Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΟ ΑΙΓΙΟ

 ΗΜΕΡΑ ΧΑΡΑΣ

 και 

ΕΘΝΙΚΗΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ

 ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΦΩΝΙΕΣ 

ΔΕΝ ΕΛΛΕΙΨΑΝ!

_________Οι εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 στο Αίγιο εφέτος, τελευταίο έτος της συμμετοχής μου σε κεντρική θέση στην Εξέδρα των Επισήμων, πλημμύρισε τις καρδιές μας με εθνική υπερηφάνεια! Έπειτα απο την υποβάθμιση της εορτής κατά τα τελευταία χρόνια, είδαμε με ανακούφιση την συμμετοχή του κόσμου τόσο στον ιερό Ναό της Φανερωμένης, για την Δοξολογία «επί τη εθνική επετείω», όσο και στην παρέλαση της μαθητιώσης νεολαίας.  Καμαρώσαμε και το πλήθος του Λαού, που έτρεξε, για να παρακολουθήσει την παρέλαση, αλλά και τα παιδιά μας του Δημοτικού, του Γυμνασίου καί του Λυκείου, που με καμάρι παρήλασαν στην οδό Μητροπόλεως. 
_______Με λαμπρότητα επίσης ετελέσθη και η Επιμνημόσυνος Δέησις στο Μνημείο των πεσόντων. Η κατάθεσις Στεφάνων από όλους τους φορείς της ιστορικής πόλεως του Αιγίου, της γνωστης Βοστίτσας,  ήταν εντυπωσιακή! 
________Αλλά και η σχετική Ομιλία, ο πανηγυρικός της ημέρας, όπως συνηθίζεται να λέγεται, ήταν εκπληκτική! Η καθηγήτρια Κυρία Μαρία Κοκοτή με τον Πανηγυρικό της Λόγο  όχι μόνο μας συνεκίνησε βαθύτατα, αλλά καί μας κατέπληξε! Από τη θέση αυτή της απευθύνουμε τα ολόψυχα συγχαρητήριά μας! Στη συνέχεια της σημερινής αναρτήσεώς μας δημοσιεύουμε ολόκληρη την ομιλία της! 

(Πηγή: protionline.gr)

________Μέ λίγα λόγια, λοιπόν, ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου εφέτος ήταν μια ημέρα ΧΑΡΑΣ και ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ! 

ΠΑΠΑ ΤΑΥΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΦΩΝΙΕΣ ΔΕΝ ΕΛΛΕΙΨΑΝ!

_______Δεν μπορούμε, δυστυχώς, να παραβλέψουμε ένα γεγονός, που μας έθλιψε βαθύτατα. Και επειδή τα δημοσίως πραττόμενα, δημοσίως πρέπει και να ελέγχωνται,  θα μας επιτραπεί να σημειώσουμε μια παραφωνία, που για πρώτη φορά παρουσιάσθηκε εφέτος! 
________Καθώς θα παρατητήσετε καί στην δημοσιευομένη φωτογραφία, οι εκπρόσωποι των διαφόρων Κοινωνικών Οργανισμών καί Ομάδων, μετά την κατάθεση του Στεφάνου στο Μνημείον των Πεσόντων, επιστρέφοντας στη θέση τους, προσέρχονται καί με ευλάβεια ασπάζονται τον Τίμιο Σταυρό, τον οποίον κρατεί στα χέρια του ο Μητροπολίτης! 

______Από τους είκοσι, λοιπόν, εκπροσώπους των διαφόρων Οργανισμών καί Συλλόγων οι ΔΕΚΑ ΕΠΤΑ προσήλθον και με ευλάβειαν ασπάσθηκαν τόν Τίμιον Σταυρόν!

_____Τρείς όμως, με περισσήν αδιαφορίαν προσπέρασαν τον Μητροπολίτην και ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ απέφυγαν να ασπασθούν τόν Τίμιον Σταυρόν! 

______Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει, ότι η Ελλάδα μας από Χώρα Χριστιανική, από «κοιτίδα της Ορθοδοξίας», που ήταν έως χθές, σταδιακά μετατρέπεται σε μια Χώρα αθέων και απίστων ανθρώπων! 

_______Ελπίζομεν, ότι τα πρόσωπα αυτά, που απέφυγαν να ασπασθούν τον Τίμιον Σταυρόν,  ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΡΝΗΘΗ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ, δηλ. δέν είναι άθεοι, αλλά από κάποια πολιτική σκοπιμότητα απέφυγαν να ασπασθούν το Ιερόν Σύμβολον της πίστεώς μας!  Ενδεχομένως δέν ήθελαν να εκτεθούν στους Αρχηγούς της πολιτικής παρατάξεως, την οποίαν εκπροσωπούν. 

______Εμείς, πατρικά φερόμενοι, προσκαλούμε τα πρόσωπα αυτά να μη αρνηθούν την πίστιν των προγόνων μας! Πολλώ μάλλον καθ' όσον οι Ήρωες του 1940 αγνωνίσθηκαν και έπεσαν νεκροί, μαχόμενοι υπέρ Πίστεως και Πατρίδος! 

_______Ιδού, λοιπόν, τα τρία πρόσωπα, τα οποία αρνήθηκαν να προσκυνήσουν τον Τίμιον Σταυρόν στο Μνημείο των Πεσόντων προχθές 28 Οκτωβρίου 2019! 

1. Ο κ. Κωνστ. Κόντης, ως εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας,

2. Η κα Θεοδώρα Μαστραπά, ως Πρόεδρος της ΕΛΜΕ Β΄Αχαΐας, και

 3. Ο κ. Αριστείδης Κοκορές, ως εκπρόσωπος του Ιατρικού Συλλόγου Αιγίου, του οποίου τυγχάνει και Αντιπρόεδρος.

_________Ως Επίσκοπος του ιστορικού τούτου τόπου σημειώνουμε το λάθος των ως άνω προσώπων.Και δημοσίως τους θέτουμε το ερώτημα: 

Αγαπητοί μου κυρία Μαστραπά
καί κύριοι κ. Κόντη καί Κοκορέ, 
____Εάν δεν πιστεύετε στον αληθινό Θεό, τότε γιατί σπεύδετε να τιμήσετε τους Ήρωες του 1940, οι οποίοι  αγωνίσθησαν υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, μαχόμενοι δε, εθυσίασαν και αυτή τη ζωή τους;
_____Επαναλαμβάνω: Εάν δεν πιστεύετε στον Χριστό, τον αληθινό Θεό,  γιατί, λοιπόν, καταθέτετε Στεφάνια καί κάθεσθε προσοχή μπροστά στο Μνημείο των Πεσόντων υπέρ της Ορθοδοξίας; Ποιόν κοροϊδεύετε; Τους Αιγιώτες ή τον Εαυτόν Σας!

___________Φθάνει πια η υποκρισία, αδελφοί μου!

+ Ο πρ. ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
  Αίγιον, 29η Οκτωβρίου 2019

ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΟΜΙΛΙΑ της κας Κοκοτή

                   

 28^η    Οκτωβρίου   1940

      Σκληρή  , ανηφορική   αλλά  και  λαμπρή   είναι  η  πορεία  του  γένους  μας  μέσα   στους  αιώνες.0ι   Έλληνες  μάχονται  με  συνέπεια, με   ηρωισμό , με  πίστη   και  οι   νίκες   τους  θα   αποτελούν  μοναδικά  γεγονότα  ,φωτεινούς  φάρους  στο  διάβα   της  Ιστορίας.     

        Κανένα   έθνος  δεν  έχει   επιδείξει   τόσο  λαμπρή   ιστορία,  κανένα   έθνος  δεν  έχει  επιδείξει  τέτοιο  ηρωισμό,  κανένα  έθνος δεν  έχει  να  επιδείξει  τέτοιο  πνευματισμό  όσο  αυτή  η  μικρή  άκρη  της   Ευρώπης. Μέσα   λοιπόν   ,στην μακρόχρονη  διαδρομή  του έθνους μας, υπάρχουν ημερομηνίες, που σηματοδοτούν στον παγκόσμιο χώρο τα μεγάλα ιδεώδη του ανθρώπου. Μια τέτοια είναι και η 28^η Οκτωβρίου 1940.

        Ας   αφήσουμε τη φαντασία μας να τρέξει σε εκείνες τις μέρες. Βρισκόμαστε στο τέλος της δεκαετίας του 30. Η ατμόσφαιρα στην Ευρώπη είναι βαριά και αποπνικτική . Μυρίζει μπαρούτι καθώς τα κανόνια του Χίτλερ απειλούν την ελευθερία της Ευρώπης.

       Ο  ναζισμός  είναι  πανίσχυρος, το  δόγμα  της  Αρείας  Φυλής  κυριαρχεί  σε όλη  τη  Γερμανία  .Κοντά   της  σύμμαχοι στενοί  είναι  οι  Ιταλοί  φασίστες  του   Μουσολίνι ,καθώς  και  η αυτοκρατορική  Ιαπωνία.

      Οι   περισσότερες  χώρες  της  Ευρώπης  καταλαμβάνονται    η  μία  μετά  την  άλλη: Τσεχοσλοβακία ,Πολωνία, Αυστρία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Ολλανδία ,Γαλλία.

          Ο   Χίτλερ  έχει  ανοίξει  πολλά  μέτωπα .Ετοιμάζεται  να  επιτεθεί  στη  Ρωσία ,ενώ στη   Βόρεια   Αφρική  ο  Ρόμελ  προελαύνει. Η   Ελλάδα αποτελεί  το  μονοπάτι  για  τη  Μέση   Ανατολή .Ο  Χίτλερ  δε  γνωρίζει ιστορία  όσο θα  έπρεπε  και  γι’ αυτό  δίνει   εντολή  στο  Μουσολίνι   να  επιτεθεί   στην   Ελλάδα.

       Δεν   ξέρει   ότι  η  Ελλάδα   στον  πρώτο  παγκόσμιο  πόλεμο  βγήκε  νικήτρια, δεν  ξέρει  ότι  οι   Έλληνες  πολεμούν   τόσο  ηρωικά  όσο  αγαπούν  και  την  Ειρήνη.

Ο  Μουσολίνι   διαβεβαιώνει τον   σβαστιγοφόρο    προϊστάμενο  του    ότι  η  στρατιά  του  θα   καταλάβει    την  Ελλάδα  σε   24  ώρες. Είχε  την  εντύπωση  πως  η  κατάκτησή  της  θα   ήταν ένας  απλός  περίπατος  από  τη  Ρώμη   στην  Αθήνα. Κάτι  βέβαια , που έμεινε  απλά  όνειρο  και  στοίχισε  πολλά  στο  λαό  του.

      Ξημερώνει η 28^η Οκτωβρίου, ο Ιταλός πρεσβευτής επιδίδει στον Ιωάννη Μεταξά τελεσίγραφο, ζητώντας την παράδοση της Ελλάδας. Ο Μεταξάς και μαζί του όλος ο ελληνικός λαός βροντοφώναξαν το ηρωικό μα πάνω απ’ όλα υπεύθυνο ΌΧΙ. Το < ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ> του Λεωνίδα και των τριακοσίων ακούγεται για μια ακόμα φορά από ελληνικά χείλη. Από κάθε άκρη της Ελλάδας από κάθε κύμα της  θάλασσάς μας , από παντού, βλάστησε , γιγαντώθηκε το μεγάλο, το γενναίο, το ηρωικό ΌΧΙ.

     Δεν ήταν κάτι απρόσμενο, ήταν η συνέχεια της Ιστορίας του καθαγιασμένου με αίμα τούτου τόπου. Ήταν οι φωνές του 21΄, οι φωνές των μακεδονομάχων , οι φωνές των ηρώων, που όλοι εμείς θαρρείς πως έχουμε μέσα μας .Ήταν η καθαρή, δυνατή, αθάνατη ελληνική ψυχή που σε πείσμα όσων την πολεμούν είναι πάντα παρούσα στις δύσκολες στιγμές του Έθνους μας.

    Ο πόλεμος είχε αρχίσει από τον Αύγουστο. Τη μέρα που  τιμούνταν  η Μεγαλόχαρη, το ιταλικό υποβρύχιο Delfino  βύθισε την <ΈΛΛΗ> που βρίσκονταν αγκυροβολημένη στο λιμάνι της Τήνου. Η άνανδρη κι απρόκλητη αυτή πράξη ήταν μια προειδοποίηση από τα μαυρισμένα σύννεφα του βορρά. Η Ελλάδα είχε μείνει ψύχραιμη.

Tούτο   όμως το πρωινό   της   28^ης Οκτωβρίου 1940 ,οι   φλόγες  του  πολέμου ζωντανεύουν  ,γίνονται  ορατές.

Ο    εχθρός  πλησιάζει   τα  σύνορα .Τα  παλικάρια  σε  πολύ  λίγο   χρονικό   διάστημα    με  το  τραγούδι   στο  στόμα   και   τον   ενθουσιασμό  στην   ψυχή  ,έχουν  φτάσει  << πάνω   στις   Πίνδου   τις κορφές  που  θαρρείς  τα’  αστέρια  φιλούνε>>. Εκεί    τώρα  έχουν  ραντεβού  με  την  Ιστορία  .Εκεί  θα έστηναν μια  καινούρια   Αλαμάνα  ,μια  καινούρια   Γραβιά, ένα  καινούριο  Μεσολόγγι  ,εκεί  θα  έγραφαν  μια  καινούρια  ολόχρυση   σελίδα.

    Οι  γυναίκες  και  τα  παιδιά  τους   χειροκροτούν .Ήξεραν   πως   πάλι  θα  νικήσουν ,ήταν  βέβαιοι  πως  πάλι  θα  δοξαστούν.

    Τη   θέση   του   Λεωνίδα   ,του   Κολοκοτρώνη ,του   Κανάρη   του  Διάκου  παίρνουν  τώρα  ο  στρατηγός  Δαβάκης, ο Ταγματάρχης   Κωστάκης ,ο  έφεδρος  ανθυπολοχαγός  Αλέξανδρος  Διάκος, αλλά  ακόμα  περισσότερο  οι  απλοί  στρατιώτες, τα  ηρωικά   παλικάρια  της  Ελλάδας.

    Τα  χιόνια   έχουν  παγώσει  στις  βουνοκορφές  της   Ηπείρου .Όμως ο  στρατός   πολεμά  με   γενναιότητα. Τα   πρώτα  τανκς  των   Ιταλών   ακινητοποιούνται  όχι  από  τα   βλήματα  των  Ελλήνων αλλά  από  τις   προίκες  των  Ελληνίδων .Κανένας  δεν θα  μπορούσε  να  πιστέψει  ότι  τα  σιδερένια  τέρατα  θα  υπέκυπταν   στην  αυτοθυσία  των Ελλήνων. Οι μάχες   ακολουθούν  η  μία  την άλλη. Οι  Ιταλοί  οπισθοχωρούν  .Μια  ολόκληρη  αυτοκρατορία  καταρρέει  ηθικά ,αφού  δεν  μπορεί  να  νικήσει  μια  χούφτα  Έλληνες.

     Οι  Έλληνες  μπαίνουν  στην Αλβανία. Καταλαμβάνουν  την  Κορυτσά ,το  Αργυρόκαστρο ,τη  Χιμάρα , τους  Άγιους  Σαράντα, την   Τρεμπεσίνα, το Καλπάκι, το  Τεπελένι  και  την  Κλεισούρα.

    Η  γαλανόλευκη  κυματίζει  αγέρωχη  ,ανέμελη  στη  Μοσχόπολη ,στο Πόγραδετς, στην  Πρεμετή, στο  Δέλβινο. Όλη η Ελλάδα τραγουδά: <<Εμπρός  της  Ελλάδας  παιδιά.>>

    Οι  Έλληνες  νικούν .Έχουν  ξεσηκώσει  καρδιές  στην  ελπίδα  τους  για  νίκη. Οι  λαοί  της  Ευρώπης  που  με τρόμο υπέκυπταν  μπροστά  στης  μηχανοκίνητες  γερμανικές  στρατιές αρχίζουν  τώρα  να  συνέρχονται  από  την  ηττοπάθεια, νικούν  το  φόβο και αφυπνίζουν τα  πατριωτικά τους  αισθήματα.

      Από  τις  φλόγες  του  40΄ άναψε  μια  τεράστια  πυρκαγιά  που  φώτισε  όλη  την  ανθρωπότητα. Χαρακτηριστική  είναι   η  φράση  του  Γουίνστον  Τσώρτσιλ:<< Από  εδώ και  εμπρός  δε  θα  λέμε  πως  οι  Έλληνες  πολέμησαν  σαν  ήρωες , αλλά  ότι  οι  ήρωες  πολέμησαν  σαν  Έλληνες>>.

       Ο   Χίτλερ  βλέποντας  το  σύμμαχο  του    να  συντρίβεται  στα  βουνά  της  Πίνδου  αποφασίζει  να  εισβάλλει  ο  ίδιος  ,προκειμένου  να  διατηρήσει  την  εικόνα  της  φασιστικής  συμμαχίας .Έτσι  αρχίζουν  οι  συντονισμένες  επιθέσεις  Ιταλών  και  Γερμανών. 

      Και  πάλι  όμως  ο  Έλληνας   ήταν  εκεί .Για   να γράψει   μια  ακόμα  χρυσή  σελίδα  ηρωισμού   και   αυταπάρνησης.

         Στις    Στρατιωτικές  Ακαδημίες   ανά  τον  κόσμο   διδάσκεται   ο   τρόπος   που   πολέμησαν  ο  έφεδρος  λοχίας  Δημήτρης   Ίτσιος    και   μια   χούφτα  άντρες ενάντια  σε  χιλιάδες   Γερμανούς   της  Βέρμαχτ. Στο   οχυρό   Π8  στην ομορφοπλαγιά  του Μπέλες πάνω   από  τα   Άνω Πορόια    Σερρών,   κατάφεραν   να   αντισταθούν   σε   συντονισμένες   επιθέσεις   της   αεροπορίας  και  του   γερμανικού  πεζικού   κοστίζοντας  εκατοντάδες  νεκρούς   και  τραυματίες   στην   γερμανική  πολεμική   μηχανή. 

Στις αρχές Μαΐου του 1941, ήρθαν  και στο  Αίγιο οι μηχανοκίνητες μονάδες Γερμανών από το Ξυλόκαστρο και την Πάτρα, ακολουθώντας την παλαιά εθνική οδό. Ο κόσμος πλην ελαχίστων δε γονάτισε, δε λύγισε και δεν προσκύνησε τον κατακτητή.

 Δύσκολη περίοδος ήταν ο χειμώνας του 1941- 1942.Οι κάτοικοι του Αιγίου προσπαθούν να βρουν τρόφιμα στα χωριά της Αιγιαλείας δίνοντας ανταλλάγματα ολόκληρες περιουσίες, ενώ η θνησιμότητα ηλικιωμένων και παιδιών αυξανόταν δραματικά. Οι γιατροί της πόλης, το Νοσοκομείο και ο Ερυθρός Σταυρός δίνουν το δικό τους αγώνα. Οι  αντιστασιακές οργανώσεις δειλά δειλά συγκροτούνταν κι εδώ, από τις αρχές του 1942.

Ακολούθησαν συμπλοκές και μάχες με τους  Ιταλούς και  Γερμανούς  αργότερα έξω από την Τέμενη, στο Κακό Χωριό, στην Ακράτα, στην Αράχωβα και αλλού περιορίζοντας το πλιάτσικο των κατακτητών και μεταφέροντάς τους τον τρόμο. Το δέντρο της λευτεριάς ποτίζεται με πολύ αίμα και πόνο.

     Οι Γερμανοί   αναλαμβάνουν    πλήρως   την  κατοχή του Αιγίου μετά από  τη  συνθηκολόγηση  των   Ιταλών , στις 8 Σεπτέμβρη του 1943. Υποχρεώνουν   σε  καταναγκαστικά   έργα   άνδρες      Αιγιώτες . Σε καθημερινή    βάση   πενήντα   νέοι  με   αλφαβητική   σειρά  από  το Δημοτολόγιο    καλούνται   για   αγγαρείες" .

Επίσης      συγκεντρώνουν    όλο   τον   ιταλικό  οπλισμό   στο  2^ο   Δημοτικό Σχολείο Αιγίου.

 Στις 28 Οκτωβρίου, μεσημέρι του ΄43, οι Γερμανοί με τον περιβόητο Κόντραντ  Ντέντερ ή Τένερ επιχειρούν μπλόκο στο κέντρο της πόλης του Αιγίου.  Συλλαμβάνουν  εξήντα άνδρες  και   εκτελούν έναν.  Από το Αίγιο ξεκίνησε η μια  από  τις  τρεις   γερμανικές ομάδες για  να  πραγματοποιήσουν  το  ολοκαύτωμα  των  Καλαβρύτων, το Δεκέμβρη του ΄43.

       Οι Γερμανοί φεύγουν από το Αίγιο στις 17 Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, παίρνοντας ό,τι μπορούσαν μαζί τους από το λιμάνι του Αιγίου.

.            

   Η  Ελλάδα όμως είχε πια αποκτήσει αυτοπεποίθηση. Η ιαχή «αέρα» που ξαναζωντάνεψε το «Ιτε παίδες Ελλήνων» και το ««Ελευθερία ή θάνατος «έκοβε τα πόδια των Γερμανών.

Το    Ρούπελ  και  η   Κρήτη  έκαναν την  Ευρώπη  να  αναθαρρήσει και  απέδειξαν  πως  η  αήττητη  μέχρι   τότε  γερμανική  μηχανή  μπορούσε  να  ματώσει.  Οι  Έλληνες  και  πάλι  αντιστάθηκαν  με  το  ίδιο   αδάμαστο πάθος για  την  ελευθερία τους. Ο  ίδιος  ο  Χίτλερ  ομολόγησε  ότι   ο  Έλληνας  στρατιώτης  πολέμησε  με  περισσότερο  κουράγιο   από   κάθε   άλλον.

     Η   μάχη   της  Κρήτης  υπήρξε   η   αρχή  του   τέλους  του   ναζιστικού   άξονα, καθώς   καθυστέρησε  5  ολόκληρες  εβδομάδες την  επίθεση  κατά  της  Σοβιετικής  ένωσης  με  αποτέλεσμα  ο   χειμώνας  να   ανακόψει  την   πορεία   των   Γερμανών. Με  την   πύρρειο  νίκη των  Γερμανών   στην   Κρήτη  ολοκληρώθηκε το   σχέδιο   κατάκτησης  της   Ελλάδας   από  τις  δυνάμεις  του  άξονα .Και  αν  και  πράγματι   η  Χώρα   είχε   καταληφθεί  ,το   φρόνημα  και   η   ψυχή   του   Έλληνα  δεν  υποδουλώθηκε.

     Μετά   την  κατάληψη της  χώρας  , ακολουθεί   καθολική  αντίσταση  του  λαού  εναντίον  των κατακτητών   ,που  θα  εκδηλωθεί  με  διαδηλώσεις ,δολιοφθορές , κατασκοπείες  υπέρ   των συμμάχων , έκδοση  και  κυκλοφορία  παράνομου  υλικού  και  δολοφονίες  πρακτόρων  των  κατακτητών.

     Οι   κατακτητές   για  να  λυγίσουν  το  φρόνημα  του  λαού  προέβαιναν  σε  βάρβαρα  αντίποινα: αρπαγές ,διώξεις, λεηλασίες, ληστείες  περιουσιών, πυρπολήσεις  χωριών, εγκλεισμούς  σε  φυλακές  και  στα  φοβερά  στρατόπεδα   συγκέντρωσης. Ομηρίες,  εκτελέσεις    και  δολοφονίες   αμάχων  κατά  συρροή .

      Οι   ομαδικές   εκτελέσεις    των   Ελλήνων  από  τους  Γερμανούς   στην   Κάνδαμο  , στα  Καλάβρυτα ,στο   μαρτυρικό  Δίστομο   και  τόσους  άλλους  τόπους   θυσίας   μαρτυρούν   αιώνια  τι  μπορεί  να  υπομείνει  ένας  λαός  που  αγωνίζεται   για  την  ελευθερία  του.

     Οι   Ρώσοι   με  οργανωμένη   την  άμυνά  τους  αντεπιτίθενται   από   τα   ανατολικά  ενώ  οι  Αμερικάνοι   με  την  βοήθεια  των  δυτικών   συμμάχων  πραγματοποιούν  στην  Νορμανδία   την   μεγαλύτερη  στρατιωτική   απόβαση  στην  παγκόσμια   Ιστορία.

Το   τέλος   του  Β΄  Παγκοσμίου   πολέμου  έφτανε. Την   αρχή  του  όμως  την  έκανε   η  Ελλάδα .Αυτή  έγραψε  τον  επίλογο   στην  νεότερη  παγκόσμια  πολεμική  πράξη.

      Η  Ελλάδα   χάρισε  την  ελευθερία  όχι  μόνο  στον  εαυτό  της   αλλά  σε  ολόκληρη  την  ανθρωπότητα. Έγινε  ο  φωτεινός   φάρος,  για  να   βρουν   τον  δρόμο  τους  όλοι  οι  υπόλοιποι  λαοί.

     Η ελληνική αντίσταση στις ιμπεριαλιστικές διαθέσεις του Μουσολίνι και λίγο αργότερα της χιτλερικής oρμής, παίρνει οικουμενικές διαστάσεις και αποκτά ένα ευρύτερο πνευματικό νόημα, αφού αποσκοπεί στο να απελευθερώσει και να λυτρώσει το υποδουλωμένο στη βία και στην ανάγκη πνεύμα του ανθρώπου. Με την αντίσταση αυτή οι ηθικοί ορίζοντες της ιστορίας πλάτυναν απρόσμετρα θα πει τραγουδιστά ο μεγάλος ποιητής μας Άγγελος Σικελιανός.

Σήμερα που ο άνθρωπος αλλοτριώνεται ολοένα και περισσότερο, που στο όνομα κάποιων βάναυσα κακοποιημένων εννοιών ποδοπατείται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Σήμερα που ο πολεμικός ιμπεριαλιστικός οίστρος οδηγεί τον άνθρωπο σ' ένα χωρίς προηγούμενο στρατιωτικό εξοπλισμό, το ΟΧΙ των αγωνιστών του '40 παίρνει ένα ιδιαίτερο βάρος σημασίας, γίνεται η σφιγμένη γροθιά στα υψωμένα χέρια των αγωνιστών για λευτεριά, ειρήνη και δημοκρατία.

    Προς  όλους  αυτούς  που  πολέμησαν  ,αγωνίστηκαν και  αποδείχτηκαν  άξιοι  απόγονοι  των  προγόνων  τους  στρέφεται  την  ώρα  τούτη  η  εθνική  μνήμη.  

‘’Αθάνατη   γενιά  του  40  ,ημίθεοι  του  αλβανικού  έπους,  αγωνιστές της  τιμής  και  της  δόξας , ελληνικέ  λαέ  ,που  βροντοφώναξες  το  <<ΟΧΙ>>, που  όρθωσες  το   ανάστημά  σου  στις  τεθωρακισμένες  μεραρχίες  του  σκοταδισμού  , δεχτείτε  σήμερα  τον  άπειρο  σεβασμό  και  την  υπερηφάνεια   μας για  εσάς.

Δεχτείτε  την  πίστη  μας  στα   ιδανικά   της   ελευθερίας,  συνεχιστές  της  πορείας  του  έθνους  μας   κι  εμείς  ,θα  ακολουθήσουμε   πιστά  τα  βήματα   που   χαράξατε  εσείς  βαθιά  ,στην  καρδιά   και   στην  σκέψη  μας.

ΖΗΤΩ   ΤΟ   ΕΘΝΟΣ

ΖΗΤΩ   Η  28    ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ