Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Η ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΦ. ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΕΡΝΙΤΣΗΣ κ., ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ

ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ




Με την χθεσινή ανάρτησή μας παρουσιάσαμε τα της υποδοχής στο Αίγιο του Βοηθού μας Επισκόπου Κερνίτσης κ. Προκοπίου. Σήμερα, συνεχίζοντας την σχετική ενημέρωση, αλλά και την ιστορική καταγραφή των γεγονότων, που συμβαίνουν στην Ιερά Μητρόπολή μας, παρουσιάζουμε την προσφώνηση του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Χρήστου Ρέλλα, Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου μας, και την Αντιφώνηση του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Προκοπίου.



+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ


Αίγιο, Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009


Και τώρα μπορείτε να δείτε ένα μικρό video από την Δεξίωση πρός τιμήν του Θεοφιλεστάτου:







Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ π. ΧΡΗΣΤΟΥ ΡΕΛΛΑ

Σεβασμιώτατε Ποιμενάρχα
της καθ'ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
κ.κ. Αμβρόσιε.
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Σερβίων και Κοζάνης
κκ. Παύλε.

Με αισθήματα αγνά και θερμά υποδεχόμεθα και καλωσορίζουμε τον Θεοφιλέστατον Επίσκοπον Κερνίτσης κ.κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΝ ο Ιερός κλήρος και ο περιούσιος λαός του Θεού της ιστορικής ηρωικής και μαρτυρικής Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.
Υποδεχόμεθα τον Θεοφιλέστατον Βοηθόν Επίσκοπον του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας τον οποίον εξέλεξε η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ικανοποιώντας το αίτημα του Σεπτού Ποιμενάρχου μας δια την χορήγησιν Βοηθού Επισκόπου.
Θεοφιλέστατε, έρχεσθε Βοηθός - Επίσκοπος εις μίαν Μητρόπολιν η οποία φέρει μια βαρειά πνευματική, ηρωϊκή, ιστορική, και μαρτυρική κληρονομιά, έρχεσθε εις την επαρχίαν ταύτην φέροντες τον τίτλον του Επισκόπου Κερνίτσης της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης επισκοπής Κερνίτσης της οποίας τα όρια έχουν περιέλθει εις την Καθ'ημάς Ιεράν Μητρόπολιν, επισκοπή η οποία ανέδειξεν κορυφαία πνευματικά αναστήματα ως τον λογιώτατον Ηλίαν Μηνιάτην και τον ηρωικόν αγωνιστήν της Επαναστάσεως του 1821 επίσκοπον Κερνίτσης Προκόπιον του οποίου και το όνομα φέρετε και του οποίου η προτομή κοσμεί τον προαύλιον χώρον του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Φανερωμένης Αιγίου.
Θεοφιλέστατε, έρχεσθε Βοηθός Επίσκοπος του έχοντος τα πρεσβεία Αρχιερωσύνης εις ολόκληρον τον Μοριά Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ο οποίος επί τριάκοντα και πλέον έτη ευλογεί Αρχιερατικώς και ποιμαίνει θεοφιλώς την επαρχίαν ταύτην, με το πολυσχιδές πνευματικόν, ποιμαντικόν, και κοινωνικόν έργον του. Έρχεσθε βοηθός επίσκοπος ενός Μητροπολίτου τον οποίον διακρίνει το ακέραιον του χαρακτήρος του η ανιδιοτέλεια του η αγάπη του προς πάντας αλλά και ο δυναμικός και διδακτικός λόγος του αλλά και λόγος επικριτικός και επιτιμητικός προς όσους επιχειρούν να προσβάλουν την πίστιν ή να ταπεινώσουν την εκκλησία ως Σώμα Χριστού όσον υψηλά αξιώματα και αν κατέχουν Πολιτικά ή Εκκλησιαστικά.
Έρχεσθε Βοηθός Επίσκοπος του Σεπτού Ποιμενάρχου μας ο οποίος έχει να παρουσίαση ένα τεράστιο κοινωνικό έργο με τα τόσα ευαγή Εκκλησιαστικά Ιδρύματα όπως το Καλλιμανοπούλειον Διακονικόν Εκκλησιαστικόν Κέντρον και το Εκκλησιαστικόν Ίδρυμα Αγωγής και Αρωγής και Φιλοξενίας μη αυτοεξυπηρετούμενων ατόμων στα Καλάβρυτα, το Γηροκομείον «Αγάπης Μέλαθρον» στο Αίγιο, το Κέντρο Νεότητος «Νέοι Ορίζοντες», ο Βρεφονηπιακός Σταθμός «ΤΑ ΑΠΈΛΟΥΔΑΚΙΑ», το Εκκλησιαστικόν Εστιατόριον «το Στέκι της Αγάπης», η Τράπεζα Τροφίμων «το Κελάρι της Αγάπης», το Συνεδριακόν Κέντρον «το Σύμαντρον» στον Ελαιώνα Διακόπτου, οι Κατασκηνώσεις Καλαβρύτων «ΟΡΑΜΑ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΕΝΤΡΟΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΝΕΩΝ». Ιδρύματα τα οποία παρέχουν ποιοτικές υπηρεσίες στους περιθαλπόμενους, ιδρύματα τα οποία προσφέρουν και 135 θέσεις εργασίας σε μια επαρχία που μαστίζεται από την ανεργία και που έχει δεχθεί αλλεπάλληλα πλήγματα από τον καταστρεπτικό σεισμό του 1995, από τον παγετό του 2004 και τις πυρκαγιές του 2007.
Έρχεσθε Θεοφιλέστατε με τις γνώσεις και την εμπειρίαν σας να εργασθείτε στο ποιμαντικό έργο της Μητροπόλεως μας στο πλευρό του σεπτού Ποιμενάρχου μας σε μια δύσκολη εποχή γιατί η κρίσις της κοινωνίας μας δεν είναι κρίσις μόνον οικονομική, είναι πρωτίστως κρίσις ηθική κρίσις θεσμών και αξιών και η κρίσις αυτή είναι δημιούργημα της Νέας Εποχής και της Νέας τάξης Πραγμάτων μέσα από την αρχή της μετανεωτερικότητος δηλαδή της σχετικοποιήσεως όλων των θεσμών και αξιών με αποτέλεσμα η κρίσις αυτή να προσβάλλει και την πίστιν μας την οποίαν η Νέα Εποχή πολεμά μέσω της παγκοσμιοποιήσεως η οποία μπορεί να ενοποιεί πολιτικά συστήματα και ιδεολογίες αλλά καταλύει μέσα στην χοάνη των λαών τους αρνητάς της ιστορίας και των παραδόσεων και έχει σαν σκοπό να εξωβελίση τον υπερβατικό χαρακτήρα της χριστιανικής μας πίστεως σε μία έννοια πανθεϊστική και στα οριζόντια πλαίσια μιας δεϊστικής ηθικής με καθαρά ενδοκοσμικές συναρτήσεις, με αποτέλεσμα το θρησκευτικό βίωμα σταδιακά να αποκτά έναν εθιμικό χαρακτήρα και να επενδύεται με διάφορες προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες, το δε πιστεύω των ανθρώπων δεν συνιστά μια κοινή ομολογία πίστεως αλλά παρατηρείται ένα νεοεμφανιζόμενο μοντέλο ιδιωτικοποιήσεως του Θρησκευτικού μας βιώματος. Μέσα σ' αυτά τα διαρκώς μεταβαλλόμενα δεδομένα απαιτείται η χάραξις μιας νέας ποιμαντικής στρατηγικής, γιατί η κρίσις της εποχής μας έχει σαν στόχο να αμβλύνει το ηθικό αμυντικό σύστημα των ανθρώπων, να ατονήσει το ηρωικό αγωνιστικό φρόνημα να αφανίσει τον ησυχαστικό τρόπο ζωής του πένθους των δακρύων του αγώνος για κάθαρση της ψυχής που γεννά τον πόθο οράσεως του Θεού στις ψυχές των ανθρώπων. Καλούμεθα όλοι εμείς να τον αναθερμάνουμε και είμεθα έτοιμοι να το πράξωμεν και να συνεργασθούμε μαζί σας υπό τις ευλογίες του Ποιμενάρχου μας συνεργαζόμενοι <ώσπερ χορδαί τη κιθάρα> κατά τον Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο.
Έρχεσθε Θεοφιλέστατε να εργασθείτε στον τομέα αυτό σε μια επαρχία που ποτέ δεν θα νοιώσετε μόνος γιατί εκτός από τους στενούς σας συνεργάτες τους σεβαστούς πατέρας της Μητροπόλεως μας και τον φιλόθρησκον λαόν μας θα νοιώθετε ότι είσθε διαρκώς κάτω από την σκέπη της Κυρίας Θεοτόκου γιατί η Μητρόπολις μας είναι πραγματικά ένας απέραντος Θεομητορικός λειμώνας με τόσα κορυφαία Θεομητορικά προσκυνήματα, την Παναγία την Μεγαλοσπηλαιώτισσα, την Λαυριώτισσα, την Μακελαριά, την Πλατανιώτισσα, την Παναγιά την Τρυπητή την Βεργουβιτσιώτισσα και τόσα άλλα μικρά προσκυνήματα που αναδύουν το άρωμα της Ορθοδόξου ευλαβείας, αλλά έχετε επίσης προστάτας και αντιλήπτορας τους τοπικούς μας αγίους Συμεών Θεόδωρο και οσία Ευφροσύνη τους Μεγαλοσπηλαιώτας, Λεόντιον τον εν Αχαΐα κτήτορα της μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγίου, Αλέξιον Άνθρωπον του Θεού, Νεομάρτυρα Παύλον τον εκ Σοποτού Καλαβρύτων και εν Τριπόλι εν έτει 1818 μαρτυρήσαντα αλλά και πάντας τους Αγίους.
Και τώρα Σεβασμιώτατε Ποιμενάρχα δώσατε ευλογίαν εις τον Θεοφιλέστατον ίνα άρη τας αγίας του χείρας και ευλογήσει ημάς Αρχιερατικώς ημείς δε εκ βάθους καρδιάς και εν ενί στόματι αναφωνήσωμεν ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ του Θεοφιλέστατου επισκόπου. Πολλά τα έτη



********


Η ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΦ. ΚΕΡΝΙΤΣΗΣ κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ



Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιε
Σεπτέ Ποιμενάρχα του ευλογημένου Λαού της Θεοσώστου ταύτης Ιεράς Μητροπόλεως,
Ευλαβέστατοι αδελφοί πατέρες
Εντιμότατοι Άρχοντες
Ευλογημένε Λαέ του Θεού.

Μετά βαθυτάτης συγκινήσεως δοξολογώ τον Τριαδικό Θεό και δημοσίως εκφράζω την πολλήν μου ευγνωμοσύνην προς Υμάς Σεβασμιώτατε διότι αξιούμαι σήμερον να ευρίσκομαι κοντά Σας όχι σαν επισκέπτης αλλ’ ως Επίσκοπος της Εκκλησίας του Χριστού, ο οποίος αποστέλλεται πλησίον Σας, μετά από δική Σας προσευχή και δική Σας συνεχή παράκλησι, για να συμπαρασταθώ στην συνέχισιν του όντως μεγάλου και υποδειγματικού ποιμαντικού έργου Σας το οποίον επιτελείτε με Παύλειο ζήλο και ολοκληρωτική αυταπάρνησι επί τρεις και πλέον δεκαετίες.

Εμφανιζόμενος για πρώτη φορά ως νέος Αρχιερεύς της Εκκλησίας του Χριστού ενώπιόν σας, επικαλούμαι θερμότατα το έλεος και την βοήθειαν του Παναγάθου Θεού και εκφράζω συγχρόνως προς όλους σας τις ολόθερμες ευχαριστίες μου γιατί αθρόοι με υποδέχεσθε εις τον ευλογημένον τόπον σας.

Η φωνή του Κυρίου και η πατρική αγάπη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Αμβροσίου με εκάλεσαν να έρθω κοντά σας για να ενωθώ μαζί σας και αυτός ο πνευματικός δεσμός που δημιουργείται μεταξύ μας από σήμερα να είναι δεσμός αγάπης και καλωσύνης.
Αυτός ο πνευματικός δεσμός με προτρέπει να αναλάβω με θάρρος και χρηστές ελπίδες την υψηλή αυτή αποστολή και την διακονία της Αρχιερωσύνης.

Κάποιος πνευματικός αδελφός μου είπε μετά την χειροτονίαν μου, ότι κάθε Αρχιερέας της Εκκλησίας από την ημέρα που χειροτονείται αναλαμβάνει έναν ξεχωριστό Σταυρό στους ώμους του.

Αυτό το μήνυμα μου το έστειλε ο Θεός εκείνη την ημέρα μέσα από το Ιερό Ευαγγέλιο που ανοιχτό τοποθέτησαν επί της κεφαλής μου οι χειροτονήσαντές με Άγιοι Αρχιερείς.

Παρεκάλεσα όταν ανοίξουν το Ιερό Ευαγγέλιο να σημειώσουν τις σελίδες που τυχαία θα ανοιχτούν για να διαβάσω το μήνυμα που μου στέλνει ο Θεός.

Ήταν στην Τρίτη Κυριακή των Νηστειών. Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.

Το μήνυμα του Χριστού έλεγε ότι: «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον Σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι».

Με καλεί λοιπόν ο Κύριος να αναλάβω τον Σταυρόν μου και να τον ακολουθήσω.

Κατά την συγκινητική όμως αυτή στιγμή ακούω και πάλι εντός μου την φωνή του Κυρίου μας, ο οποίος κάποτε είπε προς τον Προφήτην Ιερεμίαν: « Μη φοβηθής, αλλά πορεύθητι, προς ους αποστέλλω σε και λάλησον όσα εγώ εντέλομαί σοι».

Αναλαμβάνω λοιπόν από σήμερον τα καθήκοντά μου Σεβασμιώτατε Δέσποτα, ευλαβέστατοι αδελφοί και ευσεβέστατοι χριστιανοί και υπόσχομαι, ότι θα προσπαθήσω « όση μοι δύναμις εστί» να ανταποκριθώ εις τας προσδοκίας σας.

Υπόσχομαι προς Υμάς Σεβασμιώτατε να είμαι ταπεινός και υπάκουος εις τας εντολάς σας, πρόθυμος να εκτελέσω κάθε εντολήν και κάθε οδηγίαν σας, προς βοήθειαν και στηριγμόν της θεοφρουρήτου και εμπνευσμένης ποιμαντορίας σας.
Υπόσχομαι να είμαι για όλους τους κληρικούς αληθής και ειλικρινής αδελφός εν Χριστώ και προς τους φιλόχριστους χριστιανούς φιλόστοργος πνευματικός πατέρας, όστις νυχθημερόν θα σκέπτεται και θα μοχθή για την ψυχική ωφέλειαν των.

Θα καταβάλλω πάσαν προσπάθειαν για να αποβώ λαμπάς άσβεστος που καίγεται δια να φωτίζη τους πάντας.
Συνεχίζω να αισθάνωμαι την βαρυτάτην ευθύνην που έχει ο κληρικός, όπως την αισθανόμουν όλα τα χρόνια της εικοσαετούς ιερατικής μου διακονίας, αλλά τώρα έτι περισσότερον ως Αρχιερεύς, ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων διότι πρέπει να είμαι ο Ποιμήν ο καλός- ουχί ο μισθωτός- των λογικών προβάτων.

Ο Ποιμήν που εν ανάγκη οφείλει να θυσιάση και αυτήν ακόμη την ύπαρξίν του και την ζωήν του δια την σωτηρίαν των προβάτων.
Ο Ποιμήν που εμπνέεται από την σταυρικήν θυσίαν του Μεγαλομάρτυρος του Γολγοθά και είναι το φως του κόσμου και γίνεται το άλας της γης και μεταμορφώνεται σε απέριττο διδάσκαλο και αγαθό άγγελο της κοινωνίας γενόμενος κατά το δυνατόν, τύπος και υπογραμμός της αρετής.

Είκοσι και πλέον αιώνες μαρτυρούν, ότι η Αρχιερωσύνη και η Ιερωσύνη δεν είναι ανάπαυσις και ραστώνη. Είναι Θυσία. Είναι Σταυρός. Είναι ακάνθινο στεφάνι. Είναι ανηφορική συνέχεια του λυτρωτικού έργου του Χριστού, είναι αγώνας σκληρός κατά της κακίας, είναι αγώνας για την επικράτηση των αιωνίων αληθειών.

Η Εκκλησία μας με τους καλούς κληρικούς της ωφελεί τα μέγιστα την Κοινωνία και το Έθνος μας γιατί μεταδίδει το χριστιανικό φρόνημα που είναι η αγάπη, η ειρήνη, η αλήθεια και η αυταπάρνηση για το καλό.

Με τέτοιες σκέψεις και άγιες ιδέες έρχομαι κοντά σας Σεβασμιώτατε, αγαπητοί πατέρες και αγαπητοί αδελφοί για να αναλάβω τα Αρχιερατικά μου καθήκοντα και παρακαλώ όπως έχω πρόθυμη την συμπαράτασί σας. Πρωτίστως την δική σας Σεβασμιώτατε διότι από σήμερον δεν είσθε για μένα ο διοικητικός μου προϊστάμενος, αλλ’ ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, εις τύπον και τόπον του οποίου ίστασθε.
Γνωρίζω, ότι κατά την πολύχρονον δραστηρίαν και θαρραλέαν αρχιερατείαν σας αξιωθήκατε πολλών και μεγάλων δωρεών από τον Θεόν και ετύχατε μεγάλου σεβασμού και εκτιμήσεως υπό των ανθρώπων, ιδιαιτέρως δε των πιστών τέκνων της πνευματικής ποίμνης της Επαρχίας σας και κατέστητε εις εκ των πλέον λαμπρών Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Γνωρίζω όμως επίσης, ότι γευθήκατε και πολλάς πικρίας και υπομείνατε μεγάλας θλίψεις και στενοχωρίας δια την παρρησίαν σας, την ευθύτητά σας και την ακεραιότητα της συνειδήσεώς σας εν τη ασκήσει των υψηλών και πολυευθύνων καθηκόντων σας.
Δι εμέ είσθε παράδειγμα και υπόδειγμα Αρχιερέως και δια τον Ιερόν Κλήρον και τον πιστόν Λαόν της Επαρχίας Καλαβρύτων και Αιγιαλείας καύχημα και στηριγμός.

Ζητώ όμως και την συμπαράστασιν όλων των αδελφών μας κληρικών και όλων των χριστιανών ως και των τοπικών αρχόντων του λαού μας και των εν εξουσίαις όντων, διότι η διακονία του έργου της Εκκλησίας είναι βαρύτατον έργον και μεγάλο, ιδιαιτέρως στην σημερινή εποχή. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφερόμενος εις το έργον και την αποστολήν του κληρικού αναφέρει ρητώς, ότι δεν είναι στρατηγεία ούτε βασιλεία αλλά έργο αγγελικής αρετής.

Αισιοδοξώ δια το μέλλον και ευχαριστώ όλους τους παρευρισκομένους απόψε έδω δια την εκ μέρους σας τιμητικήν υποδοχήν της αναξιότητός μου.
Ο Θεός ας είναι μαζί μας, και «Ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών».

Ο Θεός ας είναι μαζί σας Σεβαμιώτατε πάτερ και Δέσποτα και δια Πρεσβειών της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας της Φανερωμένης, της Μεγαλοσπηλαιωτίσσης, της Τρυπητής να υγιαίνετε και να μακροημερεύετε.

Ο Θεός να είναι μαζί σας αγαπητοί Πατέρες και αγαπητοί χριστιανοί, ώστε φωτιζόμενοι και ενισχυόμενοι να εργάζεσθε ανεμπόδιστα και να ευτυχήτε και να χαίρητε εν Κυρίω.

Ο Θεός να είναι μαζί σας άρχοντες του Λαού δια να εργάζεσθε υπέρ της ευημερίας και της προόδου του τόπου μας και του Έθνους μας γενόμενοι «οικονόμοι Θεού» και ανακουφισταί ταών πασχόντων και των πτωχών αδελφών μας.

Ο Θεός να είναι μαζί σας νέοι και νέες και να καθοδηγή τα βήματά σας εις παν έργον αγαθόν και ευγενές διότι σε σας στηρίζει η αγαπημένη μας Πατρίδα τις λαμπρές ελπίδες της για το μέλλον.

Ο Θεός να είναι μαζί σας άνδρες και γυναίκες, νέοι και γέροντες, μικροί και μεγάλοι πνευματικά τέκνα του Σεπτού Ποιμενάρχου και Πατρός μας.

Στρέφω τα όμματα σε σένα Κύριε και Θεέ μου και σε παρακαλώ, Επουράνιε Βασιλεύ, Κύριε των κυριευόντων, Λυτρωτά των ψυχών μας, Εσύ όστις παρείδες τις ατέλειές μου και τις ασθένειές μου και με αξίωσες του υψηλού αξιώματος της Αρχιερωσύνης, φώτισόν με, στήριξόν με και συνέτισόν με, όπως με καθαρή συνείδησι εργασθώ εις τον αμπελώνα Σου. Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε φύλαξον ημάς υπό την Σκέπην Σου. Σκέπασον και διαφύλαξον τον Σεπτόν Ποιμενάρχην ημών και τον πιστόν λαόν Σου και βοήθει ημάς εις τα έργα της αγάπης προς δόξαν του Παναγίου Ονόματος του Υιού Σου και αξίωσον ημάς της αιωνίου δόξης και σωτηρίας των ψυχών ημών. Αμήν