Σήμερα, Πέμπτη Κυριακή των Νηστειών, η Εκκλησία μας τιμά την μνήμην της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Προβάλλει πρός όλους μας τη ζωή της σαν ένα πρότυπο και της αμαρτίας και της μετανοίας. Βεβαίως πολλοί σήμερα δεν θα είναι ικανοί να εννοήσουν τα μεγάλα μηνύματα, τα οποία εκπέμπει διά του βίου της η Μητέρα Εκκλησία. Ωστόσο προβαίνω στην ανάρτηση και αφήνω τα υπόλοιπα στη Χάρι του Θεού. Εκείνος ενεργεί μέσα μας το έργο της σωτηρίας της ψυχής μας.
ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΑΙΓΥΠΤΙΑ
Δωδεκαετής ούσα, διέλαθε της προσοχής των γονέων της, εγκατέλειψε την πατρικήν οικίαν και τους γονείς της, και απελθούσα εις Αλεξάνδρειαν, έζησε εκεί βίον άσωτον επί 17 έτη. Έπειτα, υπό περιεργείας κινουμένη, απήλθε μετά πολλών άλλων προσκυνητών εις Ιεροσόλυμα, ίνα παρευρεθή εις την του τιμίου Σταυρού Ύψωσιν, όπου επεδόθη εις πάν είδος ακολασίας και ατοπημάτων, πολλούς δε παρέσυρε εις την απωλείας τον βυθόν της αμαρτίας.
Θέλουσα να εισέλθει εις την Εκκλησίαν, την ημέραν κατά την οποίαν ημέραν υψούτο ο Σταυρός, ησθάνθη τρις και τετράκις δύναμιν τινα αόρατον, παρακωλύουσαν αυτήν της εισόδου, εν ω το μετ αυτής πλήθος του λαού ανεμποδίστως εισήρχετο.
Πληγείσα εις την καρδίαν εκ τούτου, απεφάσισεν, ίνα μεταβάλη ζωήν, και εξιλεώση τον Θεόν δια μετανοίας. Και ούτως υποστρέψασα πάλιν εις την Εκκλησίαν, εισήλθεν ευκόλως εις αυτήν. Προσκυνήσασα δε το τίμιον Ξύλον, ανεχώρησε την αυτήν ημέραν από της Ιερουσαλήμ, διέβη τον Ίορδάνην, εισήλθεν εις τα ενδότερα της ερήμου και έζησε εν αυτή 47 έτη ζωήν σκληροτάτην και υπέρ άνθρωπον, μόνη μόνω Θεώ προσευχομένη.
Περί δε τα τέλη της ζωής, συναντήσασα ερημίτη τινί, Ζωσιμά τό όνομα, και τον απ΄αρχής βίον αυτής διηγηθείσα, παρεκάλεσεν αυτόν, ίνα κομίση εις αυτήν τα άχραντα Μυστήρια προς κοινωνίαν, ό και εποίησεν εκείνος το ερχόμενον έτος κατά την Μεγάλην Πέμπτην.
Το δέ εφεξής έτος, επανελθών πάλιν ο Ζωσιμάς, εύρεν αυτήν νεκράν, επί της γης ηπλωμένην και γράμματα πλησίον αυτής, ταύτα λέγοντα: «Αββά Ζωσιμά, θάψον ώδε το σώμα της αθλίας Μαρίας. Απέθανον την αυτήν ημέραν, καθ΄ήν εκοινώνησα των αχράντων Μυστηρίων. Εύχου υπέρ εμού».
(Βλ το Συναξάρι της ημέρας, Τριώδιον)
ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Κύριε, αμαρτάνων ου παύομαι, φιλανθρωπίας αξιούμενος ου γινώσκω· νίκησόν μου την πώρωσιν, μόνε Αγαθέ και ελέησόν με».
ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ
Σε μια σειρά αναρτήσεων είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το Νόμο του Θεού και να δούμε τι ο Θεός ζητάει από τον άνθρωπο εν σχέσει πάντοτε με τα λεγόμενα «σαρκικά αμαρτήματα».
Είδαμε επίσης πόσο ο Θεός απεχθάνεται την αμαρτία, τόσο ώστε άλλοτε έρριψε νερό από τον Ουρανό και έπνιξε την ανθρωπότητα (κατακλυσμός του Νώε), άλλοτε δε έρριψε θειάφι και φωτιά από τον Ουρανό (Σόδομα και Γόμορρα) και κατέκαυσε τους ενόχους.
Πάντοτε υπήρχαν οι αφελείς, οι απρόσεκτοι, οι άπιστοι. Και σήμερα πολλοί χλευάζουν τις διηγήσεις της Παλαιάς Διαθήκης. Πολλοί χλευάζουν το Νόμο του Θεού.
Είδαμε επίσης σε το χάλι στο οποίο οδηγείται η Κοινωνία, όταν κυριαρχούν τα σαρκικά πάθη, όταν η απόλαυση της σαρκός γίνεται αυτοσκοπός στη ζωή μας.
Είδαμε τη δύναμη της αμαρτίας, αλλά και την αξία της μετάνοιας!
Τελικά ο άνθρωπος μπορεί να είναι δούλος των παθών και μάλιστα των παθών της ατιμίας ή δούλος του Θεού. Ως δούλος του Θεού ελευθερώνεται από τα πάθη του και οδηγείται στην αληθινή ευτυχία. Είναι η ευτυχία του να νοιώθεις το Θεό Πατέρα και να σε πλημμυρίζει η παρουσία Του.
ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΑΙΓΥΠΤΙΑ
Δωδεκαετής ούσα, διέλαθε της προσοχής των γονέων της, εγκατέλειψε την πατρικήν οικίαν και τους γονείς της, και απελθούσα εις Αλεξάνδρειαν, έζησε εκεί βίον άσωτον επί 17 έτη. Έπειτα, υπό περιεργείας κινουμένη, απήλθε μετά πολλών άλλων προσκυνητών εις Ιεροσόλυμα, ίνα παρευρεθή εις την του τιμίου Σταυρού Ύψωσιν, όπου επεδόθη εις πάν είδος ακολασίας και ατοπημάτων, πολλούς δε παρέσυρε εις την απωλείας τον βυθόν της αμαρτίας.
Θέλουσα να εισέλθει εις την Εκκλησίαν, την ημέραν κατά την οποίαν ημέραν υψούτο ο Σταυρός, ησθάνθη τρις και τετράκις δύναμιν τινα αόρατον, παρακωλύουσαν αυτήν της εισόδου, εν ω το μετ αυτής πλήθος του λαού ανεμποδίστως εισήρχετο.
Πληγείσα εις την καρδίαν εκ τούτου, απεφάσισεν, ίνα μεταβάλη ζωήν, και εξιλεώση τον Θεόν δια μετανοίας. Και ούτως υποστρέψασα πάλιν εις την Εκκλησίαν, εισήλθεν ευκόλως εις αυτήν. Προσκυνήσασα δε το τίμιον Ξύλον, ανεχώρησε την αυτήν ημέραν από της Ιερουσαλήμ, διέβη τον Ίορδάνην, εισήλθεν εις τα ενδότερα της ερήμου και έζησε εν αυτή 47 έτη ζωήν σκληροτάτην και υπέρ άνθρωπον, μόνη μόνω Θεώ προσευχομένη.
Περί δε τα τέλη της ζωής, συναντήσασα ερημίτη τινί, Ζωσιμά τό όνομα, και τον απ΄αρχής βίον αυτής διηγηθείσα, παρεκάλεσεν αυτόν, ίνα κομίση εις αυτήν τα άχραντα Μυστήρια προς κοινωνίαν, ό και εποίησεν εκείνος το ερχόμενον έτος κατά την Μεγάλην Πέμπτην.
Το δέ εφεξής έτος, επανελθών πάλιν ο Ζωσιμάς, εύρεν αυτήν νεκράν, επί της γης ηπλωμένην και γράμματα πλησίον αυτής, ταύτα λέγοντα: «Αββά Ζωσιμά, θάψον ώδε το σώμα της αθλίας Μαρίας. Απέθανον την αυτήν ημέραν, καθ΄ήν εκοινώνησα των αχράντων Μυστηρίων. Εύχου υπέρ εμού».
(Βλ το Συναξάρι της ημέρας, Τριώδιον)
ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Κύριε, αμαρτάνων ου παύομαι, φιλανθρωπίας αξιούμενος ου γινώσκω· νίκησόν μου την πώρωσιν, μόνε Αγαθέ και ελέησόν με».
ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ
Σε μια σειρά αναρτήσεων είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το Νόμο του Θεού και να δούμε τι ο Θεός ζητάει από τον άνθρωπο εν σχέσει πάντοτε με τα λεγόμενα «σαρκικά αμαρτήματα».
Είδαμε επίσης πόσο ο Θεός απεχθάνεται την αμαρτία, τόσο ώστε άλλοτε έρριψε νερό από τον Ουρανό και έπνιξε την ανθρωπότητα (κατακλυσμός του Νώε), άλλοτε δε έρριψε θειάφι και φωτιά από τον Ουρανό (Σόδομα και Γόμορρα) και κατέκαυσε τους ενόχους.
Πάντοτε υπήρχαν οι αφελείς, οι απρόσεκτοι, οι άπιστοι. Και σήμερα πολλοί χλευάζουν τις διηγήσεις της Παλαιάς Διαθήκης. Πολλοί χλευάζουν το Νόμο του Θεού.
Είδαμε επίσης σε το χάλι στο οποίο οδηγείται η Κοινωνία, όταν κυριαρχούν τα σαρκικά πάθη, όταν η απόλαυση της σαρκός γίνεται αυτοσκοπός στη ζωή μας.
Είδαμε τη δύναμη της αμαρτίας, αλλά και την αξία της μετάνοιας!
Τελικά ο άνθρωπος μπορεί να είναι δούλος των παθών και μάλιστα των παθών της ατιμίας ή δούλος του Θεού. Ως δούλος του Θεού ελευθερώνεται από τα πάθη του και οδηγείται στην αληθινή ευτυχία. Είναι η ευτυχία του να νοιώθεις το Θεό Πατέρα και να σε πλημμυρίζει η παρουσία Του.
Καλό Πάσχα, αγαπητοί μου φίλοι του Blog.
+ O ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Κυριακή, 13 Απριλίου 2008, Ε΄ των Νηστειών
+ O ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Κυριακή, 13 Απριλίου 2008, Ε΄ των Νηστειών