ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΤΙΟ ΑΦΡΙΚΗ

Στην μακρυνή Ν. Αφρική και συγκεκριμένα στο Γιοχάνεσμπουργκ, βρέθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Αμβρόσιος με την συνοδεία  των Πανοσ. Αρχιμανδριτών π. Καλλινίκου Πουλή και π. Δαυίδ Τσαπάρα, κατόπιν προσκλήσεως των εν Ν. Αφρική ευρισκομένων και παρεπιδημούντων Αιγιαλέων και Καλαβρυτινών.

Η επίσκεψις σκοπό είχε την ενδυνάμωση των πνευματικών δεσμών του ποιμενάρχη με τα απόδημα πνευματικά του παιδιά. Ήταν μια παληά επιθυμία των εκεί αδελφών μας, οι οποίοι τον αναζητούσαν και περίμεναν κάποτε μια στενότερη επαφή με τον πνευματικό τους πατέρα. Εκεί στην μακρυνή αυτή χώρα έχουν εγκατασταθή, και μάλιστα μεγαλουργούν, αδελφοί μας από τις Επαρχίες τόσο Καλαβρύτων όσον και της Αιγιαλείας.

Έτσι την 17ην του μηνός Νοεμβρίου αναχωρήσαμε με την βοήθεια του Θεού για το μακρινό Γιοχάνεσμπουργκ (μέσω Φρανκφούρτης), όπου και φθάσαμε την επομένη ημέρα 18η Νοεμβρίου κατόπιν ενός κοπιώδους, πλήν όμως ευχάριστου ταξιδιού.

Εκεί μας περίμεναν ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Μιχαήλ Βισβίνης, ως εκπρόσωπος της Ιεράς Μητροπόλεως και μια αντιπροσωπεία Ελλήνων, ήτοι ο κ. Βασίλειος Μελινγκόπουλος, ο κ. Θεμιστ. Ροδάκης και ο κ. Τάκης Κωνσταντόπουλος, εκδότης της εφημερίδος Hellenic News, οι οποίοι μας καλωσόρισαν στην νέα πατρίδα τους. Άνοιξαν της θερμή αγκαλιά τους για να μας δεχθούν με τόση αγάπη.

Πρώτη μας υποχρέωση ήταν να πραγματοποιήσουμε μια επίσκεψη αγάπης και τιμής στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας, όπου μας υποδέχτηκε ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Πανοσ. Αρχιμ. π. Νικόδημος Μπαρουξής με τους συνεργάτες του. Ο έως πρότινος Μητροπολίτης της περιοχής Σεβ. κ. Σεραφείμ είχε μετατεθή στη Zimbabwe, αλλά δεν είχε αναχωρήσει ακόμη, ο δε διάδοχός του Σεβ. Κ. Δαμασκηνός δεν είχε ακόμη ενθρονισθή. πλήν όμως αμφότεροι έγιναν θυσία για να μας εξυπηρετήσουν.

Η πρώτη μας επαφή με τον Ελληνισμό της Ν. Αφρικής έγινε τό πρωΐ του Σαββάτου. Η Ερίτιμος Κυρία Άννα Συνοδινού, Πρόεδρος του Συλλόγου  "Παναθήναια" είχε την καλωσύνη να μας καλέσει σε εορταστική Δεξίωση που έγινε για τα Μέλη του Συλλόγου καί τούς ενοίκους του τοπικού Γηροκομείου με την ευκαιρία της εορτής των Χριστουγέννων. Ήταν μια ευκαιρία για να δούμε τό μεγαλείο της ελληνικής ψυχής σ'όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη μας. Η κοινωνική και φιλανθρωπική δραστηριότης των Κυριών της Αγάπης  σκορπάει τη χαρά και την αισιοδοξία εδώβ κι' κεί, παντού! 

Την επόμενη ημέρα με την φροντίδα του κ. Μελινγκόπουλου ταξιδεύσαμε στην Πρετόρια. Εκεί θαυμάσαμε τον περικαλλέστατο ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπου μας ανέμενε ο ρέκτης και φιλόξενος εφημέριος π. Μιχαήλ Βισνίνης. Εντυπωσιαστήκαμε από το κάλλος και το μέγεθος του Ιερού Ναού χωρητικότητος χιλίων περίπου ατόμων. Μετά την επίσκεψή μας στον Πρέσβυ της Ελλάδος Εξοχώτατο κ. Σπυρ. Θεοχαρόπουλο, είχαμε μια επαφή γνωριμίας με ωρισμένα Μέλη της Ελληνικής Παροικίας και γεύμα στον οίκο του εφημερίου. Η ημέρα μας έκλεισε με μια θαυμάσια νότα επίσκεψης στην φάρμα του κ. Κυριάκου Κυριακού, όπου είχαμε την ευκαρία να θαυμάσαμε την προόδο των Ελλήνων στη μακρυνή αυτή Χώρα. Μείναμε έκπληκτοι από τις εγκαταστάσεις της φάρμας, όπου σε έκταση 5.000 στρεμμάτων ζούν ελεύθερα άγρια ζώα. Είδαμε εκεί αγριογούρουνα, ζέμπρες, αντιλόπες, καμηλοπαρδάλεις και άλλα περίεργα ζώα της αφρικανικής Ηπείρου μέσα στο φυσικό τους περιβάλλον.

Η κύρια αποστολή μας εξεπληρώθη με την ευκαιρία της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου στον εορτάζοντα ιερό ναό της Παντανάσσης. Εκεί είχε ορισθή το σημείο συναντήσεώςμας με τους αδελφούς μας ομογενείς. Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ ηνάλωσε εαυτόν, προκειμένου να μας τιμήσει και να μας εξυπηρετήσει. Στον πανηγυρικό Εσπερινό (απόγευμα του Σαββάτου 20ής Νοεμβρίου) χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Αμβρόσιος, πλαισιούμενος υπό του Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ και του παρατυχόντος Θεοφ. Επισκόπου Μπονζουάνας κ. Γενναδίου και πολλών ευλαβών ιερέων, ως συνήθως. Τον θείον λόγον εκήρυξεν ο υποσημειούμενος, ο οποίος εδέχθη τα συγχαρητήρια των παρισταμένων Σεβ. Αρχιερέων.

Το πρωΐ της επομένης έλαβε χώρα πανηγυρική πολυαρχιερατική θεία Λειτουργία στον εορτάζοντα ναό της Παντανάσσης. Χοροστάτησε και πάλι ο Σεβ. Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας με συλλειτουργούς τους Σεβ. Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ και Μπονζουάνας κ. Γεννάδιο. Το κήρυγμά του ήταν γεμάτο πάθος για Ορθοδοξία και Ελλάδα.

Ρίγη συγκινήσεως κατέβαλε τους Καλαβρυτινούς και Αιγιαλείς, όταν στην αφρικανική μακρυνή αυτή Χώρα άκουγαν την φήμη του Μητροπολίτου του τόπου καταγωγής των.

Μετά την θεία λειτουργία ακολούθησε Δεξίωση και ευχαστηριακό Γεύμα, όπου παρεκάθησαν σχεδόν όλοι οι εκκλησιασθέντες. Εκεί πλέον ήταν η ευκαιρία για μια ζεστή και πολύ ανθρώπινη επικοινωνία του Μητροπολίτου με τά απόδημα τέκνα του. Το «τέκνα του» μόνον καταχρηστικώς αναφέρεται, αφού οι ομογενείς διά της μεταναστεύσεώς των έχουν ενταχθή πλέον στο πλήρωμα του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Η επικοινωνία του Μητροπολίτου με τους αποδήμους αδελφούς μας ήταν μια ευκαιρία αναθερμάνσεως της αγάπης προς την γενέτειρα γή. Ήταν μια ευλογημένη επικοινωνία, η οποία ηθικά ενίσχυσε πολύ τους ξενητευμένους αδελφούς μας.

Τα αισθήματά τους εξέφρασε ο κ. Θεμιστοκλής Ροδάκης, ο οποίος ήταν στην πρώτη γραμμή των εκδηλώσεων προς τιμήν του Μητροπολίτου μας και της Συνοδείας του.

Στο περιθώριο της ποιμαντικής αυτής επισκέψεως στη Νότι Αφρική επραγατοποιήθησαν και άλλες σημαντικές επαφές, όπως π.χ, α) η επικοινωνία με τά Μέλη του πολιτιστικού Συλλόγου «Τα Παναθήναια», του οποίου προϊσταται η κα Άννα Συνοδινού (πρόκειται περί συνωνυμίας με την γνωστή εκλεκτή ηθοποιό των Αθηνών), β) με τον ίερέα π. Αθηνόδωρο Παπαευριπιάδη, ο οποίος μερικά χρόνια πρίν εγκατέλειψε μια πολύ επιτυχημένη καριέρα στον κλάδο της εστιάσεως με αλυσίδα πολυτελών εστιατορίων, γ) με ιερείς που ασκούν το επάγγελμά τους και συγχρόνως επιτελούν τα ιερατικά τους καθήκοντα, ώστε να καλύπτωνται τα κενά ενοριακών ναών, χωρίς να λαμβάνουν απολαβές από ταν άσκηση του ιερατικού λειτουργήματος, όπως είναι ο ιερεύς π. Γεράσιμος. Στην προσπάθεια να διασωθή η Ορθόδοξος πίστις μας μερικοί υποβάλλονται σε πρόσθετες θυσίες προς δόξαν Κυρίου! Είναι συγκινητικό να ζείς εκεί τον ζήλο της πρωτοχριστιανικής κοινωνίας. Γενικώς μεγάλη συγκίνηση μας προκάλεσε ο ζήλος των Κληρικών του Johannesburg και της Pretoria, οι οποίοι αναλίσκονται καθημερινώς για την εξυπηρέτηση των χριστιανών της περιοχής τους.

Η συγκίνηση της ψυχής μας έφθασε στο ζενίθ, όταν μια μέρα προ της αναχωρήσεώς μας από το Johannesburg φιλοξενηθήκαμε σε μια οικογένεια, της οποίας ο μόλις 18 ετών μονογενής υιός της είχε μόλις επιστρέψει από το Άγιο Όρος. Εκεί είχε παραμείνει επί δυόμισυ μήνες! Ο ευλογημένος αυτός νέος έχει διαμορφώσει ένα μικρό δωμάτιο της οικίας των σε παρεκκλήσιο, όπου ανελλειπώς τελεί τις ιερές ακολουθίες! Το χαριτωμένο αυτό πλάσμα ήταν η μεγάλη πνευματική ανακάλυψίς μας στη Νότιο Αφρική! Ας είναι δοξασμένο το όνομα του Κυρίου. Σε κάθε γωνιά της γης πραγματοποιεί τις δικές Του κατακτήσεις ο Νυμφίος Χριστός!

Η πνευματική αποστολή του Μητροπολίτου μας στη Ν. Αφρική επισφραγίσθηκε με μια ραδιοφωνική εκπομπή. Ο Αιδεσιμώτατος ιερεύς π. Γεράσιμος φιλοξένησε στο studio τον Μητροπολίτης μας και τα μέλη της Συνοδείας του και επήρε μια συνέντευξη, η οποία και μεταδόθηκε ζωντανή από το τοπικό ελληνόφωνο ραδιόφωνο της Παροικίας.

Το επιστέγασμα της εξορμήσεώς μας στη μακρυνή αυτή Ήπειρο ήταν μια συνάντηση με την Ερίτιμο Κυρία Άβα (Βαρβάρα) Παπαθεοφίλου, απόγονο του επαναστάτη Ιεράρχου Παλαιών Πατρών Γερμανού. Η κα Παπαθεοφίλου είχε την καλωσύνη να μας προσφέρει από τα προσωπικά της κειμήλια ένα μικρό τεμάχιο υφάσματος από τα άμφια του Παλαιών Πατρών Γερμανού για το Εκκλησιαστικό μας Μουσείο, μέσα σε μια μεταλλική οβάλ σχήματος θήκη! Την συνάντηση είχε οργανώσει ο ρέκτης ομογενής από την Λυκούρια των Καλαβρύτων κ. Θεμιστ. Ροδάκης! Έτσι και μόνον γι’αυτό το απόκτημα άξιζεν ο κόπος για ένα τέτοια μακρυνό και κοπιαστικό ταξίδι. Τελικά όντως ο κόσμος είναι μικρός! Ποιος θα φανταζόταν ότι πηγαίνοντας στην Νότιο Αφρική θα γυρίζαμε με ένα τόσο μικρό μεν σε μέγεθος, αλλά τόσο σημαντικό θησαυρό. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου μας. Τελευταία μέρα παραμονής μας εις το Γιοχάνεσμπουργκ.

   Το απόγευμα της Τρίτης 23ης Νοεμβρίου 2010 άρχισε η διαδικασία της επιστροφής μας στη γλυκειά μας Πατρίδα.

Από τη θέση αυτή, εκφράζονντας και την επιθυμία του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Αμβροσίου, απευθύνουμε τις θερμές ευχαριστίες μας στους Σεβ. Μητροπολίτες Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ και Ιωαννουπόλως κ. Δαμασκηνόστον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Μπονζουάνας κ. Γεννάδιο, στους αγαπητούς Πατέρες π. Μιχαήλ. Νικόδημο, Άθω, Γεώργιο, Γεράσιμο, στους κ.κ. Ροδάκη, Μελινγκόπουλο, Κυριακού, Γιαννούλια, Παντελόπουλο, Κανελλακόπουλο, στις κυρίες Συνοδινού και Παπαθεοφίλου και εις όλους, όσοι μας εδέχθησαν με αγάπη, μας περιποιήθησαν και εκοπίασαν για μας.

Τέλος, εμείς, ο π. Καλλίνικος και ο π. Δαυίδ, ευχαριστούμε τον Σεβ. Μητροπολίτη μας κ. Αμβρόσιο για την ευκαιρία που μας έδωσε και την τιμή που μας έκανε να τον συνοδεύσουμε στο μακρυνό αυτό ταξίδι γνωριμίας και επικοινωνίας με τους αποδήμους Καλαβρυτινούς και Αιγιαλείς και όλους τους Έλληνες, από τη Μητροπολιτική Ελλάδα και την Κύπρο, της Ν. Αφρικής.

Αρχιμ. Καλλίνικος Πουλής

Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως

Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Ταξιαρχών

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ
 ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ κου ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ

18/11/2010 – 23/11/2010

Σεβασμιώτατε κύριε Αμβρόσιε πνευματικέ πατέρα της Ιεράς Μητροπόλεως των ιστορικών επαρχιών Καλαβρύτων και Αιγιαλείας,

Πανοσιολογιώτατοι και Σεβαστοί πατέρες της ιδίας Ιεράς Μητροπόλεως π. Καλλίνικε της Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγίου και π. Δαβίδ του Ιερού Προσκυνήματος Παναγίας της Τρυπητής Αιγίου

Σας βλέπουμε σήμερα ανάμεσά μας και χαιρόμαστε ιδιαιτέρως, Σας καλωσορίζουμε και σας ευχαριστούμε που δεν μας ξεχάσατε τελείως. Με δυσαρέσκεια θέλω να σας πληροφορήσω ότι στα 90 χρόνια υπάρξεώς μας εδώ στην Νότιο Αφρική ως Καλαβρυτινοί και Αιγιώτες ξενιτεμένοι και Απόδημοι (όπως αποκαλούμεθα σήμερα) καμία αρχή και εξουσία, καμία προσωπικότητα έδειξε ποτέ κάποια ενδιαφέρον για την ύπαρξη μας.

Εμείς όμως δεν ξεχάσαμε και δεν ξεχνούμε ποτέ τον τόπο μας, την γενέτειρά μας την πατρίδα μας, παραμένουμε πιστοί εις τα ιδανικά μας. Την γλώσσα μας, την Εκκλησία μας, την πατρίδα μας, τον ιερό τόπο μας που μας που μας χάρισε αυτά τα ιδανικά.

Σεβασμιώτατε, Σεβαστοί πατέρες σας διαβεβαιώ ότι αυτή είναι η ΠΡΩΤΗ επίσκεψη ηγέτου, Αρχηγού προσωπικότητος και εκπροσώπου του τόπου καταγωγής μας και θα μείνει ιστορική.

Σας ευχαριστούμε πάρα πάρα πολύ που είσαστε μαζί μας. Μας χαρίσατε θάρρος και ελπίδα ότι και ότι κάποιοι ενδιαφέρονται και για μας.

Με λύπη μου θα σας εκφράσω κάτι που με απασχόλησε και με στενοχώρησε κατά το παρελθόν και συνεχίζει να με απασχολεί και να με στενοχωρεί. Πέρασαν από την παροικία μας εκπρόσωποι της Ελλάδος και εκπρόσωποι επιχειρήσεων κ.λ.π. Καλαβρυτινής καταγωγής αλλά αφοσιώθηκαν στα καθήκοντά τους και στα προσωπικά τους και αγνόησαν τους λίγους Καλαβρυτινούς αυτής της χώρας.

Ποτέ μου έως τώρα δεν ένοιωσα και δεν κατάλαβα την εκπροσώπηση των ιστορικών μας επαρχιών που έπαιξαν πρωτοπόρο έργον για το ξεκίνημα της επανάστασης του 1821 που εγενικεύθηκε για πρώτη φορά και εξαπλώθηκε ο Αγώνας που έφερε την ΛΕΥΤΕΡΙΑ στις ωραίες γιορτές που κάνουμε στα γήπεδα του Ε.Α.Σ. κάθε χρόνο περίμενα να παρουσιαστεί ένας καλόγερος, ένας παπάς, ένας Δεσπότης να ευλογήσει την Ελληνική Σημαία προτού ξεκινήσει η παρέλαση ή να παραυρεθούν 2-3 τσολιάδες να μεταφέρουν την Σημαία.

Ας ελπίσουμε ότι κάτι θα γίνει εις το μέλλον. Τώρα μας ευχαριστεί και μας ικανοποιεί η παρουσία σας. Όπως μου είπατε ήταν μια μεγάλη επιθυμία και ένα όνειρο που σαν ωρίμασε και το επέτρεψαν οι συνθήκες και με την ευλογία του Κυρίου εγένετο πραγματικότης.

Χαιρόμαστε που σήμερα είστε ανάμεσά μας ως Πνευματικός Πατέρας κοντά στα παιδιά του που ζουν μακριά από την πατρίδα. Χαιρόμαστε που μας δώσατε την ευκαιρία να σας γνωρίσουμε από κοντά και να δεχτούμε τις ευλογίες σας.

Οι λίγοι Καλαβρυτινοί της Νοτίου Αφρικής μόλις άκουσαν ότι θα μας επισκεπτόσαστε εχάρηκαν πάρα πολύ και προθυμοποιήθηκαν να σας φιλοξενήσουν και σας περιηγήσουν για να σας δείξουν την ωραία μας Χώρα και να κάνουν την επίσκεψή σας ωραία. Αισθητή ήταν η προθυμία των κ.κ. Βασίλη Γιαννούλια (Μαζέικα) και π. Κανελλακόπουλου (Αίγιο) την ίδια και περισσότερη προθυμία και επιθυμία έδειξε και η Αγιωτάτη Μητρόπολή μας και οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες μας κ.κ. Σεραφείμ (πρώην Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας και νυν Ζιμπάμπουε) και Δαμασκηνός ο νυν Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας. Εμπράκτως έδειξαν το ενδιαφέρον τους και την φιλοξενία τους και τους ευχαριστούμε πάρα πολύ.

Οι Καλαβρυτινοί της Νοτίου Αφρικής και οι Αιγιώτες μετριούνται στα δάχτυλα και είναι σκορπισμένοι σε όλα τα μέρη της Νοτίου Αφρικής και έτσι ζούν μακριά ο ένας από τον άλλον και οι επαφές είναι λιγοστές ή γίνονται τηλεφωνικώς.

Οι λίγοι Καλαβρυτινοί σ’ αυτήν την Χώρα εργάστηκαν σκληρά για να φτιάξουν κάποια καλύτερη κατάσταση. Σκληρή δουλειά αλλά αποδοτική και με την εργατικότητα τους έκαναν προκοπή. Τα παιδιά όμως δεν έπρεπε να συνεχίσουν αυτήν την σκληρή και μονότονη εργασία των γονέων τους. Με τις προοδευτικές τους αντιλήψεις οδηγήθηκαν προς άλλα επαγγέλματα και έτσι, με υπηρηφάνεια μπορώ να πω ότι κατέχουν σπουδαίες θέσεις. Έχουμε γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς, βιομηχάνους κ.λ.π.

Οι λίγοι Καλαβρυτινοί δεν έμειναν αδιάφοροι ως προς τα κοινοτικά, κοινωνικά και εκκλησιαστικά θέματα της παροικίας μας. Όχι μόνον συμμετείχαν αλλά έδειξαν και μεγάλο ενδιαφέρον. Οι προσφορές κάποιων ήσαν υπέρ το δέον και θα πρέπει να μνημονεύονται πάντα γιατί απέδειξαν και αποδεικνύουν ότι είναι ΑΞΙΑ ΤΕΚΝΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να γνωρίζω τις προσφορές όλων των συμπατριωτών μας και γι’ αυτό ζητώ συγνώμη που θα αναφερθώ με λίγα λόγια σε αυτά που γνωρίζω. Εάν υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις παρακαλώ όσους γνωρίζουν να μου δίνουν στοιχεία για να καταχωρηθούν στην ζωή και την δράση των Καλαβρυτινών και Αιγιωτών της παροικίας μας.

Όταν ο Ελληνισμός της Νοτίου Αφρικής προσπαθούσε να διοργανωθεί για να διατηρήσει την γλώσσα του, την εκκλησία του, τον πολιτισμό του και γενικά τον Ελληνισμό του στο Κέιπ Τάουν ήλθεν ο Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Κατσής από του Τσερώτα (Λευκασίου) το 1919-1933 και πρωτοπόρησε και στήριξε κάθε προσπάθεια. Μάλιστα αποκαλείτο και «Πατροκοσμάς» για την επιμονή του να ιδρυθεί σχολείο και να μαθαίνουν τα παιδιά Ελληνικά.

Το 1910-1955 ένας άλλος Αρχιμανδρίτης ο π. Αθανάσιος Νικολόπουλος από τα Καλάβρυτα, έπαιξε τον ίδιο σπουδαίο ρόλο στην κοινότητα Πρετορίας.

Οι αδελφοί Ράπανου από το Πλανητέρο δώρισαν το σπίτι τους για να εγκατασταθεί η Ελληνική μας πρεσβεία στην Πρετόρια όταν ξεκινούσε.

Οι αδελφοί Σταθακόπουλοι από την Βισωκά σε κάθε επιχείρησή τους και σε κάθε κτίριο έβαζαν και το όνομα «ΧΕΛΜΟΣ» «Chelmos Café, Chelmos Supermarket, Chelmos Buildings».

Η κα Ελένη Λαμπριανού κόρι της κα Λουβαρδή (Λειβαρντζινού) η οποία σε συνεργασία με τον σύζυγό της Κώστα αντιλαμβανόμενοι την επιμονή της μητέρας της να θυμάται και να μιλάει όλο για τα Καλάβρυτα ονόμασαν το ωραίο κτήμα, στην συνεχώς αναπτυσσόμενη περιοχή Mid-Rand (Half way House) σε «ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΠΑΡΚ» και έτσι καταχωρημένο στο τοπογραφικό της περιοχής.

Ο αείμνηστος Σπύρος Σπυρόπουλος υπήρξε ο πρώτος Γραμματέας της Ελληνικής μας Πρεσβείας στην Πρετόρια.

Η κα Ντίνα Πρωτόπαπα-Γαλάνη από τα Μαζέικα που ήρθε εις την Ν. Αφρική ως αποσπασμένη εκπαιδευτικός και που αργότερα με τον αείμνηστο σύζυγό της Δημήτρη Πρωτόπαπα και την οικογένειά της ανέλαβαν το Ελληνικό Σχολείο από τον Μακαριστό Ιερέα Ηλία Μπερτόλη και το ανέδειξαν σ’ ένα συστηματικό σχολείο που λειτουργούσε για πολλά χρόνια από νηπιαγωγείο, έως και Γυμνάσιο και εις το οποίον εκατοντάδες (για να μην πω χιλιάδες) Ελληνόπουλα από όλην την Νότιο Αφρική και της γειτονικές χώρες εδιδάχθηκαν την Ελληνική Γλώσσα, την Ορθόδοξον Εκκλησία, την Ελληνική Ιστορία και τον Ελληνικό Πολιτισμό.

Στην ακμή του αυτό το σχολείο ξεπερνούσε και τα καλύτερα σχολεία της Ελλάδος. Σ’ αυτό το σχολείο υπήρξε Ελληνικό ενδιαφέρον. Υπήρξε Ελληνοχριστιανική ζωή. Με αυτό το σχολείο εγίνετο αισθητό ότι πράγματι υπήρχαμε και ζούσαμε ως Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι.

Ο κ. Βασίλης Γιαννούλιας (Μαζέικα) για πολλά Χρόνια υπήρξε πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος Σπρινγκς και που μαζί με την αείμνηστη σύζυγό του Ελισάβετ προσέφεραν τα πάντα και εργάζοντο (ακόμη εργάζεται) με ενδιαφέρον και ζήλο για να διατηρείται η Κοινότητα.

Για τον μπάρμπα Βασίλη (έτσι ονόμαζε τον Άγιο Βασίλειο) μου έλεγε ότι τα έκανε όλα αυτά. Έπρεπε ο ναός τους Αγίου Βασιλείου να είναι ανοιχτός πάντα για τους ευσεβείς Χριστιανούς.

Ο Παναγιώτης Κανελλακόπουλος (Αίγιο) εκεί στην μακρινή κοινότητα Κλέρκστορπ έχει προσφέρει ισάξια της υπηρεσίες του.

Σήμερα στο προξενείο μας υπηρετεί ως υπάλληλος και εξυπηρετεί όσους το επισκέπτονται, πάντα με καλό τρόπο και χαμόγελο. Η συμπατριώτισσά σας από τα Καλάβρυτα κ. Γεωργία Σπυροπούλου.

Και τελικά ας μην ξεχάσω να σας αναφέρω και λίγα για τον εαυτόν μου. Από την πρώτη στιγμή που έφτασα στο Ράστεμπεργκ έδειξα ενδιαφέρον για τα Κοινωνικά και Κοινοτικά θέματα της περιοχής. Μαζί με τον γαμπρό μου αείμνηστο Νικόλαο Κουτσουβέλη – Ιθάκη – ιδρύσαμε την Ελληνική Κοινότητα.

Με τις πρωτοβουλίες μου και την καλή σκέψη ενισχυμένα πάντα από το πνεύμα του πατριωτισμού και της Ορθοδοξίας προσέφερα ότι ήταν δυνατόν. Ο γιός μου ο Κώστας έχει τάση και ενδιαφέρον για αυτά τα θέματα. Είμαι ικανοποιημένος απ’ ότι μπόρεσα και μπορώ να κάνω και ευχαριστώ τον Κύριο που μου δίνει δύναμη και κουράγιο. Βέβαια χωρίς την κατανόηση και την συνεργασία της συζύγου Αγγελικής όλα αυτά δεν μπορούσαν να γίνουν.

Οπωσδήποτε υπάρχουν και άλλοι Καλαβρυτινοί και Αιγιώτες που έχουν προσφέρει και έχουν εργαστεί γι’ αυτά τα θέματα. Η δράσις τους όμως δεν μου είναι γνωστή και προς τούτο δεν τους αναφέρω. Ας με συγχωρήσουν γι’ αυτό. Πάντως όμως τους διαβεβαιώ ότι οτιδήποτε καλό και εάν έκαναν ας το έχουν ως ικανοποίησή τους και εάν θέλουν ας μου το κάνουν γνωστό.

Σεβασμιώτατε κ. Αμβρόσιε

και σεβαστοί πατέρες της Ιερής αυτής Συνοδείας και επίσκεψης

π. Καλλίνικε και π. Δαβίδ,

Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την επίσκεψή σας

Ελπίζουμε να ήταν αποδοτική. Οι προσευχές μας θα σας συνοδεύουν για πάντα.

Η Θεοτόκος εις τον Ιερό Ναό της οποίας σήμερα λειτουργήσατε ας πρεσβεύει εις τον Υιόν της και Κύριον μας να σας χαρίζει Υγεία, Δύναμη και Κουράγιο. Να είναι πάντα μαζί σας.

Ζητώντας τις ευλογίες σας και τις ευχές σας Σας ευχαριστούμε πολύ.

Θεμιστοκλής Ροδάκης

Johannesburg, 21 Νοεμβρίου 2010