ΤΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟΝ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ - ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 5η

Πλανάσθε, κ. Τσίπρα,

Πρωθυπουργέ της Ελλάδος! 

 

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ 

ΟΦΕΙΛΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΚΑΙ ΟΧΙ 

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ! 

 Θέμα: Η ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ

 ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΑΚΟΥ ΚΛΗΡΟΥ  

 *******

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ 5η

01.12.1018

*****

 ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Ὁ Συμμοριτοπόλεμος (1946-1949).

          Κύριε Πρωθυπουργέ,          

          Ἀνήκετε στήν ἀριστερή πτέρυγα τοῦ πολιτικοῦ συστήματος! Τό σύνθημά Σας εἶναι «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!» Σεβόμενοι, λοιπόν, τήν ἀρρωστημένη νοοτροπία Σας δέν πρόκειται νά ἀναφερθοῦμε στήν σκοτεινή ἐκείνη περίοδο 1946-1949, ὅταν οἱ ἀπάτριδες Συμμορῖτες, δηλ.  οἱ ξενοκίνητοι  Κομμουνιστές, ἔβαλαν στό ἀρρωστημένο μυαλό τους νά καταλάβουν τήν Ἐξουσία! Πρῶτος στόχος, βεβαίως, ἦταν ἡ Ἐκκλησία!

Μέ ὅλες τους τίς δυνάμεις καί μέ πρωτοφανῆ ἀγριότητα έστράφησαν ἐναντίον τῶν «παπάδων», δηλ. τῶν εὐλαβεστάτων ἐφημερίων μας, ἐναντίον τῶν Ναῶν, ἐναντίον καί τῶν ἱερῶν εἰκόνων τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας μας! Στήν Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Στεφάνου τῶν Μετεώρων π.χ. μέ τήν λόγχη τῶν τυφεκίων τους ἔβγαλαν τά μάτια τῶν Ἁγίων ἀπό τίς τοιχογραφίες τοῦ κεντρικοῦ ναοῦ τῆς Μονῆς, δηλ. τοῦ Καθολικοῦ, ὅπως ἀποκαλεῖται!

          Ἀπό συγκατάβαση, λοιπόν, δέν θά ἀναφερθοῦμε καί στά κατορθώματα τῶν Συμμοριτῶν, διά νά μή ἐπιβαρύνωμεν τήν  κατάσταση. Καθ’ὅσον καί ἐδῶ ὑπάρχει ἕνα μεγάλο κομμάτι τῆς ἀνεκτιμήτου προσφορᾶς τοῦ Ἐφημεριακοῦ μας  Κλήρου! Θά ἀναφερθοῦμε μόνον σέ ἕνα χαρακτηριστικό περιστατικό, τό φρικτό μαρτύριο τοῦ ἀειμνήστου Παπα-Σκρέκα, σάν  χαρακτηριστικό παράδειγμα καί τίποτε περισσότερο. Οἱ Συμμορῖτες-καταστροφεῖς τῆς Ἑλλάδος. ἀδιάντροποι ὄντες, ἑορτάζουν τά 100 χρόνια τῆς ἱστορίας των! Ἐμεῖς  ὅμως γνωρίζουμε, ὅτι  ἡ Ἑλλάδα σώθηκε στήν ἱστορική Μάχη στό Σύνταγμα Χωροφυλακῆς Μακρυγιάννη, στήν Ἀθήνα, στίς 3 Δεκεμβρίου 1944, ὅπου ἡ ἔνδοξος Ἑλληνική Χωροφυλακή, μέ τόν ἡρωϊσμό τῶν ἀνδρῶν της,  ἔσωσε τήν Πατρίδα μας! 

Ἐπισφραγίζομεν, λοιπόν, τήν παροῦσαν ἀναφοράν μας μἐ τά λόγια τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου:

Πρωθυπουργέ κ. Τσίπρα,

«Εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τά πνευματικά ἐσπείραμεν, μέγα εἶ ἡμεῖς ὑμῶν τά σαρκικά θερίσομεν; Εἰ ἄλλοι τῆς ἐξουσίας ὑμῶν μετέχουσιν, οὐ μᾶλλον ἡμεῖς;» ([1]). Μέ ἁπλᾶ λόγια: Ἐάν ἡμεῖς ἐσπείραμεν  σ’ἐσᾶς τά πνευματικά, εἶναι μεγάλο πρᾶγμα, ἐάν θερίσωμεν ἀπό σᾶς ὑλικά πράγματα, δηλ. ἕνα κάποιο μισθό; Ἐάν ἄλλοι χρησιμοποιοῦν τό δικαίωμα, νά μετέχουν στά ἀγαθά σας, δέν τό ἔχομεν ἡμεῖς περισσότερο;

+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Αἴγιον, 19 Νοεμβρίου 2018

---

[1] Α΄Κορ. κεφ. 9, στ. 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΤΟΥ Παπα-Σκρέκα.

Ο νεομάρτυρας π. Γεώργιος Σκρέκας, που σταυρώθηκε τη Μ. Παρασκευή του 1947

 

Από το post μας 

Δύο ιερείς που σταυρώθηκαν από αθεϊστές.

Αρχική πηγή hellas-orthodoxy.blogspot.com 

Την 27η Μαρτίου 1947, ο ιερέας Γιώργος Σκρέκας, εφημέριος του χωριού Μεγάρχης Τρικάλων, πληροφορήθηκε οτι οι Εαμοκομμουνιστές Μεγάρχης έκαμαν συμβούλιο, στο οποίο αποφασίστηκε να τον απογυμνώσουν από κάθε περιουσιακό στοιχείο. Όντως, τη νύχτα της 27ης προς 28η Μαρτίου μετέβηκαν οι λησταντάρτες στο σπίτι του και του αφαίρεσαν τα πάντα.

Μη αρκούμενοι όμως σε αυτά, αφού άδειασαν τους στάβλους από τα ζώα και ανάγκασαν τον πατέρα και τον θείο του ιερέα να πάνε τα ζώα στο χωριό Πρόδρομος μαζί με δύο λησταν-τάρτες, έκλεισαν τον ιερέα μέσα στον στάβλο και άρχισαν να τον δέρνουν άγρια, ζητώντας του κι άλλα χρήματα.

Η γυναίκα του, ακούγοντας τις φωνές και τις κραυγές του άνδρα της, έτρεξε στον Αθανάσιο Ίτσιο, κομμουνιστή απο τα σπουδαιότερα στελέχη του ΚΚΕ, καθώς και σε άλλα μέλη της "αυτοάμυνας" Μεγάρχης. Με δάκρυα τους εκλιπαρούσε να ελευθερώσουν τον σύζυγό της και να πάψουν να τον χτυπούν. Δυσ-τυχώς, ο εν λόγω Ιούδας και οι άλλοι δεν θέλησαν να ακούσουν τα παρακάλια της και δεν έκαναν τίποτα για τον συλληφθέντα.

Την ίδια νύχτα παρέλαβαν τον ιερέα Γιώργο Σκρέκα αιμόφυρτο, ημίγυμνο και ξυπόλητο και τον οδήγησαν στο χωριό Γοργογύριο. Ο μελλοθάνατος ζήτησε να δει τον εκεί ιερέα. Με δάκρυα στα μάτια είπε στον ιερέα, που ήρθε να τον παρηγορήσει:

 "Ο Θεός γνωρίζει τι θ'απογίνω. Αν με το μαρτύριο με καλεί δίπλα Του, ας είναι ευλογημένο το όνομά Του, ας γίνει το θέλημά Του".

Κατόπιν τον παρέλαβαν έφιπποι λησταντάρτες και τον έσυραν πεζό μέχρι το χωριό Τύρνα. Δεν σταμάτησαν εκεί, αλλά τον μετέφεραν σε άθλια κατάσταση πρώτα στο Ξυλοπάροικο και μετά στο Νεραϊδοχώρι. Εκεί τον βασάνιζαν από τις 29/3, Σάββατο του Λαζάρου, μέχρι την Μ. Παρασκευή.

Γυναίκες συμμορίτισες του έλεγαν: "γιατί δεν προσεύχεσαι στο Χριστό να έρθει να σε σώσει;", οι δε δήμιοι πιό ωμά: "Εσύ, που πιστεύεις στο Χριστό, θα σε σταυρώσουμε σαν Εκείνον την ίδια μέρα". Αυτό, λοιπόν, που έγινε πριν 2 χιλιετηρίδες στον Γολγοθά, επαναλήφθηκε στην Πίνδο. Μεγάλη Παρασκευή, και οι συμμορίτες έσυραν τον βασανισμένο ιερέα στον Σταυρικό θάνατο. Τον σταύρωσαν επάνω σε ένα έλατο που είχε το σχήμα σταυρού. Του τρύπησαν τη δεξιά πλευρά με ξιφολόγχη και άνοιξαν πληγές στο μέτωπο του με περόνια.

Οταν ξεψύχησε, έριξαν το γυμνό σώμα του σε μια χαράδρα και το σκέπασαν με πέτρες και κλαδιά, για να κρύψουν το έγκλημά τους.

Οταν απελευθερώθηκε το Νεραϊδοχώρι από τον Ελληνικό στρατό, ο αξιωματικός Νικόλαος Χόνδρος αναζήτησε και βρήκε το λείψανο του Μάρτυρα. Το μετέφερε στα Τρίκαλα, όπου έγινε πάνδημη κηδεία.

Το φέρετρό του συνόδευαν 60 ιερείς, ψάλλοντας "Εγώ γαρ τα στίγματα του Κυρίου εν τω σώματί μου βαστάζω" [Απόστολος Παύλος, από το τέλος της προς Γαλάτας].

Ο ιερέας Γεώργιος Σκρέκας, στα πλαίσια της "συμφιλίωσης" δεν ανακηρύχθηκε Άγιος από την Εκκλησία, μέχρι σήμερα.
Μακάρι από εκεί ψηλά που βρίσκεται να μας βοηθάει και να μας προστατεύει από τον Σατανά και τους οπαδούς του.

Τα παραπάνω συγκλονιστικά γεγονότα επιβεβαιώνει και ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φλώρινας Αυγουστίνος Καντιώτης:

" ῞Οταν ήμουν ἱεροκή­ρυκας —σας ομιλώ μὲ παραδείγματα, που αν­τλώ από μία ἱστορία πενήντα ἐτῶν, μισού αἰῶνος— ἔφθασα σ᾿ ἕνα χωριό των Γρεβε­νῶν. Βρίσκω τον ἱερέα θλιμμένο, πονεμένο, κλαμέ­νο.

—Τί ἔχεις;

 —Το χωριό μου δὲν πιστεύει πια στο Χριστό.

 —Μην απογοητεύεσαι, λέω, ἔχε θάρρος· κάτω από τη σταχτη υπάρχει η σπίθα κρυμμένη.

—Θέλεις νὰ δῇς; μοῦ λέει· ἔλα.

Μὲ πάει στο νεκροταφεῖο. Ἐκεί τα παιδιά του Μάρξ και του Λένιν, που κυριαρχούσαν τό­­τε, εἶχαν ξερριζώσει όλους τους σταυρούς από τους τάφους καὶ στὴ θέσι τους εἶχαν βά­λει σφυροδρέπανα καὶ γροθιές! Μισοῦσαν τὸ σταυρό. Καὶ μόνο σε μια περίπτωσι τὸν «θυμή­θηκαν». Ενώ η σταύρω­σις ὡς τρόπος θανα­τικῆς καταδίκης ἔχει πρὸ πολλοῦ καταργηθῆ, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας τὴν ξαναχρησιμοποίησαν· σταύρωσαν ἄνθρωπο! ῏Η­ταν ἕνας ἱερεὺς τοῦ ῾Υψίστου ευλαβής, πιστός καὶ πο­λύ­τεκνος, ὁ π. Γεώργιος Σκρέκας, ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ Μεγάρχη – Τρικάλων.

Ἄθεοι καὶ άπιστοι τον άρπαξαν από την αγία Τράπεζα, που ἱ­ερουργούσε, τον οδήγησαν σαν άκακο αρνίο έξω απο το χωριό, κ᾿ εκεί τον σταύρωσαν πά­νω σ᾿ ἕνα δέντρο· καὶ ήταν Μεγάλη Παρασκευή, του ἔτους 1947"!

Ο Θεός να αναπαύσει τους βασανιστές και δολοφόνους των Αγίων, και εμάς. Οι Άγιοι ας πρεσβεύουν για μας και γι' αυτούς. Καλή Ανάσταση.

ΠΗΓΗ: http://www.inagiounikolaoutouneou.gr/apps/gr/spag/3_1395345891.html