ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
+ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Ελέω Θεού Μητροπολίτης της Αγιωτάτης Μητροπόλεως
Καλαβρύτων και Αιγιαλείας
Προς τον Ευλαβέστατον Ιερόν Κλήρον, τους Εντίμους Άρχοντας
και τον Ευσεβή Λαόν της καθ' ημάς Θεοσώστου Επαρχίας
«Ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην…
ότι ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ» (Λουκά Β, 10-11).
Δύο χιλιάδες έντεκα χρόνια έχουν περάσει από την αγίαν εκείνην νύκτα, τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά, όπου ακούστηκαν τα μηνύματα των Αγγέλων στο σπήλαιο της Βηθλεέμ. Τα μηνύματα αυτά τα έλαβαν οι άνεμοι, τα έλαβαν τα σύννεφα, τα έλαβαν οι ουρανοί, τα έλαβαν οι Άγγελοι και τα μετέφεραν σ’ όλη την οικουμένη, η οποία με λαχτάρα επερίμενε τον Λυτρωτή και Σωτήρα.
Ο μελωδικός ύμνος «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη…» αντηχεί εδώ και δύο χιλιάδες έντεκα χρόνια κάθε Χριστούγεννα. Από τότε τα Χριστούγεννα είναι η πιο μεγάλη γιορτή. Είναι η «Πρόεδρος», η «Μητρόπολις» και η «Μητέρα» όλων των εορτών όπως τονίζει ο Ιερός Χρυσόστομος. Και τούτο, εάν δεν είχαμε τα Χριστούγεννα δεν θα είχαμε καμία άλλη χριστιανική εορτή. Αγαπητοί μου, ο Σωτήρας Χριστός έζησε και έδρασε στη γη 33 χρόνια. Μετά έφυγε για τον αιώνιο θρόνο Του. Έτσι ενώ ο Ιησούς έφυγε, το έργο της σωτηρίας συνεχίστηκε και συνεχίζεται. Η αγία μορφή Του συγκινεί και ηλεκτρίζει τις καλοπροαίρετες ψυχές.
Το προσκλητήριό Του για την «αιώνια Βασιλεία Του» διασαλπίστηκε στα πέρατα της Οικουμένης, από τους Αποστόλους, από τους συνεχιστές του έργου τους, Πατέρες της Εκκλησίας, Αρχιερείς, Ιερείς. Ιεραπόστολοι, φιλόσοφοι και απολογητές, διασαλπίζουν με ανέκφραστη χαρά αυτό το άγγελμα της σωτηρίας, «ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ», και προσκαλούν τον κάθε άνθρωπο όλης της Οικουμένης. Κανένα προσκληρήριο ανάμεσα στους αιώνες δεν αντήχησε πιο δυνατά μέσα στα βάθη της ανθρώπινης καρδιάς. Κανένα εγερτήριο σάλπισμα δεν συνεπήρε περισσότερο τον κόσμο από αυτό. Άνθρωποι βυθισμένοι μέσα στο λήθαργο, ξύπνησαν γεμάτοι ενθουσιασμό και ακολούθησαν τα ίχνη του Σωτήρα. Αμαρτωλοί, τελώνες και πόρναι επέταξαν από επάνω τους το βούρκο, εγιάτρεψαν με τα δάκρυά τους τις πληγές της ψυχής τους και αφοσιώθηκαν σ’ Αυτόν. Νέοι και γέροι, αγράμματοι και σοφοί, αδύνατοι και ισχυροί, όλοι ετραβήχτηκαν απ’ αυτό το μαγνήτη και προπαντός όσοι επόνεσαν στη ζωή τους εγλύκανε. Αυτός στηρίζει και γλυκαίνει κάθε πονεμένη ψυχή που με πίστη καταφεύγει σ’ Αυτόν.
Χριστούγεννα – γιορτή χαράς. Κι όμως ολόγυρά μας υπάρχει θλίψη, πτώχεια, ανησυχία, άγχος, απελπισία, αβεβαιότητα για το μέλλον της Πατρίδας μας, των παιδιών μας. Κι’ όλα αυτά, γιατί αποθεώσαμε την τεχνολογία, παραπλανηθήκαμε από υποσχέσεις, γίναμε μόνο καταναλωτές και σχεδόν καθόλου παραγωγικοί. Οι ηγέτες μας περιφρόνησαν την χριστιανική πίστη, άλλοτε ύπουλα και άλλοτε φανερά εισήγαγαν και εισάγουν αντιευαγγελικά συστήματα. Αποχριστιανίζουν την κοινωνία μας και προωθούν ένα άθεο κράτος με τη δικαιολογία της πολυπολιτισμικότητος. Έτσι με μαθηματική ακρίβεια οι σημερινοί άνθρωποι είναι το ίδιο αμήχανοι και απελπισμένοι όσο και οι άνθρωποι της προ Χριστού εποχής, όπου είχαν απελπισθή και αναζητούσαν κάτι το νέο, το σωτήριο, Κι’ αυτό ήταν ο ερχομός του αναμενομένου Ιησού.
Εμείς έχουμε την μόνιμη παρουσία Του μέσα στην Αγία Εκκλησία Του. Όμως απομακρύνθηκαν πολλοί. Έπαυσαν να έχουν οδηγό της ζωής τους το Νόμο Του. Η πίστη και ευλάβεια δεν είναι πλέον χαρακτηριστικό των Ελλήνων. Δεν αναγνωρίζονται ούτε στηρίζονται πια οι διαχρονικές αξίες της τιμιότητος, της αξιοπρεπείας, του φιλοτίμου, της εμπιστοσύνης, της αλληλοβοηθείας, της οικογενείας. Πολλές φορές ακούσαμε και ακούμε για «αλλαγή» και πικραθήκαμε. Είναι καιρός άρχοντες και λαός να αποδεχθούμε ότι μόνο ο Χριστός εγγυάται την σωτήρια αλλαγή, την ασφάλεια και ευτυχία μας. «Ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία».
Ζούμε μια τρομερή ηθική και οικονομική κρίση, που καθημερινά γίνεται πιο έντονη. Για την αντιμετώπιση όλων αυτών που συμβαίνουν σ’ όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στην Ελλάδα μας, δεν αρκούν νόμοι και πολιτικές αποφάσεις, που δεν είναι πάντοτε προς την σωστή κατεύθυνση και που δεν εφαρμόζονται τις περισσότερες φορές. Πρέπει, σήμερα, στην κατάσταση που ζούμε, χρειάζεται όλων μας η προσφορά και συνεργασία. Πρέπει να αλλάξουμε εσωτερικά. Να πιστέψουμε ότι ο Χριστός είναι «η οδός, η αλήθεια και η ζωή». Να γίνουμε άνθρωποι αγάπης. Όταν αγαπάς δεν μισείς, δεν αδικείς, δεν προσβάλλεις, δεν πουλάς ναρκωτικά, δεν ληστεύεις, δεν σκοτώνεις, δεν προκαλείς, δεν αδιαφορείς για τον αδελφό σου, που είναι ο διπλανός σου. Όταν πιστεύεις στον Χριστό, όταν αγαπάς όπως αυτός εδίδαξε, τότε προστατεύεις, στηρίζεις, παρηγορείς, αποδίδεις το δίκαιο, βοηθείς με κάθε τρόπο, ακόμη και με το υστέρημά σου τον έχοντα ανάγκη. Και σήμερα είναι πολλοί και συνέχεια θα γίνονται πιο πολλοί, που θα θέλουν την βοήθειά μας. Όταν λοιπόν αγαπάς Χριστιανικά, Θεϊκά, τότε κι εσύ πονάς όταν πονά ο διπλανός σου και χαίρεσαι όταν χαίρεται.
Αδέλφια μου και παιδιά μου,
Τα εφετεινά Χριστούγεννα μας δίνουν και πάλι την ευκαιρία να ανανεώσουμε την σχέση μας με την Εκκλησία, με τον ενανθρωπήσαντα Ιησού Χριστό.
Μας δίνουν την ευκαιρία για μια νέα αρχή σκέψης και ζωής. Ας γίνει το θείο Βρέφος της Βηθλεέμ σε όλους μας οδηγός και κυβερνήτης της ψυχής και της ζωής μας.
Ας προσφέρουμε «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών» στον Ενανθρωπήσαντα Σωτήρα Χριστό. Γιατί μόνο τότε πραγματικά θα νιώσουμε ότι «ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ».
Χρόνια πολλά, Πατέρες και αδελφοί
Χρόνια πολλά, τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά και περιπόθητα
Μετ' ευχών πατρικών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ