«Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΝΤΟΣ ΗΜΩΝ ΕΣΤΙ» (Λουκ. 17,21)
Στο σημείωμα της τελευταίας αναρτήσεως με τίτλο «Η πλάνη των ευσεβών» από το βιβλίο «Αόρατος Πόλεμος» παρεισέφρυσε μια, αξιόλογη θα έλεγα, συζήτηση γύρω από το θέμα της υπάρξεως ζωής σε άλλους πλανήτες.
Μερικοί, ερευνώντας βαθύτερα το ζήτημα, είχαν την καλωσύνη να παραθέσουν σοφές τοποθετήσεις και εκτενή σχόλια και να παραπέμψουν σε links κλπ. για περαιτέρω έρευνα του θέματος.
Θαυμάζω την φιλομάθεια και την επιμέλεια των αγαπητών αυτών φίλων, αλλά με πολλή αγάπη θα ήθελα να τούς πληροφορήσω, χωρίς να αντιτίθεμαι στην έρευνα, ότι ασχολούνται με μάταια και ανωφελή πράγματα, καθ’ ον χρόνον «ἑνός εστί χρεία». Ψάχνουμε για την αρχή της ζωής. Ψάχνουμε για την φύση του Θεού. Ψάχνουμε για την ύπαρξη ζωής σε άλλους πλανήτες. Τελικά αυτός ο δρόμος όχι μόνο τέλος δεν έχει, αλλά και σε αδιέξοδα οδηγεί. Διότι «Το θείον εστί απερινόητον καί ακατάληπτον και τούτο μόνον καταληπτόν αυτού, η ακαταληψία», είπαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Ὁ δε Κύριός μας είπε, ότι «η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί». (Λουκ. 17,21).
Θα συμβούλευα λοιπόν τούς καλής θελήσεως ερευνητές-επισκέπτες μου να αλλάξουν πορεία. Ας μη χάνουν τον χρόνο τους και ας μη δαπανούν φαιάν ουσίαν. Ας ακούσουν τον λόγον του Αποστόλου Παύλου προς τον μαθητή του Τίτο: «μωράς δε ζητήσεις και γενεαλογίας και έρεις και μάχας νομικάς περιΐστασο (=να αποφεύγεις)῾ εισί γαρ ανωφελείς και μάταιοι» ( Τιτ. 3, 9).
Η ορθόδοξος πίστη μας είναι κραταιά! Μόνο ρωμαλέα πνεύματα μπορούν να την αποδεχθούν, εάν όμως προηγουμένως ταπεινωθούν και φθάσουν στην αποδοχή του Σωκρατικού λόγου: «ἕν οἶδα, ὅτι οὐδέν οἶδα».
Θετική έρευνα και ακόμη περισσότερο θετική προσπάθεια πρέπει να λογίζεται η προσέγγιση του Θεού, η βίωση των αληθειών της πίστεως, η κατάκτηση των αρετών, η υποταγή των παθών, η νέκρωση των γηΐνων επιθυμιών μας. Πρέπει να ετοιμαζόμαστε για την επουράνια Βασιλεία. Πρέπει να γίνουμε επίγειοι άγγελοι» ή «ουράνιοι άνθρωποι». Τα άλλα γενικώς είναι ανωφελή και μάταια. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε το επάγγελμά μας, την επιστήμη μας, την έρευνα, την προσπάθεια για την κατάκτηση της γνώσεως κλπ. Όλα αυτά όμως είναι δεύτερα. Το πρώτο είναι και παραμένει η σωτηρία της ψυχής μας, η ετοιμασία μας για τη Βασιλεία των Ουρανών. Να φθάσουμε από το «κατ’ εικόνα» στο «καθ’ὁμοίωσιν».
Η Εκκλησία μας αενάως καλεί τον καθένα μας: «γεύσασθε και ίδετε, ότι χρηστός ο Κύριος!». Ευτυχής, όποιος μπορεί να μεθύσει από το νέκταρ της θεοπτίας και της θεογνωσίας.
Αγαπητοί μου φίλοι, μη χάνεσθε στα μονοπάτια της λογικής. Ασχοληθείτε και ανακαλύψτε τα μυστικά μονοπάτια της Χάριτος, που γλυκαίνουν την ψυχή μας, τα μονοπάτια της μυστικής ζωής, τα μυστικά της πίστεώς μας.
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Κυριακή 18.05.2008