Νοσηλεύτρια:
-
Είμαι μία υπάλληλος νοσοκομείου της Αττικής και μη
αντέχοντας πλέον να βλέπω όλο αυτόν τον παροξυσμό που συντελείται τις
τελευταίες ημέρες στη χώρα μας, αποφάσισα να μιλήσω. Ανήκω στο νοσηλευτικό
τμήμα. Το όνομά μου…
Δημοσιογράφος:
Να μιλήσετε δηλαδή, μπορούμε να τα γράψουμε αυτά; Να τα βγάλουμε σε
δημοσιότητα; Για να καταλάβω.
Νοσηλεύτρια:
- Ναι μπορείτε. Μα γι’ αυτό εξάλλου, έχει φτάσει ο
κόμπος στο χτένι πλέον. Είμαι στο νοσηλευτικό προσωπικό. Απλά θέλω να τα
επιβεβαιώσω με βάση το ότι είμαι αυτόπτης μάρτυς εκεί μέσα και με κανένα άλλο
τρόπο. Υπάρχει ένας παροξυσμός. Το πρόβλημα είναι ότι, δυστυχώς, η άγνοια και ο
φόβος κυριαρχούν πίσω από τέτοια γεγονότα και από το συγκεκριμένο γεγονός. Σας
πληροφορώ λοιπόν, ότι, ακριβώς και γι’ αυτό πήρα γιατί πρέπει κάποια στιγμή, να
σταματήσει αυτό το…, αυτή η τακτική του «ο σιωπών δοκείν συναινείν».
Δημοσιογράφος: Σωστά,
σωστά, σωστά.
Νοσηλεύτρια:
- Ό,τι μπορώ να κάνω σαν Ελληνίδα θα το κάνω. Με το
δικό μου τρόπο, δεν έχω άλλα μέσα δυστυχώς, γιατί και εκεί, στην εργασία μου,
με φιμώνουν. Δεν με αφήνουν να μιλήσω στον κόσμο. Θέλω να πω ότι είμαι μια
απάτη, θα το πω με λίγα λόγια, δεν θέλω να μακρηγορήσω, δε θέλω να σας κουράσω.
Δημοσιογράφος: Ναι, ναι.
Νοσηλεύτρια:
- Λοιπόν, είναι μια απάτη, μια καλοστημένη απάτη
όλο αυτό. Έχω πρόσβαση σε κάποια σημεία του νοσοκομείου που, λόγω της φύσης της
δουλειάς μου, μπορώ να έχω πρόσβαση, είτε γίνομαι αντιληπτή είτε όχι. Λοιπόν,
το ζήτημα όλο είναι ένα πολιτικό, φασιστικό καθεστώς, δηλαδή εκεί θέλουν να μας
οδηγήσουνε και αυτό κρύβετε πίσω από όλα. Λοιπόν, στις ερωτήσεις που κάνω στους
γιατρούς όσον αφορά τον κορωνοϊό, ξέρετε ποια είναι η απάντησή τους;
Δημοσιογράφος: Ποια είναι;
Νοσηλεύτρια:
- Η απάντησή τους είναι ότι δεν υπάρχει, όχι δεν
υπάρχει σαν ιός. Σαν ιός ναι υπάρχει στη φύση, χιλιάδες χρόνια όπως και τόσοι
άλλοι ιοί. Όλο αυτό είναι τραβηγμένο για κάποιο λόγο. Φυσικά δεν μου είπαν το
λόγο, αλλά όταν τους ρώτησα, λέω, κι εμείς τι πρέπει να κάνουμε για όλο αυτό;
θα πρέπει να μένουμε αμέτοχοι; εσείς είστε γιατροί. Τι θα πρέπει να κάνετε; Σας
αρέσει όλο αυτό που γίνεται; Έχουμε πιάσει…, έχουμε κατρακυλήσει σαν λαός, θα
πρέπει να συντελείτε να εσείς σε αυτό; Και μου λένε, δυστυχώς, είναι πολιτικό
το ζήτημα, μας έχουν με τα χέρια δεμένα κι εμείς απλά αναγκαζόμαστε να
χορεύουμε στους ρυθμούς που αυτοί θέλουν. Άρα λοιπόν…
Δημοσιογράφος: Δεν καταλαβαίνω. Συγγνώμη, συγγνώμη δεν
καταλαβαίνω. Τι τους έχουν δεμένα τα χέρια; Τους γιατρούς; Δηλαδή τους βάζουν
να εγκληματούν εις βάρος μας;
Νοσηλεύτρια:
- Ακριβώς.
Δημοσιογράφος:
Να σκοτώνουν τους Έλληνες; Ποιο πολιτικό…, δηλαδή, πείτε μας λίγο, γνωρίζετε
κάτι παραπάνω, δηλαδή, τι σημαίνει, αυτά δεν μπορεί να τα πει ένας γιατρός.
Νοσηλεύτρια:
- Όσον αφορά τις μάσκες, και θα σας πω πάνω σ’
αυτό, όσον αφορά τις μάσκες, μου λένε, φυσικά με μυστικό τρόπο, μην τις φοράς
είναι καταστροφή. Όσο μπορείς…
Δημοσιογράφος: Ε, μα αυτό δε μπορεί να στο πει, συγγνώμη, δεν
μπορεί να στο πει αυτό γιατρός, αφού η μάσκα σε μπουκώνει εκ των προτέρων. Τα
έχουμε πει τόσες φορές. Δηλαδή, όταν βλέπω κόσμο εγώ, συγνώμη κιόλας που
διακόπτω,
Νοσηλεύτρια:
- Ναι, ναι,
όχι καλά κάνετε.
Δημοσιογράφος: αλλά,
είμαι έξω φρενών, γιατί, κοιτάξτε να δείτε. Εδώ και ένα μήνα που άρχισαν, ας
πούμε, η επιβολή με τις μάσκες και όλα αυτά, γνωρίζουμε ότι οι μάσκες, και τα
‘χουμε πει και οι γιατροί έχουν βγει επίσημα και δημόσια έξω και είπαν ότι η
μάσκα κάνει κακό.
Νοσηλεύτρια:
- Ασφαλώς και κάνει κακό. Και τρέχουν όλοι
πανικόβλητοι να φοράμε τη μάσκα, να κυνηγάμε όσους δε φοράνε μάσκα, και ξέρετε
γιατί, ποιό είναι το τραγικό και αυτή τη στιγμή είμαι και εγώ έξω φρενών; Το
τραγικό είναι μην έρθει ο έλεγχος και βρει το νοσοκομείο ότι δεν πληροί τις
προδιαγραφές. Ότι δεν είναι καλός υπάλληλος. Και, κατά σύμπτωση, είναι με την
κυβέρνηση, την παρούσα κυβέρνηση, αν μου επιτρέπετε να το πω κι εγώ, όλο το
διοικητικό προσωπικό, με αποτέλεσμα κάνουν έναν αγώνα δρόμου για να είναι
αρεστοί και καλά παιδιά προς τα αφεντικά τους. Μου το ‘χουν πει με άλλα λόγια.
Δημοσιογράφος: Συγνώμη, η υγεία έχει αφεντικά;
Νοσηλεύτρια:
- Η υγεία έχει αφεντικά πιστέψτε με.
Δημοσιογράφος: Αυτά, συγνώμη, δε θέλω να ρωτήσω περισσότερα
πράγματα, λέω, ρωτάω ας πούμε, ότι υπάρχουν γιατροί που έχουν πάρει εντολές από
την κυβέρνηση να εγκληματούν και να κάνουν αυτό το … δηλαδή ποιοι;
Νοσηλεύτρια:
- Αυτό ακριβώς.
Δημοσιογράφος: Είναι, είναι δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω.
Νοσηλεύτρια:
- Ένα μόνο θα σας πω…
Δημοσιογράφος: Δε γνωρίζουν ότι αυτοί μετά, και αυτοί είναι που
θα πάθουν τη ζημιά; Δηλαδή, θα αφήσουν αυτούς, θα τους βγάλουν στο απυρόβλητο,
θα τους αφήσουν ελεύθερους, θα τους αφήσουν να κάνουν τη δουλειά τους, θα
σκοτώσουν όλους τους Έλληνες και αυτοί θα μείνουν ελεύθεροι; Πιστεύουν κάτι
τέτοιο και αυτοί;
Νοσηλεύτρια:
- Αυτό ακριβώς. Υπάρχουν όμως και κάποιες φωνές
γιατρών, οι οποίοι λένε κάποια πράγματα, εμμέσως πλην σαφώς, δυο ήταν αυτοί που
το έκαναν, και ξέρετε ποια ήταν η κατάληξη; Να τους αρρωστήσουν με κορωνοϊό.
Δήθεν. Για να τους βουλώσουν λοιπόν το στόμα, τούς απείλησαν, το γνωρίζω διότι
με αυτόν είχα, με τον ένα συγκεκριμένα είχα πιο πολύ επαφή σε ομιλίες περί
αυτού του θέματος…
Δημοσιογράφος: Ποιος απείλησε; Το Κράτος απείλησε, ο
υποτιθέμενος….
Νοσηλεύτρια:
- Απειλήσανε
οι άλλοι γιατροί και η διοίκηση το γιατρό αυτόν να σταματήσει να μιλάει, διότι
αυτό που έκανε ήταν εις βάρος του νοσοκομείου και των συμφερόντων του
νοσοκομείου φυσικά.
Δημοσιογράφος: Ποια είναι τα συμφέροντα; Συγνώμη, χρηματίζονται
οι γιατροί;
Νοσηλεύτρια:
- Φυσικά και
χρηματίζονται.
Δημοσιογράφος: Ρωτάω
εγώ έτσι;
Νοσηλεύτρια:
- Όχι όλοι. Όχι όλοι.
Δημοσιογράφος:
Κοιτάξτε, συγνώμη κιόλας, αλλά όποιοι δηλώνουν ασθενείς ως κρούσματα κορωνοϊού
ή ως ακόμα θύματα κορωνοϊού παίρνουν κάποια χρήματα.
Νοσηλεύτρια:
– Φυσικά, φυσικά.
Δημοσιογράφος: Ισχύει δηλαδή αυτό το πράγμα.
-
Νοσηλεύτρια: - Μάλιστα! Ισχύει, ισχύει, ισχύει και έχω καταγγελίες
από συνοδούς ασθενών, οι οποίοι επειδή, ίσως τους έχω κερδίσει την εμπιστοσύνη,
δεν ξέρω για ποιο λόγο, ίσως επειδή θέλουν να τα βγάλουν από μέσα τους, μου
λένε αυτό το πράγμα. Αλλά δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά γιατί καταλαβαίνετε
ότι η κατάσταση με τους ασθενείς τους είναι στα χέρια των γιατρών. Εάν
μιλήσουν, φοβούνται πολύ, πάρα πολύ, και λογικό είναι ότι ως αντίδραση οι
γιατροί θα κάνουν προφανώς όχι αυτό που θα πρέπει να κάνουν. Καταλαβαίνετε τι
εννοώ.
Δημοσιογράφος: Δηλαδή τι; Θα οδηγήσουν τον ασθενή στο θάνατο με τεχνητά μέσα;
Νοσηλεύτρια:
- Όχι, όχι δεν μπορώ να πω κάτι τέτοιο.
Δημοσιογράφος: α, λέω γιατί…
Νοσηλεύτρια:
- Απλά θα τους αφήσουν στην τύχη τους. Θα
στιγματιστούν. Κατ’ αρχήν υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με το στιγματισμό εκεί. Στα
νοσοκομεία.
Δημοσιογράφος: Δηλαδή;
Νοσηλεύτρια:
- Δηλαδή, διαρρέουν πάρα πολύ εύκολα οι πληροφορίες
ότι το συγκεκριμένο άτομο που τόλμησε και εξέφρασε την γνώμη του δημοσίως,
είναι επικίνδυνο. Άρα, βάλτε τον στο περιθώριο. Αναφορές, εγώ προσωπικά έχω
στην πλάτη μου αρκετές αναφορές,
Δημοσιογράφος: ναι, ναι,
Νοσηλεύτρια:
-Αλλά επειδή είμαι του δημοσίου δεν μπορούν να μου
κάνουν κάτι ιδιαίτερα. Βέβαια αυτό θα έχει βέβαια κάποια στιγμή αντίκτυπο
αργότερα, όταν θα είναι να ανανεωθούν οι συμβάσεις, αν ανανεωθούν και όλα αυτά
τα σχετικά, σίγουρα θα είμαι απ’ έξω και μου το έχουν δηλώσει βέβαια, εμμέσως
πλην σαφώς. Υπάρχει ένα σύστημα τρομοκρατίας. Δυστυχώς. Ένα σύστημα
τρομοκρατίας που θα πρέπει να κάνουμε όλοι ότι μας λέει η κυβέρνηση. Δυστυχώς
οι γιατροί καταπατούν και το διοικητικό προσωπικό τον όρκο που έχουν δώσει στον
Ιπποκράτη, γιατί ορκίστηκαν για να σώσουν την ανθρώπινη ζωή και όχι το συμφέρον
και την τσέπη του καθενός. Αυτό με έχει φτάσει…
Δημοσιογράφος: Δηλαδή κοστολογούν
τη ζωή των ασθενών...
Νοσηλεύτρια:
– Κοστολογούν τη ζωή των ασθενών, τους απειλούν ότι
δεν θα τους…,
Δημοσιογράφος: και όχι μόνο τη ζωή και την ελευθερία και όλα αυτά έτσι γιατί εδώ
μιλάμε πάει ο άλλο να κάνει τεστ, τον βγάζουν θετικό ότι έχει κορωνοϊό, τον
δεσμεύουν, - είναι, είναι απάτη, τον βγάζουν με καρκίνο ξέρω γω και χίλια δυο
άλλα πράγματα που συμβαίνουν στο…, ναι, ναι,
Νοσηλεύτρια:
- συγνώμη κιόλας παρεμβαίνω αλλά όσο περνάει η ώρα
και μου ‘ρχονται στο μυαλό όλες αυτές οι εικόνες που βλέπω καθημερινά δεν μπορώ
να συγκρατηθώ. Εκβιάζουν συνοδούς, συγγενείς ασθενών ότι αν δεν υπογράψουν ότι
είναι θύμα κορωνοϊού δεν θα τους δώσουν το πτώμα από το νεκροτομείο. Από το
ψυγείο συγκεκριμένα. Λοιπόν, δε θα καθίσει τώρα ο συγγενής να ψάξει τι και πως.
Και μόνο που θα του το πει ο γιατρός αυτό, έχει τρομοκρατηθεί. Είναι θέμα
μόρφωσης, είναι θέμα αντίληψης, είναι θέμα…
Δημοσιογράφος: Αυτά, αυτά έχουν πάει σε κάποιον εισαγγελέα, να
γίνει κάποια αναφορά, να ξεκινήσουν κάποιες έρευνες; Για ποια νοσοκομεία
μιλάμε; Αν θέλετε πείτε μου, δεν ξέρω τώρα βέβαια…
Νοσηλεύτρια:
- Υπάρχουν
στα κέντρα αναφοράς,
Δημοσιογράφος: Στην Αθήνα;
Νοσηλεύτρια:
– Στην Αθήνα. Στον Ευαγγελισμό οργιάζει, οργιάζει.
Συνάδελφός μου που δουλεύει, είναι παρασκευάστρια στον Ευαγγελισμό, της έχουν
κάνει τη ζωή αφόρητη!
Δημοσιογράφος: παρασκευάστρια; τί φτιάχνει;
Νοσηλεύτρια: - Εργαστήρια, στα εργαστήρια, στα μικροβιολογικά εργαστήρια,
Δημοσιογράφος:
γιατί δε γνωρίζουμε ιατρικά…
Νοσηλεύτρια: - Εκβιασμοί,
εκβιασμοί, δωροδοκίες όπως είπαμε. Τότε στην αρχή με την απαγόρευση της
κυκλοφορίας, πάρα πολλοί μου έχουν πει, ότι για να δώσουν την συγκατάθεσή τους
να καταγραφούν οι ασθενείς τους, οι νεκροί πλέον, ως θύματα κορωνοϊού, τους έδιναν
αβέρτα άδειες μετακίνησης, αυτό ήταν το αντάλλαγμα, με λίγα λόγια δηλώστε ότι
είναι θύμα και πάρτε άπειρες, άπειρες..,
Δημοσιογράφος: (γέλια) αυτό είναι αλήθεια, αυτό το έχω ακούσει πολλές φορές. Χαρτιά για
ελεύθερη…,
Νοσηλεύτρια:
- Για ελεύθερη μετακίνηση;
Δημοσιογράφος:
για ελευθερίες εν πάση περιπτώσει, ναι, ελεύθερη μετακίνηση,
Νοσηλεύτρια:
- Ακριβώς, ακριβώς. Και όχι μόνο τοπικά σε τοπικό
επίπεδο, αλλά σε όλη την…
Δημοσιογράφος: Αυτό τί; Το εξέδιδε το νοσοκομείο; Δηλαδή, έβαζε
υπογραφή κάποιος γιατρός; Έβαζε υπογραφή διευθυντής νοσοκομείου;
Νοσηλεύτρια: - Βάζανε υπογραφή ο διευθυντής του νοσοκομείου σε συνεργασία με την
αστυνομία. Δεν μπορούσε να γίνει μόνο του. Έτσι; Θα έπρεπε να υπάρχει, να είναι
καλυμμένος ο γιατρός. Δεν μπορεί τώρα…
Δημοσιογράφος: Συγγνώμη τώρα. Η αστυνομία τα γνωρίζει αυτά;
Δηλαδή, θέλω να πω με ποιους αστυνομικούς μπαίναν; Δηλαδή στο νοσοκομείο υπήρχε
αστυνομία που βάζαν υπογραφές, ή υπογράφαν τέτοια χαρτιά;
Νοσηλεύτρια:
-Ακούστε τώρα. Δεν θα πω κάτι το οποίο, αυτό που
μου λέτε είναι κάτι το οποίο φυσικά δεν γίνεται σε δημόσια θέα, και ούτε θα
γινόταν κάτι μπροστά σε μένα. Λοιπόν…
Δημοσιογράφος: Σαφώς. Αν έχετε δει κάποιο χαρτί εσείς δηλαδή. Αν
έχει πέσει στα χέρια σας χαρτί τέτοιο δηλαδή. Έντυπο έτσι;
Νοσηλεύτρια:
– Χαρτί δεν έχω δει, είμαι ειλικρινής. Είμαι
ειλικρινής, το χαρτί δεν το έχω δει. Τις καταγγελίες και τις διαμαρτυρίες έχω
ακούσει μόνο από τα πρόσωπα. Και αυτό φυσικά γίνεται εν κρυπτώ, και όσο γίνεται
πιο, σε πιο στενό κύκλο, δηλαδή ξέρουν που θα τα πουν αυτά. Λοιπόν, από κει και
πέρα δεν ξέρω τι γίνεται. Φυσικά και με αστυνομικούς που έχω μιλήσει γνωρίζουν
πάρα πολύ καλά ότι οι εντολές που έχουν είναι σαφείς και ρητές, είναι αυτές.
Πρέπει να κάνουμε ό,τι πουν οι άνωθεν. Οι πολιτικοί. Όχι ό,τι επιβάλλει η
ιατρική επιστήμη. Δεν έχει κρίνει η ιατρική επιστήμη αυτή τη στιγμή ότι υπάρχει
θανατηφόρος ιός, που σκοτώνει τον κόσμο σωρηδόν. Είναι απόφαση της πολιτικής
ηγεσίας και όχι της ιατρικής. Αυτό θα πρέπει να καταλάβει ο κόσμος. Ένα μόνο θα
σας πω. Σε μέρες εφημερίας οι γιατροί δεν φοράνε καν μάσκα. Καν μάσκα.
Δημοσιογράφος: Ε, αυτό συμβαίνει και στις δημόσιες υπηρεσίες Έτσι; Ναι.
Νοσηλεύτρια:
– Που υποτίθεται.. Δεν το λέω όχι. Δεν θέλω να
κρίνω γιατί δε φοράνε μάσκα, γιατί για μένα η μάσκα είναι κατακριτέα, αυτή τη
στιγμή. Μιλάω ότι, να σας δώσω να καταλάβετε, ότι από τη στιγμή που έρχεται
κόσμος, πάρα πολύς κόσμος στις εφημερίες, δεν φοράνε μάσκα παρόλο που
υποτίθεται ότι δεν ξέρουν τι μπορεί να φέρει ο καθένας.
Δημοσιογράφος: Σωστά.
Νοσηλεύτρια:
– Άρα λοιπόν αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι οι
ίδιοι ξέρουν πολύ καλά ότι δεν υφίσταται.
Δημοσιογράφος: Ε, ναι λογικό είναι. Όπως είναι στις δημόσιες υπηρεσίες, στα γραφεία
όταν δεν υπάρχει κόσμος, κοινό, δεν φοράνε μάσκες. Είναι όπως ήταν σε άλλες,
στην κανονικότητα που λέει και ο…
Νοσηλεύτρια:
- Είναι μία λέξη που πραγματικά μου διεγείρει το
νευρικό σύστημα.
Δημοσιογράφος: Ναι, ακριβώς, ακριβώς.
Νοσηλεύτρια:
–Κυριολεκτικά.
Δημοσιογράφος: Γι’ αυτό την είπα για να ξυπνήσει ίσως ο κόσμος και καταλάβει που
έχουμε πάει.
Νοσηλεύτρια:
– Λοιπόν γίνονται όλα, είναι άλλα τα κίνητρα. Ας
ψάξει ο κάθε άνθρωπος, να κάνει έρευνα, να κοιτάξει τα παγκόσμια τεκταινόμενα
και όχι μόνο τα τοπικά, να διευρύνει λίγο τους ορίζοντές του, να αποκτήσει
κριτική σκέψη και να σταματήσει πλέον να σκέφτεται όπως θέλουν οι άλλοι να
σκέφτεται. Έχουμε γίνει πλέον ο περίγελως όλου του κόσμου. Δυστυχώς. Δεν
φέρουμε κανένα DNA ελληνικό πάνω μας. Και το λέω με πόνο ψυχής αυτό το πράγμα.
Δημοσιογράφος: Ναι. Είναι αλήθεια αυτό, είναι αλήθεια. Είναι αλήθεια.
Νοσηλεύτρια:
– Λοιπόν να σταματήσουνε να τρομοκρατούνται, δεν
υφίσταται αυτό που τους παρουσιάζουν, ένα απλό κρούσμα μπορεί να είναι μια
εποχική απλή γρίπη και το χρεώνουν σαν κρούσμα κορωνοϊού. Ασχέτως εάν αυτό το
κρούσμα βγει αρνητικό. Δεν λένε ποτέ ότι είναι αρνητικά. Αφήνουν να αιωρείται η
άποψη ότι υπάρχουν κρούσματα. Διακόσια κρούσματα. Δεν μας λένε όμως ότι από τα
διακόσια κρούσματα, το ένα, τα δύο μπορεί να είναι θετικά. Έστω και στην απλή
τη μείωση.
Δημοσιογράφος: Ναι αυτό το είχα πει κάποια στιγμή σε κάποιο βίντεο ότι…
Νοσηλεύτρια:
- Καταλάβατε τι γίνεται;
Δημοσιογράφος: κρούσματα είναι μόνο τα περιστατικά που δε σημαίνει αν βγήκαν θετικά ή
αρνητικά απλά μας λένε τα νούμερα.
Νοσηλεύτρια:
- Κρούσμα
είναι μια υποψία. Γι’ αυτούς είναι μία υποψία. Τους ακούω που λένε, ανοίξτε την
καραντίνα, διότι έχουμε χώρους καραντίνας, με ανύπαρκτα μέσα περιττό να σας πω,
ούτε καν μάσκες δεν διαθέτουν, στα φερόμενα κρούσματα, θα σας πω το εξής:
δίνουν μάσκες, όχι αυτές που πουλάνε στο εμπόριο τις πράσινες, τις συνηθισμένες
που και εσείς θα ξέρετε, τις απλές τις χάρτινες.
Δημοσιογράφος: χάρτινες;
Νοσηλεύτρια:
– Μάλιστα, τις χάρτινες. Είναι δυνατόν; Είναι
δυνατόν; Σ’ ένα υποτιθέμενο κρούσμα; Λοιπόν, δημιουργούν εμμέσως την εντύπωση
ότι είναι και φορέας και καταλαβαίνετε τι γίνεται μετά. Υπάρχει, φτάνουν στο
σημείο το ρατσιστικό, να βλέπουμε τον συνάνθρωπό μας σαν έναν άρρωστο που θέλει
να μας αρρωστήσει, μας απαγορεύουν να έχουμε χειραψίες, μας απαγορεύουν να
έχουμε κοινωνικές σχέσεις εκεί μέσα και μας επιβάλλουν τη μάσκα μόνο και μόνο
μην μπει ο έλεγχος και δει παρατυπία στο νοσοκομείο και πληρώσει πρόστιμο, γιατί
ναι έχουν πληρώσει κάποια νοσοκομεία ένα ποσό σε πρόστιμο επειδή το προσωπικό
σε κάποια συγκεκριμένη κλινική δεν φόραγε μάσκα.
Δημοσιογράφος: Μα ούτως ή άλλως αυτοί θέλανε, εγώ, εμείς δημοσιογραφικά όπως το έχουμε
καταλάβει το θέμα και από έρευνα που κάναμε θέλουν με τις μάσκες πλέον επειδή
δεν τους βγήκε ο ιός να σκοτώσει κόσμο, είπαν θα τους βάλουμε μάσκες με το
ζόρι, να τους αρρωστήσουμε γιατί η μάσκα θα προκαλέσει πολλά προβλήματα ήδη
στον υγειή τον οργανισμό από μολύνσεις, από κακιά αναπνοή, από τοξίνες, από
τέλος πάντων έχουν οδηγήσει σε μια τέτοια κατάσταση,
Νοσηλεύτρια:
- Έχουν έρθει στο νοσοκομείο,
Δημοσιογράφος:
συγγνώμη λίγο, και από κει και πέρα θέλουνε να το εξελίξουν την αλητεία αυτή να
την εξελίξουν με την κοινωνική απομόνωση, την αποστασιοποίηση όλη αυτή, να μη
μπορούμε να έχουμε την ψυχολογία μας καλή. Γιατί όταν κρύβοντας το πρόσωπο δεν
μεταφέρονται τα συναισθήματα που νιώθεις, το χαμόγελο, τη λύπη, οι εκφράσεις
και όλα αυτά, τη χειραψία που μεταφέρουμε ενέργεια ο ένας στον άλλο κ.λπ. γιατί
όλα αυτά είναι, τα γνωρίζουν αυτοί, εμείς όμως τα έχουμε περάσει στο ντούκου
σαν Έλληνες και σαν αδιάφορος λαός που είμαστε, εν πάσει περιπτώσει, αλλά από
εκεί και πέρα θέλω να πω ότι αυτό πάει να περάσει και στα μικρά παιδιά, να τους
περάσουν ένα φόβο, να τους καταστρέψουν τα πολύτιμα χρόνια που εξελίσσονται,
που μεγαλώνουν, η ανάπτυξη που λέμε.
Νοσηλεύτρια:
–Ακριβώς, ακριβώς. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουν
οι γονείς. Εδώ περάσαμε τόσες μεγάλες αρρώστιες, με τεράστιο βαθμό
μεταδοτικότητας και δεν μας έχουν πει το παραμικρό. Πρέπει ο κόσμος να το
καταλάβει αυτό το πράγμα. Δυστυχώς, φοβάται ο κόσμος ακόμα. Αυτό που κάνατε
εσείς τώρα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε που μου δίνετε αυτά τα στοιχεία είναι…
Παρακαλάω, στην κυριολεξία παρακαλάω κόσμο μέσα από τις εκπομπές, να με πάρει
κάποιος από ένα τέτοιο χώρο, από ένα νοσηλευτικό χώρο, νοσοκομείο θα είναι, θα
είναι μια πτέρυγα, δεν ξέρω, να, να με επιβεβαιώσουν σε αυτά τα πράγματα. Δεν
μπορεί ο καθένας να μου λέει ότι ξέρεις έγινε, ακούσαμε εκείνο, ακούσαμε το
άλλο, το ακούσαμε είναι ακούσαμε. Θέλω επιβεβαιώσεις. Θέλω ο κόσμος να
καταλάβει και να ξεκινήσει να σκέφτεται τι συμβαίνει. Δημιουργούν, φορώντας λοιπόν τη μάσκα… Α
περιττό να σας πω, ξέχασα και το ένα βασικό, έχουν φέρει αρκετά νέα άτομα, τα
οποία δουλεύουν σε σέρβις, σε νοσοκομεία, σε εστιατόριο, καφέ μπαρ, σε
ημιλιπόθυμη κατάσταση. Λόγω του ότι φοράνε πάρα πολλές ώρες την ημέρα τη μάσκα, τα
πνευμόνια τους δεν οξυγονώνται και με αποτέλεσμα να καταρρέουν και τους φέρνουν
σε μας.
Δημοσιογράφος: ναι, ναι.
Νοσηλεύτρια:
– Φυσικά αυτό θα πρέπει να είσαι μέσα, παρών για να
το δεις, να ξέρεις την αιτία που έχουν έρθει. Το συγκαλύπτουν πάρα πολύ καλά.
Δημοσιογράφος: Ναι. Δυστυχώς.
Νοσηλεύτρια:
–Λοιπόν. Και όπως σας είπα, δυστυχώς γι’ αυτούς η
θέση μου είναι τέτοια εκεί που μπορώ να έχω αντίληψη των πραγμάτων λόγω της
δουλειάς μου, ας πούμε. Δημιουργούν, να καταλάβει ο κόσμος, ένα αρρωστημένο
περιβάλλον, το οποίο δρα ψυχοσωματικά. Μία νόσος, μία νόσος ξεκινάει πρώτα από
την ψυχή, από τη σκέψη βασικά, εάν πιστέψεις με το ότι θα αρρωστήσεις γιατί
βλέποντας γύρω σου ένα αρρωστημένο περιβάλλον με μάσκα, αυτόματα ο εγκέφαλος
μετατρέπει αυτή τη σκέψη σε πραγματικότητα. Άρα, άρα λοιπόν η αυθυποβολή που
έχει υποστεί ο πολίτης θα τον οδηγήσει στο να νοσήσει και πραγματικά.
Δημοσιογράφος: Ακριβώς, ακριβώς.
Νοσηλεύτρια:
– Είναι πολύ σοβαρό το ζήτημα. Το ζήτημα είναι
περισσότερο ψυχικό παρά οτιδήποτε άλλο. Αυτό να το καταλάβει ο κόσμος.
Δημοσιογράφος:
Δυστυχώς ο κόσμος, ο περισσότερος, δεν μπορεί να τα καταλάβει αυτά.
Νοσηλεύτρια:
– Θα δούνε τα αποτελέσματα στην πορεία.
Δημοσιογράφος: Ακούν τους ειδικούς, ακούν την τηλεόραση, εμείς έχουμε πει πολλές φορές
να πετάξουν την τηλεόραση, να την
κλείσουνε, έτσι; Αλλά ήθελα λίγο να σταθώ σε ένα σημείο, αν μου επιτρέπετε
κιόλας…
Νοσηλεύτρια:
- Φυσικά.
Δημοσιογράφος: Οι γιατροί οι οποίοι, ας πούμε, είναι διεφθαρμένοι, σε ποια βαθμίδα
είναι και πάνω; Δηλαδή δεν μπορεί αυτό το πράγμα, το κοινό μυστικό να το έχει
μια απλή νοσηλεύτρια. Θα το είχε ένας διευθυντής, θα το είχε ένας προϊστάμενος
τμήματος, δεν ξέρω αν τα λέω σωστά, και θα δίνουν εντολές στους μικρότερους,
κάντε αυτό.
Νοσηλεύτρια:
–Αυτό
ακριβώς.
Δημοσιογράφος: Ποιοι, σε ποια βαθμίδα, για να κοιτάξουμε ο
εισαγγελέας που να κάνει τους ελέγχους. Μήπως και το βοηθήσουμε. Όσοι
εισαγγελείς ακούσουν αυτή την εκπομπή, την καταγγελία εν πάσει περιπτώσει, να
ξέρουμε. Εσάς η εικόνα που έχετε σχηματίσει δηλαδή κάποια εικόνα για το που
υπάρχουν αυτά τα περιστατικά, από ποιους γιατρούς και πάνω;
Νοσηλεύτρια:
- Ναι. Είναι περισσότερο από τους γιατρούς οι
οποίοι είναι διευθυντές κλινικών, οι οποίοι παίρνουν μεγάλα χρηματικά ποσά από
τους σπόνσορες των εταιρειών φαρμάκων,
Δημοσιογράφος:
ναι, ναι,
Νοσηλεύτρια:
- Να ξέρετε,
ότι αυτοί είναι οι βασικότεροι ένοχοι εκεί μέσα, γιατί ειδικά, συγκεκριμένα στο
δικό μας νοσοκομείο, υπάρχει ένας ξέφρενος αγώνας ποια φαρμακευτική εταιρεία θα
πρωτοστατήσει, να ξέρετε και φυσικά αυτοί έχουν κάνει και κάποιες ανάλογες
συμβάσεις με τις φαρμακοβιομηχανίες αυτές.
Σημείωση: Από τη θέση
αυτή εκφράζουμε τις θερμές ευχαριστίες μας, συγχρόνως δε και τις πατρικές ευχές
μας, στην Δίδα Χαρά Μαμάκη, Υπάλληλο της Ιεράς
Μητροπόλεως, η οποία, εργασθείσα πολύ σκληρά, απομαγνητοφώνησε την μακρά αυτή συνέντευξη
της κυρίας Νοσηλεύτριας και μας παρέδωσε το παραπάνω μακροσκελέστατο κείμενο.
+ Ο πρ. Κ.
και Αι. Αμβρόσιος
