρι σήμερα, δέν χω διαψευσθε στίς κτιμήσεις μου, παρά τόν πόλεμο πού κατά καιρούς χω δεχθε πό νθρώπους πού στερονται τς δυνατότητος νά βλέπουν τήν πραγματικότητα λλά πηρεάζονται πό τήν συναισθηματική τους νοημοσύνη, ως τουβεβαίωςτά γεγονότα καταστήσουν τό πράγμα σαφές καί φθαλμό-φανές στούς πάντες.

Ατός εναι λόγος πού χω διαφοροποιηθε καί στήν θεώρηση το ντιοικουμενιστικο γνος, διότι βλέπω πώς πό τόν γώνα ατόν πουσιάζουν τά προαπαιτούμενα καί λαμβάνονται π’ ψινκαί μάλιστα προβαλλόμενες μετά κρότουποσπασματικές τοποθετήσεις νθρώπων, ο ποοι μέχρι χθές σαν παντελς πόντες πό τόν ντιοικουμενιστικόν γώνα, ετε πό διαφορία, ετε λόγω πιδιώξεως λλων σκοπιμοτήτων, ετε λόγω τς νεαρς τους λικίας φυσικ τ λόγω δέν γνώρισαν ν ζωή τούς πρωτα-γωνιστάς το ρθοδόξου γνος.

λοι ατοί, νεξαρτήτως το λόγου πού κατά τό παρελθόν πουσίαζανδικαιολογημένα μήγράφουν καί μιλον σήμερα σάν νά ρχισε πό ατούς ντιοικουμενιστικός γώνας, σάν νά νακάλυψαν ατοί λα τά προβλήματα τς ρθοδοξίας, χρησιμοποιον δέ θέσεις, ατιάσεις καί πιχειρήματα πού πρωτοδημοσιεύονται στόν «ρθόδοξον Τύπον» πό πεντηκονταετίας μέχρι καί σήμερα, χωρίς νά ασθάνονται τήν νάγκη νά ναφέρουν τήν Πηγή πού ντλον τίς πισημάνσεις καί τοποθετήσεις τους.

πιπρόσθετη παλήθευση τούτου εναι τό πρόσφατο Συνέδριο, πού γινε στόν Πειραιά, που δέν ναφέρθηκε οτε μιά φορά «ρθόδοξος Τύπος»  – προσφυς ποκληθείς  πό τόν π. Θεόδωρον Ζήσην «ναυαρχίδα το ντιοικουμενιστικο γνος» – οτε π. Μάρκος Μανώληςοτε π. πιφάνιος Θεοδωρόπουλος, παρεκτός τς ναγνώσεως πό δύο γωνιστν  Μητροπολιτν το κειμένου του γιά τό προτιμητέον το  καταποντισμο το Πατριαρχείου στά βάθη το Βοσπόρου πό το νά προδοθ ρθόδοξη Πίστη μας, τό ποο εχα νασύρει πό τήν πληθύν τν γραπτν του καί τό προέβαλα  στό δημοσιευθέν   στόν «Ο.Τ.» (Φ. 2080, 31-7-2015) ρθρο μου «ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΗ ΚΑΙ Ο π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ  ΟΤΙ ΕΜΑΧΕΤΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΝ ΘΕΣΜΟΝ;», γιά τό ποο, μάλιστα, τότε εχα δεχθε πυρά, ν τώρα χαιρετίσθηκε μέ πολύν νθουσιασμόν!

Τό διο πανελήφθη μέ τήν ποστροφή το γωνιστο Καθηγητο κ. Τσελεγγίδη περί το φόβου του μήπως Πατριάρχης φέρει αφνιδιαστικά στή Μεγάλη Σύνοδο τό ζήτημα τν «Νέων Χωρν». Παρουσιάσθηκε ς πρωτοφανής δέα καί προεβλήθη διαιτέρως πό κείνους πού μέ συκοφαντον ς πονομευτήν το Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ν ταν τό εχα πρωτογράψει στό ρθρο μου στόν «Ο.Τ.» (φ. 2106, 26 Φεβρουαρίου 2016)  μέ τίτλο «Κωνσταντι νούπολις: Φανάρι Λυχνία;», πως δη προέγραψα, παραθέτοντας νωτέρω και το σχετικό πόσπασμα, εχα καί τότε δεχθε καταιγισμόν.

«Γέγονα φρων» γράφοντας ατά, λλά μέ ναγκάζει λήθεια καί τιμιότητα νά λέγω τά πράγματα μέ τό νομά τους καί νά μήν νδιαφέρομαι γιά τίς φιλίες καί τίς ναγνωρίσεις το κόσμου. Τό φείλω καί ς συνέπεια τς γάπης καί τς φιλίας πού μου δειξαν ο προαναφερθέντες γιοι νθρωποι, πού ξιώθηκα νά τούς συναναστραφ, ν δέν μουν ντάξιός τους στό παραμικρό λλά κενοι μέ περιέβαλαν μέ τήν γάπη τους, τήν πνευματική τους Σοφία καί τήν κρα ταπείνωσή τους, ς νά μουν σος μέ κείνους! Ατοί εχαν καθαρή προέλευση, καθαρό πνευματικό παρελθόν, μακρό χρονη μαθητεία στίς Πηγές τς σκήσεως καί τς Νήψεως, γωνίσθηκαν μέ ατοθυσία καί πόλυτη ατάπαρνηση, διηκόνησαν καί νσάρκωσαν τήν λήθεια καί γιατό θεωρ προδοσία το νά μήν ντισταθ στήν προσπάθεια πού γίνεται στίς μέρες μας πό  θεωρουμένους ς Παραδοσιακούς νθρώπους, νά χαράξουν μιά δική τους γωνιστική στρατηγική, ατόνομη καί διάδοχη, ποία ξιολογε τά πιχειρήματα καί τήν Θεολογική σκέψη ναλόγως τν τίτλων καί τν ξιωμάτων πού χουν ο ρθρογράφοι τς φιλίας καί τς ξαρτήσεως πού χουν μεταξύ τους τν πωτέρων σκοπιμοτήτων τους.

ντίστασή μου δέν χει κανένα διοτελ προσωπικό χαρακτήρα, φο πάντοτε παρέμεινα νας πλος γγαμος πρεσβύτερος, γράφων, μως, κ νεότητός μου  καί ναντίον σχυρν κκλησιαστικς κρατούν των, πό τούς ποίους καί εχα κκλησιαστική ξάρτηση.΄γραφα τότε πού κάποιοι ρχιμανδρίται φοβοντο νά γράψουν καί ν τ κρυπτ μέ συνέχαιραν καί μέ προέτρεπαν νά συνεχίσω νά γράφω, γιατί ατοί δέν θελαν νά κτεθον, ποβλέποντες στήν μελλοντική τους ξέλιξη καί γιατό γιναν καί πίσκοποι.

  ντίστασή μου, λοιπόνγίνεται, διότι πέραν το   πνευματικο χρέους μου ναντί των Πατέρων μας, ασθάνομαι τι μέ τά γραπτά μου, ς τελευταος πιζν ρθρογράφος στενς συνεργάτης το π. Μάρκου,  χω χρέος νά πενθυμίζω τό παλαιόν του «ρθοδόξου Τύπου» πνεμα, πού εναι καί τό γνήσιο πνεμα τς κκλησίας καί τν νευ σκοπιμοτήτων γωνιστν Της, σαλπίζοντας πρός πάσαν κατεύθυνσιν πώς «,τι λάμπει, δέν εναι χρυσός» καί, συνεπς, πρέπει ο πιστοί μας νά μήν γίνονται κόλουθοι νθρώπων πού χουν μόνο προσωρινή ντιοικουμενιστική πέννα, λλά νά λέγχουν τήν προϊστορία τους, τίς σχέσεις καί φιλίες πού χουν μέ τούς «περί τήν πίστιν ναυαγήσαντας» καί τόν σεβασμό καί τήν τιμή πού δείχνουν πρός τούς κεκοιμημένους πρωταγωνιστάς το γνοςΣεβασμς πο εναι παραίτητος κόμη κα γι τν γκυρότητα τς ρθοδοξίας τν Οκουμενικν Συνόδων, ο ποες προτάσσουν πάντοτε τν φράση: «πόμενοι τος γίοις Πατράσι»!

Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

ΠΗΓΗ: Ορθόδοξος Τύπος
****************************
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΚΗΝ ΜΑΣ ΦΩΝΗΝ




Μακαριώτατον  Αρχιεπίσκοπον
Αθηνών και πάσης Ελλάδος  Κύριον κ. Ιερώνυμον
Πρόεδρον της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος
Ιω. Γενναδίου, 14
115 21 ΑΘΗΝΑΣ


Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί,
   Ευσεβάστως προαγόμεθα, όπως αναφερθώμεν προς Υμάς δια τα κάτωθι:
Α) Εις την εφημερίδα ΤΟ ΠΑΡΟΝ, (φ. της 14ης Φεβρουαρίου ε.ε.), δημοσιεύεται ένα περισπούδαστον άρθρον με τίτλον: «’Υπονομευτικος ο ρόλος του εκπροσώπου του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Αθήνα».
Β) Εις το οσπισθώφυλλον του εκκλησιαστικού Περιοδικού «Ορθόδοξος Κυψέλη», επισήμου οργάνου της ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων κλπ., δημοσιεύεται φωτογραφία με τίτλον «Σύναξις Ιεραρχίας Οικουμενικού Θρόνου» (29/8-2/9, 2015, ΚΠολις), όπου εικονίζονται ως συμμετέχοντες και οι Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί μας, οι «των Νέων Χωρών» αποκαλούμενοι.
Γ) Εις την σελ. 4 του ως άνω Περιοδικού καταχωρείται η Εισήγησις της Α.Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, εν αρχή της οποίας υπάρχει εκτενής αναφορά εις τους     συμμετέχοντας Αρχιερείς των Νέων Χωρών. Εκεί ο Παν. Οικουμενικός Πατριάρχης προσπαθεί -δια πολλών σοφιστιών- να αιτιολογήση και να δικαιολογήση την παρουσίαν των προαναφερθέντων Αρχιερέων και την συμμετοχήν των εις την «Σύναξιν των Αρχιερέων του Θρόνου».
Ταύτα πάντα πλημμυρίζουν αγανακτήσεως την αρχιερατικήν μας συνείδησιν  δια την αλλοίωσιν ου μόνον του Κανονικού Δικαίου, αλλά και της εκκλησιαστικής συνειδήσεως  ημών απάντων.
Διερωτώμεθα: Πως είναι δυνατόν οι Αρχιερείς των Νέων Χωρών να αποτελούν Μέλης της σεπτής Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, συγχρόνως δε και της Ιεραρχίας του Οικουμενικού Θρόνου;
Πως είναι δυνατόν ο Οικουμενικός Πατριάρχης «γυμνή τη κεφαλή» να ισχυρίζεται, ότι «οι εν λόγω Μητροπολίται ουδέποτε έπαυσαν  να αποτελούν, και κατά την επίσημον αναγνώρισιν της αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, μέλη της Ιεραρχίας του Οικουμενικού Θρόνου, ως διαποιμαίνοντες Επαρχίας του Θρόνου τούτου»;

Πως είναι δυνατόν ο νυν Οικουμενικός Πατριάρχης να αθετή την ανέκαθεν κρατήσασαν αρχήν, καθ’ ην «είωθε τα εκκλησιαστικά τοις πολιτικοίς συμμεταβάλλεσθε», αρχήν την οποίαν διετύπωσε και ισχυροποίησεν ο Μεγάλος Πατριάρχης του Γένους, ο Μέγας Φώτιος, με τα εξής ακριβώς λόγια: «Τα εκκλησιαστικά, και δη τα περί ενοριών δίκαια, ταις πολιτικαίς επικρατείαις  και διοικήσεσι συμμεταβάλλεσθαι είωθεν» ;;;;

Ποίος θα αντικρούση τον όλως αυθαίρετον συλλογισμόν, ότι η παρουσία των Ιεραρχών των Νέων Χωρών εις την Σύναξιν των Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου δεν παρεμποδίζεται κανονικώς, καθ’ όσον η Πατριαρχική Σύνοδος «δεν έχει διοικητικόν χαρακτήρα, ούτε καλείται να λάβη αποφάσεις διοικητικής φύσεως»;;; Μία τοιαύτη δικαιολογία μόνον εις ευήθεις και ανοήτους θα ηδύνατο να εξαγγελθή!
Τέλος, ποίος θα διαμαρτυρηθή δια την όλως αυθαίρετον και αυτόχρημα ταπεινωτικήν πράξιν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ήτοι το γεγονός, ότι εις το κατ’έτος εκδιδόμενον ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ, και εις το κεφάλαιον «Μητροπόλεις της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος» καταχωρούνται τα στοιχεία μόνον τεσσαράκοντα και εξ (46) Μητροπόλεων, εκείνων της λεγομένης «Παλαιάς  Ελλάδος», παραλείπονται δε αι λοιπαί εκκλησιαστικαί  Επαρχίαι των λεγομένων Νέων Χωρών (βλ. Έκδοσιν έτους 2014 σελ. 1274 έως 1299). Διερωτώμεθα: ώστε, λοιπόν,  η Ελληνική Επικράτεια τελειώνει εις την περιοχήν της Λαρίσης;  Η περιφέρεια της Κατερίνης π.χ. ΔΕΝ ανήκει εις την Ελλάδα;  Ο Εξοχώτατος Κύριος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας γνωρίζει το γεγονός;   

Μακαριώτατε άγιε Πρόεδρε,
Σεβασμιώτατοι άγιοι Συνοδικοί Σύνεδροι,

Ως Ιεράρχης-Μέλος της σεπτής Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος,  διατελών εν αγανακτήσει ψυχής δια τα εις βάρος της ανεξαρτησίας της Εκκλησίας μας δρώμενα και αποτολμούμενα, καταγγέλλω τας ως άνω όλως αντικανικάς ενεργείας και πράξεις του  κατά τα άλλα πολυσεβάστου Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου και παρακαλώ Υμάς και ικετεύω,  όπως το ζήτημα τούτο τεθή ως θέμα της Ημερησίας Διατάξεως  προς εξέτασιν εις την τακτικήν Συνεδρίαν της Ι.Σ.Ι. του προσεχούς Οκτωβρίου.
Επί τέλους πρέπει να αποφασίσωμεν: Τι άραγε είμεθα: Υποτακτικοί, Εξαρτήματα και  Υποτελείς εις  τον Οικουμενικόν Πατριάρχην η Μέλη μιας Αυτοκεφάλου και Αυτοδιοικήτου, αρχαιοτάτης δε,  τοπικής Εκκλησίας; Είναι δυνατόν η Εκκλησία της Τσεχίας και Σλοβακίας, αριθμούσα περί τας 150.000 πιστών, να είναι Αυτοκέφαλος και Αυτοδιοίκητος, η δε Εκκλησία της Ελλάδος, ιδρυθείσα υπό των Αγίων Αποστόλων Ανδρέου του Πρωτοκλήτου και Παύλου του Ουρανοβάμονος, να μη είναι Αυτοκέφαλος και Αυτοδιοίκητος;
Είναι δυνατόν εις την μίαν και αυτήν Χώραν, την Ελλάδα, να υφίστανται πολλαί εκκλησιαστικαί Διοικήσεις;
Είναι δυνατόν η Εκκλησία της Κύπρου να είναι Αυτοκέφαλος και Αυτοδιοίκητος, η δε Εκκλησία της Ελλάδος να είναι πολυ-τεμα-χισμένη;
Έφθασεν ο καιρός να ανακόψωμεν την εγωκεντρικήν τάσιν του Οικουμενικού μας Πατριάρχου! Ο υπονομευτικός ρόλος, εις τον οποίον αναφέρεται το δημοσίευμα της εφημερίδος «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» δεν ανήκει εις τον εν Αθήναις εκπρόσωπόν Του!  Είναι ο γνωστός πλάγιος, και δια τούτο και ύπουλος, ο «φαναριώτικος» τρόπος ενεργείας! Ο εν Αθήναις εκπρόσωπος του Πατριαρχείου ενεργεί κατ’εντολήν του Οικουμενικού Θρόνου, προς τον Οποίον οφείλει να ευαρεστή.
Όθεν παρακαλούμεν δια τα καθ’ Υμάς. 
 Επί δε τούτοις διατελούμεν ελάχιστος εν Χριστώ Αδελφός

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Ευκαιρίας δοθείσης, ερωτώμεν: ποία η τύχη της από του έτους 2014 αναφοράς ημών, αιτουμένου την  διάλυσιν της αντικανονικώς ανακηρυχθείσης ως Πατριαρχικής Ιεράς Μονής  αγίας Παρασκευής Μαζίου Μεγάρων; Εξ όσων γνωρίζομεν η νομική μορφή διοικήσεως της εξονομασθείσης ιεράς Μονής δεν έχει μεταβληθή!  Διατί άραγε;



ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΩΝΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ


karavi ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 11ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016
ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΛΕΓΟΝΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ

Η Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» παρακολουθεί με πολλή προσοχή τις τελευταίες εξελίξεις, που διαδραματίζονται στην Πατρίδα μας καιαπειλούν άμεσα την ταυτότητά της ως Ορθόδοξο Κράτος, αλλά και την Εθνική Κυριαρχία επί των εδαφών της.
Η απαράδεκτη ενέργεια του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας να προσκαλέσει εγγράφως τον πάπα της Ρώμης Φραγκίσκο στην Ελλάδα, προκειμένου να “παρηγορήσει” τους πρόσφυγες και να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητος, αποδεικνύει περίτρανα πως οι σύγχρονοι Έλληνες(;) πολιτικοί έχουν παντελή άγνοια της Ιστορίας.
Πολύ περίεργη και πρόξενος πολλών σκέψεων είναι, επίσης, η ένοχη σιωπή των Ιεραρχών και των πολιτικών στο πολύ σημαντικό θέμα, που ανέδειξε η εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» της 8ης Απριλίου 2016 (Αρ. φύλλου 2112) και αφορά στην αντορθόδοξο και ανθελληνική κίνηση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, που ζήτησε από την κυβέρνηση την επανυπαγωγή των “Νέων Χωρών” στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως!
Η Εκκλησιαστική διαίρεση της Ελλάδος δεν είναι μόνο Εκκλησιαστικό ζήτημα, αλλά καθαρά πολιτικό. Δεν υπάρχουν “νέες χώρες” εντός της Ελλάδος και δεν γίνεται καμία συζήτηση για αυτονόμηση ούτε της Μακεδονίας, ούτε της Ηπείρου, ούτε της Θράκης, ούτε της Κρήτης, ούτε των Επτανήσων, ούτε της Δωδεκανήσου και, φυσικά, ούτε του Αγίου Όρους. Οι περιοχές αυτές δεν ανήκουν απλά στην Ελλάδα, αλλά είναι η Ελλάδα και δεν τίθεται κανένα ζήτημα αμφισβήτησης επ’ αυτού. Αντίθετα, πρέπει να ξεκινήσει άμεσα ένα νέο ζήτημα επανένωσης της Κύπρου, που κακώς αυτονομήθηκε μετά από μία σειρά από λανθασμένες (;) πολιτικές αλλά και Εκκλησιαστικές επιλογές.
Η Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» είναι ο μόνος φρουρός και το τελευταίο προπύργιο σε ένα ακόμα μείζον εθνικό ζήτημα, που το πολιτικό σύστημα και οι υπηρέτες του (βλ. μέσα ενημερώσεως) φροντίζουν να αποσιωπήσουν και να αποκρύψουν.
Η σημερινή συγκυρία της αθεϊστικής Ελληνικής(;) κυβερνήσεως, του φιλοδυτικού πολιτικού συστήματος και της αντορθοδόξου και ανθελληνικής οικουμενιστικής τάσης του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, καθιστούν το έργο της Παρατάξεως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» ακόμα πιο δύσκολο, ωστόσο δεν θα υποστείλουμε σε καμία περίπτωση την σημαία της αντιστάσεως στην παγκόσμια διαφθορά και δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε ώστε πάντοτε η αλήθεια να ακούγεται ακόμα κι αν η φωνή μας είναι μοναδική ανάμεσα σε χιλιάδες, που λένε ψέμματα.
Από το Γραφείο Τύπου
Πολιτική Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»