Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ, ΑΚΡΙΒΗ ΜΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΠΩΣ ΣΕ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ;



Το παρακάτω κείμενο είναι ένα ηλεκτρονικό μήνυμα, το οποίο απέστειλα, όπου ήταν δυνατόν. Το παραθέτω εδώ για την ενημέρωση περισσοτέρων.
______________________________________



Αγαπητοί Αδελφοί εν Χριστώ,
Φίλοι,
Συνεργάτες στον Αμπελώνα του Κυρίου μας,
Συμπατριώτες μου,
Χριστιανοί μου,
και τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά,


______Διάλεξα τη σημερινή πένθιμη ημέρα, μια ημέρα που κηδεύθηκε ο Αλέξης, μια ημέρα που τόσες περιουσίες κατεστράφησαν, μια ημέρα που η Ελλάδα αυτοκαταστρέφεται, τη σημερινή πένθιμη ημέρα, λοιπόν, διάλεξα, για να σας διαβιβάσω ένα μήνυμα, μιά αλληγορία, μιά αληθινά δυνατή αλληγορία. Είναι η ιστορία ενός μικρού βάτραχου! Μας την έστειλε ο φίλτατος κ. Νεκτάριος Μ.
________Δεχθήτε την σαν ένα ερέθισμα ή και σαν ένα ευχαριστώ πρός όσους εξ υμών είχετε την καλωσύνη να μου απευθύνετε εόρτιες ευχές αγάπης με την ευκαιρία της ονοματικής μου εορτής.
________Καταστρέψαμε τα παιδιά μας, τα απομακρύναμε από το Χριστό μας, τα σπρώξαμε στα clubs και τώρα αυτά τα παιδιά μας καταστρέφουν ό,τι βρούν στο πέρασμά τους. Οι διαδηλωτές δεν είχαν αναβολές! Λεηλάτησαν ακόμη και το κοσμηματοπωλείο της μητέρας του Αλέξη!
_______Όσοι βολεύονται ακόμη στον καναπέ τους, παρακολουθώντας με απάθεια την τηλεόραση, ας ξυπνήσουν από το λήθαργο! Είναι ανάγκη! Εύχομαι το μήνυμά μοιυ να μή φθάνει σε σας τόσο αργά, δηλ φθάνοντας να μη είσθε ήδη.....βρασμένοι! Αυτός, που υπογράφει παρακάτω, .........κοντεύει να βράσει, δηλ. να νεκρωθή!
Ας προσευχηθούμε υπέρ αλλήλων.
Κύριε, σώσον τούς ευσεβείς!
Κύριε, σώσον την Ελλάδα μας!
Κύριε, σώσον τήν πίστιν μας και την Ορθοδοξίαν μας!


+ Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος
09. 12. 2008


ΣΗΜ. Επειδή η ιστορία του βατράχου δεν μπορεί να απεικονισθή εδώ, την παραθέτουμε περιγραφικά.


*****Από την αλληγορία της σπηλιάς του Πλάτωνα, έως το Matrix, διαβαίνοντας δια μέσου των μύθων του La Fontaine, η χρήσις του γλωσσικού συμβολισμού είναι ένα προνομιακό μέσο το όποιο κάνει τον κόσμο να σκεφτεί και να διαδώσει τις ιδέες.Ο Olivier Clerc, συγγραφέας και φιλόσοφος, με αυτή την μικρή ιστοριούλα, μέσω της αλληγορίας, εμφανίζει τα καταστροφικά αποτελέσματα της μη συνειδητοποιήσεως των αλλαγών, που επηρεάζουν δυσμενώς την υγεία μας, τις μεταξύ μας σχέσεις, την κοινωνική εξέλιξη και το περιβάλλον. Είναι μέσα της, συμπυκνωμένες, η ζωή και η γνώση, που ο καθείς μας θα πρέπει να φυτέψει στον προσωπικό του κήπο ώστε ένα αύριο να μπόρεση να δρέπει τους καρπούς.















Το βατραχάκι που δεν ήξερε ότι θα βραζόταν …


*********Φανταστείτε μια κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερό, μέσα στο οποίο κολυμπά ανέμελα, ένα βατραχάκιΚάτω από την κατσαρόλα, ανάβεται μια μικρή φωτιά και το νερό, αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά. Το νερό, σιγά σιγά γίνεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντας το μάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυμπά.



















********Η θερμοκρασία του νερού, συνεχίζει να ανεβαίνειΤώρα το νερό είναι πιο ζεστό, από ότι το βατραχάκι θα θεωρούσε ευχάριστο, αισθάνεται λίγο κουρασμένο, αλλά παρ όλα ταύτα δεν αισθάνεται κανέναν φόβο.Τώρα το νερό είναι πραγματικά ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι εξουθενωμένο. Για αυτόν τον λόγο, υπομένει και δεν αντιδρά















*******Η θερμοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει, έως ότου, το βατραχάκι καταλήγει να βράση και ως εκ τούτου, να πεθάνει.Εάν έριχναν το ίδιο βατραχάκι κατ’ ευθείαν σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμών, με μια εκτίναξη των ποδιών του, θα είχε πηδήξει αμέσως έξω από την κατσαρόλαΑυτό, αποδεικνύει, ότι όταν μια αλλαγή γίνει με έναν τρόπο επαρκώς αργό, διαφεύγει της συνειδήσεως και στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν προκαλεί καμία αντίδραση, καμία αντίσταση, καμία επανάσταση.Εάν παρατηρούσαμε αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία μας εδώ και λίγες δεκαετίες, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι υφιστάμεθα μια αργή παρέκκλιση από την σωστή πορεία, την οποία όμως και συνηθίζουμε.







**********Ένα μεγάλο μέρος καταστάσεων που πριν από 20, 30 η 40 χρόνια, θα μας έκαναν να φρίξουμε, σιγά σιγά έγιναν κοινοτυπίες και σήμερα πέρανε απαρατήρητες η αφήνουν τελείως αδιάφορη την πλειονότητα του κόσμου.Εν ονόματι της προόδου, της επιστήμης και του κέρδους, γίνονται διαρκώς αυθαιρεσίες κατά της προσωπικής ελευθερίας εκάστου, της αξιοπρεπείας του, της ακεραιότητας της φύσεως, της ομορφιάς και της χαράς της ζωής, με αργό ρυθμό αλλά ασταμάτητα, με την συνεχή συνένοχη των αδαών θυμάτων, που ίσως και στο μεταξύ να έχουν χάση την ικανότητα και θέληση τους να αμυνθούν.Τα άσχημα προγνωστικά για το μέλλον μας, αντί να προκαλούν αντιδράσεις και προληπτικά μετρά, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να προετοιμάζουν ψυχολογικά τον κόσμο, ώστε να υφίσταται και να αποδέχεται τις εξαθλιωτικές και δραματικές επιβαλλόμενες συνθήκες ζωήςΤο συνεχές σφυροκόπημα από τα μέσα ενημερώσεως, η άκριτη υπερ-(παρα)-πληροφόρηση, υπερχειλίζει τους εγκεφάλους και ως εκ τούτου, εκείνοι, χάνουν την ικανότητα τους να ξεχωρίζουν και να κρίνουν τις διάφορες καταστάσεις…Όταν για πρώτη φορά μίλησα γι αυτά τα πράγματα, αναφερόμουν στο αύριο…Τώρα, αναφέρομαι στο σήμερα !!! Συνειδητοποίηση ή βρασμός; Πρέπει να διαλέξετε!Λοιπόν, αν δεν είστε σαν το βατραχάκι, μισοβρασμένοι, κάντε μια γερή εκτίναξη με τα πόδια, πριν είναι πολύ αργάΕίμαστε ήδη μισοβρασμένοι; ή όχι;



Με κατά κόσμον πόνο, υπέρ κόσμου οδύνη και υπέρ κόσμον ωδίνη.
N.M.



*****************************
ΣΚΕΨΕΙΣ


Πυροδότηση απελπισίας
********Ο θάνατος του νεαρού ήταν μια απλή αφορμή. Η σφαίρα πυροδότησε την εδώ και καιρό συσσωρευμένη απελπισία. Άναψε το φιτίλι της έκρηξης. Πίσω από την έκρηξη κρύβεται η εδώ και καιρό συμπυκνωμένη συσσώρευση της απελπισίας. Της απελπισίας που τόσο έντεχνα επιδείνωσαν τα κάθε λογής Βατοπαίδια των ημερών μας. Που δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να λεηλατήσουν την όποια έννοια νομιμότητας. Η λεηλασία λοιπόν είχε ήδη προηγηθεί. Είναι η λεηλασία -άλλοτε δικαιολογημένη και άλλοτε αδικαιολόγητη- της νομιμότητας και της εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Πολλοί νέοι σήμερα ζουν με το ανυπόφορο βίωμα ότι δεν υπάρχει μέλλον. Ότι το μέλλον είναι ένα χτισμένο παράθυρο. Κάπου εκεί κοντά παραμονεύει και η τυφλή βία. Οι πολίτες ταμπουρωμένοι, οχυρωμένοι μέσα στο σπίτι τους παρακολουθούν κατά μόνας στην οθόνη της τηλεόρασης τον πόλεμο που εκτυλίσσεται έξω από τις πόρτες τους. Το Διαδίκτυο σπάει αυτήν την απομόνωση. Εμφανίζονται κατά συρροήν οι κάθε λογής τοποθετήσεις και μια ισορροπία τρόμου βγαίνει μέσα από αυτές. Μια σύγκρουση δύο θεμελιωδών αγαθών. Από τη μια το δικαίωμα να εκφράσει κανείς, ακόμη και με έναν απελπισμένο τρόπο, την απελπισία του. Γιατί εξ ορισμού η απελπισία δεν υποτάσσεται σε κανόνες. Και από την άλλη το δικαίωμα να νιώθει ο κάτοικος της Αθήνας ασφαλής στην εργασία και την κατοικία του. Ποτέ άλλοτε η σύγκρουση ανάμεσα σε αυτά τα δύο δεν εμφανιζόταν με τέτοια ανελέητη καταστροφική ένταση. Όχι η βία, η απελπισία μοιάζει να είναι η μαμή της ιστορίας μας.
Κύριε, ελέησον
Νεκτάριος Μ.
09.12.2008

_____________________________________________________________
ΚΑΙ Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ....
Δευτέρα, 8 Δεκέμβριος 2008

'Ελεος!!!
Η υπερβολή και η υπομονή έχουν τα όριά τους.Η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από την κήρυξή της σε κατάσταση "εκτάκτου ανάγκης".Βούτυρο στο ψωμί των αριστερών δυνάμεων ο άδικος θάνατος του 15χρονου.Μήπως είναι ο μοναδικός άδικος;Είναι πάρα πολλά τα θύματα!Μα πιο πολλά είναι τα θύματα που πέφτουν στο βωμό της υποκρισίας και της σκοπιμότητος.Ένα απ' αυτά δεν πρόκειται να υπάρξω.Δεν μπορώ να αποδεχθώ ότι ένα ατυχές συμβάν, τείνει να λάβει χαρακτήρα "Εθνικής εξέγερσης και επετείου".Η χώρα καταστρέφεται κι' εμείς αναπαράγουμε τα ...ανδραγαθήματα μιας υποκινούμενης μερίδας "αθώων" αντιεξουσιαστών.Ζούμε σε χώρα που ενώ γέννησε τη δημοκρατία, δεν...μπορούμε να την αντέξουμε άλλο, γιατί μας ..."πνίγει".Ως εδώ και μη ...παρέκει!!!Το Blog κλείνει σ' αυτό το σημείο, γιατί αρνείται να συμπράξει σ' αυτή την παρωδία.Σας ευχαριστώ πολύ.Με εκτίμηση".gianniotis.grhttp://gianniotis.blogspot.com


Αναρτήθηκε από troktiko στις 8:47 μμ


ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΩΝΗ ΑΓΩΝΙΑΣ


Η Ελλάδα καίγεται...
Από τον ΑΓΑΘΟΚΛΗ ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΙΩΤΗ (PRESS-GR)


ΕΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΤΑΞΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ.ΕΑΝ ΗΜΟΥΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΘΑ ΦΩΝΑΖΑ ΜΗΝ ΠΕΤΑΤΕ ΒΟΜΒΕΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.ΕΑΝ ΗΜΟΥΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΑΛΕΥΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ.ΕΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΘΑ ΠΑΡΑΙΤΙΟΜΟΥΝ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.ΜΙΚΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΜΙΚΡΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ, ΜΙΚΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΓΟΥΜΕ. ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡAΤΙΑΣ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΜΙΑΣ ΜΟΛΟΤΩΦ ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΑΠΡΑΓΟΙ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΝ ΕΡΕΙΠΙΑ ΟΛΑ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΟΥΜΕ.ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΝΤΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΣΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ; ΚΟΥΒΑΛΑΜΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕ ΘΑ ΜΑΣ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ.----------------------------------
# posted by press.gr@hotmail.com @ 11:00 μμ




KAI MIA AKOMH ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ (troktiko)




"Σας γραφω απο το Αγρινιο, σημερα εγινα μαρτυρας της πορειας που εγινε στο κεντρο της πολης. Ειδα να υπαρχουν μεσα σε αυτη αναρχικοι που δεν ειναι απο την πολη πρεπει να εχουν ερθει απο αλλου γιατι τα δικα μας τα "φυντανια" λιγο πολυ τα ξερουμε,άλλωστε με ορισμενους πηγαιναμε μαζι σχολειο... Το οδυνηρο στην ολη... ιστορια ηταν οτι εβλεπες μαθητες γυμνασιου οχι πανω απο 14 να φορανε μαντηλι και να κρατανε μαυρη σημαια φωναζοντας το γνωστο πλεον συνθημα.. "Το αιμα κυλαει εκδικηση ζηταει". Αναμεσα σε αυτους και γνωστα "μπουμπουκια" του Συριζα.. Υπαρχει η πληροφορια οτι αποψε το βραδυ θα σπασουν τα μαγαζια στους 2 πιο εμπορικους δρομους της πολης, στην οδο Παπαστρατου και στην Οδο Μπαϊμπα...Ενημερωσαμε την αστυνομια και μας ειπε οτι δεν μπορουμε να κανουμε και πολλα..οργανωθειτε και προστατευτειται μονοι σας..Εκει φτασαμε...Δεν περιμενα να το ζησω αυτο σε μια πολη σαν το Αγρινιο...




Υγ: Ο πιτσιρικας που εσπασε το βραδυ της Δευτερας το Ταχυδρομειο εμαθα οτι "καμαρωνει" στο σχολειο για το κατορθωμα του...κι εχει λαβει τα συγχαρητηρια των "ανωτερων" του βλεπεις σε αυτη την ηλικια κατι τετοια σε κανουν μαγκα..."


ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Αναρτήθηκε από troktiko στις 2:41 μμ

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΗΤΕ ΕΝΑ VIDEO ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ!
από το troktiko
Σύνδεσμος: http://troktiko.blogspot.com/2008/12/video_6009.html

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ (troktiko)
Τετάρτη, 10 Δεκέμβριος 2008


"Σύμφωνα με πληροφορίες μας, η κατάσταση της βίας δεν πρόκειται ναεκτονωθεί… Έγκυρες πηγές αναφέρουν ότι οι αρχές της χώρας βρίσκονταισε κατάσταση συναγερμού προκειμένου να εμποδίσουν την μαζική είσοδοστην Ελλάδα ανατρεπτικών στοιχείων από......την Ευρώπη.Λιμάνια, αεροδρόμια και μεθοριακοί σταθμοί έχουν ειδοποιηθεί σχετικά,ενώ σε κατάσταση επιφυλακής και αυξημένων μέτρων ασφαλείας βρίσκονταιόλοι οι μηχανισμοί για την αντιμετώπιση της καταστάσεως. Οιπληροφορίες μιλούν για μαζική είσοδο αναρχικών στοιχείων από Ιταλία,Ισπανία, Γαλλία και Γερμανία. Τα τσιράκια του Σόρος έχουν καθώςφαίνεται επιλέξει την Ελλάδα για το πανηγύρι τους. Αυτοί που έχουν τοχρέος και το καθήκον να προστατέψουν την χώρα ας αναλάβουν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣτις ευθύνες τους".troktiko:Πράγματι έχουμε πολλά μηνύματα ότι έρχονται με καράβια από Ιταλία αρκετοί ξένοι αλλά δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι είναι αληθινό.
Αναρτήθηκε από troktiko στις 7:43 μμ
___________________
Το ακόλουθο μήνυμα το απέστειλε ένας διαχειριστής του "Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ".
Εάν το μήνυμα αυτό είναι ανεπιθύμητο με ενοχλητικό ή και προσβλητικό περιεχόμενο σας παρακαλώ επικοινωνήστε με τον webmaster της Δ. Συζήτησης στην ακόλουθη διεύθυνση:agiooros1@gmail.com
Συμπεριλάβετε το μήνυμα, κυρίως τις κεφαλίδες του. Το περιεχόμενο του μηνύματος που σας απεστάλη:~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Γράφει Η ΜΑΡΩ ΣΙΔΕΡΗ
Αιμορραγούσα κοινωνία-ψυχορραγούσα πολιτεία: έθνος νεκρό! Το 2008 Ελλάδα δεν υπάρχει. Ή μάλλον το 2008 συνειδητοποιήσαμε ότι Ελλάδα δεν υπάρχει. Δεν είναι σαφές τι είναι αυτό το μόρφωμα που ζει στο νοτιότερο τμήμα της βαλκανικής χερσονήσου, μα είναι σαφές ότι δεν έχει σχέση με την Ελλάδα όπως τη γνώριζε ο κόσμος, όπως την οικοδόμησε το παρελθόν της, όπως την κρατά στη μνήμη της η ιστορία, τελικά δεν έχει σχέση με κράτος, με έθνος, με οργανωμένη κοινωνία. Μολονότι η φράση αυτή ακούγεται υπερβολική και προκαλεί οργή, η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι είμαστε Έλληνες μιας Ελλάδας που έχει πεθάνει. Κι εξηγούμαι: Η Πατρίδα δεν είναι τρισύλλαβη λέξη, αλλά κάτι πολύ περισσότερο. Είναι «ο τόπος όπου γεννιέται κάτι – το κοινό έθνος και το σύνολο των αξιών που συνδέονται μ’ αυτό- ο λαός και η πολιτεία μιας χώρας» (Μπαμπινιώτης Λεξικό). Για να υπάρξει επομένως μια πατρίδα θα πρέπει πρώτιστα να υπάρξει ως Ιδέα, ως κράτος, ως λαός και ως έθνος, να υπάρχει τελικά ως σύνολο ανθρώπων που παρά τις διαφωνίες τους και τα επιμέρους συμφέροντα τους έχουν ως κοινό ύψιστο στόχο την πρόοδο τους ως μια ολότητα. Εδώ και πολύ καιρό η Ελλάδα δεν έχει αυτή τ! η μορφή. Η νέο-Ελλάδα δεκαετίες τώρα, (με μια εξαίρεση, που μοιάζει με κύκνειο άσμα, το καλοκαίρι της Ολυμπιάδας) παρουσιάζεται ως ένα σύνολο συγκρουόμενων ομάδων που δεν έχουν μπει στη διαδικασία να βρουν κώδικες επικοινωνίας, ή – πολύ περισσότερο- δεν είχαν ποτέ ως κοινό ύψιστο στόχο το καλό του συνόλου ως συνόλου , αλλά μονάχα του συνόλου με την στενή έννοια των δικών τους οπαδών ή μελών. Αυτές οι κοινωνικό-πολιτικές δυνάμεις σύγκρουσης που στόχο έχουν η μια την εξόντωση της άλλης ήταν η Ελλάδα από τη μεταπολίτευση και εξής: Κόμματα κ! ι πρόσωπα που μπαίνουν στη Βουλή ! ηχαιστικά, όχι λόγω ουσιαστικών θέσεων αλλά κυρίως εξαιτίας της πολιτικής αδράνειας, κοινωνικές ομάδες και μέσα ενημέρωσης που συμπεριφέρονται ως κομματικά ή επιχειρηματικά φερέφωνα, εργοδότες που απαξιώνουν τον εργαζόμενο και εργαζόμενοι που απαξιώνουν τον εργοδότη, άνθρωποι που προτιμούν να είναι όχλος παρά πολίτες, δάσκαλοι που προτιμούν να είναι υπάλληλοι παρά λειτουργοί, γονείς που προτιμούν να είναι φίλοι παρά γονείς και φίλοι που προτιμούν να καθοδηγούν παρά να συντροφεύουν, εκκλησία που σιωπά όταν πρέπει να φωνάξει και φωνά! ζει όταν πρέπει να σιωπά, νόμοι που γίνονται μόδα και μόδες που γίνονται νόμος. Χρόνια τώρα στην Ελλάδα δεν υπάρχει ουσιαστική επικοινωνία στην οικογένεια, στο σχολείο, στη γειτονιά, στην πόλη, στην εκκλησία, στην εργασία, στα συνδικάτα, στα κόμματα, στη Βουλή: Μπροστά σε όλα τα προβλήματά μας, τα οικονομικά, τα ταξικά, τα εργασιακά, τα εθνικά, τα εκκλησιαστικά τα ηθικά, τα εκπαιδευτικά, τα οικογενειακά, κανένας δεν ακούει κι όλοι φωνάζουμε, κανένας δεν ενδιαφέρεται και όλοι διεκδικούμε, κανένας δεν προσφέρει κι όλοι απαιτούμε, κανένας δ! ν αναλαμβάνει την ευθύνη που του ! ναλγεί κι όλοι αναζητούμε υπεύθυνους, κανένας δεν απολογείται και όλοι κατηγορούμε. Η εν ψυχρώ (σύμφωνα με το κατηγορητήριο) εκτέλεση ενός 15χρονου παιδιού από έναν ειδικό φρουρό- που χρονικά συνέπεσε με μια περίοδο σκανδάλων και οικονομικής παρακμής- αποκάλυψε βίαια τα αποτελέσματα των μακροχρόνιων επιλογών μας. Η αδυναμία όλων των πλευρών της κοινωνίας να αντιληφθούμε τις θέσεις των συμπολιτών μας με τους οποίους δε συμφωνούμε (διαδικασία επώδυνη αλλά απολύτως απαραίτητη για να λειτουργήσει η δημοκρατία), αλλά και η αμφίδρομη προσπάθεια να τους φιμώσουμε και να μας φιμώσουν για να μην μας ενοχλούν και να μην τους ! νοχλούμε, έχει πια προκαλέσει ακατάσχετη αιμορραγία στην κοινωνία μας, αιμορραγία από την οποία το Κράτος, ο λαός, το έθνος, ως κάθε ζωντανός οργανισμός, πεθαίνει ( αν δεν έχει πια αφήσει την τελευταία του πνοή): είναι σαφές ότι δημοκρατία δεν υπάρχει (αν υπήρχε, θα αισθανόμαστε την ασφάλεια και τη δύναμή της), νόμοι δεν υπάρχουν (αν υπήρχαν θα εφαρμόζονταν για όλους) κράτος δεν υπάρχει ( αν υπήρχε θα λειτουργούσε άμεσα), σεβασμός στον πολίτη δεν υπάρχει (αν υπήρχε τα κόμματα δε θα προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν ψηφοθηρικά την κάθε τραγω! ία), σεβασμός στο συνάνθρωπο δεν υ! πάρχει (αν υπήρχε ο αστυνομικός θα σεβόταν τη ζωή του κάθε αντιδραστικού παιδιού, και ο κουκουλοφόρος θα σεβόταν τη ζωή και την περιουσία του κάθε εργαζόμενου πολίτη). Είναι σαφές ότι οικογένεια δεν υπάρχει ( αν υπήρχε οι γονείς δε θα ταυτίζονταν μόνο με τους γονείς του θύματος αλλά και μ’ αυτούς των θυτών), Παιδεία δεν υπάρχει (αν υπήρχε δε θα είχαμε τέτοιας έντασης γεγονότα) λαός αντιδρών δεν υπάρχει ( αν υπήρχε, κάθε κατεργάρης από τους παραπάνω θα είχε γυρίσει στον πάγκο του). Επομένως- όσο κι αν δεν αρέσει μια τέτοια ομολογία- η Ελλάδα υπά! χει ως ανάμνηση και ως ιστορικό δεδομένο αλλά όχι ως ζωντανός οργανισμός. Τι υπάρχει; Έκρηξη βίας καλυμμένη πίσω από μια στολή και δεκάδες κουκούλες, χυδαία εκμετάλλευση μιας τραγωδίας, κρατική, πολιτική και κοινωνική αναλγησία, κρατική, πολιτική και κοινωνική υποκρισία, τελικά σήψη και η θέα σκουληκιών που, όπως συμβαίνει πάντα, έχουν λόγο ύπαρξης και φωνή μόνο γύρω από ένα πτώμα. Ζούμε σε μια κοινωνία που αιμορραγεί, σε ένα κράτος που ψυχορραγεί, πολίτες χωρίς δύναμη, χωρίς θέληση, χωρίς αίσθηση καθήκοντος χωρίς φιλοσοφικό υπόβαθρο ! αι τελικά χωρίς ουσιαστική ηθική.! Είμαστε έθνος νεκρό και μέχρι να αναστηθούμε, ο Παρθενώνας θα είναι η μοναδική Ελλάδα που η υφήλιος θα θέλει και θα αξίζει να ξέρει…