ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Κ. ΘΕΟΦΙΛΕ......

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Kαλάβρυτα, 25 Μαρτίου 2015

Πρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην

της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ καί πάσης Παλαιστίνης, Συρίας, Αραβίας, πέραν του Ιορδάνου, Κανά της Γαλιλαίας καί Αγίας Σιών

κ. κ. ΘΕΟΦΙΛΟΝ

ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

«Οι Προφήται ως είδον, οι Απόστολοι ως εδίδαξαν, η Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι Διδάσκαλοι ως εδογμάτισαν,......η Χάρις ως έλαμψεν, η αλήθεια ως αποδέδεικται, το ψεύδος ως απελήλαται, ..…ο Χριστός ως εβράβευσεν, ούτω φρονούμεν, ούτω λαλούμεν, ούτω κηρύσσομεν....»

(Κυριακή της Ορθοδοξίας)

Μακαριώτατε,

Δεν θα φορέσω Βερμούδες, για να κρύψω την ιδιότητά μου! Ούτε και την Ταϋλάνδη θα επικαλεσθώ, για να αποφύγω τις κυρώσεις! Σας γράφω από το ιστορικά και μαρτυρικά Καλάβρυτα, όπου κατά το 1821 ένας Αρχιερεύς κατά το έτος 1821 ύψωσε όχι μόνον το Λάβαρο της Επαναστάσεως, αλλά και  το ανάστημά του, προκειμένου να απελευθερωθή η Ελλάδα μας από τον Τουρκικό ζυγό!

          Κι εγώ, ένας ανάξιος  Ιεράρχης, τολμώ σήμερα να Σας ενοχλήσω στο  όνομα της εν Χριστώ αγάπης!  Θα Σας ομιλήσω με την γλώσσα της αληθείας, όπως επιβάλλεται στους χριστιανούς! Θα Σας ομιλήσω επίσης μετά παρρησίας! Σέβομαι όχι μόνον τον θεσμό του Πατριαρχείου, αλλά και το Πατριαρχικό Σας αξίωμα! Παρά ταύτα, επικαλούμενος την μακροχρόνιον διακονίαν μου εις την Μητέρα Εκκλησίαν, καθώς -χάριτι Κυρίου- συμπληρούνται ήδη τριάκοντα και εννέα έτη διακονίας μου ως Αρχιερέως της Εκκλησίας του Χριστού (17.08.1976-23.03.2015), θα Σας ομιλήσω μετά παρρησίας ως Αδελφός,  ουχί δε ως υποτακτικός!
          Η περιφρόνησις, την οποία επέδειξεν πρός τήν ελαχιστότητά μου ο εν Αθήναις Έξαρχος Υμών, ο οποίος δεν καταδέχθηκε να απαντήση εις την από 2 Μαρτίου 2015 απευθυνθείσαν  Ακοικτήν πρός αυτόν Επιστολήν μου! 
           Αλλά και η εκ μέρους της Υμετέρας Μακαριότητος σθεναρώς επιδειχθείσα άρνησις, όπως δεχθήτε τον Σεβ. Περιστερίου κ. Χρυσόστομον και τήν ελαχιστότητά μου εις τά Ιεροσόλυμα εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατ' ανάγκην οδηγεί τα πράγματα εις μίαν ανοικτήν επικοινωνίαν!   

Επικαλούμαι, όθεν, τα αισθήματα της χριστιανικής αγάπης Σας, για να προσανατολίσω την προσοχήν Σας προς τον έγκλειστο εν Χριστώ Αδελφό μας και τέως Γέροντά Σας, τον μαρτυρικό και Μάρτυρα Πατριάρχη κ. Ειρηναίο.

ΤΑ ΠΡΟΗΓΗΘΕΝΤΑ

1.     Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά μήνα Δεκέμβριον 2014 απεφάσισε την αποστολήν μιάς τριμελούς Αντιπροσωπείας εις την Αγίαν Γην των Ιεροσολύμων, προκειμένου να διαπιστώση ιδίοις όμμασιν την εκκλη-σιαστικήν κατάστασιν, ήτις έχει διαμορφωθή εκεί γύρω από τον Μάρτυρα Πατριάρχην πρ. Ιεροσολύμων, τον Μακαριώτατον κ. Ειρηναίον και να μεταφέρη εις Αυτόν ένα μήνυμα αγάπης και συμπαραστάσεως της Εκκλησίας μας.

 Το Πατριαρχείον Σας διά του Πανοσ. Αρχιμ. κ. Δαμιανού, ‘Εξάρχου του Πατριαρχείου Σας εν Αθήναις, ειδοποίησεν, ότι ή Αντιπροσωπεία της Ιεράς Συνόδου τυγχάνει ανεπιθύμητος εις τα Ιεροσόλυμα!

2.     Ακολούθως  τα Μέλη της Αντιπροσωπείας εκείνης  απεφάσισαν να έλθουν εις Ιεροσόλυμα ως απλοί  Προσκυνηταί!

Και πάλιν -φεύ- το Πατριαρχείον Σας εξέφρασε την αντίθεσίν του εις την πραγματοποίησιν της προσκυνηματικής αυτής προσελεύσεως δύο Αδελφών Ιεραρχών εις Ιεροσόλυμα. Επρόκειτο περί του Σεβ. Μητροπολίτου Περιστερίου κ. Χρυσοστόμου και του υποσημειουμένου.

3.     Τέλος, κατά την Συνεδρίαν  του Μαρτίου ε.έ. η Διαρκής Ιερά Σύνοδος απεφάσισε την αποστολήν των συγκεκριμένων Ιεραρχών εις Ιεροσόλυμα επ’ ευκαιρία των σεπτών ονομαστηρίων Σας (21 Μαρτίου).

Δυστυχώς και διά τρίτην φοράν Υμείς, προσωπικώς πλέον, συνομιλούντες από τηλεφώνου με τον Σεβ. Μητροπολίτην Περιστερίου κ. Χρυσόστομον,  εξεφράσατε ευθέως την άρνησίν Σας προς πραγματοποίησιν αυτής της εθιμοτυπικής επισκέψεως.

4.      Διά της ανωτέρω «μη εκκλησιαστικής» και μη «αδελφικής» συμπεριφοράς Σας αποκλείσατε το ενδεχόμενον μιάς αδελφικής επικοινωνίας μεθ’ Υμών εν πνεύματι αγάπης και αλληλοστηριγμού!

Κατόπιν των ανωτέρω και εφ’ όσον, υπαιτιότητι Υμών, καταστράφησαν πλέον οι γέφυρες επικοινωνίας, μία οδός απομένει προς αντιμετώπισιν της καταστάσεως,  το «ειπέ τη Εκκλησία»!  (Ματθ. 18,17)

Κατ’ ανάγκην θα Σας ομιλήσω πλέον με ανοικτά χαρτιά! Η οποιαδήποτε προκληθησομένη βλάβη του Χριστεπωνύμου Πληρώματος θα βαρύνη εξ ολοκλήρου την Υμετέραν Μακαριότητα. Εκ προοιμίου Σας και με βαθύτατον σεβασμόν Σας πληροφορώ, ότι δεν μας ενδιαφέρουν τα ενδοεκκλησιαστικά προβλήματα της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, διά τα οποία άλλωστε είμεθα αναρμόδιοι! Παρά ταύτα η στάσις Σας και η εμμονή Σας, κατ’ ἀνάγκην, μας οδηγεί ελεγκτικώς  και εις αυτήν ταύτην την ανάμειξιν. Προεχόντως όμως μας ενδιαφέρει μόνον η ανθρωπιστική πλευρά ενός χρονίζοντος προβλήματος:  Πως είναι δυνατόν -χωρίς κάποια δικαστική Απόφαση-να κρατήται δέσμιος εις το κελλί Του ένας τέως Πατριάρχης, ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΣ ΕΛΘΩΜΕΝ  ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ

      Ας έλθωμεν, λοιπόν, εις την ουσίαν του προβλήματος. 

1. Μακαριώτατε, Σας παρακαλώ και Σας προσκαλώ να ξεκαθαρίσουμε πρωτίστως ένα ζήτημα: ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος είναι: «έγκλειστος» ή  «αυτo-έγκλειστος» στο Διαμέρισμά Του;

- Έγκλειστος σημαίνει ότι Παράγοντες του Πατριαρχείου Σας, χωρίς την θέλησή Του, Τον έχουν απομονώσει! Τον έχουν κλείσει πίσω από κάποια σίδερα και δεν Του επιτρέπουν να εξέρχεται και να κυκλοφορή ελεύθερα!

- Αυτό-έγκλειστος, αντιθέτως, σημαίνει, ότι ο τέως Πατριάρχης με την θέλησή Του, με δική Του πρωτοβουλία και απόφαση, αρνείται την επικοινωνία με τον έξω  κόσμο. Γι’ αυτό και παραμένει κλεισμένος στο κελλί Του, αποκομμένος από τον υπόλοιπο κόσμο  και απομονωμένος στην ιδιότυπη φυλακή Του!

     

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. κ. Δαμιανός, Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα, εμφανισθείς πρόσφατα ενώπιον του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης  Ελλάδος κ. κ. Ιερωνύμου, με κάθε σοβαρότητα Τον διαβεβαίωσε, ότι ο Πατριάρχης κ. Ειρηναίος τυγχάνει «αυτο-έγκλειστος!». Ό,τι άλλο κυκλοφορεί και λέγεται περί Αυτού, προσέθεσε, είναι ψέμμα! 

Εν συνεχεία ο Αρχιεπίσκοπός μας τα ανωτέρω λεχθέντα τα μετέφερε ενώπιον της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου κατά τις Συνεδρίες της πρώτης εβδομάδος του παρελθόντος Φε-βρουαρίου.

Εάν, λοιπόν, ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος όντως με δική Του πρωτοβουλία παραμένει έγκλειστος και άρα «αυτοέγκλειστος» στο διαμέρισμά Του, τότε δεν υπάρχει θέμα για  συζήτηση  και διερεύνηση!

2.  Εάν όμως ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος, με πρωτοβουλία παραγόντων του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων και παρά τη θέλησή Του, παραμένει απομονωμένος στο Διαμέρισμά του, επαναλαμβάνω  χωρίς τη δική Του θέληση, τότε ανακύπτει ένα Μεγάλο Πρόβλημα Ηθικής Τάξεως! Ποιός άραγε δύναται να Του αποστερήσει το στοιχειώδες δικαίωμα της ελευθερο-κοινωνίας; Και επί τη βάσει ποίου Δικαίου;

Ημείς, διερευνώντες επιμελώς  το ζήτημα, έχομεν εξασφαλίσει ένα αμάχητο τεκμήριο, διά του οποίου καταδεικνύεται, ότι ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος, χωρίς τη θέλησή Του, παραμένει κλειδαμπαρωμένος στο κελλί Του! Εκεί Τον καταδίκασαν να παραμένη παράγοντες του Πατριαρχείου Σας! Λέγοντες «αμάχητον τεκμήριον», δηλούμεν, ότι πρόκειται για ένα μικρής διάρκειας video, το οποίον έχει ληφθή εκεί κάτω στα Ιεροσόλυμα την 11ην Φεβρουαρίου 2015, δηλ. μετά την επίσκεψη του εν Αθήναις Εξάρχου Σας προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο! Αποδεικνύεται δι΄αυτού ὁτι, ο Υμέτερος Έξαρχος εν Αθήναις ασυστόλως και ανερυθριάστως ψευδόμενος, παρεπλάνησε τον Προκαθήμενον της τοπικῆς ημῶν Εκκλησίας! Το Video αυτό, Σας το παραθέτουμε αμέσως και παρακαλούμεν να το προσέξετε.  Δεν επιδέχεται αμφισβήτηση!

Επαναλαμβάνομεν, ότι διά του ηχητικού και φωτογραφικού αυτού τεκμηρίου αποδεικνύεται, ότι ο Πανοσ. Έξαρχος  του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα κ. Δαμιανός, φορώντας και πάλι τις βερμούδες της υποκρισίας, εντελώς αδιάντροπα μας είπεν ένα πολύ χονδρό και εντελώς απαράδεκτο ψέμμα! Το αποδεικτικό μας υλικό (video dvd) είναι αμάχητο! Δεν επιδέχεται την παραμικράν αμφισβήτηση! Καταδεικνύει την αναίσχυντη αναίσχυντη  ψευδολογία, στην οποία κατέφυγεν ο Υμέτε-ρος Έξαρχος κ. Βερμούδιος! (Συγγνώμην κ. Δαμιανός ήθελα να είπω).

Μετά τινα χρόνον, δυστυχώς, ηκολούθησεν μία Ανα-κοίνωσις του Πατριαρχείου Σας, διά της οποίας διεκηρύ-χθησαν τα εξής  ανυπόστατα και δια τούτο απαράδεκτα:

«Το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων διευκρινίζει, ότι ο πρώην Πατριάρχης Ιεροσολύμων και μοναχός κ. Ειρηναίος τυγχάνει «αυτοέγκλειστος» και ότι την ευθύνη δια τας επισκέψεις παρ’ Αυτώ έχει αναλάβει η Ισραηλινή Αστυνομία» ( 5.03.2015 )

Ὥστε, λοιπόν, η πλευρά Σας, συνεχίζουσα τα ασύστολα ψεύδη του Εξάρχου Σας, προσπαθεί να καλύψη ένα απάνθρωπο και επί δεκαετίαν παρατεινόμενο έγκλημα, το οποίον συντελείται εις βάρος ενός αγίου ανθρώπου! Ένα έγκλημα, το οποίον αποτελεί στίγμα στο Σώμα της Ορθοδοξίας!  Ώστε όλοι εκεί κάτω στην Αγία Γή έχετε αποβάλει, άραγε, το τιμημένο ράσο της αληθείας,  αντ’αυτού  δε έχετε ενδυθή τις βερμούδες της υποκρισίας; Κύριε, ελέησον!  

3.     Έπειτα από τα παραπάνω ανακύπτει ένα πολύ μεγάλο ζήτημα ηθικής τάξεως, το οποίον και τίθεται σήμερα ενώπιόν Σας, Μακαριώτατε, από την ελαχιστότητά μου:  

Στην ψευδολογία καταφεύγει κάποιος, όταν είναι ένοχος! Με το ψεύδος του προσπαθεί να επικαλύψει κάτι το παράνομο, το άδικο, το ασεβές κλπ., για το οποίον είναι ένοχος!  Άρα το Πατριαρχείο Σας διά του εν Αθήναις Εξάρχου του, ου μην αλλά και διά του εν Ιεροσολύμοις Πατριαρχικού του Γραφείου (βλ. επίσημον Ανακοινωθέν της 5^ης Μαρτίου ε.έ.)  ψεύδεται! Ψεύδεται, καί μάλιστα ασυστόλως! Το αδίκημα τούτο καθίσταται πολύ βαρύτερον, όταν το ψεύδος εκφέρεται προς τον Προκαθήμενο της εν Ελλάδι Ορθοδόξου Εκκλησίας! 

Μακαριώτατε,

Ο Έξαρχος κ. Δαμιανός Σας εξέθεσε! Εμείς με ανοικτή επιστολή μας τον καλέσαμε να ξεκαθαρίση  τα πράγματα. Πλην όμως ούτος εκώφευσε! Βλέπετε, «απορία ψάλτου, βήξ»! Εάν, λοιπόν, τον ανακαλέσετε στην τάξη, εάν δηλ. τον καταργήσετε από Έξαρχό Σας στην Αθήνα, τότε τα πράγματα θεραπεύονται, μερικώς όμως! Ο ψευδολόγος Κληρικός Σας,  θα έχει τιμωρηθή!    Εάν όμως παρά ταύτα εξακολουθήση να παραμένη εκπρόσωπος Υμών εν Αθήναις, τότε η παραγωγή και διάδοσις ψευδών πληροφοριών θα βαρύνη Υμάς προσωπικώς! 

4.     Αλλά το ζήτημα δεν τελειώνει εδώ! Τώρα πλέον οδηγούμεθα στην ουσία του πράγματος. Ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος παραμένει έγκλειστος στο Διαμέρισμά Του! Δηλ. οι Παράγοντες  του Πατριαρχείου Σας Τον έχουν κλειδώσει «στης φυλακής τα σίδερα!».  Άρα απ’ εδώ και πέρα το ζήτημα βαρύνει την Μακαριότητά Σας!  Και Σας ερωτώ:

a.     Είναι ηθικό να έχετε κλειδαμπαρωμένο ένα Πατριάρχη και εν Χριστώ Αδελφό σας;

b.    Είναι ηθικό - για Σας προσωπικά- να ανέχεσθε την κατάσταση αυτή για τον πρώην  «Γέροντά Σας» κατά την εκκλησιαστική ορολογία, δηλ. για τον Πατριάρχη-Ευεργέτη Σας, ο Οποίος μεταξύ πολλών άλλων Αρχιμανδριτών Σας επέλεξε, Σας  προώθησε, Σας ανεβίβασε και Σας ανέδειξε στον Αρχιερατικό Θρόνο, εν τέλει δε και Σας εχειροτόνησε ως Μητροπολίτην Θαβωρίου; 

c.      Εάν η έκπτωσή Του από τον Πατριαρχικό Θρόνο των Ιεροσολύμων συνιστά ένα αποτρόπαιο ΕΓΚΛΗΜΑ, είναι άραγε ηθικό Σεις να είσθε αποδέκτης ενός προϊόντος εκκλησιαστικού εγκλήματος, δηλ. του αντικανονικώς κενωθέντος και χηρεύσαντος Πατριαρχικού Θρόνου των Ιεροσολύμων;  

Μακαριώτατε,

                                                                           

             Δεν φορώ βερμούδες, για να υποκρίνομαι!  Δεν ταξιδεύω στην Ταϋλάνδη, για να αποθέσω προσωρινώς το βάρος της ιερωσύνης! Σας ομιλώ ευθέως και εν βάρει της αρχιερατικής μου συνειδήσεως. Αυτό, που συμβαίνει στα Ιεροσόλυμα με τον Μακαριώτατο κ. Ειρηναίο, αποτελεί στίγμα για την αγία Ορθοδοξία μας! Βαρύνει όλους μας, όλους ανεξαιρέτως, Πατριάρχες, Αρχιεπισκόπους, Μητροπολίτες και Επισκόπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Όσοι σιωπούν, θα λογοδοτήσουν στο Θεό κατά την ημέρα της κρίσεως.

            Ταπεινά, λοιπόν, Σας ικετεύω:  Ελευθερώστε τον έγκλειστο Πατριάρχη! Βγάλτε τις σιδερόφρακτες πόρτες, που Τον περιβάλλουν! Καταργείστε τις φωτογραφικές  μηχανές, δηλ. τις ηλεκτρονικές κάμερες, που έχετε τοποθετήσει στα τέσσαρα σημεία του διαμερίσματός του, για να παρακολουθείται κάθε κίνηση γύρω απ΄αυτό!  Δώστε την δυνατότητα να Τον επισκέπτωνται, όσοι χριστιανοί το επιθυμούν! Μη τους απαντάτε, ότι «ο Ειρηναίος απέθανε!» ή ότι «ὁ Ειρηναίος έφυγε» και άλλα παρόμοια! Γιατί Του απστερείτε το ημερήσιο σιτηρέσιο της Αγιοταφικής Αδελφότητος; Πως η συνείδησή Σας ανέχεται να τροφοδοτεί και να φροντίζει τον Μακ. κ. Ειρηναίο ένας μεν καλός άνθρωπος, Μουσουλμάνος όμως στο θρήσκευμα, ο οποίος άφοβα κάθε μέρα βάζει λίγο φαγητό στο καλάθι Του! Μη απολύετε και μη καθαιρείτε τους αραβόφωνους Κληρικούς, όσοι αρνούνται να υπογρά-ψουν σχετικά έγγραφα, για να αναγνωρίσουν ότι ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος τώρα πλέον είναι «ένας Μοναχός και τίποτε παραπέρα»! Εξ εγκύρου πολιτικής Παλαιστινιακής Πηγής Σας μεταφέρω, την πληροφορίαν, ότι ο κόσμος εκεί κάτω  είναι έτοιμος να εκραγεί εναντίον Σας. Με δυσκολία τους συγκρατούν οι πολιτικοί Παράγοντες των Παλαιστινίων! Δεν χάνεται μόνον ο Πατριάρχης κ. Ειρηναίος! Μαζί Του χάνεται και τό Ελληνόφωνο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων! Το έγκλημα αυτό η αδέκαστη ιστορία θα το καταλογίση στην μερίδα Σας! Ακούστε με! Ξυπνείστε από τον λήθαργο της γνωστής θρησκευτικής μοχθηρίας!  Εξέλθετε από τον λαβύρινθο της μονομανούς καταδιώξεως του εν Χριστώ Αδελφού μας!    

                 
                 Επισφραγίζων την παρούσαν ανοικτήν ικεσίαν μου, επιτρέψατέ μοι να χρησιμοποιήσω την παροιμίαν: Μακαριώτατε, «πάθεις, λάβεις, κοιλιά μη σε πονέσει»! Διά τούτο Σας παρακαλώ να επιδείξετε φιλάνθρωπον διάθεσιν πρός τόν Προκάτοχόν Σας! Ελευθερώστε Τον! Επισκεφθήτε Τον στο δεσμωτήριό Του! Προσέλθετε γυνυπετής ενώπιόν Του και ζητήστε συγγνώμην! Ἐρχεται Πάσχα!  Υψωθήτε καί αρθήτε στο ύψος των αγίων Ημερών! Διά τον Νυμφίον Χριστόν, ας αγαπήσουμε αλλήλους και ας αγαπηθούμε μεταξύ μας!  Αυτή είναι η ικεσία μου!

Ζητώ συγγνώμην διά την παρρησίαν μου!

Επί δε τούτοις, διατελώ

Μετά βαθυτάτου σεβασμού

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Ελάχιστος εν Χριστώ Αδελφός

Ημερομηνία λήψεως: 11 Φεβρουαρίου 2015

Ημερομηνία λήψεως: 4 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2013

Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΒΑΤΡΑΧΟΣ!

ΑΠΟ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΕ ΚΥΡΙΑΚΗ 

" ΟΤΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΟΥ ΟΥ ΔΥΝΑΣΘΕ ΠΟΙΕΙΝ ΟΥΔΕΝ"

 Κάποτε έγινε αγώνας βατράχων. Στόχος να ανέβουν στην υψηλότερη κορυφή ενός πύργου.

Πολλοί άνθρωποι συγκεντρώθηκαν να τους υποστηρίξουν. Στην πραγματικότητα, ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό να ανέβουν οι βάτραχοι στην κορυφή του πύργου και το μόνο που άκουγες ήταν:

«Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν...».Οι βάτραχοι άρχισαν να αμφιβάλλουν για τους εαυτούς τους. Ο κόσμος συνέχιζε: «Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν...».

Και οι βάτραχοι ο ένας μετά τον άλλον, παραδέχονταν την ήττα τους, εκτός από έναν, που συνέχισε να σκαρφαλώνει. Στο τέλος, μόνον αυτός, και μετά από τρομερή προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή. Ένας από τους χαμένους βατράχους, πλησίασε να τον ρωτήσει, πως τα κατάφερε να ανέβει στην κορυφή. Τότε συνειδητοποίησε ότι... ο Βάτραχος... ήταν κουφός!!!

Συμπέρασμα: Ποτέ να μην ακούμε ανθρώπους, που έχουν την κακή συνήθεια να είναι αρνητικοί, διότι μας κλέβουν τις μεγαλύτερες επιθυμίες και τους πόθους μας. Να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας.

Πάντα να κάνουμε τον «κουφό» απέναντι σε όσους μας λένε ότι δεν μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας. Επιβάλλεται να έχουμε την ελπίδα μας μόνο στον Θεό και να επικαλούμαστε με πίστη και άκρα ταπείνωση την εξ’ ύψους θεία δύναμη. Με πίστη και ισχυρή θέληση μπορούμε με τη βοήθεια του Θεού και όρη να μετατοπίσουμε, διότι «ότι χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν.» (Ιωάν. 15,5).
ΠΗΓΗ: agiameteora.net
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ" ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:
ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ

Πρωτ.  Βασίλειος Γιαννακόπουλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Πρεσβυτέρα Νικολίτσα Γκοτσοπούλου


ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ
+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

ΑΠΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΤΥΣ ΜΑΤΡΩΝΑ Η ΕΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

 (27 ΜΑΡΤΙΟΥ)

Η αγία Ματρώνα ήταν υπηρέτρια κάποιας Ιουδαίας γυναίκας, που ονομαζόταν Παντίλλα. Ακολουθούσε την κυρία της μέχρι τη συναγωγή, δεν έμπαινε όμως μέσα, αλλά γύριζε και πήγαινε στην Εκκλησία των Χριστιανών. Την είδαν λοιπόν κάποια φορά, οπότε την έπιασαν και την κτύπησαν πάρα πολύ και στη συνέχεια την έκλεισαν στη φυλακή επί τέσσερις ημέρες, χωρίς να μπορεί να την πλησιάσει κανείς και χωρίς φαγητό. Έπειτα την έβγαλαν και την καταξέσχισαν με μαστίγια. Πάλι την φυλάκισαν και την άφησαν πολλές ημέρες εκεί, όπου και παρέθεσε την ψυχή της στον Θεό. Λένε ότι το άγιο λείψανό της το έριξε η Παντίλλα από το τείχος κάτω, γι᾽αυτό και υπέστη δίκαιη τιμωρία, πέφτοντας κατά λάθος μέσα στο πατητήρι, στο οποίο χυνόταν από επάνω ο πατημένος μούστος. Εκεί τέλειωσε τη ζωή της και βγήκε η ψυχή της᾽.

Η αντίθεση είναι έντονη: από τη μια, η αγία Ματρώνα, η δούλη, η άσημη, η καταφρονεμένη· κι από την άλλη, η Παντίλλα, η κυρία, η ένδοξη, η πλούσια. Με κοσμικά κριτήρια, δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης. Ο ζυγός κλίνει αυτομάτως προς τη μεριά της Παντίλλας. Αυτό δεν θα έλεγε ο σύγχρονος εκκοσμικευμένος άνθρωπος, ακόμη κι άν είναι ῾χριστιανός᾽; Όταν για παράδειγμα αυτό που φαίνεται ως προτεραιότητα στους περισσοτέρους: το κυνηγητό των απολαύσεων, του χρήματος, της δόξας, είναι αυτό που προβάλλει η Παντίλλα, ποιος δεν θα επέλεγε τη δική της θέση, ενώ θα οίκτιρε  την ῾κατάντια᾽ της Ματρώνας; Κι όμως πόση πλάνη υπάρχει σε μία τέτοια αξιολογική κρίση! Διότι είναι η κρίση της επιφάνειας. Στο βάθος,  εκεί που είναι η καρδιά και που βλέπει ο Κύριος, ο δίκαιος κριτής, εκεί που τα πράγματα λειτουργούν σε επίπεδο αιωνιότητας, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά: η Ματρώνα είναι η ένδοξη και η κυρία, το άστρο το φωτεινό, και η Παντίλλα είναι η άσημη, η ανύπαρκτη, η δούλη και η ταλαίπωρη. Ο υμνογράφος της Εκκλησίας μας, ο άγιος Θεοφάνης, επανειλημμένως τονίζει την πραγματικότητα αυτή, διότι ακριβώς κινείται με τα κριτήρια του αναγεννημένου ανθρώπου, του χριστιανού, που βλέπει τα πράγματα κάτω από την οπτική της εν Χριστώ αποκάλυψης, δηλαδή της αλήθειας. ῾῾Έχεις θεϊκό νου αληθινά, και σοφό και θεόφρονα, γι᾽αυτό και λάμπεις στη χορεία των μαρτύρων, Ματρώναπαμμακάριστε᾽᾽(῾῾Νουν θείον αληθώς και σοφόν και θεόφρονα συ έχουσα διαλάμπεις εν χορεία μαρτύρων, Ματρώναπαμμακάριστε᾽᾽) (ωδή ε´). ῾῾Ορυόταν και ήταν σαν μεθυσμένη και σφάδαζε από τον θυμό η δυσεβέστατη (Παντίλλα)᾽᾽ (῾῾Ωρυομένη και μέθη βεβακχευμένη και τω θυμώσφαδάζουσα η δυσσεβεστάτη᾽᾽) (ωδή δ´). ῾῾Ματρώνα, δυναμωνόσουν από τη θεία δύναμη και ξέφυγες από την υπερήφανη δουλική γνώμη της πικρής κυρίας σου. Κι αυτό γιατί είχες ψυχή, που δούλευε μόνο στον Δεσπότη Κύριο᾽᾽ (῾῾Ρώμη τη θεία, Ματρώνα, δυναμουμένη, νυν της πικράςΔεσποίνηςεξέφυγεςδουλείαν, γνώμηναταπείνωτον· ψυχής γαρ εκέκτησομόνω τω Δεσπότη δουλεύουσα᾽᾽) (ωδή δ´).

Αιτία για την εις βάθος αυτήν πραγματικότητα, την ίδια την αλήθεια, είναι το γεγονός ότι ενώπιον του Θεού εκείνο που μετράει κι έχει σημασία δεν είναι ασφαλώς τα πλούτη και η δόξα, η επίγεια κατάσταση του ανθρώπου, είτε της ελευθερίας είτε της δουλείας, ό,τι δηλαδή είναι φθαρτό με ημερομηνία λήξεως, αλλά ό,τι παραμένει στην αιωνιότητα. Κι αυτό είναι η αρετή του ανθρώπου, η ζωή η σύμφωνη με το θέλημα του Θεού.῾῾Μη θησαυρίζετε θησαυρούς επί της γης –  όπως λέει ο Κύριος – όπου σης και βρώσις αφανίζει και όπου κλέπταιδιορύσσουσι και κλέπτουσι. Θησαυρίζετε θησαυρούς εν ουρανώ᾽᾽. Ο άγιος υμνογράφος φωνάζει εν προκειμένω στην ωδή ς´: ῾῾ΗΜατρώνα δεν κρίνεται σαν δούλη ή σαν ελεύθερη, με βάση τον Χριστό. Κρίνεται από την ομορφιά της αρετής της, γιατί ήταν στολισμένη με τους τρόπους της ευσέβειας᾽᾽ (῾῾Ου δούλος εν Χριστώ ουκ ελεύθερος κρίνεται, αλλ᾽ αρετής ευμορφία, ευεβείαςτρόποιςκεκοσμημένη᾽᾽). Κι αυτό σημαίνει ότι η αγία Ματρώνα, και βεβαίως κάθε χριστιανός συνεπής, κινείται σε επίπεδο αληθινής ελευθερίας, πέρα από τις δεσμεύσεις που προκαλεί ο κόσμος αυτός στην ψυχή του ανθρώπου. Διότι ελεύθερος είναι αυτός που προσβλέπει πέρα από τα επίγεια κι είναι έτοιμος να δώσει και τη ζωή του προς χάρη του Κυρίου, ο Οποίος ήρθε στη γη ως δούλος, ακριβώς για να δώσει ελευθερία στον άνθρωπο. ῾῾Αυτός που καταδέχτηκε τη μορφή δούλου, να γίνει δηλαδή άνθρωπος,  ο Χριστός ο Θεός μας, θέλοντας να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά της φθοράς και του θανάτου, μνηστεύτηκε εσένα ως μάρτυρα νύμφη Του και σε ελευθέρωσε από το ζυγό της δουλείας᾽᾽ (῾῾Ο δούλου καταξιώσαςδέξασθαιμορφήν Χριστός ο Θεός, ελευθερώσαιταύτην βουληθείς εκ φθοράς και θανάτου δεσμών, από ζυγού δουλείας σε, Μάρτυρα Νύφηνεμνηστεύσατο᾽᾽) (ωδή α´).

Τι ήταν εκείνο που έκανε την αγία Ματρώνα να θέσει ως προτεραιότητα της ζωής της το θέλημα του Θεού, δηλαδή να δει την πραγματικότητα της αιωνιότητας μέσα και στη ζωή αυτή, και πάνω σ᾽ αυτό το θέλημα του Θεού να πεθάνει; Μα τι άλλο, από την αγάπη της προς τον Κύριο. Ο έρωτάς της προς τον Χριστό ήταν το στοιχείο που ενεργοποίησε τη χάρη του Θεού και την οδήγησε στα ύψη του παραδείσου. ῾῾Με προθυμία και θάρρος προχώρησες πράγματι προς τον εραστή σου Χριστό, πανεύφημε᾽᾽ (῾῾Μετ᾽ευμενείας και παρρησίας προσεχώρησας όντως πος τον σον, πανεύφημε, εραστήν᾽᾽) (ωδή ζ´). Γι᾽αυτό και ῾῾είναι ωραίο το στεφάνι που τώρα φορά η ένδοξη Ματρώνα, που πήρε από το ζωαρχικό χέρι του Παντοκράτορα Χριστού᾽᾽ (῾῾Ωραίος ο στέφανος, ον νυν εστέφθης, ένδοξε, ζωαρχική δεξιά του Παντοκράτορος᾽᾽) (ωδή η´ ). Ίσως κάποτε πρέπει να μάθουμε οι χριστιανοί ότι το μυστικό της πνευματικής ζωής, αυτό που συνιστά την κινητήρια δύναμη των πάντων και οδηγεί σε υπέρ φύσιν καταστάσεις, είναι η αγάπη προς τον Χριστό. Ούτε τα φόβητρα της κόλασης ούτε οι απολαύσεις του Παραδείσου, αλλά η αγάπη του Θεού είναι εκείνο που ευλογείται κατεξοχήν από τον Κύριο. Και ποια άλλη αγάπη μπορεί να θεωρηθεί ως περισσότερο άξια από την αγάπη αυτή; Γιατί είναι η μόνη που ποτέ δεν μας εγκαταλείπει και ποτέ δεν μας απογοητεύει. Πόσο την θέλουμε όμως; 

παπα Γιώργης Δορμπαράκης

Πηγή: http://blogs.sch.gr

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ" ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:
ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ

Πρωτ.  Βασίλειος Γιαννακόπουλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Πρεσβυτέρα Νικολίτσα Γκοτσοπούλου


ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ
+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ!

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΕΛΛΗΝΑ!

____________Γεμίζει η ψυχή μας από παρηγοριά κάθε φορά, που βλέπουμε ένα αληθινό Έλληνα, αργά και που βέβαια, να προβάλει δημοσιογραφικά καί να εκθέτει τις ανησυχίες του για την τύχη της φιλτάτης μας Πατρίδος και για το μέλλον της Ορθοδοξίας! Έτσι, λοιπόν, το δημοσίευμα στην εφημερίδα ΤΟ ΠΑΡΟΝ της 15ης.02.2015 του γενναιωτάτου Στρατηγού Ιωάννου Μ. Ασλανίδη, Αντιστρατήγου ε.έ., μας συνεκίνησε πολύ βαθειά. Ο

Σημίτης Κων/νος
πρωην Πρωθυπουργός

Στρατηγός  αναφέρεται στην άστοχη και αδικαιολόγητη μάχη του Κράτους εναντίον της Εκκλησίας επί τών ημερών του αλήστου μνήμης Πρωθυπουργού της Ελλάδος κ. Κωνστ. Σημίτη, ενός ανθρώπου με Εβραϊκές ρίζες, ο οποίος ευθύνεται για την καταστροφή της Ελλάδος!  

_______________Σας το παραθέτουμε και σας παρακαλούμε να το μελετήσετε στοχαστικά.

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Αίγιον, 26 Μαρτίου 2015

 ****************************

Η ΑΣΤΟΧΗ ΚΑΙ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΔΙΑΜΑΧΗ 

ΚΡΑΤΟΥΣ και ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

«…και όνομα μέν δια το μη ες ολίγοις αλλ’ ες πλείονες οικείν Δημοκρατία κέκληται» 

(Θουκυδ. Β΄,37)

Στον Επιτάφιο του Περικλέους δίδεται ο ορισμός της Δημοκρατίας. Το πολίτευμά μας λέγεται Δημοκρατία επειδή την εξουσία δεν την ασκούν λίγοι πολίτες, αλλά ο λαός. Πώς λοιπόν; ερωτώ, τολμούν, σοβαροί κατά τ’ άλλα άνθρωποι καταξιωμένοι μπορώ να πω στο χώρο δουλειάς των, να πείσουν ότι· υπηρετούσαν την Δημοκρατία όταν επέμεναν κόντρα στην θέληση της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού ν’ απαλείψουν το θρήσκευμα από τις ταυτότητες;

Θυμάμαι διάβασα τότε σε πρωτοσέλιδο εφημερίδας παλαιότερα, δήλωση του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης Δημοκρατικού κατά τα άλλα ότι: «και 9 εκατομμύρια υπογραφές να φέρουν θα υποστηρίξουμε τον ένα που δεν υπέγραψε». Το δημοσίευμα δυστυχώς ήταν αληθές και αυτός εβαυκαλίζετο ότι υπηρετούμε την Δημοκρατία. Τουλάχιστον όφειλε κατά την γνώμη μου, ο τότε κ. Υπουργός να δώσει άλλον ορισμό, διαφορετικό από αυτόν που είπε ο Περικλής στον Επιτάφιο για την Δημοκρατία. Από εδώ δυστυχώς εμμέσως πλην σαφώς άρχισε η προσπάθεια κύκλων τινών, διαχωρισμού Εκκλησίας και Ελληνικού Κράτους.

Έχω την γνώμη ότι, ούτε οι ίδιοι το πιστεύουν αυτό που λένε, αλλά απλά ακολουθούν μια επίπλαστη  πρόοδο από λαθεμένες βάσεις. Η θρησκεία και μάλιστα ο Χριστιανισμός ουδέποτε απετέλεσε τροχοπέδη στον πρόοδο και την εξέλιξη της ανθρωπότητος. Δεν πρέπει να στηριζόμεθα σε μεμονωμένα περιστατικά για να κρίνουμε την προσφορά της Εκκλησίας στην ανθρωπότητα. Εξουσίες οι οποίες πίστεψαν ότι θα φέρουν τον πολιτισμό και την πρόοδο στην ανθρωπότητα εξαλείφοντας το θρήσκευμα από τους λαούς, το μόνο που επέτυχαν ήταν, να πάνε τις χώρες των, πολλά χρόνια πίσω, όσα χρόνια είχαν εξουσία, χωρίς να κλονισθεί και επί ελάχιστον η θρησκευτική πίστη και αγωγή του Λαού των.

Γνωρίζουμε από την ελληνική Ιστορία πόσο άρρηκτα είναι συνδεδεμένα ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία, επίσης γνωρίζουμε πολύ καλά, πόσο συνέβαλε η Εκκλησία μας, στην αναγέννηση του Ελληνικού Έθνους και στην διατήρηση της Εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας των Ελλήνων. Τέλος γνωρίζουμε ότι η θρησκεία διδάσκει ηθικές αξίες, ανθρώπινες σχέσεις και αγάπη στον πλησίον μας, πέστε μας: κύριοι αρνητές της προσφοράς αυτής, πώς; θα σταθούν, θα ομονοήσουν και θα επιβιώσουν στο μέλλον κοινωνίες, χωρίς τα χαρακτηριστικά και απαραίτητα συνθετικά αυτά στοιχεία, μιας κοινωνίας που θέλει να διαιωνίσει το γένος της;

Δεν μπορούμε επίσης ν’ αγνοήσουμε την αδήριτο σχέση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας που χρονολογείται εδώ και 2.000 χρόνια. Πρέπει κάποτε να το καταλάβουν και μερικοί Έλληνες διανοούμενοι, οι οποίοι χρησιμοποιούντες τον επιστημονικό και φιλοσοφικό  εξοπλισμό των ως Ασπίδα,  να θέλουν να μεταβάλουν την υπάρχουσα ταύτιση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας. Αυτό είναι μέγα λάθος διότι, δεν ταυτίζεται με την θέληση του Ελληνικού λαού, άρα είναι αντιδημοκρατικό.

Όταν ο Απόστολος Παύλος ήλθε στην Ελλάδα και δίδαξε στο ανήσυχο πνεύμα των Ελλήνων τον Χριστιανισμό, εξέφραζε αυτό που από μόνοι τους επιθυμούσαν οι Έλληνες, να οριστικοποιήσουν τον θάνατο των παλαιών θεών και να εγκολπωθούν την ύπαρξη του ΕΝΟΣ, μοναδικού και αληθινού θεού. Το χριστιανικό στοιχείο αναμείχθηκε με το Ελληνικό, που βρισκόταν τους τελευταίους προ χριστιανικούς αιώνες σε παρακμή και έψαχνε για μια νέα ταυτότητα. 

Ο Καρπός της ζωογόνου αυτής ένωσης εδημιούργησε ένα πολιτισμό που διαρκεί μέχρι σήμερα και καλείται Ελληνοχριστιανικός Πολιτισμός. Ενώθηκε λοιπόν η αρχαιοελληνική σοφία του αρίστου και τελείου με την χριστιανική του ενάρετου και της αγάπης. Ο Ε. Παπανούτσος, ο παρεξηγημένος αυτός παιδαγωγός και φιλόσοφος, ομιλών στην Βουλή των Ελλήνων ολίγον προ του θανάτου του, διεκήρυξε ότι, η ορθοδοξία και ο Ελληνισμός είναι μαζί ζυμωμένα. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι, όσοι Έλληνες δεν είναι χριστιανοί δεν είναι Έλληνες, αντιθέτως μπορεί ένας ετερόδοξος ή και άθεος Έλλην να είναι καλύτερος από ένα Ορθόδοξο.

Ο τέως Υπουργός των Η.Π.Α. Χένρυ Κίσσινγκερ, ο σύγχρονος Μέττερνιχ της Ευρώπης, ομιλών το 1994 εις την Ουάσιγκτον κατά την βράβευσή του από προσωπικότητες του επιχειρηματικού κόσμου, μεταξύ άλλων, έκαμε όπως γνωρίζετε την καταπληκτική δήλωση (Σεπ. 1994): «ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες· Εννοώ, δηλαδή να τον πλήξουμε, την γλώσσα, την θρησκεία, τα πνευματικά και Ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του ν’ αναπτυχθεί, να διακριθεί και να επικρατήσει στα Βαλκάνια και στην Ανατολ. Μεσόγειο. Άρα οι πολέμιοι της πίστεώς μας συνέλληνες, έμμεσα και ίσως χωρίς να το συνειδητοποιούν, γίνονται όργανα της Ανθελληνικής προπαγάνδας του Κίσσινγκερ.

Αφού λοιπόν από τα ανωτέρω στοιχειώδη παραδείγματα εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα ότι η ταύτιση του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, αποτελεί θετικό και ωφέλιμο στοιχείο και κεντρικό άξονα πολιτιστικής, κοινωνικής και εθνικής κυρίως συνοχής, εγείρεται το ερώτημα·  πρέπει να  κατεδαφίσουμε, ν’ αποσυνθέσουμε και να διαλύσουμε αυτόν τον εθνικό δεσμό, που αποδεικνύει τον πολιτισμό μας; Ή αντιθέτως πρέπει να ενισχύσουμε,  να τονώσουμε και να ενθαρρύνουμε τον υπάρχοντα αυτόν δεσμόν μεταξύ Ορθοδοξίας και Ελληνισμού; 

Η πρόοδος των λαών δεν επιτυγχάνεται με  καταστρατηγήσεις αρχών και δογματικά καταξιωθέντων ιδεών, αλλά με την στήριξη στις ιδέες και στις αρχές των προγόνων μας, βελτιώνοντας και προσαρμόζοντας τα μέχρι σήμερα δεδομένα τους, στις νέες εξελίξεις και ανακαλύψεις των Επιστημών, χωρίς να παρεκκλίνουμε από τις αρχές και τις αξίες της Ανθρώπινης ζωής, οι οποίες καταξιώθηκαν ως δόγματα στο πέρασμα του χρόνου, για την διαιώνιση των κοινωνιών.

Μέσα στις δύσκολες ώρες που περνάμε καθημερινά, το άτομο αναπτύσσεται λανθασμένα και γίνεται ένα ξεπερασμένο γρανάζι του απρόσωπου συστήματος που κανείς δεν ελέγχει. Ένας ολοκληρωμένος αντιανθρωπισμός που συνθέτει και αντικειμενοποιεί τον άνθρωπο βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι υπάρχοντες υγιείς τύποι που υπηρετούν το καλό των πολλών θεωρούνται ξεπερασμένοι ή συνθλίβονται από τους παθολογικούς, που υπηρετούν τα συμφέροντα των ολίγων. 

Πρέπει λοιπόν να παραμείνουμε στις ρίζες μας, εάν θέλουμε να έχουμε μέλλον και στην γεμάτη αγάπη και πίστη θρησκεία μας, που επεξετάθηκε όχι γιατί καταπιέζει, αλλά το αντίθετο, γιατί στην ανθρώπινη σχετική ελευθερία, ανέτεινε την θεία, την απόλυτη Ελευθερία.

«Μόρφωση σημαίνει προσαρμογή της ανθρώπινης ψυχής προς τις μεγάλες αξίες του παρελθόντος» (ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ)

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης

Αντιστράτηγος ε.α.

Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.

Πηγή : Εφημερίδα "ΤΟ ΠΑΡΟΝ" 15/2/2015

25η ΜΑΡΤΙΟΥ - ΔΙΠΛΗ ΧΑΡΑ!

                   Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ  

                 ΚΑΙ Η 25^η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

     Η σημερινή ημέρα έχει διπλή σημασία για τους Έλληνες. Είναι θρησκευτική και εθνική εορτή. Είναι θρησκευτική γιατί εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και εθνική γιατί η ημέρα αυτή σηματοδοτεί την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης ενάντια στην Οθωμανική κυριαρχία του 1821. Έχουμε διπλή χαρά. Εορτάζει η Παναγία μας, εορτάζει και η Πατρίδα μας. Είμαστε ιδιαίτερα ευλογημένοι από τον Θεό, που κατοικούμε σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο, που είναι γεμάτος από Αγίους της Εκκλησίας μας και ήρωες, που έπεσαν για την Πατρίδα μας. Αυτόν τον ευλογημένο τόπο, προσπαθούν μερικοί να τον υποδουλώσουν για μια ακόμη φορά. Δεν θα τα καταφέρουν όμως, γιατί μας προστατεύει ο Θεός. Μας προστατεύουν η Παναγία και όλοι οι Άγιοι.

     Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι η αρχή όλων των Δεσποτικών εορτών. Το περιεχόμενο της εορτής αναφέρεται στο γεγονός κατά το οποίο ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, επισκέφθηκε, με εντολή του Θεού, την Παναγία και την πληροφόρησε ότι έφθασε ο καιρός της Σάρκωσης του Λόγου του Θεού και ότι αυτή θα γίνει η μητέρα Του. Η Παναγία είχε προετοιμασθεί για την μεγάλη αυτή στιγμή. Η Παναγία είχε φθάσει στην θέωση, πριν ακόμη δεχθεί την επίσκεψη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ. Μετά την χαρμόσυνη είδηση του Αρχαγγέλου η Παναγία κυοφορεί πλέον θαυματουργικά τον Υιό και Λόγο του Θεού, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, τον Χριστό. Η ανθρώπινη φύση ενώθηκε με την θεία φύση ατρέπτως, ασυγχύτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως, αμέσως από την στιγμή της σύλληψης. Το μεγάλο αυτό Ιστορικό γεγονός έχει πλέον συντελεσθεί.

     Όπως αναφέραμε στην αρχή, κατά τη σημερινή ημέρα, εορτάζουμε και την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Σήμερα τιμάμε τους ήρωες αυτής της Επανάστασης. Τιμάμε τους ήρωες εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους, ώστε η Πατρίδα μας να είναι σήμερα ελεύθερη. Δεν έδωσαν το αίμα τους για να έρχονται κάποιοι «έξυπνοι» και να την ξεπουλάνε. Σαν Έλληνες οφείλουμε να τους φέρνουμε στη μνήμη μας, γιατί χωρίς τους αγωνιστές του 1821, σήμερα θα ήμασταν ακόμη υποταγμένοι στον Τουρκικό ζυγό. Οι θαρραλέοι αυτοί άνθρωποι δεν υπολόγισαν την προσωπική τους ζωή, για το συμφέρον της Πατρίδας μας. Παραμέρισαν τα πάντα, προκειμένου η Ελλάδα να αναπνεύσει οξυγόνο ελευθερίας. Αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν πρέπει να τους τιμάμε και να προσπαθούμε να τους μιμούμαστε.

     Στις 25 Μαρτίου, λοιπόν, του 1821 στην Ιερά Μονή της Αγίας Λαύρας, στα Καλάβρυτα, ο Επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός, σήκωσε το λάβαρο της Επανάστασης. Τότε άρχισε επίσημα η Ελληνική Επανάσταση, που οδήγησε μετά από πολλούς αγώνες και θυσίες, στην ελευθέρωση και στην αναγνώριση του Ελληνικού κράτους το 1830, με την συνθήκη του Λονδίνου. Συνθήκη που υπέγραψαν στις 22 Ιανουαρίου του 1830 η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία. Δύο χρόνια μετά, στις 14 Αυγούστου του 1832, ορίσθηκαν και τα σύνορα της Ελλάδας. Τον Δεκέμβριο του έτους αυτού αποδέχθηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία την απόφαση αυτή και από τότε ξεκινά η πορεία του Νέου Ελληνικού κράτους. Συνεχίζεται η πορεία του ένδοξου αυτού λαού, που άφησε έκπληκτη ολόκληρη την ανθρωπότητα με τα κατορθώματά του.

     Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου, ως εθνικής εορτής, καθιερώθηκε στις 18 Μαρτίου του 1838. Την ίδια χρονιά έγινε και ο πρώτος επίσημος εορτασμός. Τελέσθηκε δοξολογία στον Ιερό Ναό της Αγίας Ειρήνης, στην οδό Αιόλου, στην Αθήνα. Πλήθος κόσμου είχε μαζευθεί και ανάμεσά τους ήταν και οι αγωνιστές της Επανάστασης, οι οποίοι αποθεώθηκαν. Μετά την δοξολογία στήθηκε γλέντι, στην πλατεία Κλαυθμώνος. Στον Λυκαβηττό στήθηκε ένας φλεγόμενος σταυρός, που έφερε την φράση «Εν τούτω νίκα». Από τότε η 25η Μαρτίου, εορτάζεται κάθε χρόνο, σαν ημέρα τιμής στους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Και είναι ευλογημένη η συγκυρία, που συνέπεσε με την εορτή του Ευαγγελισμού. Γιατί από την μία έχουμε την απελευθέρωση του ανθρώπου από την αμαρτία, με τον ερχομό του Χριστού και από την άλλη την απελευθέρωσή μας από τους Τούρκους.

     Είναι ιερό καθήκον μας να τιμάμε με εορταστικές εκδηλώσεις, με δοξολογίες, με παρελάσεις, με τον σημαιοστολισμό και με οποιοδήποτε άλλο μέσο τους αγωνιστές του 1821. Χωρίς αυτούς θα ήμασταν σήμερα υποταγμένοι ακόμη στους Τούρκους. Θα τελειώσω, την αναφορά μου στο μεγάλο αυτό γεγονός, με ένα λόγο του στρατηγού Μακρυγιάννη, του μεγάλου αυτού Έλληνα, προς όσους πολεμούν την Ελλάδα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. «Κι’ αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε μ’ έναν τρόπο, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε· τρώνε από μας και μένει και μαγιά». (Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη, σελίδες 254 -255).

Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Γιαννακόπουλος 

"ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΣΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ" ΚΛΕΦΤΙΚΟ 

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ Ι.Μ.ΑΓΙΑΣ ΛΑΥΡΑΣ