ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΒΛΑΣΙΑΣ!
Στο Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Βλασίας Καλαβρύτων, στις 23 Ιουλίου του έτους 1948 έγινε μια σκληρή μάχη! Ήταν η περίοδος του συμμοριτοπόλεμου. (Σήμερα την λέγουν «περίοδο του εμφύλιου») Ήταν τότε που η Ελλάδα αγωνιζόταν για την εθνική της αξιοπρέπεια και ακεραιότητα.
Κάποιοι –οι συμμορίτες- κινούμενοι από εξωτερικούς παράγοντες, ήθελαν να προσδέσουν την Ελλάδα στο άρμα της Μόσχας, στο ανατολικό μπλοκ! Είχαν συστήσει την «Κυβέρνηση των Βουνών»! Και σήκωσαν τα όπλα κατά της Πατρίδας.. Σύνθημά τους και τραγούδι τους ήταν το «αδερφός τον αδερφό να σκοτώνει»! Ήμουν τότε μικρό παιδί και το άκουγα με τα αυτιά μου!
Απ’ την άλλη πλευρά ήταν ο Εθνικός Στρατός και η νόμιμη Κυβέρνηση της Ελλάδος. Το 617 Τάγμα Πεζικού με Διοικητή τον Δαμιανό. Ήσαν εκεί για να προστατεύσουν την Πατρίδα από τον εσωτερικό εχθρό. Ήσαν εκεί για να μείνει αδούλωτη και ελεύθερη η Πατρίδα μας. Στην περίοδο του συμμοριτοπόλεμου έγιναν πολλές και σκληρές μάχες. Στην Αθήνα έμεινε περιώνυμη η Μάχη στο Σύνταγμα Μακρυγιάννη στις 3 Δεκεμβρίου 1943. Στη Μάχη της Χαλανδρίτσας Αχαΐας όλοι οι Μαχητές της Ελευθερίας, ένοπλοι Χωροφύλακες, έπεσαν μαχόμενοι! Ενθυμούμαι σαν παιδί τριάντα εννέα (39) φέρετρα παρατεταγμένα στη σειρά στο 1ο Νεκροταφείο των Πατρών. Ο συμμοριτοπόλεμος ετελείωσε με την κατίσχυση του Εθνικού Στρατού στο Γράμμο και στο Βίτσι! Ο Αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος έδωσε το τελικό και τελειωτικό κτύπημα στον Κομμουνισμό και η Ελλάδα σώθηκε!
Στην Πελοπόννησο έγιναν τότες σκληρές μάχες. Έμεινε στην ιστορία η ΕΝΑΤΗ Μεραρχία του Εθνικού Στρατού, η οποία ξεκαθάρισε την Πελοπόννησο από τους συμμορίτες, τους κομμουνιστές. Έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο «Η ενάτη και η χιονάτη»!
Έπειτα από αυτά τα εισαγωγικά, ας προσεγγίσουμε τώρα την Μάχη της Βλασίας. Από την Τρίπολη οι αντάρτες προχωρούσαν προς την Αχαΐα. Είχαν στόχο τους να καταλάβουν την Πάτρα. Ήσαν πολυάριθμοι! Χίλιοι εξακόσιοι (1650) αντάρτες, πάνοπλοι και καλώς συντεταγμένοι, με αρχηγούς των τους καπεταναίους Πέρδικα και Κονταλώνη, εκινούντο με στόχο την κατάληψη των Πατρών.
Από την άλλη πλευρά ο εθνικός Στρατός είχε χρέος να ανακόψει την πορεία τους. Στο σχεδιασμό της γραμμής αμύνης ετέθη και η Βλασία των Καλαβρύτων. Μπορούσε να αποτελέσει ένα από τις διόδους προσπελάσεως των συμμοριτών προς την Πάτρα. Εκεί λοιπόν απεστάλη ένα Τάγμα με Διοικητή τον Αντισυνταγματάρχη Δακουράκο Σταύρο. Ο 3ος Λόχος, αποτελούμενος από εκατόν τριάντα επτά άνδρες (137) με Λοχαχό τον Δαμιανό Γ. είχε ανέβη στο Μοναστήρι της Βλασίας, επειδή ήταν ψηλά και είχε καλή στόχευση. Εκεί βρισκόταν και ο Διοικητής του Τάγματος Αντισ/χης Δακουράκος. Ο Λόχος Διοικήσεως, αποτελούμενος από τριάντα (30) άνδρες με Διοικητή τον Λοχαγό Πηλατάκη, είχε πάρει θέσεις χαμηλά, κάτω από την Μονή, στα αλώνια. Ο 2ος Λόχος ήταν προς την κατεύθυνση του χωριού Μάνεσι Καλαβρύτων.
Οι γενναίοι υπερασπιστές της Ελευθερίας μας είχαν καταλάβει τα καίρια σημεία προσπελάσεως, είχαν στηθεί εκεί και περίμεναν. Και όντως οι ορδές των κομμουνιστο-συμμοριτών δεν άργησαν να εμφανισθούν. Το βράδυ της 23ης Ιουλίου του έτους 1948 δόθηκε η περιώνυμος Μάχη της Βλασίας.
Όπως προανέφερα ήδη ο 3ος Λόχος του Εθνικού μας Στρατού είχε εγκατασταθεί στην ιστορική Μονή του Αγίου Νικολάου Βλασίας. Η 23η Ιουλίου 1948 ήταν μια ασέληνη και γι αυτό κατασκότεινη νύχτα. Ένα τμήμα εξ εκείνων που επιβουλεύονταν την ακεραιότητα της Πατρίδας των, αρνισηπάτριδες και προδότες, αποτελούμενο από εξακόσιους (600) περίπου κομμουνι-συμμορίτες, μέσα στην ασέληνη νύκτα και εκμεταλλευόμενοι το σκοτάδι είχαν κατορθώσει να πλησιάσουν τη Μονή, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί. Είχαν ήδη περικυκλώσει την Μονή και είχαν εγκλωβίσει εκεί τον Εθνικό μας Στρατό. Οι πρώτοι ήδη είχαν φθάσει σχεδόν έξω από τον μανδρότοιχο της Μονής. Οι Στρατιώτες μας κοιμώντουσαν αμέριμνοι. Ακόμη και οι φρουροί ασφαλείας δεν είχαν αντιληφθεί το πλησίασμα των συμμοριτών. Στα βαθειά μεσάνυκτα λοιπόν ο Άγιος Νικόλαος, εμφανιζόμενος στο Αντισυνταγματάρχη Δακουράκο, Διοικητή του 617 Τάγματος Πεζικού, ο οποίος αμέριμνος επίσης κοιμόταν, και προσποιούμενος τον Στρατηγό Παπαδόγκωνα, προφανώς για να είναι πειστικός στο Διοικητή, τον σπρώχνει, τον ξυπνάει και του λέγει: «Σταύρο, ξύπνα! Μη κοιμάσαι πια! Σήκω επάνω αμέσως! Ξύπνα και τους άνδρες σου, όλη τη δύναμη! Δώσε γενικό σύνθημα συναγερμού! Οι αντάρτες σας έχουν περικυκλώσει!»
Ήταν ο Άγιος Νικόλαος, ο Προστάτης της Μονής, αυτός που ξυπνούσε το Διοικητή! Σε λίγο καταφθάνει ανήσυχος και ο Διοικητής του Λόχου Διοικήσεως ο Λοχαγός Πιλατάκης και λέγει στον ανήσυχο Δακουράκο: «Κύριε Διοικητά, κάτι πρέπει να συμβαίνει! Είδα στον ύπνο μου, ότι έπιασε φωτιά το Μοναστήρι και ότι γύρω –γύρω καίγεται! Ετρόμαξα και γι αυτό ήλθα εδώ»! Βεβαίως ολόγυρα στο Μοναστήρι πουθενά δεν υπήρχε φωτιά!
Ο Διοικητής τότε κατανόησε πολύ καλά το θεϊκό μήνυμα και εσήμανε αμέσως συναγερμό. Όλοι έτρεξαν και έλαβαν τις προκαθορισμένες θέσεις τους! Και τότε, στα αμέσως επόμενα λίγα λεπτά της ώρας εκδηλώθηκε η επίθεση των ανταρτών! Ήταν 3:50΄ τα ξημερώματα, όταν άρχιζε η Μάχη της Βλασίας και ήταν μια μάχη στήθος με στήθος, μια μάχη εξ επαφής. Η μάχη ήταν σκληρή. Διήρκεσε δέκα ολόκληρες ώρες με μικρές εικοσάλεπτες (20΄) μόνον διακοπές. Τότε στη Μάχη της Βλασίας περίφημος για την λεβεντιά του και την αυτοθυσία του αναδείχθηκε ο στρατιώτης μας Καρατάσος. Είχε δεχθή τρείς σφαίρες, είχε υποστή ισάριθμα τραύματα. Τα τραύματά του αιμορραγούσαν, εκείνος όμως όρθιος στη θέση του, κρατώντας ένα μυδράλλιο, πολεμούσε επί τέσσερες ώρες χωρίς διακοπή!
Έτσι λοιπόν δόθηκε η μάχη της Βλασίας. Μια μάχη μέσα στη νύκτα, στήθος με στήθος! Μια Μάχη, η οποία άφησε πίσω της ένδεκα (11) νεκρούς και τριάντα επτά ( 37) τραυματίες. Το δάπεδο του Ναού του Αγίου Νικολάου είχε πλημμυρίσει από το αίμα των τραυματισμένων. Ήταν μια εφιαλτική εικόνα, την οποία μας διηγήθηκε ο κ. Ιωάννης Ράγκος, ένας από τους ηρωϊκούς Μαχητές της Βλασίας, ο οποίος μας τα διηγήθηκε.
Ο Εθνικός μας Στρατός νίκησε τους συμμορίτες! Ήταν η ΠΡΩΤΗ ΗΤΤΑ των κομμουνιστών. Εκεί όμως , όπως το είπαμε ήδη, ΕΝΔΕΚΑ ΗΡΩΕΣ άφησαν την τελευταία τους πνοή! Εκεί άφησαν και το άψυχο κορμάκι τους! Στον αυλόγυρο της Μονής κοιμούνται πια ήσυχοι! Η Πατρίδα μας δεν υποδουλώθηκε στον εσωτερικό εχθρό! Δεν παραδόθηκε στους μπολσεβίκους! Το σφυροδρέπανο δεν απώθησε το Σταυρό από την Σημαία μας!
Στο Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Βλασίας Καλαβρύτων, στις 23 Ιουλίου του έτους 1948 έγινε μια σκληρή μάχη! Ήταν η περίοδος του συμμοριτοπόλεμου. (Σήμερα την λέγουν «περίοδο του εμφύλιου») Ήταν τότε που η Ελλάδα αγωνιζόταν για την εθνική της αξιοπρέπεια και ακεραιότητα.
Κάποιοι –οι συμμορίτες- κινούμενοι από εξωτερικούς παράγοντες, ήθελαν να προσδέσουν την Ελλάδα στο άρμα της Μόσχας, στο ανατολικό μπλοκ! Είχαν συστήσει την «Κυβέρνηση των Βουνών»! Και σήκωσαν τα όπλα κατά της Πατρίδας.. Σύνθημά τους και τραγούδι τους ήταν το «αδερφός τον αδερφό να σκοτώνει»! Ήμουν τότε μικρό παιδί και το άκουγα με τα αυτιά μου!
Απ’ την άλλη πλευρά ήταν ο Εθνικός Στρατός και η νόμιμη Κυβέρνηση της Ελλάδος. Το 617 Τάγμα Πεζικού με Διοικητή τον Δαμιανό. Ήσαν εκεί για να προστατεύσουν την Πατρίδα από τον εσωτερικό εχθρό. Ήσαν εκεί για να μείνει αδούλωτη και ελεύθερη η Πατρίδα μας. Στην περίοδο του συμμοριτοπόλεμου έγιναν πολλές και σκληρές μάχες. Στην Αθήνα έμεινε περιώνυμη η Μάχη στο Σύνταγμα Μακρυγιάννη στις 3 Δεκεμβρίου 1943. Στη Μάχη της Χαλανδρίτσας Αχαΐας όλοι οι Μαχητές της Ελευθερίας, ένοπλοι Χωροφύλακες, έπεσαν μαχόμενοι! Ενθυμούμαι σαν παιδί τριάντα εννέα (39) φέρετρα παρατεταγμένα στη σειρά στο 1ο Νεκροταφείο των Πατρών. Ο συμμοριτοπόλεμος ετελείωσε με την κατίσχυση του Εθνικού Στρατού στο Γράμμο και στο Βίτσι! Ο Αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος έδωσε το τελικό και τελειωτικό κτύπημα στον Κομμουνισμό και η Ελλάδα σώθηκε!
Στην Πελοπόννησο έγιναν τότες σκληρές μάχες. Έμεινε στην ιστορία η ΕΝΑΤΗ Μεραρχία του Εθνικού Στρατού, η οποία ξεκαθάρισε την Πελοπόννησο από τους συμμορίτες, τους κομμουνιστές. Έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο «Η ενάτη και η χιονάτη»!
Έπειτα από αυτά τα εισαγωγικά, ας προσεγγίσουμε τώρα την Μάχη της Βλασίας. Από την Τρίπολη οι αντάρτες προχωρούσαν προς την Αχαΐα. Είχαν στόχο τους να καταλάβουν την Πάτρα. Ήσαν πολυάριθμοι! Χίλιοι εξακόσιοι (1650) αντάρτες, πάνοπλοι και καλώς συντεταγμένοι, με αρχηγούς των τους καπεταναίους Πέρδικα και Κονταλώνη, εκινούντο με στόχο την κατάληψη των Πατρών.
Από την άλλη πλευρά ο εθνικός Στρατός είχε χρέος να ανακόψει την πορεία τους. Στο σχεδιασμό της γραμμής αμύνης ετέθη και η Βλασία των Καλαβρύτων. Μπορούσε να αποτελέσει ένα από τις διόδους προσπελάσεως των συμμοριτών προς την Πάτρα. Εκεί λοιπόν απεστάλη ένα Τάγμα με Διοικητή τον Αντισυνταγματάρχη Δακουράκο Σταύρο. Ο 3ος Λόχος, αποτελούμενος από εκατόν τριάντα επτά άνδρες (137) με Λοχαχό τον Δαμιανό Γ. είχε ανέβη στο Μοναστήρι της Βλασίας, επειδή ήταν ψηλά και είχε καλή στόχευση. Εκεί βρισκόταν και ο Διοικητής του Τάγματος Αντισ/χης Δακουράκος. Ο Λόχος Διοικήσεως, αποτελούμενος από τριάντα (30) άνδρες με Διοικητή τον Λοχαγό Πηλατάκη, είχε πάρει θέσεις χαμηλά, κάτω από την Μονή, στα αλώνια. Ο 2ος Λόχος ήταν προς την κατεύθυνση του χωριού Μάνεσι Καλαβρύτων.
Οι γενναίοι υπερασπιστές της Ελευθερίας μας είχαν καταλάβει τα καίρια σημεία προσπελάσεως, είχαν στηθεί εκεί και περίμεναν. Και όντως οι ορδές των κομμουνιστο-συμμοριτών δεν άργησαν να εμφανισθούν. Το βράδυ της 23ης Ιουλίου του έτους 1948 δόθηκε η περιώνυμος Μάχη της Βλασίας.
Όπως προανέφερα ήδη ο 3ος Λόχος του Εθνικού μας Στρατού είχε εγκατασταθεί στην ιστορική Μονή του Αγίου Νικολάου Βλασίας. Η 23η Ιουλίου 1948 ήταν μια ασέληνη και γι αυτό κατασκότεινη νύχτα. Ένα τμήμα εξ εκείνων που επιβουλεύονταν την ακεραιότητα της Πατρίδας των, αρνισηπάτριδες και προδότες, αποτελούμενο από εξακόσιους (600) περίπου κομμουνι-συμμορίτες, μέσα στην ασέληνη νύκτα και εκμεταλλευόμενοι το σκοτάδι είχαν κατορθώσει να πλησιάσουν τη Μονή, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί. Είχαν ήδη περικυκλώσει την Μονή και είχαν εγκλωβίσει εκεί τον Εθνικό μας Στρατό. Οι πρώτοι ήδη είχαν φθάσει σχεδόν έξω από τον μανδρότοιχο της Μονής. Οι Στρατιώτες μας κοιμώντουσαν αμέριμνοι. Ακόμη και οι φρουροί ασφαλείας δεν είχαν αντιληφθεί το πλησίασμα των συμμοριτών. Στα βαθειά μεσάνυκτα λοιπόν ο Άγιος Νικόλαος, εμφανιζόμενος στο Αντισυνταγματάρχη Δακουράκο, Διοικητή του 617 Τάγματος Πεζικού, ο οποίος αμέριμνος επίσης κοιμόταν, και προσποιούμενος τον Στρατηγό Παπαδόγκωνα, προφανώς για να είναι πειστικός στο Διοικητή, τον σπρώχνει, τον ξυπνάει και του λέγει: «Σταύρο, ξύπνα! Μη κοιμάσαι πια! Σήκω επάνω αμέσως! Ξύπνα και τους άνδρες σου, όλη τη δύναμη! Δώσε γενικό σύνθημα συναγερμού! Οι αντάρτες σας έχουν περικυκλώσει!»
Ήταν ο Άγιος Νικόλαος, ο Προστάτης της Μονής, αυτός που ξυπνούσε το Διοικητή! Σε λίγο καταφθάνει ανήσυχος και ο Διοικητής του Λόχου Διοικήσεως ο Λοχαγός Πιλατάκης και λέγει στον ανήσυχο Δακουράκο: «Κύριε Διοικητά, κάτι πρέπει να συμβαίνει! Είδα στον ύπνο μου, ότι έπιασε φωτιά το Μοναστήρι και ότι γύρω –γύρω καίγεται! Ετρόμαξα και γι αυτό ήλθα εδώ»! Βεβαίως ολόγυρα στο Μοναστήρι πουθενά δεν υπήρχε φωτιά!
Ο Διοικητής τότε κατανόησε πολύ καλά το θεϊκό μήνυμα και εσήμανε αμέσως συναγερμό. Όλοι έτρεξαν και έλαβαν τις προκαθορισμένες θέσεις τους! Και τότε, στα αμέσως επόμενα λίγα λεπτά της ώρας εκδηλώθηκε η επίθεση των ανταρτών! Ήταν 3:50΄ τα ξημερώματα, όταν άρχιζε η Μάχη της Βλασίας και ήταν μια μάχη στήθος με στήθος, μια μάχη εξ επαφής. Η μάχη ήταν σκληρή. Διήρκεσε δέκα ολόκληρες ώρες με μικρές εικοσάλεπτες (20΄) μόνον διακοπές. Τότε στη Μάχη της Βλασίας περίφημος για την λεβεντιά του και την αυτοθυσία του αναδείχθηκε ο στρατιώτης μας Καρατάσος. Είχε δεχθή τρείς σφαίρες, είχε υποστή ισάριθμα τραύματα. Τα τραύματά του αιμορραγούσαν, εκείνος όμως όρθιος στη θέση του, κρατώντας ένα μυδράλλιο, πολεμούσε επί τέσσερες ώρες χωρίς διακοπή!
Έτσι λοιπόν δόθηκε η μάχη της Βλασίας. Μια μάχη μέσα στη νύκτα, στήθος με στήθος! Μια Μάχη, η οποία άφησε πίσω της ένδεκα (11) νεκρούς και τριάντα επτά ( 37) τραυματίες. Το δάπεδο του Ναού του Αγίου Νικολάου είχε πλημμυρίσει από το αίμα των τραυματισμένων. Ήταν μια εφιαλτική εικόνα, την οποία μας διηγήθηκε ο κ. Ιωάννης Ράγκος, ένας από τους ηρωϊκούς Μαχητές της Βλασίας, ο οποίος μας τα διηγήθηκε.
Ο Εθνικός μας Στρατός νίκησε τους συμμορίτες! Ήταν η ΠΡΩΤΗ ΗΤΤΑ των κομμουνιστών. Εκεί όμως , όπως το είπαμε ήδη, ΕΝΔΕΚΑ ΗΡΩΕΣ άφησαν την τελευταία τους πνοή! Εκεί άφησαν και το άψυχο κορμάκι τους! Στον αυλόγυρο της Μονής κοιμούνται πια ήσυχοι! Η Πατρίδα μας δεν υποδουλώθηκε στον εσωτερικό εχθρό! Δεν παραδόθηκε στους μπολσεβίκους! Το σφυροδρέπανο δεν απώθησε το Σταυρό από την Σημαία μας!
Εμείς λοιπόν σήμερα συγκεντρωθήκαμε, όπως άλλωστε κάθε χρόνο, για μια ακόμη φορά, στο Μοναστήρι της Βλασίας, για να προσευχηθούμε γι’ αυτούς, για να τους θυμηθούμε, για να τελέσουμε το Μνημόσυνό τους! Για να τους αποδείξουμε, ότι ΔΕΝ τους ξεχνάμε. Η λησμονιά είναι η πιο πικρή τιμωρία. Είναι επίσης ακόμη και η πιο μεγάλη αχαριστία!
Βεβαίως εκεί προσευχηθήκαμε και για τις ψυχές των νεκρών της άλλης πλευράς. Ἠσαν τριάντα πέντε οι νεκροί των συμμοριτών. Κι’ εκείνοι ήσαν παιδιά του Θεού! Κι εκείνοι ήσαν Έλληνες και αδελφοί μας. Προσευχηθήκαμε λοιπόν και γι αυτούς, για όλους τους νεκρους μας!
Στη Βλασία σήμερα ήμασταν μόνοι μας! Το επίσημο Κράτος απουσίαζε. Στο όνομα της εθνικής συμφιλίωσης το νεώτερο Ελληνικό Κράτος τους έχει πια ξεγράψει και συστηματικά τους αγνοεί! Στη Βλασία σήμερα δεν ήταν ούτε ένας επίσημος! Δεν ήταν επίσης ούτε ένας στρατιωτικός! Ήταν όμως εκεί ο κ. Ιωάννης Ράγκος, ένας από τους επιζήσαντες γενναίους υπερασπιστές της Ελευθερίας! Αυτός, μόνον Αυτός, εκπροσωπούσε την σύγχρονη ΕΛΛΑΔΑ!
Όλοι οι άλλοι, στο όνομα της εθνικής συμφιλίωσης, απουσίαζαν από τη Βλασία. Όλοι οι άλλοι! Η Κυβέρνηση και η Αντιπολίτευση, η στρατιωτική Ηγεσία, οι Τοπικές Αρχές, τα συνήθως λαλίστατα ΜΜΕ, οι πολιτιστικοί Σύλλογοι και τα Σωματεία των Καλαβρυτινών, όλοι τους έλαμψαν δια της …..απουσίας των. Πολλοί όμως από τους παραπάνω θα είναι παρόντες αύριο σε ανάλογες εκδηλώσεις του ….Δημοκρατικού Στρατού, όπως π.χ. στο Γοργοπόταμο! Εκεί η εθνική συμφιλίωση αναστέλλεται· αποστέλλεται σε αναγκαστική άδεια!
Εμείς, πλαισιωμένοι από τον ιερό Κλήρο και από πλήθος πιστών επιτελέσαμε το χρέος μας. Προσευχηθήκαμε για τις ψυχές των. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους.
Στη Βλασία σήμερα ήμασταν μόνοι μας! Το επίσημο Κράτος απουσίαζε. Στο όνομα της εθνικής συμφιλίωσης το νεώτερο Ελληνικό Κράτος τους έχει πια ξεγράψει και συστηματικά τους αγνοεί! Στη Βλασία σήμερα δεν ήταν ούτε ένας επίσημος! Δεν ήταν επίσης ούτε ένας στρατιωτικός! Ήταν όμως εκεί ο κ. Ιωάννης Ράγκος, ένας από τους επιζήσαντες γενναίους υπερασπιστές της Ελευθερίας! Αυτός, μόνον Αυτός, εκπροσωπούσε την σύγχρονη ΕΛΛΑΔΑ!
Όλοι οι άλλοι, στο όνομα της εθνικής συμφιλίωσης, απουσίαζαν από τη Βλασία. Όλοι οι άλλοι! Η Κυβέρνηση και η Αντιπολίτευση, η στρατιωτική Ηγεσία, οι Τοπικές Αρχές, τα συνήθως λαλίστατα ΜΜΕ, οι πολιτιστικοί Σύλλογοι και τα Σωματεία των Καλαβρυτινών, όλοι τους έλαμψαν δια της …..απουσίας των. Πολλοί όμως από τους παραπάνω θα είναι παρόντες αύριο σε ανάλογες εκδηλώσεις του ….Δημοκρατικού Στρατού, όπως π.χ. στο Γοργοπόταμο! Εκεί η εθνική συμφιλίωση αναστέλλεται· αποστέλλεται σε αναγκαστική άδεια!
Εμείς, πλαισιωμένοι από τον ιερό Κλήρο και από πλήθος πιστών επιτελέσαμε το χρέος μας. Προσευχηθήκαμε για τις ψυχές των. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους.
ΟΙ ΠΕΣΟΝΤΕΣ:
1.Καμβύσης Νικόλαος, Ανθυπολοχαγός
2.Μαμαλής Χαράλαμπος, Ανθυπολοχαγός
3. Λιάκης Κωνσταντίνος, Επιλοχίας
4. Λιούλιας Βασίλειος, Στρατιώτης
5.Παναγόπουλος Ευστάθιος, Στρατιώτης
6. Πλιάκας Χρήστος, Στρατιώτης
7. Σταματίου Φώτιος, Στρατιώτης
8.Καλογερόπουλος Διονύσιος, Στρατιώτης
9. Δαμίτσας Θωμάς, Στρατιώτης
10. Τσούτσουρας Ηλίας, Στρατιώτης
11.Μουτσούνας Ιωάννης, Στρατιώτης
ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ!
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Καλάβρυτα, 26 Ιουλίου 2009
Σημ. 1η Η ιστορία δεν διορθώνεται με την λησμοσύνη και την παραποίηση των γεγονότων. Στην ψυχή μας υπάρχει και βασιλεύει η αγάπη προς όλους. Δεν κρατάμε κακία για κανένα. Στην Εκκλησία μαθαίνουμε να αγαπάμε τους εχθρούς μας. Αλλά την αλήθεια πρέπει να την λέμε και να την υποστηρίζουμε. Εθνική Συμφιλίωση δεν σημαίνει τιμή στους συμμορίτες και περιφρόνηση στους ηρωϊκούς μαχητές της Ελευθερίας.
Σημ. 2α Ας μη σπεύσουν μερικοί να μας κατακρίνουν για την σκληρή γλώσσα, την οποία χρησιμοποιούμε παραπάνω. Έτσι ονομάζονταν τότε οι σήμερον αυτοαποκαλούμενοι παράγοντες και οπαδοί "της αριστεράς και της προόδου"!
Επικαλούμαι την πεερίπτωση του πολιτικού κ. Θεοδ. Πάγκαλου, ο οποίος λίαν προσφάτως είπε τα εξής πολυσήμαντα λόγια-χαρακτηρισμούς για τούς αριστερούς: "Η κα Παπαρήγα απέτυχε στην προσπάθεια να μου στερήσει το δικαίωμα να λέω τη γνώμη μου. Αν ήταν το κόμμα της στην εξουσία ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΥΤΟ. Θα μπορούσε να με απολύσει από τη δουλειά μου, να με βάλει φυλακή, να με βάλει στο ψυχιατρείο και ενδεχομένως στο παρελθόν να με εκτελεσει". (βλ. Κυριακάτικη Αυριανή, Μάϊος 2009).
_________________________________
ΣΧΟΛΙΟ:
Καλησπέρα Σεβασμιώτατε!Καιρός επιτέλους να καταλάβει η άλλη πλευρά,η αριστερά,ότι δεν γίνεται να μονοπωλεί το δημόσιο βίο!Η μητέρα μου υπήρξε θύμα της καταστάσεως αυτής του συμμοριτοπολέμου και βρέθηκε πρόσφυγας στην πατρίδα της την ίδια μέσα !Οχι από Γερμανούς,όχι από Ιταλούς,ούτε από Βούλγαρους !Από Ελληνες που έκαναν αυτό που είπατε Εσείς,πήρανε τα όπλα και τα στρέψανε εναντίον των αδελφών τους,καίτοι ο Στάλιν είχε ήδη στη συμφωνία της Γιάλτας αποδεχθεί στη μοιρασιά του πλανήτη που έκανε με τον Ρουζβελτ,ότι η Ελλάδα θα ήταν στη σφαίρα επιρροής της Αμερικής !Παρολα αυτά έγινε ένας συμμοριτοπόλεμος όπως λέτε,ο οποίος δημιούργησε θύματα και θύτες,δημιούργησε μια ανυπέρβλητη κατάσταση μέσα στη χώρα...Παρόλα αυτά,οι άνθρωποι εκείνης της εποχής εργάστηκαν,εκείνοι ξέρουν το πώς,δουλεύοντας όλοι για να σπουδάσει ο ένας που είχε έφεση στα γράμματα...και όλοι αυτοί σήμερα,ανάμεσά τους και Εσείς,είναι άνθρωποι που ηγούνται του δημόσιου βίου σε κάθε τομέα του .Και όλοι αυτοι οι άνθρωποι όχι μόνο βλέπουν τη λησμοσύνη αυτής της πλευράς που επιμένει να ξεχνάει τους ανθρώπους της ,είτε ζωντανούς,είτε πεθαμένους,αλλά αντιθέτως βλέπει ανθρώπους που κλέψανε,βιάσανε,ασχημονήσανε γενικώς να παίρνουν θέσεις αυτοι και τα παιδιά τους στο δημόσιο,να παίρνουν συντάξεις αντιστασιακών και πολλά άλλα ευεργετήματα...Ναί,πρέπει να λειτουργήσει αυτή η χώρα και να πάει μπροστα,ναί,πρέπει να συγχωρούμε τους εχθρούς μας,όπως διδάσκει η αγία Εκκλησία μας!Η ιστορία όμως δεν παραγράφεται και δεν ξεχνιέται.Και η γιαγιά μου η μακαρίτισσα το έκανε αυτό,συγχώρεσε αυτους που της κάνανε κακό,που την υποχρεώσανε να έρθει στην Αθήνα,με το να της πάρουν τα πράγματά της και να ξεκινήσει από το μηδέν,γιατί όπως έλεγε,γίνανε αιτία να μάθετε γράμματα και να ξεφύγετε από τα χωράφια και τα ζώα.Ομως ας μην προκαλούν άλλο !Ολοι οι διανοουμενοι που προβάλλονται είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι...Κώστας Γαβράς, Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη...γνωστά ονόματα στην αριστερά.Να είστε πάντα καλά δεν ξέρετε πόσο με ανεβάσατε σήμερα! Συνεχίστε Σας παρακαλώ,έχετε περιθώρια για ακόμα πιο δυναμικές αναρτήσεις !
Με σεβασμό και εκτίμηση,
Κ. Σ. από Αθήνα