ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ:
________Οι σκέψεις, που ακολουθούν, δεν αποτελούν μομφή κατά του σεπτού προσώπου του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ Βαρθολομαίου. Είναι σκέψεις και ανησυχίες μιάς μεγάλης μερίδος των πιστών, τις οποίες εμείς ταπεινά και σεβαστικά μεταφέρουμε και δημοσιοποιούμε, ώστε Εκείνος να στοχασθή και να προβληματισθή αναλόγως. Ανήρ σοφός τυγχάνει! Δείγμα της σοφίας των σοφών είναι ότι αντλούν διδάγματα, αυξάνοντας τη σοφία τους, ακόμη και από ένα μειράκιο, και από ένα σκουλήκι της γης επίσης. Το δε επ’ εμοί είναι γνωστόν. «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δ΄όμως η αλήθεια»! Τολμώ, όταν οι άλλοι σιωπούν. Ομιλώ, όταν οι άλλοι λιβανίζουν! Παρρησιάζομαι, όταν οι άλλοι εξαφανίζωνται!
______Αν ζούσε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος θα το εβεβαίωνε. Πολλάκις πόνεσε από τα λόγια μου, τα οποία όμως ήσαν λόγια αγάπης και αληθείας. Ο Χριστόδουλος, τον Οποίο η Μητέρα Εκκλησία καταδίκασε σε ακοινωνησία, στήνοντας στο Φανάρι ένα μακάβριο σκηνικό! Ποιός, αλήθεια, μπορεί να ξεχάσει εκείνη την μακάβρια τελετή, της οποίας ιερομύστης, δυστυχώς, ήταν ο ίδιος ο Πατριάρχης;
+ Ο Κ. & Αι. Α.
________Οι σκέψεις, που ακολουθούν, δεν αποτελούν μομφή κατά του σεπτού προσώπου του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ Βαρθολομαίου. Είναι σκέψεις και ανησυχίες μιάς μεγάλης μερίδος των πιστών, τις οποίες εμείς ταπεινά και σεβαστικά μεταφέρουμε και δημοσιοποιούμε, ώστε Εκείνος να στοχασθή και να προβληματισθή αναλόγως. Ανήρ σοφός τυγχάνει! Δείγμα της σοφίας των σοφών είναι ότι αντλούν διδάγματα, αυξάνοντας τη σοφία τους, ακόμη και από ένα μειράκιο, και από ένα σκουλήκι της γης επίσης. Το δε επ’ εμοί είναι γνωστόν. «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δ΄όμως η αλήθεια»! Τολμώ, όταν οι άλλοι σιωπούν. Ομιλώ, όταν οι άλλοι λιβανίζουν! Παρρησιάζομαι, όταν οι άλλοι εξαφανίζωνται!
______Αν ζούσε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος θα το εβεβαίωνε. Πολλάκις πόνεσε από τα λόγια μου, τα οποία όμως ήσαν λόγια αγάπης και αληθείας. Ο Χριστόδουλος, τον Οποίο η Μητέρα Εκκλησία καταδίκασε σε ακοινωνησία, στήνοντας στο Φανάρι ένα μακάβριο σκηνικό! Ποιός, αλήθεια, μπορεί να ξεχάσει εκείνη την μακάβρια τελετή, της οποίας ιερομύστης, δυστυχώς, ήταν ο ίδιος ο Πατριάρχης;
+ Ο Κ. & Αι. Α.
--------------------------
Ο ΠΑΠΑΣ, Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΚΑΙ Η....ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ.
________Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.Βαρθολομαίος βρέθηκε και πάλι στο επίκεντρο της δημοσιότητος, όσον αφορά το θεολογικό Διάλογο μεταξύ Ανατολής και Δύσεως, Ορθοδοξίας και Ρωμαιοκαθολικισμού.
________Με την πρόσφατη –τέταρτη κατά σειρά μέσα σε τρία χρόνια- επίσκεψή του στο Βατικανό (Οκτώβριος 2008) και την παρουσία Του στη Σύνοδο των Επισκόπων του Βατικανού, δημιούργησε ένα κλίμα φόβου στο χώρο το δικό μας. Πολλοί σημείωσαν την τοποθέτησή Του, ότι η παρουσία Του στη Σύνοδο εκείνη «είναι φανέρωμα του έργου του Αγίου Πνεύματος». Έδωσε την εντύπωση, ότι βιάζεται, τρέχει, επείγεται για την ένωση των Εκκλησιών. Έτσι τουλάχιστον μερικοί εκ των ημετέρων αντιλαμβάνονται τις κινήσεις του.
_________Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις αντιδράσεις αυτών των ευσεβών τέκνων της Εκκλησίας, ούτε πάλι με μια μονοκονδυλιά να τους διαγράψουμε όλους, λέγοντας «άς τους αυτούς! Είναι κάποιοι φανατικοί ή στενοκέφαλοι» δεδομένου ότι ανάμεσά τους συγκαταλέγονται Αρχιερείς, Πρεσβύτεροι, Λόγιοι ή Άγιοι Μοναχοί, Καθηγητές των Θεολογικών Σχολών και πολλοί άλλοι αξιόλογοι άνθρωποι-Μέλη της Εκκλησίας του Χριστού».
_________Η συμμετοχή του σεπτού Πατριάρχου μας στη λατρεία των Καθολικών και η συμ-προσευχή Του με τον Πάπα προκαλεί όχι μόνο ανησυχία, αλλά και μεγάλη θλίψη σε πολλούς. Από τους ιερούς Κανόνες δεν επιτρέπεται! Στη λειτουργία της Ραβέννα προ ετών κατακρίθηκε για τα πολύ τολμηρά βήματά Του. Και τώρα επίσης κατακρίνεται. Δείχνει να υπερβαίνει τα επιτρεπτά όρια στην κοινωνία μεταξύ Ανατολής και Δύσεως. Η από κοινού εκφώνηση του Συμβόλου της Πίστεως είναι λατρευτική πράξη! Δεν φθάνει βέβαια τα όρια της συμμετοχής στο Κοινό Ποτήριο, δηλ. στην από κοινού προσφορά της αναίμακτης Θυσίας, αλλά δεν παύει να είναι ομολογία Πίστεως. Εφ’ όσον όμως έχουμε τόσες και τόσες διαφορές στο Δόγμα και την Πίστη μας, εφ’ όσον ο Θεολογικός Διάλογος στην τελευταία φάση του (Ραβέννα 2007) δημιούργησε τόσους κραδασμούς μεταξύ των Ορθοδόξων, τα βήματά μας πρέπει να είναι πολύ-πολύ προσεκτικά. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη επαφής των Προκαθημένων. Αντιλαμβάνομαι επίσης την ανάγκη, να ανοίγουν οι Προκαθήμενοι τον δρόμο, ώστε να ευδοκιμήσουν οι προσπάθειες των υποδεεστέρων εκκλησιαστικών παραγόντων. Αλλά δεν αντιλαμβάνομαι την υπέρβαση των ορίων, τα οποία έθεσαν οι Πατέρες. Μπορώ να βρεθώ σε μια λειτουργία των Καθολικών και να την παρακολουθήσω ως επισκέπτης, ως τουρίστας, αλλά δεν μπορώ να δώσω την αρχιερατική μου ευλογία, λέγοντας το «Ειρήνη πάσι» κατά τη διάρκεια μιάς θείας λειτουργίας των Ρωμαιοκαθολικών, ούτε μπορώ επίσης να προβώ σε από κοινού εκφώνηση του «Πιστεύω», έστω κι αν αυτό είναι το κοινώς παραδεκτό κείμενο της Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως. Αυτό είναι ένα είδος συμ-μετοχής και συμ-προσευχής, ή, αν προτιμάτε, ένα προοίμιο συμμετοχής και συμπροσευχής, για το οποίο ο Παναγιώτατος δεν έχει λάβει την έγκριση των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Κινείται εξ ιδίας πρωτοβουλίας.
________Στις κινήσεις αυτού του είδους, αλλά και γενικώτερα στις υπερβάσεις που παρατηρούνται κατά την διεξαγωγή του Θεολογικού Διαλόγου εχει αντιταχθή σθεναρώς ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Στυλιανός, Ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, διακεκριμένος προσωπικός φίλος του Πατριάρχου μας, Πανεπιστημιακός διδάσκαλος και επί πολλά έτη Moderator, δηλ. Συν-Πρόεδρος της μικτής Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου.
_______ Δεν έχουν αντιταχθή όμως οι Αγιορείτες Πατέρες, όπως θα περιμέναμε. Θαυμάζω και απορώ συγχρόνως με την σιωπή των!!! Ενώ συνήθως είναι λαλίστατοι σε άλλες περιπτώσεις, στην προκειμένη περίπτωση τηρούν σιγήν ιχθύος. Αλλ΄ όμως δύο μέτρα και δύο σταθμά, δεν είναι αξιομίμητη συμπεριφορά!
_______Μοναδική και καλοδεχούμενη εξαίρεση αποτέλεσε η προσφώνηση του Πανοσιολογιωτάτου Καθηγουμένοτ της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου κ. Ιωσήφ, όταν δέχθηκε την επίσκεψη και υποδέχθηκε στη Μονή του τον Παναγιώτατο κ.Βαρθολομαίο. Μεταφέρω εδώ όσα σοφά και αξιομνημόνευτα είπε, προσφωνώντας τον Πατριάρχη μας.
_______ «Είθε ευχαίς αγίαις της Υμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος η μοναχική μαρτυρία της πίστεώς μας αυτής να μη κολοβώνεται και νοθεύεται από τας αδυναμίας και αμαρτίας μας∙ διότι «παν ο ουκ εκ πίστεως, αμαρτία εστίν", όπως γράφει ο Απόστολος.
______Ενταύθα, Παναγιώτατε, επιτρέψατε εις ημάς τα τέκνα σας, ως υιικήν παρρησίαν προς Υμάς κεκτημένους, να αναφερθώμεν και εις δύο θέματα τα οποία συνέχουν τας καρδίας μας και σκανδαλίζουν τας μοναχικάς συνειδήσεις μας, αλλά και τας συνειδήσεις πάρα πολλών ευσεβών Ορθοδόξων Χριστιανών, οι οποίοι μας πλησιάζουν.
______Το πρώτον είναι η συνεχιζομένη παρά της Υμετέρας Παναγιότητος δι ἐπισήμων λόγων και συμπροσευχών επ ἐκκλησίας και τηλοψίας αναγνώρισις των εκπροσώπων του εντελώς εκκοσμικευμένου πλέον και μη διορθουμένου συγχρόνου Παπισμού.
_____Το δεύτερον είναι η αχρήστευσις της θεολογικής και εκκλησιολογικής μαρτυρίας της Ορθοδοξίας δια της πλήρους συμμετοχής εκπροσώπων της Εκκλησίας μας εις το Παγκόσμιον Συμβούλιον των Εκκλησιών και της δι αὐτοῦ του τρόπου σιωπηράς αποδοχής της προτεσταντικής εκκλησιολογίας, η οποία διέπει την δομήν και λειτουργίαν τούτου του Παμπροτεσταντικού οργανισμού.
_____Παναγιώτατε, ομού μετά του Ιερού Χρυσοστόμου παρακαλούμεν Υμάς ημείς οι ταπεινοί και ανάξιοι∙ «Μηδέν νόθον δόγμα τω της αγάπης προσχήματι παραδέχεσθε».
_____Ως προσφάτως, αλλά και παλαιότερον, το Άγιον Όρος σας ωμολόγησεν και διεβεβαίωσεν, και ημείς οι ελάχιστοι Ξηροποταμηνοί μοναχοί ομού μετά του ευσεβούς λαού του συμμεριζομένου τας ανησυχίας μας μένομεν πιστοί εις την Πίστιν των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων, εξ αγάπης και προς τους ετεροδόξους, οι οποίοι ουσιαστικώς βοηθούνται, όταν οι Ορθόδοξοι δια συνεπούς Ορθοδόξου στάσεως τους υποδεικνύουν το μέγεθος της πνευματικής ασθενείας των και τον τρόπον της θεραπείας των».
______Παρακαλούμεν δε εμπόνως και ευλαβώς όπως εις το εξής «ο θεολογικός διάλογος ουδόλως συνοδεύηται από συμπροσευχάς, συμμετοχάς εις τας λειτουργικάς και λατρευτικάς συνάξεις εκατέρων και λοιπάς ενεργείας, αι οποίαι ενδέχεται να δώσουν την εντύπωσιν ότι η ημετέρα Ορθόδοξος Εκκλησία δέχεται τους Ρωμαιοκαθολικούς ως πλήρη Εκκλησίαν και τον Παπαν ως κανονικόν Επίσκοπον Ρωμης.
_____Τοιαύται ενέργειαι παραπλανουν και το Ορθόδοξον πλήρωμα και τους Ρωμαιοκαθολικούς, δίδοντες εις αυτούς την εσφαλμένην εντύπωσιν περί του τι φρονεί περί αυτών η Ορθοδοξία...».
_____«Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα∙ μείζων δε τούτων η αγάπη».
_____Εν τη Υμετέρα πατρική αγάπη συγχωρήσατε εις ημάς την ομολογιακήν ταύτην παρέκβασιν και εμβλέψατε εις τα πρόσωπα της ταπεινής ημών αδελφότητος, τα οποία ατενίζουν εις Υμάς μετά πολλού σεβασμού».
______Έγραψα τα ανωτέρω σαν εισαγωγικά για να αναφερθώ σε μια άλλη πτυχή του θέματος των σχέσεων Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών.
_______ «Είθε ευχαίς αγίαις της Υμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος η μοναχική μαρτυρία της πίστεώς μας αυτής να μη κολοβώνεται και νοθεύεται από τας αδυναμίας και αμαρτίας μας∙ διότι «παν ο ουκ εκ πίστεως, αμαρτία εστίν", όπως γράφει ο Απόστολος.
______Ενταύθα, Παναγιώτατε, επιτρέψατε εις ημάς τα τέκνα σας, ως υιικήν παρρησίαν προς Υμάς κεκτημένους, να αναφερθώμεν και εις δύο θέματα τα οποία συνέχουν τας καρδίας μας και σκανδαλίζουν τας μοναχικάς συνειδήσεις μας, αλλά και τας συνειδήσεις πάρα πολλών ευσεβών Ορθοδόξων Χριστιανών, οι οποίοι μας πλησιάζουν.
______Το πρώτον είναι η συνεχιζομένη παρά της Υμετέρας Παναγιότητος δι ἐπισήμων λόγων και συμπροσευχών επ ἐκκλησίας και τηλοψίας αναγνώρισις των εκπροσώπων του εντελώς εκκοσμικευμένου πλέον και μη διορθουμένου συγχρόνου Παπισμού.
_____Το δεύτερον είναι η αχρήστευσις της θεολογικής και εκκλησιολογικής μαρτυρίας της Ορθοδοξίας δια της πλήρους συμμετοχής εκπροσώπων της Εκκλησίας μας εις το Παγκόσμιον Συμβούλιον των Εκκλησιών και της δι αὐτοῦ του τρόπου σιωπηράς αποδοχής της προτεσταντικής εκκλησιολογίας, η οποία διέπει την δομήν και λειτουργίαν τούτου του Παμπροτεσταντικού οργανισμού.
_____Παναγιώτατε, ομού μετά του Ιερού Χρυσοστόμου παρακαλούμεν Υμάς ημείς οι ταπεινοί και ανάξιοι∙ «Μηδέν νόθον δόγμα τω της αγάπης προσχήματι παραδέχεσθε».
_____Ως προσφάτως, αλλά και παλαιότερον, το Άγιον Όρος σας ωμολόγησεν και διεβεβαίωσεν, και ημείς οι ελάχιστοι Ξηροποταμηνοί μοναχοί ομού μετά του ευσεβούς λαού του συμμεριζομένου τας ανησυχίας μας μένομεν πιστοί εις την Πίστιν των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων, εξ αγάπης και προς τους ετεροδόξους, οι οποίοι ουσιαστικώς βοηθούνται, όταν οι Ορθόδοξοι δια συνεπούς Ορθοδόξου στάσεως τους υποδεικνύουν το μέγεθος της πνευματικής ασθενείας των και τον τρόπον της θεραπείας των».
______Παρακαλούμεν δε εμπόνως και ευλαβώς όπως εις το εξής «ο θεολογικός διάλογος ουδόλως συνοδεύηται από συμπροσευχάς, συμμετοχάς εις τας λειτουργικάς και λατρευτικάς συνάξεις εκατέρων και λοιπάς ενεργείας, αι οποίαι ενδέχεται να δώσουν την εντύπωσιν ότι η ημετέρα Ορθόδοξος Εκκλησία δέχεται τους Ρωμαιοκαθολικούς ως πλήρη Εκκλησίαν και τον Παπαν ως κανονικόν Επίσκοπον Ρωμης.
_____Τοιαύται ενέργειαι παραπλανουν και το Ορθόδοξον πλήρωμα και τους Ρωμαιοκαθολικούς, δίδοντες εις αυτούς την εσφαλμένην εντύπωσιν περί του τι φρονεί περί αυτών η Ορθοδοξία...».
_____«Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα∙ μείζων δε τούτων η αγάπη».
_____Εν τη Υμετέρα πατρική αγάπη συγχωρήσατε εις ημάς την ομολογιακήν ταύτην παρέκβασιν και εμβλέψατε εις τα πρόσωπα της ταπεινής ημών αδελφότητος, τα οποία ατενίζουν εις Υμάς μετά πολλού σεβασμού».
______Έγραψα τα ανωτέρω σαν εισαγωγικά για να αναφερθώ σε μια άλλη πτυχή του θέματος των σχέσεων Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών.
1. Καμμιά, απολύτως καμμιά, προσπάθεια προσεγγίσεως, δεν είναι δυνατόν να καρποφορήσει, αν οι Ρωμαιοκαθολικοί δεν σταματήσουν τον προσηλυτισμό εις βάρος των Ορθοδόξων στη Ρωσσία, την Ουκρανία, την Λευκορωσσία, την Πολωνία, την Τσεχία, την Σλοβακία και όπου αλλού στις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλόκ.
2. Καμμιά προσπάθεια προσεγγίσεως, δεν είναι δυνατόν να καρποφορήσει, αν οι Ρωμαιοκαθολικοί δεν καταργήσουν την Ουνία και στην Ελλάδα και όπου αλλού.
3. Καμμιά, απολύτως καμμιά προσπάθεια προσεγγίσεως, δεν είναι δυνατόν να καρποφορήσει επίσης, αν οι Ρωμαιοκαθολικοί δεν ξεπλύνουν τις ενοχές που έχουν φορτωθή όλα αυτά τα τελευταία χρόνια χύνοντας αθώο αίμα των Ορθοδόξων στη Βοσνία, την Κροατία, από τον Στέπινατς και όποιον ἀλλο. Και όλα αυτά στο όνομα της Πίστεως και του Χριστού μας.
4. Καμμιά, απολύτως καμμιά προσπάθεια προσεγγίσεως, δεν είναι δυνατόν να καρποφορήσει, αν οι Ρωμαιοκαθολικοί δεν ξεπλύνουν από πάνω τους τις ενοχές, που έχουν επωμισθή με τη χρηματοδότηση των Μουσουλμάνων στον πόλεμο της Βοσνίας εναντίον των Ορθοδόξων, έγκλημα πού τελέσθηκε προ ολίγων μόλις ετών. Έχει γραφή και έχει ακουσθή κατά κόρον, ότι το Βατικανό τότε χρηματοδοτούσε τους Μουσουλμάνους στον πόλεμο Βοσνίας–Ερζεγοβίνης. Είχαμε την ευκαιρία, μεταφέροντας τρόφιμα κλπ εφόδια στην Σερβία, να επισκεφθούμε αυτοπροσώπως το πεδίο της μάχης, στην πρώτη γραμμή και στη ζώνη των επιχειρήσεων, τότε που οι Σέρβοι πολιορκούσαν το Γκόραζντε και να ακούσουμε με τα αυτιά μας διά στόματος του Ήρωα Στρατηγού Μπλάντιτς ότι α) τα οχήματα των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία μετέφεραν τρόφιμα στους Μουσουλμάνους, πίσω από τα τρόφιμα στα φορτηγά είχαν κρύψει οπλισμό και πολεμοφόδια, και ότι β) χρηματοδότης για την αγορά των όπλων αυτών ήταν το Βατικανό!
______Λίγο αργότερα την ίδια ακριβώς πληροφορία μου μετέφερε, όλως εμπιστευτικώς, και ένα επίσημο πολιτικό πρόσωπο, που την εποχή εκείνη ήταν στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης.
_______Ας γίνουν λοιπόν όσες επίσημες επισκέψεις μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως και Βατικανού, ας γίνουν όσες συμπροσευχές και παραχωρήσεις, ας γίνουν όσα βήματα καλής θελήσεως από μέρους των Ορθοδόξων, Ένωσις των δύο Εκκλησιών δεν πρόκειται να γίνει, αν προηγουμένως δεν ξεπλυθούν οι ενοχές από αυτά τα εγκλήματα, τα οποία αφεύκτως οδηγούν τη σκέψη μας σε παρόμοια περιστατικά και εγκλήματα κατά την περίοδο των Σταυροφοριών! Φαίνεται σαν τίποτε να μη άλλαξε από τότε.
_______Ας γίνουν λοιπόν όσες επίσημες επισκέψεις μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως και Βατικανού, ας γίνουν όσες συμπροσευχές και παραχωρήσεις, ας γίνουν όσα βήματα καλής θελήσεως από μέρους των Ορθοδόξων, Ένωσις των δύο Εκκλησιών δεν πρόκειται να γίνει, αν προηγουμένως δεν ξεπλυθούν οι ενοχές από αυτά τα εγκλήματα, τα οποία αφεύκτως οδηγούν τη σκέψη μας σε παρόμοια περιστατικά και εγκλήματα κατά την περίοδο των Σταυροφοριών! Φαίνεται σαν τίποτε να μη άλλαξε από τότε.
______Ψάχνοντας, βρήκαμε ένα σπουδαίο ντοκουμέντο, που είναι σχετικό με το θέμα μας, αναφέρεται όμως σε παληότερα γεγονότα, δηλ. στα γεγονότα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου στή Σερβία από τον Καρδινάλιο Στέπινατσ και έχουν μεγάλη σημασία επειδή αποδεικνύουν διαχρονικά ότι η Ρώμη, η οποία κατά βάσιν έχει προσδώσει κοσμικό χαρακτήρα στην οντότητα του Πάπα και της Εκκλησίας γενικώτερα, η Ρώμη που έχει μεταμορφωθή σε κοσμική εξουσία, Κράτος του Βατικανού άλλωστε προσφωνείται, διαχρονικά ΟΥΤΕ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ έχει αλλάξει.. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ακόμη και το θάνατο των ....απίστων Ορθοδόξων. Κύριε ελέησον!
______Ο Marco Aurelio Rivelli, Ιταλός συγγραφεύς, έγραψε λοιπόν ένα βιβλίο με τίτλο: «Ο Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας», το οποίο αναφέρεται στη συμπεριφορά του Ρωμαιοκαθολικού Αρχιεπισκόπου Στέπινατς στη Σερβία κατά τό 2ο Παγκόσμιο πόλεμο. Στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως κατέφθαναν τότε τα βαγόνια των τραίνων γεμάτα με αιχμαλώτους. Απέξω έγραφαν την επιγραφή «Χαλασμένα φρούτα», μέσα όμως ήσαν οι μελλοθάνατοι Ορθόδοξοι Σέρβοι χριστιανοί! Σε ένα και μόνο στρατόπεδο τότε αποτεφρώθηκαν 700.000 Ορθόδοξοι! Αυτή είναι η Γενοκτονία του Αρχιεπισκόπου Στέπινατς!
______Ο Στέπινατς, ο Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας, όπως προσφυώς αποκλήθηκε πρόσφατα, ανακηρύχθηκε Άγιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας!
______Για ποίου είδους Ένωση των Εκκλησιών μπορούμε να συζητάμε;
______Το παραπάνω βιβλίο προλογίζει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος (τον Φεβρουάριο του 2000), υπό την ιδιότητα του Μητροπολίτου Θηβών.
______Σας προσφέρω τον Πρόλογο αυτού του βιβλίου, αγαπητοί μου, φίλοι και άδελφοί, γιά να εκτιμήσετε σεις την ορθότητα των σκέψεων και των επιφυλάξεών μου.
______Το παραπάνω βιβλίο προλογίζει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος (τον Φεβρουάριο του 2000), υπό την ιδιότητα του Μητροπολίτου Θηβών.
______Σας προσφέρω τον Πρόλογο αυτού του βιβλίου, αγαπητοί μου, φίλοι και άδελφοί, γιά να εκτιμήσετε σεις την ορθότητα των σκέψεων και των επιφυλάξεών μου.
______Και επαναλαμβάνω: ο Αρχιεπίσκοπος του Στέπινατς, με απόφαση του Βατικανού επί των ημερών του σημερινού Πάπα ανακηρύχθηκε Άγιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
______Ας γίνουν όσες επίσημες επισκέψεις των Προκαθημένων είτε στην Ρώμη είτε στην Κωνσταντινούπολη. Η Ένωση των Εκκλησιών θα παραμένει όνειρο απραγματοποίητο και άρα απατηλό! Ας μη ανησυχούν οι «ζηλωτές» και οι «υπέρ-υπέρ-υπέρ Ορθόδοξοι» χριστιανοί»! Έχουν γνώσιν οι φύλακες! Αν παραστή ανάγκη, τότε όλοι μας θα γίνουμε υπερασπιστές της πίστεώς μας. "Ουκ αρνησόμεθά σε, φίλη Ορθοδοξία¨.
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008
Ο Μετρητής τώρα: 78.924
Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008
Ο Μετρητής τώρα: 78.924
ΣΗΜ. Επειδή το εισαγωγικό μας σημείωμα τελικά έγινε τόσο μεγάλο, ο Πρόλογος του βιβλίου θα είναι το αντικείμενο της αμέσως επόμενης αναρτήσεώς μας.