ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ
____________Στην Εκκλησία μας οι Εθελοντές και οι Εθελόντριες αποτελούν μια διαχρονική πραγματικότητα! Υπηρετούν τό έργο της Εκκλησίας χωρίς θόρυβο, χωρίς δημοσιότητα, χωρίς τυμπανοκρουσίες! Είναι κατ αρχήν τά Εκκλησιαστικά Συμβούλια των ανα την Χώρα Ορθοδόξων Ναών. Σε κάθε Ενοριακό Εκκλησιαστικό Συμβούλιο υπηρετούν καί μοχθούν σε ημερήσια σχεδόν βάση τέσσεροι τουλάχιστον Επίτροποι, οι οποίο εκδαπανώνται για την προώθηση των υποθέσεων του ναού των. Στα χωριά μας οι Επίτροποι συγχρόνως είναι και νεωκόροι καί κωδωνοκρούστες! Επίσης σκουπίζουν και σφουγγαρίζουν το Ναό, ανάβουν τα κανδήλια, κάνουν τά πάντα!
____________Στην περίπτωση της Μητροπόλεώς μας μπορούμε να προσθέσουμε τις Κυρίες που προσφέρουν τις Υπηρεσίες τους στο εστιατόριο "ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ" και στό "ΚΕΛΑΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ" εδώ στο Αίγιο, στα Γηροκομεία μας και στις Στέγες Κατακοίτων Αιγίου καί Καλαβρύτων, στην Κατάσκήνωσή μας 'ΤΟ ΟΡΑΜΑ", στο Βρεφονηπιακό μας Σταθμό "ΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙΑ" , στη Σχολή Αγιογραφίας, στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής, στο Ραδιοφωνικό μας Σταθμό "ΔΙΑΚΟΝΙΑ καί ΜΑΡΤΥΡΙΑ", στο Κέντρο Νεότητος "ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ", στα αναλόγια των Ναών σαν ιεροψάλτες, στην Μέριμνα για τις Φυλακές, στην Φροντίδα για τους νοσηλευομένους.... Τί να πρωτοθυμηθώ; Ένας στρατός ανδρών και γυναικών εκδαπανάται καθημερινώς στο έργο της Εκκλησίας χωρίς καμμιά αμοιβή με μόνο κίνητρο την αγάπη τους στον Κύριό μας και Σωτήρα ΧΡΙΣΤΌ καί την αγάπη τους για τον συνάνθρωπο! Είναι τα ζωντανά Μέλη της Εκκλησίας, που αποτελούντό καμάρι μας και το καύχημά μας!
ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ – ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ
____________Εθελοντισμός καλείται η εκούσια προσφορά εργασίας, δηλ. χωρίς αντιμισθία καί άλλα ανταλλάγματα, πρός κάποιο τομέα της κοινωνικής ζωής και δραστηριότητος, η οποία κίνητρο έχει να βοηθήσουμε στην προαγωγή ενός σκοπού, ενός σχεδίου, ενός προγράμματος κλπ. Πολύς λόγος έγινε λίγα χρόνια πρίν, τότε που διεξήχθησαν στην Αθήνα οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Μυριάδες Αθηναίων έδωσαν το "παρών" στη φιλότιμη εκείνη προσπάθεια.
____________Σήμερα που η Χώρα μας διέρχεται οικονομική κρίση οι εθελοντές εμφανίζονται και πάλι σε διαφόρους τομείς της κοινωνικής ζωής και προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους.
____________Στην Εκκλησία μας οι Εθελοντές και οι Εθελόντριες αποτελούν μια διαχρονική πραγματικότητα! Υπηρετούν τό έργο της Εκκλησίας χωρίς θόρυβο, χωρίς δημοσιότητα, χωρίς τυμπανοκρουσίες! Είναι κατ αρχήν τά Εκκλησιαστικά Συμβούλια των ανα την Χώρα Ορθοδόξων Ναών. Σε κάθε Ενοριακό Εκκλησιαστικό Συμβούλιο υπηρετούν καί μοχθούν σε ημερήσια σχεδόν βάση τέσσεροι τουλάχιστον Επίτροποι, οι οποίο εκδαπανώνται για την προώθηση των υποθέσεων του ναού των. Στα χωριά μας οι Επίτροποι συγχρόνως είναι και νεωκόροι καί κωδωνοκρούστες! Επίσης σκουπίζουν και σφουγγαρίζουν το Ναό, ανάβουν τα κανδήλια, κάνουν τά πάντα!
____________'Επειτα είναι και οι Κυρίες του Φιλοπτώχου Ταμείου, οι οποίες συγκροτούν τα ενοριακά Φιλόπτωχα Συμβούλια, περιφέρουν τόν Δίσκο στην Εκκλησία, πραγματοποιούν επισκέψεις στα σπίτια των ενδεών, μεταφέρουν εκεί τρόφιμα, ιματισμό καί χρήματα, επισκέπτονται τα Νοσοκομεία, τρέχουν στους δρόμους για τη διενέργεια του Εράνου της Αγάπης, που γίνεται κατά τόν μήνα Δεκέμβριο κάθε χρόνο, με κάθε τρόπο και μέ όλες τους τις δυνάμεις στηρίζουν το έργο της Ενορίας.
 |
| ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΜΑΣ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ |
 |
| ΚΑΙ ΣΤΟ "ΣΤΕΚΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ" |
____________Στον πολυάριθμο αυτό στρατό της Μητροπόλεώς μας εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και τόν δίκαιο έπαινο της Εκκλησίας. Αφιερώνουμε το σημείωμα αυτό για να δημοσιοποιήσουμε το έργο τους. Και δημοσιεύουμε παρακάτω ένα σχετικό κείμενο. που έγραψε η κα Δήμητρα Μπούρη, μία από τίς πιο αφoσιωμένες εθελόντριες της Μητροπόλεώς μας. Αποτελεί μια δημόσια εξομολόγηση των αισθημάτων, τα οποία κυριαρχούν στην ψυχή του εθελοντή και της εθελόντριας.
_________Στο τέλος, αγαπητοί μου φίλοι, σας παραδίδω μια αλληγορική διήγηση και ένα διδακτικό video, αφιερωμένο στην Κυρά της Ρω, ένα πρότυπο θυσιαστικής ζωής για την Πατρίδα!
_________Στο τέλος, αγαπητοί μου φίλοι, σας παραδίδω μια αλληγορική διήγηση και ένα διδακτικό video, αφιερωμένο στην Κυρά της Ρω, ένα πρότυπο θυσιαστικής ζωής για την Πατρίδα!
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Α/ιγιο, 13 Φεβρουαρίου 2012
**************** ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ – ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ
Εθελοντής, είναι ο Άνθρωπος που προσφέρεται να πράξει κάτι με τη θέλησή του, χωρίς πίεση, χωρίς υποχρέωση από το Νόμο και χωρίς να υπολογίζει σε αμοιβή.
Υπάρχουν πολλά είδη εθελοντισμού, σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, σε όλα τα επαγγέλματα και σε όλες τις εκδηλώσεις γύρω μας.
Εμείς θα ασχοληθούμε με τον Εκκλησιαστικό Εθελοντισμό. Ο Θεός δεν θέλει την αναγκαστική παροχή υπηρεσιών αλλά την εθελοντική. Θέλει να τον υπηρετούμε με την ελεύθερη θέλησή μας.
Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, έδωσε το κατ’ εξοχήν παράδειγμα αληθούς διακονίας, όταν ζώστηκε το λένοιο και έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του.
Στον κοπιαστικό δρόμο του καθήκοντος, πρέπει να προπορεύεσαι και όχι απλώς να τον δείχνεις.
Όταν οι μαθηταί Του, δεν μπορούσαν να ασχοληθούν και με τα πνευματικά και με τα καθημερινά καθήκοντα, ανέλαβαν οι Διάκονοι, οι οποίοι είχαν, όλη την ευθύνη για τα υλικά αγαθά που είχαν ανάγκη ο Ιησούς και οι μαθηταί του.
Συνεχίζοντας την διακονία, οι εθελοντές σήμερα, γνωρίζουν ότι ο Θεός ευαρεστείται από την εθελοντική εργασία.
Αναπαύεται, όταν εργαζόμαστε τα έργα Του τα Άγια και Ιερά, με την καρδιά μας, με παλμό , με νεανικό ενθουσιασμό!
Οι εθελοντές, σε όποιον τομέα και αν ασχολούνται, προσπαθούν να προσφέρουν έργο, με καθαρό μυαλό, με ξεκούραστη διάθεση αλλά προπαντός με αγάπη, μη υπολογίζοντας κόπο, ιδρώτα και αγωνία και αναλαμβάνοντας την ευθύνη αυτών που κάνουν.
Όταν ο εθελοντής αναλαμβάνει να κάνει μια αποστολή, δεν το κάνει για να γίνει προσωπικότητα μέσα από αυτό το έργο που προσφέρει, αλλά ανάλογα με τα λίγα η πολλά προσόντα που διαθέτει, να προσφέρει από την προσωπικότητά του, την ενεργητικότητά του, τις γνώσεις του, σε ένα άγιο και ιερό έργο που ανακουφίζει, που σε φέρνει κοντά στην αληθινή πίστη.
«Ζήτησα από το Θεό, αγάπη και Αυτός μου έδωσε προβληματικά άτομα να βοηθώ»
Να τα βοηθώ με πύρωμα καρδιάς, με πόθο, με σπουδή, με ένθεο ζήλο να τα δώσουμε όλα για τη δόξα του Χριστού μας.
Στον ορισμό εθελοντής, που όπως αναφέραμε είναι ο άνθρωπος που προσφέρεται να πράξει κάτι με τη θέλησή του αναφέρεται ότι ο εθελοντής προσφέρει εργασία, χωρίς πίεση χωρίς υποχρέωση από το νόμο και χωρίς να υπολογίζει σε αμοιβή.
Πίεση αισθάνεται ο υπάλληλος, είτε αυτός εργάζεται στο Δημόσιο είτε στον Ιδιωτικό φορέα. Η πίεση όμως αυτή ξεχνιέται, όταν πάει στο Ταμείο, να πάρει το μισθό του. Άρα η πίεση αμείβεται.
Υποχρέωση από το Νόμο έχουν οι άνδρες, να παρουσιαστούν στις Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας. Άρα δεν είναι εθελοντές, εκτός και καταταγούν μόνοι τους, πριν τους καλέσει η πατρίδα.
Ερχόμαστε τώρα στο τρίτο στοιχείο του κανόνα, δηλ. ο εθελοντής δεν υπολογίζει σε αμοιβή, σε παροχή χρήματος.
Στο ΙΚΑ όπου υπηρέτησα ως υπάλληλος, υπήρχαν δύο είδη παροχών: οι παροχές σε χρήμα και οι παροχές σε είδος.
Έτσι πιστεύω ότι είναι και η αμοιβή, που εισπράττει ο εθελοντής, δηλ. δεν είναι αμοιβή σε χρήμα, αλλά αμοιβή σε είδος δηλ. ηθική αμοιβή.
Η ηθική αμοιβή, ανάλογα με τη σκοπιά που βλέπει κανείς τα πράγματα, πολλές φορές είναι καταλυτική γι’ αυτόν που την εισπράττει, όταν ο άνθρωπος που την δέχεται ξέρει να εκτιμά αυτήν την προσφορά.
Ο εθελοντής ζει μέσα στον πόνο της ζωής, βάζοντας τον εαυτό του στην εξυπηρέτηση του Ανθρώπου, είτε η εργασία που προσφέρει είναι σε Φιλανθρωπικά Ιδρύματα είτε σε τόσα άλλα έργα αγαθά, χωρίς να υπολογίζει τις κραυγές και τους ψιθύρους, από τους κακόπιστους και πονηρούς ανθρώπους, που βλέπουν παντού χρηματική αμοιβή.
Δεν ξέρουν όμως, ότι την ηθική αμοιβή, δεν μπορούν να την κλέψουν οι πονηροί, ότι η ηθική αμοιβή είναι «άυλος τίτλος» ο οποίος εξοφλείται, όταν παρουσιαστούμε ενώπιον του Μεγάλου Κριτή.
Και όπως λέει ένα ωραίο ρητό:
«Κατά την ημέρα της Κρίσης δεν θα εξετασθεί ¨
τι καλά είπαμε, αλλά τι καλά κάναμε», γιατί
«Στιγμές κατάλληλες για λόγια, είναι λίγες,
Στιγμές κατάλληλες για έργα, είναι όλες»
Ο Χριστός μας, επαινεί το παράδειγμα του Σαμαρείτη, δείχνοντάς μας, ότι υπάρχουν στιγμές, που η διακονία είναι προτιμότερη, από την τυπική τέλεση των καθηκόντων της λατρείας.
Ο Γιάννης Μακρυγιάννης, λέει ότι «δεν πλουταίνει ο άνθρωπος με χρήματα μονάχα, πλουταίνει και με τα καλά του έργα».
«Γιατί όταν παίρνεις, γεμίζουν τα χέρια, όταν δίνεις γεμίζει η καρδιά».
Οι Εθελοντές που υπηρετούν από την ψυχή τους τον Θεό, στα πρόσωπα των αδελφών, πιστεύουν ότι η σωτηρία είναι μια ισόβια διαδικασία, μια πορεία ανηφορική. Ο καθένας καλείται να πληρώσει το υψηλό κόστος της εν Χριστώ ζωής.
Η Αμερικανίδα συγγραφέας Βέρτα Μάε Σμάρτ Γκρόβενορ γράφει: «Η μαγειρική είναι μία μορφή αγάπης. Αν μαγειρεύεις από αγάπη και τρέφεις ανθρώπους, η τροφή μετατρέπεται σε αίμα, το αίμα σε κύτταρα, τα κύτταρα σε ενέργεια, που γίνεται ζωή.
Και όταν ο τρόπος ζωής σου είναι γεμάτος φαντασία, δημιουργικός και ενεργητικός, η τροφή είναι ζωή. Με άλλα λόγια, η αγάπη και η ενέργεια που βάζεις στην μαγειρική σου, παίρνουν την μορφή αγάπης και ενέργειας για τα πρόσωπα, για τα οποία μαγειρεύεις».
4/7/2010
ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΠΟΥΡΗ
Εθελόντρια της Ιεράς Μητροπόλεως
Να ξεκλέβεις χρόνο, για να ασκείς την αγάπη
«Η αγάπη, είναι ο μόνος λόγος της ζωής. Πιστεύω στο Θεό, που για μένα είναι η αγάπη. Την αγάπη, που την ένιωσα για πρώτη φορά στην ζωή μου, όταν είδα δίπλα μου να πεθαίνει ο εχθρός μου και τον αγάπησα»
Λέων Τολστόι
ΜΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟ!
ΕΝΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη
και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε
εκείνο το πακέτο, αναρωτήθηκε. Όταν άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε
πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια
ποντικοπαγίδα!Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!:-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:"Κύρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας.
Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου
εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε:"Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το
να προσευχηθώ για σας. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ."Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα
του κινδύνου:"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"Και το βόδι απάντησε:"Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις,
αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι ένα
τσιμπηματάκι στο δέρμα μου! "Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι,
περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, να αντιμετωπίσει
τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η
ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει
τι συνέβη.Μέσα στη νύχτα όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα
φίδι ....Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα. Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε
στο νοσοκομείο. Αλλοίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με πολύ υψηλό πυρετό.
Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες..Έτσι ο αγρότης *έσφαξε την κότα* για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!
Η γυναίκα όμως πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες
ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο
προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8ωρο και για να τους ταΐσει όλους αυτούς
ο αγρότηςαναγκάστηκε να «σφάξει το γουρούνι».Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλύτωσε! Πέθανε! Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς
κόσμος, γιατί ήταν πολύ καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να φιλοξενήσει
όμως όλο αυτό τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να «σφάξει το βόδι»Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαινε-έλα από την τρυπούλα του
με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη.......ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ:Χάσαμε την ανθρωπιά μας, και ενισχύσαμε τον ατομισμό μας..!Όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο!Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ' αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή!Ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας!
Είμαστε σαν τις ίνες ενός υφάσματος. Και αν ένα μέρος του υφάσματος χαλάσει,
ύφασμα είναι άχρηστο....
ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ. Αυτοί, λοιπόν, είμαστε εμείς!Όταν βέβαια αδιαφορούμε ο ένας για τον άλλο.
********************
Η ΚΥΡΑ ΤΗΣ ΡΩ!