Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥΛΗ ΤΟΥ ΣΠΑΤΑΛΕΣ! ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ, ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΜΟΣ

Ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου


Ο «προστάτης»(;;;) των Φτωχών!

________Συνεδριάζει και σήμερα η Βουλή για να ψηφίσει το 2ο Μνημόνιο, με το οποίο καταδικάζονται οι Έλληνες στον διά της πείνας θάνατο! Πρόκειται για το Μεσοπρόθεσμο, όπως το ονόμασαν, για να του δώσουν ένα πιο χωνευτικό όνομα. Στην καθημερινή ζωή συμβαίνει σε άσχημα ή δυσάρεστα αντικείμενα να δίδεται ένα πιό κομψό όνομα, ώστε να μετριάζεται η κακή εντύπωση. Έτσι το ξύδι το ονόμασαν «γλυκάδι»! Σήμερα λοιπόν η Βουλή των Ελλήνων θα εγκρίνει το «γλυκάδι» δηλ. «Μεσοπρόθεσμο», ήτοι τα φρικτά και δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα, τα οποία είχε συμφωνήσει ο τέως Υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου ήδη από τις 2 Ιουνίου ε.ε.
____________Καθώς λοιπόν ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου έφυγε (δηλ. τον «έφυγαν»!) από το Υπουργείο Οικονομικών τώρα πλέον έρχονται στην επιφάνεια πολλά από τα … κατορθώματά του! Τα σταχυολογήσαμε και σας τα παρουσιάζουμε για να βλέπετε πόσο μας εμπαίζουν οι διάφοροι επώνυμοι, που μας κυβερνούν!

1. ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΠΑΝΑΚΡΙΒΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ

______Καθ’ ον χρόνου με τις περικοπές στη μισθοδοσία, τη δυσβάσταχτη φορολογία και την υπερβολική αύξηση του Φ.Π.Α ο κ. Παπακωνσταντίνου κατεδίκαζε στον δια λιμού θάνατο το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων ο ίδιος προέβαινε σε αλόγιστες και υπερβολικές δαπάνες για τον εαυτούλη του! Όπως λοιπόν πληροφορούμεθα, προέβη στην προμήθεια δύο (2) τεθωρακισμένων αυτοκινήτων BMW συνολικής αξία ΕΝΟΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΥΡΩ (1.500.000 €), ένα εκ των οποίων προοριζόταν για τον εαυτό !!! Τα σχόλια δικά σας. Να η απόδειξη:

Εφημερίδα «Η ΑΞΙΑ» 25/6/2011

Για να καταλαβαίνετε…

….πρίν φύγει από τον υπουργικό θώκο του Οικονομικών ο κ. Παπακωνσταντίνου ενέκρινε κονδύλι ύψους 1,5 εκατ. ευρώ για την απόκτηση δύο τεθωρακισμένων αυτοκινήτων μάρκας BMW, εκ των οποίων το ένα θα χρησιμοποιείται από τον υπ. Οικονομικών (τότε δηλαδή από τον ίδιο) και το άλλο από τον υπ. Προστασίας του Πολίτη (δηλαδή τον κ. Παπουτσή)!!! Και διερωτάται ευλόγως κανείς, σε αυτές τις εποχές υπάρχει βάσιμος λόγος για να αλλάζουν οι υπουργοί τα τεθωρακισμένα αυτοκίνητά τους με καινούρια, οι οποίοι ούτως ή άλλως φυλάσσονται από πολυάριθμες φρουρές και σε κάθε περίπτωση έχουν τη δυνατότητα να διασφαλίσουν την προστασία τους;

2. «ΕΛΕΓΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΨΕΜΑΤΑ»

Διαβάζουμε στο «ΠΑΡΟΝ» της 26/6/2011

Σοκ στο επιτελείο Βενιζέλου

- Όλα τα είχε αφήσει στον αέρα ο Παπακωνσταντίνου
- Βαριές αιχμές του νυν κατά του πρώην
-Σε κατάσταση σοκ βρίσκεται πλέον το επιτελείο του, Βενιζέλου και οι βουλευτές που πρόσκεινται σε αυτόν, καθώς βλέπουν ότι το πρόβλημα για τον υπουργό Οικονομικών και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης αρχίζει τώρα. Εκτιμούν πως «παγιδεύτηκε», και μάλιστα με άσχημο τρόπο, σε μια «ναρκοθετημένη πολιτική» και, όπως λένε, αυτό μπορεί να του κοστίσει πολιτικά πολύ. Δεν είναι λίγοι πλέον οι βουλευτές που ζητούν απόδοση βαριών πολιτικών ευθυνών στον Γ. Παπακωνσταντίνου, που τον θεωρούν υπεύθυνο για την όλη κατάσταση, μη διστάζοντας μάλιστα να του καταλογίσουν ότι έλεγε συστηματικά ψέματα σε όλους, ακόμα και στις συνεννοήσεις του με την «τρόικα».
3. «Τον αγαπούσαν για δεν έλεγε ποτέ «όχι»…

Διαβάζουμε στο «ΠΑΡΟΝ» της 26/6/2011

Μια εβδομάδα μετά τον ανασχηματισμό, οι Ευρωπαίοι έχουν αρχίσει να μιλάνε για τον τέως υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, που ήταν ο αγαπημένος τους. Στο ερώτημα γιατί τόσες αγάπες, η απάντηση είναι απλή και αποκαλυπτική ταυτόχρονα: Γιατί γνωρίζει πολύ καλά αγγλικά, κάτι που εκτιμούν ιδιαίτερα οι ξένοι, αλλά και γιατί ποτέ δεν έλεγε «όχι». Σε ό,τι απαιτούσαν, σε κάθε νέο μέτρο, σε κάθε συνταγή λιτότητας που διασφάλιζε τους δανειστές μας, συμφωνούσε.
Τώρα που άλλαξε ο υπουργός Οικονομικών, στην Ευρώπη ομολογούν ότι ο πρώην «τσάρος» δεσμευόταν σε καθετί που ζητούσαν η «τρόικα», η ΕΚΤ και η Κομισιόν, χωρίς στη συνέχεια να λέει την αλήθεια ούτε στο εσωτερικό της χώρας ούτε στους ξένους κατά τον απολογισμό της εφαρμογής των μέτρων. Πολλές φορές η εντύπωση που είχε ο πρωθυπουργός από τις δικές του πληροφορίες από τους ξένους ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη από την πληροφόρηση που του έδινε ο Παπακωνσταντίνου, με αποτέλεσμα να δημιουργείται χάσμα στην πολιτική της κυβέρνησης όταν έφτανε στο δια ταύτα.
4. Ήτο και εναντίον του εργοστασίου της ΕΒΟ στο Αίγιο!

Διαβάζουμε στην «ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ» 27/6/2011

Στη βάση του δημόσιου χαρακτήρα των Ε.Α.Σ. φαίνεται ότι πάμε πολύ καλά, τόνισε ο κ. Σπηλιόπουλος, ενώ επισήμανε ότι πάνω σ’ αυτό το ζήτημα υπάρχει «απόλυτη ταύτιση» με τον υπουργό Πάνο Μπεγλίτη, όπως απόλυτη ταύτιση υπήρχε και με τον προκάτοχό του και νυν υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο.
«Ο μόνος που τα χάλαγε και μας είχε μπερδέψει ήταν ο Παπακωνσταντίνου, ο τέως υπουργός Οικονομικών», σχολίασε ο νέος Υφυπουργός Άμυνας.

5. ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ:  ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΟΛΟΙ ΕΥΛΟΓΟΥΝ ΤΑ ΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ

__________Η Κυβέρνηση του Λαού στραγγαλίζει τον μεσαίο Έλληνα, αλλά δεν θίγει τον Κυβερνητικό μηχανισμό. Οι κ.κ. Βουλευτές έχουν πολλά προνόμια. Πολύ περισσότερα προνόμια έχουν οι διατελέσαντες Πρόεδροι της Βουλής! Μετράμε:

Και Δέκα άτομα στην υπηρεσία τους

Και Γραφείο στη Βουλή

Και αυτοκίνητο πολυτελείας ισοβίως!

ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΗΝ

«Η ΑΞΙΑ» 25/6/2011

ΥΓ1: Αλήθεια, δεν έχω καταλάβει γιατί οι πρώην πρόεδροι της Βουλής έχουν από δέκα άτομα αποσπασμένα και γραφείο στο Κοινοβούλιο και ειδικό αυτοκίνητο όσο ζουν. Ρωτώ και τον Α. Κακλαμάνη που επί των ημερών του πέρασε η διάταξη που δωρίζει σε όσους γίνουν πρόεδροι κουστωδία και γραφεία. Από ό,τι ενθυμούμαι, ο αείμνηστος Νανάς Τσαλδάρης είχε ένα γραφειάκι και καμία κουστωδία. Άλλα ήθη, άλλες εποχές.
Απαντήστε.
ΥΓ2: Παρακαλώ τον Φ. Πετσάλνικο, που έχει δείξει άλλο ήθος (μάζεψε δεκάδες χιλιάδες ευρώ …….), να μας ενημερώσει πόσα άτομα απασχολούν όλοι οι πρώην πρόεδροι της Βουλής, διότι άκουσα για ένα νούμερο 50 ατόμων συνολικά που πληρώνουμε και τρελλάθηκα…
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΜΑΣ!

___________Η Χώρα οδηγείται σε κατάρρευση! Μπορεί αυτό να γινει αύριο ή και μεθαύριο. Ένα όμως είναι τό βέβαιο, ότι μια καινούργια εποχή  εγκαινιάζεται. Θα είναι μια εποχή απαραμύθητης φτώχειας και ατέλειωτης πείνας και δυστυχίας! Μια εποχή καταρρακώσεως του μεσαίου Έλληνα! Η χώρα μας τελεί πλέον υπό κατοχήν! Η ελευθερία μας χάθηκε χωρίς μάχες, χωρίς όπλα καί χωρίς αίμα! Με μια διαφορά: το αίμα του μεσαίου Έλληνα θα χύνεται τώρα πιά σταγόνα σταγόνα καθημερινώς! Οι νεκροί από την οικονομική αφαίμαξη ή αιμορραγία θα πέφτουν μέσα στους δρόμους, όπως κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής. Τότε, το 1940, άνθρωποι πάσης ηλικίας έτσι ξαφνικά έπεφταν νεκροί καταμεσής στούς δρόμους της Αθήνας, νεκροί από την ασιτία! Τότε, το 1940, τους περιμάζευαν τα κάρα του Δήμου. Εμείς, οι της Εκκλησίας υπηρέτες του Θεού και των ανθρώπων,  θα πράξουμε και πάλι το καθήκον μας. Θα σταθούμε  δίπλα σας! Αλλά τώρα πιά μας έχουν  περιορίσει τις δυνατότητές μας.  


Αίγιον, 29 Ιουνίου 2011
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΌΣΙΟΣ

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

24 ΙΟΥΝΙΟΥ 1827 - Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΩΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΟΙ


Η ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ
ΜΙΑ ΣΕΜΝΗ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΓΙΟΡΤΗ

_____Για μια ακόμη φορά συναχθήκαμε σήμερα στην σεβασμία καί ιστορική Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, εδώ στα μαρτυρικά και ηρωϊκά Καλάβρυτα, για να προσευχηθούμε για τους αγωνιστές της ελευθερίας, Μοναχούς καί Λαϊκούς, μεταξύ των οποίων οι εκατό (100) περίπου Μοναχοί τότε,  οι οποίοι πέταξαν τα ράσα, άρπαξαν τα όπλα και άρχισαν τη Μάχη κατά του Ιμπραήμ Πασά και των 13.000 περίπου στρατιωτών του. Τήν περιώνυμη, ιστορική, μεγάλη και νικηφόρα μάχη του Μεγάλου Σπηλαίου της 24ης Ιουνίου 1827, η οποία δόθηκε σώμα με σώμα εναντίον των πολυαρίθμων ορδών του επιτιθέμενου Ιμπραήμ Πασά. Αυτή ήταν και η τελευταία μάχη του Αγώνος για την εθνική μας παλιγγενεσία, διά της οποίας καταπαγιώθηκε η απελευθέρωση της Ελλάδος μας από την τετρακοσιόχρονη δουλεία στον αλλόθρησκο κατακτητή μας. Να πως περιγράφει την περιώνυμη αυτή μάχη ο ιστορικός Φωτάκος. Δανειζόμεθα το κείμενο από τό Ημερολόγιο τοίχου της ΙΛΕΑ, του έτους 2010 

Η μάχη του Μ. Σπηλαίου (24 lουvίου 1827)

Ο Ιμπραήμ, αφού όλο το 1826 λεηλάτησε την Αρκαδία και την Λακωνία, επέστρεψε στην Πάτρα, και την άνοιξη του 1827 βρίσκεται στην ορεινή - Αχαΐα, όπου καταστρέφει, λεηλατεί και απειλεί, αναγκάζοντας πολλούς στο "Τουρκο- προσκύνημα" (δήλωση υπoταγής), ενώ τους χορηγούσε και .. πιστοποιητικό, το" ράγι µπουγιουρντί" (συγχωροχάρτι)!
Έτσι λυμαινόταν όλα τα χωριά. Ενώ είχαν τουρκοπροσκυνήσει Πάτρα, Καλάβρυτα και Βοστίτσα. Ο δε Ντελή Αχμέτ, πασάς της Πάτρας προστάτευε τους προσκυνημένους, κατά διαταγή του Ιμπραήμ, με πρωτοπαλλήκαρό του τον προδότη Νενέκο. Ακόμα και στο Μ. Σπήλαιο μπαινοέβγαιναν άνθρωποι του Νενέκου, ενώ ο Ιμπραήμ σχεδίαζε το πάρσιμό του. Έτσι με 13.000 στρατό και το Νενέκο με 2.000 στρατοπέδευσε στα Σάλμενα, κοντά στο μοναστήρι, που το προστάτευαν - κατ' εντολή του Κολοκοτρώνη - ο Ν. Πετμεζάς με 600 αγωνιστές, και ο υπασπιστής του Φωτάκος, καθώς και ο Κ. Μέλιος με 100 μαχητές, στη θέση "Ψηλός Σταυρός". Και πάντα με την φροντίδα του Κολοκοτρώνη οχυρώθηκε καλά το μοναστήρι και εσωτερικά. Ο Ιμπραήμ, αφού ήρθε πιο κοντά, στην Επάνω Ζαχλωρού, κάλεσε τρεις φορές τους υπερασπιστές να ... συμφιλιώσουν (να προσκυνήσουν δηλαδή).
Οι καλόγεροι, βλέποντας το δισταγμό των καπεταναίων, βλέποντας τον Νενέκο να έρχεται με 3.000 Τούρκους και προσκυνημένους τραβολογώντας περί τους 300 αιχμαλώτους, βλέποντας το στρατό του Ιμπραήμ να τους έχει "κλείσει" από παντού, έβγαλαν τα ράσα, φόρεσαν φουστανέλες (100 περίπου), και με μπροστάρη τον ηγούμενό τους Γεράσιµο Τορόλο, έπιασαν τη θέση "Παληάμπελο" και άρχισαν το τουφεκίδι! "... Τούτο δε ιδόντες ημείς εξεροκοκκινήσαμεν, από την εντροπή μας και παρευθύς εβγήκαμεν από το μέρος της Κισσωτής, να υπάγομεν εις τον πόλεμον, που με την έφοδο του Τουρκικού ταχτικού είχε πια γενικευτεί και βάσταξε 13 ώρες ... ". (Φωτάκου, Απομνημονεύματα, τ. Β', σελ. 434).
Μέχρι και στα έλατα ανέβηκαν οι υπερασπιστές του μοναστηριού και πυροβολούσαν τους Τούρκους και τους προσκυνημένους, με πείσμα, ώσπου τους έτρεψαν σε φυγή, και γενική υποχώρηση, προς τα Καλάβρυτα ενώ άφησαν 650 νεκρούς. Από τους Έλληνες μαχητές, τραυματίστηκαν μόνο 10, αλλά έπεσε νεκρός ο καπετάνιος Κ. Μέλιος.
Ο Ιμπραήμ, μετά από αυτή την πανωλεθρία που έπαθε, δεν τόλμησε να σκεφτεί πάλι το Μ. Σπήλαιο. Η ιστορία εξύψωσε κυρίως το εθνικό φρόνημα και τη γενναιότητα των μοναχών, που έγραψαν στις σελίδες της την 24η Ιουνίου 1827, με ανεξίτηλα γράμματα.
__________Αυτά λοιπόν μας παρέδωσε ο ιστορικός Φωτάκος στα Απομνημονεύματά του. Τα αφιερώνουμε  στίς κυρίες Ρεπούση και Δραγώνα, στον Καθηγητή κ. Βερεμή,  που βάλθηκαν να "διορθώσουν" την ιστορία, αλλά και στούς ξενοκίνητους παράγοντες του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ. Στη Μάχη του Μεγάλου Σπηλαίου αναφέρθηκε και ο ιστορικός συγγραφεύς κ. Σαράντος Καργάκος σε δημοσίευμά του στην ΕΣΤΙΑ της 24ης Μαρτίου 2011. Μεταφέρουμε εδώ ένα απόσπασμα:
Τα μοναστήρια και η Παλιγγενεσία
του Σαράντου Ι. Καργάκου
"Το Μέγα Σπήλαιο και οι πέριξ αυτού λόφοι είχαν μεταβληθεί σε φρούριο. Ο Ιμπραήμ από τη Μονή της Σάλμαινας (μετόχι του Μ. Σπηλαίου) κάλεσε με επιστολή τους μοναχούς να παραδοθούν. Αυτοί απάντησαν αρνητικά. Τους κτύπησε με το πεζικό και πυροβολικό του στις 24 Ιουνίου 1827. Την Μονή και τους γύρω χώρους υπεράσπιζαν 600 παλληκάρια υπό τον Νικόλα Πετ(ι)μεζά. Μικρή ενίσχυση έστειλε και ο Κολοκοτρώνης υπό τον Φωτάκο. Στις δυνάμεις αυτές προστέθηκαν και 100 οπλοφόροι μοναχοί, που έβγαλαν το ράσο και φόρεσαν την συνηθισμένη ελληνική στολή. Η μάχη κράτησε όλη την ημέρα και ήταν πεισματική. Ο Ιμπραήμ απέτυχε και ντροπιασμένος υποχρεώθηκε να αποσυρθεί. Το Μέγα Σπήλαιο έμεινε απάτητο. Αυτό έδωσε νέα πνοή στον Αγώνα. Πολλά χωριά ξεπροσκύνησαν και ο Κολοκοτρώνης συνέχισε με νέο σθένος την αγωνιστική του προσπάθεια".
_____Οι  εκδηλώσεις του Μεγάλου Σπηλαίου κάθε χρόνο τελούνται με την επιμέλεια και την ακάματη φροντίδα των πατέρων της ιστορικής Μονής. τελούν δε υπό την αιγίδα του ιστορικού Σωματείου "Παγκαλαβρυτινή 'Ενωσις", της οποίας Πρόεδρος είναι ο ρέκτης κ. Γεώργιος Κοσμάς, διακεκριμένος Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω στην Αθήνα. Η Π.Ε έχει βραβευθή από την Ακαδημία Αθηνών.  Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος π. Ιερώνυμος Κάρμας καθώς και οι λοιποί Πατέρες καταβάλλουν επιτυχώς πολλές φιλότιμες προσπάθειες, ώστε οι επισκέπτες να αναχωρήσουν εκείθεν πλήρως ευχαριστημένοι. Μετά τό πέρας της θείας λειτουργίας προσεφέρθη καφές στο πολύ ωραίο Καφε-εστιατόριο "Grand Chalet", κάτω από την Μονή.
________Στην ιστορική Μονή  προσήλθε πλήθος κόσμου,  παρά το γεγονός ότι οι Κυβερνήσεις των τελευταίων ετών αντιμάχονται ό,τι αρχίζει από τά γράμματα "ελλ..." 'η "εθν...", δηλ. ό,τι είναι ελληνικό ή εθνικό. Βλέπετε, πως η κα Ρεπούση χθές (περίοδος Ν.Δ) και η κα Δραγώνα σήμερα (περίοδος ΠΑΣΟΚ) διαμορφώνουν ανενόχλητες την μή εθνική πολιτική της Χώρας μας! Όλα πια βγαίνουν στο σφυρί και ουδείς πλέον ενοχλείται! Όλα πια ισοπεδώνονται είτε από την πολιτική σκοπιμότητα, είτε από την ροή του χρήματος! Άντε, παιδιά μου, να πουλήσουμε και τον Παρθενώνα! Θα πιάσουμε καλή τιμή! Άλλωστε τώρα πια, που ο θρυλικός Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου μέ τό 1ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ έχει υποθηκεύσει την εθνική μας αξιοπρέπεια, όλα είναι πιο εύκολα!
______Τον πανηγυρικό λόγο της ημέρας εξεφώνησε ο ιστορικός ερευνητής κ. Δημήτριος Σταθακόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας της ιστορίας, Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου καί Δικηγόρος παρ΄Αρείω Πάγω, καταγόμενος από το Λευκάσιο των Καλαβρυτων. Ὁ κ. Σταθακόπουλος εἰναι ο φιλότιμος Έλλην, ο οποίος με δική του προσωπική πρωτοβουλία ασχολήθηκε με την αναίρεση των ανιστόρητων θέσεων του Καθηγητού κ. Βερεμή, ο οποίος από τον ΣΚΑΙ αποπειράθηκε να δολοφονήσει την ιστορική αλήθεια! Τον ακολούθησε βήμα πρός βήμα και ανέτρεπε τα επιχειρήματά του, στηριζόμενος όχι μόνον σε ελληνικές αλλά και σε οθωμανικές πηγές και μαρτυρίες!. Τό υλικό αυτό δημοσίευσε ήδη σε μια μονογραφία του με τίτλο "Τα ημαρτημένα", (Αθήναι 2011) γιά την οποία από τη θέση αυτή και τον ευχαριστούμε και τον συγχαίρουμε! 
_______Επανερχόμενοι στη σημερινή ομιλία του σας διαβεβαιώ, ότι ήταν μια εξαίσια ομιλία, τεκμηριωμένη με αναφορές στις ιστορικές μας πηγές. Την δημοσιεύουμε αυτούσια, διότι αποτελεί ένα ανάγνωσμα εθνικού προβληματισμού. Για μια ακόμη φορά μπορείτε να θαυμάσετε την πολύτιμη προσφορά του ιερού Κλήρου και του Μοναχισμού στην απελευθέρωση της Πατρίδος μας. Συγχαίρουμε καί ευχαριστούμε τον Πρόεδρο της Π.Ε. και τά Μέλη του Δ.Σ. της Παγκαλαβρυτινής Ενώσεως όχι μόνο για την επιλογή του προσώπου, αλλά και διότι η Ένωσις ετίμησε τον Ομιλητή με την ανώτατη τιμητική Διάκριση, την οποία απονέμει μόνο σε εξέχουσες προσωπικότητες. Η σημερινή ημέρα στο Μέγα Σπήλαιο υπήρξε μια πολύ ευφρόσυνη ημέρα.
__________Τήν  εκδήλωση ετίμησαν με την παρουσία τους ο νέος Ὑφυπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Κωνστ. Σπηλιόπουλος, ὡς ἐκπρόσωπος της Κυβερνήσεως, ο Βουλευτής Αχαΐας κ. Αθαν. Παπαδόπουλος, ο Υπαρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος κ. Γ. Λυμπέρης καί πλήθος άλλων διακεκριμένες  Προσωπικότητες 
Αίγιον, Κυριακή 26 Ιουνίου 2011
+ Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος

**************



Η ΟΜΙΛΙΑ


ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜ.ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ Μ.ΣΠΗΛΑΙΟ

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

« Ο Καλογερικός πόλεμος »

Σεβασμιότατε,

Σεβαστοί πατέρες και μοναχοί, Άρχοντες του τόπου, κυρίες και κύριοι,

Οι εθνικές επέτειοι και οι γιορτές μνήμης σαν την σημερινή, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν είναι μόνον ιερατικά μνημόσυνα ούτε ευκαιρία για παρελθοντολαγνεία ( περασμένα μεγαλεία και διηγώντας να κλαις), αντιθέτως είναι γιορτές αναστοχασμού, αυτοκριτικής και ώθησης με έμπνευση προς το μέλλον, σε μια αγαστή συνεργασία όπου το διαχρονικό «Αξιακό» υφέν συνδέει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον σ’ ένα χωροχρονικό συνεχές.

Υπ’ αυτό το πρίσμα λοιπόν και εν μέσω ενός σύγχρονου ρευστού και πτωτικού κοινωνικού περιβάλλοντος, δέχθηκα την τιμητική πρόσκληση της ΠΓΚ να εκφωνήσω τον πανηγυρικό της ημέρας, μετά από την τιμή που μου έχει γίνει στο παρελθόν να μιλήσω στην αγ. Λαύρα, στα Καλάβρυτα, και στην αρχαιολογική εταιρεία για την 25η Μαρτίου, κλείνοντας έτσι το 4πτυχο των εκδηλώσεων αυτών.

Ενώπιον της ιεράς σεπτής και θαυματουργής εικόνας της Παναγιάς μας, του Ευαγγελιστή Λουκά, αδελφής των εικόνων της Τήνου και της Σουμελά , στην μονή της μεγαλοσπηλιώτισσας που πρέπει να ιδρύθηκε στα 840 μ.Χ , υπό τον βράχο και το βάρος της ιστορίας της μονής και την ανάμνηση του εκ μητρός προγόνου μου μοναχού Συμεών Τσερνοτόπουλου που κάηκε στην πυρκαγιά του 1639, θ’ αναφερθώ στο παρελθόν, το παρόν και θα πιθανολογήσω / ευχηθώ/ ονειρευτώ το μέλλον της πατρίδας μας, με αφορμή την μάχη των μοναχών και λοιπών αγωνιστών τον Ιούνιο του 1827 κατά του Ιμπραήμ Πασά.

Η εξιστόρηση της μάχης, αυτή καθ’ αυτή, είναι λίγο πολύ γνωστή στους ερευνητές, ενώ σε κάθε περίπτωση έγινε περαιτέρω γνωστή με την καθιέρωση της εκδήλωσης μνήμης με την πρωτοβουλία της ΠΓΚ και επομένως, έστω και εάν ισχύει το « επανάληψις μήτηρ μαθήσεως », επέλεξα ν’ αναφερθώ λιγότερα στα γεγονότα , μη επαναλαμβάνοντάς τα και περισσότερο στο διαχρονικό μήνυμα της μάχης αυτής, καθώς και στον εν γένει ρόλο της εκκλησίας κατά τη διάρκεια του αγώνα .

Ειδικότερα:

Περί τα μέσα Ιουνίου 1827, ο Ιμπραήμ Πασά περιφερόμενος και κατακαίοντας τον Μοριά, στρατοπέδευσε στη Σάλμαινα Καλαβρύτων, κοντά στην Βυσωκά ( Σκεπαστό ). Σκοπός του ήταν οι δηώσεις, η κάμψη του ηθικού των επαναστατημένων και φυσικά η λαφυραγωγία/ ληστεία των δύο ιερών μονών της περιοχής που αποτελούσαν σύμβολα , αλλά και προπύργια της επαναστάσεως, ήτοι της αγ. Λαύρας και του Μ. Σπηλαίου.

Στην περίπτωση που μας ενδιαφέρει, οι μοναχοί του Μ. Σπηλαίου, αντιλαμβανόμενοι τον κίνδυνο, ζήτησαν από τον Γέρο του Μοριά Θ.Κολοκοτρώνη ( ευρισκόμενο τότε εις Βόχαν Κορινθίας ) στρατιωτική ενίσχυση, με άγγελους μηνύματος το Νικ. Πετμεζά και τους μοναχούς Ιωάννη Κανελλόπουλο και Παγκράτιο Πολυζωγόπουλο, η οποία βοήθεια έφτασε αμέσως στη μονή αποτελούμενη από τμήμα της σωματοφυλακής του γενικού Αρχηγού, με επικεφαλής τον υπασπιστή του Φωτάκο.

Στις 21 Ιουνίου 1827, αυτό που ανέμεναν οι μοναχοί συνέβη. Ο Ιμπραήμ απέστειλε τελεσίγραφο αμαχητί παράδοσης της μονής, ειδάλλως θα την κατέστρεφε. Για την ιστορική τεκμηρίωση η επιστολή του Ιμπραήμ που υπογράφεται από τον Σάμη Εφέντι είχε ως εξής:

Ευγενέστατε ηγούμενε και επίλοιποι παπάδες και καλόγεροι Μεγάλου Σπηλαίου.

Σας σημειώνω ότι είμεθα φερμένοι με τον υψηλότατον Ιμβραήμ Πασάν αφέντη μας εις κάμπον Καλαβρύτων εδώ και τέσσαρες ημέρες προτηνότερα και έχομεν μεγάλας ορδινίας και ετοιμασίας δια την πολιορκίαν μοναστηρίου Μεγάλου Σπηλαίου. Και ως τάχυ προσμένομεν να μας έλθουν και τόπια και αι μπόμπες και αρκετά σύνεργα δια μήνες και έπειτα από μία η και δυό ημέρας να ρίξωμεν τα ορδιά μας περί πολιορκίας του μοναστηρίου, εις αυτά τα μέρη δια τούτο σας φανερώνω ότι να λυπηθήτε το μοναστήρι σας να μην τύχη και χαλάση και ο,τι εις τον άλλον καιρόν δεν εχάλασε μην τύχη και χαλάση: και τώρα μάλιστα οι πλέον άγνωστοι (οι αμαθέστεροι) από λόγου σας ήρθαν και προσεκύνησαν τον αφέντη μας και εγλύτωσαν τα χωριά τους και τόσον λαό και την ζωήν τους και το πράγμα τους. Λοιπόν του λόγου σας είσθε γνωστικότεροι από εκείνους και θέλει στοχασθήτε το κάθε πράγμα καλλίτερα. Παρά πάνω δεν σας γράφω, θέλει πληροφορηθήτε και από το γράμμα του φίλου μου του Φωτήλα, θέλει σας συμβουλεύση ο ίδιος.

Ηγούμενε, θέλει στοχαστής ετούτο το κίνημα των Ρωμαίων δεν θέλει εύγει σε κεφάλι. Λοιπόν σαν φρόνιμος οπού είσαι στοχάσου βαθειά πως δεν ευρίσκεις καλό τέλος και θα είσαι νικημένος θέλεις εξεύρη ότι αυτό όπου σας γράφω, το γράφω με του υψηλοτάτου αφέντη μας τον ορισμόν και να με αποκριθήτε εις τα όσα σας γράφω.

Σάμη Εφέντι τη 21η Ιουνίου 1827 Σεγνεζτίπ εφέντι (Τ.Σ.)»

Μετά από σύσκεψη οι μοναχοί του Μ. Σπηλαίου δια στόματος και γραφής του ηγουμένου Δαμασκηνού , ως άλλοι Λεωνίδες η Παλαιολόγοι απάντησαν τα εξής στις 22 Ιουνίου 1827:

«Υψηλότατε αρχηγέ των Οθωμανικών αρμάτων, χαίρε.

Ελάβαμεν το γράμμα σου και είδομεν τα όσα γράφεις, ηξεύρομεν πως είσαι εις τον κάμπον των Καλαβρύτων πολλάς ημέρας και ότι έχεις όλα τα μέσα του πολέμου. Ημείς δια να προσκυνήσωμεν είναι αδύνατον, διότι είμεθα ορκισμένοι εις την πίστιν μας, η να ελευθερωθώμεν η να αποθάνωμεν πολεμούντες και κατά το χαΐνι μας δεν γίνεται να χαλάση ο ιερός όρκος της πατρίδος μας. Σε συμβουλεύουμε όμως να υπάγης να πολεμήσης σε άλλα μέρη, διότι, αν έλθης εδώ να μας πολεμήσης και μας νικήσης, δεν είναι μεγάλον κακόν, διότι θα νικήσης παπάδες, αν όμως νικηθής, το οποίον ελπίζομεν άφευκτα, με την δύναμιν του Θεού, διότι έχομεν και θέσιν δυνατήν και θα είναι εντροπή σας και τότε οι Έλληνες θα εγκαρδιωθούν και θα σε κυνηγούν πανταχού. Ταύτα σε συμβουλεύομεν και ημείς, κάμε ως γνωστικός το συμφέρον σου, έχομεν και γράμματα από την βουλήν και από τον αρχιστράτηγον Θεόδωρον Κολοκοτρώνην, ότι εις πάσαν περίπτωσιν πολλήν βοήθειαν θα μας στείλη, παλληκάρια και τροφάς και ότι η θα ελευθερωθώμεν τάχιστα η θα αποθάνωμεν κατά τον ιερόν όρκον της Πατρίδος μας.

ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

Ο Ηγούμενος και συν εμοί παπάδες και καλόγεροι

τη 22α Ιουνίου 1827, Μέγα Σπήλαιον»

Αναπόφευκτα, το πρωί της 24ης Ιουνίου 1827, άρχισε η μάχη στον ψηλό Σταυρό ανατολικά της μονής, ενώ λόγω της σθεναρής αντίστασης και των απωλειών, ο Ιμπραήμ διέταξε να μπει στη μάχη και το ιππικό μέσω Βουραϊκού ποταμού. Με την βοήθεια της Παναγίας, όπως ανέφεραν οι μοναχοί, και αρχηγό τους τον μοναχό Γεράσιμο Τυρολό, ο ηγέτης των Ελλήνων στη μάχη αυτή Νικ. Πετμεζάς, συνεπικουρούμενος από τους Φωτάκο, Μέλλιο και Σαρδελιάνο με τα στρατεύματά τους, απωθούσαν τους εχθρούς επί 13 ώρες ανηλεούς μάχης κατά την οποία σκοτώθηκαν 650 αντίπαλοι και 3 αγωνιστές μεταξύ των οποίων ο εκ Κερπινής προαναφερόμενος Ανδρέας Σαρδελιάνος. Μετά από αυτά ο Ιμπραήμ αποτραβήχτηκε ηττημένος και άπραγος προς τη νότια Πελοπόννησο.

Με τα Καλαβρυτοχώρια, την αγ. Λαύρα και τα Καλάβρυτα άνοιξε ο επικός αγώνας της ανεξαρτησίας του ’21 και στην ίδια μαρτυρική γη έκλεισαν οι χερσαίες μάχες του Ιμπραήμ στο Μοριά, με «καλογερικό ντουφέκι» στο Μ. Σπήλαιο έως που ήρθε η ώρα της κατατροπώσεώς του στο Ναβαρίνο και την οριστική αποχώρησή του.

Όμως σήμερα, ο ρόλος και ο αγώνας του κλήρου λοιδορείται και απαξιώνεται από όψιμους «αντικληρικούς» ερευνητές, μη συνειδητοποιώντας πως στον Ελλαδικό χώρο και σε αντίθεση με τη Δύση, ο κλήρος στάθηκε διαχρονικά στο πλευρό του λαϊκού ανθρώπου και ουδέποτε ενάντιός του.

Ας δούμε μερικά ιστορικά στατιστικά στοιχεία που ανατρέπουν τις απόψεις των αρνητών:

Ο Charles Frazee στο βιβλίο του «Ορθόδοξος Εκκλησία και ελληνική ανεξαρτησία 1821-1852», διασώζει το υπόμνημα του Βρετανού δραγουμάνου Pisani, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει : «Πρέπει να μην ξεχνάμε ότι η τουρκική κυβέρνηση θεωρεί πως ο ελληνικός Κλήρος είναι η πραγματική αιτία της εξεγέρσεως των Ελλήνων υπηκόων της Τουρκίας» !!

Επίσης ο Ch.Frazee αποδεικνύει, με βάση τις πηγές και άλλες μαρτυρίες, ότι κατά τον καιρό της Επαναστάσεως σε ολόκληρο το Οθωμανικό κράτος υπήρχαν 195-200 Αρχιερείς. Απ’ αυτούς αποδεδειγμένα οι 81 είχαν μυηθεί στην Φιλική Εταιρεία, χωρίς να υπολογισθούν και οι άλλοι που τυχόν ήταν Φιλικοί, αλλά δεν έχουμε επίσημες μαρτυρίες. Επίσης, αποδεικνύει ότι από τους 200 Αρχιερείς οι 73, ποσοστό 36,5%, έλαβαν ενεργό μέρος στον αγώνα «επώνυμα και αδιαμφισβήτητα», οι 42 Αρχιερείς, ποσοστό 21,0%, ταλαιπωρήθηκαν, φυλακίσθηκαν και βασανίσθηκαν, 45 Αρχιερείς, ποσοστό 22,5%, «θυσιάσθηκαν για την ελευθερία, είτε από βασανιστήρια και θανατώσεις των Τούρκων, είτε σε πολεμικές συρράξεις», το δε συνολικό ποσοστό αυτών που συμμετείχαν ενεργώς στον αγώνα ανέρχεται στο 80%.

Επιπλέον, αντικρούοντας , τα όσα αναφέρονται περί προδοσίας και αφορισμού της επαναστάσεως, επαναλαμβάνω ότι, ο «αφορισμός» δεν ήταν αποτέλεσμα της βουλήσεως του « ελεύθερου πολιορκημένου » Οικουμενικού Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’ , ούτε καν των Συνοδικών Αρχιερέων, αλλά ήταν απόφαση μιας μεγάλης Κληρικολαϊκής Συνελεύσεως, που αποτελείτο από 72 εγκρίτους Ρωμηούς της Πόλης, εκ των οποίων οι 49 ήταν λαϊκοί και οι 23 Κληρικοί - Αρχιερείς. Στην Κληρικολαϊκή λοιπόν αυτή σύναξη αποφασίστηκε, οι μεν λαϊκοί να υποβάλλουν αναφορά αποκηρύξεως της επαναστάσεως και δήλωση υποταγής, οι δε Κληρικοί να συνθέσουν την πράξη του αφορισμού που τους ζητήθηκε από την Υψηλή Πύλη ( Bab-i Humayun ) και αυτό, βέβαια, για να καθησυχάσουν τους Τούρκους, επειδή οι συνθήκες ήταν τραγικές για τους κατοίκους της Κωνσταντινουπόλεως, που απειλούντο με σφαγή. Ο αφορισμός αυτός, εκτός του ότι δεν εξεδόθη με τις απαραίτητες προϋποθέσεις του Κανονικού δικαίου , συγχρόνως το πρώτο κείμενό του είναι διατυπωμένο σε έγκλιση ευχετική ευκτική («αφωρισμένοι υπάρχειεν»), στο δε δεύτερο «αφοριστικό» κείμενο από τους 12 ρηματικούς τύπους, οι 8 είναι σε έγκλιση ευχετική ευκτική, οι 3 σε έγκλιση προστακτική και μόνο 1 σε έγκλιση οριστική, αλλά και σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι διατυπωμένο σε δεύτερο πρόσωπο ενικού η πληθυντικού αριθμού. Δηλ. για όσους ξέρουν ακόμα ελληνικά « ήξεις αφήξεις» και αοριστολογίες για να ρίξουν «στάχτη στα μάτια», να γλυτώσουν τις σφαγές, αλλά και οι απομακρυσμένοι από την Πόλη επαναστάτες ( Μολδοβλαχία και Μοριά ) να λάβουν το μήνυμα πως ο αφορισμός είναι «ψεύτικος» και να ξεκινήσουν την επανάσταση χωρίς ηθικές/ θεολογικές αναστολές, γεγονός που διευκρίνισε ο εθνομάρτυρας Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ σε επιστολές που έστειλε στους επαναστάτες, αλλά πιάστηκαν από τους Τούρκους και αποτέλεσαν μεταξύ άλλων και την αιτία απαγχονισμού του όπως αναφέρει και ο τούρκος ιστοριογράφος Αχμέτ Δζεβδέτ Πασά, μία όμως εξ αυτών των επιστολών έφτασε στον Αλεξ. Υψηλάντη όπως επιβεβαίωσε ο ίδιος στα απομνημονεύματά του.

Ηθελημένη σύγχυση λοιπόν, απαξίωση και αποδόμηση της ιστορικής αλήθειας και των διαχρονικών παραδοσιακών αξιών που λειτούργησαν ως συνεκτικός κρίκος της κοινωνίας, οικονομικοί δείκτες που θέλουν τον άνθρωπο ως απλή οικονομική φορολογική μονάδα , υπήκοο ( υπό + ακούω ) και όχι ενεργό Πολίτη είναι τα σημερινά σύγχρονα όπλα καταλύσεως της πατρίδας. Ο εχθρός είναι εντός των πυλών. Η Πόλις εάλω. Τότε μείναμε 400 χρόνια υπόδουλοι, χωρίς κράτος, αλλά με πατρίδα ( δηλ. παράδοση όπως λέει ο Σεφέρης ) και γι’ αυτό επιζήσαμε. Σήμερα έχουμε ( ; ) Κράτος, αλλά χάνουμε την κοινωνική μας συνοχή, δηλ. την έννοια πατρίδα και γι’ αυτό πρώτη φορά στην ιστορία κινδυνεύουμε πραγματικά. Πέραν από ατομικά συμφέροντα και κόμματα ( δηλ. κομμάτια ), πρέπει να λειτουργήσουμε συλλογικά, συναινετικά και με όραμα προοπτικής και αξιοπρέπειας. Η σημερινή εκδήλωση είναι ένα παράδειγμα τέτοιας ομοψυχίας και γι’ αυτό πάντα επίκαιρη η μάχη του Μ. Σπηλαίου.

Σας ευχαριστώ,

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

ΑΠΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Οι Άγιοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος

Ο άγιος Απόστολος Πέτρος, που ονομαζόταν προηγουμένως Σίμων, γεννήθηκε στην πολίχνη Βηθσαϊδά, στην βόρεια όχθη της λίμνης Γενησαρέτ.  Ήταν γιός του Ιωνά, της φυλής Νεφθαλίμ.  Ήταν παντρεμένος και ζούσε στην Καπερναούμ, ασκώντας το ταπεινό επάγγελμα του ψαρά μαζί με τον αδελφό του Προδρόμου.  Στην αρχή επίγειου λειτουργήματος του Κυρίου, ο άγιος Πρόδρομος υπέδειξε στον Ανδρέα και στον Ιωάννη, γιό του Ζεβεδαίου.  Εκείνον που απεκάλεσε Αμνό του Θεού.  Ο Ανδρέας συνάντησε τον αδελφό του και του είπε: Βρήκαμε τον Μεσσία! Και την άλλη μέρα τον οδήγησε στον Ιησού, ο οποίος κοιτάζοντάς τον είπε:  Συ ει Σίμων, ο υιός Ιωνά, συ κληθήση Κηφάς -  που σημαίνει Πέτρος.  Αυτή η αλλαγή ονόματος σήμαινε για κείνον την μεταμόρφωση του βίου του και έκτοτε ακολουθούσε τον Χριστό ανά την Γαλιλαία, αγγέλλοντας το χαρμόσυνο μήνυμα της Σωτηρίας και θεραπεύοντας κάθε ασθένεια, χωρίς ωστόσο να εγκαταλείψει τελείως την αλιεία.  Στην Καπερναούμ, αφού ο Ιησούς δίδαξε στην συναγωγή προσκλήθηκε από τον Πέτρο στο σπίτι του, όπου η πεθερά του ήταν κλινήρης με υψηλό πυρετό.  Ο Ιησούς την θεράπευσε και εκείνη σηκώθηκε αμέσως και του υπηρετούσε.  Μια ημέρα ο Κύριος ανέβηκε στο πλοιάριο του Πέτρου για να κηρύξει από κει στο πλήθος που συνωστιζόταν στην ακτή.  Όταν τελείωσε είπε στον Σίμωνα να βγεί στ’ ανοιχτά και να ρίξει τα δίχτυα.  Ο μαθητής και οι σύντροφοί του υπάκουσαν, κι ενώ όλη την προηγούμενη νύκτα ο κόπος τους δεν είχε αποδώσει τίποτε, έπιασαν τόσο πολλά ψάρια που τα δίχτυα τους έσπασαν από το βάρος.  Θαμβωμένος από το σημείο αυτό της δύναμης του Ιησού ο Πέτρος έπεσε στα πόδια Του λέγοντας: Έξελθε απ’ εμού ότι ανήρ αμαρτωλός είμι, Κύριε.  Αλλά ο Χριστός τον σήκωσε και του είπε:  Μη φοβού, από του νύν ανθρώπους έση ζωγρών .  ο Πέτρος εγκατέλειψε τότε οριστικά το καΐκι του, τα δίχτυα και την οικογένειά του για να ακολουθήσει τον Ιησού.  Η αγάπη του ήταν τόσο φλογερή που διακρίθηκε ως κορυφαίος μεταξύ των δώδεκα μαθητών που επέλεξε ο Κύριος, όχι ως αρχηγός με εξαναγκαστική αυθεντία- πως θα ήταν δυνατό κάτι τέτοιο άλλωστε αφού ο Κύριος είχε απαγορεύσει μεταξύ τους οποιεσδήποτε ηγεμονικές αξιώσεις;(βλ. Ματθ. 20,27 και 23, 10)- αλλά μάλλον ως φερέφωνο των Αποστόλων και προνομιακός συνομιλητής με τον Διδάσκαλο.  Εξάλλου για τον ζήλο του και την διάπυρη αγάπη του ο Ιησούς τον επέλεξε μαζί με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη για να παραστούν μάρτυρες στις πιο λαμπρές φανερώσεις της θεότητός Του: κατά την ανάστη της κόρης του αρχισυνάγωγου Ιαείρου (Μαρκ. 5, 37) και κυρίως κατά την Μεταμόρφωση στο Θαβώρ (6 Αυγ.) Λόγω της οικειότητός τους με τον Κύριο, αναγνωρίζονταν ως «στύλοι» της Εκκλησίας από τους άλλους Αποστόλους (Γαλ. 2,9).
            Ο Πέτρος ακολούθησε τον Ιησού στον κήπο της Γεθσημανή, μαζί με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, και αυτοί που είχαν κριθεί άξιοι του φωτός της δόξης Του στο Θαβώρ παρέστησαν μάρτυρες της αγωνίας Του, της εσχάτης εκδήλωσης της ανθρωπίνης φύσεώς Του.  Αλλά υποκύπτοντας πάλι στην αδυναμία τους, αποκοιμήθηκαν, ενώ ο Δάσκαλος προσευχόταν και ο ιδρώτας Του έτρεχε σαν σταγόνες αίματος στην γή.  Όταν οι υπηρέτες του αρχιερέα έφθασαν για να συλλάβουν τον Ιησού, ο Πέτρος άδραξε το μαχαίρι του και έκοψε το δεξί αυτί του Μάλχου.  Ο Ιησούς το θεράπευσε και του είπε να βάλει το μαχαίρι στην θήκη του υπενθυμίζοντας πως έπρεπε να συλληφθεί για να εκπληρωθούν οι Γραφές.  Ο Πέτρος στην συνέχεια εγκατέλειψε τον Κύριο και μαζί με τους άλλους μαθητές παρακολουθούσαν από μακριά την συνοδεία μέχρι το παλάτι του αρχιερέα.  Κατάφερε να παρεισδύσει στην αυλή, όπου όμως μια υπηρέτρια τον αναγνώρισε και είπε:  Και συ μετά του Ναζαρηνού Ιησού ήσθα; Κι αυτός που ορκιζόταν ότι θα έδινε και την ζωή του για τον Κύριο φοβισμένος από τα λόγια μιας γυναίκας του αρνήθηκε.  Ερωτηθείας για Τρίτη φορά άρχισε τώρα να παίρνει όρκους λέγοντας:  Ουκ οιδα τον άνθρωπο!  Και την στιγμή εκείνη λάλησε ο πετεινός και Πέτρος θυμήθηκε τα λόγια του Ιησού και έκλαψε πικρά.
            Το πρωί της τρίτης ημέρας μετά το Πάθος, η Μαρία η Μαγδαληνή και οι άλλες άγιες γυναίκες που είχαν δει τον τάφο άδειο και τον λαμπρό άγγελο να τους αναγγέλλει την Ανάσταη του Κυρίου, πήγαν να μεταφέρουν την είδηση στον Πέτρο και τον Ιωάννη.  Οι δύο μαθητές έτρεξαν στο μνημείο και ο αγαπημένος μαθητής φθάνοντας εκεί πρώτος άφησε τον Πέτρο να περάσει πριν από αυτόν μέσα στον τάφο, όπου είδαν τα σάβανα σε μια γωνία.  Την ημέρα εκείνη καθώς φαίνεται ο αναστημένος Κύριος εμφανίσθηκε στον Πέτρο μόνο (Λουκ. 24, 34. Α΄ Κορ.15,15).  Λίγο αργότερα, αφού οι μαθητές είχαν επιστρέψει στις ασχολίες τους στην λίμνη Τιβεριάδα, κι ενώ είχαν δουλέψει μάταια όλη την νύχτα, κάποιος τους φώναξε από την όχθη και τους είπε να ρίξουν τα δίχτυα άλλη μια φορά.  Καθώς πάσχιζαν να τραβήξουν πάνω στο πλοίο τα εκατόν πενήντα τρία μεγάλα ψάρια που έπιασαν, ο Ιωάννης είπε στον Πέτρο: Ο Κύριος εστιν! Αμέσως ο Πέτρος ζώστηκε το ιμάτιό του και ρίχτηκε στο νερό για να βγεί πιο γρήγορα στην ακτή και έπεσε στα πόδια του Ιησού.  Αφού έφαγε μαζί τους για να τους δείξει ότι ήταν ζωντανός με σάρκα και οστά, ρώτησε τρεις φορές τον Πέτρο: Αγαπάς με; Και ο Πέτρος, επανορθώνοντας την τριπλή άρνησή του με την τριπλή ομολογία της αγάπης του, αποκαταστάθηκε στην θέση του κορυφαίου των Αποστόλων με την θεία δύναμη της μετάνοιας και ο Κύριος του εμπιστεύθηκε την ποιμαντορική ευθύνη της Εκκλησίας του.
            Αφού παρέστη στην Ανάληψη του Κυρίου, ο Πέτρος ετέθη επικεφαλής της κοινότητας των περίπου εκατόν είκοσι μαθητών, που ήταν συγκεντρωμένοι στο υπερώο, προσκατερώντας ομοθυμαδόν στην προσευχή, ενώ ανέμεναν την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος.  Πρότεινε να βγεί με κλήρο ο αντικαταστάτης του Ιούδα και ο Ματθίας επέλέγη  μεταξύ των Δώδεκα Αποστόλων.  Την ημέρα της Πεντηκοστής, οι Απόστολοι πληρωθέντες Πνεύματος Αγίου έφθασαν σε πλήρη γνώση του Μεγάλου Μυστηρίου της Σωτηρίας και ικανώθηκαν έκτοτε να δίνουν μαρτυρία για τον Κύριο μπροστά στα έθνη κοινοποιώντας σε διάφορες γλώσσες τα θαυμάσια του Θεού. 
            Περισσότεροι από τρεις χιλιάδες άνθρωποι καταλήφθηκαν από κατάνυξη την ημέρα εκείνη, μετενόησαν και βαπτίσθηκαν.
            Οι Απόστολοι συνέχισαν να κηρύττουν στον ναό επιτελώντας πολλά σημεία και τέρατα και έτσι φυλακίσθηκαν ξανά, αλλά ήλθε την νύχτα να τους ελευθερώσει ένας άγγελος.  Οι φρουροί τους βρήκαν πάλι στον ναό και τους οδήγησαν ενώπιον του αρχιερέως.  Αυτός τους υπενθύμισε την απαγόρευσή του, και ο Πέτρος απάντησε:  Πειθαρχείν δει τω Θεώ μάλλον ανθρώποις, και δήλωσε ότι ήσαν μάρτυρες ότι ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε για να χορηγήσει μετάνοια και άφεση αμαρτιών.  Αφού έδειραν του Αποστόλους με βέργες τους άφησαν ελεύθερους και εκείνοι συνέχισαν καθημερινά το κήρυγμά τους.
            Συνεχίζοντας τις αποστολικές περιοδείες του ο Πέτρος χειροτόνησε τον Ευόδιο επίσκοπο Αντιοχείας (7 Σεπτ.), κατόπιν τον Πρόχορο στην Νικομήδεια και τον Κορνήλιο τον εκατόνταρχο στην Ηλιούπολη.  Εκεί λέγεται ότι είδε τον Κύριο σε όραμα που του είπε να οδεύσει προς την Δύση.  Περνώντας από την Ταρσό χειροτόνησε τον Ορκανό, στην Έφεσο τοποθέτησε τον Φύγγελο, ο οποίος αργότερα αποχώρησε από την Εκκλησία για να ακολουθήσει τον Σίμβνα τον Μάγο.  Στην Σμύρνη χειροτόνησε τον Απελλή (10 Σεπτ.), αδελφό του Πολυκάρπου, στους Φιλίππους της Μακεδονίας τον Ολυμπά (10 Νοεμ.) στην Θεσσαλονική τον Ιάσωνα, στην Κόρινθο τον Σίλα και στην Πάτρα τον Ηρωδίωνα (8 Απρ.).  Φθάνοντας στην Σικελία έγινε δεκτός με τιμές από τον μαθητή του άγιο Παγκράτιο και έφθασε τέλος στην Ρώμη όπου δίδασκε καθημερινά στον λαό την πίστη στην Αγία Τριάδα.  Φθονώντας την φήμη του Αποστόλου, που ολοένα μεγάλωνε, ο Σίμων ο Μάγος, που είχε οδηγηθεί στην Ρώμη για να εκτελεστεί, κατόρθωσε να εξαπατήσει τον αυτοκράτορα Κλαύδιο με τα τεχνάσματά του και συγκεντρώνοντας ένα μεγάλο πλήθος έκανε πως ανέστησε δήθεν κάποιον με τις μηχανές του. Έπαιρνε επίσης διάφορες μορφές, προκαλώντας τον θαυμασμό των θεατών.  Την στιγμή που δυο δαίμονες τον σήκωναν στον αέρα, ο Πέτρος προσευχήθηκε και ο Μάγος τσακίστηκε στην γή και βρήκε οικτρό θάνατο.  Το πλήθος έβγαλε κραυγές θαυμασμού μπροστά στην δύναμη που ο Θεός χορηγούσε στους Αποστόλους του και άκουσε με θέρμη το κήρυγμά του.  Αφού χιροτόνησε τον Λίνο επίσκοπο Ρώμης, πέρασε στην Ταρακίνη, χειροτόνησε τον Επαινετό στην Ισπανία (30 Ιουλ.), τον Κρήσκεντα στην Καρχηδόνα(30 Ιουλ.) και φθάνοντας στην Αίγυπτο τοποθέτησε τον Ρούφο επίσκοπο Θηβαΐδος και τον άγιο Μάρκο στην Αλεξάνδρεια (25 Απρ.).  Βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα κατά την Κοίμηση της Θεοτόκου, κατόποιν επέστρεψε στην ρώμη για να μεταδώσει το Άγιο Πνεύμα στους πιστούς και τερμάτισε τις αποστολικές περιοδείες του, όπως λέγεται, στο Μιλάνο, φθάνοντας ίσως μέχρι την Μεγάλη Βρετανία.
            Καθώς ένα άγγελος του αποκάλυψε ότι επρόκειτο να βρεί τον θάνατο στην Ρώμη, ο άγιος Πέτρος υπάκουσε το σχ΄διο της θείας Πρόνοιας και επέστρεψε στην πρωτεύουσα, όπου χειροτόνησε τον άγιο Κλήμεντα (24 Νοεμ.) ως διάδοχο του Λίνου που είχε πεθάνει.  Αναφέρεται από την παράδοση ότι συνελήφθη με διαταγή του αυτοκράτορα Νέρωνα, τις δύο συζύγους του οποίου ο Απόστολος είχε μεταστρέψει, και αφού ελευθερώθηκαν οι δύο μαθήτριές του, ο Πέτρος σταυρώθηκε ανάποδα, όπως το ζήτησε ο ίδιος, γιατί έλεγε ότι αφού ο Κύριος σταυρώθηκε όρθιος, για να κοιτάζει προς την γή και τους καταδικασμένους που επρόκειτο να απελευθερώσει, ο ίδιος, ως μαθητής, ήταν πρέπον να κοιτάζει προς τον ουρανό όπου θα μετέβαινε.

***********
            Ο Απόστολος Πάυλος ήταν Εβραίος από την φυλή Βενιαμίν, γεννήθηκε στην ταρσό της Κιλικίας (περί το έτος 10), σε μια από τις κοινότητες της Διασποράς που παρέμεναν φανατικά πιστές στις παραδόσεις των πατέρων τους.  Έλαβε το όνομα Σαούλ και απολάμβανε από τον πατέρα του το προνομιακό καθεστώς του ρωμαίου πολίτη.  Μεγάλωσε στην κοσμοπολιτική πόλη σε επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά ο ζήλος του για τον Νόμο ώθησε τους γονείς του να τον στείλουν στην Ιερουσαλήμ, όπου προσχωρώντας στην ομάδα των Φαρισαίων ακολουθούσε την διδασκαλία του περίφημου ραββίνου Γαμαλιήλ του Πρεσβύτερου.  Συμμεριζόταν το μίσος των πατέρων του για τους χριστιανούς, τους οποίους θεωρούσε επικίνδυνους παραβάτες του Νόμου, ενώ παρέστη και επιδοκίμασε τον λιθοβολισμό του πρωτομάρτυρος Στεφάνου.  Διαπνεόμενος από παράφορο μένος εμπνέων απειλής και φόνου εις τους μαθητάς του Κυρίου (Πρακ. 9. 2), έμπαινε στα σπίτια, άρπαζε άνδρες και γυναίκες και τους έρριχνε στην φυλακή.  Αφού έλαβε συστατικές επιστολές από τον αρχιερέα, πήρε τον δρόμο για την συναγωγή της Δαμασκού, με σκοπό να φέρει σιδηροδέσμιους στο Ιεροσόλυμα τους οπαδούς του Χριστού που θα έβρισκε εκεί.
            Πλησιάζοντας στην Δαμασκό, αίφνης τον τύλιξε με την λάμψη του ένα φώς εξ ουρανού.  Πέφτοντας κατά γης, άκουσε μια φωνή που έλεγε: Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις; - Τις ει, Κύριε; Ρώτησε τότε. –Εγώ ειμί Ιησούς, ον συ διώκεις, απάντησε η φωνή και του είπε να μπει στην πόλη (Πραξ. 9,4).  Ο Σαύλος σηκώθηκε, αλλά δεν μπορούσε πια να δει τίποτε, καθώς τα μάτια του λες και είχαν καεί από την σφοδρή λάμψη του φωτός εκείνου, που μόνον αυτός είχε δει, και χρειάστηκε να τον οδηγήσουν στην Δαμασκό οι σύντροφοί του.  Έμεινε τρεις ημέρες δίχως να φάει και να πιεί τίποτε μέχρι την στιγμή που ένας μαθητής, ονόματι Ανανίας (1 Οκτ.), ειδοποιημένος από άγγελο, ήλθε να επιθέσει πάνω του τα χέρια του στο Όνομα του Χριστού για να του δώσει πάλι το φώς του, και τον Βάπτισε.  Έχοντας γίνει άλλος άνθρωπος και πλησθείς Πνεύματος Αγίου, ο Πάυλος ξεκίνησε να διακηρύττει τον Ιησού Υιό Θεού στις συναγωγές προς κατάπληξιν των Εβραίων που τον είχαν ακουστά ως ορκισμένο εχθρό των χριστιανών.  Τελικά αποφάσισαν να τον σκοτώσουν, αλλά εκείνος το έμαθε και μπόρεσε να διαφύγει με την βοήθεια των μαθητών του, που τον κατέβασαν νύχτα από τα τείχη με ένα καλάθι,  μετέβη τότε στην Αραβία, ανατολικά της Ιορδανία (Γαλ. 1, 17), όπου πέρασε δύο χρόνια, προετοιμαζόμενος για τις αποστολές του στην ησυχία με νηστεία και προσευχή.
            Από την στιγμή εκείνη όλη η ζωή του αφιερώθηκε αποκλειστικά στην υπηρεσία του Κυρίου, υπό του οποίου κατελήφθη, τα μεν οπίσω επιλανθανόμενος τοις δε έμπροσθεν επεκτεινόμενος, προς το βραβείο της άνω κλήσεως, το οποίο ο Θεός επιφυλάσσει εν Χριστώ στους πιστούς υπηρέτες του (Φιλ. 3, 14).  Μπορούσε να καυχάτε: Εγώ γαρ διά νόμου νόμω απέθανον, ίνα Θεώ ζήσω, και να δηλώνει μεγαλοφώνως: ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δεν εν εμοί Χριστός! (Γαλ. 2, 20).  Ο Κύριος εμφανίσθηκε πράγματι σε αυτόν με πολλά οράματα και αποκαλύψεις.  Μια ημέρα δε ανερπάγη μέχρι τρίτου ουρανού και εκεί άκουσε άρρητα ρήματα που κανένας άνθρωπος πριν από αυτόν δεν είχε ακούσει (Β΄ Κορ. 12).  Αντί να καυχάται όμως για τις εξαιρετικές αυτές αποκαλύψεις, αναλωνόταν απεναντίας ακόμη περισσότερο στο ευαγγελικό έργο του με μια ορμή που τον έκανε να περιφρονεί κάθε κίνδυνο.  Επτά φορές φυλακίσθηκε, πέντε φορές μαστιγώθηκε από τους Ιουδαίους, τρείς φορές δάρθηκε με βέργες, μια φορά λιθοβολήθηκε και τρεις φορές ναυάγησε.
            Ωστόσο σεμνύνονταν για όλες αυτές τις ταλαιπωρίες και χαιρόταν για τους ονειδισμού και του διωγμού που υπέμενε για τον Χριστό, διότι ο Κύριος του είχε ο Ίδιος δηλώσει σε όραμα:  Αρκεί σοι η χάρις μου· η γαρ δύνμίς μου εν ασθενεία τελειούται (Β΄ Κορ. 12, 9).  Εκπληρώνοντας την αποστολή του με σημεία, με τέρατα και με την δύναμη του Πνεύματος, από την Ιερουσαλήμ εως την Ιλλυρία και τα πέρατα της Δύσεως, ο Απόστολος εμφανιζόταν εν ασθενεία και εν φόβω και τρόμω, χωρίς ο λόγος του να διαθέτει το παραμικρό από την σοφία του κόσμου και χωρίς να θέλει να διακηρύξει τίποτε άλλο ει μη μόνον Ιησούν Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον (Α΄ Κορ.2).  Έγινε τοις πάσι τα πάντα, για να σώσει πάντως τινάς, γεννώντας εν Χριστώ μαθητές, για τους οποίους δεν θα έπαυε να υποφέρει οικειοθελώς, μέχρι που να μορφωθεί πλήρως ο Θεός εντός τους, με την χάρη του Πνεύματος της υιοθεσίας (Γαλ.4).
            Φθάνοντας στην Θεσσαλονίκη, ο Παύλος ως συνήθως κατευθύνθηκε στην συναγωγή για να κηρύξει πρώτα στους Εβραίους τον αναστάντα εκ νεκρών Χριστό.  Μερικοί από αυτούς πείσθηκαν, καθώς και πλήθος εθνικών μαζί με ορισμένες κυρίες της υψηλής κοινωνίας. Οι Εβραίοι ωστόσο δεν έπαψαν να δημιουργούν προβλήματα και ειδοποίησαν τις Αρχές, κατηγορώντας του Αποστόλους ότι ενεργούσαν εναντίον των προσταγμάτων των αυτοκρατόρων κηρύσσοντας μιαν άλλη πίστη, τον Ιησού.  Ο Παύλος και ο Σίλας έφυγαν κρυφά την νύχτα από την πόλη και μετέβησαν στην Βέρροια, όπου οι Εβραίοι υποδέχτηκαν με θέρμη το κήρυγμά τους και ακολούθησαν πολλές μεταστροφές.  Έφθασαν όμως από την Θεσσαλονίκη ταραχοποιοί και ο Παύλος αναγκάστηκε να φύγει για την Αθήνα, αφήνοντας τον Σίλα και τον Τιμόθεο πίσω του για να στερεώσουν το έργο που είχε γίνει. 
            Φθάνοντας στην πρωτεύουσα του Ελληνισμού, ο Παύλος αναστατώθηκε βλέποντας την πόλη αυτή γεμάτη είδωλα.  Συζητούσε με τους Εβραίους στην συναγωγή, και κάθε μέρα στην αγορά με περαστικούς, φιλοσόφους ή ανθρώπους πάντα περίεργους για κάτι καινούργιο.  Παίρνοντας τον λόγο μια ημέρα, όρθιος στην μέση του Άρειου Πάγου, ο Απόστολος τους είπε ότι περπατώντας στην πόλη είχε δει έναν βωμό με την επιγραφή «Στον άγνωστο Θεό».  Ο ουν αγνοούντες ευσεβείτε, τούτο εγώ καταγγέλλω υμίν… (Πραξ. 17, 23) είπε με δυνατή φωνή. Και συνέχισε τον λόγο του για τον Θεό Δημιουργό του ουρανού και της γής, χρησιμοποιώντας με επιδεξιότητα τις καλύτερες διαισθήσεις των εθνικών φιλοσόφων σε σχέση με την θεία κλήση του ανθρώπου.  Όταν όμως άρχισε να μιλάει για έναν άνθρωπο που αναστήθηκε εκ νεκρών, οι ακροατές του τον κορόιδεψαν, εκτός από τον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη (3 Οκτ.), μια γυναίκα που λεγόταν Δάμαρις και μερικούς άλλους που ασπάστηκαν την Πίστη.
            Επόμενος σταθμός ήταν η Κόρινθος, όπου έμεινε στο σπίτι της Πρίσκιλλας και του Ακύλα (13 Φεβρ.), οι οποίοι είχαν για τέχνη όπως κι αυτός να φτιάχνουν σκηνές.  Όλη την εβδομάδα δούλευε για να βγάλει το ψωμί του, χωρίς να επωφελείται από το δικαίωμά του να ζει από το κήρυγμα του Ευαγγελίου, έτσι ώστε να μην είναι βάρος σε κανέναν και να μην δίνει λαβή για κατηγορίες στους αντιπάλους του (Α΄Κορ. 3, 11).  Το Σάββατο συζητούσε στην συναγωγή.  Συναντώντας για άλλη μια φορά την αντίσταση των Εβραίων, στράφηκε προς τους εθνικούς και πολλοί Κορίνθιοι βαπτίσθηκαν.  Εκτός από σπάνιες περιπτώσεις, ο Παύλος δεν βάπτιζε ο ίδιος, διότι έργο του ήταν θεμέλιον θείναι δια του κηρύγματος του Ευαγγελίου (Α΄Κορ. 14, 40), επιδιώκοντας τα πνευματικά χαρίσματα, κορυφαίο μεταξύ των οποίων είναι η αγάπη, για να οικοδομηθούν από κοινού σε ένα Σώμα.
            Αφού η δίκη στο αυτοκρατορικό δικαστήριο δεν είχε κανένα αποτέλεσμα, ο Παύλος αφέθηκε ελεύθερος και πιθανώς από την Ρώμη να πήγε στην Ισπανία, όπως το επιθυμούσε από καιρό (Ρωμ. 15, 24).  Φαίνεται πως έκανε μετά ένα άλλο ταξίδι στην Ανατολή, περνώντας από την Κρήτη, την Μικρά Ασία, την Τρωάδα και την Μακεδονία, όπως μαρτυρούν οι επιστολές του προς Τιμόθεον και Τίτον.  Συνελήφθη ξανά (67), κάτω από περιστάσεις που παραμένουν άγνωστες, οδηγήθηκε στην Ρώμη μόνος με τον λουκά και υποβλήθηκε σε φυλάκιση πολύ πιο επώδυνη από την πρώτη κράτησή του.  Από το βάθος του ανθυγιεινού, σκοτεινού και υγρού κελιού του, ο Απόστολος έγραφε: Ο καιρός της εμής αναλύσεως εφέστηκε.  Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα.  Λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαοσύνης στέφανος… (Τιμ. Β΄ 4,7).  Αφού δικάστηκε ως Ρωμαίος πολίτης αποκεφαλίσθηκε στην οδό της Όστια και σε κοντινή απόσταση από την πόλη.  Αναφέρεται ότι η κεφαλή του Αποστόλου αναπήδησε τρεις φορές στο έδαφος και ότι ανάβλυσαν τρείς πηγές.
Την μνήμη των Αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων τιμούμαι την εικοστή ενάτη (29η) Ιουνίου.
(Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Εκδόσεις ΙΝΔΙΚΤΟΣ)

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ" ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:
ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ
Αρχιμ. Χρυσόστομος Μυλωνάς
Πρεσβύτερος Βασίλειος Γιαννακόπουλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Πρεσβύτερος Βασίλειος Νικολόπουλος
Πρεσβυτέρα Νικολίτσα Γκοτσοπούλου

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ
Πρωτ. Βασίλειος Πετρόπουλος

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΑ ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΗ

_________Μεταφέρουμε εδώ μερικά συγκλονιστικά στοιχεία από τό μπλόκ του κ. Γεωργίου Αδαλή. Μας πληροφορούν, ότι κατά τό έτος 1994 το χρέος της Χώρας μας ήταν μόλις 90 δισ. ευρώ. Τώρα χρωστάμε 340 δισ! 
Αίγιον, 22 Ιουνίου 2011
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ  

******************

"Χρωστούσαμε 90 δις ευρώ το 1994,
στην πορεία πληρώσαμε 571 δις ευρώ
και καταλήξαμε το 2010 να χρωστάμε κι άλλα 340 δις ευρώ"




Κάποτε πριν πολλά χρόνια σε όλα τα Ελληνάκια, μας μάθαιναν μια παροιμία στο σχολείο "του Έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει".

Φυσικά και στο DNA του Ελληνα είναι αποτυπωμένη αυτή η πληροφορία.

Μόνο που «ζυγός» στη συνείδηση του Έλληνα ισοδυναμεί με στρατιωτική κυριαρχία. Με μπαρούτι, κανόνια και καριοφίλια. Εμείς οι Έλληνες λοιπόν δεν είχαμε γνώση ότι στη σύγχρονη «κοινωνία της πληροφορίας», ο πόλεμος, δεν είναι κατ ανάγκη στρατιωτικός. Οι σύγχρονοι πόλεμοι δεν διεξάγονται με κανόνια και καριοφίλια. Οι σύγχρονοι πόλεμοι διεξάγονται με καλώδια, δορυφορικές συνδέσεις και διαρκή πατήματα πλήκτρων σε ένα υπολογιστή. Αυτή την παράμετρο ο Έλληνας δεν την είχε δουλέψει ούτε ούτε στο συνειδητό ούτε στο υποσυνείδητο του.

Στο τέλος αυτού του άρθρου, σας παραβάλω τέσσερις πίνακες με στοιχεία που λάβαμε από το «Κοινωνικό Φόρουμ Κορινθίας». Στοιχεία σχετικά με το χρέος της χώρας μας μετά το 1980 και μέχρι σήμερα.

Στοιχεία που επιμελώς έκρυβαν από τους Έλληνες μην τυχόν και ξυπνήσουμε από τον λήθαργο που τους είχε ρίξει η Κεντρική Πολιτική σκηνή. Και θα σας εξηγήσουμε με πολύ απλά λόγια, πόσο οργανωμένο ήταν το έγκλημα ! Οργανωμένο από το εξωτερικό αλλά για την επιτυχή έκβασή του χρειαζόταν πολλούς ΠΡΟΔΟΤΕΣ στο εσωτερικό. Σε καμία περίπτωση δεν θα κομματικοποιήσω την ανάλυση. Σίγουρα όμως θα πολιτικολογήσω διότι πέραν των οικονομικών στοιχείων, υπάρχει η ένοχη σιωπή ολόκληρου του πολιτικού συστήματος της χώρας με σκοπό να επιτευχθούν τα παρακάτω.

Στους πίνακες που υπάρχουν στοιχεία από το 1991 θα δείτε ότι η χώρα μας κατέβαλε για τοκοχρεολύσια στην περίοδο 1994-2001 περίπου 20δις το χρόνο. Ένα ποσό που γίνεται περίπου 30 δις κάθε χρόνο για την περίοδο 2002-2006. Ξαφνικά, το 2007 το ποσό αυτό έφτασε στα ύψη αρχικά στα 60 δις το χρόνο και το 2009 κόντεψε τα 80 δις!!!

Από το 1991 μέχρι το 2010, εμείς οι Έλληνες έχουμε πληρώσει στους διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους (κρατηθείτε!) 665δις Ευρώ . Να σας το γράφω κιόλας να δείτε τον αριθμό :
665.000.000.000 ευρώ.

Και αν προσπαθήσει κάποιος να τα μετατρέψει σε δραχμές με την ισοτιμία 1 ευρώ=340.75 δρχ, οι πιο παλιοί θα τρομάξετε από το αποτέλεσμα. Έχουμε πληρώσει στα κοράκια:
2.214.875.000.000.000 ΔΡΑΧΜΕΣ .

Δεν μιλάμε για δισεκατομμύρια πλέον αλλά ούτε καν για τρισεκατομμύρια. Μιλάμε για ένα αστρονομικό ποσό 2,21 τετράκις εκατομμυρίων δραχμών!

Είναι απίστευτο , ασύλληπτο και συνάμα αστρονομικό νούμερο που δεν χωράει στο μυαλό κανενός ανθρώπου που είχε μάθει να μετρά σε δραχμές!!!

Προσέξτε τώρα κάποιους υπολογισμούς (σε ευρώ γιατί σε δραχμές θα χάσουμε την μπάλα) σε μια περίοδο όπου κανείς δεν συζητά τι έγινε διότι προέχει η πολιτική επικοινωνιακή τακτική των κομμάτων για το ποιος φταίει λιγότερο !!! ΘΑ πάρουμε μια περίοδο ξεκινώντας από το 1994 ως σήμερα, που δεν είχαμε πολιτική αστάθεια και όλες οι Κυβερνήσεις ήταν ισχυρές!

Από το 1994 ως το 2010 οι Έλληνες πληρώσαμε στους τοκογλύφους που μας δάνειζαν ασύστολα, 571 δις Ευρώ. Στο ίδιο διάστημα , το χρέος μας ως χώρα (πάντα για το δημόσιο χρέος) από 90 δις που ήταν αρχικά έφτασε φίλες και φίλοι στα 340 δις ευρώ.

Καταλάβατε τι συνέβη την περίοδο αυτή; ξεκινώντας από το 1994, χρωστούσαμε 90 δις ευρώ, πληρώσαμε (αν αθροίσετε τα ποσά στον πίνακα) 571 δις ευρώ και καταλήξαμε το 2010 να τους χρωστάμε κι άλλα 340 δις ευρώ !!! Και το ποσό θα αυξάνεται διαρκώς !!!
Σε όλο αυτό το διάστημα από τον παράπλευρο πίνακα (στο τέλος του άρθρου) θα δείτε ότι στο διάστημα 2007-2010 τα τοκοχρεολύσια αυξάνονταν και διπλασιάζονταν ενώ οι μισθοί και οι συντάξεις παρέμεναν σταθεροί !
Σας το ξαναγράφω για να δώσετε βάση και να το χωνέψετε:

Χρωστούσαμε 90 δις ευρώ το 1994, στην πορεία πληρώσαμε 571 δις ευρώ και καταλήξαμε το 2010 να χρωστάμε κι άλλα 340 δις ευρώ !!!

Είναι περισσότερο από προφανές ότι το 2007, οι διεθνείς τοκογλύφοι αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την υπερχρεωμένη χώρα μας, ως πολιορκητικό κριό αρχικά κα κατόπιν ως βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της ΕΕ. με διπλό σκοπό !

ΠΡΩΤΑ απ όλα να γονατίσουν την ευρωζώνη και να «δολοφονήσουν» οικονομικά την Ευρώπη και ΔΕΥΤΕΡΟΝ να πλιατσικολογήσουν τον απίστευτο πλούτο που διαθέτει η χώρα μας.

Είναι προφανές ότι χωρίς βοήθεια εκ των έσω, οι διεθνείς οικονομικοί τρομοκράτες δεν θα είχαν καταφέρει τίποτα! Αφού τρομοκράτησαν πρώτα όποιον τους αντιστάθηκε, αφού κατέκαψαν τη μισή χώρα βάζοντας 8.000 εστίες φωτιάς, το 2007, έσπευσαν να κάνουν απαιτητά τεράστια ποσά , κάνοντας τη χώρα μας μια τεράστια «βόμβα χρέους» στα θεμέλια της ευρωζώνης. Η χώρα για να παραδοθεί ως βορά στα κοράκια, είχε πληγωθεί πρώτα εσωτερικά από σύγχρονους «Εφιάλτες» που σήμερα παραμένουν στο απυρόβλητο !

Προδότες που με το αζημίωτο, έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να κρύψουν τα δομικά προβλήματα της οικονομίας από τους Έλληνες και πάνω απ΄ όλα να τα συντηρήσουν . Ταυτόχρονα, διέλυσαν όλο τον αδιαίρετο κοινωνικό ιστό της χώρας, καταργώντας κάθε τι που μας ενώνει ως Έλληνες! Καταργώντας τα αρχαία ελληνικά, τα σύμβολα από την δημόσια διοίκηση, τα σύνορα, το θρήσκευμα , δημιουργώντας την ψευδαίσθηση στους Έλληνες ότι όλα αυτά γίνονται για την δημιουργία μιας «σύγχρονης Ελλάδας», συστρατεύοντας όλους τους κουλτουριαρέους και οργανώνοντας σεμινάρια ακόμη και σε δημοσιογράφους που θα «καλλιεργούσαν το έδαφος» για την επέλαση των τοκογλύφων.

Καταλήξαμε λοιπόν , ως χώρα, όποιος μιλούσε για εθνικά ζητήματα να κατατάσσεται αυτομάτως στους Εθνικιστικούς κύκλους και καταδικάζονταν στο «πυρ το εξώτερο» από το σύστημα που εξευτέλισε τους θεσμούς στην χώρα μας.

Προσωπικά δεν τα έχω τόσο με τους πολιτικούς που τα άρπαξαν χοντρά είτε με μίζες είτε με … προεκλογικές χορηγίες! Αυτοί πάντα τα ίδια έκαναν! Και άλλωστε ο κόσμος τους έχει καταδικάσει και τους ετοιμάζει μεγάλες εκπλήξεις! Και προς θεού δεν μιλάω υπέρ τρομοκρατικών ενεργειών. Το ξεκαθαρίζω, μιλάω για την επερχόμενη εξέγερση των ελλήνων πολιτών και τον αναγκαστικό «εξοστρακισμό» αρκετών πειθήνιων οργάνων των διεθνών τοκογλύφων. Κάτι που έρχεται σύντομα!

Προσωπικά, ψέγω, κακίζω και αναθεματίζω, όλους αυτούς που «έστρωσαν το χαλί» στην σύγχρονη κατοχή που ζούμε ως χώρα και δεν είναι πολιτικοί –μόνο-! Είναι «διαμορφωτές της κοινής γνώμης» , δημοσιογράφοι , παρουσιαστές και παρακρατικοί, που προσπάθησαν και εν πολλοίς τα κατάφεραν, να περάσουν στο υποσυνείδητο των Ελλήνων, ότι είμαστε μια «ζοφερή οικονομία», που πρέπει να εκμοντερνιστεί, διώχνοντας τους παπάδες από την κοινωνία, κάνοντας την Ελλάδα πολυπολιτισμικό ξέφραγο αμπέλι και αλλάζοντας την ιστορία της χώρας μας, εξευτελίζοντας ακόμη και ήρωες του ’21, ξαναγράφοντας τα βιβλία μας σε μια εξευτελιστική μορφή. Τόσο εξευτελιστική που έφτασαν σε σημείο να βαφτίσουν την Μικρασιατική Καταστροφή ως ... συνωστισμό στο λιμάνι της Σμύρνης!!

Σε τέτοιο βαθμό που αν κάποιος τολμούσε την επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας να κρεμάσει σημαία στο μπαλκόνι του, αυτός γελοιοποιούνταν και καταδικαζόταν από το σύστημα ως γραφικός!
Ετσι βρεθήκαμε σήμερα στους δρόμους, ως απλοί «αγανακτισμένοι».
Χωρίς ταυτότητα εθνική, χωρίς κάποιον να τολμά να ηγηθεί ενός κινήματος ανατροπής της σάπιας και διεφθαρμένης καθεστηκυίας τάξης, χωρίς την ελπίδα ότι μπορεί να ιδρυθεί ένα κόμμα που θα εκφράσει την πραγματική επιθυμία των Ελλήνων και όχι τους ευσεβείς πόθους των τοκογλύφων που πλέον έχουν πραγματοποιήσει ΚΑΤΟΧΗ στη χώρα μας!

Βλέπετε το σχέδιο ήταν εικοσαετές, και προέβλεπε την δημιουργία ενός «Γερμανικού Λάντεν», στα σύνορα της Ευρασίας που θα λέγεται κατ ευφημισμό «Ελλάδα» μιας και στην ουσία θα αποτελεί αποικία των Γερμανών!

Και για να το δεχτεί αυτό ο Ελληνας θα έπρεπε προηγουμένως να του πάρουν ότι τον ταυτολογούσε ως Εθνος, να του δημιουργήσουν την εικόνα ότι οι πραγματικοί Έλληνες-Μακεδόνες βρίσκονται στα βόρεια σύνορά μας και γενικά να καταστρέψουν όποια ταυτότητα θα του επέτρεπε να σηκώσει κεφάλι και να νοιώσει υπερήφανος γι αυτό που είναι. Σήμερα, ακόμη και αυτοί που είναι στους δρόμους, επαναστατούν αλλά με σκυμμένο το κεφάλι και ντρεπόμενοι που αποτελούν ένα PIGS nation (Pig=γουρούνι, ακρωνύμιο (Portugal, Ireland, Greece, Spain)!

Καταλήγοντας αυτή την κοινωνικο-οικονομική ανάλυση, είναι προφανές ότι βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο της εφαρμογής ενός σχεδίου που είχαν απεργαστεί την δεκαετία του 80, τέθηκε σε εφαρμογή την δεκαετία του 90 και είμαστε θεατές της τελευταίας πράξης του δράματος !

Μόνο που σε όλα αυτά ξέχασαν κάτι! Είμαστε το μόνο Εθνος διεθνώς που εξεγέρθηκε μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς από τους Οθωμανούς και τα κανόνια του Αλή Πασά! Δεν θα "μασήσουμε" μπροστά στην πολιορκία των Ούνων Φραγκολεβαντίνων με τα κομπιουτεράκια και ένα παλιόχαρτο που λέγεται Ευρώ! Η δική τους σωτηρία, περνάει πάνω απ το πτώμα μας! Κι αν εμείς πεθάνουμε ως χώρα, τότε μαζί μας, στον οικονομικό μας τάφο θα πάρουμε κάθε τι Ελληνικό! Μέχρι και το Ευρώ και την Ευρώπη που αποτελούν σήματα κατατεθέντα (trade marks) της Ελλάδας!

Και ελάτε να βάλουμε ένα στοίχημα! Ποιος θα πεθάνει (οικονομικά) πρώτος; Η Ελλάδα ή κάποια άλλη «δυνατή» (μέχρι σήμερα) χώρα της Δύσης!

Αυτό θα είναι και το επόμενο άρθρο μας.

Καλή αντάμωση αδέλφια !!! Οπου κι αν γίνει αυτή !!!
-------

* Ο Γιώργος Αδαλής είναι Οικονομολόγος Μηχανικός Η/Υ και ιδρυτής των Aegean Times Internet Media

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΠΙΝΑΚΕΣ

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ!

Η ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ!

_________Ευρισκόμεθα μπροστά σε ένα νέο Κυβερνητικό σχήμα, στο οποίο ευχόμεθα καλή επιτυχία. Με την ευκαρία αυτή ένα άλλο μπλόκ, αναδιφώντας την πρόσφατη ιστορία των Πολιτικών Κομμάτων   ανεκάλυψεν, ότι ο Πρωθυπουργός κ. Γεώργιος Παπανδρέου σε μια ανάλογη περίπτωση ανασχηματισμού Κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας έψεγε τον ανασχηματισμό με πολύ σκληρά λόγια. Τώρα έρχεται να κρεμασθή με την κρεμάλα που έστησε για τους αντιπάλους του. Αυτή είναι η πολιτική! Η τέχνη του επιστημονικώς ψεύδεσθαι! Χαρήτε το. Είναι χαριτωμένο!
 Αίγιον, 21 Ιουνίου 2011
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

********************

Σάββατο, 18 Ιουνίου 2011
Πηγή: http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2011/06/blog-post_4775.html#more
Μια σοβαρή καταγγελία για τον ανασχηματισμό,
που όμως στο τέλος θα σας προκαλέσει σοβαρή ναυτία!!!

Εμείς δια στόματος του προγόνου μας Ισοκράτη θα λέγαμε προς τον συντάκτη του παρακάτω κειμένου:

"Ο κακώς διανοηθείς περί των οικείων,
ουδέποτε καλώς βουλεύεται περί των αλλοτρίων."

Διαβάστε λοιπόν πιο κάτω μια σοβαρή καταγγελία για τον ανασχηματισμό και μετά όταν δείτε ποιός ήταν ο συντάκτης της ,είστε ελεύθεροι όχι μόνο να "αγανακτήσετε" αλλά και να σπάσετε τον υπολογιστή σας εξοργισμένοι απο την ασύγκριτη αναίδεια και υποκρισία του.

«Η κυβέρνηση ανασχηματίστηκε.


Παραμένει η αδιέξοδη πολιτική της.


Παραμένει η δεξιά αντίληψη για την δημόσια διοίκηση.


Παραμένει η μικροκομματική εξυπηρέτηση συμφερόντων και η κομματικοκρατία.


Παραμένει η αποτυχημένη οικονομική πολιτική.


Παραμένει η επίθεση απέναντι στην παραγωγική Ελλάδα και στους εργαζόμενους.


Παραμένει η ανασφάλεια του έλληνα πολίτη.


Παραμένει η ανασφάλεια από την έλλειψη προστασίας των δημοκρατικών του δικαιωμάτων.


Παραμένει η ανασφάλεια από την καταπάτηση κοινωνικών του δικαιωμάτων......


Παραμένει η ευθύνη για την απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών.


Παραμένει η ευθύνη για την μείωση του κύρους της Ελλάδας.


Παραμένει η ευθύνη για την ασφάλεια της χώρας.


Και μαζί παραμένουν τα αδιέξοδα του έλληνα πολίτη, η ακρίβεια, η ανεργία, η…αδιαφάνεια, η ασυδοσία, η νέα φτώχεια, η έλλειψη προοπτικής.



Η ανασχηματισμένη και ανακυκλωμένη κυβέρνηση δεν δίνει νέα ελπίδα. Τα επικοινωνιακά τεχνάσματα έχουν κουράσει τον ελληνικό λαό. Αποτελεί δε ηχηρή ομολογία των αδιεξόδων της ίδιας της κυβέρνησης και της πολιτικής....

...Περίμενε σύσσωμος ο ελληνικός λαός να κινηθεί η κυβέρνηση με αίσθημα σοβαρότητας και στοιχειώδους αυτοκριτικής. Σήμερα αποδεικνύει ότι δεν ίσταται στο ύψος των περιστάσεων. Οι ευθύνες μεγάλες, για την σημερινή κατάσταση, για τα αδιέξοδα στην χώρα.


Όμως στις σύγχρονες δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Κάθε φορά υπάρχει η λύση. Υπάρχει ο άλλος δρόμος. Και τη λύση τη δίνουν οι πολίτες με τη συμμετοχή τους, τη δίνει ο λαός με τη λαϊκή ετυμηγορία. Όσο και αν θέλει με τον ανασχηματισμό, απλώς να κρυφτεί και να υποκλέψει λίγο χρόνο, η πραγματικότητα είναι άλλη.


Με αυτόν τον ανασχηματισμό, για την κυβέρνηση έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση…»



Ποιός νομίζετε τα έγραψε όλα αυτά;
Δείτε λοιπόν παρακάτω την προέλευση αυτού του κειμένου και μετά κανείς δεν θα σας κατηγορήσει αν κάνετε εμετό....Το ΠΑΣΟΚ, 14 Φεβρουαρίου 2006, Γραφείο Γ. Α. Παπανδρέου


Αναρτήθηκε από ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ στις 7:11 μ.μ.

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΚΑΤΩΤΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ ΜΑΣ


______ Ας με συγχωρήσουν οι εν Χριστώ Αδελφοί μου, οι οποίοι συγκροτούν το ιερό Σώμα της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, το ανώτατο δηλ. Διοικητικό Όργανο της 'Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος για όσα ακολουθούν.
_______Σε μια εποχή, όπου - με τα ασύνετα καμώματα του αποκαθηλωθέντος πιά τέως Υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίου - η εθνική μας κυριαρχία έχει υποθηκευθή η οικονομία της Χώρας έχει καταρρεύσει και ο κόσμος με το σχήμα ' Αγανακτισμένοι Πολίτες" έχουν κατακλύσει την πλ. Συντάγματος, η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να ομιλήσει. Εξέδωσε το Ανακοινωθέν της 15ης Ιουνίου ε.έ.και μας παρήγγειλε να το προωθήσουμε στις Ενορίες για να αναγνωσθή κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας της Κυριακής 19ης Ιουνίου 2011.
________Αναμενόταν λοιπόν νά ακουσθή η φωνή της Εκκλησίας ως βροντή, ώστε να στηρίξει τον πονεμένο Λαό μας, που έχει κυριευθή από αγανάκτηση κατά του συνόλου των παραγόντων που απαρτίζουν ολόκληρο τό πολιτικό φάσμα. Όλα τα πολιτικά σχήματα και κόμματα σήμερα είναι υπεύθυνα για τον εμπαιγμό του Λαού μας, κυρίως για την αιχμαλωσία του Λαού μας, ο οποίος τελεί πιά υπό ιδιότυπη κατοχή! Κατά την ταπεινή μας γνώμη το επίμαχο Ανακοινωθέν είναι κατώτερο των περιστάσεων! Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος δέν κατώρθωσε νά δώσει παρηγοριά στο Λαό μας! 'Ολοι μας και όλα τίθενται υπό τήν κρίση της Κοινωνίας, τη δική σας κρίση. Ελπίζω με την ενέργειά μου αυτή σήμερα να δώσω ένα νέο ερέθισμα στους Αδελφούς μου Συνοδικούς Ιεράρχες για μια νέα προσέγγιση του προβλήματος. Η Ελλάδα χάνεται! Ας τονώσει την ελπίδα στούς απελπισμένους χριστιανούς η Μητέρα Εκκλησία! Όσοι αμφιβάλλουν ακόμη, ας ανατρέξουν στο video: http://www.youtube.com/watch?v=gKsZFD-kt-o&feature=player_detailpage
_________΄Εάν με την κριτική και κυρίως με την επικριτική μου στάση στο συγκεκριμένο αυτό θέμα αποδειχθή, ότι  παραλογίζομαι, ζητώ την συγγνώμη από τόν Αρχιποίμενα Χριστό μας καί από τήν Ιερά Σύνοδο. 
 Αίγιον,  20 Ιουνίου 2011
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

***********

ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
της 15/6/2011


Η Ιερά Σύνοδος παρακολουθεί με αγωνία τις εξελίξεις που συντελούνται στο εθνικό, κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι και οι οποίες καταπονούν τον Ελληνικό Λαό.
Αυτή την ώρα της ευθύνης, η Ιερά Σύνοδος αισθάνεται την υποχρέωση να απευθυνθεί με πατρική αγάπη προς τον Ελληνικό Λαό για να τονίσει και υπογραμμίσει ότι :

Α. Στην κλίμακα των αξιών της ζωής, δεσπόζουσα θέση έχει η αγάπη προς την Πατρίδα. Γι’ αυτό η Ιερά Σύνοδος, εκφράζει την αποδοκιμασία της προς όσους έδρασαν εναντίον των συμφερόντων της Πατρίδος και της ευημερίας του Λαού της, της εθνικής αξιοπρέπειας και του φιλοτίμου των πολιτών.
H Εκκλησία δεν υπηρετεί κόμματα και παρατάξεις. Υπηρετεί με το πνευματικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της τον Λαό, για τις ανάγκες του οποίου πάντοτε νοιαζόταν και τις οποίες και σήμερα, καθημερινά αγωνίζεται να ικανοποιήσει, στο μέτρο του δυνατού, κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Αυτή την αξία της αγάπης προς την Πατρίδα πρέπει να υπηρετήσουμε όλοι, για να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα που προέκυψαν.

Β. Ο Λαός μας στο παρελθόν συμπεριφέρθηκε με θαυμαστή ωριμότητα, επιδεικνύοντας κοινωνική αλληλεγγύη, σε δύσκολες φάσεις της ιστορίας του. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχουμε ανάγκη από αυτή την αλληλεγγύη για να στηριχθούν οι αδύναμοι, να ανακουφισθούν οι άνεργοι και να μην ολιγοψυχίσουν οι εμπερίστατοι και οι παντοειδώς πληττόμενοι από αυτή την πρωτοφανή κρίση, και ιδίως οι νέοι.

Γ. Οφείλουμε να ατενίζουμε προς το μέλλον με ελπίδα και αισιοδοξία. Όλοι, όσοι έχουν ευθύνη και αρμοδιότητα, επιβάλλεται να διαμορφώσουν τις συνθήκες εκείνες, που θα δώσουν όραμα και ελπίδα για το μέλλον, με τις αρχές της δικαιοσύνης, της αξιοκρατίας και αξιοποιήσεως όλου του υλικού και πνευματικού πλούτου του τόπου.

Δ. Ας μην λησμονούμε ότι Κύριος της ζωής και της ιστορίας είναι και παραμένει ο Ζων και Αληθινός Θεός. Αυτός δεν εγ­κα­τα­λεί­πει τον κό­σμο και κυ­ρίως αυτούς που ελ­πί­ζουν σε Αυ­τόν και του εμ­πι­στεύ­ον­ται τη ζωή τους. Προς Αυ­τόν στρε­φό­μα­στε, ζη­τών­τας προ­στα­σία και βο­ή­θεια.
Εκ της Δι­αρ­κούς Ιε­ράς Συ­νό­δου


ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ ΜΑΣ

Εν Αιγίω τη 16η Ιουνίου 2011


Προς
Την Διαρκή Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος
Ιω. Γενναδίου, 14
115 21 ΑΘΗΝΑΣ

Μακαριώτατε άγιε Πρόεδρε,
Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί,

Δια του υπ’ αριθμ. Πρωτ. 3671, Διεκπ. 1654 από 15ης τρ. μηνός Συνοδικού εγγρά-φου διεβιβάσθη ημίν Ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου, προκειμένου να «αναγνωσθή επ’ Εκκλησίαις» κατά την προσεχή Κυριακήν 19ην Ιουνίου ε.ε.

Μετά περισσής προσοχής ανέγνωσα το κείμενον τούτο. Επιτρέψατέ μοι να Σας ομολογήσω, ότι μία βαθεία θλίψις εκυρίευσε την ψυχήν μου! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να εξέρχεται εκ της κορυφαίας εκκλησιαστικής Αρχής της Εκκλησίας της Ελλάδος ένα τό-σον άνευρον, τόσον άχρουν και τόσον δυσερμήνευτον έγγραφον και μάλιστα εις περίο-δον εξόχως σοβαράς οικονομικής και πολιτικής κρίσεως, την οποίαν διέρχεται σήμερον η Χώρα μας. Δεν προσφέρει κάτι εις το πλήθος των «Αγανακτισμένων Ελλήνων», το ο-ποίον επί τρεις ήδη εβδομάδας κατακλύζει την πλ. Συντάγματος εις Αθήνας και ουχί μόνον.

Έθεσα το Ανακοινωθέν τούτο υπό την κρίσιν κληρικών και λαϊκών της δικαιοδο-σίας μου, από τους οποίους εζήτησα να μου εκθέσουν ανεπηρεάστως τας κρίσεις των. Πανταχόθεν εισέπραξα μίαν πανηγυρικήν απόρριψιν του περιεχομένου του!

Ιδού μερικαί από τας κρίσεις των:

• «Το Ανακοινωθέν της ΔΙΣ είναι εκτός τόπου και χρόνου! Δεν πιάνει το σφυγ-μό της συγχρόνου πραγματικότητος! Δεν ανταποκρίνεται στις δύσκολες στιγμές, που περνάει το Έθνος μας. Δεν αγκαλίάζει το Λαό!»

• «Θα έπρεπε να καταδικάζει αφ’ ενός μεν τη μνημονιακή πολιτική της οικονο-μικής εξαθλιώσεως του Λαού και αφ’ ετέρου την υπονόμευση της εθνικής μας κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητος!»

• «Οι ήπιοι τόνοι του Ανακοινωθέντος δίδουν την εντύπωση, ότι προσπαθεί να καταπραΰνει το Λαό και τον οδηγεί να αποδεχθή μοιρολατρικά την ίδια του την καταδίκη!»

• «Δίδει την εντύπωση, ότι το Ανακοινωθέν προσπαθεί να πείσει το Λαό να υπομείνει τα μέτρα της Κυβερνήσεως!»

• «Απηχεί το πνεύμα της γνωστής ρήσεως του κ Πάγκαλου: Μαζί τα φάγαμε!»

«Τέλος, απηχεί το πνεύμα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου, όπως τούτο εκφράστηκε σε άρθρο του στην εφημερίδα «Καθημερινή» της Κυριακής 5ης Ιουνίου με τίτλο: «Που πάμε;» Εκεί ο Αρχιεπίσκοπος έγραψε το εξής απαράδεκτο: «Εφ’ όσον λιγότερο η περισσότερο υπήρξαμε όλοι μέρος της κρίσεως, μπορούμε να γίνουμε μέρος της αλλαγής»!

Εθεώρησα χρέος μου να θέσω υπ’ όψιν Σας μερικάς μόνον από τας διατυπωθείσας κρίσεις και επικρίσεις, να δηλώσω δε ευθαρσώς προς Υμάς, Μακαριώτατε και Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί, ότι το περιεχόμενον του Ανακοινωθέντος Σας θα απογο-ητεύση τον Ελληνικόν Λαόν! Υπήρξε μέγα ολίσθημα της εκκλησιαστικής Διοικήσεως. Κατόπιν τούτου έχω την τιμήν να Σας το επιστρέφω με την δήλωσιν, ότι αδυνατώ να το προωθήσω προς ανάγνωσιν εις τας ενορίας της λαχούσης μοι Επαρχίας.

Επί δε τούτοις διατελώ
Ελάχιστος εν Χριστώ Αδελφός

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ:
Σεβ. Μητροπολίτας της Εκκλησίας της Ελλάδος
                                                   Εις τας έδρας των


*******************
ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ
ΣΤΟ ΠΛΕΥΤΟ ΤΩΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Παρακαλω δήτε το Video:  http://www.youtube.com/watch?v=4tp_fSjer3M&feature=player_embedded

****************
ΑΠΟ ΤΗ ΣΠΑΡΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ!

Σάββατο, 18 Ιουνίου 2011

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ !!!!
 Ας πάμε μετά στις Θερμοπύλες να γκρεμίσουμε τον εκεί Σταθμό Διοδίων!!!

Οι αγανακτισμένοι Σπαρτιάτες αντιδρούν στο ξεπούλημα της Ελλάδας και κατ' επέκταση της Ευρώπης και με σύμβολό τους το διάσημο αρχαιοσπαρτιατικό ψηφιδωτό της "Αρπαγής της Ευρώπης" πραγματοποιούν μια συμβολική πορεία από τη Σπάρτη στην Αθήνα. Σημείο εκκίνησης το άγαλμα του Λεωνίδα στη Σπάρτη την Κυριακή 19 Ιουνίου 2011 και....ώρα 8 μμ με προβλεπόμενη άφιξη στην Αθήνα και στην πλατεία Συντάγματος την Τετάρτη 22 Ιουνίου.
ΕΠΙΜΕΤΡΟΝ

Τάδε έφη Παπαδιαμάντης για το... σήμερα!

Αν τα παρακάτω τα είχε γράψει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης εν έτει 1896 στην εφημερίδα «Ακρόπολις», του Βλάση Γαβριηλίδη, τότε αυτός ο τόπος δεν έχει καμιά ελπίδα για να αλλάξει…

Τις ημύνθη περί πάτρης; Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος. Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλευταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους!



Τότε σ' εξεθέωναν οι προεστοί κ' οι «γυφτοχαρατζήδες», τώρα σε «αθεώνουν» οι βουλευταί κ’ οι δήμαρχοι.

Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα, τους έταζαν «φούρνους με καρβέλια», δώσαντες αυτοίς ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ' τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, ον ήθελαν παρουσιάσουν.

Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει την φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. Πλήττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχειών φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού…

Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτήν διαφθοράν, θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ' επιδεξιώτερον τον κόθορνον.

Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας.