Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

ΑΠΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Η ΑΓΙΑ ΚΥΡΑΝΝΑ 
Η ένδοξος και πολύαθλος νεομάρτυς της Θεσσαλονίκης 

     Κατά τη σκοτεινή περίοδο της Τουρκοκρατίας έλαμψαν με την άθλησή τους πολυάριθμοι νεομάρτυρες, οι οποίοι με το ένδοξο μαρτύριό τους εισήλθαν στον Νυμφώνα της Βασιλείας του Θεού και διδάσκουν στη σημερινή εγωκεντρική εποχή μας με το αγωνιστικό τους φρόνημα και την ακλόνητη πίστη τους. 
     Μέσα στο πολυπληθές νέφος των νεομαρτύρων συναριθμείται και η μαρτυρήσασα στη Θεσσαλονίκη στις 28 Φεβρουαρίου 1751 ένδοξος και πολύαθλος Αγία Κυράννα, η πάγκαλος αυτή νύμφη του Χριστού, η οποία καταγόταν από το χωριό Βυσσώκα (Όσσα) της Θεσσαλονίκης. Οι γονείς της ήταν ευσεβείς και γι’ αυτό από νωρίς χειραγωγήθηκε στην ορθόδοξη πίστη. Διακρινόταν για τον ενάρετο βίο και την εξωτερική της ομορφιά. Όμως ο μισόκαλος διάβολος τη φθόνησε για τις πολυάριθμες αρετές της και βρήκε ως όργανο της κακίας του έναν γενίτσαρο, ο οποίος στο χωριό Βυσσώκα εισέπραττε τους φόρους. Μόλις είδε ο γενίτσαρος την Κυράννα, την ερωτεύθηκε και με διάφορες κολακείες, αλλά και με υποσχέσεις προσπάθησε να πετύχει τον σκοπό του, ο οποίος ήταν να αλλαξοπιστήσει η όμορφη, ενάρετη και σεμνή αυτή κοπέλα και στη συνέχεια να την παντρευτεί. Όμως η Κυράννα ποθούσε μόνο τον Σωτήρα Ιησού Χριστό και αρνιόνταν τις προτάσεις του γενίτσαρου. Τότε άρχισε να την φοβερίζει ότι θα την υποβάλει σε βασανιστήρια και ότι θα την θανατώσει, εάν δεν δεχόταν την πρότασή του. 
     Βλέποντας όμως ο γενίτσαρος την επίμονη άρνηση της Κυράννης, συνεννοήθηκε με άλλους και αφού την άρπαξαν ξαφνικά, την οδήγησαν στον κριτή της Θεσσαλονίκης με την ψεύτικη κατηγορία, ότι ενώ υποσχέθηκε να παντρευτεί τον γενίτσαρο και να ασπασθεί τον μωαμεθανισμό, τώρα άλλαξε στάση και αρνείται. Οι γονείς της Κυράννης έτρεξαν για να συμπαρασταθούν στην κόρη τους, αλλά ύστερα από τις απειλές των γενίτσαρων, αναγκάσθηκαν να υποχωρήσουν και να την εγκαταλείψουν. Οι Τούρκοι προσπάθησαν άλλοτε με κολακείες και άλλοτε με απειλές να πετύχουν τον σκοπό τους, αλλά η Κυράννα δήλωσε με παρρησία ότι είναι χριστιανή και ότι έχει Νυμφίο της τον Ιησού Χριστό, τον Οποίο από την παιδική της ηλικία ποθεί και αγαπά, αφού είναι Εκείνος στον Οποίο προσφέρει την αγνότητά της και για τον Οποίο είναι διατεθειμένη και πρόθυμη να δώσει και το ίδιο της το αίμα για να αξιωθεί να Τον απολαύσει. Μετά από αυτή τη θαρραλέα ομολογία πίστεως σιώπησε, αφού προηγουμένως δήλωσε ότι δεν πρόκειται να ξαναμιλήσει. Παράλληλα στεκόταν με σεμνότητα και με κατεβασμένο το κεφάλι, και με τη νοερά της προσευχή ζήτησε από τον Κύριο να την ενισχύσει μέχρι τέλους. Μάλιστα εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκε τέτοια πνευματική αγαλλίαση, ώστε ποθούσε να μαρτυρήσει για τον Χριστό όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
     Βλέποντας οι Τούρκοι την ακλόνητη πίστη της και την ιλαρότητα του προσώπου της, αισθάνθηκαν ντροπή και την έκλεισαν στη φυλακή. Με τη βοήθεια ενός δεσμοφύλακα άρχισε ο γενίτσαρος να την επισκέπτεται στη φυλακή και να τη βασανίζει για να πετύχει τον σκοπό του. Συχνά έπαιρνε μαζί του και άλλους για να τη βασανίσουν, αλλά η πολύαθλος Κυράννα έσκυβε το κεφάλι, σκέπαζε το πρόσωπο και σταύρωνε τα χέρια της χωρίς να τους κοιτά και να τους απαντά σ’ αυτά που έλεγαν. Οι βασανιστές αρχικά προσπαθούσαν με κολακείες και δώρα να την πείσουν να αλλάξει γνώμη, αλλά η ακλόνητη πίστη της τους εξαγρίωνε σε τέτοιο βαθμό, ώστε άλλος τη χτυπούσε με ξύλο, άλλος με μαχαίρι, άλλος με κλωτσιές και άλλος με γροθιές. Αυτό όμως είχε ως αποτέλεσμα να πέφτει κάτω λιπόθυμη από τα βασανιστήρια. Ακόμη και ο δεσμοφύλακας τη βασάνιζε κατά τη διάρκεια της νύχτας. Αφού την κρεμούσε από τις μασχάλες και της αλυσόδενε τα χέρια, τη χτυπούσε μ΄ ένα ξύλο αλύπητα μέχρι που κουραζόταν και στη συνέχεια την άφηνε κρεμασμένη μέσα στην παγωμένη ατμόσφαιρα του χειμώνα. Η Αγία Κυράννα υπέμενε τα βασανιστήρια με υπομονή, σιωπή και ηρεμία, αφού ο νους και η καρδιά της ήταν μόνο στον Χριστό και στη Βασιλεία των Ουρανών. Μέσα στη φυλακή βρίσκονταν και άλλοι χριστιανοί, αλλά και Εβραίοι και μερικές Τουρκάλες, οι οποίες επέκριναν τον δεσμοφύλακα για την άσπλαχνη και τυραννική συμπεριφορά του απέναντι σε μια αθώα γυναίκα. Ένας όμως χριστιανός ζητούσε από τον δεσμοφύλακα να ξεκρεμάσει την Κυράννα, όταν καταλάβαινε ότι ο θυμός του έχει περάσει, ενώ προσπαθούσε να τον προβληματίσει, να τον ευαισθητοποιήσει και να του αλλάξει τη σκληρόκαρδη συμπεριφορά του θυμίζοντάς του την κρίση του Θεού. Ο δεσμοφύλακας όμως παρέμενε άσπλαχνος και συνέχιζε να βασανίζει την αγία και μάλιστα ακόμη σκληρότερα. Στο μεταξύ στη φυλακή εισέρχονταν οι βασανιστές για να της δώσουν τροφή για να μην πεθάνει, αλλά η Κυράννα αρνιόνταν να φάει, ενώ άκαρπη στάθηκε και η προσπάθειά τους να της ανοίξουν το στόμα, αφού η καρδιά της ήταν δοσμένη μόνο στην αγάπη του Ιησού Χριστού. 
      Την έβδομη ημέρα της φυλάκισής της άρχισαν και πάλι οι γενίτσαροι να τη βασανίζουν ανελέητα. Τότε ο χριστιανός επέκρινε τον δεσμοφύλακα και άρχισε να τον απειλεί ότι θα τον καταγγείλει στον πασά, γιατί επιτρέπει να μπαίνουν μέσα στη φυλακή άνθρωποι που βασανίζουν τους φυλακισμένους, δεδομένου ότι αυτό είναι γεγονός πρωτάκουστο και έρχεται σε αντίθεση με τον νόμο. Η παράνομη και σκληρόκαρδη συμπεριφορά του δεσμοφύλακα προκάλεσε και την οργή των μουσουλμάνων γυναικών, γεγονός που τον οδήγησε στο να μην επιτρέψει στους γενίτσαρους να βασανίσουν και πάλι την Κυράννα. Οι γενίτσαροι όμως πήγαν στη συνέχεια στον μεγάλο αγά, ο οποίος κάλεσε τον δεσμοφύλακα και τον έβρισε. Τότε εκείνος εξαγριώθηκε και επιστρέφοντας στη φυλακή, άρπαξε την αγία και αφού την κρέμασε, άρχισε να τη χτυπά μ’ ένα ξύλο και με τα δύο του χέρια τόσο πολύ, ώστε όλοι οι φυλακισμένοι άρχισαν να φωνάζουν. Οι φωνές προκάλεσαν τόσο μεγάλη αναστάτωση, ώστε ο δεσμοφύλακας άφησε την Κυράννα κρεμασμένη και αφού πήγε στο δωμάτιό του, ζήτησε από τον χριστιανό να του ψήσει καφέ. Ο χριστιανός άρχισε και πάλι να τον κατηγορεί για την άσπλαχνη συμπεριφορά του και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο δεσμοφύλακας έπεσε μπρούμυτα και άρχισε να κλαίει είτε από ενοχές είτε από ντροπή. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή κατά την οποία η αγία ήταν ακόμη κρεμασμένη, συνέβη ένα συγκλονιστικό γεγονός. Ξαφνικά ένα λαμπερό φως, σαν να ήταν αστραπή, μπήκε από την οροφή της φυλακής και αφού περικύκλωσε το σώμα της πολυάθλου Αγίας Κυράννης περιέλουσε ολόκληρη τη φυλακή και έδωσε τόσο έντονο φως σαν να είχε μπει μέσα όλος ο ήλιος, παρόλο που ήταν νύχτα. Το θαυμαστό αυτό γεγονός έκανε τους Χριστιανούς να φωνάζουν «Κύριε ελέησον», τους Εβραίους να πέσουν μπρούμυτα και τις Τουρκάλες να φωνάζουν ότι η τιμωρία που επιβλήθηκε στη φτωχή ρωμιά είχε ως αποτέλεσμα να πέσει αστραπή και να τους κάψει. Την ίδια στιγμή ο δεσμοφύλακας ζήτησε τρομοκρατημένος από τον χριστιανό να ξεκρεμάσει την αγία. Ο χριστιανός βρήκε την Κυράννα ξεψυχισμένη και για πολλή ώρα μια άρρητη ευωδία είχε πλημμυρίσει τον γύρω χώρο. Αφού την απελευθέρωσε από τα σιδερένια δεσμά, άναψε κεριά και θυμίαμα και κάθισε δίπλα μέχρι το πρωί, δοξάζοντας τον Θεό που τον αξίωσε να βιώσει τέτοια θαυμαστά γεγονότα και να περιποιηθεί το ιερό λείψανο. Το πρωί όλος ο κόσμος πληροφορήθηκε για τη μαρτυρική τελείωση της αγίας, αλλά και για το συγκλονιστικό θαύμα του ουρανίου φωτός μέσα στη φυλακή. Δόθηκε μάλιστα η άδεια να ενταφιασθεί το λείψανο έξω από την πόλη της Θεσσαλονίκης, ενώ τα φορέματα της αγίας διανεμήθηκαν στους χριστιανούς για ευλογία. 
     Στο χωριό Όσσα της Θεσσαλονίκης, που είναι και η γενέτειρα της Αγίας Κυράννης, ανεγέρθηκε το 1868 στον τόπο της πατρογονικής οικίας ο περικαλλής ιερός ενοριακός ναός επ’ ονόματί της, στον οποίο και φυλάσσεται η φιλοτεχνημένη περί το 1870 δια χειρός Χριστοδούλου Ιωάννου του εκ Σιατίστης θαυματουργική της εικόνα. Ο ναός αυτός αποτελεί το κέντρο της ευλαβικής αναφοράς και προσκύνησης των κατοίκων της περιοχής, ιδιαιτέρως κατά τις δύο πανηγύρεις του, στις 8 Ιανουαρίου και στις 28 Φεβρουαρίου. Προς τιμήν της πολυάθλου Αγίας Κυράννης έχουν συντάξει ακολουθίες ο λόγιος μοναχός της Σκήτης των Ιβήρων Χριστόφορος Προδρομίτης και ο μοναχός Γεράσιμος ο Μικραγιαννανίτης, ο οποίος εποίησε και Παρακλητικό Κανόνα στην ένδοξο νεομάρτυρα της Θεσσαλονίκης. 
     Ιστορικός σταθμός για την περιοχή της Όσσας και την Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης αποτέλεσε το θαυμαστό γεγονός, το οποίο έλαβε χώρα τον Σεπτέμβριο του 2011 και με τη συμπλήρωση κατά το έτος αυτό 260 ετών από το ένδοξο μαρτύριο της Αγίας Κυράννης (1751-2011), αφού η Πρόνοια του Θεού θέλησε να αποκαλύψει θαυματουργικώς τμήματα των ιερών και χαριτόβρυτων λειψάνων της στον παλαιό ιερό ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσας στις 12 και 13 Σεπτεμβρίου 2011. Τα τεμάχια των ιερών αυτών λειψάνων μαζί και μ’ ένα δερμάτινο ζευγάρι μαύρων υποδημάτων ανευρέθησαν σε εσωτερική κρύπτη του ναού στο Άγιο Βήμα. Μετά από το θαυμαστό αυτό συμβάν διατάχθηκε ιατροδικαστική εξέταση, σύμφωνα με την οποία οι επιστήμονες κατέληξαν στο γεγονός ότι τα ανευρεθέντα ιερά λείψανα και σανδάλια ανήκουν στην πολύαθλο και ένδοξο νεομάρτυρα Αγία Κυράννα. Η επίσημη ανακοίνωση της ευρέσεως των ιερών λειψάνων έγινε στις 23 Σεπτεμβρίου 2011 στον ιερό ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσας από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννη, η δε μεταφορά και τοποθέτησή τους στον ιερό ενοριακό ναό της Αγίας Κυράννης Όσσας έλαβε χώρα στις 11 Οκτωβρίου 2011 παρουσία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος και πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης επ’ ευκαιρία της επετειακής συμπληρώσεως των 260 ετών από τη μαρτυρική τελείωση της Αγίας. Μάλιστα προς τιμήν της πολυάθλου και θαυματουργού νεομάρτυρος εγκαινιάσθηκε το 2011 το Πολυδύναμο Κέντρο Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεως, ενώ το όνομά της φέρει και το Συνεδριακό Κέντρο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Λαγκαδά. 
     Η Αγία Κυράννα αποτελεί τον πολύτιμο πνευματικό θησαυρό και το καύχημα της Όσσας και της Τοπικής Εκκλησίας του Λαγκαδά, αλλά και ένα φωτεινό παράδειγμα ακλόνητης πίστεως, ακμαίου αγωνιστικού φρονήματος και θαρραλέας ομολογίας στον Σωτήρα και Λυτρωτή Ιησού Χριστό για τους νεοέλληνες του 21ου αιώνα. 
Αριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος
Εκπαιδευτικός
ΠΗΓΗ: http://koimisikallimasia.blogspot.gr
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 
ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ" ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:
ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ

Πρωτ.  Βασίλειος Γιαννακόπουλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Πρεσβυτέρα Νικολίτσα Γκοτσοπούλου


ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ
+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~




Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Η ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΩΝ


ΠΟΛΥ ΦΟΒΟΥΜΕΘΑ, ΟΤΙ

Η ΠΡΟΣΕΧΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ....

........ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ!

_______Δεν έχουμε και δεν διεκδικούμε για τον εαυτό μας το «προορατικό» λεγόμενο χάρισμα, αυτό δηλ. το θεϊκό δώρο, που επιτρέπει σε μερικές αγιασμένες μορφές της Εκκλησίας μας να προλέγουν όσα πρόκειται να συμβούν γεγονότα στο μέλλον, ευχάριστα ή δυσάρεστα! Ούτε πάλι διεκδικούμε το αλάθητο υπέρ του εαυτού μας, ώστε να μας παρέχει το δικαίωμα μιάς επάρσεως! Η αγάπη μας προς την Μητέρα Εκκλησία κινεί τη σκέψη μας, την καρδιά μας και την γραφίδα μας! Η επιθυμία «να ορθοτομούμε το λόγο της αληθείας», που αποτελεί και την προσευχή των πιστών για τον Επίσκοπό τους είναι το μοναδικό μας κίνητρο.

_______Εκ παραλλήλου ως ελεύθερος πολίτης έχουμε συγχρόνως το δικαίωμα, αλλά και το θάρρος, προ πάντων το θάρρος, να διατυπώνουμε ελεύθερα, και μάλιστα υπεύθυνα, την γνώμη μας σε ζητήματα της επικαιρότητος, ιδιαίτερα δε της εκκλησιαστικής τοιαύτης. Έτσι, λοιπόν, σήμερα σπεύδουμε να διατυπώσουμε τη γνώμη μας πάνω σε ένα πολύ σημαντικό εκκλησιαστικό γεγονός, δηλ. την Σύναξη των ανά τον κόσμο Μακαριωτάτων Όρθοδόξων Πατριαρχών και Αρχιεπισκόπων, που συνεκάλεσεν ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και η οποία πρόκειται να συνέλθει στην Κωνσταντινούπολη έπειτα από δέκα πέντε (15) ημέρες περίπου (9 Μαρτίου 2014).
_______Αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός της Συνάξεως  είναι πολυδιάστατο και πολυσήμαντο! Σε καιρούς χαλεπούς, όπου η Ορθοδοξία βάλλεται παντοιοτρόπως και πολλαπλώς σε πολλά γεωγραφικά διαμερίσματα του πλανήτη μας, μάλιστα δε στη πολυβασανισμένη Χώρα της Συρίας, η Σύναξη των Ορθοδόξων Προκαθημένων θα είχε να εκφέρει ένα σπουδαίο, κυρίως δε βαρυσήμαντο και παρηγορητικό, λόγο στα πλήθη των ανά την Οικουμένην  Ορθοδόξων χριστιανών.
_______Παρά ταύτα, κατά την ταπεινή μας γνώμη, η Σύναξη αυτή θα απογοητεύσει τα πλήθη των πιστών και  άρα θα αποτύχει! Δύο κυρίως λόγοι μας ωθούν να διατυπώσουμε την πεσιμιστική αυτή πρόγνωση και άποψη. Θα τους αναλύσουμε παρακάτω:

1.      ΤΟ "ΠΡΩΤΕΙΟ" του Οικουμενικού Πατριάρχου, το Primus sinus pares”!
Η ατμόσφαιρα στην Πανορθόδοξη Κοινότητα επ' εσχάτων ήταν ήδη φορτισμένη από μια Απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ρωσσικής Εκκλησίας, σύμφωνα με την οποίαν στον Οικουμενικό Πατριάρχη της Κωνσταντινουπόλεως δεν αναγνωρίζεται κάποιο ΕΙΔΙΚΟ ΠΡΩΤΕΙΟ πρωτοκαθεδρίας, παρά μονάχα αυτό που οι αιώνες έχουν καθιερώσει, ότι δηλ. ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι ΠΡΩΤΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΙΣΩΝ! Ναί, έχει το προβάδισμα τιμής! ΣΥΓΚΑΛΕΙ μια Πανορθόδοξη Σύνοδο και ΠΡΟΕΔΡΕΥΕΙ αυτής, διεξαγομένης δε ψηφοφορίας, επί ισοψηφίας, υπερνικά η ψήφος του Προέδρου! Με άλλα λόγια ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι “Primus inter pares” κατά την απ’ αιώνων καθιερωμένην εκκλησιαστικήν ορολογίαν, δηλ. «Πρώτος εν ίσοις»!
    ____________Προφανώς, λοιπόν, για να αντιμετωπίσει την θεολογική αυτή τοποθέτηση των Ρώσσων ο Σεβ. Μητροπολίτης Προύσσης κ. Ελπιδοφόρος, ο οποίος τυγχάνει και Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, προέβη στην δημοσίευση μιάς μελέτης, σύμφωνα με την οποία ο Οικουμενικός Πατριάρχης ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΕΥ ΙΣΩΝ, είναι Primus sinus pares, όπως ακριβώς έγραψε!
______________Στην προσπάθειά του να στηρίξει ο εν λόγω λόγιος Ιεράρχης και προσωπικά τον Παναγιώτατο Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, αλλά  και τον ίδιο το Θεσμό του Οικουμενικού Πατριάρχου ο Σεβ. Μητροπολίτης Προύσσης κ. Ελπιδοφόρος, κατά την ταπεινήν μας άποψη, ετοποθέτησε μια βόμβα πολλών μεγατόνων στα θεμέλια της Ορθοδοξίας! Ήθελε να κολακεύσει τον Πατριάρχη και τελικά Τον έβαλε σε μεγάλες περιπέτειες! Είχε που είχε επιδείξει από καιρό ήδη επεκτατικές-κυριαρχικές τάσεις ο Παναγιώτατος κ. Βαρθολομαίος, τώρα πια επεχείρησε να τις κατοχυρώσει και θεολογικά! 

____________(Εμείς, εδώ στο Ελλαδιστάν, έχουμε γευθή και συνεχώς γευόμεθα αυτές τις κυριαρχικές τάσεις του Πατριαρχείου. Με το πρόσχημα της Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως του 1928 οι Μητροπόλεις των Νέων Χωρών ανήκουν -θεωρητικά βέβαια- στο Οικουμενικό Πατριαρχείο! Εν τούτοις επί της πατριαρχείας του Παναγιωτάτου κ. Βαρθολομαίου το Οικουμενικό Πατριαρχείο ασκεί ουσιαστική επιρροή στους Ιεράρχες των Νέων Χωρών, ενίοτε δε-αφανώς- και παρεμβαίνει  στα εσωτερικά ζητήματα της Εκκλησίας μας, εις τρόπον ώστε οι μεν των Νέων Χωρών Αρχιερείς να νοιώθουν πιο πολύ Πατριαρχικοί παρά Ελλαδικοί, Μέλη δηλ. της Εκκλησίας της Ελλάδος, πολλοί δε εκ της Παλαιάς Ελλάδος να διαγκωνίζωνται ποιός θα προσφέρει περισσότερο λιβανωτό στον Οικουμενικό Πατριάρχη, προκειμένου να εξασφαλίσει την εύνοιά Του. Τον κανόνα τούτο εφαρμόζουν ακόμη περισσότερο μερικοί εκ των Μητροπολιτών-Αδελφών μας, οι οποίοι ορέγονται του Θρόνου των Αθηνών! Ακόμη και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος, μετά τα παθήματα του μακαριστού Προκατόχου του Χριστοδούλου, (να θυμηθούμε την μακάβρια τελετή της αποτειχίσεως στο Φανάρι;) εφαρμόζει πολιτικήν τυφλής υπακοής και αφοσιώσεως στον Μεγάλο Άρχοντα του Φαναρίου! Ναι, στον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο Οποίος (Πατριάρχης) όταν υπεδεχόταν τον κ. Ιερώνυμο επίσημα -για πρώτη φορά  μετά την εκλογήν του στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο των Αθηνών  στην Κωνσταντινούπολη- τον προσεφώνησε "Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο"  αφαιρώντας (ο Πατριάρχης) όλως αυθαιρέτως το δεύτερο μέρος του τίτλου του, το "και πάσης Ελλάδος" από τον νέον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών! Όλα αυτά τα σημειώνουμε, όχι για να ξύσουμε πληγές, αλλά για να καταδειχθή, ότι το Φανάρι «γυμνή τη κεφαλή» αρνείται το δικαίωμα στην Ελλάδα να έχει ενιαία εκκλησιαστική Διοίκηση και με τον τρόπο αυτό καταπατεί  τις Αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων και τις επιταγές των Ιερών Κανόνων, σύμφωνα προς τις οποίες "είωθε τα εκκλησιαστικά τοις πολιτικοίς συμμεταβάλλεσθαι", δηλ. τα πολιτικά όρια καθορίζουν και τα όρια της εκκλησιαστικής Διοικήσεως, έτσι ώστε κάθε ελεύθερο Κράτος να έχει την δική του αυτόνομη εκκλησιαστική Διοίκηση.  Η Αλβανία, η Κύπρος, η Τσεχία έχουν αυτόνομες εκκλησιαστικές Διοικήσεις! Η κακομοίρα η Ελλάδα μας έχει κομματιασθή σε πέντε κομμάτια:

1.    Την Εκκλησία της Ελλάδος, δηλ. τις Μητροπόλεις της παλαιάς λεγομένης Ελλάδος, που φθάνει μέχρι τη Λάρισα,
2.    Τις Μητροπόλεις των Νέων Χωρών, από τα Ιωάννινα, την Κατερίνη και επάνω, 
3.    Την Εκκλησία της Κρήτης,
4.    Τις Μητροπόλεις Δωδεκαννήσου (Ρόδος κλπ) και
5.    Το Άγιον Όρος!    
            Όταν λοιπόν χρησιμοποιούμε τον όρο «Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Ελλάδος» εννοούμε μια «τσόντα» του Ελληνικού Κράτους και όχι ολόκληρη την Ελλάδα! Και να φαντασθή κάποιος, ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει πραγματοποιήσει ειδικές σπουδές στο Κανονικό Δίκαιο! Αυτό το εκκλησιαστικό δίκαιο καταπατείται στην περίπτωση της Εκκλησίας μας! 
___________Είχαμε χαράξει ήδη τις γραμμές αυτές, όταν στο χθεσινό φύλλο της Κυριακάτικης εφημερίδος "ΤΟ ΠΑΡΟΝ" και στη σελ. 4, στη στήλη "Μικρά και ενοχλητικά¨, ανεγνώσαμε τα εξής καταπληκτικά: 
"Άνευ όρων παράδοση στο Φανάρι" 
"Οι κακές γλώσσες λένε πώς η Αρχιεπισκοπή Αθηνών έχει παραδώσει το προσκύνημα του γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου στο Μήλεσι Ωρωπού στο Οικουμενικο Πατριαρχείο. Αν και το Μαοναστήρι δεν είναι σταυροπηγιακό για να έχει δικαιώματα σ'αυτό το Φανάρι, η Αρχιεπισκοπή δεν φαίνεται να έχει ουσιαστικό λόγο και εποπτεία στη διοίκησή του. .....Η Αρχιεπισκοπή έχει παρακαμφθέί και λόγος δίνεται μόνο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο...." .
Με άλλα λόγια το Οικουμενικό Πατριαρχείο εισχωρεί, όπου μπορεί, παραβιάζει ή και καταπατεί τήν κανονική τάξη, επεκτείνει την κυριαρχία του καί μάλιστα όταν και όπου υπάρχουν οικονομικά ωφέλη! 

_______________Ας επανέλθουμε τώρα στο κύριο θέμα μας.  Με την μελέτη του ο Σεβ. Προύσσης θέλει να εμφανίσει τον Οικουμενικό Πατριάρχη ως τον Πάπα της Ανατολής!  Εκεί, δηλ. στη Ρώμη, κυριαρχεί η Αρχή του ΕΝΟΣ! Ο Πάπας της Ρώμης είναι το Α και το  Ω της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας! Όλοι οι άλλοι, Καρδινάλιοι, Μητροπολίτες, Αρχεπίσκοποι, Επίσκοποι κλπ. είναι απλώς ....οδοντόπαστες! Εκπρόσωποι του Πάπα! Τίποτε περισσότερο! Ώστε  η προσπάθεια του Σεβ. Προύσσης νά μεταφέρει και να εφαρμόσει τα της Ρώμης και στην καθ' ημάς Ανατολική Εκκλησία χρήζει μεγίστης προσοχής! Η θεωρία και διδασκαλία περί “Primus sinus Pares, την οποίαν εισηγείται ο Σεβ. Προύσσης κ. Ελπιδοφόρος, κατά την ταπεινήν μας γνώμην, συνιστά ΑΙΡΕΣΗ στο χώρο της Ορθοδοξίας! Διότι στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία όλοι οι  Αρχιερείς είναι ίσοι και ισότιμοι μεταξύ τους! Μάλιστα κάθε Μητροπολίτης είναι μεν ένας μικρός Πάπας στην Επισκοπή του, αλλά μόνον στην Επισκοπή του! Στην Εκκλησιαστική Ιεραρχία, επαναλαμβάνουμε, όλοι οι Μητροπολίτες είναι ίσοι μεταξύ των, μοναδικό δε στοιχείο προβαδίσματος είναι η αρχαιότητά τους στην αρχιερωσύνη, δηλ. η χρονολογία της χειροτονίας εκάστου ως Αρχιερέως! Αυτό σημαίνει, ότι ούτε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ούτε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ούτε ένας Μητροπολίτης μπορεί να μεταβεί σε κάποια άλλη Μητρόπολη, ακόμη και στην πιο μικρή όπως π.χ. είναι τα Κύθηρα, για να τελέσει ένα Αγιασμό ή ένα Τρισάγιο, εάν προηγουμένως δεν εξασφαλίσει την άδεια και ευλογία του Μητροπολίτου Κυθήρων! Έτσι και μόνον έτσι μεταφράζεται το λεχθέν, ότι κάθε Μητροπολίτης είναι Πάπας στη Μητρόπολή του!   Τούτο σημαίνει, ότι εάν -είτε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, είτε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κλπ- επιθυμεί να πραγματοποιήσει μια επίσκεψη στα Κύθηρα, θα σκύψει το κεφάλι και θα παρακαλέσει τον οικείο Μητροπολίτη! Αυτό είναι ο μεγαλείο της Ορθοδοξίας! Στην Ορθόδοξη Εκκλησία Κεφαλή της Εκκλησίας παραμένει ο Σωτήρ του κόσμου, ο Χριστός, ο δε Επίσκοπος, Μητροπολίτης, Αρχιεπίσκοπος ή Πατριάρχης είναι «εις τόπον και τύπον Χριστού». Αντιθέτως, στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Πάπας της Ρώμης!
____________Ας επανέλθουμε τώρα και πάλι στον Σεβ. Προύσσης. Ο Σεβ. κ. Ελπιδοφόρος, εντελώς όψιμα, οπωσδήποτε άκαιρα και εντελώς αυθαίρετα, θα προσέθετα, προβαίνει σε μια κίνηση, η οποία θα προκαλέσει τριγμούς στην Πανορθόδοξη Κοινότητα. Το θέμα της προνομιακής θέσεως του εκάστοτε Οικουμενικού Πατριάρχου είναι λυμένον από αιώνων! Ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι ΠΡΩΤΟΣ μεταξύ ΙΣΩΝ! Ακόμη και εάν η θεωρία του Σεβ. κ. Ελπιδοφόρου Primus sinus pares θα ηδύνατο να επικαλεσθεί υπέρ αυτής νεώτερα αμάχητα επιχειρήματα, ακόμη και τότε το θέμα θεωρείται «λελυμένον», καθ’ όσον υπερισχύει ένας άλλος  άγραφος Νόμος, ότι «το έθος νικάει το Νόμο»!

__________Να γιατί λοιπόν η προσεχής Σύναξη των Προκαθημένων είναι καταδικασμένη να αποτύχει! Ασφαλώς πρώτη θα αντιδράσει η Ρωσσική πλευρά και όχι μόνον! Αλλά τότε -αλλοίμονον- θα επισημοποιηθή μία υποφώσκουσα πορεία των Ορθοδόξων προς κάποιο νέο εκκλησιαστικό σχίσμα!!!! Η μη υποκρυπτομένη υπεροψία του Προκαθημένου της Ορθοδόξου Εκκλησίας αφ΄ενός  και οι κολακείες των παραγόντων του Πατριαρχικού περιβάλλοντος αφ’ ετέρου εγέννησαν αυτές τις τάσεις! Τάσεις, οι οποίες ουδόλως υπήρχον επί της εποχής του μακαριστού Πατριάρχου Δημητρίου, Όστις ήτο η προσωποποίηση του μετρου, της σεμνότητος και της ταπεινοφροσύνης! Ζητώ συγγνώμην για την «παρρησία» μου! Ταύτα όμως υπαγορεύει η κοινή λογική! Μακάρι να αποδειχθή, ότι πλανάται πλάνην οικτράν αυτός που σημειώνει αυτές τις γραμμές.     
2.    Το δεύτερο αίτιο της αποτυχίας της Συνάξεως είναι το ΜΕΓΑΛΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΒΑΡΥΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑ-ΘΗΜΕΝΟΥΣ, ήτοι η αδιαφορία των και η σιωπή των για Τον σιδερόφρακτα φυλακισμένο και σε πλήρη απομόνωση  τηρούμενο και  φρουρούμενο    πρώην  Πατριάρχη των Ιεροσολύμων κ. Ειρηναίο!

____________Κατά την ταπεινή μας γνώμη, η προσεχής Σύναξη των Προκαθημένων της Ορθοδοξίας δεν πρόκειται να επιτύχει και για τον πρόσθετο τούτο λόγο, διότι δεν θα έχει την ευλογία του Θεού! Οι εκασταχού Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι είναι συνένοχοι σε ένα απάνθρωπο έγκλημα, το οποίον συντελείται στο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων: Εθελοτυφλούν και σιωπούν μπροστά σε μια απάνθρωπη συμπεριφορά, σε μια αχαρακτήριστη αδικία, σε μια πρωτοφανή σκληρότητα εκκλησιαστικών προσώπων, την οποίαν –δυστυχώς- έχει επικυρώσει ο Παναγιώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. κ. Βαρθολομαίος!
           Με τη σιωπή τους έχουν ήδη καταστή συνυπεύθυνοι και συνένοχοι στο έγκλημα των Ιεροσολύμων! Πως λοιπόν το Πανάγιον Πνεύμα να επισκιάσει με την Χάρη Του σε μία Σύνοδο, η οποία κλείνει τα μάτια της σέ ένα απάνθρωπο έγκλημα;   Εκεί κάτω στα Ιεροσόλυμα, παρά τα  ψέμματα, που κυκλοφορούν από την πλευρά της σημερινής Διοικήσεως του παλαιφάτου τούτου Πατριαρχείου,  ο Πατριάρχης κ. Ειρηναίος επί έξη τώρα χρόνια (από τον Φεβρουάριο του 2008)  ευρίσκεται έγκλειστος στο Διαμέρισμά του, που αποτελεί μέρος του Πατριαρχικού κτιριακού Συγκροτήματος!  Δεν του επιτρέπεται η επικοινωνία με πρόσωπα, τα οποία Τον σέβονται, Τον τιμούν και Τον συμπονούν! Τρέφεται από φαγητό, που του προσφέρουν μερικοί χριστιανοί και το οποίο δέχεται με ένα καλάθι, το οποίον ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος κρεμάει από το παράθυρό του! Δεν έχει ιατρική φροντίδα! Δεν έχει κάποια ανθρώπινη παρηγοριά. ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ! Έτσι τον θέλει η διάδοχος κατάσταση! 'Ολα αυτά συμβαίνουν εντελώς αυθαίρετα! Δεν υπάρχει κάποια Δικαστική Απόφαση είτε των εκκλησιαστικών, είτε των πολιτικών Δικαστηρίων! Όλα αυτά τα γνωρίζει η Πανορθόδοξος Κοινότης! Άλλωστε κι εμείς με αναφορά μας τα έχουμε γνωστοποιήσει εγκαίρως στους Προκαθημένους όλης της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ζητώντας να λάβουν θέση! Όλα αυτά τα γνωρίζει πολύ καλά και ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης μας κ. Βαρθολομαίος! Όσοι, λοιπόν, γνωρίζουν το πρόβλημα και κλείνουν τα μάτια τους και το στόμα τους στο δράμα ενός πρώην Πατριάρχου, ο Οποίος εξακολουθεί να είναι Αδελφός τους, πρέπει να θεωρούνται  συναυτουργοί σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα!
_________Άρα το Πανάγιον Πνεύμα δεν πρόκειται να επισκιάσει με τη Χάρη Του μία Σύνοδο είτε αυτουργών είτε συναυτουργών είτε και  παθητικώς ατενιζόντων το απάνθρωπο αυτό έγκλημα! Ένας άγιος Πατριάρχης, ένας έντιμος Διαχειριστής των πραγμάτων του Θρόνου των Ιεροσολύμων, ένας Μάρτυς της Εκκλησίας αργοπεθαίνει εκεί κάτω στην Αγία Γή! Είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ  ΜΕΣΑ Σ΄ΕΝΑ ΤΑΦΟ!  Ώστε, λοιπόν, και για τον πρόσθετο αυτό λόγο η Σύναξη των Προκαθημένων της Ορθοδοξίας θα αποτύχει! Μόνον σκανδαλισμό των συνειδήσεων θα επιφέρει! Εκτός εάν η Σύναξη των Προκαθημένων απαιτήσει από τον  παρόντα στη Σύνοδο Πατριάρχη των Ιεροσολύμων κ. κ. Θεόφιλο (κατά το «εδώ και τώρα») να ελευθερώσει ΑΜΕΣΩΣ τον έγκλειστο Πατριάρχη και Γέροντα του κ.κ. Ειρηναίο και να τον αποκαταστήσει στην Αρχιερατική του αξία ως πρ. Πατριάρχην Ιεροσολύμων. ΑΜΗΝ!

Αίγιον, 24 Φεβρουαρίου 2014

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
(ο και "γραφικός της Ιεραρχίας" κατά τινας Αδελφούς Αρχιερείς)


                     ************************


ΕΤΣΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΛΕΜΕ ΛΟΓΙΑ

Παναγιώτατε, λυπηθήτε τον εν Χριστώ Αδελφόν Σας!

Από ετών, εκ μέρους πιστών ανθρώπων, έχει διατυπωθή το ερώτημα:

ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ 9η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΜΕ ΤΟ ΕΞΗΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:

Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί Πνευματικοί Προκαθήμενοι, δηλαδή: ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας, ο Πατριάρχης Αντιοχείας, ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, οι επικεφαλής των υπολοίπων Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, ΓΙΑΤΙ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΕΥΡΕΘΗ ΕΝΟΧΟΣ;;;; Οι ανά τον κόσμο υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ΓΙΑΤΙ ΣΙΩΠΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ


************************

ΕΝΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ "ΑΞΙΟΣ, ΑΞΙΟΣ, ΑΞΙΟΣ...!!!" ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗ



Σήμερα (15.09.2010), ακριβώς στις 12 το μεσημέρι, συμπληρώνονται 9 χρόνια από την πανηγυρική ενθρόνιση της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχη ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ Α΄στις 15 Σεπτεμβρίου 2001. ΟΛΟΙ τότε, φώναζαν ΑΞΙΟΣ, ΑΞΙΟΣ, ΑΞΙΟΣ!!!

Κι όμως...Το μαρτύριο του κανονικώς εκλεγμένου, αναγνωρισμένου από τους πάντες και στη συνέχεια πραξικοπηματικά και παρανόμως εκθρονισθέντος και φυλακισθέντος 140ου Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίου Α΄συνεχίζεται!!! Σήμερα λοιπόν η σκέψη μας, η προσευχή μας, η αγάπη μας είναι μαζί Του. Σήμερα λοιπόν δεν θα γράψουμε τίποτε άλλο, δεν θα αναφερθούμε σε κανένα από τα θέματα της επικαιρότητας όσο σοβαρό κι αν είναι. Γιατί άλλωστε τι πιο σοβαρό υπάρχει από τη βάρβαρη, αναίτια, άδικη, χωρίς δίκη, φυλάκιση ενός ανθρώπου; Τι πιο αντεθνικό, αντιχριστιανικό και εν τέλει απάνθρωπο από τον εγκλεισμό ενός ανθρώπου και την στέρηση του δικαιώματος να εκτελεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα, να έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να επικοινωνεί με τους αγαπημένους του ανθρώπους μπορεί να υπάρξει;

Τέλος τι πιο υποκριτικό, πιο άθλιο, πιό άνανδρο από το να φοβάσαι τόσο πολύ έναν ανήμπορο(;) φυλακισμένο έτσι ώστε να μην τολμάς να τον αντιμετωπίσεις ενώπιον ενός κανονικού τακτικού δικαστηρίου. Κι όλα αυτά αγαπητοί αναγνώστες όχι στον μεσαίωνα!Όχι σε κάποια δικτατορία της Αφρικής ή της Λατινικής Αμερικής! Όλα αυτά συμβαίνουν σήμερα, το 2010, στην μοναδική-όπως αυτοδιαφημίζεται-δημοκρατία της Μέσης Ανατολής, το Ισραήλ με την συναποδοχή-συγκάληψη-υποστήριξη των κυβερνήσεων της Ιορδανίας, της Ελλάδος, της Παλαιστίνης, την ανοχή της Ε.Ε και του πολιτισμένου(;) κόσμου και δυστυχώς των κατ’ όνομα μόνον ορθοδόξων πνευματικών ηγετών, των ίδιων δηλαδή που το Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2001 στις 12.00μμ στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως του Κυρίου στην Ιερουσαλήμ φώναζαν ΑΞΙΟΣ! ΑΞΙΟΣ! ΑΞΙΟΣ! 



Τον προσφωνούσαν με κάθε είδους κολακευτικό επιθετικό προσδιορισμό για να ψάλλουν τέλος «στεντορεία τη φωνή» τη φήμη Του: 

ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ, του Μακαριωτάτου, Θειοτάτου τε και Παναγιωτάτου, Πατρός ημών και Πατριάρχου της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ και Πάσης Παλαιστίνης, Συρίας, Αραβίας, πέραν του Ιορδάνου, Κανά της Γαλιλαίας και Αγίας Σιών, Πολλά τα Έτη!!!

Για να θυμούνται όσοι ξέχασαν και να μαθαίνουν όσοι δεν γνωρίζουν...



Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2001

Ξημερώνει. Απ’ την έρημο της Ιουδαίας ανατέλλει η μεγάλη μέρα, η Άγια Μέρα, αυτή που καταδεικνύει την αλήθεια της Ορθοδοξίας, αυτή που αποδεικνύει πως «Ζεί Κύριος ο Θεός και τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων». Είναι άϋπνος, αλλά πολύ ξεκούραστος και ήρεμος συνάμα. Μιά αραιή ομίχλη καλύπτει την Αγία Πόλη. Κάθεται απέναντί της στο όρος των ελαιών, τον τόπο της τελευταίας προσευχής του Κυρίου. Εκεί όπου ο Κύριος είδε την Ιερουσαλήμ και έκλαψε γι’ αυτή και είπε: 

«ὅτι εἰ ἔγνως καὶ σὺ καὶ γε ἐν τῇ ἡμέρᾳ σου ταύτῃ, τὰ πρὸς εἰρήνην σου! νῦν δὲ ἐκρύβη ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου· ὅτι ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ σὲ καὶ περιβαλοῦσιν οἱ ἐχθροί σου χάρακά σοι καὶ περικυκλώσουσί σε καὶ συνέξουσί σε πάντοθεν, καὶ ἐδαφιοῦσί σε καὶ τὰ τέκνα σου ἐν σοί, καὶ οὐκ ἀφήσουσιν ἐν σοί λίθον ἐπὶ λίθῳ, ἀνθ’ ὧν οὐκ ἔγνως τὸν καιρὸν τῆς ἐπισκοπῆς σου.» (Μάρκος ΙΘ’42-44)

«῾Ιερουσαλὴμ ῾Ιερουσαλήμ,  ἀποκτείνουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ἐπισυνάγει ὄρνις τὰ νοσσία ἑαυτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε. ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν  οἶκος ὑμῶν ἔρημος. λέγω γὰρ ὑμῖν, οὐ μή με ἴδητε ἀπ᾿ ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε, εὐλογημένος  ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.» (Ματθαίος ΚΓ’37-39)

Τα τείχη της παληάς πόλης βάφονται χρυσά. Όποιος δεν έχει δεί την Ιερουσαλήμ αυτή την ώρα δεν μπορεί να νοιώσει τι σημαίνει μεγαλείο και ταυτόχρονα υπερκόσμια γαλήνη και ταπείνωση. Στην πόλη αυτή που τα 3,000 χρόνια της ιστορίας της διεκδίκησαν όσοι την είδαν, στην Ιερουσαλήμ του Δαυίδ και του Χριστού, στην πόλη αυτή την ευλογημένη αλλά και τόσο «ξεροκέφαλη» πρός τα «παιδιά και τους προφήτες της» νοιώθεις να βουλιάζεις μέσα στην ιστορία, να «χάνεσαι» ακολουθώντας τα βήματα του Ιησού στα στενά της δρομάκια, στις αυλές και τις ταράτσες της, στις πλατείες και τις στοές της.

Ποτέ και πουθενά δεν νοιώθεις την ένταση και την ποιότητα των συναισθημάτων της Ιερουσαλήμ. Ποτέ και πουθενά δεν νοιώθεις ταυτόχρονα δίπλα σου το μεγαλείο και την ταπεινότητα, την αύρα της παρουσίας του Εμμανουήλ, (στα εβραϊκά σημαίνει μεθ’ ημών ο Θεός) και την κυριαρχία του «άρχοντος του αιώνος τούτου», τουτέστιν του Διαβόλου.

Επανέρχεσαι στο σήμερα. Ξαφνικά ο αγέρας γέμισε ήχους καθώς η αραιή ομίχλη πήρε να διαλύεται κι ο ήλιος όρμησε πάνω στην Ιερουσαλήμ, από το όρος Σκόπους, εραστής σωστός.

Καμπάνες απαντούν σ' άλλες καμπάνες. Η Αγία Πόλη απλώνεται μέσα στην αγωνία και τη τρισχιλιετή της μακαριότητα, σε προσευχή και προσμονή, πάνω στους λόφους Οφέλ, Σιών, Μορία, Σκόπους, Ελαιών. Γιερουσαλάϊμ, το σπίτι της ειρήνης, μιας ειρήνης που δεν ήλθε ποτέ. 

Η πόλη που αποφάσισε να χτίσει το Ναό Του ο ΓΙΑΧΒΕ, O «Φοβερός Θεός των Εβραίων.»

- Κι αν με ρωτήσουν ποιο είναι τ' όνομά Σου τι να τους πω που ξέρεις πόσο αμφιβάλλουν; Ζητά καθοδήγηση ο Μωϋσής στην αφιλόξενη έρημο...

Κι Εκείνος απάντησε:

- Πες τους πως είμαι Αυτός που είμαι, Αυτός που κάνει τα πράγματα να γίνονται, Εκείνος τέλος που τις υποσχέσεις Του πάντοτε τις κρατάει.

Αυτός είναι ο Θεός λοιπόν που έφερε τα πράγματα έτσι ώστε στην πόλη αυτή...τα Ιεροσόλυμα το «ευγενές το γένος των Ρωμιών», να κυριαρχεί σ' όλα τα χριστιανικά τα ιερά ακόμα και με μουσουλμάνικο «αχτιναμέ» , Τζερούσαλεμ, Γιερουσαλήμ, Αλ-Κούτς , (η Ιερή).

Ιερουσαλήμ, «θεμέλιο της διπλής ειρήνης» ή ακυβέρνητη κι αιματόβρεχτη πολιτεία; Οικεία και απόκοσμη. Ιερή ή καταραμένη; Πόλη λητή, πόλη σιωπηλή. Πόλη κολαστήριο και καθαρτήριο μαζί. Αιώνια Πόλη κέντρο του κόσμου, Πόλη της πίστης. Ιερουσαλήμ κόρη Σιών, Μητέρα των Εκκλησιών, Θεού κατοικητήριο, Πόλη του Μεγάλου Βασιλέως. Πραγματική και ονειρεμένη. Φορτωμένη με τρούλους, καμπαναριά και μιναρέδες, με τη γεύση του ρεβιθιού και του ρόδου, και τη μυρωδιά του αίματος. Τη σφραγίδα της σπαρακτικής θλίψης. Αναδίδει μια εντύπωση γαλήνης και παραμυθίας, ένα αίσθημα εξαγνισμού. Την άφθαρτη ελπίδα.

Κατηφόρισε προς τον κήπο της Γεθσημανή, τον τόπο της τελευταίας προσευχής Εκείνου. Κάποιο ξεχασμένο αϊδονάκι ακόμη κελαηδούσε. Έβγαλε τα σαντάλια του, φορτώθηκε τον τεράστιο ξύλινο σταυρό στον ώμο του πάνω από το χιλιομπαλωμένο ράσο και ξεκίνησε τον ανήφορο της τελευταίας διαδρομής για τη Σταύρωση και το σκοτάδι, την Ανάσταση και το φως. Τόχε «τάμα» από τότε που ξεκίνησε αυτή η διαδικασία της διαδοχής του Μακαριστού πια 139ου Πατριάρχη Ιεροσολύμων κυρού Διοδώρου 9 μήνε ς πριν στις 19 του Δεκέμβρη του 2000. Τόχε τάμα πως αν ο ταπεινός λευϊτης, ο γόνος της Σάμου που τόσους Πατριάρχες έδωσε στην αιματοβαμμένη και αγιοβάδιστη Γη, γινόταν ο νέος Πατριάρχης θα περπάταγε στο δρόμο του Σταυρού, την Οδό του Μαρτυρίου, την VIA DOLOROSA, την μέρα που θα ενθρονιζόταν, ξεκινώντας μόλις ο ήλιος ξεπροβάλλει από την έρημο του Ιούδα...

Προσπέρασε το μοναστήρι του Αγίου Στεφάνου, τόπο λιθοβολισμού του πρωτομάρτυρα των χριστιανών όλου του κόσμου, εκεί που ο τότε Σαύλος και μετέπειτα Παύλος φύλαγε τα ρούχα εκείνων που σκότωναν τον μάρτυρα. 

Ανηφόρισε προς την πύλη των Λεόντων ή πύλη του Αγίου Στεφάνου. 

Έπρεπε να βιαστεί και πως να προχωρήσεις γρήγορα μ’ αυτό το Σταυρό στον ώμο, προχωρώντας προς τη δική του Σταύρωση. Θα ζούσε άραγε να δει την Ανάσταση; Τη δική του, του Πατριάρχη και πατέρα του, του Πατριαρχείου. Τώρα ήταν πιά μέσα απ’ τα τείχη. 

Σταμάτησε στο σπίτι που γεννήθηκε η Παναγία, στο Μοναστήρι των Αγίων Ιωακείμ και της Άννης. Ακούμπισε για λίγο το Σταυρό στο έδαφος. Ο ιδρώτας έσταζε ποτάμι από το πρόσωπό του και σε χοντρές σταλαγματιές έμπαιναν και στα μάτια του που τον έτσουζαν. Ξαναπήρε το Σταυρό και προσπέρασε την κολυμπήθρα της Βηθεσδά εκεί που ο Ιησούς Χριστός θεράπευε τους παραλυτικούς

Έφτασε στο Πραιτώριο, τον τόπο που καταδικάστηκε ο Αθώος, τον τόπο του φρικτού μαρτυρίου Του εκεί που το τελειότερό Του δημιούργημα σήκωσε το φραγκέλιο για να χτυπήσει τον Πατέρα και Σωτήρα του. Προχώρησε σέρνοντας τα πόδια του για να φτάσει στο σημείο που οι Ρωμαίοι φόρτωσαν στον Ιησού τον Σταυρό του μαρτυρίου Του. Γονάτισε με τον σταυρό στον ώμο κι έκλαψε από συγκίνηση, αγωνία κι ευγνωμοσύνη για Εκείνον που μέσα σε τόσο αφόρητο πόνο, τόση άφατη θλίψη, με τη γεύση της αχαριστίας για τον περιούσιο λαό στην ψυχή, βρήκε τη δύναμη να σέρνεται σαν καταραμένος με το Σταυρό που θα γινόταν Το σύμβολο της ελπίδας και της νίκης ενάντια στο κακό και το θάνατο. 

Εκεί που υπάρχει το περίφημο γλυπτό του Ταντέους Ζιελίνσκυ πάνω από την είσοδο του πολωνικού παρεκκλησίου, στην οδό El-Wad, κατέρρευσε στο πλακόστρωτο μαζί με τον Ιησού, σαν να μην πέρασε ποτέ ούτε μιά μέρα 2000 χρόνια περίπου μετά. Ξάπλωσε κάτω από τον ασήκωτο σταυρό που όλο και βάραινε καθώς περνούσε η ώρα κι έκλαψε: για τις αμαρτίες του, για τον πόνο που είχε προκαλέσει στους ανθρώπους που τον αγαπούσαν, για την απιστία του, για την λειψή του αγάπη, για τα λάθη που θα κάνει ακόμη όσο ζει, όλη η ζωή του λάθος...

Σύρθηκε κι ανασηκώθηκε με πόνο κι αγωνία. Εκεί που ο Χριστός, ο Γιοσούα συναντήθηκε με την Μαρία, μητέρα, αδελφή και τέκνο Του. 

Κατέρρευσε οριστικά. Το λιπόσαρκο κορμί του δεν μπορεί φέτος να σηκώσει τον βαρύ σταυρό. Άραγε θα βρεθεί για τούτον ένας άλλος Σίμων Κυρηναίος να τον βοηθήσει;

Ένα παγωμένο χέρι του έσφιξε την καρδιά...Θα Τον άφηναν άραγε οι «σκιές» οι άνθρωποι του σκοταδιού, (Εμπλοκή της MOSSAD στην εκλογή του Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη Ειρηναίου) να κάνει πράξη το πρόγραμμά του για την αναγέννηση του Πατριαρχείου, να εφαρμόσει το όραμά του για μια Αδελφότητα αντάξια της ιστορίας και του προορισμού της, να ξανακάνει το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων αυτό που υπήρξε, δηλαδή, το Τάγμα των Σπουδαίων του Παναγίου Τάφου;

Έφτασε στο σημείο που η Βερονίκη σκούπισε το καταματωμένο, το καταϊδρωμένο πρόσωπο του Χριστού με το αραχνοϋφαντο πέπλο της και ώ του θαύματος, το άγιο αυτό πρόσωπο αποτυπώθηκε ανεξίτηλα πάνω του. Πήρε να κλαίει...δεν ένοιωθε πια το κορμί του αλλά δεν εκλαιγε γι αυτό. 

8 μήνες δοκίμασαν τα ΠΑΝΤΑ!!! 


Καθυστερήσεις, πολιτικές επαφές, ίντριγκες, εκβιασμούς, απειλές, δωροδοκίες, εξαγορές, κράτη ολόκληρα συντάχτηκαν προκειμένου να μην γίνει Πατριάρχης ο Ιεραπόλεως Ειρηναίος. «ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ» τον αποκάλεσαν. «Φίλο τον τρομοκρατών» τον ανέβαζαν, «άπειρο και άσχετο με τα προβλήματα της περιοχής» τον κατέβαζαν γιατί λέει ήταν 20 χρόνια στην Αθήνα Έξαρχος. Στο τέλος έφτασαν στο σημείο οι «αδελφοί του» Επίσκοποι εις τύπον Χριστού υποτίθεται, να ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΟΥΝ !!! τον Υπουργό Δικαιοσύνης του Ισραήλ για την «γενναία και δύσκολη» απόφασή του να ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ τον «ενοχλητικό» ανταγωνιστή και συνυποψήφιο, τον Ειρηναίο δηλαδή!!! Υπουργοί, Πρόξενοι, Πρεσβευτές, Σύμβουλοι Προέδρων, λομπίστες και τυχοδιώκτες πηγαινοερχόταν μέχρι που να πετύχουν το ποθητό αποτέλεσμα που ήταν η διαγραφή από τη λίστα των υποψηφίων. Τόσο έτρεμαν το «αουτσάϊντερ» τον «χαμένο από χέρι» που δεν τον ήθελαν καν συυποψήφιο!!! Άλλωστε είναι βολικότερο να τρέχεις μόνος σου σ’ έναν αγώνα δρόμου!

Έφριξε το σύμπαν από την άδικη, την καταχρηστική και παράνομη απόφαση του Ισραήλ τον Ιούλιο του 2001. Έφριξε ο κόσμος από την τόση απροκάλυπτη αχαριστία των ευεργετηθέντων προς τους ευεργέτες.



Αλλά επειδή όπως λέει ο θυμόσοφος λαός αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη αγαπάει όμως και τον νοικοκύρη, όλα αυτά τα «παλληκάρια» λογάριαζαν «χωρίς τον ξενοδόχο», κοινώς χωρίς τον Θεό. Κι επειδή το άδικο ουκ ευλογείται, σύντομα οι διαγραφές ήρθησαν από τον ίδιο τον τότε Πρωθυπουργό του Ισραήλ τον Αριέλ Σαρόν που είναι αμφίβολο αν ποτέ άλλωτε στην προσωπική του διαδρομή υποχώρησε τόσο άτακτα μετά την παρέμβαση υπερ του Νόμου και βεβαίως και του διαγραφέντος παρανόμως υποψηφίου Πατριάρχου Ειρηναίου του διακεκριμένου νομικού, Καθηγητού κ. Γιαακόβ Νεεμάν. (νυν Υπουργός Δικαιοσύνης του Ισραήλ). 





Αλλά πως έφτασε ως εδώ;;;

Από την αρχή της «κούρσας διαδοχής» Διοδώρου φάνηκε ότι κάποιοι που κινούταν τότε αλλά και μέχρι σήμερα στη σκιά, πλάσματα του σκοταδιού δεν ήθελαν για δικούς τους λόγους να επιτρέψουν με κανέναν τρόπο την εκλογή Ειρηναίου. 







Η ΕΚΛΟΓΗ

Κι έτσι την Δευτέρα 13 Αυγούστου 2001 ο Μητροπολίτης Ιεραπόλεως και μέχρι τότε και επί 20 χρόνια Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Ελλάδα κ. Ειρηναίος εκλέγεται Πατριάρχης Ιεροσολύμων και Πάσης Παλαιστίνης, 140ος Πατριάρχης με το όνομα ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ Α’. 


Για την ιστορία οι ψήφοι στο στάδιο του «τριπροσώπου» ήταν: 

Μητροπολίτης Ιεραπόλεως Ειρηναίος 7 ψήφοι

Μητροπολίτης Βόστρων Τιμόθεος 5 ψήφοι

Μητροπολίτης Πέτρας Κορνήλιος 5 ψήφοι

Ευθύς φάνηκε το πνεύμα καταλλαγής, συμφιλίωσης και πατρικής στοργής που ο νέος Πατριάρχης ήθελε να αποτελέσει το κυρίαρχο της πατριαρχίας του που μόλις άρχιζε.Χαρακτηριστικά τα πρώτα λόγια του, μετά την εκλογή όταν συνοδευόμενος από τα μέλη της Αγίας και Ιεράς Συνόδου στην παλαιά αίθουσα του θρόνου στο Πατριαρχείο.




Η ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ

Το Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2001, όλη η Παληά Πόλη της Ιερουσαλήμ ήταν μια ελληνική πολιτεία. Εκεί έφτασαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κωστής Στεφανόπουλος, ο Υπουργός των Εξωτερικών κ. Γεώργιος Α. Παπανδρέου, εκεί παρουσία ΟΛΩΝ των εκπροσώπων των κυβερνήσεων της Ιορδανίας, της Παλαιστινιακής Αρχής, παρουσία ΟΛΩΝ των εκπροσώπων των θρησκειών που βρίσκονται στους Αγίους Τόπους, παρουσία ΟΛΩΝ των εκπροσώπων των Ορθοδόξων Προκαθημένων, σε μια παλλόμενη από ενθουσιασμό, συγκίνηση και αίσθημα δικαίωσης κατάφωτη Βασιλική του Πανιέρου Ναού της Αναστάσεως του Κυρίου, ενθρονίστηκε στις 12 το μεσημέρι η Α.Θ.Μ. ο Πατριάρχης ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ Α΄. Όλη η Πόλις ήταν γεμάτη ελληνικές σημαίες, δικέφαλους αετούς και εμβλήματα του Πατριαρχείου. Γιγαντοαφίσσες με την φωτογραφία του νέου Πατριάρχη και την χειρόγραφη δήλωσή του στα ελληνικά, αγγλικά, αραβικά και εβραϊκά: «ευξώμεθα υπέρ της ειρήνης του κόσμου» βρισκόταν παντού. Ποτέ άλλοτε στην σύγχρονη εποχή δεν είχε δει η πόλις τέτοια ενθρόνιση Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη. 

Ενδεικτικά διαβάστε τα συγχαρητήρια κάποιων επισήμων 
Κάποιοι «πιο καχύποπτοι» ανησύχησαν και όπως απεδείχθη είχαν δίκηο από την ηχηρή απουσία κάθε Ανώτερου Ισραηλινού Αξιωματούχου στην Ενθρόνιση με την δικαιολογία ότι γινόταν το Σάββατο...Για την ιστορία, το Ισραήλ έκανε 2+ χρόνια για να αναγνωρίσει την εκλογή του Νέου Πατριάρχου. Έστω και αν ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ δεν υπάρχει που να νομιμοποιεί την κυβέρνηση του Ισραήλ να πράττει κάτι τέτοιο.

ΟΤΑΝ ΤΑ ΦΩΤΑ ΕΣΒΗΣΑΝ ή ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΚΑΙ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΕΝΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ...

Κάποτε όμως τα φώτα της γιορτής χαμηλώνουν και σβήνουν, οι σημαίες κατεβαίνουν και διπλώνονται για να μπουν σε κάποιο ντουλάπι, οι λύκοι που προσωρινά είχαν απομακρυνθεί από τη φασαρία και τη χαρά των πανηγυρισμών επιστρέφουν, οι προγραμματικές εξαγγελίες πρέπει να γίνουν πράξη και η καθημερινότητα σαν μέγγενη σου σφίγγει την ψυχή. Επι χρόνια το Ισραήλ που δεν μπορούσε να «χωνέψει» ότι έχασε τόσο άτσαλα μια τέτοια μάχη-μην ξεχνάμε ότι το Πατριαρχείο άρα και ο Πατριάρχης ως ο νόμιμος εκπρόσωπός του, είναι ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ μη-Εβραϊκών συμφερόντων ιδιοκτήτης γης στο Ισραήλ...-με διάφορες δικαιολογίες αρνούταν να αναγνωρίσει την εκλογή του Νέου Πατριάρχου, γεγονός που του στερούσε το δικαίωμα να αναγνωρίζεται η υπογραφή του ως εκπροσώπου του Πατριαρχείου και άρα να πρέπει πάντοτε να χρησιμοποιεί τρίτους για να μπορεί να κάνει την οποιαδήποτε διαχειριστική πράξη. Πόλεμος φθοράς, στον οποίο οι Ισραηλινοί έχουν αποδείξει στην πρόσφατη ιστορία τους, War of Attrition 1956, ότι είναι πάρα πολύ έμπειροι...Σύμβουλοι, μυστικοσύμβουλοι, «ειδικοί», «κολλητοί VIP’s», «πρόθυμοι λομπίστες» και πάσης μορφής, θρησκείας και πεποίθησης σκιές...έσπευσαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον Πατριάρχη Ειρηναίο. Ένας μάλιστα απ’ αυτούς που σε λίγα χρόνια θα γινόταν η αιτία ή η αφορμή για την πτώση του, αυτοπαρουσιάστηκε με συστατικό δήθεν του έλληνα στρατιωτικού ακολούθου στο Ισραήλ. Και βέβαια δεν ήταν αλήθεια. Ο κύριος Νικόλαος Παπαδήμας, εξ Ιωαννίνων ορμώμενος, λογιστής, πράκτορας μοντέλων, οικονομικός σύμβουλος, εισήλθε στο προσκήνιο με τον ταπεινό τίτλο του γραμματέα της οικονομικής επιτροπής και μισθό μόλις 1000 δολλάρια το μήνα. Παντρεμένος με ισραηλινή, σκοτεινό και άγνωστο παρελθόν κάπου εκεί στην Σκανδιναβία που ήθελε πολύ να ξεχάσει, κατόρθωσε το αδύνατο: Να ζει σε penthouse σε ένα πανάκριβο και αριστοκρατικό συγκρότημα κατοικιών το Andromeda Hills στην πόλη της Yaffο, να κυκλοφορεί με Μερσεντές σε μιά χώρα που οι τιμές των αυτοκινήτων είναι περίπου διπλές από την Ελλάδα του 2001!!! Και όλα αυτά με 1000 δολλάρια τον μήνα. Κανένας στρατιωτικός ακόλουθος της ελληνικής πρεσβείας δεν συνέστησε τον κ. Παπαδήμα. «Άσπονδος φίλος» από τα εφηβικά τους χρόνια ακόμη, ο Μητροπολίτης του Ορθόδοξου βορρά υπήρξε ο «εγγυητής». Σήμερα βέβαια ο εν λόγω Μητροπολίτης φιγουράρει ως μέλος της Συνόδου του κ. Θεοφίλου και δηλώνει ότι...δικαιώθηκε.

2005

Στην αρχή του 2005 η Ελλάδα έζησε έναν απίστευτο καταιγισμό προπαγανδιστικής επίθεσης των Μ.Μ.Ε. κατά της Εκκλησίας με κύριο στόχο τον Μακαριστό Χριστόδουλο, της Δικαιοσύνης και βέβαια και του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στο πρόσωπο του Πατριάρχου Ειρηναίου με αφορμή για το τελευταίο αυτό σκέλος πωλήσεις στρατηγικής σημασίας ακινήτων στην παληά πόλη των Ιεροσολύμων σε φανατικούς σιωνιστές της οργάνωσης «Ιερατικό Στέμμα - Ateret Cohanim», με πρωταγωνιστή τον κ. Παπαδήμα που με τη σειρά του ισχυρίστηκε ότι δρούσε ως πληρεξούσιος του Πατριάρχου Ειρηναίου που απέρριψε όμως αμέσως τον ισχυρισμό. Όταν τα πράγματα «ζόρισαν» ο κ. Παπαδήμας μετά της συζύγου και των τέκνων «ανεχώρησαν νυκτί» από την Αγία Πόλη και το Κράτος του Ισραήλ. Οι κακές γλώσσες των «συνήθων καχυπόπτων» μιλούσαν τότε για μερικά εκατομμύρια ευρώ που έκαναν φτερά μαζί του. Με δεδομένο το γεγονός ότι ο κ. Παπαδήμας ουδέποτε εκλήθη να δώσει εξηγήσεις στην Δικαιοσύνη οποιασδήποτε χώρας για τα πεπραγμένα του, ουδείς δύναται να γνωρίζει την αλήθεια. Τώρα το πως από τη χώρα-φρούριο της Μέσης Ανατολής ένας άνθρωπος «χάνεται» τόσο εύκολα, ε αυτό είναι άλλο ζήτημα αγαπητοί φίλοι..! Γεγονός πάντως είναι ότι λίγους μήνες μετά μέσα από μια διάτρητη, αντικανονική και για πολλούς διαπρεπείς νομικούς ειδικούς στο κανονικό δίκαιο, διαδικασία, ο κανονικά εκλεγμένος 140ος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίος ο Α΄απομακρύνεται με πραξικοπηματικό κατά την άποψη και του ιδίου τρόπου από τη θέση του και σε «μηδέν χρόνο» και μάλιστα ομοφώνως ανακηρύσσεται «Νέος Πατριάρχης Ιεροσολύμων» ο κ. Θεόφιλος που σημειωτέον υπήρξε ο μόνος υπό του Πατριάρχου Ειρηναίου χειροτονηθείς Επίσκοπος κατά την διάρκεια της σύντομης Πατριαρχείας του. Τα υπό του κ. Θεοφίλου πεπραχθέντα κατά την διάρκεια της από του 2007 και εντεύθεν αναγνώρισής του από το Κράτος του Ισραήλ, έχουν εκτενώς παρουσιαστεί σε πολλά ελληνικά και ξένα ιστολόγια, εφημερίδες, ΜΜΕ. 

Στο μεταξύ η ειδική επιτροπή διερεύνησης του ζητήματος που διορίστηκε από την Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή, απεφάνθη ότι ουδέν το μεμπτόν έπραξε ο Πατριάρχης Ειρηναίος. (Διαβάστε εδώ το πόρισμα της Παλαιστινιακής Αρχής)


ΟΜΗΡΙΑ

Στο μεταξύ ο Πατριάρχης Ειρηναίος βρίσκεται άτυπα μεν, ουσιαστικότατα δε, φυλακισμένος μέσα στο σπίτι του στο Πατριαρχείο χωρίς να μπορεί:

1. Να δεχθεί φίλους, συγγενείς, αδελφούς και πνευματικά του παιδιά, τον εξομολόγο του.

2. Να εκτελεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα. Ούτε την Ανάσταση δεν του επετράπη να εκκλησιαστεί

3. Να βγεί από το διαμέρισμά του, μπορώντας βεβαίως να επιστρέψει.

4. Να δεχθεί ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

5. Να δεχτεί οικονομική βοήθεια για να αντιμετωπίσει έστω και τα στοιχειώδη για την επιβίωσή του.


Στα παραπάνω είναι προφανές ότι η πλευρά του κ. Θεοφίλου αντιτείνει ότι «ουδείς εμποδίζει τον κ. Ειρηναίο να βγεί όποτε θέλει από το σπίτι του και να πάει όπου θέλει», μη διευκρινίζοντας βέβαια αν μπορεί και να γυρίσει στο σπίτι του όποτε θέλει.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;

Το βέβαιο είναι ότι τον 21ο αιώνα σε μια πολιτισμένη και δημοκρατική χώρα όπως είναι το Ισραήλ δεν είναι δυνατόν ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος, να βρίσκεται φυλακισμένος χωρίς ποτέ να έχει κληθεί να παραστεί ενώπιον ενός τακτικού δικαστηρίου, χωρίς να του έχει δοθεί ποτέ η ευκαιρία να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τις τερατώδεις κυριολεκτικά κατηγορίες των αντιπάλων του, χωρίς να έχει την ευκαιρία να το πράξει με συνήγορο της επιλογής του, χωρίς να έχει την ευκαιρία να το πράξει σε Α’ βαθμό, σε Εφετείο, σε Ανώτατο Δικαστήριο. 

Δεν είναι δυνατόν να βρίσκεται φυλακισμένος και μάλιστα στην απομόνωση ένας έστω και «πρώην» κατά τους αντιπάλους του Θρησκευτικός Ηγέτης μιας τόσο σημαντικής για την περιοχή Εκκλησίας όπως το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, όλοι να σιωπούν γινόμενοι ουσιαστικά συνένοχοι σε αξιόποινη πράξη, κολάσιμη κατά το διεθνές δίκαιο και ΟΥΔΕΙΣ ΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΣ σύμφωνα με τα διεθνώς ισχύοντα τους ισχυρισμούς της μιας και της άλλης πλευράς.

ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ...

Αν ο κ. Ειρηναίος λοιπόν, είναι ένοχος τόσων και τέτοιων αδίκων πράξεων, υποθέτουμε ότι υπάρχουν ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν τα όσα η πλευρά Θεοφίλου αλλά και όλων των υπολοίπων «σιωπηλώς συνεργούντων» πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών, ισχυρίζονται. Με αυτά λοιπόν τα «ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία» εκτός από εκκλησιαστική, ας στοιχειοθετηθεί και ποινική κατηγορία κατά του κ. Ειρηναίου και ας αποφασίσει για την τύχη του ένα Τακτικό Δικαστήριο μέσα από την βάσανο της ακροαματικής διαδικασίας. Ας ανοίξουν λοιπόν τραπεζικοί λογαριασμοί, ας γίνουν γραφολογικές εξετάσεις των περίφημων πληρεξουσίων, ας κατατεθούν αγωγές για αδικοπραξία, ας ασκηθούν διώξεις κατά παντός υπευθύνου...Και αυτό όπως θα συνέβαινε για τον οποιοδήποτε άνθρωπο: Σε πρώτο βαθμό, κατ’ έφεσιν ή/και κατ’ αναίρεσιν ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στο μεταξύ όμως αγαπητοί μας ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ. (συνθήκη της Ρώμης για τα δικαιώματα του ανθρώπου). 

Ή με άλλα λόγια: 

Το «ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ» δεν είναι «έξτρα» αλλά «στάνταρ εξοπλισμός» του νομικού μας πολιτισμού όπως άλλωστε και ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΥΝΟΜΟΥΜΕΝΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ. Ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι..!

Στο μεταξύ βέβαια ο κ. Ειρηναίος – όπως ο κάθε πολίτης όπως προείπαμε – θα είναι, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ να κινείται και να ζει όπως θέλει στα πλαίσια της νομιμότητας της χώρας που εγκαταβιώνει. 

ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ..;

Και πάλι θα μιλήσουμε ως απλοί κοινή λογική διαθέτοντες πολίτες:

1. Γιατί δεν υπάρχουν καθόλου ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον του κ. Ειρηναίου.

2. Γιατί οι κατηγορίες εναντίον του για «πλουτισμό» «εκατομμύρια-εκατομμυρίων σε τραπεζικούς λογαριασμούς συγγενών» κλπ είναι ψευδείς και κατασκευασμένες.

3. Γιατί η προσαγωγή του κ. Ειρηναίου σε δίκη ενώπιον τακτικού δικαστηρίου θα «άνοιγε τους ασκούς του Αιόλου» για τους κατηγόρους και συκοφάντες του.

4. Γιατί ο κ. Ειρηναίος διαθέτει συντριπτικά στοιχεία κατά των κατηγόρων του

5. Γιατί ο κ. Ειρηναίος ως άνθρωπος που υπερέβη το 70ο έτος της ηλικίας του έχει έναν ισχυρότατο ανίκητο εχθρό: ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ 

6. Γιατί ελπίζουν ότι αργά ή γρήγορα ο κ. Ειρηναίος θα αρρωστήσει και θα υποχρεωθεί να δεχθεί ιατρική φροντίδα που θα προβλέπει την εισαγωγή του σε κάποιο νοσοκομείο από το οποίο δεν θα γυρίσει ποτέ πια στο σπίτι του, αλλά στερούμενος ταξιδιωτικών εγγράφων θα «φορτωθεί» σε ένα αεροπλάνο για να φύγει για πάντα από το Ισραήλ όπου η ενοχλητική και κραυγαλέα σιωπή και εγκαρτέρησή του έγινε εφιάλτης για τους «αδελφούς» ανελέητους και απάνθρωπους εχθρούς του.

ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ 9η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΜΕ ΤΟ ΕΞΗΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:

Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί Πνευματικοί Προκαθήμενοι, δηλαδή: ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας, ο Πατριάρχης Αντιοχείας, ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, οι επικεφαλής των υπολοίπων Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, ΓΙΑΤΙ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΕΥΡΕΘΗ ΕΝΟΧΟΣ;;;; Οι ανά τον κόσμο υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ΓΙΑΤΙ ΣΙΩΠΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ

Οι ηγέτες της Ελλάδος, (της οποίας πολίτης είναι και ο Πατριάρχης Ειρηναίος), του Ισραήλ, της Ιορδανίας, και της Παλαιστίνης, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΕΜΒΑΙΝΟΥΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ;

Οι Γενικοί Εισαγγελείς των ανωτέρω χωρών γιατί δεν κινούνται αυτεπαγγέλτως αφού βρίσκονται μπροστά σε μια κατάφορη και απαράδεκτη για κάθε ευνομούμενη χώρα αμφισβήτηση των εννόμων αγαθών της ελευθερίας, της σωματικής ακεραιότητας, της άσκησης των θρησκευτικών καθηκόντων, αλλά και αυτής ταύτης της ζωής ενός ανθρώπου, προκειμένου να επιτρέψουν στη Δικαιοσύνη να αποφασίσει αμετάκλητα υπέρ του Δικαίου;;;

ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΗΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ. 

Στο μεταξύ εμείς ευχόμαστε στον αδίκως και παρανόμως φυλακισθέντα και αγρίως διωκόμενο Μακαριώτατο Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟ τον Α΄, να έχει ΥΠΟΜΟΝΗ, ΕΛΠΙΔΑ, ΔΥΝΑΜΗ, γιατί εφόσον «διώκεται ένεκεν δικαιοσύνης, είναι δική του η Βασιλεία των Ουρανών!!!» 

Και επειδή ως ελεύθεροι πολίτες έχουμε δικαίωμα να έχουμε κι εμείς άποψη, ευχόμαστε στον 140ο Πατριάρχη Ιεροσολύμων, του χρόνου την ίδια μέρα να χοροστατεί στην Πανηγυρική Δοξολογία για την 10η επέτειο από την ανάρρησή του στον Θρόνο του Ιακώβου του Αδελφοθέου, στο Καθολικό του Πανιέρου Ναού της Αναστάσεως.


Εις πολλά έτη Μακαριώτατε!!!

Διαβάστε τα παρακάτω σχετικά δημοσιεύματα:







ΜΕΙΖΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ: Ιδού και το πληρεξούσιο του (αντικανονικού πατριάρχη)Θεόφιλου Ιεροσολύμων στο μουσουλμάνο δικηγόρο του κ. Ράμι Μούγραμπι. Τι λέει τώρα το ΥΠΕΞ;

Απομόνωση του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ειρηναίου  ΒΙΝΤΕΟ 


Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες:

Βάπτιση στον Ιορδάνη

Βηθλεέμ, Χριστούγεννα 2002

Ο Πατριάρχης Ειρηναίος με την Προεδρική Φρουρά

Με Έλληνες Αξιωματικούς
Επιτάφιος 2002 με ΑΝ.ΥΠ.ΕΞ κ. Μαγκριώτη

΄Πατέρας πάντοτε...