Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΑΝΤΙΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΤΟ Δ.Ν.Τ.

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ
____Πολλές είναι οι φωνές, οι οποίες αντιτίθενται στην κυριαρχία του Δ.Ν.Τ. Την θεωρούν απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας! Προάγγελο δυστυχίας. Σας παρουσιάζω δύο απ΄αυτές. Ενός αλλοδαπού οικονομολόγου, του κ. Μαρξ Καϊζερ, και ενός γνώριμου προσώπου, του κ. Μίκυ Θεοδωράκη. Τα συμπεράσματα δικά σας. Η δική μας άποψη είναι: Η Ελλάδα μας έχει πωληθή πρό πολλού σε ξένα αφεντικά. Το Συμβόλαιο πωλήσεως τώρα μόλις υλοποιείται! Το βασανιστικό ερώτημα είναι: Αφού το πρόβλημα της οικονομίας είναι πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως εις τι εχρειάζετο η εσπευσμένη μετάβαση του Πρωθυπουργού κ. Γεωργ. Παπανδρέου στην Αμερική; Σε ώρα πολύ κρίσιμη τι χρειάζεται η επίσκεψη του Προέδρου της FYROM στην Ελλάδα, τον οποίον θα υποδεχθούμε ως "Πρόεδρο της Μακεδονίας"; Τι χρειάζεται επίσης η άφιξη του Προέδρου της Τουρκίας μετά πολυμελούς αντιπροσωπείας στην πονεμένη Ελλάδα; Οι κακές γλώσσες λέγουν, ότι τα εθνικού χαρακτήρος προβλήματα οδηγούνται σε λύσεις εις βάρος των Ελληνικών συμφερόντων. Η ονομασία "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" φαίνεται πως θα επισημοποιηθή. Το Αιγαίο θα μοιρασθή. Το ζήτημα της Θράκης θα ρυθμισθή υπέρ της Τουρκίας. Το Κυπριακό θα λυθή κατά το Σχέδιο Αννάν! Τί άλλο θέλουμε; Οι Μεγάλοι του κόσμου θα λάβουν ό,τι θέλουν χωρίς αντίσταση! Θα τους πούμε μάλιστα και "ευχαριστώ", όπως είπε ο τότε Πρωθυπουργός κ. Κωνστ. Σημίτης στον Αμερικανικό Παράγοντα! Τελικά οι Σοσιαλιστές φαίνεται, ότι θα αναδειχθούν συνεργάτες των "ληστών¨, που κυκλώνουν τήν ταλαίπωρη Χώρα μας. Το δυστύχημα είναι, ότι οι Έλληνες, αποκοιμισμένοι από την οικονομική κρίση και τήν κατευθυνόμενη "διαφώτιση" των Μ.Μ.Ε. δεν αντιδρούν! Μακάρι όλα αυτά να αποδειχθούν "όνειρα θερινής νυκτός"! Ο καιρός θα το δείξη.
+ Ο Κ & Αι. Αμβρόσιος
Αίγιο, 28 Απριλίου 2010
*************
«Οικονομική μαφία το ΔΝΤ»
23/04/2010 21:37
του Μαξ Κάιζερ
Την ίδια στιγμή που η Ελλάδα διασύρεται και λοιδορείται από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο Μαξ Κάιζερ, ένας από τους πιο ριζοσπαστικούς και τολμηρούς οικονομικούς αναλυτές, στέκεται στο πλευρό μας και μιλά ανοιχτά για «οικονομική μαφία» και «οικονομικούς τρομοκράτες» που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή. Γνωρίζοντας άριστα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα, καθώς υπήρξε χρηματιστής στην Γουόλ Στρητ για περίπου 25 χρόνια, ο Μαξ Κάιζερ, που είχε προβλέψει με απόλυτη ακρίβεια την οικονομική κατάρρευση της Ισλανδίας, ζητά την σύλληψη των τραπεζιτών της Goldman Sachs και προτρέπει τους Έλληνες να διεξάγουν δημοψήφισμα για την προσφυγή της χώρας μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.Παρουσιαστής οικονομικών εκπομπών στα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα του κόσμου, ανάμεσα στα οποία το BBC, το Αγγλικό Αλ Τζαζίρα και το Russia Today, ο Μαξ Κάιζερ μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», χαρακτηρίζει ανούσια τα μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης, υποστηρίζοντας πως τα πραγματικά μέτρα θα μας τα επιβάλει το Δ.Ν.Τ. Θεωρεί πως η Ελλάδα είναι μια χώρα που θα θυσιαστεί από τις διεθνείς αγορές και προτρέπει τους Έλληνες να εμποδίσουν αυτήν την προοπτική.
Είναι το Δ.Ν.Τ μονόδρομος για την Ελλάδα, ή υπάρχουν εναλλακτικές οδοί;
Ο μονόδρομος για την Ελλάδα αυτή τη στιγμή πρέπει να είναι η σύλληψη των τραπεζιτών της Goldman Sachs και όλων όσων συμμετείχαν στην χάλκευση της ελληνικής οικονομίας το 2000, που μπήκατε στο ευρώ. Το επόμενο βήμα, η εθνικοποίηση των τραπεζών, όπως έκανε η Σουηδία το 1993. Το Δ.Ν.Τ είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεστε. Θα χάσετε την κυριαρχία σας. Ασκεί οικονομική τρομοκρατία. Χρησιμοποιεί οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής. Θα σας βιάσει με τέτοιον τρόπο, που δεν θα έχετε νιώσει ποτέ χειρότερο πόνο.
Υπάρχει η άποψη πως το Δ.Ν.Τ δεν είναι ο «κακός λύκος» αλλά η μοναδική λύση για την Ελλάδα;
Αν κάποιος σας κάψει το σπίτι για να σας πουλήσει μετά κάρβουνο θα το θεωρούσατε λογικό; Αυτό ακριβώς έκανε και η Goldman Sachs στην ελληνική οικονομία. Σας έκαψαν σαν εμπρηστές και τώρα έρχονται και σας λένε μην ανησυχείτε θα σας δώσουμε κάρβουνο. Είναι εξωφρενικό. Το Δ.Ν.Τ διεμήνυσε στην Ελλάδα πως αν το χρειαστεί θα έρθει για βοήθεια. Τα επενδυτικά hedge funds της Γουόλ Στρητ επιτίθενται στην αγορά ομολόγων της Ελλάδας για να κατευθύνουν την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Και ο λόγος που το κάνουν είναι απλός. Να αναγκάζουν τον ελληνικό λαό να ζητήσει τη βοήθεια του Δ.Ν.Τ. Και το Δ.Ν.Τ θα πει, αφού μας φωνάξατε για βοήθεια εμείς απλώς ήρθαμε. Οι τραπεζίτες της Γουόλ Στρητ συνεργάζονται απόλυτα με το Δ.Ν.Τ. Είναι μια οικονομική μαφία και τα hedge funds είναι οι εκτελεστές. Οι έρευνες για την Goldman Sachs στις Η.Π.Α αλλά και στην Ευρώπη δείχνουν το μέγεθος της μαφίας. Είναι αναμεμειγμένοι σε παράνομες δραστηριότητες σε όλον τον κόσμο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση που βρίσκεται; Πως εξηγείτε την αντιμετώπιση της Γαλλίας και της Γερμανίας;
Η Γερμανία είναι στην πλευρά των τραπεζιτών της Γουόλ Στρητ. Δεν ενδιαφέρεται για την Ελλάδα ή το ευρώ. Το ευρώ αντικατέστησε ένα φθηνό μάρκο ώστε να διατηρήσει ανταγωνιστικές τις εξαγωγές της. Όσο η Ελλάδα είναι το πρόβλημα, το ευρώ πέφτει και η Γερμανία ευνοείται. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ ανταγωνίζονται το δολάριο. Δυστυχώς η κρίση θα καταστρέψει το ευρώ. Οι τραπεζιτικοί τρομοκράτες της Γουόλ Στρητ, έχουν σκοπό μετά την Ελλάδα, να καταστρέψουν την Πορτογαλία και να συνεχίσουν. Η καταστροφή του ευρώ θα βοηθήσει το δολάριο να παραμείνει το μοναδικό διεθνές νόμισμα, το μοναδικό «αποθεματικό νόμισμα». Αν μια χώρα θέλει να αγοράσει πετρέλαιο, πρέπει πρώτα να αγοράσει δολάρια. Αν μια χώρα θέλει να αγοράσει χαλκό, πρέπει πρώτα να αγοράσει δολάρια. Γιατί αυτά και αρκετά ακόμα προϊόντα πωλούνται μόνο σε δολάρια. Αυτό σημαίνει πως οι Η.Π.Α κερδίζουν διαρκώς. Όλος ο κόσμος είναι υποχρεωμένος να αγοράζει συνεχώς δολάρια. Το ευρώ λοιπόν απείλησε την αυτοκρατορία του δολαρίου. Ήταν λογικό αυτό να μην αρέσει στους τραπεζίτες της Γουόλ Στρητ. Χρησιμοποιούν την κρίση για να καταστρέψουν το ευρώ. Οι Έλληνες πρέπει να σταθούν ενάντια στους τραπεζίτες, όπως κάνανε οι Ισλανδοί.
Τι προτείνετε; Πώς θα καταφέρουμε να ζητήσουμε δάνεια από τις αγορές;
Να κάνετε δημοψήφισμα. Όπως στην Ισλανδία. Οι Ισλανδοί αποφάσισαν με 93% να μην δώσουν σε μερικούς τραπεζίτες 5 δις ευρώ. Πρέπει εσείς οι Έλληνες να αποφασίσετε αν θέλετε το Δ.Ν.Τ στη χώρα σας. Η κυβέρνησή σας δεν έχει αυτήν την εντολή. Σας θεωρούν ανόητους και δεν ζητάνε τη γνώμη σας; Θεωρούν πως είστε μωρά και δεν έχετε δικαίωμα λόγου; Πως δεν μπορείτε να αποφασίσετε για τις ζωές σας; Ζητείστε δημοψήφισμα. Θέλετε το Δ.Ν.Τ στη χώρα σας ή όχι; Εσείς έχετε τη δύναμη. Πρέπει να παλέψετε, να αγωνιστείτε. Αν δεν γίνει δημοψήφισμα τότε να γίνουν εκλογές. Να εθνικοποιήσετε άμεσα όλες τις τράπεζές σας, να δημιουργήσετε δύο ή τρεις κρατικές τράπεζες και να αναδομήσετε την οικονομία σας. Μην πάτε μακριά. Κοιτάξτε το μοντέλο που εφάρμοσε η Σουηδία το 1993.
__________ NOD32 5061 (20100426) Information __________This message was checked by NOD32 antivirus system.http://www.eset.com/__________
********
ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ κ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
Το ΔΝΤ ΠΡΟΜΗΝΥΜΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΜΦΟΡΩΝ
ΔΗΛΩΣΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
Με τον κοινό νου που διαθέτω, δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας. Και είναι περίεργο ότι κανείς έως τώρα δεν ασχολήθηκε με το πιο απλό, δηλαδή την οικονομική μας διαδρομή με αριθμούς και στοιχεία από τότε έως τώρα, ώστε να καταλάβουμε κι εμείς οι αδαείς τους πραγματικούς λόγους αυτής της πρωτοφανούς και ιλιγγιώδους εξελίξεως, που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας αυτοτέλειας και μαζί της την διεθνή ταπείνωση. Ακούω για το χρέος των 360 δισεκατομμυρίων, όμως συγχρόνως βλέπω ότι τα ίδια και μεγαλύτερα χρέη έχουν πολλές άλλες χώρες. Άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η βασική αιτία της κακοδαιμονίας. Επίσης με προβληματίζει το στοιχείο της υπερβολής στα διεθνή χτυπήματα με στόχο την χώρα μας, μαζί με ένα τόσο καλά εναρμονισμένο συντονισμό εναντίον μιας ασήμαντης οικονομικά χώρας, που καταντά ύποπτος. Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ και όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας, για να μη φανεί ότι πρόκειται για μια καθαρά αμερικανική πρωτοβουλία, για να μας ρίξει σε μια εν πολλοίς τεχνητή οικονομική κρίση, ώστε να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι. Όμως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι; Παρ’ ό,τι υπήρξα και παραμένω οπαδός της ελληνοτουρκικής φιλίας, εν τούτοις πρέπει να πω ότι με φοβίζει αυτή η αιφνίδια σύσφιξη των κυβερνητικών σχέσεων, οι επαφές υπουργών και άλλων παραγόντων, οι επισκέψεις στην Κύπρο και η έλευση του Ερντογκάν. Υποψιάζομαι ότι πίσω απ’ αυτά κρύβεται η αμερικανική πολιτική με τα ύποπτα σχέδιά της, που αφορούν τον γεωγραφικό μας χώρο, την ύπαρξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, το καθεστώς της Κύπρου, το Αιγαίο, τους βόρειους γείτονές μας και την αλαζονική στάση της Τουρκίας, με μόνο εμπόδιο την καχυποψία και την εναντίωση του ελληνικού λαού. Όλοι γύρω μας, ποιος λίγο ποιος πολύ, είναι δεμένοι στο άρμα των ΗΠΑ. Η μόνη παραφωνία εμείς, που από την επιβολή της Χούντας και την απώλεια του 40% της Κύπρου ως τους εναγκαλισμούς με τα Σκόπια και τους υπερεθνικιστές Αλβανούς, δεχόμαστε συνεχώς χτυπήματα δίχως να βάλουμε μυαλό. Θα έπρεπε λοιπόν να καταργηθούμε ως λαός και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα. Καλώ τους οικονομολόγους, πολιτικούς, αναλυτές να με διαψεύσουν. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη λογικοφανής εξήγηση παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια διεθνής συνωμοσία, στην οποία συμμετείχαν και οι Ευρωπαίοι φιλοαμερικανοί τύπου Μέρκελ, η ευρωπαϊκή Τράπεζα, ο διεθνής αντιδραστικός τύπος, που όλοι μαζί συνωμότησαν για το «μεγάλο κόλπο» της υποβάθμισης ενός ελεύθερου Λαού σε υποτελή. Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να δώσω καμμία άλλη εξήγηση. Παραδέχομαι όμως ότι δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις αλλά μιλώ βασισμένος στον κοινό νου. Ίσως και πολλοί άλλοι να σκέφτονται όπως εγώ κι αυτό ίσως το δούμε στις μέρες που θα ‘ρθουν. Πάντως θα ήθελα να προετοιμάσω την κοινή γνώμη και να τονίσω ότι εάν η ανάλυσή μου είναι ορθή, τότε η οικονομική κρίση (που όπως είπα μας επεβλήθη) δεν είναι παρά μόνο το πρώτο πικρό ποτήρι στο λουκούλειο γεύμα που θα ακολουθήσει και που αυτή τη φορά θα αφορά ζωτικά και κρίσιμα εθνικά μας θέματα, που δεν θα ήθελα ούτε να φανταστώ πού θα μας οδηγήσουν. Μακάρι να έχω άδικο.
Αθήνα, 27.4.2010 Μίκης Θεοδωράκης
***********
ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ
____Στίς κρίσιμες στιγμές τήν δόξα της Ελλάδος έσωσαν μερικοί γενναίοι, που δεν προσκύνησαν τον οποιοδήποτε κατακτητή, αλλά επέδειξαν αξιοθαύμαστο ηρωϊσμό. Δεν ετόλμησαν να ψελλίοσυν το ευχαριστώ του κ. Σημίτη, αλλά ακολούθησαν την επιταγήν των αρχαλίων Σπαρτιατών: " ή ταν ή επί τάς" ! Δηλ. Να ξαναγυρίσεις από τη μάχη ή εσύ με την ασπίδα σου ή (να σε φέρουν) πάνω στην ασπίδα σου (νεκρό).
Να ένα παράδειγμα. Θαυμάστε το! ΚΩΝΣΤ. ΚΟΥΚΙΔΗΣ!
+ Ο Κ & Αι. Αμβρόσιος
Κουκίδης Κων/νος : Τέτοια παλληκάρια βγάζει μέχρι και σήμερα η Ελλάδα!
Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα ..."Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να...υψώσει τη σβάστικα.Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από τήν εληά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρύζουν στό ακραίο σημείο τού βράχου τής Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, τήν γαλανόλευκη σημαία πού θ' αντικατασταθή από τόν αγκυλωτό σταυρό. Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα.Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.
Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωϊ έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση."ΟΧΙ"! Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ' αυτά οι Έλληνες..Ο λοχαγός Γιάκομπι διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει. Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά, την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού. Ο εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα με κατεβασμένο κεφάλι το διπλωμένο γαλανόλευκο πανί πάνω στα χέρια του. Κι ύστερα τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και μπρος στα μάτια των εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ' ένα σάλτο στον γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα του.Οι Γερμανοί σκύβουν πάνω από τό κενό: 60 μέτρα πιό κάτω, κείτεται ο Εύζωνας, νεκρός πάνω στόν βράχο, σκεπασμένος μέ τό σάβανο πού διάλεξε. Οι δύο Γερμανοί αξιωματικοί, πού είναι επί κεφαλής τών εμπροσθοφυλακών, ο αρχηγός ιππικού Γιάκομπι καί ο λοχαγός Έλσνιτς τής 6ης ορεινής μεραρχίας, χρησιμοποιούν τόν ραδιοφωνικό σταθμόν Αθηνών γιά νά στείλουν μήνυμα στόν Χίτλερ:«Μάϊν Φύρερ, στίς 27 Απριλίου, στίς 8 καί 10, εισήλθαμε εις τάς Αθήνας, επί κεφαλής τών πρώτων γερμανικών τμημάτων στρατού, καί στίς 8 καί 45, υψώσαμε τήν σημαία τού Ράϊχ πάνω στήν Ακρόπολη καί στό Δημαρχείο. Χάϊλ, μάϊν Φύρερ». Η γερμανική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου να δημοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο φρουρός της σημαίας μας, υπέστη έμφραγμα από την συγκίνηση όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει. Όμως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος είχαν συγκλονιστεί απ' αυτό που είδαν και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό. Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο: "A Greek carries his flag to the death" (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο).Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί διαταγή από τον Γερμανό φρούραρχο να υψώνεται και η ελληνική σημαία δίπλα στη γερμανική. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόμα αυτόπτες μάρτυρες, που είδαν το παλληκάρι να γκρεμοτσακίζεται μπροστά στα μάτια τους τυλιγμένο με την Γαλανόλευκη. Και κάθε χρόνο, στο μνημόσυνό του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλήσουν στη μνήμη του. Ουδείς ενδιαφέρθηκε ποτέ να καταγράψει την μαρτυρία τους. Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα του ευζώνου (κατά μια άλλη άποψη ήταν 17χρονος νέος της Εθνικής Οργανώσεως Νέων αλλά τι σημασία έχει. Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα αυτού του ΕΛΛΗΝΑ και στολή του η Σημαία μας. Μας τον έχουν κρύψει, μας τον έχουν κλέψει. Κλείστε κι αυτόν τον εθνομάρτυρα στην ψυχή σας κοντά στους άλλους. Απαιτείστε να γραφτεί τ' όνομά του στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας. Ψιθυρίστε το, έστω και βουβά, μέσα σας, κάθε φορά που αντικρύζετε τη σημαία μας. Πείτε στα παιδιά σας ότι αυτή η σημαία, έχει βυζάξει ποταμούς ελληνικού αίματος, για να μπορεί αγέρωχη να κυματίζει την τιμή και την αξιοπρέπειά μας"
------------------------------------------------------

Η παράδοση διέσωσε ότι την 27ην Απριλίου 1941, ο Έλληνας φρουρός της Σημαίας στην Ακρόπολη, με την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, για να μην την παραδώσει, τυλίχθηκε με αυτήν και ρίχθηκε στο κενό από ύψος 200 μέτρων. Ο αυτόχειρας ήταν ο στρατιώτης Κωνσταντίνος Κουκίδης. Το παραπάνω γεγονός μνημονεύθηκε:­
Σε ανταπόκριση από το Κάιρο την 9ην Ιουνίου 1941 της αγγλικής εφημερίδος "Daily Mail".
­ Από τον Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο στο ημερολόγιό του.
­ Από τον λογοτέχνη μας Μενέλαο Λουντέμη στο έργο του "Αυτοί που φέρανε την καταχνιά".
­ Στο λεύκωμα "Έπεσαν για τη ζωή", έκδοση της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
­ Σε πολλές επιστολές αναγνωστών του ημερήσιου αθηναϊκού Τύπου.
http://www.panellines.gr/ethnika/epos40/k_koukidis.htm

ΑΛΛΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ, ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ!

ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΙΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ!

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

ΕΚΛΗΘΗ ΤΟ Δ.Ν.Τ.- άρα Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΑΤΟΧΗΣ!

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡΕΠΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΠΑΤΑΛΗ ΖΩΗ
ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΕΡΗΣΕΩΝ
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑ ΗΘΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ!
_______Ανακοινώθηκε σήμερα, ότι η Χώρα μας εκάλεσε σε βοήθεια το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο! Αυτό σημαίνει, ότι η Ελλάδα μας εισέρχεται πλέον σε μια περίοδο φτώχειας και δυστυχίας! Θα κληθούμε να σφίξουμε το ζωνάρι μας! Πολλοί θα χάσουν κιλά όχι από την συνδρομή των Ινστιτούτων Υγείας, των Γυμναστηρίων ή των διατροφολόγων, αλλά από τη στέρηση τών αγαθών! Η Χώρα εισέρχεται σε μια δύσκολη περίοδο. Ας στοχασθούμε λίγο γύρω από τα νέα δεδομένα.
______Άλλοτε η υποδούλωση μιάς χώρας γινόταν μόνο με τη δύναμη των όπλων! Ό- ταν δηλ. μια Χώρα έχανε τον πόλεμο, τότε ο νικητής αποκτούσε πλήρη κυριαρχία την εδαφική καί εθνική κυριαρχία και επέβαλε το θέλημά του στον κατακτημένο Λαό.
______Έτσι όταν κι εμείς κατά τόν 2ο Παγκόσμιο πόλεμο υποδουλωθήκαμε στη Γερμανία, επειδή νικηθήκαμε από τις Χιτλερικές δυνάμεις, το Κράτος μας διαλύθηκε, η Κυβέρνηση έφυγε στη Μέση Ανατολή καί στη Χώρα μας επιβλήθηκε μια Κυβέρνηση υποτελών και δοσιλόγων, τα μέλη της οποίας σαν μαριονέττες ανέλαβαν να υπηρετήσουν τη βούληση του Κατακτητού. Ο εθνικός μας πλούτος, η παραγωγή μας, τα αγαθά της καθημερινής ζωής κλπ των σκλάβων πήγαινε στα χέρια των Γερμανών. Καθώς λοιπόν ο Λαός μας βρέθηκε κάτω από την ξενική κατοχή, έχασε την ελευθερία του και στερήθηκε τα αγαθά του! Μια περίοδος μεγάλης πείνας είχε επιβληθή. Έχει μείνει ανεξήτηλη στη μνήμη των παλαιοτέρων σαν εφιάλτης η Γερμανική κατοχή. Στά Καλάβρυτα ο Λαός πλήρωσε πιό ακριβά, αφού στις 13 Δεκεμβρίου 1943 τα Γερμανικά στρατεύματα εφόνευσαν όλους τούς άρρενας κατοίκους της πόλεως, επήραν όλα τα τιμαλφή και τον χρυσό από την Τράπεζα και κατέκαυσαν την πόλη. Τέτοιες περίπου είναι οι συνέπειες μιας ξενικής κατοχής έπειτα από ένα πόλεμο.
______ Στις ημέρες μας ο πόλεμος μεταξύ των Κρατών δεν γίνεται αποκλειστικά μόνο με τά συμβατικά όπλα. Τώρα πιά υπάρχουν και άλλα μέσα και τρόποι διά των οποίων διεξάγονται οι μάχες, όπως π. χ. είναι ο οικονομικός πόλεμος! Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν τό ίδιο, δηλ. η υποδούλωδη, η ξενική κατοχή.
________Ακριβώς λοιπόν τώρα ένας τέτοιος πόλεμος έλαβε χώρα και η Χώρα μας ηττήθηκε. Το κεφάλαιο, όπως λέγεται, από χρόνια τώρα μεθοδικά υπονόμευσε την ελληνική οικονομία καί ωδήγησε στην υπερ-χρέωση της Ελλάδος. Τελικά μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 τομπράγμα φάνημε καθαρά: η Ελλάδα μας με αργά, πλήν όμως σταθερά, βήματα, οδηγείται στη χρεωκοπία!
________Η πρόσκληση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και η παράδοση της διαχειρίσεως της οικονομίας μας στούς εκπροσώπους του Δ.Ν.Τ σηματοδοτεί αυτομάτως τήν απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας, δηλ. την έναρξη μιάς περιόδου ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΚΑΤΟΧΗΣ! Οδηγούμεθα δυστυχώς σέ μια κατάσταση περιορισμού της εθνικής -όχι της εδαφικής- αλλά της εθνικής μας κυριαρχίας, η οποία προέκυψε σαν αναπόφευκτη συνέπεια του οικονομικού πολέμου, που ασκήθηκε μεθοδικά εναντίον μας. Αν αμφιβάλλετε σας πληροφορώ, ότι ο πρώτος όρος του ΔΝΤ είναι να μη γνωρίζουν οι Έλληνες πολίτες για τις συμφωνίες που γίνονται με την Κυβέρνηση. Σας παραπέμπω στο BLOG: http://kostasxan/blogspot.com/2010/04/blog-post_326.html
_______Στο κατάντημα αυτό έφερε τη Χώρα μας η ασύνετος πολιτική των Πολιτικών Ηγητόρων της τελευταίας εικοσαετίας, οι οποίοι με τον αλόγιστο δανεισμό καταχρέωσαν τη Χώρα μας! Ποιός μπορεί να ξεχάσει το αμίμητο εκείνο προεκλογικό σλόγκαν «Τσοβόλα, δώστα όλα» του Ανδρέα Παπανδρέου ή την εικονική πραγματικότητα της οικονομίας, την οποία είχε παρουσιάσει στις Βρυξέλλες ο τότε Πρωθυπουργός κ. Σημίτης; Ποιός μπορεί επίσης να λησμονήσει, ότι ο τέως Πρωθυπουργός Κωνστ. Καραμανλής, ο νεώτερος, ενώ εγνώριζε την κρισιμότητα της οικονομίας, αντί να προβεί αμέσως στη λήψη των όποιων δραστικών μέτρων, ώστε να προλάβη τα χειρότερα, ωδήγησε τη Χώρα σε πρόωρες εκλογές, για να βρή εκείνος την ησυχία του στα καφέ μπάρ του Κολωνακίου;
________Αλλά για να είμαστε δίκαιοι, στούς ενόχους πρέπει νά προσθέσουμε τους τραπεζίτες, οι οποίοι μοίραζαν αφειδώς τις πιστωτικές κάρτες και έμαθαν τον Έλληνα να ζεί με το λεγόμενο «πλαστικό», δηλ. το δανεικό ή εικονικό, χρήμα, να το σπαταλάει ασυλλόγιστα, χρήμα που δεν κέρδιζε με τον τίμιο ιδρώτα του. Πως λοιπόν να ξεχάσουμε την άφρονα πολιτική των Τραπεζών και των Τραπεζιτών, οι οποίοι μας παρακαλούσαν να πάρουμε το «εορτοδάνειο» για τα Χριστούγεννα, το «δάνειο των διακοπών» για το καλοκαίρι, τό δάνειο «για το καινούργιο αυτοκίνητο» κλπ.;
_______ Έτσι λοιπόν μάθαμε να ζούμε στην πολυτέλεια, αντλώντας εύκολο χρήμα από τήν Τράπεζα. Γεμίσαμε λοιπόν το πορτοφόλι μας όχι με ζεστό χρήμα, αλλά με τις πιστωτικές κάρτες και έπαψε πλέον να διακρίνεται ο πλούσιος από τον φτωχό, ο μεροκαματιάρης από τόν επιχειρηματία, ο εργαζόμενος από τον εργοδότη του! Όλοι το ρίξαμε στη μεγάλη ζωή! Καί επειδή οι ανάγκες μεγάλωναν άρχισαν νέες πηγές για να κερδίζεται το χρήμα. Ήλθαν το εμπόριο των ναρκωτικών και το εμπόριο της σαρκός, ήτοι η πορνεία, η ομοφυλοφιλία και το trafficing, δηλ. η εισαγωγή αλλοδαπών γυναικών απο ωργανωμένα κυκλώματα ανθρώπων του υποκόσμου, με σκοπό να προωθούνται στην πορνεία κλπ.
________Πρώτα καταπατήσαμε τον Νόμο του Θεού, πρώτα εγγίσαμε τα κράσπεδα της ηθικής χρεωκοπίας και έπειτα ωδηγηθήκαμε στην οικονομική χρεωκοπία! Αφήσαμε τον αληθινό Θεό και ακολουθήσαμε τις προτροπές του διαβόλου. Αφήσαμε εν πολλοίς τον Χριστό για να κερδίσουμε τον χρυσό! Έτσι ο σημερινός άνθρωπος πολύ συχνά συμφέρεται όχι απλώς ως διαβολεμένος, αλλά σαν διάβολος πραγματικός! Ληστεύει και δολοφονεί τον συνάνθρωπό του για ένα ευτελές ποσό! Οι Πολιτικοί Ηγέτες της Χώρας δανείζονταν αφρόνως για να δίνουν περισσότερες παροχές στο Λαό, αλλά καί ο Λαός δανειζόταν επίσης αφρόνως για να διάγει μεγάλη ζωή! Άς το χωνέψουμε!Φταίμε όλοι μας, άρχοντες και αρχόμενοι!
_______ Όλοι όσοι εκυβέρνησαν την Χώρα όλα αυτά τά τελευταία είκοσι χρόνια, όποιοι κι αν ήσαν πράσινοι ή γαλάζιοι, είναι υπεύθυνοι για την τωρινή απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας. Αλλά και ο Ελληνικός Λαός είναι εξ ίσου υπεύθυνος, επειδή παρασύρθηκε από απατηλά συνθήματα. Έπαυσε να σκέπτεται! Μολύνθηκε το πνευματικό του DNA, έγινε καλοπερασάκιας! Ήθέλησε να πληρώνεται, χωρίς να εργάζεται! Να παίρνει το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο ταχυδρομικώς, χωρίς δηλ. να καθήσει στο θρανίο. Όλοι μας, ή σχεδον όλοι μας, υποταχθήκαμε στον πειρασμό του εύκολου κέρδους! Κάποιοι ζητούσαν την «μίζα» και κάποιοι άλλοι την έδιναν! Έτσι λοιπόν μπήκαμε σε ένα φαύλο κύκλο. Ο καθένας προσπαθούσε να κάμει τη δουλειά του με όποιο τρόπο, καί κυρίως με στρεβλό τρόπο. Με το χρήμα είχες τη δύναμη να αγοράζεις τα πάντα, σπίτι, γή, συνειδήσεις και ......ανθρώπινα κορμιά! Πουλήσαμε λοιπόν την αξιοπρέπεια, την εντιμότητα, την ειλικρίνεια και τά άλλα ψυχικά μας χαρίσματα και έπειτα αρχίσαμε να πουλάμε και το σώμα μας. Η πορνεία έγινε ένας εύκολος τρόπος για την οικονομική ανάπτυξη. Η αιδώς εξορίσθηκε από τη ζωή μας! Η γύμνια και η ξετσιπωσιά μπήκαν στο σπίτι μας με την TV. Κάποια κυρία, είπαν, εκυκλοφόρησε ένα Ντι Βι Ντι (DVD) με πορνικό περιεχόμενο, «σκληρό σεξ» το λένε, και αυτό έγινε ανάρπαστο. Οι κακές γλώσσες είπαν, πώς η κα αυτή απεκόμισε τρία εκατομμύρια (3.000.000) €. Μακάρι να είναι ψέμματα. Λέγεται, ότι η κυρία αυτή επιθυμεί να εκλεγή και Βουλευτής, «για να σώσει την Ελλάδα!» Μια άλλη κυρία από την Λετονία, την οποία τα κυκλώματα εμπορίας λευκής σαρκός την έφεραν για να δουλέψει στην Ελλάδα και την υποχρέωσαν να εκδίδεται χωρίς τη θέλησή της. «Ζούσα με τον φόβο των εμπόρων σάρκας» εξωμολογήθηκε (Ελευθεροτυπία, 19.04.2010). Να λοιπόν ο γράδος, για να μετρήσουμε τις ηθικές αντιστάσεις του Ελληνικού Λαού σήμερα!
_______Έτσι λοιπόν ο Έλληνας της μεταπολιτευτικής περιόδου πέρασε πολύ γρήγορα από το ένα άκρο στο άλλο. Από το «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» φθάσαμε στο «Ελλάς Ελλήνων Μιζαδόρων»! Με το πρώτο περιοριζόταν η ελευθερία κυρίως των πολιτικών, όχι όμως και των νομοταγών ανθρώπων! Εν πάσει περιπτώσει κανείς δέν θέλει να στερείται της ελευθερίας του. Η Ελευθερία είναι θεϊκό δώρο στον άνθρωπο. Με το δεύτερο, το «Ελλάς Ελλήνων Μιζαδόρων» χάθηκε η αξιοπρέπεια των πολλών και η ελευθερία όλων των Ελλήνων! Μιζαδόροι έγιναν σχεδόν όλοι! Μικροί και μεγάλοι! Επώνυμοι και ανώνυμοι! Εκλέγοντες και εκλεγόμενοι, ψηφηφόροι και ψηφιζόμενοι! Όλοι μας, σχεδόν όλοι μας, καταπατήσαμε τους όρκους μας! Καταπατήσαμε πρώτα τη συζυγική πίστη, έπειτα δε και την επαγγελματική μας πίστη! Προδώσαμε την χριστιανική μας ιδιότητα! Απομακρυνθήκαμε από τις αρχές του Ευαγγελίου. Και έτσι τώρα μπαίνουμε όλοι μας και με το ζόρι στο «Ηθικό Αναμορφωτήριο»! Αυτό έχει το δικό του όνομα. Ονομάζεται «Διεθνές Νομισματικό Ταμείο»!
_______Τώρα πλέον θα χάσουμε και τα αυγά και τα καλάθια! Θα πληρώσουμε ακριβά το τίμημα της αποστασίας μας από τον Ηθικό Νόμο. Η Χώρα μας εισέρχεται σε περίοδο Κατοχής. Άλλοι τώρα θα ορίζουν τη ζωή μας. Άλλοι θα νομοθετούν για μας, χωρίς εμάς! Οι εκπρόσωποι του Δ.Ν.Τ. «προσποιούνται ότι ακούνε! Στην πραγματικότητα δίνουν εντολές» μας είπαν τα «πρωϊνάδικα» (MEGA TV, Ώρα 09.00’ της 21ης Απριλίου 2010 στην εκπομπή του κ. Καμπουράκη).
_______Οι πολιτικοί μας το εγνώρισαν, αλλά σε μας το έλεγαν σιγά σιγά, με δόσεις. «Πρίν από τις εκλογές η συμφωνία με την Ε.Ε. Προσχεδιασμένη –μέχρι κεραίας- η προσφυγή στο ΔΝΤ» έγραφε μόλις προχθές ο αναλυτής κ. Στάθης Σχινάς στην Εφημερίδα «Η ΑΞΙΑ» της 17ης Απριλίου. Άρα λοιπόν ο Καπετάνιος του καραβιού την εποχή εκείνη κ. Κ.Κ. έρριξε το καράβι στην ξέρα! Αντί όμως να μείνει στη θέση του και να λάβει όλα τα μέτρα, για να σωθή το πλοίο που λέγεται Ελλάδα, προτίμησε να εγκαταλείψει τη γέφυρα, προκηρύσσοντας τις πρόωρες εκλογές του Οκτωβρίου 2009, άφησε δηλ. τον Ελληνικό Λαό στη μοίρα του, και εκείνος δραπέτευσε, για να βρή τη σιγουριά των μπάρ του Κολωνακίου, όπως είπαμε και παραπάνω! Τότε επιστρατεύθηκε ο άλλος Καπετάνιος, ο σημερινός Πρωθυπουργός κ. Γ.Π. Αυτός έχει το ελαφρυντικό, ότι ανέλαβε τη διακυβέρνηση του πλοίου σε περίοδο μεγάλης συγχύσεως. Δεν γνώριζε από πού να αρχίσει! Οι συνεργάτες του έπεσαν ξαφνικά στα βαθειά νερά και άρχισαν να κολυμπάνε ατάκτως! Η σύγχυση επικράτησε απ΄ άκρου εις άκρον! Οπόταν ο κ. Γ.Π. άρχισε να μας προετοιμάζει σιγά-σιγά. Για να μη πάθουμε συγκοπή επί έξ μήνες τώρα μας λέγει διάφορα αντιφατικά πράγματα. Ας θυμηθούμε μερικά απ’ αυτά. 1ον «Μη φοβάσθε, τα λεπτά υπάρχουν»! 2ον «Χάνουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας». 3ον «Μας υπενθύμισαν το ναυάγιο του Τιτανικού». 4ον «Το πιστόλι είναι πάνω στο τραπέζι». 5ον «Το πιστόλι τώρα είναι γεμάτο» κ.α.
________Τελικά καλέσαμε σε βοήθεια τις ξένες δυνάμεις. Στο καράβι από σήμερα μπαίνει άλλος καπετάνιος. Ονομάζεται Δ.Ν.Τ. Η εξουσία και η διακυβέρνηση της Χώρας παραδίδεται πιά σε ξένα χέρια. Έτσι λοιπόν η Χώρα μας εισέρχεται σε περίοδο μιάς άλλης Κατοχής, οικονομικής και όχι εδαφικής, οπωσδήποτε όμως εθνικής Κατοχής. Τώρα πια υποδουλωμένοι στον ξένο δυνάστη, θα μπούμε σε ένα νέο ρυθμό ζωής. Το Ηθικό Αναμορφωτήριο τώρα μόλις αρχίζει! Θα κλείσουν επιχειρήσεις, θα μειωθούν οι μισθοί, θα απολυθούν υπάλληλοι, θα λιγοστεύσουν τα καταναλωτικά αγαθά κλπ. Θα δουλεύουμε περισσότερα χρόνια, αλλά τώρα θα παίρνουμε μικρότερη σύνταξη. Όσοι έχουν, θα συνεχίσουν να είναι «οι έχοντες και κατέχοντες» κατά τον τέως Πρωθυπουργό κ. Σημίτη. Όσοι όμως ανήκουν στις πτωχότερες τάξεις, αυτοί θα γίνουν πτωχότεροι. Μετά τους «νεόπλουτους», που ανέδειξε το πρώτο ΠΑΣΟΚ, τώρα θά έχουμε και τους «νεόπτωχους», που θα αναδείξουν το δεύτερο ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. από κοινού. Θα μας μάθει λοιπόν να ζούμε με τα ολίγα, με την στέρηση και τη μιζέρια, και θα είμαστε και ευχαριστημένοι. Όποιος περιφρονεί το νόμο του Θεού περιέρχεται στην τυραννεία του Διαβόλου. Το ΔΝΤ είναι αποτέλεσμα της αφροσύνης μας. Είναι η αυτοτιμωρία μας! Η παρακάτω απεικόνιση της πραγματικότητος είναι από το ένθετο περιοδικό "Κ" της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ του κ. Ηλία Μακρή.

________Και να τώρα κάτι παράδοξο: Ενώ η Ελλάδα μας στενάζει, οι Βουλευτές δεν έχουν πάρει είδηση τι ακριβώς συμβαίνει! Διαβάστε το παρακάτω. Θα τρελλαθήτε.
1.500.000 ευρώ επίδομα για αγορά H/Y!!!
Την ίδια στιγμή που ανακοινώνονται τα νέα οικονομικά μέτρα και οι "απλοί άνθρωποι του μόχθου" καλούνται να πληρώσουν "το μάρμαρο", η Βουλή των Ελλήνων κατά ομόφωνη απόφαση (ΦΕΚ 223 Α) ενέκρινε, εν μέσω κρίσης, πρόγραμμα επιδότησης για όλους ανεξαιρέτως, τους Βουλευτές και Ευρωβουλευτές προκειμένου να αγοράσουν το δικό τους προσωπικό εξοπλισμό πληροφορικής, προκειμένου να αναπτύξουν τις δημόσιες σχέσεις τους μέσω του διαδικτύου με προϊόντα όπως: Επιτραπέζιους Η/Υ , Laptops, Notebooks, πολυμηχανήματα-εκτυπωτές, Τηλεφωνικό κέντρο, Fax, Λογισμικό αυτοματισμού πολιτικού γραφείου , προγράμματα Η/Υ , Δορυφορικό δέκτη και ότι άλλο gadget μπορεί να περιλαμβάνει ένα σύγχρονο πολιτικό γραφείο.
Όπως προκύπτει από το επίσημο έγγραφο κάθε βουλευτής επιλέγοντας τον δικό του προμηθευτ, προσκομίζει στο Τμήμα Προμηθειών και Διαχειρίσεως της Βουλή τιμολόγια αγορά έως 5.500 ευρώ έκαστος (αναλόγως με την κατηγορία που ανήκει)
και ο προμηθευτής θα περνάει να εξοφλείται από τη Βουλή των Ελλήνων.
Με έναν πρόχειρο υπολογισμό των τριακοσίων της Βουλής μαζί με τους Ευρωβουλευτές πού επίσης δικαιούνται το επίδομα, μάς δίνει ένα ποσό μεγαλύτερο από 1.500.000 ευρώ.
Αυτά ισχυρίζεται ό κ. Σταύρος Πολυμέρης

"stivpol04@gmail.com" ) και μακάρι να είναι ψέμματα!
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Κάϊρον, 23 Απριλίου 2010
_____________________________
ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ
Μας γράφουν κι εμείς μεταφέρουμε, χωρίς να μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε.
Παρασκευή, 23 Απριλίου 2010
Ο πρώτος όρος του ΔΝΤ είναι να μην γνωρίζουν τίποτε οι έλληνες πολίτες για τις συμφωνίες που γίνονται.
• Και για όσους δεν κατάλαβαν, δημοκρατία τέλος!!!
• Η κυβέρνηση Παπανδρέου αποδέχεται όλες τις διαταγές του ΔΝΤ παρακάμπτοντας την βασική υποχρέωση κάθε δημοκρατικής κυβέρνησης να είναι διάφανη ως προς τις αποφάσεις της.
• Η διαφάνεια που "ονειρευόταν" ο πρωθυπουργός, έμεινε τελικά στα... λόγια!
«Σιωπητήριο» για το περιεχόμενο του διαλόγου με τους υπουργούς και τα μέτρα που θα συμφωνηθούν είναι ο πρώτος όρος τον οποίον έθεσαν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ. Με τον όρο αυτό συμφώνησε και ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου κατά τη διάρκεια της μαραθώνιας συζήτησης (τρεισήμισι ώρες) που είχε με τους... επικεφαλής της ομάδας στελεχών του διεθνούς οργανισμού. Με το «σιωπητήριο» συμφωνούν και οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΚΤ, οι προϊστάμενοι των οποίων δεν είναι ικανοποιημένοι με την κυβερνητική άποψη ότι η ΕΕ «μας έσπρωξε» στο ΔΝΤ και μάλιστα την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ζητεί την αρωγή της.
Χθες ο κ. Παπακωνσταντίνου είπε ότι οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν τουλάχιστον για δύο εβδομάδες προκειμένου να καταρτιστεί από κοινού ένα κείμενο που θα έχει δύο σκέλη: το πρώτο σκέλος θα αναφέρεται στις πολιτικές τις οποίες θα πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα το 2010 και τα δύο επόμενα από αυτό έτη και το δεύτερο σκέλος θα αναφέρεται στο χρηματοδοτικό πλαίσιο, τον μηχανισμό στήριξης, τον τρόπο λειτουργίας του κτλ.
Το κείμενο των πολιτικών θα είναι το ίδιο- με ελάχιστες διαφορές- με εκείνο που πρέπει να παραδοθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως τις 15 Μαΐου. Ταυτοχρόνως, θα πρέπει να προετοιμάζεται και ο μηχανισμός στήριξης, η ενεργοποίηση του οποίου θα γίνει μετά την επιβολή σχετικού αιτήματος από την ελληνική κυβέρνηση, ενώ θα χρειαστεί και η ομόφωνη απόφαση του Εurogroup. Ρόλο θα παίξουν επίσης και τα εθνικά Κοινοβούλια, τα οποία θα κληθούν να επικυρώσουν την απόφαση. Πάντως, σε σχετική ερώτηση ο κ. Παπακωνσταντίνου απάντησε ότι δεν υπάρχει καμία τυπική υποχρέωση να περάσει η συμφωνία από την ελληνική Βουλή και πρόσθεσε ότι «υποθέτω πως κάποια στιγμή θα γίνει μια συζήτηση».
http://kostasxan.blogspot.com/2010/04/blog-post_326.html

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗ ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΗΝ ΗΡΩΪΔΑ ΔΑΣΚΑΛΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΔΕΡΕΙΟ!
_____Με ιδιαίτερη χαρά μεταφέρουμε εδώ μια ομιλία της ηρωϊδος δασκάλας Χαράς Νικοπούλου, η οποία έδρασε εθνικά ως δασκάλα στο Δέρειο, εφαρμόζουσα αυτό που επιβάλλει τό Σύνταγμα των Ελλήνων και ορίζει, ότι η παιδεία μας είναι ελληνοχριστιανική. Γι αυτό τό λόγο και κακοποιήθηκε από τούς μπράβους των Τούρκων στην περιοχή της Θράκης καί κατακρίθηκε από πρόσωπα της Διοικλησεως. Καί όχι μόνο κατακρίθηκε, αλλά καί "φαγώθηκε!". Την μετέθεσαν από το Δέρειο, ώστε να μη παρενοχλείται ή αριστερόστροφη κουλτούρα της Παιδείς μας σήμερα, όπως τήν εεκφράζουν τόσο η κα Ρεπούση χθές όσο και η κα Δραγώνα σήμερα. Σε ομιλία της που έγινε κατα την διάρκεια βραβεύσεως της τήν Πέμπτη 15/04/2010 στη Θεσσαλονίκη ή κα Χαρά Νικοπούλου έδωσε απάντηση με θέμα: " Να τι είναι η Πατρίδα μας" στο Ξενοδοχείο Porto Palace. Μεταφέρουμε εδώ, αντιγράφοντας, όσα ευγενώς μας απέστειλε ο κ. Φ. Βαγενάς, (fotiosva@otenet.gr) πρός τόν οποίο από τη θέση αυτή απευθύνουμε τις θερμές ευχαριστίες μας.
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Κυριακή, 18 'Απριλίου 2010
******
Η Χαρά Νικοπούλου απαντά στην κα Δραγώνα:

Να τι είναι η Πατρίδα μας Πέμπτη, 15 Απρίλιος 2010 20:41
Συγκινητική ομιλία της Δασκάλας Χαράς Νικοπούλου κατά τη βράβευσή της από τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης στις 14/4 στο Porto Palace. Η Χαρά Νικοπούλου έδωσε τη δική της εκδοχή στο τι είναι η Πατρίδα μας δίνοντας έτσι έμμεση απάντηση στο απαράδεκτο πόνημα της Δραγώνα. Η Δασκάλα του Έβρου δε μένει πια εκεί. Πήρε μετάθεση για τη Θεσσαλονίκη, καθώς κάποιοι "Ελληνες" έγιναν αφόρητα πιεστικοί και για πρώτη φορά ένιωσε τον κίνδυνο, τον οποίο αψήφησε ακόμα κι όταν ξυλοκοπήθηκε άγρια στο σχολείο της από φανατικό μουσουλμάνο. Δε μένει κάτι άλλο να πούμε, παρά ότι η Ελλάδα για μία ακόμη φορά "τρώει" τα παιδιά της...
Η ομιλία της ηρωϊκής δασκάλας:
Χριστός ανέστη, Χρόνια Πολλά σε όλους. Είναι ιδιαίτερη η συγκίνηση μου σήμερα να βραβεύομαι στη γη που με γέννησε και με μεγάλωσε, στη Μακεδονία! Ευχαριστώ θερμά το νομάρχη της Θεσσαλονίκης κ.Ψωμιάδη, καθώς και τον πρόεδρο του συμβουλίου αποδήμου ελληνισμού κ. Ταμβάκη, όχι μόνο για την τιμητική διάκριση που μου αποδίδουν στη σημερινή εκδήλωση, αλλά κυρίως γιατί αναγνωρίζουν μέσα από την πορεία μου στα πομακοχώρια, το πρόβλημα που υπάρχει στη Θράκη, με την παρουσία του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, που συντελεί στην πολιτιστική γενοκτονία των Πομάκων και των Ρωμά της Θράκης. Τα επόμενα λόγια που θα ακούσετε είναι το μήνυμα που στέλνουν μέσα από εμένα οι Πομάκοι της Θράκης.
Όπως ίσως γνωρίζετε, τα τελευταία χρόνια, επέλεξα να εγκατασταθώ μόνιμα και να διδάξω στο ακριτικό πομακοχώρι του Έβρου στο Μεγάλο Δέρειο, έχοντας δίπλα μου ακούραστο συμπαραστάτη το σύζυγο μου Ηλία και την ευχή των γονέων μου!Έζησα απίστευτες στιγμές με τους μαθητές μου, που διψούσαν να μάθουν "τι είναι η πατρίδα μας". Ταξιδέψαμε μαζί στα μονοπάτια της Ελλάδας και συγκροτήσαμε τη χορωδία του Μεγάλου Δερείου, που με περηφάνια ερμηνεύει τα τραγούδια του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκη, του Τσιτσάνη, και εθνικά κομμάτια στις εορτές. Τα απογεύματα μαζί με τις μητέρες των Πομάκων παιδιών μου, μαθαίναμε Ελληνικά ήθη και έθιμα των Πομάκων και των Αλεβητών. Τα χρόνια κύλησαν δημιουργώντας ανάμεσά μας σχέσεις αγάπης, εμπιστοσύνης και σεβασμού.
Δυστυχώς πολλές φορές βρέθηκα αντιμέτωπη με τους εγκάθετους του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής που με κάθε τρόπο αντιδρούσαν στην παρουσία μου στο Δέρειο, μια και προκλητικά κάνουν τα πάντα για να εκτουρκίσουν τους Πομάκους και τους Ρωμά και ευτυχώς αποτέλεσα εν μέρει τροχοπέδη στα σχέδια τους.
Αφενός θέλω λοιπόν να στείλω ένα μήνυμα στο Σάρνιτς στον Πρόξενο της Κομοτηνής: Η μειονότητα στη Θράκη είναι ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Τουρκική. Αν και μαζί με τους Πομάκους και τους Αλεβήτες του Δερείου αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα, εντούτοις αντέξαμε, γιατί ο Θεός μας έστειλε ως οδηγούς στο δύσκολο αγώνα μας, τα παιδιά, τους μαθητές μου, τους πιο αξιοπρεπείς ΕΛΛΗΝΕΣ της Θράκης. Τα "δικά μου πομακόπουλα" ως γνήσια Ελληνόπουλα με κάθε τρόπο στέλνουν ένα ηχηρό ράπισμα σε όσους αναρωτιούνται σήμερα μέσα από εγχειρίδια ντροπής "Τι είναι η πατρίδα μας;"
Ο κάθε ΕΛΛΗΝΑΣ του χθες και του σήμερα ΦΩΝΑΖΕΙ "τι ειναι η Πατρίδα μας": Μέσα από τα βάθη των αιώνων το θρυλικό "ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ" του Λεωνίδα και των 300 ορίζει τι είναι η Ελλάδα.... Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ είναι η ΕΛΛΑΣ του χθες και του σήμερα , έτσι όπως θα θέλαμε όλοι να είναι, "Πατρίδα μας" είναι ο Σωκράτης, ο Περικλής, οι αρχαίοι φιλόσοφοι, οι ρήτορες... Πατρίδα μας είναι οι βυζαντινοί Αυτοκράτορες, ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ, ο δάσκαλος του γένους Ευγένιος Βούλγαρης... ο Έλλην φιλόσοφος Μιχαήλ Ψελλός, ο φιλόσοφος Γεώργιος Γεμιστός ή Πλύθων, η Άννα Κομνηνή. ΟΙ ΕΠΙ 400 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΜΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ, οι Φιλικοί, Ο ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ που διαχρονικά κήρυττε: " τα σχολειά χτίστε , εκεί ο Θεός μένει της ελευθερίας"...Ελλάδα είναι ο Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης, ο Μιαούλης, η Μπουμπουλίνα, ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΡΑΣΤΑ ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ ΣΧΟΛΕΙΑ διατήρησαν στους αιώνες ΤΟ ΟΜΟΓΛΩΣΣΟΝ, ΤΟ ΟΜΟΤΡΟΠΟΝ, ΤΟ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΝ , όπως απ' την αρχαία ακόμη Ελλάδα όριζε ο Ηρόδοτος ΕΛΛΑΔΑ, Πατρίδα μας είναι ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ που αγωνίστηκε για να απελευθερώσει αυτή εδώ την ιερή γη των Μακεδόνων, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης που θυσιάστηκε για την Κύπρο, ο Διγενής, ο Οπλαρχηγός στον αγώνα της ανεξαρτησίας της Βορείου Ηπείρου ο προπάππους μου θρυλικός Αθανάσιος Φαρμάκης, αλλά μέχρι και σήμερα "πατριδα μας ΕΛΛΑΔΑ" είναι οι Ήρωες των Ιμίων... o Κωνσταντίνος Ηλιάκης... ο Παναγιώτης Βλαχάκος, μα και κάθε εν ζωή Έλληνας πιλότος που καθημερινά αναχαιτίζει στο Αιγαίο τα τουρκικά αεροσκάφη.ΕΛΛΑΔΑ, Πατρίδα μου δικιά μου και δικιά σας, είναι ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΠΟΥ ΦΘΑΝΕΙ ΣΤΑ ΑΚΡΙΤΙΚΑ ΜΕΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ "ΑΛΦΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΨΙΛΟΝ" ΠΟΥ ΙΔΙΟ ΑΝΑΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΓΡΑΦΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕΙ ΠΩΣ ΗΜΑΣΤΑΝ -ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ..."Πατρίδα μας" είναι κάθε ξεριζωμένος Έλληνας του Πόντου, κάθε ξενιτεμένος Ηπειρώτης, κάθε αγέρωχος Μακεδόνας, κάθε Θεσσαλός, κάθε Στερεοελλαδίτης, Πελοποννήσιος, νησιώτης, κάθε Έλληνας της Διασποράς. Μα πάνω από όλα για εμένα τη δασκάλα του Δερείου: ΕΛΛΑΔΑ είναι κάθε Πομάκος μαθητής μου που φωνάζει μέσα από σχολικές εφημερίδες ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣ ειναι ΕΛΛΗΝΑΣ, μα κάποιοι τόσο άκριτα και ανεύθυνα τον ρίχνουν στα δίχτυα της Τουρκίας, δημιουργώντας δίγλωσσα νηπιαγωγεία και αρνούμενοι πεισματικά την ίδρυση δημοσίων σχολείων στα πομακοχώρια. Μπορεί κάποιοι να απαγόρευσαν στους Πομάκους μαθητές μου να φορέσουν με υπερηφάνεια, λίγες μέρες πριν, στις 25 Μαρτίου την Εθνική φορεσιά του Τσολιά που τόσο επιθυμούσαν μα ο Χασάν, ο Ρετζέπ, ο Οκτάϊ, η Γελής, η Νουράν, η Μελίσα ο Σαμπρί, ο Σαλή, η Νουρτζάν, ο Ερτζάν ,ο Μπαρής, η Ετζέ, η Φατμέ, η Γκιζέμ, ο Σαμπρί, ο Τζελάλ, η Ντιλάρα, ο Σετσκήν, ο Αλή, ο Γιουνούς, οι δικοί μου μαθητές αλλά και εμείς οι δασκάλες του ελληνόγλωσσου προγράμματος του Μειονοτικού σχολείου Μεγάλου Δερείου Έβρου η κυρία Σουμάκα Ζαφείρω, η κυρία Ελπίδα Τζώρτζη και εγώ δεν πτοηθήκαμε. Αντίθετα ΣΕ ΚΑΘΕ ΞΕΝΟ Ή ΕΓΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, στον Αλβανό που εγείρει θέμα Τσάμηδων, στον σκοπιανό που προκλητικά οικειοποιείται τη ΓΗ των Μακεδόνων, και στον Τούρκο που καταδυναστεύει την Κύπρο και επιβουλεύεται τη Θράκη και το Αιγαίο αφιερώνουμε μέσα από τα βάθη της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ μας το τραγούδι που ακούστηκε στη φετινή επέτειο της 25ης Μαρτίου: ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ, ΠΟΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΟΙΡΑ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩ ΥΠΟΤΑΓΗ. ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΔΩΣΩ, ΑΠ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΗ ΜΙΑ ΣΠΙΘΑΜΗ!
Η απομαγνητοφώνηση έγινε από το Ιστολόγιο της Αντιπαρακμής
πηγη: http://www.elkosmos.gr/
ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ
Αυτά μας είπε για την Πατρίδα η ηρωϊδα δασκάλα κα Χαρά
Νικοπούλου. Δήτε τώρα και μια άλλη άποψη για την Ελλάδα ως Πατρίδα από ένα άλλο διανούμενο και συγχρόνως επίσημο πρόσωπο.
Τέτοιο παράδειγμα είναι ο αδελφός του Πρωθυπουργού κ. Νίκος
Παπανδρέου. Ο άνθρωπος που πέρσι είχε προτείνει με άρθρο του να διδάσκεται στην μέση εκπαίδευση αντί του Παπαδιαμάντη, …ο Χάρυ Πότερ,
σήμερα ως… πρωθυπουργικός αδελφός και στην προσπάθεια του να
απαντήσει στα εύλογα ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο του, την εμπλοκή του σε
διακρατικές συνομιλίες και τα ταξίδια του με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος, απαντά
μέσω του συγκροτήματος του ΔΟΛ:
«Ακόμη και τούμπες είμαι πρόθυμος να κάνω προκειμένου
να βοηθήσω την πατρίδα μου»!

Βέβαια
καλό θα ήταν ο πρωθυπουργικός αδελφός ............
να μας απαντήσει πότε ανακάλυψε την έννοια της πατρίδας, γιατί όπως διαβάζω στο βιβλίο
«Η Ελλάδα αιμορραγεί»
(Β τόμος σελ. 379),
το περιοδικό ΝΕΜΕCIS στο τεύχος του Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2004 και στις
σελίδες 98-99 δημοσίευσε μια επιστολή του κ. Νίκου Παπανδρέου προς την φίλη του Χριστίνα Βάρντ, όπου μεταξύ άλλων γράφει:
«Δεν ξέρω εάν σου είπε ο Γουόλτερ για το υπόβαθρο μου.
Είμαι μισός Αμερικανός και μισός ¨Έλληνας.
Γεννημένος στο Σαν Φρανσίσκο, είμαι… μετανάστης στην Ελλάδα(…).
Ο παππούς μου και ο πατέρας μου
είναι ίσως οι πιο διάσημοι
και… κακόφημοι πολιτικοί στην Ελλάδα από το 1900.
Αυτή τη στιγμή ο πατέρας μου είναι επικεφαλής αυτής
της καταραμένης χώρας σαν πρωθυπουργός, για μια ακόμη φορά.
Ο αδελφός μου είναι βουλευτής
με το πνεύμα της δεκαετίας του 1960.
Η μητέρα μου προήδρευε σε διάφορες γυναικείες οργανώσεις.
Ο γαμπρός μου 100% είναι πολιτικός για τα πανηγύρια.
Περιστασιακά και εγώ στήνω μια παράσταση ως υιός του.
Είμαι ένας μεταμφιεσμένος Έλληνας
με Αμερικανική καρδιά».

Κατόπιν τούτων όπως καταλαβαίνετε οι τούμπες που είναι πρόθυμος να κάνει
ο κ. Νίκος Παπανδρέου, προκειμένου να βοηθήσει την πατρίδα του, αποκτούν άλλο νόημα.
Προφανώς εννοούσε… την Αμερική!

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑΠΙΣΩ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ
Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821
_____Παρακαλώ, μή με κατηγορήσετε, ότι ευρίσκομαι εκτός τόπου και χρόνου! Η επέτειεος της εθνικῆς μας εορτής της 25ης Mαρτίου 1821 πέρασε πολύ γρήγορα. Τούτο συνέβη επειδή τρεις ημέρες αργότερα (28 Μαρτίου) είχαμε εισέλθει στον εορταστικό κύκλο της Μεγάλης Εβδομάδος. Έτσι λοιπόν δεν είχαμε την δυνατότητα να αναρτήσουμε τότε μια θεσθέσια ομιλία του Εκπαιδευτικού Συμβούλου κ. Κωνστ. Κλάγκου, η οποία έγινε λίγες μόλις ημέρες πρό της Μεγάλης Εβδομάδος. Η ομιλία έγινε στα πλαίσια μιᾶς ἐπετειακῆς εκδηλώσεως επί τη συμπληρώσει 25 ετών ζωής και πολυτίμου προσφορᾶς τῆς Ιστορικής καί Λαογραφικῆς Εταιρείας Αιγιαλείας (ΙΛΕΑ), η οποία τελεί υπό τήν προεδρείαν της εξαιρέτου Φιλολόγου Καθηγητρίας Κυρίας Βάνας Μπεντεβή. Αξίζει να σημειωθή, ότι στήν εκδήλωση αυτή ετιμήθη ο διακεκριμένος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός, ό οποίος είχε προσκληθή καί παρέστη αυτοπροσώπως.
______Παρουσιάζουμε λοιπόν τώρα μόλις τήν ομιλία του κ. Κλάγκου, με θέμα "Η συμμετοχή και η προσφορά του Ιερού κλήρουστον Εθνικό μας Αγώνα". Είναι ένα κείμενο, το οποίο πρέπι να μελετηθή. Σε νεώτερη ανάρτηση μας θα παρουσιάσουμε μια ακόμη επίκαιρη ομιλία ενός άλλου ομιλητού.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Παρασκευή, 16 Απριλίου 2010
***********
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΛΑΓΚΟΥ
Η συμμετοχή και η προσφορά του Ιερού κλήρου
στον Εθνικό μας Αγώνα
[i]

"Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν έσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν είχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση"[ii].

Το ΄Εθνος μας κατόρθωσε να επιζήσει στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς, να αναδιοργανωθεί και να διεκδικήσει και πάλι τη θέση του στον ελεύθερο κόσμο χάρη σε τρεις κυρίως δυνάμεις του, τη θρησκεία, την αγωνιστικότητα και την οικονομική και πνευματική δραστηριότητά του. Μετά την πτώση της Βασιλεύουσας ο Ελληνισμός συσπειρώθηκε γύρω από την Εκκλησία, τους αρματολούς και κλέφτες και τις κοινότητές του, και αυτοί οι τρείς θεσμοί επέδρασαν ουσιαστικά στη διαμόρφωση της ιστορικής συνείδησης του Νέου Ελληνισμού και στην ενίσχυση της μαχητικότητάς του.
Πρωτεύοντα ρόλο στο έργο αυτό έπαιξε η Εκκλησία, με όλους της τους φορείς: οι Πατριάρχες, οι μητροπολίτες, οι επίσκοποι, οι αρχιμανδρίτες, οι ιερείς, οι διάκονοι, οι μοναχοί, οι όσιοι, οι Νεομάρτυρες, με τον τρόπο του ο καθένας, έχουν τη δικιά τους συμβολή στον Αγώνα για την Εθνική μας Παλιγγενεσία και σε όλες τις φάσεις του Αγώνα αυτού: στην προετοιμασία του, στο ξέσπασμά του και κατά τη διάρκεια του.
Η Εκκλησία ,αυτός ο εθναρχεύων θεσμός, όπως χαρακτηρίστηκε (η Εκκλησία) στα χρόνια της όψιμης Τουρκοκρατίας, εκμεταλλευόμενη τις προνομίες που της παραχώρησε η Πύλη, ενέταξε την εκπαιδευτική δραστηριότητα στην περίμετρο της θρησκευτικο-κοινωνικής της αποστολής και κατέστησε κυρίαρχο μέλημά της την πνευματική ανάπτυξη της νεολαίας. Στην αρχή, οι νάρθηκες των ναών, τα φτωχικά κελιά των μοναστηριών ακόμα και οι οικίες των λογιότερων κληρικών μετασχηματίστηκαν σε απαραβίαστα άσυλα των γραμμάτων και των επιστημών. Επίσκοποι, ιερείς και μοναχοί εξαιτίας της ολιγαριθμίας λαϊκών δασκάλων στα λεγόμενα κοινά σχολεία μεταφύτευσαν στις διψασμένες ψυχές των νεαρών μαθητών στοιχεία της γλώσσας, της ιστορίας, της φυσικής, των μαθηματικών. Στη συνέχεια, άρχισαν να ιδρύονται τα λεγόμενα Ελληνικά σχολεία και αργότερα Γυμνάσια. Σε αυτά διδάσκονταν η διαλεκτική, η ρητορική, η ηθική, η ερμηνεία πεζών και ποιητικών έργων, η ερμηνεία της Αγίας Γραφής κατά τους Πατέρες και ο λοιπός κύκλος της θύραθεν και ιερής παιδείας: Η Πατριαρχική Σχολή της Κωνσταντινουπόλεως, η Ακαδημία της Πάτμου, οι σχολές των Ιωαννίνων, η Αθωνιάς Ακαδημία του Αγίου ΄Ορους, η σχολή της Δημητσάνας, η σχολή της Σμύρνης, οι σχολές των ελληνικών Κοινοτήτων του εξωτερικού (από τη Ρωσία και τις παραδουνάβιες ηγεμονίες ως τη Βιέννη, τη Βενετία, την Παβία και τη Ρώμη) και άλλες μέσα και έξω από τον ελληνικό χώρο.
«Το τεράστιο τούτο πνευματικό οικοδόμημα είναι και έργο της Εκκλησίας είναι κατάθεση ψυχής των σεβάσμιων ρασοφόρων που, κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, κράτησαν ορθό το πνεύμα και ακμαία την εθνική συνείδηση ενός ολάκερου λαού, με την ορθόδοξη και ελληνική λαλιά τους, με τη δράση τους, με το παράδειγμά τους. Και είναι οι ίδιοι που σαν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, παραμέρισαν την Οκτώηχο και το Ψαλτήρι και ζώστηκαν τα άρματα του αγώνα, τάχτηκαν στην πρωτοπορία του εθνικού ξεσηκωμού, δίνοντας ακόμα και τη ζωή τους ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ, για του Χριστού την Πίστη την αγία και της Πατρίδος την ελευθερία . Μέσα από την αναγέννηση της εθνικής μας παράδοσης αναδείχτηκαν υπέροχοι και μαρτυρικοί απόστολοι παιδείας και ελευθερίας όπως ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ο φλογερός και αεικίνητος, ο εκλεκτός Πατροκοσμάς της ελληνικής Υπαίθρου, ο Γρηγόριος ο Ε΄ και τα άλλα μέλη της συνόδου, ο Γρεβενών Αιμιλιανός, ο Σαλώνων Ησαΐας, ο Ρωγών Ιωσήφ, ο Κύπρου Κυπριανός, ο Πάφου Χρύσανθος, ο Κυρηνείας Λαυρέντιος, ο Κιτίου Μελέτιος και τόσοι άλλοι»[iii].
Και ακόμη ο μαρτυρικός Αθανάσιος Διάκος(Αθανάσιος Μασαβέτας, Μουσουνίτσα Δωρίδος 1788;-Λαμία 1821) και ο αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Δικαίος, ο Παπαφλέσσας, ο μπουρλοτιέρης των ψυχών, μοναδική περίπτωση, φαινόμε­νο σταθερού και αποφασισμένου επαναστάτη, ανήρ έχων όλα τα προτερήματα του κρατίστου συνωμότου, το πλανάσθαι, το πλανάν, το τολμάν και θνήσκειν, όπως τον περιγράφει ο Τρικούπης.
Οι υπηρεσίες των κληρικών (μοναχών) για τη διατήρηση της πίστεως υπήρξαν πολύ μεγάλες: με τις περιοδείες τους, με το φλογερό και αδιάλλακτο κήρυγμά τους ενθάρρυναν τους ορθοδόξους να εμμένουν στη θρησκεία των προγόνων τους και να μην προσέρχονται στον ισλαμισμό. Σαν νέοι Απόστολοι διδάσκουν και κτίζουν εκκλησιές ή ιδρύουν σκήτες και μονές σε ορεινά και απομεμακρυσμένα μέρη( πχ ο ΄Οσιος Αντώνιος της Βεροίας, ο μοναχός Θεοφάνης ο εξ Ιωαννίνων, που έκτισε τη μονή των Ασωμάτων στη Νάουσα, ο ΄Οσιος Διονύσιος, ιδρυτής της γνωστής μονής του Ολύμπου, ο ΄Οσιος Νικάνωρ από τη Θεσσαλονίκη, ιδρυτής της μονής της Ζάβορδας στη Δυτική Μακεδονία)[iv].
Ο καθηγητὴς Απόστολος Βακαλόπουλος, ονομάζει αδίστακτα τα Μοναστήρια «προμαχώνες μπροστὰ στὰ κύματα τοῦ Μουσουλμανισμοῦ». Δεν ήταν, πράγματι, μόνο κέντρα παιδείας («κρυφὰ» σχολεῖα), καταφυγής και προστασίας των ραγιάδων. Δεν ήταν μόνο πνευματικὲς κολυμβήθρες για τον συνεχή αναβαπτισμὸ του Γένους στην παράδοσή του. Ήταν και αντιστασιακὰ-επαναστατικὰ κέντρα σε σημεῖο, που να μην υπάρχει εξέγερση ως το ῾21, στην οποία δεν πρωτοστατούν κάποιο ή κάποια Μοναστήρια, ως επίκεντρα της επαναστατικής δραστηριότητας, αλλὰ και χώροι, απὸ τους οποίους ξεπήδησαν και μεγάλες μορφὲς τοῦ ῾21, φωτεινοὶ Ηγέτες και φλογεροὶ Επαναστάτες. (Αγιορείτης ήταν ὁ πατριάρχης Αγαθάγγελος, ὅπως και ο Μαρωνείας Κωνστάντιος και ο Ηρακλείας Ιγνάτιος. Στη Μονὴ Φιλοσόφου Δημητσάνας «μαθήτευσαν» ο Αργολίδος Γρηγόριος, ο Π. Πατρών Γερμανός, ο Τριπόλεως Δανιήλ, ο Ανδρούσης Ιωσήφ, ο Μονεμβασίας Χρύσανθος. Ο Χριστιανουπόλεως Γερμανὸς στο Μ. Σπήλαιο, ο Χίου Δανιὴλ στὴ Ν. Μονὴ Χίου, ο Βρεσθένης Θεοδώρητος στη μονὴ Αγ. Θεοδώρων, ο Κύπρου Κυπριανὸς στη μονὴ Μαχαιρά Κύπρου, κ.λπ. Απὸ Μονὲς ξεκίνησαν, επίσης, ο Παπαφλέσσας και ο Αθανάσιος Διάκος)[v].
Αυτὴ τη στάση των Μοναστηριών στον Αγώνα ομολογεῖ και προσδιορίζει με το δικό του μοναδικὸ τρόπο ο Στρατηγὸς Μακρυγιάννης: «Τ᾿ άγια τα μοναστήρια, οπού ῾τρωγαν ψωμὶ οι δυστυχισμένοι [...] απὸ τους κόπους των Πατέρων, των Καλογήρων. Δεν ήταν καπουτσίνοι δυτικοί, ήταν υπηρέτες των Μοναστηριών της Ορθοδοξίας. Δεν ήταν τεμπέληδες· δούλευαν και προσκυνούσαν (=λάτρευαν). Και εις τον αγώνα της πατρίδος σ᾿ αυτὰ τα μοναστήρια γινόταν τα μυστικοσυμβούλια, συναζόταν τα ολίγα αναγκαῖα του πολέμου, και εις τον πόλεμον θυσίαζαν και σκοτωνόταν αὐτείνοι, οι ῾περέτες των μοναστηριῶν και των εκκλησιών[vi].
Δίπλα στους μοναχούς και τους οσίους πρέπει να τοποθετήσει κανείς και τους Νεομάρτυρες, που με τα πάθη τους κάνουν να αναβιώσουν οι χρόνοι των διωγμών του Χριστιανισμού. Απλοί συνήθως άνθρωποι, σε μιαν ατέλειωτη σειρά που εκτείνεται ως τα μέσα σχεδόν του 19ου αιώνα, τονώνουν με το μαρτύριό τους το πνεύμα αυτοθυσίας του λαού και τον παραδειγματίζουν. Οι άνθρωποι αυτοί είναι πραγματικά αγωνιστές όχι μόνο της πίστεως, αλλά και της ελευθερίας.
Αυτοὶ προέβαλαν τη συνεπέστερη για την Ορθοδοξία και αποτελεσματικότερη για το Γένος αντίσταση, χωρὶς μάλιστα θυσίες άλλων, παρὰ μόνο του εαυτού τους[vii]. Οι Νεομάρτυρες ξαναζωντάνεψαν την αρχαία χριστιανικὴ παράδοση του μαρτυρίου. Η ομολογία τους αποσκοπούσε στην έμπρακτη απόρριψη του κατακτητή και την άμεση επιβεβαίωση της υπεροχής της δικής τους πίστεως, που περιέκλειε συνάμα και τον εθνισμό τους. Οι Νεομάρτυρες ενσαρκώνουν μάλιστα πληρέστερα απὸ τους Εθνομάρτυρες την ελληνορθόδοξη παράδοση, διότι διακρίνονται όχι μόνο για ηρωϊσμό, αλλὰ για την αγιότητα-πνευματικότητα, που αποδεικνυόταν με τα θαύματα, που συνόδευαν το μαρτύριό τους. Κίνητρό τους δεν ήταν το μίσος, εναντίον των κατακτητών, αλλὰ η αγάπη για τον Χριστὸ και τους ανθρώπους, ακόμη και τους διώκτες τους[viii].
Η Προσφορά του Κλήρου, όμως, δεν εκφράσθηκε μόνο με θυσία στα πεδίο της μάχης.
Πολλοί μητροπολίτες και επίσκοποι, έλαβαν μέρος στον Αγώνα από υπεύθυνες θέσεις, μερικές φορές και στα πεδία των μα­χών. Ανάμεσα τους ο Βρεσθένης Θεοδώρητος, ο Άρτης Πορφύριος κ.ά.
Ο μητροπολίτης Π. Πατρών Γερμανός, είναι, κατά κάποιο τρόπο, από τους ιερωμένους που έδρασε πολύ κοντά στους ανθρώπους των όπλων. Φιλικός από το 1819, αρχικά θα αντιδράσει, στις συνεδρίες της Συνέλευσης της Βοστίτσας, με έντονο τρόπο εναντίον του Παπαφλέσσα που ως εκπρόσωπος του Αλεξ. Υψηλάντη επιχειρούσε να θέσει σε επαναστα­τική κίνηση τον Μοριά. Όταν όμως οι εξελίξεις θα υπερφαλαγγίσουν τις προσωπικές αναστολές θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή του Αγώνα και πέρα από τη συμμετοχή στα επαναστατικά δρώ­μενα θα αποσταλεί στην Ιταλία ως εκπρόσω­πος των αγωνιστών για να αναζητήσει την ευ­ρωπαϊκή συνδρομή.
Στην Ιταλία ο Γερμανός επί δύο χρόνια δεν κα­τάφερε πολλά πράγματα -τουλάχιστον με άμεσο τρόπο- καθώς πολιτικές σκοπιμότητες τον εμπό­δισαν να κινηθεί πέρα από την Αγκώνα.
Όμως στην ιταλική Πίζα έδινε από πολιτική και διπλωματική κυρίως σκοπιά τη μάχη υπέρ του Αγώ­να με μεγάλη επιτυχία ένας άλλος μητροπολίτης, ο πρώην Ουγγροβλαχίας Ιγνάτιος, που από την αυλή του Αλή πασά μαζί με άλλους πατριώτες βρέθηκε να συντονίζει τις ενέργειες εκείνων που επιχειρούσαν να προβάλλουν την Ελληνική Επα­νάσταση ως νόμιμο κίνημα ενός έθνους και όχι ως μια ακόμη ασύντακτη τοπική εξέγερση εναντίον μιας θεόσταλτης εξουσίας.
Ο χιώτης Νεόφυτος Βάμβας αφού μάθει καλά γράμματα στο Παρίσι κοντά στον Κοραή και σε άλλους Γάλλους δασκάλους, θα υπηρετή­σει ως καθηγητής και διευθυντής στο Γυμνάσιο της Χίου και τον Μάρτιο του 1821, μετά από μια σύντομη παραμονή στην Ύδρα θα βρεθεί στον επαναστατημένο Μοριά. Η εμπλοκή του και η συμβολή του στον Αγώνα θα συνδεθεί με την πα­ρουσία του Δημήτριου Υψηλάντη, στην υπηρε­σία του οποίου ως «αρχικαγκελλάριος» θα βρεθεί κοντά και σε πολλά πολεμικά γεγονότα. Κάποιες προσωπικές πικρίες όμως για τον αποκλεισμό του από διαδικασίες στις οποίες θεωρούσε ότι έπρεπε να έχει τον πρώτο λόγο, θα τον υποχρε­ώσουν γρήγορα να εγκαταλείψει τον φλεγόμενο Μοριά και να αναζητήσει την ηρεμία των Επτανήσων και αργότερα την ένταξή του στην υπη­ρεσία του ελληνικού κράτους[ix].
Οι περισσότεροι αρχιερείς άλλοτε μέσα στις εκκλησιές με το λόγο, το κήρυγμα, τις ευχές, τις παροτρύνσεις η τις απειλές για να ενθαρρύνουν και ξεσηκώσουν τους δειλούς και αμφιταλαντευομένους και άλλοτε στα στρατόπεδα και τα πεδία των μαχών με τις συνταλαιπωρίες, τις πείνες, τις αγρύπνιες, τις συγκατακλείσεις στα ταμπούρια και την κοινή τύχη στις πολεμικές συρράξεις. Κοντά σε αυτά, αναδείχθηκαν – αρκετοί - ένθερμοι και ειλικρινείς προασπιστές του λαού στις εθνοσυνελεύσεις ή και άξιοι αντιπρόσωποι του έθνους στις διάφορες Ευρωπαϊκές συσκέψεις η κυβερνήσεις.
Βέβαια, ως υπεύθυνοι ταγοί του γένους έπρεπε να είναι μέχρι παρεξηγήσεως αυτοσυγκρατημένοι και προσεκτικοί, φρόνιμοι και επιφυλακτικοί, προσποιητοί κόλακες με ευλύγιστη μέση και απλόχερη γενναιοδωρία προς τους κρατούντες, και ακόμη ελεγκτικοί και επιτιμητικοί προς τυχόν θερμοαίμους και ανυπόμονους πατριώτες και ταυτόχρονα ειδήμονες, δραστήριοι και άγρυπνοι και φιλογενείς. Αναδιφώντας τις πηγές της ιστορίας εκείνων των χρόνων, τις γνωστές και άγνωστες μαρτυρίες, ενθυμήσεις, απομνημονεύματα, επιστολές, κώδικες και λοιπά κείμενα με έκπληξη ανακαλύπτει κανείς ένα αρκετά μεγάλο αριθμό αρχιερέων να έχει δεχθεί ποικίλες δοκιμασίες, φυλακίσεις και βασανιστήρια.
Απὸ το 1818 μυήθηκαν στην Φ. Ε. όλοι σχεδὸν οι αρχιερείς της Πελοποννήσου[x]. Οι περισσότεροι ιστορικοὶ δέχονται, ότι οι Αρχιερείς υπήρξαν η σπονδυλικὴ στήλη της Φιλικής και ο κύριος παράγων του έργου της. Απουσιάζει όμως και κάθε μαρτυρία για προβολὴ αρνήσεως η για υπονόμευση του έργου της Εταιρείας λόγω του υψηλού κύρους τους στο Λαό[xi]. Αν οἱ Αρχιερείς εξάλλου δεν περιέβαλλαν με την αγάπη τους τo έργο της Φιλικής, πολλὰ πράγματα μπορούσαν να ανατραπούν. Μια αναφορά, τέλος, στην ποσοστιαία σύνθεση της Φιλικής δίνει τα στοιχεία: Κληρικοὶ 9,5%, Αγρότες 6% και Πρόκριτοι 11,7%[xii].
΄Ερευνες, μαρτυρούν ότι, από τους 200 αρχιερείς, που υπήρχαν σε ολόκληρη την Οθωμανική αυτοκρατορία,
α) Έλαβαν ενεργό μέρος, στον αγώνα επώνυμα και αδιαμφισβήτητα, 73 Ιεράρχες, δηλ. ποσοστό 36,5%. β) Είναι γνωστό ότι δοκιμάσθηκαν, φυλακίσθηκαν, βασανίσθηκαν κ.λπ. 42 αρχιερείς, δηλ. ποσοστό 21,0% και
γ) Μαρτυρείται ότι θυσιάσθηκαν για την ελευθερία, είτε από βασανιστήρια και θανατώσεις των Τούρκων είτε στις πολεμικές συρράξεις, 45 αρχιερείς, δηλ. ποσοστό 22,5%. (Ο Γάλλος ιστορικός Πουκεβίλ απαριθμεί τις θυσίες των Ελλήνων κληρικών σε 11 πατριάρχες, 100 επισκόπους και 6000 ιερείς και καλόγερους).
΄Αλλοι κληρικοί έχουν λιγότερο έντονη συμμετοχή, αλλά συνεχή παρουσία που τους κρατά στο προσκήνιο της επαναστατικής δεκαετίας.
Λόγιοι κοσμοκαλόγεροι, όπως ο Άνθιμος Γαζής που προτάθηκε μάλιστα ως αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας, ή ο Θεόκλητος Φαρμακίδης, μέλη της μοναστικής Kοινότητας όπως ο δραστήριος Φιλικός Ιερόθεος Σπηλαιώτης της μονής του Μεγά­λου Σπηλαίου), με μεγάλο αριθμό μυήσεων Φι­λικών, ο πρωτοσύγκελος τns μητροπόλεως Χριστιανουπόλεως Αμβρόσιος Φραντζής, παρών στη Συνέλευση της Βοστίτσας, μέλος πο­λιτικών σωμάτων και αργότερα ιστορικός της Ελληνικής Επανάστασης κ.ά.

Το ίδιο ισχύει και για τον εφημεριακό κλήρο, τους απλούς παπάδες των χωριών, που πέρα από την συμβολική και ιδεο­λογική τους προσχώρηση στην εθνική επανά­σταση συνακολούθησαν τους εμπολέμους συμπατριώτες τους ακόμη και στα πεδία των μαχών, στις εκστρατείες ή στις πολιορκίες των κάστρων. Άλλωστε η Φιλική Εταιρεία που ανέλαβε να προ­ετοιμάσει και να οργανώσει την πορεία προς την εθνική χειραφέτηση δεν έθετε εκ των προτέρων αποκλεισμούς και η στρατολόγηση των μελών της δεν επικεντρωνόταν τόσο στις επαγγελματικές ή άλλες ιδιότητες των ατόμων αλλά περισσότερο στην εχεμύθεια και τον πατριωτισμό τους. Κατά συνέπεια μέλη της και εν συνεχεία σημαίνουσες προσωπικότητες του Αγώνα θα προέλθουν και από τις τάξεις της Εκκλησίας και η ιδιότητα του ιερωμένου πολλές φορές θα υποχωρήσει έναντι του κοινού σκοπού της απελευθέρωσης και της σύστασης ελεύθερου ελληνικού κράτους.
Μικρή είναι η προσφορά του δάσκαλου μοναχού Νικηφόρου τον οποίο βρήκαν ξημερώματα, εκεί στις τελευταίες δεκαετίες του 18ου αι., στο κελί του νεκρό, πεσμένο μπροστά στην εικόνα του Χριστού κρατώντας στην παλάμη του τη φυλλάδα με το θούριο του Ρήγα; ΄Η εκείνη του αγαθού ιερέα των προλεγομένων του Κοραή, του γνωστού Παπατρέχα που, μόλις έμαθε για την έκδοση του Ομήρου, έσπευσε να καταθέσει τις πενιχρές του οικονομίες με συντετριμμένη την καρδιά που δεν είχε περισσότερα να διαθέσει για το μεγάλο πρόγονό του;[xiii]
Πολλοί είναι και οι Αχαιοί κληρικοί, που, με τον ένα ή άλλο τρόπο, πήραν ενεργό μέρος στην προετοιμασία, την έναρξη και τη διεξαγωγή της Επανα­στάσεως του 1821. ΄Αλλοι από αυτούς αποτέλεσαν την επιμελητεία για τη διατροφή των πολεμιστών, άλλοι πήραν μέρος σε Εθνικές ή Τοπικές Συ­νελεύσεις, άλλοι πολέμησαν με τα όπλα στα πεδία των μαχών. Από τους τελευταίους κάποιοι βρήκαν τον θάνατο ή έμειναν σωματικά ανάπηροι και έγιναν ανίκανοι για Ιερουργία, ενώ μερικοί, που έβαψαν τα χέρια τους με αίμα, μετά από προσωπική τους απόφαση, καταδίκασαν oι ίδιοι τους εαυ­τούς τους στη βαρύτερη ποινή για έναν Ιερωμένο. Έπαψαν να ιερουργούν και ρασοφορούντες, άν ήσαν ιερομόναχοι αρκέστηκαν στη θέση του απλού μοναχού, ενώ αν ήσαν κοσμικοί-έγγαμοι Ιερείς, ασχολούνταν με τις γαιο-κτηνοτροφικές εργασίες και στην εκκλησία αρκούνταν με μια θέση στο ψαλτήρι[xiv].
Εκτός από τον Πα­λαιών Πατρών Γερμανό καί τον Κερνίτσης Προκόπιο μπορούμε να αναφέρουμε και κάποιες άλλες χαρακτηριστικές περιπτώσεις από ένα ατέλειωτο κατάλογο: τον Θεόφιλο Βλαχοπαπαδόπουλο από την Πάτρα (1780), διάκονο του Γερμανού και αργότερα πρωτοσύγκελλο Πατρών, αρχιεπίσκοπο Αιτωλίας και Ακαρνανίας (1852-1862) και μητροπολίτη Αθηνών (1862-1873)[xv].
Για την προσφορά τους στον Αγώνα τιμήθηκαν δεκατρείς μοναχοί του Μεγάλου Σπηλαίου, πέντε μοναχοί της 'Αγίας Λαύρας, τρεις μοναχοί της Μονής Ομπλού, τρεις της Χρυσοποδαρίτισσας και άλλοι. Για πολλούς εφημέριους και μοναχούς του νομού, κυρίως της επαρχίας Καλαβρύτων, έχει γράψει ο αείμνηστος πρωθιερέας Νικόλαος Παπαδόπουλος[xvi], ενώ εδώ παραθέτουμε ένα απόσπασμα από μια άγνωστη αναφορά των κατοίκων της Στρέζοβας (Δάφνης) Καλα­βρύτων προς την Ιερά Σύνοδο με ημερομηνία 26.1.1834: «Το χωρίον μας Στρέζοβα συνίσταται από 160 οικογενείας, είχομεν Ιερείς πέντε, αλλ' έξ αυτών άλλοι απέθανον, άλλοι εθανατώθησαν παρά των εχθρών...»[xvii]. Από άλλο έγγραφο πληροφορούμαστε: Ιερέας Ιωάννης, από Νάσια Κιναίθης: «Ετών 60. (Φροντίζει) τρία αρσενικά (παιδιά) της αδελφής τον. Ως εκ του πολέμου κατέστη ανίκανος εις το ιερουργείν. Εξώδευσε πολλά και ήδη δυστυχεί. Δρ. 40» μηνιαίως. Γρηγόριος ιερομόναχος, από τη Ζήρεια Αχαΐας. «Ετών 50. Μονή Ελεούσης. Ζει εν αυτή ως απλούς μοναχός». Γρηγόριος ιερομόναχος, από Δραγάνα Αχαΐας. «Ετών 43. Πληγαί: Μία εις την αρι­στεράν χείρα». Με ηθικές αμοιβές τιμήθηκαν ακόμη ο ιερομόναχος-διδάσκαλος Νικηφόρος Παμπούκης, ο πρεσβύτερος Γεώργιος από την Πάτρα, ο οποίος σκοτώθηκε από τους Τούρκους την ώρα της Θείας Λειτουργίας, ο πρεσβύτερος Ιωάννης από τα Τσορωτά Καλαβρύτων, ο πρεσβύτερος Νικό­λαος από τα Καλάβρυτα κ.ά.[xviii].
΄Ομως, πόσοι ακόμα ανώνυμοι απλοί ιερείς, διάκονοι και μοναχοί αγωνιστές υπάρχουν και για τους οποίους η επίσημη Ιστορία δεν επιφύλαξε ονομαστική αναφορά;
Όπως γνωρίζετε ήρωες του ‘ 21 δεν είναι μόνο εκείνοι οι δέκα – δεκαπέντε των οποίων τις μορφές έχουμε αναρτήσει ως εικόνες ή τους κάναμε αγάλματα και τους τιμούμε, είναι πολλοί περισσότεροι και ανώνυμοι που, ενώ έδωσαν – ίσως - και τα πιο πολλά, έμειναν στο σκοτάδι. Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά, γράφει ο Σεφέρης…
Η συμμετοχὴ του Κλήρου στον Αγώνα ομολογείται απο εκείνους, που την έζησαν σε όλη τη διάρκειά του και ήταν σε θέση να την επιβεβαιώσουν.
«Πλησίον εις τον Ιερέα -ἔλεγε ο Θ. Κολοκοτρώνης- ήτον ο λαϊκός, καθήμενοι εις ένα σκαμνί, Πατριάρχης καὶ τζομπάνης, ναύτης και γραμματισμένος, ιατροί, κλεφτοκαπεταναίοι, προεστοὶ καὶ έμποροι»[xix]. Ο ιστορικὸς του l9ου αἰώνα Χρ.Βυζάντιος σημειώνει: «Προύχοντες, κληρικοί, αρματολοὶ και κλέφται, λόγιοι και πλούσιοι, συνεφώνησαν ή μάλλον συνώμοσαν και παραχρήμα επαναστάτησαν κατὰ της τουρκικής δυναστείας[xx].
Ο εθνικὸς ιστορικός μας Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος ομολογεί: «...Οσαδήποτε και αν υπήρξαν τα αμαρτήματα πολλών εκ των Πατριαρχών, ουδεὶς όμως εξ αυτών, ουδεὶς ωλίσθησεν περὶ την ακριβή του πατρίου δόγματος και των υπάτων εθνικών συμφερόντων τήρησιν»[xxi].
Ανάλογα αποτιμούν τη στάση του Ράσου στην Ἐπανάσταση ο Δ. Κόκκινος, ο Δ. Φωτιάδης, ο Σπ. Μαρινάτος, ο Ιω. Συκουτρής, ο Κ. Βοβολίνης, ο Ν. Τωμαδάκης, ο Απ. Βακαλόπουλος κ.ά.[xxii]
Υπάρχουν, βέβαια, και επικριτὲς του Κλήρου, και των Αρχιερέων, που αμφισβητούν ή και αρνούνται την ειλικρινή και άδολη συμμετοχή τους στον Αγώνα[xxiii].
Ένα απὸ τα επισημότερα θύματα αυτής της αμφισβήτησης είναι ο Μέγας Οικουμενικὸς Πατριάρχης του Αγώνα, ο Γρηγόριος Ε´.
Μερίδα ιστορικών παραβλέποντας τη μαρτυρική του θυσία στέκεται στο γεγονός ότι στις 23 Μαρτίου 1821 ο Πατριάρχης αφόρισε τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και την Επανάσταση . Ο αφορισμός ήταν πράγματι από πεποίθηση των Φαναριωτών του Πατριαρχείου ή ήταν μια ακόμη φορά υποχώρηση στην τουρκική βία για να γλυτώσουν οι πληθυσμοί οι οποίοι ήταν έρμαιο στο μαχαίρι των Τούρκων; Ήταν πράξη υποταγής ή πράξη ανάγκης και «στάχτη στα μάτια του Σουλτάνου»; (Νικοπόλεως Μελέτιος). Η στάση του αυτή δείχνει δειλία ή γενναιότητα;
Κάθε εποχή κρίνεται ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στη συγκεκριμένη εποχή και κάθε ενέργεια εκείνης της εποχής κρίνεται με τα τότε δεδομένα και όχι με τα σημερινά. ΄Ετσι, λοιπόν, ο συγκεκριμένος Ιεράρχης, του οποίου κανείς δεν αμφισβήτησε τη σοφία και τη σύνεση, δεν μπορούσε να μη λάβει υπόψη ούτε το δυσμενές και αρνητικό για κάθε επαναστατική ενέργεια κλίμα της εποχής (Ιερή Συμμαχία, Τσάρος) ούτε την έκρηξη οργής του Σουλτάνου με την παύση των δυο βεζύρηδων, τον απαγχονισμό Σεϊχουλισλάμη (θρησκευτικού αρχηγού), τις εκτελέσεις των Φαναριωτών και τον άμεσο κίνδυνο σφαγής όλων των Ρωμιών[xxiv] και όλες τις άλλες θηριωδίες του[xxv]. Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω και λόγω της θέσης του όφειλε να καταδικάσει το κίνημα του Υψηλάντη και την Επανάσταση παρά τη θέλησή του.
Αυτὴ ακριβώς ήταν και η ερμηνεία του άμεσα θιγομένου απὸ τον αφορισμό, Αλ.Υψηλάντη: «Ο Πατριάρχης, βιαζόμενος υπὸ της Πόρτας, σας στέλλει αφοριστικὰ και Εξάρχους, παρακινώντας σας να ενωθήτε με την Πόρταν. Εσείς όμως να τα θεωρήτε αυτά ως άκυρα, καθότι γίνονται με βίαν και δυναστείαν και άνευ της θελήσεως του Πατριάρχου»[xxvi]. Μόνο, λοιπόν, μετὰ απο τη γνώση όλων αυτών μπορεί να εκτιμηθεί σωστὰ και ο απαγχονισμὸς του Γρηγορίου. Ο πρώτος Πατριάρχης της Ρωμιοσύνης εκτελέστηκε ως «προδότης» του Σουλτάνου και όχι των Ρωμιών[xxvii].
Ενώ δε ο αφορισμὸς δεν είχε καμιὰ αρνητικὴ απήχηση στον Εθνικὸ Αγώνα, αφού ήταν γνωστὴ η προέλευσή του, το «σχοινὶ του Πατριάρχη» ανέπτυξε μιαν ευεργετικὴ δυναμική, διότι έγινε κινητήρια δύναμη στο αγωνιζόμενο Έθνος[xxviii].
Εξάλλου, η προσωπικότητα του Γρηγορίου, το γεγονός ότι γνώριζε το «Μυστικό» της Φιλικής Εταιρείας και την προετοιμαζόμενη εξέγερση, χωρίς να την καταδώσει και ακόμη η ιστορική πληροφορία ότι όταν ο δραγουμάνος της Υψηλής Πύλης Κωνσταντίνος Μουρούζης επισκέπτεται τον Πατριάρχη και τον παρακινεί να φύγει, να φύγει για να μπορέσει να γλυτώσει γιατί, κατά τις πληροφορίες του, οι Τούρκοι θα αφήσουν τον όχλο να τον εκτελέσει, αυτός αρνήθηκε και του απάντησε: Ελπίζω, αυτή τη φορά, να το κάνουν. Μια τέτοια συμπεριφορά κάθε άλλο παρά άνθρωπο υποταγμένο, δειλό, φιλότουρκο και ρίψασπι δείχνει.
Ας δούμε και τι υποστηρίζει η altera pars∙ ποια είναι η μαρτυρία των Τούρκων Ιστορικων για τη δράση του ελληνορθοδόξου Κλήρου στον Αγώνα του ῾21[xxix].Ἔτσι, ο Μώραλη Μελὶκ Μπέη δέχεται ότι «τον λαὸν (τῆς Πελοποννήσου) ὑπεκίνησαν οἱ ἔχοντες συμφέροντα καὶ σχέσεις μετὰ τούτων, οι έμποροι, οι πρόκριτοι, και κυρίως οι μητροπολίται και γενικῶς οι ανήκοντες εις τον κλήρον, δηλαδὴ οι πραγματικοὶ ηγέται του Έθνους». Ο δε Ζανὶ Ζαντὲ σημειώνει: «Τα σχέδια ετηρούντο μυστικὰ μεταξὺ του Πατριάρχου, των Μητροπολιτων, των Παπάδων, των Δημογερόντων».
Η σημερινή αναφορά στην προσφορά του Κλήρου δεν επιδιώκει με κανένα τρόπο να συνεχίσει την ανούσια και α-ιστορική συζήτηση για το ρόλο και τη συμβολή της Εκκλησίας και των ανθρώπων της στην επιτυχία της Ελληνικής Επανάστασης, συζήτηση που τις περισσότερες φορές υπό το πρίσμα μιας μανιχαΐστικής αντίληψης δεν υπηρετεί τίποτε άλλο εκτός από μετωπικές οριοθετήσεις, όπου από τη μια υπάρχει η προδοσία και η συνεργασία με τον εχθρό και από την άλλη τα φλογισμένα ράσα που οδηγούν τους αγωνιστές στη νίκη.
Μπορεί, ενδεχομένως, να υπάρχει «μια απόκλιση ανάμεσα στην επιστημονική και δημόσια ιστορία». Μπορεί η δημόσια ιστορία «να κυριαρχείται από μύθους και αφηγήσεις φορτισμένες συναισθηματικά». Μπορεί κάποιοι «ερασιτέχνες λόγιοι να αναπαράγουν στερεότυπα»… Εγώ δεν είμαι επιστήμονας ιστορικός και ίσως κατηγορηθώ ότι «ως ερασιτέχνης λόγιος αναπαράγω στερεότυπα»…
Ωστόσο, γνωρίζω, ότι δεν υπάρχει πιο αντιεπιστημονικός τρόπος να αντιμετωπίζει κανείς την Ιστορία με κριτήρια του ιστορικού παρόντος, με κριτήρια ιδεολογικά ή πολιτικά, να χρησιμοποιεί κανείς τα ιστορικά δεδομένα μονότροπα, επιλεκτικά και μονοσήμαντα.
Μια ομάδα ἐρευνητῶν προσεγγίζουν το ῾21 με ένα πνεύμα αμφισβητήσεως και διάθεση απορριπτικὴ για κοινωνικὲς ομάδες, που καταλέγονται στους συντελεστές του.
Εγώ θα συμφωνήσω με αυτούς που πιστεύουν ότι η Ἐκκλησία, σε κάθε εποχή, έχει την αποστολὴ της Μάνας. Να προφυλάσσει και να σῴζει το ποίμνιό της. Κάθε δυναμικὴ στάση, που θα οδηγούσε σε αποτυχία και καταστροφή, θα καταλογιζόταν πάντα εναντίον της. Η ανοχὴ και διαλλακτικότητα του Κλήρου δεν μπορεί να ερμηνεύεται συλλογικὰ ως ένοχος συμβιβασμὸς και εθελοδουλία, παρὰ μόνο στις περιπτώσεις εκείνες, στις οποίες διακριβώνεται εσωτερικὴ ταύτιση με τον κατακτητή[xxx].
Διαπίστωση αδιάψευστη της ἔρευνας είναι, ότι δεν υπάρχει εξέγερση του υποδούλου Γένους, στην οποία δεν έπαιξαν ενεργὸ ρόλο Κληρικοὶ και Μοναχοί.
Από την Επανάσταση στην Κρήτη και Πελοπόννησο λίγο μετὰ την Άλωση (l5ος αἰ.). μέχρι τον Βενετοτουρκικὸ πόλεμο (1463-1479)∙
από το Κίνημα στὴ Ῥόδο (1524-29)μέχρι την Επανάσταση Χειμαριωτών (1570) και την Επανάσταση στην Πελοπόνησο, Στερεά, ΄Ηπειρο, Μακεδονία, Αιγαίο μετά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου (Lepanto) (1571)∙
από την Ανταρσία στο Ρέθυμνο (1571), την Ανταρσία των Μανιατών (1582), και την Ανταρσία της Κύπρου (τέλη του l6ου - αρχὲς του l7ου αι.) μέχρι τις Απελευθερωτικὲς προσπάθειες των αρχιεπισκόπων Αχρίδος Γαβριήλ, Νεκταρίου και Αθανασίου και τις Επαναστατικὲς προσπάθειες του μητροπολίτου Τορνόβου Διονυσίου Ράλλη (1595/98)∙
και από τις Εξεγέρσεις του μητροπολίτου Διονυσίου Σκυλοσόφου (1600 και 1611), τις Επαναστατικὲς κινήσεις των Μανιατών (l7ος αἰ.) μέχρι την Εξέγερση των αγροτών της Νάξου (1641) και τον Κρητικὸ πόλεμο (1645-1669)∙
και από την Εξέγερση του Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος Μεθοδίου και αρχιμανδρίτου Σεραφεὶμ (1704), την Επανάσταση της Θεσσαλίας (1715), τις ενέργειες του μητροπολίτου Αχρίδος Ζωσιμά για την απελευθέρωση του βαλκανικού χώρου ( 1716), μέχρι τα Ορλωφικά (1768: επαναστατικὴ κίνηση Πελοποννήσου, Στερεάς, Κρήτης, Αἰγαίου κ.λπ), τους αγώνες του Λ. Κατσώνη (1789-92) , τους Αγώνες των Σουλιωτών (1800-1804) και την ανταρσία του Ευθυμίου Παπαβλαχάβα (1808) κ.λπ., κ.λπ., σε όλες αυτές τις εξεγέρσεις πρωτοστατούν Κληρικοὶ κάθε βαθμού και Μοναχοί.
Το ίδιο συνέβη και το ’21: Η Εκκλησία, ο Κλήρος σε όλες τις βαθμίδες ήταν, από την πρώτη στιγμή, παρών και μάλιστα μπροστά-μπροστά στα περισσότερα γεγονότα, προεπαναστατικά-επαναστατικά και μετεπαναστατικά. ΄Ισως όχι με την ίδια ένταση, την ίδια έκταση και τον ίδιο βαθμό σε όλες τις περιπτώσεις. ΄Ηταν όμως εκεί! Και ο παπάς και ο ιερομόναχος και ο αρχιερέας και ο Πατριάρχης. Κι αν δεν μάτωσαν όλοι, ή δεν πείνασαν ή δεν κοπίασαν το ίδιο, στο ίδιο μέτρο, με το ίδιο τρόπο και στο ίδιο ποσοστό, αυτό δεν αναιρεί, δεν αμαυρώνει την προσπάθεια και δεν μηδενίζει την προσφορά του συνόλου.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, και μάλιστα η Ελλαδική, , γράφει ο τιμώμενος σήμερα καθηγητής π. Γεώργιος Μεταλληνός, πρωτοστατεί σε όλους τους απελευθερωτικούς μας αγώνες. Γιατί; Διότι τούτο απορρέει απὸ την πίστη της για τον κόσμο κιὶ τον άνθρωπο. Η Ορθοδοξία βλέπει την ελευθερία ως το φυσικὸ κλίμα αναπτύξεως και πραγματώσεως, του ανθρωπίνου προσώπου. Πραγματικὴ δε ελευθερία είναι η δυνατότητα κοινωνίας του ανθρώπου με το Θεὸ και τους συνανθρώπους του, σε βαθμὸ γνησιότητας, πληρότητας και αυθεντικότητας, έξω δηλαδὴ απὸ κάθε αναγκαστικότητα. Η ανθρώπινη ελευθερία εντάσσεται στα πλαίσια του θελήματος του Θεού και είναι (και ως εθνική-κοινωνική) έννοια καθαρὰ θεολογικὴ-εκκλησιαστική.
Ο Ορθόδοξος Κλήρος δεν μπορεί να μη συμμετάσχει στους εθνικοὺς-απελευθερωτικοὺς αγώνες, διότι το έργο του και στην περίοδο της ειρήνης είναι απελευθερωτικό. Αγώνας για την καταξίωση του Ρωμηοῦ, ως απελευθέρωση απὸ τα δεσμὰ της εσωτερικής δουλείας, της αμαρτίας. Η εσωτερικὴ δε δουλεία κατὰ κύριο λόγο επιφέρει και την εξωτερική. Διότι δουλεία δεν είναι, κυρίως, η αναγκαστικὴ υποταγή, αλλὰ η εσωτερικὴ υποταγὴ και ταύτιση με τον κατακτητή, η νέκρωση του πνεύματος αντιστάσεως και του ψυχικού δυναμισμού. Γι αυτὸ και πιστεύουμε, ότι η σημαντικότερη προσφορὰ τοῦ Ράσου στο Έθνος μας δεν ήταν τόσο η συμμετοχὴ του Κλήρου στις ένοπλες εξεγέρσεις και συγκρούσεις, όσο η συμβολὴ του Ράσου στη συντήρηση του ἑλληνορθοδόξου φρονήματος του Γένους και της αγάπης του προς την ελευθερία. Χωρὶς αὐτὲς τις προϋποθέσεις δεν θα μπορούσε να υπάρξει Εικοσιένα.[xxxi]
Η ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ


Δεν πρόκειται για τη Δόξα,
αυτή οπωσδήποτε έχει καταμερισθεί·
δεν πρόκειται ούτε για τη Μέρα,
γιατί συχνά κι' αυτή αμφισβητείται-
δεν πρόκειται για τον τόπο,
γιατί πολλοί τόποι ερίζουσιν.

Άλλ' ακέραιο μένει κι' αδιαίρετο
το μέγα Μυστήριο των ενωμένων ανθρώπων
(κι' ας είναι τόσες οι διαίρεσες τους)
κι' ηπρόοδος τους με ζήλο πανηγυριού
για το Μαρτύριο το θελημένο του πληρώματος…



…Κι' ήρθε το Πάσχα τω όντι,
αφού του προηγήθη
ο Μυστικός ο Δείπνος
του Μεσολογγίου.
Τ.Κ. ΠΑΠΑΤΣΩΝΗΣ
[i] Η ομιλία αυτή εκφωνήθηκε σε Επετειακή Εκδήλωση της Ι.Λ.Ε.Α. Αιγίου, την Πέμπτη 25/3/2010, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αιγίου
[ii] Θεοδ. Κολοκοτρώνης , Λόγος στην Πνύκα.
[iii] Κ. Βελαώρας Πανηγυρική Ομιλία
[iv] Στ. Παπαδόπουλος Η προετοιμασία του Αγώνος της Παλιγγενεσίας στη Μακεδονία, Θες/νίκη 1968.
[v] Π. Γεώργιος Μεταλληνός Το’21 και οι Συντελεστές του. Ελληνισμός Μαχόμενος, εκδ. Τήνος, Αθήνα 1995 (Απόσπασμα)
[vi] Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη, Ὁράματα καὶ θάματα, Ἀθήνα 1983, σ. 163/4.
[vii] Βλ. τον τόμο: ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ, Εις τιμὴν και μνήμην των Νεομαρτύρων (17-19 Νοεμβρίου 1986), Θεσσαλονίκη 1988, με σπουδαίες μελέτες και την παλαιότερη για το θέμα βιβλιογραφία.
[viii] π. Γ. Μεταλληνός, ο.π. σημ. 5
[ix] Π. Μιχαηλάρης-Β. Παναγιωτόπουλος, Κληρικοί στον Αγώνα, εκδ. ΤΑ ΝΕΑ, Αθήνα 2010.
[x] Μαρτυρίες αδιαμφισβήτητες καλύπτουν 81 περιπτώσεις. Για έναν αριθμὸ απουσιάζουν μαρτυρίες, χωρὶς όμως να μπορεί να υποστηριχθεί, ότι δεν είχαν μυηθεί και εκείνοι. Π.Γ. Μεταλληνός, ο.π. σημ. 5.
[xi] Ο Th. Gordon λ.χ., ἱστορικὸς του Αγώνα (Ιστορία της Ελλην. Επαναστάσεως, μετάφρ. Φ. Βράχα, τόμ. Α´, σ. 134) γράφει: «Δεν τολμούμε να βεβαιώσουμε, πως ο Πατριάρχης και τα μέλη της Συνόδου ήταν απόλυτα αθώοι συνωμοσίας κατὰ του κράτους. Αντίθετα, έχομε λόγους να πιστεύουμε, ότι ο Γρηγόριος γνώριζε την ύπαρξη της Εταιρείας και ότι μερικοὶ απὸ τους άλλους Ιεράρχες ήταν βαθιὰ μπλεγμένοι στις μηχανορραφίες της».
[xii] Π. Γεωργαντζή, Οι Αρχιερείς και το Εικοσιένα, Ξάνθη 1985, σ. 240.
[xiii] Βλ. ο.π. σημ. 3.
[xiv] Σοφ. Γ. Δημητρακόπουλος, Εκκλησιαστικές ειδήσεις περιοχής Αχαίας των μέσων του19ου αιώνα, Πρακτικά του ΄Εκτακτου Αχαϊκού Πνευματικού Συμποσίου (Αίγιον 26-28 Μαΐου 2006), Εταιρεία Πελοποννησιαλών Σπουδών, Αθήναι 2009, σσ. 369-384 και του ίδιου Ηθικές αμοιβές σ΄επιφανείς κληρικούς του 1821 μετεπαναστατικώς, Πρακτικά του Ζ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Πελοποννησιακών Σπουδών, τ. Δ΄, Αθήναι 2007, σ. 361.
[xv] (Την 1η Σεπτεμβρίου 1837 τιμήθηκε μέ τό αριστείο του Ιερού Αγώ­να. Έγραφε γι' αυτόν τόν Ιούνιο του 1844 τοπική εφημερίδα: «Ο συν­δημότης Πρωτοσύγκελλος χαίρει υπό πάντων των συμπολιτών του, το απαιτούμενον αυτώ σέβας, και την υπόληψιν ως λειτουργός του Υψί­στου, είναι ο μόνος, όστις μεταξύ του εδώ Κλήρου μας γινώσκει να εκπληροί ακριβώς τα θρησκευτικά του καθήκοντα- το λέγομεν, χωρίς σκοπόν έχοντες να προσβάλλωμεν τό φιλότιμον ουδενός των ιερέων μας, λειτουργών ο Πρωτοσύγκελλός μας και Ιεροπράττων ευχαριστεί τά μέγι­στα τους λειτουργουμένους χριστιανούς, και εκ του τρόπου του, και δια των, κατά καιρούς, εκκλησιαστικών του λόγων».)
[xvi] Σοφ. Δημητρακόπουλος, ο.π. σημ. 12.
[xvii] Ιστορικό Αρχείο Ιεράς Συνόδου, Κληρικοί αγωνιστές του 1821.
[xviii] Σοφ. Δημητρακόπουλος, ο.π. σημ. 12.
[xix] . Θ. Κολοκοτρώνη, Διήγησις συμβάντων ελληνικῆς φυλής, εκδ. Πάπυρος, Αθήναι, σ. 29.
[xx] Χρ. Βυζαντίου, Ιστορία τακτικοῦ στρατοῦ, σ. 265. Βλ. στου Π. Γεωργαντζῆ, Οι Αρχιερεῖς και το Εικοσιένα, Ξάνθη 1985, σ. 189.
[xxi] Κ. Παπαρρηγοπούλου, Ιστορία του Ελληνικού ΄Εθνους, τομ. 7, Αθήναι 1925 σ. 216/17.
[xxii] Παραθέματα βλ. στοῦ Π. Γεωργαντζή, ὅπ. π., σ. 190 ἔ. ἔ. Πρβλ. σ. 248 ἔ. ἔ. «Διακηρύξεις ἐθνοσυνελεύσεων», «κρίσεις συγχρόνων μὲ τὴν Ἐπανάσταση ἱστορικῶν».
[xxiii]Τέτοιες θέσεις έχουν κατὰ καιροὺς υποστηρίξει ο Γ. Κορδάτος, ο Γ. Σκαρίμπας, ο Μάριος Πλωρίτης, ο Γ. Σταματόπουλος, ο Γ. Καρανικόλας κ.ά..
[xxiv] Βλ. Γεωργίου Θ. Ζώρα, Ο απαγχονισμὸς τοῦ Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε´ εις την έκθεσιν του Ολλανδού Επιτετραμμένου Κωνσταντινουπόλεως, Αθήναι 1976, σ. 4 ε.
[xxv] . Η Ιστορία του Ελληνικοῦ έθνους, Εκδοτικῆς Αθηνών, τόμ. ΙΒ´, σ. 32 καὶ 36 (Α. Δεσποτόπουλος) γράφει σχετικά: «...Επικρίθηκε εν τούτοις ο Πατριάρχης και επικρίνεται ακόμη, επειδὴ έστερξε στον αφορισμὸ και έστειλε τις νουθετικὲς εγκυκλίους. Οι επικριτὲς όμως δεν αναλογίζονται τί θα πάθαινε το Έθνος, αν ο Πατριάρχης τηρούσε αρνητικὴ στάση απέναντι στις αξιώσεις του Σουλτάνου. Συμμορφώθηκε, άλλωστε, τότε ο Πατριάρχης προς την σταθερὴ παράδοση της Εκκλησίας, που με παρόμοια στάση κατόρθωνε σε ανάλογες κρίσιμες περιστάσεις να σῴζει το Γένος. Άλλωστε θα ήταν εντελώς παράλογη και ανεύθυνη διαφορετικὴ απόφαση. Αν δεν γινόταν ο αφορισμός, ήταν σχεδὸν βέβαιο, ότι θα εξοντώνονταν εκατοντάδες χιλιάδες ορθοδόξων χριστιανών».
[xxvi] Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους (Ἐκδοτικῆς Ἀθηνῶν), τόμ. ΙΒ´, σ. 130β.
[xxvii] Κατὰ την «Προκήρυξη» του Σουλτάνου (YAFTA), «ο δόλιος Ρωμηὸς Πατριάρχης, καίτοι κατὰ το παρελθὸν είχε δώσει πλαστὰ δείγματα αφοσιώσεως, όμως κατὰ την περίπτωσιν ταύτην, μὴ δυνάμενος να αγνοή την συνωμοσίαν της επαναστάσεως του έθνους του [...] γνωρίζων δε ο ίδιος και υποχρεωμένος να γνωστοποιήση και εις όσους το ηγνόουν, ότι επρόκειτο περὶ επιχειρήσεως ματαίας, ήτις ουδέποτε θα επετύγχανε [...], όμως ένεκα της εμφύτου διαφθορᾶς της καρδίας του, ου μόνον δεν ειδοποίησε, ουδὲ ἐπετίμησε τους αφελείς [...], αλλά, κατὰ τα φαινόμενα, αυτὸς ο ίδιος, όπισθεν των παρασκηνίων, έδρα κρυφίως, ως αρχηγὸς της επαναστάσεως.…» (Γ. Ζώρα, ὅπ. π., σ. 9).
[xxviii] π. Γ. Μεταλληνός, ο.π. σημ. 5
[xxix] Βλ. τις μελέτες: Νικηφ. Μοσχοπούλου, Ιστορία της Ελληνικῆς Επαναστάσεως κατὰ τους Τούρκους ιστοριογράφους, Αθήναι 1960. Ι Παπαϊωάννου, Ιστορικὲς Γραμμές, τ. Α´, Λάρισα 1979.
[xxx] π. Γεώργιος Μεταλληνός, ο.π. σημ. 5.
[xxxi]π. Γεώργιος Μεταλληνός, ο.π. σημ. 5.

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ! Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ......ΣΩΘΗΚΕ!

ΟΥΤΕ ΑΓΗΜΑ ΣΤΡΑΤΟΥ,
ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΖΙΠ ΜΑΣ ΠΑΡΕΧΩΡΗΣΑΝ!
_____Ποιός μπορεί να αρνηθη, ότι η οικονομία της Χώρας μας διέρχεται κρίση! Ποιός μπορεί επίσης να αμφισβητήσει την ανάγκη, ότι πρέπει να γίνουν περικοπές στις δαπάνες βιτρίνας, ώστε να σωθή η οικονομία μας!
_____Αλλά και ποιός μπορούσε να φαντασθή, ότι η αποστολή ενός στρατιωτικοῦ τζίπ από την Πάτρα στο Αίγιο, για να τοποθετηθή πάνω του η ιερά εικόνα της Παναγίας της Τρυπητής και να λιτανευθή ανά την πόλη σε μια διαδρομη 3-4 χιλιομέτρων, θα εντάσσετο στο πρόγραμμα περικοπής δαπανών για την ανόρθωση της οικονομίας; Είναι ένα έθιμο, θα τολμούσα να είπω ότι συγχρόνως είναι και ένα κεκτημένο δικαίωμα, το οποίο εφαρμόζεται εδώ και τριάντα χρόνια. Και όμως οι υπέυθυνοι το ετόλμησαν! Παρά τήν γραπτή διαβεβαίωση, την τελευταία στιγμή ἀρνήθηκαν να μας αποστείλουν και το στρατιωτικό όχημα και το στρατιωτικό ἀγημα! Τα περισσότερα θα τα διβάσετε σήμερα στην τοπική εφημερίδα "ΠΡΩΤΗ" από την οποία αναδημισιεύουμε το σχετικό δημοσίευμα.
______Απορούμε για το σκεπτικό των αρμοδίων παραγόντων και εκφράζουμε την αγανάκτηση της ψυχής μας! Δεν είχαν κάν την ευγένεια να μας ενημερώσουν εγκαίρως! Μας περιεφρόνησαν! Ας είναι καλά ο Αξιότιμος Αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος Αντιστράτηγος κ. Στεφανίδης, ο οποίος μας ἐδωσε ΑΜΕΣΩΣ ΛΥΣΗ! Διέθεσε τζίπ και έτσι η Παναγία μας απέφυγε την καταφρόνηση! Ἀλλά τώρα πιά εμείς, από τη σκοπιάτου θρησκευτικού Ηγέτη μπορούμε να διερωτηθούμε: πόσο φιλόχριστος είναι τώρα πια ο ελληνικός Στρατός καί μέ πιό δικαίωμα μπορούμε πιά να προσευχώμεθα "υπέρ του κατά ξηράν, θάλασσαν και αέρα φιλοχρίστου ημών Στρατού". Το ερώτημα απευθύνουμε δημοσίως πρός τόν Εξοχώτατο Υπουργό Εθνικῆς Αμύνης κ Ευάγγελο Βενιζέλο.
______ Η απορία μας είναι μήπως αυτά είναι προμηνύματα του επ΄εσχάτων συζητουμένου χωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας. Όσο κι αν πτωχεύσει η Χώρα μας εμείς εδώ στο Αίγιο θα βρίσκουμε πάντοτε ένα ανοικτό τζίπ, πάνω στο οποίο θα τοποθετούμε την εικόνα της Παναγίας μας για να την περιφέρουμε ανά την πόλη και να αγιάζωνται οι κάτοικοί της.
______Παρακαλούμε τον Αρχηγό κ. Στεφανίδη να δεχθή και από τη θέση αυτή τις ευγνώμονες ευχαριστίες μας. Του ευχόμεθα ένα ήρεμο καλοκαίρι χωρίς καταστροφές από τη φωτιά. Η Παναγια μας να προστετεύει και την Πατρίδα μας και τους άνδρες του Πυροσβεστικού Σώματος,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Τετάρτη, 14 Απριλίου 2010
*********************
Οι….περικοπές στον εορτασμό της Παναγίας
ενόχλησαν το Αίγιο

Έντονη είναι η δυσαρέσκεια της τοπικής κοινωνίας από τα αποτελέσματα των περικοπών σε…. περιττές σπατάλες που εφαρμόζει η κυβέρνηση, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον εορτασμό της πολιούχου του Αιγίου Παναγίας τρυπητής. Ως γνωστόν, στο πλαίσιο της απόφασης για μείωση εξόδων αποφασίστηκε να μην αποδώσει τιμές στρατιωτικό άγημα στην Παναγία μας ούτε να συμμετάσχει στις λατρευτικές εκδηλώσεις όπως κάθε χρόνο και βέβαια να μην διαθέσει το στρατιωτικό τζίπ για την περιφορά και μεταφορά της Αγίας Εικόνας. Το γεγονός, αρχικά, και ελλείψει ενημέρωσης των πιστών, εξέθεσε την Ιερά Μητρόπολη και το δήμο Αιγίου, πού όμως, ουδεμία ευθύνη φέρουν γι’ αυτό…..
Είναι χαρακτηριστικό ότι, στο πλαίσιο της γενικότερης αδιαφορίας που προφανώς πηγάζει από τις….. περικοπές, κανείς από το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεχνικού (Κ.Ε.Τχ.) δεν μπήκε στην διαδικασία να ενημερώσει τους διοργανωτές των θρησκευτικών εκδηλώσεων ότι δεν θα υπάρξει διαθέσιμο στρατιωτικό όχημα για τη μεταφορά της Θαυματουργού Εικόνας . Μάλιστα, οι άνθρωποι του Ιερού Προσκυνήματος αντιλήφθηκαν την έλλειψη του μέσου, μόλις μία ώρα πριν τελειώσει η Θεία Λειτουργία το πρωί της ομωνύμου ημέρας της εορτής. Άμεση ήταν η δράση του Μητροπολίτου Καλαβρύτων & Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου που απευθύνθηκε στον Αρχηγό του Πυροσβεστικού Σώματος κ. Στ. Στεφανίδη, πού ήταν παρών, ο οποίος με χαρά ανταποκρίθηκε και έδωσε εντολή να έρθει από την Πάτρα όχημα της Υπηρεσίας του, να στολιστεί και να αναλάβει το (δαπανηρό για κάποιους) έργο της μεταφοράς.
Πραγματικά στην προκειμένη περίπτωση, τόσο ο Μητροπολίτης, όσο και ο Αιγιώτης Αρχηγός του Π.Σ. λειτούργησαν σαν από μηχανής θεοί, αφού θα ήταν κάτι πρωτοφανές για τα δεδομένα της πόλης, σε μία ηλιόλουστη ημέρα να αναβληθεί η περιφορά και να απωλέσει έτσι η πόλη την ευλογία της Παναγίας μας.
Ἀλλα έλεγε έγγραφο του Κ.Ε.Τχ.
Κι όλα αυτά , ενῶ από τις 25 Μαρτίου είχε αποσταλεί στην Ιερά Μητρόπολη έγραφο από τον Ανώτερο Διοικητή Φρουράς Πατρών, Ταξίαρχο Ιωάννη Σπανάκη, στο οποίο αναφορικά με τον εορτασμό της Πολιούχου του Αιγίου Παναγίας Τρυπητής, τονίζει:
Τιμές θα αποδώσει μία Διμοιρία των 18 οπλιτών, με επικεφαλής τον Ανθλγό (ΤΜ) Μιλάτο Ευάγγελο. Στη συνέχεια η υπόψη Δρία θα πλαισιώσει την πομπή της λιτανείας μαζί με τις αντίστοιχες Δρίες του Π.Ν. (ΝΔΙ) και της Π.Α. (116ΠΜ)…Σε άλλο σημείο επισημαίνει: Η ΔΔΜ θα μεριμνήσει για τη διάθεση οχημάτων για τη μεταφορά της Δρίας και της αντιπροσωπείας από το Κ.Ε.Τχ. στο Αίγιο και αντίστροφα, καθώς επίσης και Μ/S 240 άνευ καλύμματος με οδηγό τον Επχία (ΤΧ) Καρδαμίτση Πασχάλη για τη μεταφορά της Θαυματουργής Εικόνας της Παναγίας της Τρυπητής. Πέρα αφίξεως υπόψη οχήματος έμπροσθεν του Ι. ναού της Παναγίας της Τρυπητής την 08:00 ώρα της 9ης Απριλίου 2010.
Κατόπιν αυτού είναι να ερωτά κανείς για το κατά πόσο ωφέλησε τον κρατικό προϋπολογισμό η εν λόγω περικοπή. Αγανακτισμένοι, άνθρωποι που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για σειρά ετών στο Προσκύνημα της Παναγίας Τρυπητής αναφέρουν ότι ακόμη επί γερμανικής κατοχής υπήρξε στην διάθεση της Μητροπόλεως όχημα για τη μεταφορά της Θαυματουργής Εικόνας. Ακόμα και οι Γερμανοί κατακτητές σεβάστηκαν την Παναγία μας και το όλο τελετουργικό, κάτι πού η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ θεώρησε…. Περιττό έξοδο, αναφέρουν.
Της Αθηνάς Μπόκολα, ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ
*********ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ********

Οι υποψήφιοι Ευέλπιδες δεν χρειάζεται να έχουν πλέον την ελληνική ιθαγένεια, ούτε και το ελληνικό γένος !!!
Από Factorx Τετ. 14 Απρ 2010, 15:59 στην/στις κατηγορίες Πρώτη Σελίδα.

Στην προκήρυξη των εισαγωγικών εξετάσεων των παραγωγικών σχολών των Ενόπλων Δυνάμεων που υπέγραψε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, καταργείται ως αντισυνταγματική η προϋπόθεση όχι μόνο της ελληνικής ιθαγένειας αλλά και του ελληνικού γένους των υποψηφίων.
Εξισώνεται κατά τον τρόπο αυτό η μεταχείριση όλων των Ελλήνων πολιτών, καθώς η ύπαρξη ελληνικής καταγωγής από πατέρα ή μητέρα προβλέπεται συνταγματικά μόνο για την εκλογή στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας και για καμία άλλη δημόσια θέση
Με απλά λόγια, οι αξιωματικοί που θα γίνουν δεκτοί στη Σχολή Ευελπίδων και στις σχολές Ναυτικών Δοκίμων και Ικάρων δεν απαιτείται να έχουν την ελληνική ιθαγένεια, αλλά ούτε και το ελληνικό γένος!
ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
Η παραχώρηση της ιθαγένειας στους ξένους αυτό σημαίνει: Να μπορούν να διορίζονται στο δημόσιο και φυσικά και στο στρατό. Το πρόβλημα είναι ότι έτσι όπως είναι ο νόμος δε σου εξασφαλίζει ότι είναι ελληνικής συνείδησης όσοι έχουν πολιτογραφηθεί. Είναι συνεπείς με την πολιτική τους και την αντικατάσταση των Ελλήνων από ξένους. Θα έχεις Πακιστανό μπάτσο Αλβανό αξιωματικό (σας θυμίζω το Λάλα που την έφερε στους Αμερικάνους) και πάει λέγοντας.Για τους ομογενείς δεν έχω πρόβλημα γιατί είναι ελληνικής συνείδησης.
Τελικά έχουμε μπλέξει.
14/04/2010 at 16:23
Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή του Χρυσού Αιώνα της Δημοκρατίας της …Ελλάδας ΜΑΣ.
Aναφέρεται εδώ η περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής.
Ο νόμος απαιτούσε τα εξής:
1) Να είναι Έλλην πολίτης
2) Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία
3) Nα ΜΗΝ είναι κίναιδος και
4) Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.
Εάν τηρούνταν όλα αυτά τότε ο εν λόγω κύριος, μπορούσε να γίνει βουλευτής.
Αν ο κύριος αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.