Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΤΡΟΦΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!

• Σαν δροσερή αύρα ήλθε σήμερα η ομιλία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Ιερωνύμου στην Ιερά Μονή Πεντέλης, όπου πραγματοποιήθηκε κοινή σύσκεψη Μελών της Κυβερνήσεως, των Γενικών Γραμματέων (Περιφερειαρχών) της Χώρας και παραγόντων της Εκκλησίας με θέμα την καλύτερη δυνατή απορρόφηση Κοινοτικών πόρων του ΕΣΠΑ 2007-2013 από τήν Εκκλησία για την ανάπτυξη του έργου της.
  Με την ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος υπενθύμισε προς όλους μας, ότι η Εκκλησία της Ελλάδος ήταν πάντοτε, είναι και εξακολουθεί να είναι η Τροφός, η Κιβωτός Σωτηρίας, η Σωτηρία του Έθνους, του Ελληνικού Κράτους και του Λαού.
  ---- Του ΕΘΝΟΥΣ με όσα προσέφερε κατά τα δίσεκτα χρόνια της μακρόχρονης δουλείας μας (400 ολόκληρα χρόνια) υπό τον Τουρκικό ζυγό,
  ----Του νεοπαγούς Ελληνικού ΚΡΑΤΟΥΣ κατά τα πρώτα βήματα της εθνικής μας ανεξαρτησίας, και
  ----Του Ελληνικού ΛAOY προς τον οποίο απευθύνονταν και απευθύνονται οι παροχές της Εκκλησίας.

Μας υπενθύμισε ο Μακαριώτατος, ότι όταν το Κράτος είχε εξαντλήσει τα χρηματικά του αποθέματα, τότε η Εκκλησία έδωσε τα χρυσά και αργυρά ιερά σκεύη των Ναών και των Μονών της οκτακόσιες οκάδες χρυσάφι και ασήμι, για να ενισχυθεί η οικονομία του Κράτους.
Ελπίζω ότι οι παράγοντες, που διαμορφώνουν την Κοινή Γνώμη στις ημέρες μας, θα έλαβαν το μήνυμα. Ένα μήνυμα ηχηρό, ότι δηλ. χίλιοι τόσοι Ηγούμενοι Μοναστηριών και άλλοι τόσοι, ή χίλιοι τόσοι Εφραίμηδες (αν βέβαια αποδειχθή τελικά ότι ο άνθρωπος αυτός ένοχος) και άλλοι τόσοι με κανένα τρόπο ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΜΑΥΡΩΣΟΥΝ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΚΑΙ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ προς το Ελληνικό Έθνος, προς το Ελληνικό Κράτος και προς τον Ελληνικό Λαό! Η προσφορά της Εκκλησίας είναι διαχρονική, συνεχής, αταλάντευτη και ανεκτίμητη!

+Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
30 Σεπτεμβρίου 2008

Την ώρα αυτή ο Μετρητής μας δείχνει 63.372 επισκέψεις.

***************************************

Η σημερινή ομιλία του Αρχιεπισκόπου στη Πέντελη

Aπό http://www.romfea.gr/

Σας καλωσορίζω στον εκκλησιαστικό αυτό χώρο και παρακαλώ να μου επιτρέψετε να υποστηρίξω, ότι αυτή η συνάντησις και συνεργασία μεταξύ Πολιτείας και Εκκλησίας
(εννοώ εκκλησιαστικής διοικήσεως) μπορεί να γίνει ένας σταθμός στις σχέσεις των.

Και ασφαλώς απαιτείται και τώρα πολλή προσοχή να τηρούνται οι διακριτοί ρόλοι, όπως επεκράτησε να λέγεται, δηλαδή να μην εισέρχεται η Πολιτεία εις τα ενδότερα των της Εκκλησίας, στα interna corporis και αντιστοίχως η Εκκλησία να είναι διακριτική σε θέματα που ανάγονται στη σφαίρα και στις αρμοδιότητες μιας συντεταγμένης και ευνομούμενης Πολιτείας.

Ωστόσο υπάρχουν θέματα πολλά του λαού μας που χρειάζονται την συνάλληλη σχέση των, την συναλληλία για καλύτερη αντιμετώπισή τους και για πληρέστερη ωφέλεια του λαού μας, στην οποία κυρίως πρέπει να αποβλέπουμε.

Επιτρέψτε μου να ανατρέξω σε μια εποχή που μας κάνει όλους υπερήφανους, που υπερβαίνει την μιζέρια, την εποχή όχι του εγώ αλλά του εμείς. Όχι για να την αντιγράψουμε, δεν μπορούμε πια, αλλά να εμπνευσθούμε απ' αυτή.

α. Βρισκόμαστε στον Απρίλιο του 1822 και ο απελευθερωτικός αγώνας χάνεται. Δεν υπάρχουν δυνατότητες οικονομικές. Το νόμισμα τέλειωσε και η διατροφή των "αγωνιζομένων πενήτων" στέρεψε. Ο Μινίστρος τότε της Εκκλησιαστικής Γραμματείας (δηλ. ο Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων) ο Επίσκοπος Ανδρούσης ενήργησε ως εξής:

"Τη μεν 5 Απριλίου 1822 υπεγράφη νόμος περί συνάξεως των χρυσών και αργυρών σκευών των Μοναστηρίων και Εκκλησιών. Και συνεισέφεραν προθύμως αι κατά τόπους Εκκλησίαι και Μοναί λυχνίας αργυράς και κηροπήγια και ει τι των εκτός της θείας τραπέζης καθιερωμένων χρυσών και αργυρών σκευών, επαρκούσαι προς διατροφήν των αγωνιζομένων πενήτων και κουφίζουσαι το δυνατόν τας φοβεράς ανάγκας του πολέμου. Συνήχθησαν δε περίπου λίτραι δισχίλιαι τετρακόσιαι (η 800 οκάδες) αργύρου και χρυσού και νόμισμα από τούτων ήθελον κόπτειν".

β. Η Δ Ἐθνική των Ελλήνων εν Άργει συνέλευσις (11-7-1829) στην οποία συμμετέχει η Εκκλησία διεκήρυξε και απεφάσισε:

"Η κυβέρνησις θέλει συστήσει Γαζοφυλάκιον (Ταμείο) υπό την ιδίαν της άμεσον διεύθυνσιν, εις το οποίο θέλει αποτίθεσθαι τα επί των κληροδοσιών και τα των ιερών καταστημάτων (Μονών) συλλεγόμενα χρήματα, προσδιωρισμένα εξηρημένως εις βελτίωσιν του Ιερατείου, εις προικισμόν του Ορφανοτροφείου, εις υποστήριξιν των Αλληλοδιδακτικών σχολείων, Σχολείων τυπικών, Σχολείων ανωτέρας τάξεως δια τους εκκλησιαστικούς πολιτικούς η δια τους αφιερωθησομένους εις την σπουδήν των επιστημών, των τεχνών και της φιλολογίας και εις σύστασιν δημοσίων τυπογραφιών".

Σε υλοποίηση αυτής της αποφάσεως η εισηγητική έκθεση γράφει:
"Η Ελλάς έχει πόρον πλουσιώτατον εις διατροφήν του κλήρου, τα κτήματα των μοναστηρίων και αυτά δεν είναι ολίγα. Ταύτα καλώς διοικούμενα και οικονομούμενα, θέλουσι παρέχει όχι μόνον άφθονα τα εις την διατροφήν του Κλήρου, αλλά και τα εις σύστασιν και διατήρησιν και άλλων φιλανθρώπων καταστημάτων, και εις το οποίον δίδομεν σχέδιον, διορίζομεν που και πως να εξοδεύωνται τα εκ των μοναστηριακών κτημάτων εισοδήματα . . . ".
..............

γ. Στις 5 Αυγούστου 1833 ο Σ. Τρικούπης γράφει προς την Ιεράν Σύνοδον εναγωνίως:

"Η ανάγκη της ταχείας συστάσεως του ταμείου τούτου κρίνεται τοσούτω μάλλον κατεπείγουσα, καθ' όσον, εκτός της εις αυτό αποκειμένης καταλλήλου των Επισκόπων προικοδοτήσεως και την μισθοδοσίαν του Ιερού Κλήρου, τα σχολεία του Κράτους, παραμεληθέντα τοσούτους ήδη μήνας δι' έλλειψιν χορηγίας διαρκούς, κινδυνεύουν να παραλύσουν, και η δημόσια εκπαί-δευσις, αντικείμενον τόσον ουσιώδες περί την ηθικήν του χριστιανού μόρφωσιν, να μείνη εις την οποίαν ευρίσκεται μέχρι τούδε νηπιώδη κατάστασιν".

Γιατί τα υπενθυμίζω αυτά σήμερα; Τι ζητάω; Τίποτε. Απλώς τα καταθέτω για να τονώσω την μνήμη μας. Να εκφράσω την επιθυμία να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη και να αναλαμβάνει ο καθένας από εμάς τις ευθύνες που του αναλογούν. Σήμερα που ο ορίζοντας είναι βεβαρυμένος.

Κρίνω χρήσιμο όμως οι νέες γενιές, τα παιδιά μας, αλλά και οι πολίτες που δεν γνωρίζουν, όταν περιδιαβαίνουν την Αθήνα, να μάθουν ότι:

Ο χώρος που είναι το Πολυτεχνείο μας ανήκε στην Εκκλησία.

Η Κεντρική Βιβλιοθήκη.

Το Παλιό Πανεπιστήμιο.

Η παλιά Ριζάρειος δηλ. το σημερινό Πολεμικό Μουσείο.

Ο Ευαγγελισμός.

Το Αιγινήτειο.

Το Αρεταίειο.

Η μεγάλη έκτασις επί της Μεσογείων, όπου είναι τα Νοσοκομεία.

Ο χώρος του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως με το κτίσμα της παλαιάς Χωροφυλακής.

Το μνημειώδες αυτό κτίριο είναι η πρώτη Εκκλησιαστική Ακαδημία που κτίστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Γερμανό Καλλιγά. Δεν πρόλαβε να στεγάσει το όραμά του για την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και την κατέλαβε το Ελληνικό Δημόσιο για να αντιμετωπίσει τότε τις έκτακτες ανάγκες του και τόσα άλλα.

Αυτές οι εμπειρίες μπορούν σήμερα να μας οδηγήσουν σε συνεργασίες που θα αποφέρουν αγαθά αποτελέσματα στην καθημερινή ζωή των συνανθρώπων μας. Συνεργασίες διάφανες, ειλικρινείς, όχι μονοβαρείς.

Συνεργασίες σε απλές και σε δύσκολες υποθέσεις με στόχο την βελτίωση της ποιότητας της ζωής του σημερινού ανθρώπου.

-Επί πολλούς μήνες τώρα οι αρμόδιες υπηρεσίες μας συνεργάσθηκαν με τις επίσης αρμόδιες υπηρεσίες της Πολιτείας σε ένα κλίμα αλληλοκατανοήσεως για ένα συγκεκριμένο θέμα.

Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας είναι η σημερινή συνάντησίς μας. Και το θέμα μας η καλυτερη αξιοποίηση του προγράμματος 2007-2013, το επιλεγόμενο ΕΣΠΑ.

-Η Εκκλησία μας έχει μίαν κακή εμπειρία. Δεν μπόρεσε στο σύνολό της να αξιοποιήσει τα μέχρι τώρα διατρέξαντα Ευρωπαϊκά Προγράμματα.

Τα αίτια είναι τα ακόλουθα:
1. Έλλειψη Συντονισμένης Διεκδίκησης Πόρων.
2. Έλλειψη Τεχνογνωσίας και Τεχνοκρατικής Αντίληψης.
3. Θεσμικά Κενά.
4. Ανωριμότητα Έργων.

Στόχος μας είναι οι εξής άξονες:
1. Υγεία-Πρόνοια.
2. Πολιτισμός.
3. Εκπαίδευση.
4. Τεχνολογία.
5. Περιβάλλον.
6. Ανάπτυξη Ανθρώπινου Κεφαλαίου.
7. Κοινωνική Μέριμνα.
8. Βελτίωση της Ποιότητας Ζωής.

Από πλευράς Πολιτείας είναι κοντά μας εκπρόσωποί της με τους στενούς συνεργάτες των και από πλευράς Εκκλησίας μέλη της παρούσης και της παρελθούσης Δ.Ι.Σ. ως και άλλοι Αρχιερείς.

Ιδιαιτέρως επισημαίνεται η παρουσία εκπροσώπων των αρμοδίων εκκλησιαστικών φορέων, όπως είναι εκείνοι των οικονομικών υπηρεσιών και εκείνοι των αναπτυξιακών οργάνων της Εκκλησίας.

Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας έχει προγραμματισθεί "Ημερίδα" στην οποίαν θα μπορούν να παρευρεθούν ειδικοί εκπρόσωποι όσων Μητροπόλεων επιθυμούν, όπου θα γίνουν λεπτομερέστερες επισημάνσεις, επεξηγήσεις και θα δοθούν οδηγίες στο συγκεκριμένο θέμα.

Αγαπητοί αδελφοί,

στο παρελθόν το πρόβλημα για τον ελληνισμό ήταν πως θα επιβιώσει μέσα σ' ένα εχθρικό περιβάλλον, πως θα διατηρούσε την ύπαρξή του κάτω από συνθήκες στρατιωτικής επιδρομής, κατάκτησης και δουλείας.

Σήμερα το πρόβλημα για τον ελληνισμό είναι πως θα επιβιώσει μέσα σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο. Οι ραγδαίες τεχνολογικές ανακαλύψεις της εποχής μας προκαλούν σειρά από αλυσιδωτές εξελίξεις και ανακατατάξεις στον οικονομικό και κοινωνικό βίο. Και οι εξελίξεις αυτές οδηγούν αναπόφευκτα προς μια ριζική αναδιοργάνωση της ανθρωπότητας.

Ο ελληνισμός θα δώσει νέους αγώνες για την επιβίωσή του. Και ασφαλώς θα καταφύγει και σε αυτή την περίπτωση στα ίδια δοκιμασμένα όπλα που χρησιμοποίησε και στο παρελθόν. Στις υλοποιημένες μορφές του πνεύματος, την θρησκεία, τις τέχνες, τα γράμματα και το ήθος του ελεύθερου ανθρώπου, όπως τούτο εκδηλώνεται στα ήθη, στα έθιμα και στη ζωή της κοινότητας.

Ο ελληνισμός στη νέα δόμηση της πανανθρώπινης κοινωνίας και στις ανακατατάξεις των αξιών δεν έχει να φοβηθεί. Το πνευματικό του οπλοστάσιο είναι γεμάτο. Ο κίνδυνος βρίσκεται κάπου αλλού.

Να μην μπορέσει να αξιοποιήσει αυτόν τον πνευματικό εξοπλισμό, επειδή τον άφησε είτε να σκουριάσει από την αχρησία, είτε να υποστεί την αλλοίωση που απέφεραν ξένοι νεωτερισμοί που δεν εναρμονίζονται με το πνεύμα της ελληνικής παράδοσης.

- Η σημερινή συνάντησίς μας και οι προοπτικές συνεργασίας είναι ένα από τα όπλα της επιβίωσής μας. Γι' αυτό είπα ότι αυτή η συνάντησις μπορεί να γίνει ένας σταθμός στην συνεχιζόμενη πορεία μας.

Πολλά προβλήματα που κάθε τόσο παρουσιάζονται στον κοινωνικό μας ορίζοντα και συγχρόνως μαρτυρούν την αρρώστια του ατομοκεντρισμού, που όλο και περισσότερο εξαπλώνεται, αλλά κυρίως δυναμιτίζουν τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας μπορούν να αντιμετωπισθούν έγκαιρα και χρήσιμα για τον λαό μας.

Στην θεραπεία αυτήν της ασθένειας μια ακόμη μεταξύ των άλλων παράμετρος ασφαλής είναι και η συνεργασία των δύο μεγάλων αυτών φορέων της πατρίδας μας δηλ. της Πολιτείας και της Εκκλησίας.

Αυτές οι σκέψεις με οδήγησαν να υποστηρίξω, ότι η σημερινή συνάντησις μπορεί να γίνει ένας δημιουργικός σταθμός στον τόπο μας.

Σας ευχαριστώ.
*****************************************************************

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΕΠΙΣTΟΛΗ ΤΟΥ κ. Προκόπη Γεωργίου, τ. Αστ. Διευθυντού Λάρνακος (Romfea.gr, 30.09.08).

..........Δεν γνωρίζουν ότι η Μονή Βατοπαιδίου δώρισε μόνο στην περιοχή της Ουρανουπόλεως 25.000 στρέμματα γης στο Ελληνικό Δημόσιο για εγκατάσταση προσφύγων!

Κάθε χρόνο διαθέτει 2.000.000 ευρώ για υποτροφίες, βοήθεια σε φτωχούς κ.α. Διαθέτει σήμερα 5.000.000€ για ανέγερση γηροκομείου στην Κύπρο.

Δεν προτίθεται να αναφερθώ εν εκτάσει σ’ όλους τους τομείς της δραστηριότητας της Μονής Βατοπαιδίου, γιατί πιστεύω ότι θα έλθω σε αντιπαράθεση μαζί τους.

Περιορίζομαι να αναφέρω ότι βαθιά είναι η συναίσθηση της ευθύνης τους και οι σκοποί τους ξεκάθαροι, ασχολούνται μόνο με τα πνευματικά και φιλανθρωπικά καθήκοντά τους.

Το γεγονός ότι ο καθηγούμενος του Βατοπαιδίου διασφάλισε κατά τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα της μονής του, διερωτάται ένας τι το μεμπτό.
..........................