Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ, ΒΕΒΑΙΑ!
________Με ιδιαίτερη χαρά ανέγνωσα προχθές τη στήλη «ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ» του κ. Αντ. Καρκαγιάννη στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 28ης Οκτωβρίου ε.ε. με τίτλο «Ερωτήματα από το 1940».
_________ Θέτει το ερώτημα: ποιος τελικά είπε το ΟΧΙ το ιστορικό εκείνο βράδυ του 1940; Ο Μεταξάς ή ο Λαός;
__________Το πρόβλημα αυτό είχε τεθεί, πολύ έντονα μάλιστα, στη δεκαετία του 1980, τότε που κατά κόρον λεγόταν και επίσης γραφόταν στον τύπο ότι το ΟΧΙ το είπε ο Ελληνικός Λαός. Έπρεπε με κάθε τρόπο και μέσο να ξεχασθεί ο Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς! Έτσι υπαγόρευε η προπαγάνδα.
___________Σε σχολική γιορτή, τότε, είχα τολμήσει, απευθυνόμενος στα παιδιά του Λυκείου, να αναφερθώ και να ονομάσω τον αείμνηστο Μεταξά, ως τον πατέρα του ιστορικού ΟΧΙ. Ο Ελληνικός Λαός στίς 3 η ώρα το πρωΐ κοιμόταν, ο Μεταξάς όμως την ώρα εκείνη έδινε την απάντηση στον Ιταλό Πρέσβυ. Μια ηρωική απάντηση. την οποία ο Λαός με ενθουσιασμό επικύρωσε!
_________Τότε λοιπόν η Κοινότητα των Καθηγητών είχε ξεσηκωθεί εναντίον μας. Με ψηφίσματα και με δημοσιεύματα οι Καθηγητές της Μέσης Βαθμίδας με μια σχεδόν φωνή εστράφησαν εναντίον μου. Ήμουνα ένοχος θανάτου! Οι πολλοί με κατέκριναν και οι ολίγοι σιωπούσαν! Κι εγώ επίσης σιωπούσα. Διότι πως να πείσεις εκείνους, που θέλουν οπωσδήποτε να σε κρεμάσουν; Η σιωπή μερικές φορές είναι η πιο εύγλωττη απάντηση. (Αυτόν τον κανόνα εφαρμόζω και σήμερα με την περίπτωση του ΣΗΜΑΝΤΡΟΥ. Θα έλθει όμως η ώρα που θα μιλήσω και γι’ αυτό).
________Να λοιπόν, ότι η δικαίωσή μας ήλθε έπειτα από είκοσι και πλέον χρόνια! Ο κ. Καρκαγιάννης δίδει την απάντηση: «Ποιος είπε το ΟΧΙ; Το είπε ο Μεταξάς τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου, χωρίς να συνεννοηθεί προηγουμένως με κανέναν»!
_________«Καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν», όπως μας υπενθύμισε και ο Μακαριώτατος κ. Ιερώνυμος. Ήλθε η ώρα να ομιλήσω δια της πέννας ενός κοσμικού αρθρογράφου.
+ Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος
Παρασκευή, 31 Οκτωβρίου 2008
Ερωτήματα από το 1940
ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ
Μερικά ερωτήματα σχετικό με τον πόλεμο του 1940, 68 χρόνια μετά την 28η Οκτωβρίου, παραμένουν όχι ακριβώς αναπάντητα, αλλά μετέωρα μεταξύ ιστορικής αλήθειας και μύθου. Και εκεί ακόμα που υπάρχουν ικανοποιητικές ιστορικές μελέτες λειτουργεί ταυτόχρονα ο ιδιάζων τρόπος με τον οποίο διαμορφώνονται τα γεγονότα στη συλλογική συνείδηση ενός λαού. Είναι αυτό που ο καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, Χάγκεν Φλάισερ, στο τε¬λευταίο του βιβλίο, ονομάζει «δημόσια ιστορία» για να τη διαφοροποιήσει από την επιστήμη της Ιστο¬ρίας. Η «δημόσια ιστορία» δεν γράφεται από ιστορι¬κούς με επιστημονικά κριτήρια και έπειτα από έρευ¬να. Γράφεται από πολιτικούς με κριτήριο πολιτικές ε¬πιδιώξεις, από δημοσιογράφους (ενίοτε με την προ¬χειρότητα που χαρακτηρίζει το επάγγελμα μας), από σκηνοθέτες του κινηματογράφου και της τηλεόρα¬σης, από λαϊκούς αφηγητές και παραμυθάδες και α¬πό πολλούς άλλους, ίσως καλοπροαίρετους ανθρώ¬πους, που όμως δεν είναι ιστορικοί. Θα αναφερθού¬με σε μερικά μόνο ερωτήματα που εξακολουθούν να είναι μετέωρα σε αυτήν τη «δημόσια ιστορία».
Ποιος είπε το ΟΧΙ; Το είπε ο Μεταξάς τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου, χωρίς να συνεννοηθεί προηγουμένως με κανέναν, ούτε με τον βασιλιά (που ήταν η κύρια πηγή της πολιτικής του δύναμης) ούτε με τους υπουργούς του. Αυτό σημαίνει ότι το ΟΧΙ το είχε επεξεργασθεί και το είχε αποφασίσει από πριν, ίσως από χρόνια. Και δεν ήταν το ΟΧΙ προς την Ιτα¬λία μόνο. Ο «γερμανόφιλος» Μεταξάς του Α' Παγκο¬σμίου Πολέμου δεν είχε αυταπάτες, γνώριζε ότι το ΟΧΙ απευθύνεται στον ‘Άξονα Γερμανίας - Ιταλίας. Το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς και πίσω του ομόθυμα, παρα¬μερίζοντας τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές, συντάχθηκε ολόκληρος ο λαός. Είναι η ορθότερη και λογικότερη σχέση μεταξύ ηγεσίας και λαού. Να αποφασίζει η ηγεσία, να αναλαμβάνει την πρωτοβουλία και να κρίνεται από το αν θα ακολουθήσει ο λαός. Οι σημερινές ηγεσίες δεν τολμούν να αποφασίσουν τίποτά διαφορετικό ή αντίθετο με τις δημοσκοπήσεις...
ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ