ΛΟΓΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ
ΜΕΡΟΣ 6ον
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μέσα στο πνευματικό κλίμα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής συνεχίζουμε την παρουσίαση του έργου του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού «Λόγος Πνευματικός» και σας προσφέρουμε το έκτο μέρος του που πιστεύουμε ότι θα μας βοηθήσει στον πνευματικό αγώνα αυτής της αγωνιστικής περιόδου κάθε χριστιανό.
Ε' Κυριακή των Νηστειών, 5 Απριλίου 2009
---------------------------------------------------------------
Και ο αδελφός είπε:
- Γιατί, γέροντα, δεν έχω κατάνυξη;
Και απεκρίθηκε ο γέροντας:
- Επειδή δεν έχουμε φόβο Θεού μέσα μας. Επειδή γίναμε καταγώγιο όλων των κακών και γι’ αυτό περιφρονήσαμε, ως ανάξια προσοχής την φοβερή κόλαση του Θεού. Γιατί ποιος δεν κατανύγεται όταν ακούει τον Δαυίδ που λέγει · «Άπαξ ελάλησεν ο θεός, δυο ταύτα ήκουσα ότι το κράτους του θεού, και σου κύριε το έλεος · ότι σύ αποδώσεις εκάστω κατά τα έργα αυτού» (Ψαλ. 61, 12-13). Και πάλι τον Εκκλησιαστή που λέγει · «Τέλος λόγου, το παν ήκουσε · τον θεόν φόβου, και τας εντολάς αυτού φύλασσε, ότι τούτο πας άνθρωπος · ότι σύμπαν το ποίημα άξει ο Θεός εν κρίσει εν παντί παρεωραμένω, εάν αγαθόν, και εάν πονηρόν» (Εκκλ. 12, 13-14).
* * *
Ποιος δεν τρέμει όταν ακούει τα ίδια από τον Απόστολο, που λέγει · «Δει γάρ πάντας ημάς παραστήναι τω βήματι του Χριστού, ίνα κομίσηται έκαστος ημών τα δια του σώματος, είτε αγαθόν, είτε κακόν» (Β΄ Κορ. 5, 10). Ποιος, λοιπόν, δεν θα θρηνήσει την απιστία μας και την τύφλωση της ψυχής μας; Γιατί ενώ ακούμε όλα αυτά δεν μετανοούμε, ούτε κλαίμε πικρά για την τόση αμέλειά μας και ραθυμία. Την οποία, προβλέποντας ο Ιερεμίας, έλεγε · «Επικατάρατος ο ποιών τα έργα του Κυρίου αμελώς» (Ιερ…). Αν είχαμε φροντίδα για την σωτηρία των ψυχών μας, θα τρέμαμε το λόγο του Κυρίου και θα σπεύδαμε να τηρήσουμε τις εντολές Του, με τις οποίες και θα σωζόμασταν. Αλλά εμείς παρόλο που ακούμε τον Κύριον να λέγει · «Εισέλθετε δια της στενής πύλης, της εισαγούσης εις την ζωήν» (Ματθ. 7, 13), προτιμήσαμε την πλατείαν και ευρύχωρον «την απάγουσαν εις την απώλειαν». Γι’ αυτό θ’ ακούσουμε, όταν θα έλθει από τους ουρανούς για να κρίνει ζώντας και νεκρούς · «Υπάγετε απ’ εμού, οι κατηραμένοι, εις το πυρ το αιώνιον, το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού» (Ματθ. 25, 41).
* * *
Και αυτά θα τα ακούσουμε, όχι επειδή πράξαμε κακώς, αλλ’ επειδή αμελήσαμε τα καλά και δεν αγαπήσαμε τον πλησίον. Αν ακόμα πράξαμε και κακά, πως θα υποφέρουμε εκείνη την ημέρα, που ζούμε σε τέτοια αμέλεια; Πλην, όμως, το «ου μοιχεύσεις, ου κλέψεις, ου φονεύσεις», και τα εξής, ειπώθηκαν δια του Μωϋσέως στους αρχαίους. Ο δε Κύριος, γνωρίζοντας, ότι δεν αρκεί για την τελείωση του Χριστιανού η τήρηση μόνο αυτών, έλεγε · «Αμήν λέγω υμίν, ότι εάν μη περισσεύη υμών η δικαιοσύνη πλέον των Γραμματέων και Φαρισαίων, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών» (Ματθ. 5, 20). Γι’ αυτό και παλαιά και τώρα, νομοθέτησε τον αγιασμό της ψυχής, δια της οποίας αγιάζεται και το σώματα, και την ειλικρινή αγάπη σε όλους τους ανθρώπους, με τα οποία θα μπορέσουμε ν’ αποκτήσουμε και την αγάπη προς Αυτόν. Έδωσε δε τύπο μέχρι θανάτου τον Εαυτό Του και τους μαθητές Του, όπως πολλές φορές είπαμε.