ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΝ

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

ΖΗΤΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΙΝ ΣΑΣ!

__________Η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι περίοδος νηστείας, περισυλλογής, συγχωρητικότητος και γενικώτερα αποκαταστάσεως των σχέσεών μας με τον επουράνιον Θεόν καί με τον άνθρωπον, τον συνάνθρωπόν μας. Δυστυχώς όμως μερικές φορές «θέλουμε ν' αγιάσουμε και δεν μας αφήνουν», όπως λέγει η λαϊκή μούσα.

_______Υπό τα δεδομένα ταύτα ζητώ την ανοχήν σας και την κατανόησίν σας, καθώς παρακάτω σας παραθέτω μίαν λεκτικήν αντιμαχίαν με τον εν Χριστώ αγαπητόν μου Αδελφόν, τον Σεβ. Μητροπολίτην Φθιώτιδος κ. Νικόλαον, ο Οποίος, δυστυχώς, επέλεξε την Καθαράν Εβδομάδα, για να επιτεθή εναντίον μου με αφορμήν την επανεκτύπωσιν καί διάθεσιν μιάς μελέτης μας υπό τον τίτλον «Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΙΑ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ», η οποία εδημοσεύθη το πρώτον κατά το έτος 1974 ως έκδοσις της Ιεράς Συνόδου. 

_______Στην ιστοσελίδα Romfaia.gr ο Σεβ. Φθιώτιδος κ. Νικόλαος εδημοσίευσε επικριτικά σχόλια εναντίον μας, διαμαρτυρόμενος δημοσίως διά το περιεχόμενον της ως άνω ιστορικής μελέτης μας. Χωρίς αποδεικτικά στοιχεία αποφαίνεται: 

«Πασιφανές εἶναι, ὅτι ἐγράφη κάτω ἀπό εἰδικές συνθῆκες καί ἱκανοποιοῦσε εἰδικές καταστάσεις τῆς περιόδου ἐκείνης καί διά τοῦτο στερεῖται ἀντικειμενικότητος».

 _______Αυτή όμως είναι η δευτέρα «όχλησις» του εν Χριστώ Αδελφού μας πρός ημάς! Δεν εσεβάσθη ούτε την ιερότητα των ημερών, ούτε και το προκεχωρημένον της ηλικίας μας. Με ικανήν «παρρησίαν», δηλ. με θρασύτητα, μας επετέθη! Η εμμέσως πλήν όμως σαφώς εκφερομένη κατηγορία είναι ότι η ελαχιστότης μας έγραψε, ό,τι έγραψε τότε «για να λιβανίση ισχυρούς της ημέρας», «για να εξυπηρετήση σκοπιμότητες» ή «για να αντλήση προσωπικά ωφέλη»!!!!   Έδωσε μάλιστα στη δημοσιότητα και μίαν πρώτην πρός ημάς προσωπικήν του επιστολήν, του έτους 2015, πρός την οποίαν, εξ αγάπης κινούμενος, τότε δεν απήντησα! Εκεί ο Σεβασμιώτατος επαναλαμβάνει τα αυτά και ακόμη χειρότερα φαιδρολογήματα, προς τα οποία όμως δεν απήντησα, καθ' όσον ταύτα περιεκλείοντο σε μία προσωπικού  επιπέδου αδελφικήν επικοινωνίαν, σε ένα προσωπικό του γράμμα.  
 ________Τώρα όμως υπερέβη τα όρια! Εξεφράσθη δημοσίως! Επί πλέον προέβη και εις την δημοσιοποίησιν της προς με προσωπικής και - δυστυχώς- λίαν προσβλητικής επιστολής του. Οπότε επιτακτική προβάλλει η ανάγκη, όπως υπερασπισθώμεν της τιμής και της αξιοπρεπείας μας. Σε παρόμοιες περιπτώσεις η σιγή σημαίνει ενοχήν.  Έτσι λοιπόν προέκυψε η παρούσα ανάρτησις.

________Τα λόγια του Σεβ. κ. Νικολάου, όπως παρατίθενται παρακάτω, αποτελούν βαρυτάτην κατηγορίαν! Εγγίζουν τον χαρακτήρα ενός προσώπου! Τον παρουσιάζουν ως «κόλακα» καί «οσφυοκάμπτην», γεγονός, το οποίον δεν ημπορώ να ανεχθώ με κανένα τρόπον: 

«....ἔπρεπε νά δώσετε ὁμολογίαν πίστεως καί ἀφοσιώσεως καί νά διαλύσετε πᾶσαν ὑποψίαν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ ἀπό τήν πνευματικήν σχέσιν ὑμῶν προσωπικῶς καί τῆς Ἀδελφότητός σας μέ τόν μακαριστόν Μητροπολίτην Τρίκκης καί Σταγῶν κυρόν Διονύσιον πρωτεργάτην της καθάρσεως τῆς Ἐκκλησίας καί τόν ἐπίσης Γέροντά σας μακαριστόν Μητροπολίτην Κίτρους κυρόν Βαρνάβαν, συνυποψήφιον εἰς τόν Ἀρχιεπισκοπικόν θρόνον μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπον Σεραφείμ».

 ________Αποκρούω μετά βδελυγμίας την βαρυτάτην αυτήν ύβριν! Μάρτυς μου ο Θεός! Ουδέποτε επεχείρησα να κερδίσω κάτι διά της κολακείας των ισχυρών της ημέρας! Ουδέποτε ενήργησα με σκοπιμότητες! Ουδέποτε, επίσης, επεδίωξα να ανέλθω τα σκαλοπάτια της αρχιε-ρωσύνης! Ό,τι συνέβη εις την ζωήν μου ήταν αποτέλεσμα της επ' εμοί ευδοκίας του Πανοι-κτίρμονος Θεού! Ακόμη και την έλευσίν μου εις την ιστορικήν ταύτην Μητρόπολιν δεν την επεδίωξα! Η Παναγία μας, «Η Τρυπητή», κατά τρόπον θαυμαστόν με εκάλεσε κοντά Της! Ιδού πως:

_______Τα σχετικά γεγονότα έχουν ως εξής: Κατά τον Απρίλιον του  έτους 1978, ως Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ταλαντίου και Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου, ήμην προσκεκλημένος ως ομιλητής εις το Αίγιον. Εχοροστάτησα, λοιπόν, και εκληρυξα τον θείον λόγον κατά τόν τελευταίον Κατανυκτικόν Εσπερινόν. Εσπερινόν, ο οποίος μέχρι σήμερα τελείται εις το Ιερόν Προσκύνημα της Παναγίας Τρυπητής, πολιούχου και προστάτου Αιγίου. Ο κατά τήν περίοδον εκείνην Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, ο αείμνηστος  κυρός Γεώργιος, παρηκολούθει τον Εσπερινόν από του ιερού Βήματος.
_______ Μετά την καθιερωμένην Απόλυσιν του Εσπερινού επλησίασα προς την ιεράν Εικόνα της Τρυπητής, διά να προσκυνήσω μετ' ευλαβείας. Την στιγμήν εκείνην ο μακαριστός Γεώργιος, χωρίς να το προβλέπη το Πρωτόκολλον, εξήλθε του ιερού Βήματος, με επλησίασεν και καθ' όν χρόνον ευρισκόμην ακόμη ενώπιον της ιεράς Εικόνος, όλως αιφνιδίως μου εζήτησε να βγάλω το καλυμμαύχι μου! «Σας παρακαλώ, μού είπε, βγάλτε το καλυμμαύχι σας», τουθ' όπερ και έπραξα ασυναισθήτως. Εκεί, λοιπόν, χωρίς να το συναισθάνεται, με ότι έπραξε  με έχρισεν ως Διάδοχόν του! Πως; Ενώπιον της ιεράς Εικόνος της Τρυπητής μας, όλως αυθορμήτως ο μακαριστός εκείνος Γέροντας έβγαλε από το στήθος Του, το αρχιερατικόν του Εγκόλπιον, και το εφόρεσε εις το ημέτερον στήθος!!!!  Με άλλα λόγια, δεν είχε προγραμματίσει να μου προσφέρη ως δώρον της αγάπης Του ένα-κάποιο  Εγκόλπιον, ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΑΥΤΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΦΕΡΕΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΤΗΘΟΥΣ ΤΟΥ! Τοιουτοτρόπως  ο μακαριστός και αείμνηστος Γέροντας ανεχώρησεν από το Ιερόν Προσκύνημα χωρίς να φέρη αρχιερατικόν Εγκόλπιον! 
_________Την πρώτην μετά ταύτα Κυριακήν, δηλ. την Κυριακήν των Βαΐων, 23ην Απριλίου, ημέραν των ονομαστηρίων Του και της εις Επίσκοπον χειροτονίας Του, προετοιμαζόμενος διά να μεταβή εις τινα ιερόν ναόν, δεν επρόλαβεν να κατέλθη της κλίμακος του επισκοπικού Μεγάρου, διότι αιφνιδίως υπέστη ρήξιν της αορτής και εξέπνευσεν παραχρήμα! Ας είναι αιωνία η μνήμη Του. 
_______Με άλλα λόγια: Η τελευταία του μετάβασις σε ναό ήταν το βράδυ εκείνο της Τρυπητής! Μετά τον Εσπερινόν της Τρυπητής, ΔΕΝ ΜΕΤΕΒΗ πλέον εις τινα Ναόν! Εκεί, κατά την ευδοκίαν του Θεού,  παρέδωσε την Επισκοπήν του! Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα Σου!  
________Σεβασμιώτατε άγιε Φθιώτιδος  «Γέγονα άφρων καυχώμενος! Υμείς με ηναγκάσατε», ίνα κατά τόν απόστολον Παύλον είπω ( Β' Κορ. 12,11)

_________Χωρίς καμμίαν προσπάθειαν εκ μέρους μου την 12ην Οκτωβρίου 1978 η σεπτή Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, καί μάλιστα διά συντριπτικής πλειοψηφίας,  εξέλεξε την αναξιότητά μου ως Μητροπολίτην της ιστορικής ταύτης Μητροπόλεως, οπότε και επιβεβαιώθηκε, ότι ο Μακαριστός Γεώργιος ενήργησε κατά το σχέδιον του Παντεπόπτου Θεού! Είη το Όνομα Κυρίου ευλογημένον!  

________Τοιαύτα, λοιπόν, θαυμαστά έργα εποίησεν ο Πανάγαθος Θεός εις την αναξιότητά μου και ούτω πως με εκάλεσε εις την Αρχιερωσύνην. Δεν εκολάκευσα, δεν παρεκάλεσα, δεν επεδίωξα! Ας είναι δοξασμένο του Ονομα του Κυρίου μας!

   

________Παρά ταύτα ο Σεβ. Φθιώτιδος με κατηγορεί, ότι έγραψα διά να κολακεύσω, διά να εξευμενίσω και διά να εξαγοράσω συνειδήσεις! Όχι, Σεβασμιώτατε εν Χριστώ Αδελφέ! Δεν δέχομαι την ύβριν!

_______Έπειτα, λοιπόν, από την νέαν ταύτην επιθετικήν, εξουθενωτικήν θα έλεγα,  προς με συμπεριφοράν ενός Αδελφού, μάλιστα δε κατά πολύ νεωτέρου μου, απεφάσισα να απαντήσω δημοσίως διά της προαναφερθείσης ιστοσελίδος Romfaia.gr. Πλήν όμως εθεώρησα χρέος μου να εμφανίσω τήν αλληλογραφίαν μας και εκ του ημετέρου Blog, διά την ιστορίαν καί μόνον! Ζητώ, λοιπόν, την ανοχήν σας και την κατανόησίν σας, αγαπητοί μου αναγνώστες. 

________Καλόν στάδιον των πνευματικών μας αθλημάτων. Καλήν Τεσσαρακοστήν! 

Αίγιον, 6 Μαρτίου 2017

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

************************

Αίγιον, Καθαρά Πέμπτη, 02. 03. 2017

Σεβ.Μητροπολίτην
Φθιώτιδος κ.κ. Νικόλαον
                                                                                                 

                                  Διά της ιστοσελίδος Romfaia.gr


Σεβασμιώτατε εν Χριστώ Αδελφέ.

Έλαβον τήν επιστολήν Σας της 11ης Οκτωβρίου 2015

Δεν Σας απήντησα τότε εκ σεβασμού πρός το πρόσωπόν Σας.
Σήμερα, ότε το θέμα λαμβάνει δημοσιότητα διά της ιστοσελίδος Romfaia.gr Σας απαντώ εν συντομία και με πολλήν αγάπην και με ακόμη περισσοτέραν ειλικρίνειαν~

1. Ό,τι έγραψα κατά τήν τεταραγμένην εκείνην περίοδον της επταετίας 1967-1974, το έγραψα εξ ιδίας πρωτοβουλίας και χωρίς κάποιαν υστεροβουλίαν! Ήτο, επαναλαμβάνω,  αποτέλεσμα προσωπικής μου πρωτοβουλίας, προϊόν δε της πρός τήν Μητέρα Εκκλησίαν αγάπης μου και αποτέλεσμα της εκ  του σύνεγγυς, ως Γραμματέως της Ιεράς Συνόδου,  βιώσεως των εκκλησιαστικών πραγμάτων της εποχής εκείνης! Κατά τήν περίοδον εκείνην είχον εις την διάθεσίν μου όλον το Αρχείον της Ιεράς Συνόδου. Σημειώσατε, παρακαλώ, ότι εις την ζωήν μου δεν έμαθα να κολακεύω! Ενεργώ πάντοτε κατά συνείδησιν. 
2. Βεβαίως, προ της δημοσιεύσεως του κειμένου,  εζήτησα την γνώμην Πανεπιστημιακού Καθηγητού, αλλά δεν έλαβα γραμμήν πλεύσεως παρ' αυτού.
3. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος κυρός Ιερώνυμος ήτο μία εξέχουσα εκκλησιαστική προσωπικότης! Πλήν όμως, ως Πανεπιστημιακός Διδάσκαλος, συνάμα δε και ως ιερεύς των Ανακτόρων, δεν διέθετε διοικητικήν πείραν! Ήτο άνθρωπος της θεωρίας! Ως εκ τούτου, δυστυχώς, έπεσε θύμα αναξίων συνεργατών, οι οποίοι Τον εξέθετον σπουδαίως! Αναμφιβόλως ήτο ασκητικός, σεμνός και με αρίστην την έξωθεν καλήν μαρτυρίαν.
4. Πλήν όμως το μέγιστον λάθος Του ήτο το γεγονός ότι, Καθηγητής ών του Κανονικού Δικαίου, απεδέχθη την εκλογήν Του εις τον Αρχιεπισκοπικόν Θρόνον  των Αθηνών
• α)  υπό μιάς Αριστίνδην (οκταμελούς) Συνόδου, τουθ' όπερ ρητώς αντιστρατεύεται εις την εκκλησιαστικήν τάξιν.
• Ωσαύτως, όλως αντικανονικώς, κατέλαβε τον θρόνον γεγηρακότος Αρχιεπισκόπου, του από Φιλίππων κυρού Χρυσοστόμου, τον Οποίον η τότε Κυβένησις κατ' αρχήν επίεσεν πρός παραίτησιν, έπειτα  δε -τούτου αρνηθέντος την παραίτησιν- τον  απεμάκρυναν βιαίως εκ του Αρχιεπισκοπικού του Θρόνου.

5. Αναμφισβήτως ο μακαριστός Ιερώνυμος είχεν αγαθήν πρόθεσιν και ωραία σχέδια διά την Εκκλησίαν, αλλά αυτό δεν αρκεί. «Παν καλόν, μη καλώς γενόμενον, ουκ εστί καλόν». Ας όψονται οι στενοί Συνεργάται Του, οίτινες Τον εξέθεσαν ανεπανορθώτως! Κυριολεκτικώς Τον κατέστρεψαν! Ο Θεός ας τους συγχωρήσει!

6. Επεχείρησε την «κάθαρσιν»  της Εκκλησίας από αναξίους φορείς Της, αλλά με τρόπον αντικανονικόν. Ακόμη και με την παρεμβατικήν απειλήν Αξιωματικών του Στρατού της  τότε Κυβερνήσεως των Απριλιανών πρός Αρχιερείς, οίτινες εκρίνοντο είτε ανάξιοι της αποστολής των, είτε ανεπιθύμητοι . 

7. Προσωπικώς τιμώ βαθύτατα Τον άγιον κατά τον βίον Ιερώνυμον και μνημονεύω του ονόματός Του εις τας πρός Κύριον εντεύξεις μου.
8. Η μελέτη «Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΙΑ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΌΝ ΖΗΤΗΜΑ» συνεγράφη υπό τής ελάχιστότητός μου εξ αγάπης πρός την Εκκλησίαν, και εξ ιδίας πρωτοβουλίας, ετέθη δε υπό την έγκρισιν της τότε Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, ήτις, διά να αποδώση μείζονα κύρος εις το περιεχόμενόν της,  απεφάσισε να δημοσιευθή αύτη ως σύγγραμμα της Ιεράς Συνόδου.  Τώρα, ότε ημείς οδηγούμεθα πρός την έξοδον εκ του προσκαίρου τούτου βίου, εκρίθη αναγκαίον, όπως γνωσθή η αλήθεια,  διά τόν ιστορικόν του μέλλοντος, δηλ. ότι αύτη ήτο μία προσωπική  μου μελέτη,.
9. Αντιλαμβάνομαι τήν συμπάθειάν σας πρός τον μακαριστόν Αρχιεπίσκοπον Ιερώνυμον, ερειδομένην και εις τόν κοινόν τόπον καταγωγής σας, την Τήνον.
10. Αλλά παρά ταύτα δεν δύναμαι να κατανοήσω την αφιλάδελφον πρός με συμπεριφροάν Σας ως και τον εξουθενωτικόν τρόπον, διά του οποίου εκφράζεσθε διά το ταπεινόν πρόσωπόν μου. Επαναλαμβάνω  ενταύθα  τα λόγια Σας: «Από άγνωστος Αρχιμανδρίτης γίνατε Αρχιγραμματεύς της Ιερᾶς Συνόδου, Επίσκοπος Ταλαντίου (1976) και κατόπιν μόλις 40 ἐτῶν Μητροπολίτης της ωραίας καί ιστορικῆς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας (1978)».  Αυτό, Σεβασμιώτατε, αποτελεί ψόγον; Μήπως, αντιθέτως, εκφράζει την άπειρον προς  με συγκατάβασιν του πανοικτίρμονος Χριστού μας;  Ας το κρίνουν οι αναγνώστες μας!  Αδελφικώς Σας παρακαλώ, να μή μάχεσθε τό Πανάγιον Πνεύμα, το Οποίον κατευθύνει τήν ζωήν μας! Άθελά Σας γίνεσθε Πνευματομάχος! 

11. Αδελφέ μου,  επελέξατε την περίοδον της Καθαράς Εβδομάδος, διά να εκτοξεύσετε τα φαρμακερά και πύρινα βέλη Σας εναντίον μου; Έπειτα, το γεγονός, ότι επί 41 καί πλέον έτη εις την Αρχιερωσύνην υπηρετώ μετά ζήλου την Αγίαν μας Εκκλησίαν, δεν έχει κάποιαν σημασίαν δι΄ Υμάς; Τόση σκληροκαρδία ουδέ εις τους κοσμικούς κύκλους  απαντάται!

12. Δυστυχώς, δεν είσθε ευφυής! Το συμφέρον του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου επέβαλε εις Υμάς να μη ξύνετε πληγές του παρελθόντος!  Κρίμα, δεν το εσκέφθητε!

Σεβασμιώτατε,
                    Ταύτα μετά παρρησίας εθεώρησα σκόπιμον να Σας είπω δημοσίως, εφ' όσον και Υμείς δημοσίως εξεφράσθητε.
                 Σας συγχωρώ εκ βάθους καρδίας και Σας εύχομαι Καλήν Τεσσαρακοστήν και καλόν Παράδεισον!

                                                                                     

Επί δε τούτοις διατελώ
                                                                                                      
Ελάχιστος εν Χριστώ Αδελφός

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ  

**********************

Φθιώτιδος σε Καλαβρύτων: «Μην αλλοιώνετε την αδαμάντινη προσωπικότητα του Ιερωνύμου Α΄»

Του Σεβ. Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου στην Romfea.gr

---

Ἀπό τίς ἐκδόσεις «Βιβλίο καί Εἰκόνα» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας (Αἴγιον 2017) κυκλοφορήθηκε ἡ μελέτη μέ τίτλον «Ἡ Ἀλήθεια διά τό Ἐκκλησιαστικό ζήτημα», ἡ ὁποία πρός 43 ἐτῶν, ἤτοι τό 1974, εἶχε δημοσιευθεῖ εἰς τό περιοδικό «Ἐκκλησία» μέ ὄνομα συντάκτου «Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλη¬σίας τῆς Ἑλλάδος» καί τώρα φέρει ὡς συντάκτην τό ὄνομα τοῦ τότε Ἀρχιμ. Ἀμβροσίου Λενῆ καί νῦν Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου.

Ἡ μελέτη αὐτή, ὅπως εἶχε πρωτοκυκλοφορήσει τό 1974, ἀναδημοσιεύτηκε εἰς τόν τιμητικόν τόμον «Εὐκαρπίας ἀντίδοσις, Τιμητικό Ἀφιέρωμα στήν εἰκοσαετία 1995-2015 θεοφιλοῦς Ἀρχιερατείας τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου, Ἰκαρίας καί Κορσεῶν κ. Εὐσεβίου», Ἀθήνα 2015, σ. 483-523.

Πασιφανές εἶναι, ὅτι ἐγράφη κάτω ἀπό εἰδικές συνθῆκες καί ἱκανοποιοῦσε εἰδικές καταστάσεις τῆς περιόδου ἐκείνης καί διά τοῦτο στερεῖται ἀντικειμενι¬κό¬τητος. Μαζί δέ μέ τό χέρι τοῦ φερομένου ὡς συντάκτου ὑπῆρξε καί ἕνα ἄλλο χέρι, ἱστορικοῦ καί κανονολόγου, ὁ ὁποῖος, ὡς ἐξάγεται ἐκ τῶν παρατιθεμένων μετά φανατισμοῦ ἐπιχειρημάτων κατά τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Ἱερω¬νύ¬μου τοῦ Α΄, ὑπῆρξε ὄχι μόνο ὑποστηρικτής τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ καθεστῶτος τῆς δεύτερης χούντας, ἀλλά καί ἐκ τῶν πρωταγωνιστῶν αὐτοῦ.

Ἡ Ἱστορία ὅμως δέν εἶναι ἀντικειμενική, ὅταν καταγράφεται ἀπό τούς πρωταγωνιστές τῶν γεγονότων.

Ἐπειδή ἐθεώρησα τό κείμενο αὐτό ὑβριστικό καί ὑποτιμητικό τῆς προσωπικότητος τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου τοῦ Α΄ καί ἐπί πλέον ἐπειδή μέ τόν τρόπο αὐτό βεβηλώνεται ἡ μορφή καί τό ἔργο τοῦ κοπιάσαντος διά τήν Ἐκκλησίαν μακαριστοῦ Πρωθιεράρχου, ἀπέστειλα προσωπικήν ἐπιστολήν εἰς τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Καλαβρύτων και Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιον καί τόν παρεκάλεσα εὐγενῶς νά διορθώσει τούς ἀπαραδέκτους χαρακτη¬ρισμούς καί νά μή ταράσσει, μετά μάλιστα 50 χρόνια, τόν γαλήνιον ὕπνον τῆς αἰωνιότη¬τος προσώπων, τά ὁποῖα ἔτυχαν μέσα στή δίνη τῆς ἐποχῆς.

Ἐπειδή ὅμως ὁ Σεβασμιώτατος προέβη σέ τρίτη ἔκδοση τῆς ἰδίας ἀδιορθώτου μονο¬γραφίας του, δίδω εἰς τήν δημοσιότητα τήν ἐπιστολήν, τήν ὁποία τοῦ ἀπέστειλα τήν 11ην Ὀκτωβρίου τοῦ 2015, διά νά γνωρίζει πᾶς ἐνδιαφερόμενος τήν ἀλήθειαν διά τήν «ἀλήθεια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος».

† Ὁ Φθιώτιδος Νικόλαος

---

Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην 

Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας 

κ.κ. Ἀμβρόσιον.

Εἰς Αἴγιον.

Σεβασμιώτατε ἅγιε Καλαβρύτων.

Εἶδα καί ἐμελέτησα μετά μεγάλης προσοχῆς τήν μονογραφίαν σας ὑπό τόν τίτλον «Ἡ ἀλήθεια διά τό Ἐκκλησιαστικόν ζήτημα», τήν ὁποία δημοσιεύετε εἰς τόν τιμητικόν τόμον τῆς εἰκοσαετοῦς Ἀρχιερατείας τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου καί Ἰκαρίας κ. Εὐσεβίου.

Τό κείμενο αὐτό, ὅπως σημειώνετε στόν πρόλογο, εἶχε κυκλοφορηθεῖ ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί εἶχε δημοσιευθεῖ εἰς τό περιοδικό Ἐκκλησία τό ἔτος 1974, ἄνευ τοῦ ὀνόματός σας, διότι ὡς ἐξάγεται ἐκ τῶν παρετιθεμένων ἐπιστημονικῶν στοιχείων, εἶχε καί τήν σύμπραξιν καί ἄλλου τινός προσώπου ὑποστηρικτοῦ τῆς τότε ἐκκλησιαστικῆς καταστάσεως.

Καλόν θά ἦτο, Σεβασμιώτατε, νά μή ἀναφέρατε καθόλου τήν ὑπογραφήν σας, ἀφοῦ ἐξ ἀρχῆς ἔτσι εἶχε γίνει, διότι μειώνει πολύ τό κῦρος σας, ὅπως ἐκφράζεσθε διά τόν ἀείμνηστον Ἀρχιεπίσκοπον Ἱερώνυμον καί τήν γόνιμον Ἀρχιεπισκοπείαν του.

Ἀντιλαμβάνομαι τήν δύσκολον τότε θέσιν σας, ὅτι ἔπρεπε νά δώσετε ὁμολογίαν πίστεως καί ἀφοσιώσεως καί νά διαλύσετε πᾶσαν ὑποψίαν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ ἀπό τήν πνευματικήν σχέσιν ὑμῶν προσωπικῶς καί τῆς Ἀδελφότητός σας μέ τόν μακαριστόν Μητροπολίτην Τρίκκης καί Σταγῶν κυρόν Διονύσιον πρωτεργάτην της καθάρσεως τῆς Ἐκκλησίας καί τόν ἐπίσης Γέροντά σας μακαριστόν Μητροπολίτην Κίτρους κυρόν Βαρνάβαν, συνυποψήφιον εἰς τόν Ἀρχιεπισκοπικόν θρόνον μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπον Σεραφείμ.

Ἡ ἀμοιβή τῆς μεγάλης αὐτῆς θυσίας σας δέν ἄργησε νά ἔλθει. Ἀπό ἄγνωστος Ἀρχιμανδρίτης ἐγίνατε Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, Ἐπίσκοπος Ταλαντίου (1976) καί κατόπιν μόλις 40 ἐτῶν Μητροπολίτης τῆς ὡραίας καί ἱστορικῆς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας (1978).

Αὐτά συμβαίνουν εἰς τά Ἐκκλησιαστικά περιβάλλοντα, μάλι¬στα δέ εἰς ἐκτάκτους περιόδους. Νά προσδίδετε ὅμως ὑποτιμητικούς χαρακτηρισμούς εἰς τόν κοπιάσαντα διά τήν Ἐκκλησίαν μακαριστόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἱερώνυμον τεσσαράκοντα καί ἕνα ἔτη μετά τήν οἰκειοθελῆ ἀπομάκρυνσίν του ἀπό τόν Ἀρχιεπισκοπικόν θρόνον, τοῦτο εἶναι βεβήλωσις τοῦ ὀνόματός του.

Ὀνομάζετε τήν Ἀρχιεπισκοπείαν του «ἀπόστημα», «φατρίαν», «λαίλαπα» κ.λπ..

Γνωρίζετε ἀσφαλῶς ἀπό τό Ἀρχεῖον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, πόσο παραδεισιακή ἦταν ἡ ἐκκλησιαστική κατάστασις πρό τοῦ Ἱερωνύμου, μέ τίς ἰδιαιτερότητες πλείστων ὅσων Κληρικῶν τοῦ ἀνωτέρου καί ἀνωτάτου Κλήρου, ἐκ τῶν ὁποίων οὐδένα ἐπανέφερε ἡ διάδοχος κατάστασις τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ.

Εἰς δέ τά περί φατρίας, ἐνθυμηθεῖτε τί ἔγραφαν καί ἔλεγαν ἐπί Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου διά τήν Χρυσοπηγήν.

Ἐγνωρίσαμε πρόσωπα καί πράγματα τῆς περιόδου ἐκείνης. Καί ἐσεῖς γνωρίζετε ποῖοι καί διατί πολεμοῦσαν τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο. Ἄς μή ταράξουμε τόν ὕπνο τῆς αἰωνότητός τους.

Καί ὅμως μέ ὅλους τούς ἐχθρούς του συμφιλιώθηκε μέ δική του πρωτοβουλία ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώ¬νυμος, ἐπισκεπτόμενος προσωπικῶς τόν ἕνα μετά τόν ἄλλον. Γι’ αὐτόν ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος, τόν ὁποῖον συχνά ἐπικαλεῖσθε, εἶπε, ὅταν ἐκοιμήθη: «Σπανίως θά ἐμφανισθεῖ τοιοῦτος Ἀρχιεπίσκοπος, τοῦ ὁποίου τό ἔργον δέν ἐφάνη εἰς ὅλην του τήν ἔκτασιν, διότι διώκησεν εἰς πολύ δύσκολον καί τεταραγμένην ὑπό τῶν πολιτικῶν παθῶν ἐποχήν» (Χριστιανική Σπίθα, Ἰαν. – Φεβρ. 1989, σ. 464).

Σεβασμιώτατε ἅγιε Καλαβρύτων.

Εἶμαι βέβαιος, ὅτι ξαναδιαβάζοντας τήν παλαιά αὐτή μονογραφία σας θά αἰσθανθεῖτε λύπη, διότι μεταφέρατε στήν σημερινή ἐποχή ἁμαρτίες, ἐνοχές, κακίες καί πάθη τῆς ἀνωμάλου ἐκείνης περιόδου. Ἐμεῖς οἱ νεώτεροι Ἀρχιερεῖς δέν θέλουμε οὔτε Ἀριστίνδην Συνόδους, οὔτε Συντακτικές πράξεις, οὔτε ἐκθρονίσεις Ἀρχιερέων, οὔτε πόλεμο στήν Ἐκκλησία, ἀλλά εἰρήνη καί ἀγάπη.

Ἀντιλαμβάνομαι, ὅτι δέν εἴχατε τήν διάθεση καί τόν καιρό νά συντάξετε μία ἄλλη ἐργασία, διά νά τιμήσετε τόν πολυαγαπητό μας ἀδελφό καί συμμοναστή σας Μητροπολίτην Σάμου καί Ἰκαρίας κ. Εὐσέβιο.

Ἡ ἀναδημοσίευσις καί ἡ μή συμπλήρωσις ἤ διόρθωσις αὐτῆς τῆς μονογραφίας τοῦ 1974, ἡ ὁποία ἐπαναλαμβάνω δέν ἐγράφη μέ ἀντικειμενικότητα, ἀλλά πρός ἐξυπηρέτησιν ἀναγκῶν καί σκοπῶν τῆς περιόδου ἐκείνης, ἦτο ἐκ μέρους σας ἕνα μεγάλο λάθος.

Σᾶς ζητῶ συγγνώμη διά τήν ἐπιστολήν μου αὐτή, ἀλλά γνωρίζω καλῶς, «ὅτι ἠγάπησας δικαιοσύνην καί ἐμίσησας ἀνομίαν» (Ψ. 44).

Μετά σεβασμοῦ καί ἀγάπης.

+ Ὁ Φθιώτιδος Νικόλαος
ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφός